บทที่1 เมื่ออีกคนเปลี่ยนไป 1/1

บทที่1

เมื่ออีกคนเปลี่ยนไป

แปะ~ แปะ แปะ

กลิ่นและหยดน้ำฝน ทำให้กอหญ้ายื่นมือออกมารองรับน้ำฝน ที่หยดแหมะลงบนฝ่ามือน้อยของเธอ สายตากลมโตเหม่อมองหยดน้ำหนึ่งดวงบนฝ่ามือก็ยกยิ้มขึ้น

มันคล้ายหยดน้ำตาของเธอ…

แววตา ริมฝีปากเล็กอวบอิ่มสั่นระริก แหงนมองสายฝนที่เริ่มหยาดหยดลงมาทีล่ะเม็ด คิดว่าอีกไม่นานมันคงเทกระหน่ำลงมาแน่ ๆ …

พลันสายตาของเธอก็มองหาแท็กซี่สักคัน จนมีคันหนึ่งที่ผ่านมา… มือบางจึงโบกขึ้นทันที

กึก…

แท็กซี่คันนั้นจอดลงแล้ว กอหญ้าจึงบอกสถานที่ที่จะไปต่อจากนี้ให้คนขับรับรู้ เมื่อลุงคนขับรับทราบแล้ว เธอจึงปล่อยตัวเองนั่งจมอยู่กับความคิดในใจอีกครั้ง

ทุกอย่างผิดปกติไปจริง ๆ… เธอเฝ้าถามตัวเองว่าระหว่างทางเธอทำอะไรผิดพลาดไปหรือเปล่า ทำอะไรให้พี่ฟ่าไม่พอใจหรือไม่ เฝ้าวนเวียนถามตัวเองซ้ำแล้วซ้ำเล่า สุดท้ายก็ไร้ซึ่งคำตอบ 

เธอไม่ได้ทำอะไรผิด มีแต่เขาที่เปลี่ยนไป…

นิ้วเรียวลองกดโทรออกหาเขาอีกครั้ง ปลายทางยังคงปิดเครื่อง…

น้ำตาที่พยายามกลั้นเก็บเอาไว้ก็ไหลรินลงมา ลงมาพร้อมกับเสียงสายฝนที่เทกระหน่ำลงมาอย่างรุนแรง ความคิด ความรู้สึกในตอนนี้คงเหมือนพายุสายฝนลูกนี้ที่ตกกระทบลงบนกระจกรถ

ตอนนี้เธอรู้สึกอึดอัด ใคร่รู้ วูบโหวง ซึ่งมันกำลังซัดความเจ็บช้ำ ปวดหน่วง สุมอยู่ในอกของเธอ หัวใจที่มันเต้นด้วยจังหวะที่หมดเรี่ยว อ่อนแรง…

เธอรักเขามาก มากจนไม่อาจเป็นฝ่ายพูดก่อน ทุกอย่าง…จึงทำได้เพียงรอเขา รอพี่เขาเป็นฝ่ายเอ่ยพูดมันออกมาเอง

หากหมดรักกันแล้ว เธอก็พร้อมที่จะไป…

 

“ถึงแล้วครับ” ลุงขับแท็กซี่เรียกสติที่จมอยู่ในภวังค์ของเธอ กอหญ้าหยัดกายนั่งตัวตรง จ่ายเงินและลงจากรถ ร่างบางวิ่งฝ่าสายฝนเข้าไปในบ้านของตัวเอง ผมเผ้าเปียกลูบลงแนบใบหน้า พ่อแม่ที่นั่งดูทีวี เห็นลูกสาวตัวเองแล้วถึงกับส่ายหน้า

“ไปไหนมาดึกดื่น ฝนตกก็วิ่งฝ่ามาแบบนี้เปียกหมดแล้ว” ผู้เป็นแม่ดุลูกสาว พ่อจึงจับมือแม่เอาไว้เบาๆ ไม่ให้ดุเธอ กอหญ้ามองภาพตรงหน้าก็อดที่จะยิ้มไม่ได้ เธออยากเจอความรักเหมือนพ่อกับแม่ ไม่จำเป็นต้องร่ำรวยเงินทอง แค่ช่วยกันทำมาหากิน พอมีกินมีใช้ อยู่ได้ด้วยลำแข้งของตัวเอง 

และคอยอยู่ด้วยกันจนแก่เฒ่า แค่นี้แหละความรักที่เธอต้องการ…

แต่มันช่างหายากเหลือเกิน…

“หนูไปเดินเล่นมาค่ะ ไม่คิดว่าฝนจะตก …งันหนูไปอาบน้ำก่อนนะคะ” 

“รีบไปเถอะลูก” 'อดิศร' ว่า กอหญ้าจึงรีบสาวเท้าเดินขึ้นไปชั้นบน เข้าห้องนอนของเธอทันที ‘เรืองรอง’ หันมองสามีทำสีหน้าเง้างอน ที่สามีชอบให้ท้ายลูกตั้งแต่เล็กจนโต

“ลูกแค่ไปเดินเล่น ลูกเองก็ไม่ตั้งใจจะถูกฝนเสียสักหน่อย” ผู้เป็นสามีรู้ว่าเมียงอน จึงพูดแก้ต่างให้กับลูกสาวไปด้วย

“เหอะ! งันรองไปเตรียมยาแก้หวัดให้ยัยหญ้าก่อนก็แล้วกัน” ร่างบางสะบัดหน้าหนีสามี เดินไปที่ตู้เย็น ตระเตรียมยาให้กับลูกสาวของตนเอง พลางรินน้ำใส่แก้ว และเอ่ยถึงยัย 'น้ำอิง' ที่ตอนนี้ยังไม่กลับบ้าน

“ยัยน้ำก็อีกคน ยังไม่กลับมาเลย” น้ำอิงคือพี่สาวต่างสายเลือดของกอหญ้า พวกเธอรับเลี้ยงน้ำอิงเป็นบุตรบุญธรรม เพราะครั้งหนึ่งเคยพยายามมีลูก จนหมอบอกว่าร่างกายของเธออ่อนแอ อาจไม่สามารถตั้งครรภ์ได้ หรือ เป็นคนตั้งครรภ์ยาก

ทว่าพอรับเลี้ยงน้ำอิงได้ไม่กี่ปี เธอก็ตั้งท้องขึ้นมาจนมีกอหญ้า เมื่อมีกอหญ้าให้กับน้ำอิง นอกจากเธอจะไม่น้อยใจแล้วยังช่วยเลี้ยงน้อง และรักน้องได้ดี

เรือนรองคิดนึกพอใจ ที่สองพี่น้องรักใคร่กลมเกลียวกันได้แบบนี้ ไม่อิจฉากัน แค่นี้เธอก็เพียงพอใจแล้ว เพราะเธอเชื่อว่าชีวิตของเธอที่ผ่านมา เธอเลี้ยงเด็กทั้งสองได้เท่าเทียมกันมาเสมอ ไม่มีลำเอียงอย่างแน่นอน…

“เดี๋ยวก็คงกลับ เห็นว่าช่วงนี้งานยุ่งไม่ใช่เหรอ” เป็นสามีอย่าง ‘อดิศร’ เอ่ยให้ท้ายลูกอีกแล้ว

“น้องก็เป็นห่วงลูก ๆ ไงคะ” อดิศรส่ายหน้า เขาเข้าใจภรรยาดี จึงหันไปสนใจทีวีตรงหน้าต่อ เรือนรองจึงทำหน้าย่นใส่สามี ก่อนจะก้าวขึ้นไปหากอหญ้าที่ห้องนอนของเธอ

 

ก๊อก ก๊อก ก๊อก

“อาบน้ำเสร็จหรือยัง” เพราะประตูห้องล็อก เรือนรองจึงเอ่ยเรียกถามลูกสาว

“เสร็จแล้วค่ะแม่” กอหญ้าตะโกนออกมาก่อนที่เสียงประตูจะถูกเปิดออก

“แม่เอายากับน้ำอุ่นมาให้” 

“ค่ะ” กอหญ้ายิ้ม ก่อนจะถอยห่างให้แม่เข้ามาในห้องของเธอ

“ไปฉลองกับพ่อหนุ่นคนนั้นเหรอ?” แม่ของเธอวางถาดรองแก้วไว้โต๊ะข้างหัวเตียง ก่อนจะนั่งลงที่เตียงนอนสีชมพูของกอหญ้า

กอหญ้าจึงยกยิ้ม ก่อนจะนั่งข้างๆ แม่

“ค่ะ ไปฉลองครบรอบวันเกิดและวันครบรอบวันคบกัน” กอหญ้ายิ้มแย้ม ปิดบังความรู้สึกที่แตกสลายในใจเอาไว้อย่างแนบเนียน

“เป็นไงบ้าง แล้วเขาไม่มาส่งเหรอ?” 

“…” กอหญ้าเงียบไป จนเรือนรองมองเห็นถึงแววตาที่สั่นระริกของลูกสาว จึงพอรู้ว่าอาจมีปัญหาบางอย่างเกิดขึ้น

“ทะเลาะ?” 

“…” ส่ายหน้า หรืออาจจะทะเลาะ? เธอเองก็ยังไม่รู้เลย

“มีเรื่องที่ไม่เข้าใจกัน?” เรือนรองถามอีกครั้ง

“…” ส่ายหน้า มันใช่เรื่องที่ไม่เข้าใจกันมั้ยนะสำหรับสิ่งที่เกิดขึ้น เพราะเธอทบทวนซ้ำแล้วซ้ำเล่า มันเหมือนจะไม่มีปัญหาอะไรเลยนะที่ผ่านมา 

เพียงแค่เขาไม่อยากพบอยากคุยเหมือนแต่ก่อนก็เท่านั้น

หรือโปรหมดอายุ? …