ตอนที่22 ประชดประชัน

"ไม่ได้คือมันเป็นเรื่องที่ต้องคุยต่อหน้าจริงๆ"

"แพรวออกไปได้ประมาณสิบนาทีนะคะ"

แพรวพิลาสออกมาดูด้านนอกเห็นว่าธรัฐน่าจะเข้าห้องไปแล้วเธอจึงรีบปลีกตัวออกมาแต่เธอก็ต้องบอกภัคดนัยก่อนว่าเธอมีเวลาไม่นานมากนัก

"โอเค"

ครู่ต่อมา

"พี่นัยมีเรื่องอะไรคะ"

"คือพี่ทะเลาะกับนิจนเธอจะหย่ากับพี่แล้วขอไม่ให้พี่เจอลูกอีกพี่ไม่รู้จะทำยังไงแล้ว"

สองหนุ่มสาวนั่งคุยกันอยู่ที่ระเบียงหน้าบ้านพีกของภัคดนัยตอนนี้ชายหนุ่มมืดไปหมดแปดด้านเรื่องครอบครัวจนต้องหาคนปรึกษาเพื่อให้ตัวเองสบายใจและหาทางออกได้

"ทะเลาะกันแรงขนาดนั้นเลยเหรอคะ"

"คือ..นิจับได้ว่าพี่มีคนอื่น"

ภัคดนัยเอ่ยเสียงอ่อนด้วยแววตาที่รู้สึกผิด

"พี่นัยมีคนอื่นจริงเหรอคะ...เฮ้อ"

แพรวพิลาสถอนหายใจเฮือกใหญ่ที่แท้ก็เป็นเรื่องนี้ถึงว่าถึงได้ทะเลาะกันรุนแรงจนถึงขั้นจะหย่า

"พี่ไม่ได้ตั้งใจแพรว...ตอนนั้นพี่แค่เบื่อที่นิสนใจแต่ลูกปล่อยเนื้อปล่อยตัวแล้วพี่ก็แค่เผลอเท่านั้นแต่ผู้หญิงคนนั้นขู่พี่ว่าถ้าพี่ไม่รับผิดชอบเธอจะแฉทำให้พี่กับนิทะเลาะกันพี่กลัวว่านิรู้เรื่องแล้วจะขอเลิกกับพี่แล้วพี่จะไม่ได้เจอลูกพี่เลยยอมที่จะดูแลผู้หญิงคนนั้น"

อันที่จริงมันเป็นเรื่องที่เขาไม่ได้ตั้งใจต่างหากและอยากปกปิดปัญหาจนปิดไม่อยู่แล้วเรื่องมันก็บานปลายมาจนถึงวันนี้

"แล้วมันก็เกิดเรื่องจนได้แพรวคิดว่าถ้าพี่นัยบอกพี่นิตั้งแต่แรกเรื่องมันคงไม่เลวร้ายขนาดนี้หรอกค่ะ...แต่ก็อย่างว่าแหละเรื่องมันผ่านมาถึงตอนนี้แล้วพูดไปก็เท่านั้น"

แพรวพิลาสนั่งกุมขมับไปตามๆกับภัคดนัย

"ตอนนี้พี่เครียดมากเลยแพรว"

"งั้นกลับไปเคลียเลยดีไหมคะ"

"แต่พี่ทิ้งงานไม่ได้พี่จะเอาเรื่องส่วนตัวมาปนกับงานไม่ได้"

"อืม..เอายังไงดีล่ะลองคุยกับพี่นิอีกรอบดีไหมคะเผื่อเธอจะอารมณ์เย็นขึ้นแล้ว"

หญิงสาวเห็นว่ายังไงเรื่องนี้ก็ต้องให้ทั้งสองคุยกันอีกรอบจะดีกว่าเพราะเรื่องหย่ามันคือเรื่องใหญ่มากสำหรับชีวิตคู่

"อยู่นี่ๆเอง...มานี่"

ธรัฐออกมาจากห้องเดินตามหาแพรวพิลาสไม่เจอเขาคิดถูกที่เลือกจะมาตามหญิงสาวที่บ้านพักของภัคดนัยเมื่อเห็นทั้งสองนั่งคุยหัวแทบชนกันอยู่หน้าบ้านเจาก็เกิดอาการโมโหแล้วรีบเดินมากระชากตัวแพรวพิลาสให้ลุกขึ้น

"โอ้ย.."

"ผมว่าคนที่มีลูกมีเมียแล้วอย่างคุณไม่ควรจะมาอยู่กับผู้หญิงคนอื่นสองต่อสองแบบนี้นะ"

ธรัฐอดไม่ได้ที่จะต่อว่าภัคดนัยเพราะเขาฝืนเฉยมาหลายหนแล้ว

"ผมแค่มีเรื่องปรึกษาเธอนิดหน่อยเท่านั้นเองครับไม่ได้มีอะไร"

ภัคดนัยพยายามจะอธิบายให้ธรัฐฟังแต่เขาก็ลงรายละเอียดไม่ได้จริงๆว่ามันคือเรื่องอะไรเพราะไม่อยากให้เรื่องครอบครัวเขาเป็นปัญหาต่อใครมากไปกว่านี้

"ถ้าคุณมีอะไรปรึกษาผมได้แต่อย่ามายุ่งกับเลขาผม"

"เอาเป็นว่าผมขอโทษก็แล้วกันครับที่ยุ่งกับคนของท่านรอง"

ภัคดนัยหน้าเสียอยู่ไม่น้อนที่เหมือนเขาจะสร้างปัญหาให้แพรวพิลาสแต่ก็ดูธรัฐนั้นจะหวงแพรวพิลาสมากกว่าเลขากับเจ้านายจากที่เขาสงสัยว่าธรัฐคิดกับหญิงสาวอย่างไรแน่วันนี้เขาก็พอจะมองออกแล้ว

"อะไรของคุณอีกคะพี่นัยเค้าแค่มีเรื่องคุยกับฉันตามประสาคนเป็นพี่น้องเท่านั้น"

เมื่อพาหญิงสาวกลับมาที่บ้านธรัฐก็เหวี่ยงตัวของเธอเข้าไปในห้องอย่างไม่ปราณี

"พี่น้องท้องติดกันล่ะสิไม่ว่า"

ธรัฐยังคงเป็นคนที่ปากร้ายเช่นเดิมไม่ว่าจะกับผู้หญิงหรือกับผู้ชายและยิ่งหนักโดยเฉพาะกับแพรวพิลาส

"คุณรัฐมันจะมากเกินไปแล้วนะคะ"

"ที่เธอแอบไปเจอกันแม้แต่เวลาน้อยนิดที่ฉันไม่ได้เฝ้าอยู่นี่ไม่มากเลยนะ..ชอบการเป็นชู้กับคนอื่นมากใช่ไหมมันตื่นเต้นเร้าใจคุณดีหรือยังไง"

ธรัฐแผดเสียงใส่อีกฝ่ายจนเธอสะดุ้งตกใจและไม่พอใจในเวลาเดียวกันที่เหมือนเขาจะไม่ฟังอะไรเธอเลย

"ใช่..ฉันชอบแบบนี้หรือแบบไหนมันก็เรื่องของฉัน"

เมื่อชายหนุ่มอยากกล่าวหาเธอนักเธอก็จะเป็นอย่างที่เขากล่าวหาจะได้จบๆไป

"แพรว.."

"อื้มมมม..."

ธรัฐไม่ชอบคำพูดของเธอที่พูดออกมาอย่างไม่อายปากเลยสักนิดและคำตอบของเธอมันยิ่งทำให้เขาไม่พอใจจนควบคุมอารมณ์ตัวเองไม่ได้โผเขาจึงเข้าไปบดจูบเพื่อสั่งสอนว่าอย่าไปทำตัวสนิทสนมกับสามีคนอื่นอีก

เพียะ

"มันจะเกินไปแล้วนะ...ฉันมีศักดิ์ศรีมากพอไม่ใช่ว่าใครจะมาทำทุเรศแบบนี้กับฉันง่ายๆ"

แพรวพิลาสรวบรวมแรงทั้งหมดที่มีผลักคนตัวโตออกพร้อมเงื้อมมือฟาดหน้าคนที่ทำเหมือนเธอไม่มีศักดิ์ศรีจนหน้าหัน

"ทีกับผัวคนอื่นละง่ายจังเลยนะ"

ธรัฐกัดฟันกรอดทั้งกดเสียงต่ำดูถูกเธออีกครั้ง

"คุณรัฐ.."

แพรวพิลาสสบถชื่อคนตรงหน้าเสียงฝาดอย่างโมโหเธอผลักเขาออกไปจากห้องและรีบลงกลอนทันที

"หึ่.."

ธรัฐยังมีอารมณ์โกรธคุกรุ่นเขาไม่ชอบคำตอบของเธอเลยจริงๆยิ่งเธอยอมรับว่าชอบที่จะเป็นชู้ของคนอื่นเขายิ่งโมโห

วันต่อมา

บริษัทxxx

"ทางคุณอิการาชิเสนอให้เราทดลองใช้ผลิตภัณฑ์ของเขาก่อนเป็นเวลาสามเดือนค่อยตัดสินใจเซ็นสัญญาเอาเป็นว่าตกลงตามนี้นะครับท่านรอง"

"โอเค.."

วันนี้ตั้งแต่ช่วงเช้าจนเกือบเย็นทั้งสามมาคุยงานกับเจ้าของบริษัทผลิตเครื่องมือโดยตรงทุกอย่างเป็นไปอย่างราบรื่นและทางธรัฐยังได้รับข้อเสนอให้ทดลองใช้เครื่องมือฟรีเปฌนเวลาสามเดือนค่อยตัดสินใจเซ็นสัญญาอีกด้วย

"เครื่องมือตัวนี้แพรวว่ามันทันสมัยมากเลยนะคะลดขั้นตอนการทำธุรกรรมของลูกค้าไปตั้งเยอะเลยแถมยังดูใช้ง่ายด้วย"

หลังจากที่ออกมารอรถหน้าบริษัทแพรวพิลาสก็คุยแต่กับภัคดนับเรื่องเครื่องมือจนธรัฐมีสีหน้าไม่พอใจเท่าไรที่วันนี้หากไม่ใช่เรื่องงานหญิงสาวแทบจะไม่มองหน้าไม่คุยกับเขาเลยด้วยซ้ำ

"อืม..พี่ก็ว่าดีนะถ้าสามเดือนนี้ไม่มีปัญหาอะไรเกิดขึ้นนับว่าเครื่องมือตัวนี้เพอเฟคที่สุดเท่าที่เคยมีมาเลย"

"ค่ะ..."

"วันนี้งานเสร็จแล้วคุณก็กลับไปเถอะเดี๋ยวผมจะไปหาอะไรทานกับเลขาผมซะหน่อย"

ธรัฐเห็นรถมารับภัคดนัยแล้วเขาจึงบอกให้ชายหนุ่มกลับไปก่อนเพราะเขาอยากจะไปทานอาหารกับเลขาของเขาแค่สองคน

"ครับท่านรอง"