พี่เขยครับผมรับไม่ไหว

พี่เขยครับผมรับไม่ไหว

last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-12
โดย:   กาสะลอง  ยังไม่จบ
ภาษา: Thai
goodnovel18goodnovel
คะแนนไม่เพียงพอ
5บท
26views
อ่าน
เพิ่มลงในห้องสมุด

แชร์:  

รายงาน
ภาพรวม
แค็ตตาล็อก
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป

เบื้องหลังบานประตูที่ปิดลง… ผมทอดกายลงนอนตะแคงบนโซฟาที่วางอยู่ชิดผนัง เอาหลังเบียดโซฟา ยกขาข้างหนึ่งขึ้นมาฟาดไว้กับพนักโซฟาเพื่อให้ง่ามขาแหกอ้า ผมเอาวาสลีนทารูน้อยๆ แล้วตามด้วยกล้วยหอมใบเขื่อง… ค่อยๆ กดเบียดบดรูจีบเข้ามาในความคับแน่น “โอ๊ว… ซี้ดดดด… พี่แดนน์ครับผมเสียว… ” ขณะที่กล้วยหอมกำลังสไลด์เข้าออกเป็นจังหวะ ใบหน้าหล่อเหลาและเรือนร่างสุดกำยำของพี่เขยก็ผุดวาบเข้ามาในความคิดอันมืดดำของผมอีกครั้ง

ดูเพิ่มเติม

บทล่าสุด

การดูตัวอย่างฟรี

ตอนที่ 1

พี่เขยครับผ ม รั บ ไ ม่ ไ ห วผู้​เขียนข้าวหลาม ไม่​อนุญาต​ให้​สแกน​หนังสือ​หรือ​คัด​ลอก​เนื้อหา​ส่วน​ใด​ส่วน​หนึ่ง​ของ​หนังสือเว้น​แต่​ได้​รับ​อนุญาต​จาก​เจ้าของ​หนังสือ​เท่านั้นนิยายเรื่องนี้เป็นเพียงเรื่องที่สมมติขึ้นไม่เกี่ยวข้องกับเรื่องจริงแต่อย่างใด ชื่อบุคคลและสถานที่ที่ปรากฏในเนื้อเรื่อง ไม่มีเจตนาอ้างอิงหรือก่อให้เกิดความเสียหายใดๆพี่เขยครับผ ม รั บ ไ ม่ ไ ห วเชียงใหม่ พุทธศักราช 2563ช่วงที่มหาวิทยาลัยปิดเทอม ผมยังจดจำได้ไม่เคยลืม วันนั้นผมเดินทางจากกรุงเทพฯ มาถึงสนามบินเชียงใหม่ในตอนค่ำ พอถึงจุดหมายผมก็โทรหาพี่ดาว‘ดาวริน’ เธอเป็นพี่สาวของผม“ถึงแล้วครับพี่… ”ผมยืนอยู่ที่ร้านกาแฟภายในสนามบิน ใกล้กับประตูทางออก “บอมม์… อยู่ตรงไหน… ”พี่สาวถามด้วยน้ำเสียงตื่นเต้น นานเกือบปีกว่าแล้วที่เราไม่ได้เจอกัน “ร้านกาแฟครับ… พี่ดาวล่ะอยู่ตรงไหน”ผมถาม ดีใจไม่ต่างกันที่จะได้เจอพี่สาว แม้ว่าพี่ดาวจะเป็นพี่สาวต่างมารดากับผม“พี่ก็อยู่ร้านกาแฟใกล้ประตูทางออกนะ… ”พี่ดาวบอกชื่อร้าน… ผมค่อยๆ หมุนตัวหันหลังกลับมาเหมือนภาพสโลว์โมชั่น เราเกือบชนกัน“บอมม์… ”พี่ดาวอุทานเ...

หนังสือน่าสนใจจากยุคเดียวกัน

ความคิดเห็น

ไม่มีความคิดเห็น
5
ตอนที่ 1
พี่เขยครับผ ม รั บ ไ ม่ ไ ห วผู้​เขียนข้าวหลาม ไม่​อนุญาต​ให้​สแกน​หนังสือ​หรือ​คัด​ลอก​เนื้อหา​ส่วน​ใด​ส่วน​หนึ่ง​ของ​หนังสือเว้น​แต่​ได้​รับ​อนุญาต​จาก​เจ้าของ​หนังสือ​เท่านั้นนิยายเรื่องนี้เป็นเพียงเรื่องที่สมมติขึ้นไม่เกี่ยวข้องกับเรื่องจริงแต่อย่างใด ชื่อบุคคลและสถานที่ที่ปรากฏในเนื้อเรื่อง ไม่มีเจตนาอ้างอิงหรือก่อให้เกิดความเสียหายใดๆพี่เขยครับผ ม รั บ ไ ม่ ไ ห วเชียงใหม่ พุทธศักราช 2563ช่วงที่มหาวิทยาลัยปิดเทอม ผมยังจดจำได้ไม่เคยลืม วันนั้นผมเดินทางจากกรุงเทพฯ มาถึงสนามบินเชียงใหม่ในตอนค่ำ พอถึงจุดหมายผมก็โทรหาพี่ดาว‘ดาวริน’ เธอเป็นพี่สาวของผม“ถึงแล้วครับพี่… ”ผมยืนอยู่ที่ร้านกาแฟภายในสนามบิน ใกล้กับประตูทางออก “บอมม์… อยู่ตรงไหน… ”พี่สาวถามด้วยน้ำเสียงตื่นเต้น นานเกือบปีกว่าแล้วที่เราไม่ได้เจอกัน “ร้านกาแฟครับ… พี่ดาวล่ะอยู่ตรงไหน”ผมถาม ดีใจไม่ต่างกันที่จะได้เจอพี่สาว แม้ว่าพี่ดาวจะเป็นพี่สาวต่างมารดากับผม“พี่ก็อยู่ร้านกาแฟใกล้ประตูทางออกนะ… ”พี่ดาวบอกชื่อร้าน… ผมค่อยๆ หมุนตัวหันหลังกลับมาเหมือนภาพสโลว์โมชั่น เราเกือบชนกัน“บอมม์… ”พี่ดาวอุทานเ
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-12
อ่านเพิ่มเติม
ตอนที่ 2
ผมสงสัยจึงรีบถาม“ใช่… พี่มีบิน… อีกห้าวันเจอกันนะ… ”พี่ดาวตอบ…ซึ่งผมก็เคยรู้มาว่าคนที่มีอาชีพเป็นสจ๊วดหรือแอร์โฮสเตสจะไม่มีวันหยุดเสาร์อาทิตย์หรือนักขัตฤกษ์แบบพนักงานออฟฟิศทั่วไป แต่จะทำงานและหยุดตามตารางเวลาของสายการบินที่สังกัด“ว้า… เสียดายจังครับ… ”ใจจริงผมอยากให้พี่สาวได้เที่ยวด้วยกัน“ไม่เป็นไร… แค่ห้าวันเดี๋ยวพี่ก็กลับมาแล้ว”พี่ดาวเอื้อมมือมาขยี้หัวผมตอนนั้นพี่แดนน์เดินกลับมาที่โต๊ะพอดี เราสามคนนั่งคุยกันต่อมาอีกครู่สั้นๆ ก็พากันกลับในเวลาต่อมาวันรุ่งขึ้น…ผมรู้สึกอายจังที่นอนตื่นสาย พอเดินลงบันไดมาที่ชั้นล่าง กลิ่นหอมของอาหารที่โชยมาแตะจมูก เร่งเร้ากระตุ้นความอยากรู้ให้ผมต้องเดินตามมาถึงในครัว เห็นพี่แดนน์กำลังยืนทำอาหาร“สวัสดีครับพี่แดนน์… ”ผมกล่าวทักทายเมื่อชะโงกใบหน้าผ่านกรอบประตูเข้ามาในห้องครัวพลันสายตาปะทะเข้ากับโครงร่างสูงใหญ่ กำลังยืนอยู่หน้าเตาทำอาหาร“เสร็จแล้ว… หิวหรือยังน้องบอมม์… ”พี่แดนน์หันมาส่งยิ้ม ผมยอมรับว่าหลงเสน่ห์พี่เขาเข้าอย่างจัง“ครับ… ว้าว… น่ากินจัง”ผมมองผัดสปาเกตตีในจาน“หิวใช่ไหม… ”“ครับ… ”“งั้นก็จัดการเลย… ”พี่แดนน์ถือจานมาวางลงบนโต
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-12
อ่านเพิ่มเติม
ตอนที่ 3
“ซี้ดดดด… อูยยยย… ” ผมยังคงรูดหนอนน้อยอย่างมีอารมณ์ ตามองพี่แดนกำลังไล้ลูบฟองสบู่จนทั่วลำตัวเปลือยเปล่า ภายใต้แสงไฟสีเหลืองนวลสาดลงมากระทบร่างทำให้ผิวของพี่แดนน์เป็นสีแทน ทุกส่วนสัดเต็มตึงไปด้วยกล้ามเนื้อ “บ้าจริง… อีตาบ้า… ทำไมต้องมาอาบน้ำตรงนี้ด้วยนะ… ” ผมว่าพี่เขย… แต่อันที่จริงผมควรจะว่าตัวเองมากกว่า ก็เสือกมายืนมองอย่างไร้มารยาท เพราะว่านี่เป็นบ้านของพี่แดนน์ นี่อาจจะเป็นเรื่องปกติธรรมดาที่เขาทำบ่อยๆ “คุณพระ… ” ผมร้องอุทาน… มือที่กำลังสาวว่าวหยุดชะงัก หลบวูบเข้ามาหลังม่าน เหมือนพี่แดนน์เหลือบมองขึ้นมาแวบหนึ่ง ‘ยังไงกัน… อ่อยหรือนี่… หรือว่าพี่แดนน์เป็นเสือใบได้ทั้งชายทั้งหญิง… ’ ผมตั้งคำถามในใจ ไม่อยากคิดเข้าข้างตัวเอง แต่ก็ครุ่นคิดอย่างมีความหวัง ดูเหมือนว่าพี่เขยจงใจจะส่งสัญญาณอะไรบางอย่างกับผมหรือเปล่านะ ‘บ้าเอ่ย… มึงคิดเข้าข้างตัวเองเกินไปแล้ว’ ผมสบถด่าตัวเองในใจ ค่อยๆ แหวกม่านออกมามองต่อไปอย่างตื่นเต้น “โห… สุดๆ อ่ะ… ” พี่แดนน์กำลังชักว่าว…
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-12
อ่านเพิ่มเติม
ตอนที่ 4
ในเวลาต่อมาวันรุ่งขึ้น ใช้เวลาเดินทางราวๆ สองชั่วโมง รถฟอร์จูนเนอร์ขับเคลื่อนสี่ล้อสีขาวคันใหญ่ที่มีพี่เขยสุดหล่อเป็นคนขับพร้อมอาสานำเที่ยวตลอดทริป ก็พาผมขึ้นมาถึงที่หมายจนได้“ไหวหรือเปล่าบอมม์… ”พี่แดนน์เอื้อมมือมาลูบหลัง เมื่อเห็นผมหน้าซีดเพราะเมารถอันที่จริงตอนแรกผมก็ยังโอเค แต่หลังจากรถลัดเลี้ยวมาตามเส้นทางเคี้ยวคดและสูงชันกว่าที่คิดเอาไว้มาก ถึงกับทำให้ผมเกือบจะอาเจียนออกมา“ไหวครับพี่… ”ผมตอบ… มองสบตาพี่เขยแล้วรู้สึกอบอุ่นใจขึ้นมาอย่างประหลาด แต่ก็เขินๆ เหมือนกันเมื่อนึกถึงสิ่งที่ผมแอบทำเมื่อคืนนี้วาบหนึ่งในความคิด…ผมรู้สึกอิจฉาพี่สาวของผมที่ได้ผู้ชายคนนี้มาเป็นสามี เพราะผมคิดว่าผู้ชายที่ดูหล่อเหลาราวกับดารา ใจดี และยังร่ำรวยมากอย่างพี่แดนน์คนนี้คงมีไม่มาก“ถึงละ… เป็นไง… บรรยากาศดีไหม”พี่แดนเปิดประตูรถ…มีลมโชยเข้ามา จมูกผมได้กลิ่นดอกไม้หอมที่ปลูกไว้ตลอดแนวลานจอดรถ ทุกด้านของรีสอร์ตโอบล้อมไว้ด้วยแมกไม้ ไกลออกไปเป็นขุนเขาสีเขียวขจี มีสายหมอกสีขาวลอยเรี่ยต่ำแตะสันเขา“สวยมากครับ… ว้าว… สวยสุดๆ… ”จริงอย่างที่พี่แดนน์การันตีความงดงามเอาไว้ สิ่งที่เห็นไม่ทำให้ผิดหวังเลยจร
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-12
อ่านเพิ่มเติม
ตอนที่ 5
“พูดแบบนี้เดี๋ยวพี่จีบจริงๆ นะ… ”พี่มอสเล่นด้วย ผมเห็นพี่มอสดีใจเมื่อรู้ว่าผมโสด“งั้นจะรออะไรล่ะครับ… ”ผมตอบอย่างนึกสนุก โดยไม่สนว่าคนฟังอาจจะคิดว่าผมทอดสะพาน“จริงใช่ไหม… ที่ว่ายังไม่มีแฟน… ”เสียงของพี่มอสจริงจัง เขาจ้องตาผม เหมือนรู้ว่าแววตาโกหกไม่ได้“จริงครับ… ”ผมตอบอย่างไม่ลังเล ก็โสดจริงๆ นี่นา“แล้วพี่มอสล่ะ… แน่ใจนะว่ายังไม่มีแฟน… ”ผมทำหน้าจริงจัง เหมือนว่าเรากำลังเช็กสถานะของกันและกัน“ใช่… พี่โสด… ”พี่มอสมองตาผมอีก“อ๋อ… ครับ แล้วทำไมยังไม่มีล่ะครับ”ผมชวนคุยต่อ“ยังไม่เจอคนที่ถูกใจ… ”พี่มอสตอบพร้อมกับยกแก้วเหล้าขึ้นดื่ม จากนั้นก็มองตาผมอีกเรามองสบตากันจนผมรู้สึกเขินหน้าแดง แล้วพี่มอสก็เอ่ยออกมาอีกประโยค“แต่ตอนนี้พี่คิดว่า… เจอแล้ว… ”พี่มอสยังไม่ละสายตาจากใบหน้าของผม“ยินดีด้วยนะครับ… ”ผมตอบเขินๆ…ทั้งที่ก็ไม่รู้ว่าทำไมจึงต้องเขิน และในขณะที่ผมกำลังจะถามบางอย่างกับพี่มอส เสียงของพี่แดนน์ก็ดังขึ้นขัดจังหวะเสียก่อน“บรรยากาศดีมากเลยว่ะมอส… ”พี่แดนน์ยืนเท้าเอวมองทิวทัศน์รอบกายในตอนค่ำช่างมีมนต์เสน่ห์ไปอีกแบบ“เย็นจนหนาวเลยครับ… ”ผมขยี้มือเข้าหากัน… ก่อนจะตกใจ เมื่
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-12
อ่านเพิ่มเติม
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status