ตอนที่11 ทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น

วันต่อมา

08.30​ น.

"คุณหนูยังไม่ตื่นเหรอคะคุณพราว"

อุ่นเรือนวันนี้ค่อนข้างสายแล้วแต่คุณหนูของเธอยังไม่ตื่นถึงถามถามพราวพิไรที่นั่งอยู่ตรงโต๊ะอาหารด้วยความสงสัย

"ยังเลยค่ะ"

พราวพิไลส่ายกัวพร้อมยิ้มแหยๆเล็กน้อย

"อ้าว.. นั่น.. วันนี้คุณหนูตื่นช้าจังล่ะคะ"

อุ่นเรือนหันไปถามคนที่กำลังเดินเข้ามา

"อ๋อ...เมื่อคืนคงจะเพลียๆน่ะครับ"

หิรัญก็สงสัยตัวเองอยู่เหมือนกันว่าทำไมตอนตื่นมาถึงเพลียแปลกๆ

พวกคนที่ยืนอยู่ทั้งอุ่นเรือนบัวตองป้าพวงต่างยิ้มกริ่มเพราะคิดว่าทั้งคู่คงจะทำกิจกรรมอะไรกันจนดึกตามประสาสามีภรรยาถึงได้เพลียแต่คนที่ยิ้มไม่ออกเห็นจะเป็นมาลีเพราะเธอไม่ได้ปารถนาให้ทั้งคู่รักกันดี

"ยิ้มอะไรกันเหรอคะ"

พราวพิไลไม่เข้าใจว่าจู่ๆทั้งนมอุ่นและป้าพวงต่างก็อมยิ้มกันแปลกๆ

"อ๋อ...ไม่มีอะไรหรอกค่ะ..ทานข้าวดีกว่านะคะ"

อุ่นเรือนส่ายหัวเล็กน้อย

10.00 น.

"ทำอะไรเหรอพราว"

หิรัญเดินหาพราวหลังจากทานอาหารเสร็จเมื่อมาที่สวนข้างบ้านก็เห็นว่าหญิงสาวกำลังหยิบจับท่อนไม้ตอกลงดินอย่างขมักเขม้น

"พราวเห็นว่าวันนี้ฝนน่าจะตกหนักค่ะเลยหาผ้ามาขึงกันต้นดอกไม้พวกนี้ไว้เดี๋ยวฝนตกหนักใส่แล้วจะตายซะก่อน"

"มาเดี๋ยวพี่ช่วย"

หิรัญ