"ถึงฉันจะเป็นเมียแต่งเป็นภรรยาที่ถูกต้องตามกฎหมาย เป็นเมียของเขาที่สามารถใช้เงินของเขาได้ มีเงินมากมายใช้ปรนเปรอชีวิตได้ แต่มันก็ไม่สามารถทำให้ฉันมีความสุขได้เลย ตอนนี้ฉันกล้ำกลืนฝืนทน มีแต่ความทุกข์อยู่ในหัวใจ ฉันได้แต่เงียบ และเงียบต่อไป เพราะฉันไม่มีสิทธิ์ในตัวเขา ไม่มีสิทธิ์ในตัวของคนที่ขึ้นชื่อว่าเป็นสามี ______ แสนดี ผู้หญิงแต่งตัวเหมือนมนุษย์ป้า เฉิ่มเชย เป็นผู้หญิงที่ไม่สวย ทำให้สามีนอกใจ เอาผู้หญิงเข้ามาอยู่ร่วมบ้าน เธอเป็นคนไม่มีปากมีเสียงกับใคร ถูกสามีทำร้ายจิตใจนับครั้งไม่ถ้วน จนกระทั่งความอดทนที่มีทั้งหมดสิ้นสุดลง แสนดีจึงลุกมาเปลี่ยนแปลงตัวเอง จากผู้หญิงแต่งตัวมนุษย์ป้า ก็เป็นสาวสวยแต่งตัวเปรี้ยวเข็ดฟัน จนอาวุธผู้เป็นสามี ผู้ชายที่ละเลยเธอมาตลอด หันมาสนใจเธอ แสนดี ไม่ได้แสนดีสมชื่อ เธอเอาคืนอาวุธอย่างแสบสัน ผู้ชายที่เข้ามาในชีวิตต่างมาร่วมมือเอาคืน อาวุธคนไม่สนเมีย ถึงกลับคลานเข่า ทำทุกอย่างเพื่อเอาเมียคืน
View Moreบทที่5ฉันวิ่งขึ้นห้องของตัวเองทันทีที่พูดจบ ก่อนที่ฉันจะวิ่งมาดูเหมือนเขาจะอึ้งนิดๆ ที่ได้ยินคำพูดแบบนั้นจากปากของฉัน แต่ฉันไม่ไหวแล้ว ความรู้สึกของฉันมันพังหมดแล้ว ฉันซบหน้าลงกับหมอนน้ำตาไหลสิ่งที่เขาพูดมันทำให้ฉันโคตรเจ็บปวด ฉันลุกขึ้นแล้วยืนมองตัวเองในกระจก มันก็จริง อีป้าอย่างฉันใครเขาจะมาเอา"ในเมื่อเฮียไม่เห็นคุณค่าของแสนดี แสนดีก็ไม่จำเป็นที่จะทนอยู่แบบนี้ ในเมื่อแสนดีเป็นเมียที่ดีแล้วเฮียไม่ชอบ แสนดีจะร้ายให้ดู ฮื่อๆ"ฉันปาดน้ำตาที่ไหลอาบแก้มของตัวเอง ฉันต้องเปลี่ยนแปลงตัวเองแล้วสินะ เป็นแสนดีอยู่แบบนี้คงเฉาตาย ขอเป็นแสนดีที่เล่นแสนร้ายหน่อยแล้วกันต่อให้มันจะไม่ใช่ตัวตนของตัวฉัน แต่คนเรามันก็ต้องเปลี่ยนแปลงกันได้และฉันก็หวังว่าฉันจะทำมันได้ คำพูดของเขามันคือแรงผลักดันฉันในวันนี้ ฉันจะทำให้เขาเห็นว่าฉันไม่ใช่มนุษย์ป้า แต่ฉันเป็นเพชรที่เขาจะต้องเสียดายเพชรเม็ดสีแดงเจิดจรัส เพชรที่เขาไม่มีครอบครองเป็นเจ้าของ ฉันจะลุกขึ้นสู้แล้วทำให้ตัวเองเป็นเพชรที่หลายคนต้องการ"ฮื่อๆ แล้วเฮียจะเสียใจ"ต่อไปนี้ฉันจะไม่ใช่แสนดีคนเดิม คนนั้นอีกต่อไป ฉันจะเป็นแสนดีคนใหม่ ที่ไฉไลกว่าเดิม คอยดูแ
บทที่4ชีวิตของฉันมันไม่มีอะไรมากมายหรอก ชีวิตก็เรื่อยๆลูปวนทำเรื่องเดิมๆ นอกจากเรียนแล้วก็เรียนเรียนแล้วก็กลับบ้านเจอเฮียอาวุธเจอผู้หญิงของเขาที่ถูกพามาไม่ซ้ำหน้าฉันตั้งใจเอาไว้ว่าฉันจะเอาใบปริญญามาเป็นของขวัญให้กับตัวเองเป็นของขวัญให้กับพ่อแม่ถ้าฉันเรียนจบเมื่อไหร่ฉันจะหางานดีๆทำจะเปิดร้านเบอร์เกอร์รี่เป็นของตัวเอง จะยืนด้วยลำแข้งของตัวเอง15:00 นพอได้เวลาเลิกคลาสฉันก็เก็บข้าวของของตัวเองใส่กระเป๋าเดินออกมาจากห้องเรียนพร้อมกับเพื่อนๆเมื่อกลางวันคุยกันแล้วว่าสไปรท์จะมาส่งฉัน เพราะเฮียเขาคงไม่มารับฉันหรอก เขาคงต้องอยู่กับแฟนเขา เขาไม่สนใจฉันอยู่แล้วและฉันก็ไม่มีสิทธิ์เรียกร้อง@บ้าน"ผัวมึงล่ะอีแสนดี" สไปรท์เอ่ยขึ้นพร้อมกับกวาดสายตามองหา"เฮียคงยังไม่กลับละมั้ง ช่างเขาเถอะกูเข้าบ้านก่อนนะแล้วมึงน่ะขับรถดีๆล่ะ""เออๆเดี๋ยวพรุ่งนี้กูมารับ ถ้าเขาไม่อยากไปส่งมึงเดี๋ยวกูมารับเองมึงไม่ต้องไปแคร์""จ้ะ" ฉันโบกมือร่ำลาเพื่อนแล้วเดินเข้าไปในบ้าน ไอ้นิสัยลูกคุณหนูที่จะต้องมีคนคอยรับนั่นมันไม่ใช่นิสัยของฉันเลย ฉันไม่เป็นไรยังไงก็ได้ฉันเก็บรองเท้าของตัวเองให้เข้าที่เข้าทาง ฉันทำอะไรเองทุกอย่
บทที่3มหาวิทยาลัยสุดท้ายฉันก็หอบหิ้วข้าวของมาจนถึงมหาวิทยาลัยจนสำเร็จ แพรวาสไปรท์และโมบายทั้ง 3 คือเพื่อนสนิทของฉันพอเห็นฉันลงจากรถเมล์แล้วหิ้วข้าวของพะรุงพะรังเดินเข้ามาในรั้วมหาวิทยาลัยทั้ง 3 ก็รีบเข้าไปช่วยฉันเลย"ทำไมมึงเดินมา แล้วผัวมึงอ่ะไปไหน ทำไมไม่ได้มาส่งมึง" สไปรท์เอ่ยขึ้นพร้อมกับแย่งถุงขนมของฉันไปถือ"เฮียเขารีบไปทำธุระ กูก็เลยอาสามาเองไม่มีอะไรหรอก" ฉันว่าแล้วปรับสีหน้านิ่งๆพยายามไม่แสดงอาการหรือพิรุธอะไรให้เพื่อนต้องสงสัย ฉันไม่อยากให้ทุกคนไม่สบายใจ"กูไม่เชื่ออีแสนดีมึงบอกกูมาตรงๆเลย""เออพวกกูก็ไม่เชื่อ มึงบอกมาเลยมึงไปเจอเห*้ยอะไรมาวันนี้" แพรเอ่ยถามเสริมขึ้นมา"ไม่มีอะไรหรอก พวกมึงอ่ะคิดมาก""คิดมากเชี่ยอะไร ผัวมึงเป็นเห*้ยอะไรอีก กูว่ามันต้องมีเรื่องอะไรแน่ๆมึงถึงปกปิดกู" โมเพื่อนอีกคนพูดขึ้น ฉันคงหลีกเลี่ยงไม่ได้สินะ ฉันไม่เคยโกหกเพื่อนสำเร็จเลยสักครั้ง"เฮียพาพี่แยมไปเก็บของน่ะเขาก็เลยไม่ได้มาส่งฉัน""พี่แยม! พี่แยมนี่ใครวะ""เป็นแฟนเฮีย เขาจะย้ายมาอยู่ในบ้านด้วย""เฮ้ย!" ทุกคนอุทานขึ้นมาพร้อมกัน"มึงยอมได้ยังไงอีแสนดี"ทุกคนพูดอย่างพร้อมเพรียงฉันหันไปมองหน้าเพื
บทที่2เสียงรถของเฮียอาวุธดังเข้ามาในบ้าน ฉันรีบลุกขึ้นไปดูที่หน้าต่างด้วยความเป็นห่วง ที่ฉันห่วงเพราะคิดว่าเขาน่าจะเมาแต่ภาพที่ฉันเห็น เขากำลังจู๋จีอีอ๋อกับผู้หญิงที่มาด้วยกัน ผู้หญิงคนนั้นสวยเธอสวยมากสวยเซ็กซี่ตามสไตล์ของผู้หญิงของเฮียอาวุธถ้าเอามาเปรียบเทียบกับฉัน คงเอามาเปรียบเทียบไม่ได้เพราะฉันไม่มีอะไรที่เปรียบได้กับผู้หญิงคนนั้นเลย ฉันดูได้ไปเลยแหละค่ะเสียงหัวเราะคิกคักของทั้งสองดังลั่นบ้านเขาคงจะมีความสุข ซึ่งมันแตกต่างจากฉัน ฉันเดินไปนอนที่เตียงอย่างหมดแรงรู้สึกเจ็บปวดแต่ก็ไม่อาจที่จะทำอะไรได้ ได้แต่ข่มอารมณ์และความเจ็บปวดของตัวเองแล้วหลับตานอนบางทีฉันก็ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันว่าทำไมฉันถึงทนอะไรแบบนี้ ทำไมฉันต้องมาทนเป็นคนหน้าโง่เป็นผู้หญิงที่ไม่มีความรู้สึกอะไรต่อหน้าของเขา ทำไมฉันถึงต้องมาทนดูภาพที่ทำให้ฉันเจ็บปวดราวกับมีเข็มนับพันทิ่มแทงหัวใจตอนเช้าของอีกวัน วันนี้ก็เป็นเหมือนทุกวันฉันตื่นขึ้นมาทำอาหารไว้รอเขา เพราะเขาต้องไปทำงานแต่เช้าส่วนฉันก็ไปเรียนแต่เช้าเช่นกัน"คุณแสนดีไปอาบน้ำเถอะค่ะเดี๋ยวจะไปเรียนสาย ที่เหลือเดี๋ยวอ้อมทำเอง" อ้อมเอ่ยบอกฉันขณะที่ช่วยฉันทำขนมพ
บทที่1แสนดีtalkใครที่ได้เห็นชีวิตคู่ของฉันก็คงจะคิดว่าฉันเป็นผู้หญิงที่น่าอิจฉา ชีวิตอันสวยหรูมันช่างงดงามเป็นดั่งสวรรค์ที่ทุกคนหมายปอง ฉันมีเพียบพร้อมทุกอย่างเป็นภรรยาของเฮียอาวุธนักธุรกิจหนุ่มที่ประสบความสำเร็จตั้งแต่อายุยังน้อยชีวิตที่มีแต่ความมั่นคงที่ผู้หญิงหลายคนใฝ่ฝัน และอยากจะเป็นภรรยาของเขา เพราะเขาทั้งรอและรวย perfect ไปซะทุกอย่าง มีเงินมากมายที่จะบำเรอและปรนเปอความสุขให้กับทุกคนได้แต่ความเป็นจริงแล้วมันไม่ใช่เลย ฉันไม่ได้มีความสุขฉันไม่ได้เป็นที่น่าอิจฉาอย่างที่ทุกคนคิด ชีวิตของฉันมันมีแต่ความทุกข์ระทม ได้แต่เฝ้ามองคนที่ตัวเองรัก ทำร้ายจิตใจตัวเองทุกวัน"เธอคงไม่ว่าอะไรหากเฮียจะเอาเขามาอยู่ที่นี่ด้วย" เฮียอาวุธเอ่ยขึ้นในขณะที่ฉันยืนนิ่ง ฉันกำลังคิดว่าฉันจะเอาอย่างไรดี เขาที่เฮียอาวุธเอ่ยถึงนั่นคือผู้หญิงอีกคนของเขา"เชิญค่ะ ถ้าเฮียจะเอาเขาเข้ามาอยู่ด้วยก็เชิญเลยแสนดีคงขัดอะไรไม่ได้อยู่แล้ว หมดเรื่องที่จะคุยกับแสนดีแล้วใช่ไหม ถ้างั้นแสนดีขอตัวก่อนนะคะพอดีทำขนมทิ้งไว้" ว่าจบฉันก็รีบหมุนตัวจะเดินออกไปน้ำตาของฉันเอ่อคลอเต็มสองตา พยายามทำตัวให้เป็นปกติไม่อยากแสดงความอ่อนแอใ
บทที่1แสนดีtalkใครที่ได้เห็นชีวิตคู่ของฉันก็คงจะคิดว่าฉันเป็นผู้หญิงที่น่าอิจฉา ชีวิตอันสวยหรูมันช่างงดงามเป็นดั่งสวรรค์ที่ทุกคนหมายปอง ฉันมีเพียบพร้อมทุกอย่างเป็นภรรยาของเฮียอาวุธนักธุรกิจหนุ่มที่ประสบความสำเร็จตั้งแต่อายุยังน้อยชีวิตที่มีแต่ความมั่นคงที่ผู้หญิงหลายคนใฝ่ฝัน และอยากจะเป็นภรรยาของเขา เพราะเขาทั้งรอและรวย perfect ไปซะทุกอย่าง มีเงินมากมายที่จะบำเรอและปรนเปอความสุขให้กับทุกคนได้แต่ความเป็นจริงแล้วมันไม่ใช่เลย ฉันไม่ได้มีความสุขฉันไม่ได้เป็นที่น่าอิจฉาอย่างที่ทุกคนคิด ชีวิตของฉันมันมีแต่ความทุกข์ระทม ได้แต่เฝ้ามองคนที่ตัวเองรัก ทำร้ายจิตใจตัวเองทุกวัน"เธอคงไม่ว่าอะไรหากเฮียจะเอาเขามาอยู่ที่นี่ด้วย" เฮียอาวุธเอ่ยขึ้นในขณะที่ฉันยืนนิ่ง ฉันกำลังคิดว่าฉันจะเอาอย่างไรดี เขาที่เฮียอาวุธเอ่ยถึงนั่นคือผู้หญิงอีกคนของเขา"เชิญค่ะ ถ้าเฮียจะเอาเขาเข้ามาอยู่ด้วยก็เชิญเลยแสนดีคงขัดอะไรไม่ได้อยู่แล้ว หมดเรื่องที่จะคุยกับแสนดีแล้วใช่ไหม ถ้างั้นแสนดีขอตัวก่อนนะคะพอดีทำขนมทิ้งไว้" ว่าจบฉันก็รีบหมุนตัวจะเดินออกไปน้ำตาของฉันเอ่อคลอเต็มสองตา พยายามทำตัวให้เป็นปกติไม่อยากแสดงความอ่อนแอใ...
Comments