ใครจะไปรู้ว่าคนที่เราคิดว่าเขาร้ายและไม่หวังดีกับเรากลับกลายเป็นคนที่รักและหวังดีกับเรามากที่สุด แต่คนที่เราคิดว่าเขารักและทำดีกับเรากลับกลายเป็นคนที่หักหลังและหวังจะทำร้ายเรา! เมื่อจินที่กำลังจะแต่งงานกับแฟนสาวกับจับได้ว่าแฟนตัวเองที่คบกันมากว่า7ปีนอกใจแอบสวมเขาให้เขากับพนักงานบริษัทก่อนวันแต่งงานเพียง1วัน และในวันนั้นเองเขาก็โดนชายชู้คนที่แฟนของเขาลักรอบคบกันลับหลังคนนั้นผลักไปโดนรถชนจนเขาเสียชีวิตในวันที่เขาจับได้ นี้มันไม่ตลกไปหน่อยหรอ ตัวเขาต้องมาตายอย่างน่าสมเพชแบบนี้น่ะหรอ เขาไม่ยอมหรอก!
View Moreเจ้าของความสูงร้อยเก้าสิบเซนติเมตรยืนเบิกตากว้างจ้องมองใบหน้าหล่อของคนตรงหน้าด้วยแววตาอึ้งๆอย่างไม่อยากจะเชื่อในสิ่งที่หูได้ยินและตาได้เห็นว่าคนตรงหน้าจะยิ้มละมุนส่งมาให้ตัวเองแบบนั้น"นายเป็นอะไรหรือเปล่าภูมิ ทำไมยืนนิ่งแบบนั้นล่ะ"เสียงทุ้มของจินเอ่ยถามทักษกรขึ้นพร้อมกับโบกมือไปมาตรงหน้าของภูมิคล้ายจะเรียกสติและมันก็ได้ผลจริงๆ เมื่อภูมิล่ะสายตาใต้กรอบแว่นแล้วกะพริบตาถี่ๆพลันมือหนาก็ยกขึ้นมาดันแว่นตาอย่างเก้อเขิน ก่อนที่จะเอ่ยตอบณภัทรออกไป"เอ่อเปล่าครับ ไม่มีอะไรจินมาถึงนานแล้วหรอ""อ๋อ ไม่นานหรอกฉันมาถึงก่อนหน้านายไม่กี่นาทีเอง นั่งก่อนสิจะสั่งอะไรมากินก่อนมั้ย"จินเอ่ยตอบพลางถามภูมิกลับไปอย่างเป็นมารยาทว่าเขานั้นจะสั่งอะไรมากินก่อนมั้ยซึ่งภูมิก็มองมาที่จินด้วยแววตาอึ้งๆอีกครั้งก่อนที่จะพยักหน้าน้อยๆแล้วก้มหน้าหลบสายตาของจินที่จ้องมองมาที่ตน พลันในหัวก็ยังคงนึกสงสัยคนที่นั่งอยู่ตรงข้ามกับตัวเองในตอนนี้ไม่หาย ว่าทำไมอยู่ๆท่าทีของจินถึงได้เปลี่ยนแบบนี้เมื่อทักษกรและณภัทรนั่งลงแล้วสั่งอาหารและเครื่องดื่มเรียบร้อยแล้วความเงียบก็กลับมาป
ณ.บริษัทJ.PL.Cars จำกัด"พี่จินคะ พิมพ์เดินเข้าไปพร้อมกับพี่ไม่ได้หรอคะ ตอนนี้เราก็คบกันมา7ปีแล้วนะ อีกอย่างตอนนี้พิมพ์ก็กำลัง..."เพลงพิณที่ก้าวลงจากรถหรูเดินเข้ามากอดแขนแกร่งของจินอย่างหลวมๆ ก่อนจะเอ่ยถามขึ้นอย่างออดอ้อนพร้อมกำลังจะอ้างเรื่องลูกในท้อง แต่ทว่ายังเอ่ยไม่ทันจบประโยคน้ำเสียงทุ้มต่ำของจินก็เอ่ยขัดขึ้นมาซะก่อน"พิมพ์ พี่บอกพิมพ์ตลอดว่าพี่ไม่อยากให้บริษัทของพี่มีข่าวเสียหาย แล้วก่อนคบกันพิมพ์ก็เป็นคนบอกเองไม่ใช่หรอว่าเข้าใจในตรงนี้"ณภัทรพูดขึ้นเสียงต่ำพลางนัยน์ตาคมก็จ้องมองไปที่แฟนสาวของตัวเองด้วยแววตานิ่งเกิดจะขาดเดา ตลอดเวลาหลายปีที่ผ่านมาจินเขานั้นยอมตามใจแฟนสาวของตัวเองทุกอย่างแต่ทว่าถ้าเป็นเรื่องบริษัทJ.PL.Carsจินไม่เคยปล่อยปละละเลยเลยสักครั้ง เขาจะไม่ยอมให้ชื่อเสียงบริษัทที่เขาพยายามกอบกู้มากว่า5ปีต้องมามีมลทินเรื่องไม่ดีแน่ๆ และตลอดเวลาที่เขาคบกับเพลงพิณมาเขาก็จะบอกชัดเจนกับเพลงพิณตลอด ว่าให้แบ่งแยกเรื่องงานกับเรื่องส่วนตัวให้ชัดเจนไม่ให้เธอนั้นมาอวดเบ่งกับพนักงานคนอื่นว่าเป็นแฟนของเจ้าของบริษัทที่นี้เดิม
ร่างสูงที่กำลังหลับใหลในห้วงนิทราต้องลืมตาตื่นขึ้น เมื่อโดนแสงของดวงอาทิตย์ในยามเช้าสาดส่องผ่ารอยแง้มของผ้าม่านมากระทบเข้าที่เปลือกตา เมื่อได้สติดีนัยน์ตาสีน้ำตาลก็เบิกกว้างขึ้นอย่างตกใจ ก่อนที่ร่างสูงโปร่งของณภัทรที่นอนเหยียดยาวซุกตัวใต้ผ้าห่มผืนหนาจะดีดตัวลุกขึ้นนั่งอย่างรวดเร็วด้วยใบหน้าตื่นๆ"อืมมม พี่จิน...กี่โมงแล้วคะ ทำไมพี่จินสะดุ้งตัวแรงขนาดนี้ พี่จินฝันร้ายหรอ"เสียงงัวเงียของหญิงสาวที่หลับอยู่ข้างกายของจินเอ่ยถามแฟนหนุ่มของตัวเองขึ้น ก่อนที่เธอจะดันตัวลุกขึ้นมานั่งข้างๆของจินแล้วซบใบหน้าลงที่แขนแกร่งของจินผ่านชุดนอนด้านจินที่กำลังตื่นตกใจและงงงวยกับภาพความทรงจำและเหตุการณ์ต่างๆที่แล่นอยู่ในหัวตัวเองในตอนนี้ ก็ได้แต่นังนิ่งมึนงงไม่ได้เอ่ยพูดหรือเอ่ยตอบแฟนสาวตัวน้อยที่คบกันมานานกว่า7ปี ที่เมื่ออาทิตย์ก่อนพึ่งจะบอกข่าวเรื่องตัวเองท้องให้จินได้ทราบ พลันในหัวของจินในตอนนี้ก็ยังคงคิดหนักถึงเรื่องราวเหตุการณ์ที่ตัวเองเสียชีวิตอยู่อย่างนั้นตกลงเรื่องนี้มันเป็นเรื่องจริงหรือแค่ความฝันกันแน่ ถ้าเกิดว่าเป็นเรื่องจริง งั้นแสดงว่าชายคนที่เราได้ย
ณ.ตระกูลภูริสิทธิโชค"ภพคะ เราไม่ไปงานศพของไอ้พี่จินจะดีหรือคะ"เสียงของหญิงสาวเอ่ยถามชายชู้ที่ตัวเองนั่งซบอกดูทีวีอยู่บนเตียงนอนของจินด้วยสภาพเปลือยเปล่า พลางใบหน้างามก็เงยหน้ามองเสี้ยวหน้าของพิภพด้วยแววตาออดอ้อนไร้การเศร้าโศกที่ตัวเองพึ่งจะเสียว่าที่สามีในทะเบียนสมรสไปหยกๆ"จิ๊! พิมพ์จะไปพูดถึงมันให้เสียอารมณ์ทำไม ภพอุสาห์ไม่นึกถึงภาพเมื่อวานนี้แล้ว"พิภพพูดขึ้นอย่างหัวเสียพร้อมกับดันร่างนุ่มนิ่มของพิมพ์ที่พึ่งจะทำเรื่องอย่างว่ากันเสร็จไปเมื่อกี้ออกจากการซบอกของตัวเอง ก่อนที่จะดันตัวลุกขึ้นจากเตียงเดินหายเข้าไปในห้องน้ำ ปล่อยให้พิมพ์นั่งหน้าบูดบึ้งอยู่บนเตียงตามลำพังและเหตุการณ์นี้ก็อยู่ในสายตาของร่างโปร่งแสงเจ้าของห้องและบ้านหลังนี้ที่ยืนดูอยู่นานหลายนาทีแล้ว'หึ! ทั้งที่วันนี้ควรจะเป็นวันแต่งงานที่ทุกคนต่างสวมชุดสีมงคลมีความสุขกัน แต่ทุกคนกลับต้องเปลี่ยนมาสวมชุดสีดำและมางานศพของเจ้าบ่าวด้วยใบหน้าโศกเศร้าแทน ฮ่าๆๆๆ แล้วดูเจ้าสาวของกูสิกลับมานอนกกชายชู้ของมันในห้องของกูอย่างหน้าตาเฉย ตลกเป็นบ้าเลยวะ!!! ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ'ร่างโปร่งแสงหัวเราะออกมาอย่างบ้าคลั่ง ดวงตาแดงก่ำจ้องมองหญิงสาวที่นอนเ
ร่างโปร่งแสงยืนมองร่างกายของตัวเองที่นอนแน่นิ่งไร้วิญญาณ ตามร่างกายเต็มไปด้วยเลือดอยู่ในอ้อมกอดของชายหนุ่มที่มีความสูงไม่ต่างจากกันสักเท่าไหร่นักและชายคนนี้เขาก็คุ้นหน้าคุ้นตาเป็นอย่างดีและรู้ว่าคนคนนี้ที่กอดร่างไร้วิญญาณของเขาอยู่นั้นเป็นใคร ชายคนหนุ่มที่ร่ำไห้กอดร่างไร้ลมหายใจของจินอยู่ในตอนนี้คือ ทักษกร วีระกิตธาดา หรือก็คือ ภูมิชายหนุ่มตัวสูงคนที่เคยเรียนมหาลัยเดียวกันและคณะเดียวกันกับเขาหรือจะพูดง่ายๆเลยก็เคยเป็นเพื่อนร่วมคณะกันนั่นแหละ มีช่วงหนึ่งที่จินสนิทกับภูมิพอสมควรสนิทพอที่จะไปไหนมาไหนด้วยกันได้ แต่สุดท้ายจินที่อยู่ในช่วงวัย22ก็ต้องตีตัวออกห่างจากภูมิด้วยความไม่ตั้งใจเพราะในวันที่จินเรียนจบเป็นวันเดียวกับวันที่พ่อแม่ของจินรถพลิกคว่ำเสียชีวิตทั้งสองในช่วงที่จิน ณภัทรอายุ22ปีถือว่าเป็นช่วงชีวิตที่หนักหน่วงพอสมควรเลย ด้วยความที่จินพึ่งเรียนจบและยังไม่มีญาติมิตรสหายที่ไหนแถมยังมาเสียเสาร์หลักของบ้านพร้อมๆกันอีก แล้วไหนจะต้องขึ้นมาบริหารบริษัทนำเข้ารถยนต์ของคุณพ่อที่ทิ้งไว้ให้เขา จินที่เป็นเพียงเด็กจบใหม่ในตอนนั้นต้องก้าวข้ามคำดูถูกเหยียดหยามและกู้ชื่อเสียงบริษัทให้คู่ค้ากลั
บทนำ"อื้มมม.."ร่างรูปร่างสูงรู้สึกตัวลืมตาตื่นขึ้นจากห้วงนิทราเมื่อได้ยินเสียงเปิดปิดประตูห้องดังขึ้น พลางเรียวคิ้วได้ทรงก็ขมวดเข้าหากันมุ่น นัยน์ตาสีน้ำตาลที่เริ่มปรับเข้ากับแสงสลัวภายในห้องก็ไล่มองรอบๆห้องเพื่อมองหาร่างบางที่นอนข้างกัน แต่ทว่าก็ไม่พบเห็นแฟนสาวที่จะเข้าวิวาห์กันในวันพรุ่งนี้ที่เคยนอนอยู่ด้านข้าง"ไปไหนของเขานะ"เสียงทุ้มบ่นพึมพำกับตัวเองก่อนที่ณภัทรในวัย32จะดันตัวลุกขึ้นจากเตียงนอนนุ่มหลังใหญ่แล้วเดินหาแฟนสาวตัวเล็กที่กำลังตั้งท้องอ่อนๆอยู่ แต่แล้วคิ้วคมต้องขมวดมุ่นเข้าหากันมากกว่าเดิมเมื่อจินที่เดินลงมาชั้นล่างเห็นคนรักที่เขาคบหามากว่า7ปีทำท่าทีลับๆล้อๆเดินไปทางโรงจอดรถจินที่ยืนสงสัยอยู่นานว่าทำไมเพลงพิณหรือพิมพ์แฟนสาวที่เขากำลังจะเข้าพิธีวิวาร์กันในวันพรุ่งนี้ ถึงได้ทำตัวลับๆล้อๆแบบนี้แล้วอีกอย่างนี้มันก็ดึกมากแล้วพิมพ์แฟนสาวของเขากำลังจะออกไปไหนกันแล้วทำไมต้องแอบออกไปในตอนที่เขานอนหลับไม่รู้สึกตัวด้วย นึกได้ดังนั้นจินจึงได้แอบขับรถตามพิมพ์ออกไปอย่างห่างๆจนในที่สุดรถของแฟนสาวตัวเล็กของเขาก็เลี้ยวเขาไปจอดในรั้วบ้านสองชั้นที่เขาค่อนข้างจะคุ้นตาเป็นอย่างดีและเมื่อเห
บทนำ"อื้มมม.."ร่างรูปร่างสูงรู้สึกตัวลืมตาตื่นขึ้นจากห้วงนิทราเมื่อได้ยินเสียงเปิดปิดประตูห้องดังขึ้น พลางเรียวคิ้วได้ทรงก็ขมวดเข้าหากันมุ่น นัยน์ตาสีน้ำตาลที่เริ่มปรับเข้ากับแสงสลัวภายในห้องก็ไล่มองรอบๆห้องเพื่อมองหาร่างบางที่นอนข้างกัน แต่ทว่าก็ไม่พบเห็นแฟนสาวที่จะเข้าวิวาห์กันในวันพรุ่งนี้ที่เคยนอนอยู่ด้านข้าง"ไปไหนของเขานะ"เสียงทุ้มบ่นพึมพำกับตัวเองก่อนที่ณภัทรในวัย32จะดันตัวลุกขึ้นจากเตียงนอนนุ่มหลังใหญ่แล้วเดินหาแฟนสาวตัวเล็กที่กำลังตั้งท้องอ่อนๆอยู่ แต่แล้วคิ้วคมต้องขมวดมุ่นเข้าหากันมากกว่าเดิมเมื่อจินที่เดินลงมาชั้นล่างเห็นคนรักที่เขาคบหามากว่า7ปีทำท่าทีลับๆล้อๆเดินไปทางโรงจอดรถจินที่ยืนสงสัยอยู่นานว่าทำไมเพลงพิณหรือพิมพ์แฟนสาวที่เขากำลังจะเข้าพิธีวิวาร์กันในวันพรุ่งนี้ ถึงได้ทำตัวลับๆล้อๆแบบนี้แล้วอีกอย่างนี้มันก็ดึกมากแล้วพิมพ์แฟนสาวของเขากำลังจะออกไปไหนกันแล้วทำไมต้องแอบออกไปในตอนที่เขานอนหลับไม่รู้สึกตัวด้วย นึกได้ดังนั้นจินจึงได้แอบขับรถตามพิมพ์ออกไปอย่างห่างๆจนในที่สุดรถของแฟนสาวตัวเล็กของเขาก็เลี้ยวเขาไปจอดในรั้วบ้านสองชั้นที่เขาค่อนข้างจะคุ้นตาเป็นอย่างดีและเมื่อเห...
Comments