พระเอกจ๋าภรรยาท่านเป็นตัวประกอบ

พระเอกจ๋าภรรยาท่านเป็นตัวประกอบ

last updateปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-26
โดย:  รอรีวัน  อัปเดตเมื่อครู่นี้
ภาษา: Thai
goodnovel18goodnovel
คะแนนไม่เพียงพอ
43บท
1views
อ่าน
เพิ่มลงในห้องสมุด

แชร์:  

รายงาน
ภาพรวม
แค็ตตาล็อก
แสดงความคิดเห็นของคุณในแอพพลิเคชัน

ตายแล้วก็ยังไม่หมดทุกข์ ชีวิตต้องมาวนเวียนเป็นผีในโลกที่นางไม่รู้จัก เห้อออ เวรกรรมอะไรของนางกันเนี่ยยยย จะบ้าตาย พอลืมตาขึ้นมาอีกทีทำไมมันเสียวแปลก ๆ ล่ะ

ดูเพิ่มเติม

บทล่าสุด

การดูตัวอย่างฟรี

1 ผีเร่ร่อน

ความรู้สึกเสียวกระสันโผล่พุ่งขึ้นมาทันทีที่ตู้หลิงรู้สึกตัว ทั่วทั้งร่างของนางกำลังรู้สึกร้อนรุ่มอย่างแปลกประหลาด เมื่อลืมตาขึ้นมองให้ชัดพบว่าตนเองกำลังถูกบุรุษผู้หนึ่งทาบทับบดเบียดร่างกายนางอย่างบ้าคลั่งนางจำไม่ได้ว่าเขาเป็นใคร แต่ใบหน้าหล่อเหลาที่อยู่ในสายตานางตอนนี้ก็พอจะคุ้นเคยอยู่บ้าง คล้ายกับเคยเห็นที่ไหน“ท่าน.......” ตู้หลิงรับรู้ได้ถึงความรู้สึกเสียวซ่านจนยากจะบรรยาย ยิ่งเวลาที่บุรุษที่นางไม่รู้จักชื่อสอดความแข็งแกร่งขยับเข้าออกช่องทางรักของนางด้วย ยิ่งแล้วกันไปใหญ่“อา....” ตู้หลิงครวญครางเพราะความเสียว คนตัวเล็กที่นอนอยู่ใต้ล่างกำลังถึงจุดสูงสุดแห่งความปรารถนา “ฉันเสียว..ฉันจะไม่ไหวแล้ว” นางครวญครางบิดเร่ายิ่งเห็นว่านางส่งเสียงครวญครางมากขึ้นเท่าไหร่ มู่อันเฉิงยิ่งเร่งจังเร็วขึ้นเท่านั้น ตลอดเวลาที่ผ่านมาเขาคิดว่านางคือสตรีเย็นชา ผู้ไม่เคยยิ้มกระทั่งเขาและนางได้แต่งงานกันตอนที่นางพูดออกไปเช่นนั้น นางเห็นชัดเจนว่าสายตาของบุรุษหล่อเหลาผู้นั้นมองนางด้วยแววแห่งความประหลาดใจ“โอ๊ยยยย....” ตู้หลิงครางกระสันยิ่งกว่าเดิมมือไม้ของนางทำอะไรไม่ถูกไม่รู้จะจับไปวางไว้ที่ใด ทำได้เพีย

หนังสือน่าสนใจจากยุคเดียวกัน

ความคิดเห็น

ไม่มีความคิดเห็น
43

1 ผีเร่ร่อน

ความรู้สึกเสียวกระสันโผล่พุ่งขึ้นมาทันทีที่ตู้หลิงรู้สึกตัว ทั่วทั้งร่างของนางกำลังรู้สึกร้อนรุ่มอย่างแปลกประหลาด เมื่อลืมตาขึ้นมองให้ชัดพบว่าตนเองกำลังถูกบุรุษผู้หนึ่งทาบทับบดเบียดร่างกายนางอย่างบ้าคลั่งนางจำไม่ได้ว่าเขาเป็นใคร แต่ใบหน้าหล่อเหลาที่อยู่ในสายตานางตอนนี้ก็พอจะคุ้นเคยอยู่บ้าง คล้ายกับเคยเห็นที่ไหน“ท่าน.......” ตู้หลิงรับรู้ได้ถึงความรู้สึกเสียวซ่านจนยากจะบรรยาย ยิ่งเวลาที่บุรุษที่นางไม่รู้จักชื่อสอดความแข็งแกร่งขยับเข้าออกช่องทางรักของนางด้วย ยิ่งแล้วกันไปใหญ่“อา....” ตู้หลิงครวญครางเพราะความเสียว คนตัวเล็กที่นอนอยู่ใต้ล่างกำลังถึงจุดสูงสุดแห่งความปรารถนา “ฉันเสียว..ฉันจะไม่ไหวแล้ว” นางครวญครางบิดเร่ายิ่งเห็นว่านางส่งเสียงครวญครางมากขึ้นเท่าไหร่ มู่อันเฉิงยิ่งเร่งจังเร็วขึ้นเท่านั้น ตลอดเวลาที่ผ่านมาเขาคิดว่านางคือสตรีเย็นชา ผู้ไม่เคยยิ้มกระทั่งเขาและนางได้แต่งงานกันตอนที่นางพูดออกไปเช่นนั้น นางเห็นชัดเจนว่าสายตาของบุรุษหล่อเหลาผู้นั้นมองนางด้วยแววแห่งความประหลาดใจ“โอ๊ยยยย....” ตู้หลิงครางกระสันยิ่งกว่าเดิมมือไม้ของนางทำอะไรไม่ถูกไม่รู้จะจับไปวางไว้ที่ใด ทำได้เพีย
อ่านเพิ่มเติม

2 ร่ำรวยบุญกุศล

สตรีชราสูงศักดิ์คุกเข่าสวดมนต์ภาวนาอยู่ด้านบนของลานอุทิศบุญ นอกจากเหล่าผีแล้ว ยังมีชาวบ้านอีกหลายร้อยมารับสิ่งของบริจาคดูท่านางคงเป็นผู้ที่ร่ำรวยมากจริง ๆ ตู้หลิงอดทึ่งกับความร่ำรวยของสตรีชราผู้นั้นไม่ได้“ท่านลุง นางเป็นใครเหรอ” ตู้หลิงกระซิบถาม“นางคือพระพันปีแห่งแคว้นเฉา เป็นผู้ใจบุญใจกุศลทุก ๆ สามเดือนนางจะออกจากวังเช่นนี้หนึ่งครั้ง เพื่อมาอุทิศบุญให้กับบรรพชนผู้ล่วงลับ แล้วก็คอยแจกจ่ายสิ่งของให้กับประชาชนของแคว้น เป็นที่รักของทั้งผีทั้งคน” สายตาของลุงผีมองนางด้วยความชื่นชม“อ้าว!! นางมาทุกสามเดือนเหตุใดข้าถึงไม่เคยรู้มาก่อนเลย” ตู้หลิงไม่เข้าใจ ทำไมนางถึงไม่รู้“ก็เจ้ามันฉลาดน้อย มัวแต่เที่ยวเล่นไปทั่วใช้บุญใช้กุศลที่ติดตัวมาแบบล้างผลาญ ไม่เคยสนใจของแจกพวกนี้ด้วยซ้ำ” ลุงผีดุ“โธ่ ก็ข้าไม่รู้นี่ ใครบอกข้าเที่ยวเล่นกันเล่า...” ก็จริงอย่างที่ลุงผีกล่าวมาทั้งหมด วัน ๆ นางเอาแต่ล้างผลาญบุญกุศลที่มีอยู่น้อยนิดโดยไม่ได้คิดหน้าคิดหลัง มัวแต่เที่ยวหาสิ่งที่ตัวนางเองก็ไม่รู้เหมือนกันว่าคืออะไรอย่างเปล่าประโยชน์โดนลุงผีบ่นอยู่ครู่ใหญ่ สตรีชราสูงศักดิ์ก็เริ่มแจกจ่ายอาหารการกินให้กับประชาชน
อ่านเพิ่มเติม

3 จ้าวผี

แต่ไหนแต่ไรมาตั้งแต่ก่อนตายจนกระทั่งตาย หลัวซู่เฟิงไม่เคยถูกใครปฏิเสธ นางเป็นใครกัน เห็นสวยหน่อยก็คิดจะเล่นตัวงั้นหรือ ผีหนุ่มร่ำรวยบุญกุศลอย่างเขามีแต่ผีสาวจะวิ่งเข้าหา ขอแบ่งส่วนบุญแล้วนางเล่าเป็นสตรีประเภทไหนกัน ถึงไม่ยินยอม หรือว่าเขาหล่อไม่พอกรี๊ดดดดดดดดด!!!! ท่านจ้าวผีตอนที่จะเดินเข้าไปหานางอีกครั้ง บรรดาผีสาวอีกหลายตนเมื่อพบเห็นเขากลับรีบกรูกันเข้ามาหา หลายนางส่งเสียงกรี๊ดกร๊าด ต่างก็เสกชุดใหม่ใส่เพื่อเอาอกเอาใจจ้าวหุบเขาผีเช่นเขาผิดกับสตรีผู้นั้น ที่มองเหยียด เบ้ปาก ส่ายหัวและเดินจากไปทิ้งให้เขาวุ่นวายอยู่ในดงผีสาว“พวกเจ้ารู้หรือไม่ว่านางเป็นใคร” หลัวซู่เฟิงถาม “หากใครตอบคำถามที่เป็นประโยชน์ได้ ข้าจะแบ่งกุศลให้พวกเจ้า“ข้ารู้ๆ ๆ” บรรดาผีสาวต่างก็ยกมือกันจ้าละหวั่น ส่วนบุญจากหลัวซู่เฟิงใครจะไม่อยากได้กัน“ไหนเจ้าลองกล่าวมาให้ข้าได้ฟังหน่อยสิ” ผีหนุ่มผายมือไปทางผีสาวชุดเหลืองที่ยืนบิดเขินอายอยู่ทางซ้ายมือ“นาง...ข้าพบนางครั้งแรกเมื่อสองปีก่อนเจ้าค่ะ ไม่มีใครรู้ว่านางมาจากไหน แถมยังแต่งกายประหลาด” ผีสาวชุดเหลืองตอบเท่าที่นางรู้แม้จะไม่ค่อยมีประโยชน์แต่หลัวซู่เฟิงก็แบ่งกุศลใ
อ่านเพิ่มเติม

4 เนื้อเรื่องคุ้น ๆ

เมื่อหลัวซู่เฟิงสัญญากับนางว่าจะไม่ยุ่งกับนางอีก ตู้หลิงจึงคายลิ้นผีที่ยืดยาวทิ้งพร้อมกับเหยียบซ้ำอีกสองสามทีเหล่าผีที่ยืนหลบซ่อนแอบดูต่างอดที่จะหัวเราะไม่ได้ ก็เพราะนี่เป็นครั้งแรกที่ได้เห็นจ้าวผีอันธพาลเช่นหลัวซู่เฟิงถูกหักหน้าโดนดูถูกเหยียดหยามเช่นนี้ก็ตั้งแต่หลัวซู่เฟิงกลายมาเป็นวิญญาณก็เที่ยวกร่างสร้างความขุ่นเคืองให้กับเหล่าผีอยู่ตลอด และคิดว่าเป็นตัวเอง เป็นผีมีบุญกุศลล้นเหลือเที่ยวล้างผลาญก่อความวุ่นวายใจให้กับทุกตน“ต่อให้อีก 300 ปีนับจากนี้บุญข้ายังไงก็ไม่มีวันหมด” นั่นคือประโยคที่หลัวซู่เฟิงประกาศกร้าว สร้างความรำคาญใจไปทั่วทุกแห่งหนรอดพ้นจากเงื้อมมือของหลัวซู่เฟิงมาได้ ตู้หลิงจึงกลับมาอยู่ที่เดิมกับลุงผี จู่ ๆ นางก็มีเรื่องให้นึกสงสัย“ท่านลุง เหตุใดท่านจึงกลายเป็นผีไร้บุญกุศลเช่นนี้” ท่าทางของลุงผีดูเหมือนจะไม่ใช่คนไม่มีญาติ“ฮ่าฮ่า ข้าน่ะตายมาแล้วหลายร้อยปี ญาติทั้งหลายล้วนแล้วแต่ล่วงลับไปหมดแล้ว ลูกหลานที่ยังเหลืออยู่ก็หลงลืมที่จะสร้างกุศลและอุทิศให้” ลุงผียังคงพูดด้วยน้ำเสียงที่สุดแสนจะใจดีดังเช่นทุกครั้ง อันเป็นสิ่งบ่งบอกว่าตอนที่ยังมีชีวิตอยู่ต้องเป็นผู้มีความรู้ผ
อ่านเพิ่มเติม

5 สตรีที่สวยเหมือนกับนาง

“เจ้าเป็นใครกันแน่เนี่ย ทำไมถึงได้สวยเหมือนข้าขนาดนี้”ตู้หลิงตกใจใบหน้าของสตรีที่ถูกเรียกว่าพระชายาหน้าตาคล้ายกับนางราวกับหลุดออกมาจากพิมพ์เดียวกัน แม้กระทั่งรอยแผลหรือตำหนิเล็กน้อยที่มือและแขนก็เหมือนกับตู้หลิงไม่มีผิดนางจำได้ว่าตัวเองมีแผลเป็นเล็ก ๆ ที่ตีนผมหลังใบหู นางจึงเข้าไปดูใกล้ ๆ เพื่อให้จะมองให้กระจ่างชัดและคลายความข้องใจของนางเกินไปมาก เกินไปแล้ว สตรีที่หน้าตาเหมือนกันแต่อยู่กันคนละโลกแบบนี้มันมีด้วยหรือ“เจ้าเป็นใครกันนะ....หรือว่าเจ้าก็คือข้าและข้าก็คือเจ้า” ตู้หลิงพึมพำ“ทำไมจู่ ๆ ในนี้ถึงหนาวขึ้นมาได้ล่ะ” ผู้เป็นพระชายารู้สึกหนาวขึ้นมาแปลก ๆ ยิ่งตรงบริเวณเมื่อครู่ที่นางเดินผ่าน คล้ายกับเดินอยู่บนก้อนน้ำแข็ง“โอ๊ะ ขอโทษด้วย เมื่อครู่เจ้าเพิ่งเดินผ่านร่างของข้าไปน่ะ” ตู้หลิงยิ้มเจื่อน ใครจะไม่หนาวกัน ก็ในนี้มีผีอย่างนางอยู่ด้วย“พระชายา ท่านไม่สบายหรือเปล่าเพคะ” เสี่ยวเชี่ยนเป็นกังวล เจ้านายของนางอยู่ในครัวมาตั้งแต่เช้ามืดนางตั้งใจทำนู่นทำนี่เพื่อให้ตัวเองไม่ว่าง และห้องครัวของนางอยู่ห่างไกลจากลานพิธีแต่งงาน ที่ตรงนี้พระนางจะไม่ได้ยินเสียงของมโหรี และจะไม่มีใครเดินเข
อ่านเพิ่มเติม

6 ไช่เสแสร้ง

ไม่ว่าตู้หลิงจะใช้วิธีใดนางก็ไม่สามารถก้าวขาออกไปจากจวนอ๋องได้เลยสักก้าว ราวกับว่าที่นี่กลายเป็นคุกที่กักขังนางเอาไว้ปีนหลังคา สิงไปกับสิ่งของ หรือเดินออกตามประตูแบบปกติ นางล้วนทำไม่ได้ทั้งสิ้นกระทั่งลุงผีที่กำลังตามหาหลานผีเช่นนางผ่านมาเจอนางนั่งทำหน้าจ๋องอยู่บนหลังคาจวน“นังหนูไปนั่งอยู่ตรงนั้นทำไมกัน” หยูเต๋อกุยตะโกนเรียก“ท่านลุงช่วยข้าด้วย ข้าออกไปจากจวนหลังนี้ไม่ได้” ตู้หลิงตะโกนบอก“อะไรนะ? ออกจากจวนไม่ได้ เป็นเพราะเหตุใดกัน” เป็นผีมาหลายร้อยปีผู้ชราไม่เคยได้ยินว่ามีที่ที่ผีเช่นพวกตนเข้าได้แต่ออกไม่ได้อยู่ด้วย“ฮื้อ!!” ตู้หลิงร้องไห้ นางอยากออกไปจากที่นี่“งั้นเจ้าก็อยู่ที่นี่ไปก่อน ข้าจะลองไปหาวิธีดูก็แล้วกัน”ที่หยูเต๋อกุยพูดไปเช่นนั้นก็เพื่อให้นางคลายความกังวลใจ ตัวเขาเองก็ไม่รู้เช่นกันว่าจะใช้วิธีใดท่านลุงผีลอยหายไปแล้วทิ้งให้นางนั่งร้องไห้อยู่บนหลังคาจวนคิดแล้วยังนึกเสียใจ นางไม่น่าอยากรู้อยากเห็นในเรื่องที่ไม่ใช่ของตัวเองเลยจริง ๆ ร่างกายของนางสามารถเดินทะลุได้ทุกพื้นที่ของจวนอ๋อง นางสามารถหลอกล่อ ใช้วิชาพื้นฐานผีที่เรียนมาจากท่านลุงได้หมดทุกกระบวนท่า มีเพียงสิ่งเดียว
อ่านเพิ่มเติม

7 กิริยาไร้มารยาท

ออกไปจากที่นี่ไม่ได้!!!ไม่ใช่ว่านางจะอยู่รอลุงผีอยู่เฉย ๆ ตู้หลิงยังคงพยายามที่จะหาทางออกไปจากที่นี่ สิ่งหนึ่งที่ตู้หลิงรู้สึกประหลาดใจ ไม่มีใครเอ่ยนามของพระชายาเลยสักคนที่นี่นางรู้ว่าบุรุษผู้เป็นเจ้าของจวนชื่อมู่อันเฉิง และสตรีที่แซ่ไช่มีนามว่า ไช่หลินซี แต่กับพระชายาที่น่าสงสารตู้หลิงดันไม่รู้ว่าชื่อเสียงเรียงนามของนาง ว่าชื่ออะไร ราวกับว่านางไม่มีตัวตนใน บ้านหลังนี้โดยตามธรรมเนียมแล้วเหล่าภรรยารอง เมื่อแต่งเข้าบ้านจะต้องมายกน้ำชาให้แก่ผู้เป็นชายาเอก แต่ผ่านวันแต่งงานไปแล้วหลายวัน แม่ไช่เสแสร้งจึงพึ่งจะโผล่หน้ามาที่เรือนของพระชายาไช่หลินซีสวมชุดหรูหราที่มู่อันเฉิงเป็นผู้จัดหามาให้ ประดับศีรษะด้วยปิ่นหงส์ประดับมุกสีชมพูเข้ากันกับชุดที่นางสวมใส่ ท่าทางเยื้องย่างกรีดกรายราวกับเทพธิดาที่จุติมาจากสรวงสวรรค์เมื่อมาถึงเรือนของชายาเอก ไช่หลินซีจึงถอดหน้ากากนางฟ้าออก ท่าทางวางอำนาจ บ่าวในเรือนของพระชายาล้วนแล้วแต่ไม่มีผู้ใดประทับใจ“ตายจริง หม่อมฉันต้องขอโทษด้วยที่ไม่ได้มาหาพี่หญิงตั้งแต่วันแรกหลังจากแต่งงาน ต้องโทษที่ท่านอ๋องไม่ยอมให้ข้าลุกไปไหน กกกอดข้าเอาไว้ตลอดทั้งวัน” ไช่หลินซีก้
อ่านเพิ่มเติม

8 ผีสาวการละคร

ทันทีที่นางสัมผัสตัวพระชายาตัวน้อย ร่างวิญญาณของตู้หลิงก็คล้ายกับถูกดูดเข้าไปในสถานที่อะไรสักอย่างมืดมิด แต่แค่เพียงครู่เดียวก็ลืมตาขึ้นมา และพบว่าตัวเองเข้ามาอยู่ในร่างของพระชายาเสียแล้วแม่ผีสาวใช้เวลาประมวลผลเพียงครู่เดียวเท่านั้น นางจึงหันไปต่อกรกับแม่ไช่เสแสร้ง ถ้าไช่หลินซีเล่นละครได้ ทำไมตู้หลิงดาราเอกแห่งยุคจะเล่นบ้างไม่ได้ มาดูกันเถอะว่าฝีมือการแสดงใครจะโดดเด่นไปกว่ากัน“โอ๊ย!!” ตู้หลิงล้มลงกับพื้น โชคดีที่ร่างของพระชายาไม่ได้แต่งเติมใบหน้า ทำให้ใบหน้างดงามที่แสนจะซีดเซียวไร้สีเลือด ดูน่าสงสารยิ่งว่าเดิม“พระชายา” เสี่ยวเชี่ยนรีบประคอง “ทำไมหน้าท่านซีดเช่นนี้” เสี่ยวเชี่ยนเป็นกังวล นางทำทุกอย่างไปตามธรรมชาติและสัญชาตญาณของความเป็นห่วงอย่างแท้จริงตู้หลิงที่อยู่ในร่างพระชายาเริ่มเป็นฝ่ายร้องไห้บ้าง“เสี่ยวเชี่ยน ข้าเจ็บจังเลย” พลางเอามือไปบีบขาตัวเองเพื่อให้เลือดไหลเยอะขึ้นเสี่ยวเชี่ยนจึงมองไปตามมือของพระชายา“พระชายาเหตุใดท่านจึงเลือดไหลเช่นนี้” เสี่ยวเชี่ยนรีบถอดถึงเท้ารองเท้าของเจ้านายตนเองปลีน่องขาวผ่องปรากฏต่อสายตาของทุกคน มันเปียกชุ่มไปด้วยเลือดและมีเศษกระเบื้องเล็ก ๆ ป
อ่านเพิ่มเติม

9 ข้อตกลง

นี่เป็นครั้งแรกที่ตู้หลิงรับรู้ความสามารถในแบบผี นางเคยได้ยินเรื่องของการทรงเจ้าเข้าสิงมาบ้าง หนังเรื่องเดอะคอนสแตนตินที่นำแสดงโดยคีอานู รีฟส์ ตู้หลิงก็เคยดูอยู่บ่อย ๆ ไม่คิดว่าเมื่อกลายเป็นผีแล้วจะสามารถเข้าสิงแบบนั้นจริง ๆว่าแต่ตอนนี้นางจะหาวิธีออกจากร่างของลูกรักของนางอย่างไรดี?สิ่งที่น่าแปลกใจและยังไม่คลายความสงสัยให้กับนาง นั่นก็คือ...พระชายาผู้นี้ดูเหมือนจะไม่มีใครรู้จักชื่อ แม้กระทั่งมู่อันเฉิงก็ยังหลงลืมชื่อของนางความเป็นมาของพระชายาก็เป็นปริศนาราวกับว่านางเป็นบุคคลที่ถูกลืมจากโลกใบนี้ แม้กระทั่งสาวใช้คนอื่น ยังมีชื่อเรียกขานเหตุใดสตรีที่สูงศักดิ์และเพียบพร้อมงดงามจึงไม่มีใครเอ่ยชื่อความรู้สึกนึกคิดของสตรีผู้นี้ดู ๆ ไปก็ดูคล้ายกับตัวนางเองอยู่หลายส่วน เมื่อมาอยู่ในกายเนื้อของพระชายาตู้หลิงคล้ายกับว่าความคิดของทั้งนางและพระชายาตัวน้อยกำลังผนวกรวมตัวกันเป็นหนึ่งเดียวนางคิดถึงความคิดเมื่อครั้งแรกที่ได้เห็นหน้า ‘พระชายาก็คือตู้หลิง ตู้หลิงก็คือพระชายา’ แม้กระทั่งตำหนิบนร่างกายยังมีเฉกเช่นเดียวกันหลังจากส่งพระชายาแล้วมู่อันเฉิงจึงรีบกลับไปเอาใจสตรีอันเป็นที่รักของตน นางอาจจะก
อ่านเพิ่มเติม

10 พระชายาตัวน้อย

ตื่นมาอีกทีวิญญาณตู้หลิงก็หลุดออกมาจากร่างของพระชายาน้อยแล้ว ตู้หลิงไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับนาง ผีสาวแสนสวยกลับมาสวมชุดสีขาวฟูฟ่องอีกครั้ง และขึ้นไปนั่งมองอะไรเรื่อยเปื่อยอยู่บนหลังคาตามเดิม เพื่อรอคอยลุงผีเผื่อว่าเขาจะได้เบาะแสอะไรเพิ่มเติมตัวนางเองก็อยากรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับร่างวิญญาณกันแน่ ทำไมในช่วงเวลาหนึ่ง นางถึงสามารถเข้าไปสิงอยู่ในร่างของพระชายาน้อยได้ตอนที่ตื่นมา ตู้หลิงลองพยายามเข้าไปสิงดูอีกครั้งแต่ก็ทำไม่ได้“น้องหญิงงงงงงงง” เสียงคุ้นหูของใครสักคนกำลังตะโกนเรียกนาง ซึ่งผู้ที่เรียกนางเช่นนี้มีเพียงผู้เดียวนั่นก็คือหลัวซู่เฟิงเท่านั้น“ข้าบอกแล้วไง ว่าข้าไม่ใช่ภรรยาเจ้า อย่ามาเรียกข้าด้วยสรรพนามเช่นนั้น” ตู้หลิงตะโกนรับ“เมื่อหลายวันก่อนลุงผีของเจ้ามาขอความช่วยเหลือจากข้า ให้ข้าหาวิธีพาเจ้าออกจากจวนอ๋อง น้องหญิงอย่าได้กังวล มีข้าอยู่เจ้าไม่ต้องกลัว” หลัวซู่เฟิงผู้ร่ำรวยบุญกุศลโอ้อวดตู้หลิงไม่รู้ว่าหลัวซู่เฟิงกำลังคิดจะทำอะไร นางเองก็อยากรู้เหมือนกันว่าเขาจะพานางออกไปจากที่นี่ได้ตามที่เขาโอ้อวดหรือเปล่าจ้าวแห่งผีที่เต็มไปด้วยบุญกุศลและอิทธิฤทธิ์เดินเข้าไปใกล้กับตัวจวน แต
อ่านเพิ่มเติม
DMCA.com Protection Status