All Chapters of ย้อนเวลามาเปลี่ยนรัก(Mpreg): Chapter 1 - Chapter 10

ร่างโปร่งแสงยืนมองร่างกายของตัวเองที่นอนแน่นิ่งไร้วิญญาณ ตามร่างกายเต็มไปด้วยเลือดอยู่ในอ้อมกอดของชายหนุ่มที่มีความสูงไม่ต่างจากกันสักเท่าไหร่นักและชายคนนี้เขาก็คุ้นหน้าคุ้นตาเป็นอย่างดีและรู้ว่าคนคนนี้ที่กอดร่างไร้วิญญาณของเขาอยู่นั้นเป็นใคร ชายคนหนุ่มที่ร่ำไห้กอดร่างไร้ลมหายใจของจินอยู่ในตอนนี้คือ ทักษกร วีระกิตธาดา หรือก็คือ ภูมิชายหนุ่มตัวสูงคนที่เคยเรียนมหาลัยเดียวกันและคณะเดียวกันกับเขาหรือจะพูดง่ายๆเลยก็เคยเป็นเพื่อนร่วมคณะกันนั่นแหละ มีช่วงหนึ่งที่จินสนิทกับภูมิพอสมควรสนิทพอที่จะไปไหนมาไหนด้วยกันได้ แต่สุดท้ายจินที่อยู่ในช่วงวัย22ก็ต้องตีตัวออกห่างจากภูมิด้วยความไม่ตั้งใจเพราะในวันที่จินเรียนจบเป็นวันเดียวกับวันที่พ่อแม่ของจินรถพลิกคว่ำเสียชีวิตทั้งสองในช่วงที่จิน ณภัทรอายุ22ปีถือว่าเป็นช่วงชีวิตที่หนักหน่วงพอสมควรเลย ด้วยความที่จินพึ่งเรียนจบและยังไม่มีญาติมิตรสหายที่ไหนแถมยังมาเสียเสาร์หลักของบ้านพร้อมๆกันอีก แล้วไหนจะต้องขึ้นมาบริหารบริษัทนำเข้ารถยนต์ของคุณพ่อที่ทิ้งไว้ให้เขา จินที่เป็นเพียงเด็กจบใหม่ในตอนนั้นต้องก้าวข้ามคำดูถูกเหยียดหยามและกู้ชื่อเสียงบริษัทให้คู่ค้ากลั

 ร่างสูงที่กำลังหลับใหลในห้วงนิทราต้องลืมตาตื่นขึ้น เมื่อโดนแสงของดวงอาทิตย์ในยามเช้าสาดส่องผ่ารอยแง้มของผ้าม่านมากระทบเข้าที่เปลือกตา เมื่อได้สติดีนัยน์ตาสีน้ำตาลก็เบิกกว้างขึ้นอย่างตกใจ ก่อนที่ร่างสูงโปร่งของณภัทรที่นอนเหยียดยาวซุกตัวใต้ผ้าห่มผืนหนาจะดีดตัวลุกขึ้นนั่งอย่างรวดเร็วด้วยใบหน้าตื่นๆ"อืมมม พี่จิน...กี่โมงแล้วคะ ทำไมพี่จินสะดุ้งตัวแรงขนาดนี้ พี่จินฝันร้ายหรอ"เสียงงัวเงียของหญิงสาวที่หลับอยู่ข้างกายของจินเอ่ยถามแฟนหนุ่มของตัวเองขึ้น ก่อนที่เธอจะดันตัวลุกขึ้นมานั่งข้างๆของจินแล้วซบใบหน้าลงที่แขนแกร่งของจินผ่านชุดนอนด้านจินที่กำลังตื่นตกใจและงงงวยกับภาพความทรงจำและเหตุการณ์ต่างๆที่แล่นอยู่ในหัวตัวเองในตอนนี้ ก็ได้แต่นังนิ่งมึนงงไม่ได้เอ่ยพูดหรือเอ่ยตอบแฟนสาวตัวน้อยที่คบกันมานานกว่า7ปี ที่เมื่ออาทิตย์ก่อนพึ่งจะบอกข่าวเรื่องตัวเองท้องให้จินได้ทราบ พลันในหัวของจินในตอนนี้ก็ยังคงคิดหนักถึงเรื่องราวเหตุการณ์ที่ตัวเองเสียชีวิตอยู่อย่างนั้นตกลงเรื่องนี้มันเป็นเรื่องจริงหรือแค่ความฝันกันแน่ ถ้าเกิดว่าเป็นเรื่องจริง งั้นแสดงว่าชายคนที่เราได้ย

 เจ้าของความสูงร้อยเก้าสิบเซนติเมตรยืนเบิกตากว้างจ้องมองใบหน้าหล่อของคนตรงหน้าด้วยแววตาอึ้งๆอย่างไม่อยากจะเชื่อในสิ่งที่หูได้ยินและตาได้เห็นว่าคนตรงหน้าจะยิ้มละมุนส่งมาให้ตัวเองแบบนั้น"นายเป็นอะไรหรือเปล่าภูมิ ทำไมยืนนิ่งแบบนั้นล่ะ"เสียงทุ้มของจินเอ่ยถามทักษกรขึ้นพร้อมกับโบกมือไปมาตรงหน้าของภูมิคล้ายจะเรียกสติและมันก็ได้ผลจริงๆ เมื่อภูมิล่ะสายตาใต้กรอบแว่นแล้วกะพริบตาถี่ๆพลันมือหนาก็ยกขึ้นมาดันแว่นตาอย่างเก้อเขิน ก่อนที่จะเอ่ยตอบณภัทรออกไป"เอ่อเปล่าครับ ไม่มีอะไรจินมาถึงนานแล้วหรอ""อ๋อ ไม่นานหรอกฉันมาถึงก่อนหน้านายไม่กี่นาทีเอง นั่งก่อนสิจะสั่งอะไรมากินก่อนมั้ย"จินเอ่ยตอบพลางถามภูมิกลับไปอย่างเป็นมารยาทว่าเขานั้นจะสั่งอะไรมากินก่อนมั้ยซึ่งภูมิก็มองมาที่จินด้วยแววตาอึ้งๆอีกครั้งก่อนที่จะพยักหน้าน้อยๆแล้วก้มหน้าหลบสายตาของจินที่จ้องมองมาที่ตน พลันในหัวก็ยังคงนึกสงสัยคนที่นั่งอยู่ตรงข้ามกับตัวเองในตอนนี้ไม่หาย ว่าทำไมอยู่ๆท่าทีของจินถึงได้เปลี่ยนแบบนี้เมื่อทักษกรและณภัทรนั่งลงแล้วสั่งอาหารและเครื่องดื่มเรียบร้อยแล้วความเงียบก็กลับมาป

 2อาทิตย์ต่อมาเวลา16:12นาที หลังจากที่ณภัทรได้ย้อนเวลากลับมาก่อนหน้าที่เขาจะตัดสินใจขอแฟนสาวแต่งงานเพียงไม่กี่อาทิตย์ ตอนนี้เวลาก็พัดผ่านมา2อาทิตย์กว่าๆแล้ว เดิมทีแล้ววันนี้เป็นวันที่เขาตัดสินใจลงทุนตกแต่งบ้านขอเพลงพิณแต่งงาน แต่พอเขาได้โอกาสย้อนเวลากลับมาแก้ไข้อดีตที่เคยเกิดขึ้นตอนนี้ทุกอย่างเลยเปลี่ยนไป จากที่เวลานี้เขาต้องโกหกบอกเพลงพิณว่าเขาจะออกไปคุยงานกับลูกค้าแต่แท้จริงแล้วเขาจัดเตรียมสถานที่เพื่อขอเธอแต่งงานตอนเธอกลับมาจากที่ทำงาน กลับเปลี่ยนเป็นตอนนี้เขามานั่งอยู่บนรถยนต์คันเดียวกับทักษกรชายหนุ่มตัวสูงที่มาช่วยเขาจับผิดเพลงพิณแฟนสาวของเขาที่กำลังเล่นชู้อยู่กับพิภพหัวหน้าฝ่ายบัญชีของเขาแทน"นายรู้ได้ยังไงว่าสองคนนี้แอบมาเจอกันที่นี้บ่อยๆ"จินที่นั่งอยู่เบาะข้างคนขับถามขึ้นเสียงเบาพลางนัยน์ตาสีน้ำตาลก็ทอดมองไปยังสองร่างที่กำลังตระกองกอดกันด้วยใบหน้ายิ้มแย้มที่หน้าร้านคาเฟ่แห่งหนึ่ง โดยที่ไม่รู้ตัวเลยว่ามีอีกสองสายตาที่นั่งอยู่ในรถฟิล์มทึบจอดอยู่ไม่ไกลนักจ้องมองอยู่"เอ่อคือความจริงแ

 ณ.คอนโดของทักษกร"จินนั่งเล่นรอที่โซฟาก่อนนะครับภูมิขอไปเก็บห้องแป๊บหนึ่ง จินทานน้ำอะไรครับภูมิจะไปเอามาให้ก่อน" พอสองเท้าของทักษกรก้าวเข้ามาเหยียบในพื้นห้องคอนโด เสียงทุ้มของภูมิก็ถามขึ้นพร้อมกับเดินไปเปิดไฟและเครื่องปรับอากาศภายในห้อง ก่อนที่จะก้าวเดินตรงไปยังโซนห้องครัวเพื่อจะเอาน้ำและของกินมาให้ณภัทร ส่วนณภัทรที่เดินตามหลังของภูมิมาติดๆก็กวาดสายตาสังเกตมองรอบๆห้องอย่างสนอกสนใจ พลางสองขาก็ก้าวเดินไปนั่งลงยังโซฟาโซนหน้าทีวีเครื่องใหญ่ ก่อนที่จะเอ่ยถามชายหนุ่มตัวสูงเจ้าของห้องว่ามีน้ำมึนเมามั้ยเพราะในตอนนี้เขาต้องการเครื่องดื่มที่ทำให้เขาลืมเรื่องในวันนี้มากกว่าน้ำผลไม้หรือน้ำเปล่า "มีเหล้ามั้ยหรือเบียร์ก็ได้ ตอนนี้อยากดื่มต่ออ่ะ" ใช่ทุกคนฟังไม่ผิดหรอกที่เขาบอกว่าเขาอยากดื่มต่อ เพราะหลังจากที่จินไปกินชาบูกับภูมิพวกเขาสองคนก็ไปหาเล่นอะไรคลายเครียด อย่างพวกชูตบาสยิงปืนคีบตุ๊กตา (ที่ไม่ได้สักตัว) แล้วก็ต่อดูหนังแอคชั่นหนึ่งเรื่อง  ก่อนจะจบที่ไปดื่มที่ผับส