ตอนที่24 โมโหหึง

"เกวผมบอกให้หยุด.."

"โอ้ย.."

ธรัฐสุดจะทนกับพฤติกรรมของเกวลินเขาจึงเหวี่ยงเธอลงไปบนพื้นอย่างไม่ทะนุถนอม

"พูดอะไรใครเป็นผัวคุณ..อย่าให้มันมากนักต่อไปนี้คุณกับผมไม่เป็นแม้แต่คนที่รู้จักกัน"

ธรัฐชี้หน้าเกวลินทั้งเอ่ยเสียงแข็งเตือนเธอเพราะเขาไม่ได้เป็นสามีเธออย่างที่เธอพูดเธอก็แค่คู่ควงเพื่อนเที่ยวของเขาเวลาเบื่อๆเหงาๆเท่านั้นเรื่องบนเตียงไม่เคยมีเลยสักครั้ง

"รัฐคะ..รัฐ..เกวไม่ยอมนะคะรัฐ"

เกวลินนั่งหน้าทุ่ยอยู่กับพื้นอย่างโมโห

"คุณล้ำเส้นพื้นที่ส่วนตัวผมเองนะ"

"ออกไป..."

"ไม่.."

"อยากหมดอนาคตในหน้าที่การงานใช่ไหม"

ธรัฐลาก้กวลินออกไปที่ประตูรั้วหน้าบ้าน

"อย่ามาขู่เกว"

เกวลินคิดว่าธรัฐคงแค่ขู่เธอเท่านั้น

"ผมไม่ได้ขู่แค่ผมต่อสายหาโมเดลลิ่งคุณก็หมดอนาคตแล้ว"

ธรัฐไม่เคยขู่ใครหากคนอย่างเขาควบคุมผู้หญิงของเขาไม่ได้เขาก็จะเขี่ยทิ้งโดยทันที

"รัฐคะ.. "

"กลับไปแล้วอย่ามายุ่งกับผมอีก"

ธรัฐผลักหญิงสาวออกนอกรั้วบ้านแล้วเดินกลับเข้าไปอย่างไม่สนใจทิ้งให้คนที่กำลังบ้าดีเดือดอย่างเกวลินยืนกำมทอแน่นตัวสั่นด้วยความโกรธอยู่คนเดียว

"หื๊มมมมม..."

ทางด้านแพรวพิลาส

"โอเคไหมแพรว"

ภัคดนัยพาแพรวพิลาสขับรถออกมาจากบ้านพักอย่างไม่มีจุดหมายแค่รู้ว่าตอนนี้เธอต้องพาหญิงสาวออกมาจากที่ตรงนั้นก่อนก็เท่านั้น

"อึก..ฮึก..ฮือๆๆๆ...ทำไมพราวต้องถูกคนอื่นกล่าวหาว่าเป็นชู้กับคนอื่นตลอดเลย"

แพรวพิลาสสะอื้นตัวโยนอย่างเหนื่อยใจเธอเบื่อกับจ้อหานี้เต็มทน

"ผู้หญิงคนนั้นคงบ้าไปเองพราวอย่าใส่ใจเลย"

ภัคดนัยปลอบหญิงสาวด้วยสีหน้าที่เป็นกังวล

ตื๊ดดดดด

"ทำไมต้องปิดเครื่องด้วยนะ...โถ่โว้ยย"

หลังจากที่เกวลินกลับไปธรัฐก็โทรตามแพรวพิลาสเป็นสิบสายแต่กลับไม่มีสัญญาณตอบรับภัคดนัยเองก็เช่นกัน

บาร์xxx

"ทำไมอยากแวะที่นี่"

ภัคดนัยและแพรวพิลาสนั่งกันอยู่ที่บาร์แห่งหนึ่งซึ่งหญิงสาวเป็นคนเลือกที่จะให้เขาจอดที่นี่เอง

"แพรวอยากดื่มค่ะ"

หญิงสาวปาดน้ำตาลวกๆ

"แพรวดื่มไม่เป็นไม่ใช่เหรอ"

ภัคดนัยถึงกับหน้าเหวอ

"ค่ะ..แต่แพรวอยากดื่ม"

"โอเค..งั้นพี่จะนั่งเป็นเพื่อนก็แล้วกัน"

หากหญิงสาวเลือกที่ตะทำแบบนี้เพื่อความสบายใจเขาก็จะไม่ห้ามเธอแต่จะนั่งเป็นเพื่อนอยู่ไม่ห่าง

ครู่ต่อมา

"ฮ้าย...ขมจัง"

นี่เป็นครั้งแรกที่แพรวพิลาสได้ดื่มเครื่องดื่มมึนเมาเธอดื่มไปหลับตาปี๋ไปจนภัคดนัยส่ายหัวเบาๆที่เธอดื่มไม่เป็นก็ยังจะพยายามดื่ม

"มันก็รสชาติประมาณนี้แหละไม่อร่อยก็เลิกดื่มมันเถอะมันไม่ดีหรอกนะแพรว"

"ไม่ค่ะ..อึกๆๆๆ"

"ค่อยๆ..ค่อยๆ..เฮ้ออ.."

ภัคนัยต้องรีบปรามหญิงสาวที่เธอเล่นดื่มรวดเดียวเป็นน้ำเปล่าเช่นนั้น

ชั่วโมงต่อมา

"พอแล้วแพรว.."

ชายหนุ่มนั่งดูแพรวพิลาสดื่มมาพักใหญ่จนแทบไม่มีสติเขาเห็นทีคงจะต้องพาเธอกลับได้แล้ว

"ม่ายย..ค่าา.."

แพรวพิลาสยังคงถือแก้วเครื่องดื่มเอาไว้แน่น

"กลับเถอะ...เดินไม่ไหวแล้ว"

"ม่าย..กาบบ"

"โอ้ยย.. แพรว"

ภัคดนัยจำต้องวางเงินและหิ้วหญิงสาวที่ตัวอ่อนปวกเปียกออกไปอย่างรวดเร็วก่อนจะหลับคาโต๊ะอยู่ที่นี่

ครึ่งชั่วโมงต่อมา

อึกๆๆ..

"ไปไหนยังไม่กลับมาอีก"

เมื่อตามตัวหญิงสาวกับภัคดนัยไม่ได่ธรัฐก็เกิดอาการเครียดในหัวคิดไปต่างๆนาๆว่าสองคนนั้นจะไปทำอะไรที่ไหนกันยิ่งเครียดเขาก็ยิ่งดื่มหนักจนตอนนี้วายราคาแพงหมดไปเกือบสามขวดแล้วดีที่เขายังเป็นคนที่คอแข็งพอที่จะทรงตัวอยู่แต่สติของเขาก็เริ่มเลอะเลือนไปบ้างแล้ว

หน้าบ้านพัก

"แพรว.. แพรว..."

ภัคดนัยขับรถมาจอดที่หน้าบ้านพักของหญิงสาวและพยายามเขย่าตัวปลุกคนที่กำลังหลับให้ตื่นขึ้น

"อืม..."

"ถึงบ้านแล้วตื่นก่อน"

เมื่อเห็นแพรวพิลาสสะลึมสะลือตื่นขึ้นมาเขาจึงรีบเปิดประตูหมายจะพยุงเธอเข้าบ้าน

"อืม.."

"ทำไมกลับมาเอาป่านนี้"

ธรัฐเดินออกมาหน้าบ้านสีหน้าของเขาแดงก่ำพร้อมเข้ามาอุ้มหญิงสาวที่ท่าทางจะไม่ได้สติเท่าไรมาไว้ในอ้อมอกพร้อมส่งสายตามองภัคดนัยอย่างไม่พอใจ

"คือเธอแค่อยากดื่มน่ะครับ"

"ผมพาเธอเข้าบ้านเอง"

"ครับ"

"ทำไมดื่มหนักแบบนี้ผมโทรไปก็ไม่ติดคุณจะทำให้ผมหัวเสียไปถึงไหน"

ธรัฐอุ้มหญิงสาวมาวางลงบนเตียงนอนในห้องของเธอพร้อมทั้งต่อว่าคนที่ตาเยิ้มหน้าแดงด้วยฤทธิ์แอลกอฮอลล์

"อย่ามายุ่งกับช้านน"

ด้วยฤทธิ์ของเครื่องดื่มทำให้แพรวพิลาสกล้าที่จะไล่ธรัฐและพยายามลุกขึ้นมาชี้หน้าอีกฝ่ายให้รู้ว่าเธอไม่ชอบที่เขาเจ้ากี้เข้าการกับชีวิตของเธอ

"แล้วไปไหนกันมา"

"ไปเล่นชู้กานม้างง"

แพรวพิลาสพูดพร้อมแสยะยิ้ม

"รู้ตัวรึเปล่าว่าพูดอะไรออกมา"

ธรัฐถึงกับเลือดขึ้นหน้าเขาเข้าไปจับไหล่หญิงสาวและเขย่าให้เธอได้สติว่ากำลังพูดคำที่ไม่ได้สติออกมา

"รู้​สิ.. เพราะเดี๋ยวคุณก็ว่าฉันแบบนี้ฉันก็เลยทำจริงซะเลย"

หญิงสาวยังคงพูดจาประชดชายหนุ่มไม่เลิก

"นี่แพรว.."

"จาด้ายสมใจคุณไง.."

"แพรว..คุณทำมันลงไปได้ไงศักดิ์ศรีคุณอยู่ที่ไหน"

ธรัฐโกรธจนเผลอบีบแขนหญิงสาวเป็นรอยแดงโดยที่เขาไม่รู้ตัว

"แล้วนี่...เมียคุณอยู่ไหนจะมาอาละวาดแพรวอีกรึเปล่า"

หญิงสาวทำท่าชะเง้อชี้มือชี้ไม้แขวะอีกฝ่ายเรื่องคนที่มาหาเรื่องเธอ

"ผมไม่มีเมีย"

ธรัฐเอ่ยเสียงแข็งทั้งยังจ้องหน้าหญิงสาวเขม็ง

"ถ้าคุณไม่มีเมียแพรวก็ไม่มีผัว..แต่แพรวเป็นชู้คนอื่น..หื่มมม"

แพรวพิลาสสบถออกมาด้วยรอยยิ้มมุมปากเธอไม่รู้หรอกว่าคำประชดประชันของเธอมันทำให้ชายหนุ่มเจ็บในหัวใจเขาขนาดไหนในตอนนี้เพราะในใจเขานั้นสนใจแต่แพรวพิลาสมากกว่าใครๆแต่ไม่รู้ตัวเท่านั้นเอง

"แพรว.."

"อื้มมมม.."

ธรัฐบดจูบคนที่กล้าพูดจาน่าไม่อายออกมาอย่างโมโห

พลั้กก

"สกปรก"

แพรวพิลาสผลักหน้าชายหนุ่มออกเพราไม่ชอบที่เขากระทำต่ำๆกับเธอทั้งพ่นคำด่าออกมาชัดเจนถึงเธอจะเมาแต่ก็ไใ่ได้หมานความว่าอีกฝ่ายจะมาล่วงเกินเธอได้

"ถ้าคุณเป็นชู้กับคนอื่นคุณก็สกปรกไม่ต่างจากคำที่คุณว่าผมหรอก"

ธรัฐผลักหญิงสาวให้นอนราบไปกับเตียงเขาจ้องหน้าเธอด้วยอารมณ์เดือดดาล

"ปล่อย...แพรวจะไปหาพี่นัย"

หญิงสาวพยายามดิ้นหนีคนที่กำลังค่อมอยู่บนตัวของเธอ

"ชอบที่จะเป็นชู้คนอื่นนักใช่ไหม"

หญิงสาวไม่รู้เลยว่าคำพูดของเธอนั้นมันช่างเป็นเชื้อไฟสุมอกชายหนุ่มให้โหมมากขึ้นกว่าเดิมเสียแล้ว