หวานใจนายมาเฟีย

หวานใจนายมาเฟีย

last updateLast Updated : 2024-11-20
By:   หมูอ้วน  Ongoing
Language: Thai
goodnovel18goodnovel
Not enough ratings
44Chapters
100views
Read
Add to library

Share:  

Report
Overview
Catalog
Leave your review on App

Synopsis

เรื่องราวความรักของมาเฟียน้อยลำดับที่ 3 ที่ดันไปตกหลุมรักหญิงสาวที่อายุมากกว่าและแต่งงานแล้ว เขาไม่สนว่ารอบข้างจะเป็นยังไง ขอเพียงเขาได้ครอบครองเธอเท่านั้น แม้ต้องแลกด้วยชีวิตเขาก็ยอม

View More

Latest chapter

Free Preview

บทที่ 1 หอมกลิ่นกาแฟ

หญิงสาว วัย 29 อย่างนลินดา เธอแอบเห็นว่าสามีของเธอนั้นนอกใจเธอ เขาทำให้เธอเจ็บปวดใจอย่างแสนสาหัส ตอนนี้เธอเหมือนคนที่ไร้วิญญาณ และไร้หัวจิตหัวใจ เธอค่อยๆเดินมาตามท้องถนนเรื่อยๆด้วยอารมณ์เสียใจ จนมาเจอเข้ากับร้านกาแฟที่ตกแต่งได้น่านั่งสุดๆแถมกลิ่นกาแฟที่โชยมาจนเตะจมูกแดงๆของเธอนั้นยังทำให้เธออดใจไม่ไหวอีกต่างหาก เธอจึงตัดสินใจเลือกที่จะเดินเข้าไปในร้านทั้งๆที่ใบหน้าของเธอยังเลอะคราบน้ำตาอยู่จนเห็นได้ชัดเพราเครื่องสำอางมันร่อนออกนั่นเอง"รับอะไรดีครับ"บาริสต้าหนุ่มหันมาพูดกับเธอด้วยรอยยิ้มที่ทำให้โลกทั้งโลกละลายได้ ทำเอาเธอพูดอะไรไม่ออกเลย เพราะเขาช่างสดใจสมวัยเด็กหนุ่มมากจริงๆ"เอากาแฟดำค่ะ" เธอหลุดปากพูดสิ่งที่เธอไม่สามารถกินได้ไปซะแล้ว แต่ถึงอย่างนั้นเธอก็จำใจจ่ายเงินโดยที่เธอก็รู้อยู่แล้วว่าเธอกินมันไม่ได้ เพราะนี่มันคือความผิดของเธอเองที่สั่งผิดและหลังจากที่จ่ายเงินแล้วเธอก็ไปนั่งรอที่โต๊ะก่อนจะหยิบมือถือขึ้นมาดูเฟสบุ๊คของผู้หญิงคนนั้น ผู้หญิงที่เธอเป็นคนรับเข้ามาทำงานเองในฐานะเลขาของสามีเธอ แต่ผู้หญิงคนนั้นกลับเหยียบย่ำหัวใจของเธอด้วยการลักกินขโมยกินสามีอันเป็นที่รักของเธอซะเอง ต...

Interesting books of the same period

Comments

No Comments
44 Chapters
บทที่ 1 หอมกลิ่นกาแฟ
หญิงสาว วัย 29 อย่างนลินดา เธอแอบเห็นว่าสามีของเธอนั้นนอกใจเธอ เขาทำให้เธอเจ็บปวดใจอย่างแสนสาหัส ตอนนี้เธอเหมือนคนที่ไร้วิญญาณ และไร้หัวจิตหัวใจ เธอค่อยๆเดินมาตามท้องถนนเรื่อยๆด้วยอารมณ์เสียใจ จนมาเจอเข้ากับร้านกาแฟที่ตกแต่งได้น่านั่งสุดๆแถมกลิ่นกาแฟที่โชยมาจนเตะจมูกแดงๆของเธอนั้นยังทำให้เธออดใจไม่ไหวอีกต่างหาก เธอจึงตัดสินใจเลือกที่จะเดินเข้าไปในร้านทั้งๆที่ใบหน้าของเธอยังเลอะคราบน้ำตาอยู่จนเห็นได้ชัดเพราเครื่องสำอางมันร่อนออกนั่นเอง"รับอะไรดีครับ"บาริสต้าหนุ่มหันมาพูดกับเธอด้วยรอยยิ้มที่ทำให้โลกทั้งโลกละลายได้ ทำเอาเธอพูดอะไรไม่ออกเลย เพราะเขาช่างสดใจสมวัยเด็กหนุ่มมากจริงๆ"เอากาแฟดำค่ะ" เธอหลุดปากพูดสิ่งที่เธอไม่สามารถกินได้ไปซะแล้ว แต่ถึงอย่างนั้นเธอก็จำใจจ่ายเงินโดยที่เธอก็รู้อยู่แล้วว่าเธอกินมันไม่ได้ เพราะนี่มันคือความผิดของเธอเองที่สั่งผิดและหลังจากที่จ่ายเงินแล้วเธอก็ไปนั่งรอที่โต๊ะก่อนจะหยิบมือถือขึ้นมาดูเฟสบุ๊คของผู้หญิงคนนั้น ผู้หญิงที่เธอเป็นคนรับเข้ามาทำงานเองในฐานะเลขาของสามีเธอ แต่ผู้หญิงคนนั้นกลับเหยียบย่ำหัวใจของเธอด้วยการลักกินขโมยกินสามีอันเป็นที่รักของเธอซะเอง ต
last updateLast Updated : 2024-11-20
Read more
บทที่ 2 เรียนรู้
กรกันต์หลังจากที่กลับจากอังกฤษผมก็ใช้เงินที่เก็บมา ซื้อร้านกาแฟเก่าๆโทรมๆ แล้วผมก็จัดการรีโนเวทใหม่ทำให้มีสวนดอกไม้เพื่อให้ร่มรื่น. ใช่ครับ ผมชอบกลิ่นกาแฟ เพราะกลิ่นของมันทำให้ผมสามารถอยู่ตรงจุดๆนั้นได้เป็นวันๆเลย "น้องกร จะไปไหนแต่เช้าเนี้ย"แม่เอ่ยปากทักผมทันทีที่เพิ่งจะเดินลงจากห้องมา"ไปร้านครับ วันนี้ผมว่าจะไปดูแลลูกค้าเอง"ผมตอบแม่แบบยิ้มๆ เพราะวันนี้ผมอารมณ์ดีมากๆเลยนะ"นี่ตกลงจะเอาดีด้านชงกาแฟใช่มั้ย หะ!! งานอย่างอื่นไม่สนใจว่างั้น" แม่ผมเริ่มขึ้นเสียงใส่ผมละครับ แสดงว่าต้องมีอะไรขัดใจมาแน่ๆถึงได้หัวร้อนอารมณืร้อนมาเต็มแต่เช้าแบบนี้"เปล่านี่ครับ ก็ถ้าแม่อยากให้ผมทำอะไรละ ผมก็ทำให้แม่ได้หมดแหละ เพียงแต่ตอนนี้กาแฟมันน่าสนใจก็เท่านั้นเองครับ""งั้นก็ดี เพราะพี่กันเขาดูแลโรงเรียนแล้ว ส่วนเราก็ไปช่วยพี่เก้าเขาดูแลคาสิโนละกันจะได้เรียนรู้งานจากพี่เก้าเขาไปด้วยเลย""ได้ครับผม"ผมรับปากแม่พร้อมกับโน้มตัวไปกอดท่านเบาๆ เพื่อให้ท่านอุ่นใจและสบายใจมากขึ้น แต่ถามว่าผมทำได้มั้ยงานพวกเนี้ยบอกเลยครับว่าสบายมาก ผมเรียนเก่ง ยิงปืนก็แม่น ศิลปะป้องกันตัวก็ครบเพราะไปฝึกจากอังกฤษมา ผมไม่ใช่คนอ่อน
last updateLast Updated : 2024-11-20
Read more
บทที่ 3 ผมคือบาริสต้า
และพอผมคุยกับพี่เก้าเสร็จผมก็ขับรถออกมาเพื่อที่จะไปดูนร้านต่อก่อนร้านจะปิด แต่สายตาผมดันไปเห็นผู้หญิงคนนั้นเดินอยู่ข้างถนนและมีพวกวัยรุ่นกำลังเดินตาม ผมจึงรีบจอดรถและตรงเข้าไปหาเธอทันที " สวัสดีครับ " ผมทักเธอพร้อมกับส่งยิ้มให้เธอก่อนจะเงยหน้าขึ้นไปมองพวกวัยรุ่นด้านหลังด้วยสายตาไม่พอใจ พอพวกมันเห็นพวกมันก็รีบวิ่งหนีกันไปเลย " ค่ะ" เธอยกมือขึ้นมาปาดน้ำตาก่อนจะเงยหน้าขึ้นมาคุยกับผม นี่เธอร้องไห้อีกแล้ว ร้องไม่หยุดเลยนะครับ ทำเอาผมอยากรู้มากๆเลยว่าเธอไปเจอเรื่องอะไรมากันแน่ " มีอะไรรึเปล่าคะ"เธอพูดกับผมด้วย น้ำเสียงที่สั่นเคลือ "พอดีมีพวกวัยรุ่นตามคุณมานะครับ ผมเลยกลัวว่าคุณจะเป็นอันตรายนะ" เธอดูตกใจมากๆพร้อมกับหันมองซ้ายขวาอย่างหวาดระแวง แถมเธอก็ยิ่งร้องไห้ออกมาหนักกว่าเดิมอีก ผมนี่ใจหล่นวูบเลยกับน้ำตาและดวงตาที่แดงกล่ำ เธอคงจะมีเรื่องที่ทุกข์ใจจริงๆ ถึงได้เป็นขนาดนี้ "ขอบคุณนะคะ...ที่มาช่วย" เธอเอ่ยขอบคุณผมทั้งๆที่เสียงนี่สะอื้นเลย "ไม่เป็นไรครับ ว่าแต่ผมขอยืมมือถือคุณหน่อยซิครับ" ผมยื่นมือไปขอมือถือเธออย่างดื้อๆและหน้าด้านๆเลยทำเอาเธอมองผมอย่างงงๆแต่เธอก็ยื่นมามือถือมาให้ผม
last updateLast Updated : 2024-11-20
Read more
บทที่ 4 นลินดา
“เออ...คุณดา ผมลืมบอกไป คุณช่วยโทรบอกฝ่ายบัญชีให้ผมด้วยนะว่าผมต้องการเงิน 5 แสนให้เขาโอนเข้าบัญชีผมได้เลย"พอพูดจบเขาก็เดินเข้ามาหอมแก้มฉันก่อนจะเดินออกไป"คุณจะไปกับใคร"ฉันร้องทักเขาทำให้เขาหยุดเดินทันทีพร้อมกับหันมามองฉัน"ก็เลขาผมไง คุรเป็นอะไรปะเนี้ย”“ทำไมต้องไปกับเธอด้วยคะ”“อ้าวก้ไปประชุมก็ต้องมีเลขามั้ยคุณดา นี่คุณลืมกินยารึว่าทำงานเยอะไปเนี้ย”เขาดูเริ่มไม่พอใจฉันแล้วนะ เพราะน้ำเสียนี่รำคาญฉันสุดๆเลย“ค่ะ ฉันก็แค่ถาม”“อืม งั้นถ้าจะไม่ถามอะไรแล้ว ผมไปก่อนนะ เดี๋ยวสาย"พอเขาเดินออกไป ตอนนี้เหมือนมีคนเอามีดมากรีดที่ใจของฉันเลย ฉันทรุดตัวลงไปนั่งร้องไห้อย่างหมดแรง ทำไม ทำไมเขาถึงต้องทำแบบนี้กับฉัน ฉันผิดอะไรฉันเฝ้าทำงานมาตลอดเพื่อให้เขาได้มีเงินใช้และชีวิตที่ดีแต่พอเราสบายเขากลับทำร้ายจิตใจฉันแบบนี้ด้วยการเอาคนอื่นมาแทนที่ฉันในขณะที่ฉันกำลังร้องไห้จู่ๆมือถือของฉันก็มีเสียงดังขึ้น ฉันค่อยๆเอามือขึ้นมาเช็ดน้ำตาก่อนจะรีบกดรับ"สะ...สวัสดีค่ะ"เสียงสะอื้นของฉันยังคงดังอยู่เล็กน้อย แต่ถ้าปลายสายไม่ได้สนใจอะไรเขาก็จะไม่รู้ว่าฉันกำลังร้องไห้อยู่“ร้องไห้อีกแล้วหรอครับ” น้ำเสียงปลายสายทำ
last updateLast Updated : 2024-11-20
Read more
บทที่ 5 ว่างมั้ย
เสียงพูดและเสียงลมหายใจของเขาทำให้ฉันแทบจะทรุดลงไปกองเลย เขาเป็นเด็กหนุ่มที่มีเสน่ห์มากๆ แล้วผู้หญิงที่เข้ามากิน ก็ต่างพากันจ้องมองเขาไม่วางตาเลยด้วยนะเท่าที่ฉันสังเกตุ" มัวแต่มาเล่นแบบนี้เดี๋ยวก็โดนเจ้านายดุหรอก" ฉันพูดกับเขาเพื่อหาทางกลบเกลื่อนความเขินที่มันประดังประเดเข้ามา จนหน้าของฉันร้อนผ่าวไปหมด" เจ้านายผมใจดีจะตาย เขาไม่ดุหรอกครับ"" ถึงอย่างนั้นก็เถอะ เรากินเงินเดือนเขา อย่าให้เขามาว่าเอาได้ว่าเราทำงานไม่มีประสิทธิภาพซิ ไปทำงานได้แล้ว""คราบ ผมจะทำตามทุกคำของพี่ดาเลยคราบ"เด้กคนนี้ทะเล้นมากๆจริงๆ แต่ในความทะเล้นมันกลับมีเสน่ห์และชวนน่าหลงใหล ฉันจึงยิ้มกว้างออกมาให้กับความเป็นเด็กของเขา" งั้นพี่ไปก่อนนะ พอดีพี่มีธุระต่อ"ฉันค่อยๆลุกจากเก้าอี้และหยิบแก้วกาแฟขึ้นมาถือ" แล้วผมจะได้เจอพี่ดาอีกรึเปล่าครับ"ฉันชะงักไปนิดนึง ก่อนจะหันไปจ้องหน้าเขาอยู่นานพอสมควร เลย เพราะแววตาของเขาที่ถามมันดูมีความหวังมากๆ นี่เขาหวังว่าจะเจอฉันอีกอย่างงั้นเหรอ" งั้นคืนนี้กรว่างมั้ยละ เดี๋ยวพี่จะพาไปเลี้ยงฉลองล่วงหน้า”"เนื่องในโอกาสอะไรครับ""ก็วันที่พี่แก่ขึ้นอีกปีไง" ฉันยิ้มให้กรเบาๆ ช่างขมขื่
last updateLast Updated : 2024-11-20
Read more
บทที่ 6 รักเมียชาวบ้าน
ผมพาพี่ดาขึ้นมาบนห้องที่ผมก็เพิ่งเคยมาครั้งแรก มันดูเล็กจนผมคิดว่ามันไม่น่าจะนอนได้เลยนะ ห้องน้ำก็ห้องนิดเดียวจะอยู่ยังไงละครับเนี้ย"ห้องดูดีกว่าที่พี่คิดไว้อีกนะ"พี่ดาเอ่ยขึ้น ก่อนจะเดินเข้ามานั่งในห้อง พี่ดาดูไม่ได้รังเกียจห้องเล็กๆนี่เลย แถมยังนั่นอย่างเป็นกันเองอีกด้วย ตายแล้ว พี่ดาจะทำให้ผมหลงหัวปักหัวปำไปถึงไหนครับ " จริงหรอครับ ถ้าอย่างงั้นพี่ดาก็ต้องมาห้องผมบ่อยๆแล้วหละ ""แล้วทำไมพี่จะต้องมาห้องกรบ่อยๆด้วยละ""ก็มาทำให้หัวใจผมมีความสุขไงครับ ผมมีความสุขทุกครั้งเลยนะที่ได้อยู่กับพี่ดาอะ"ผมหันไปยิ้มให้พี่ดาที่กำลังอึ้งกับคำพูดของผมอยู่ เวลานี้ผมควรรุกแรงแบบนี้แหละครับ เพราะหัวใจพี่ดาจะเต้นแรง เชื่อผมซิ"พะ...พี่ว่า เรากินข้าวกันดีกว่านะ พี่ซื้อกับข้าวมาหลายอย่างเลย"พี่ดาหลบสายตาผมก่อนจะเปลี่ยนเรื่องทันที เห็นมั้ยครับย พี่ดาหวั่นไหวบ้างแล้ว"ได้ซิครับผมก็ซื้อมาเหมือนกัน"พอพูดจบผมก็เดินไปในครัวและหยิบจานชามเอามาใส่อาหารที่ผมกับพี่ดาซื้อมา"ผมว่าพี่ดาไปล้างมือในห้องน้ำก่อนดีกว่าครับจะได้มากินข้าวกัน""อะ…. อืม"พี่ดาพยักหน้ารับคำก่อนจะเดินเข้าห้องน้ำไป. หลังจากนั้นผมก็กุลีกุจอเ
last updateLast Updated : 2024-11-20
Read more
บทที่ 7 ฉี่ไม่ออก
พี่เก้าจ้องผมตาไม่กระพริบเลย ก่อนที่หมอนในมือจะปลิวมากระแทกที่หน้าของผมอย่างแรง“โอ้ยยยยยยยย เจ็บนะ ทำอะไรเนี้ยพี่”ผมร้องออกมา พร้อมกับหยิบหมอมาวางที่ขา“แกอย่าคิดชั่วๆเชียวนะโว้ย มันผิดศีล เมียชาวบ้านห้ามเด็ดขาดเลยมึง”“แหมมม ตั้งแต่มีเมียมีลูกมาเนี้ยรู้จัก เรื่องศีลธรรมด้วยหรอทีเมื่อก่อน ไม่เห็นสนใจเลย”“ เดี๋ยวโดนตีนปะทะปากมึงอ่ะ เออ นั่นแหละ ถ้ามึงอยากจะจีบเขาจริงๆ มึงต้องรอให้เขาเลิกกับผัวเขาก่อน”“ก็มันรอไม่ไหวแล้วอ่ะ มันทนไม่ไหวแล้วพี่เก้า ใจมันจะขาดแล้วพี่”“อาการหนักนะเนี้ยมึง แล้วเขาเป็นใครมาจากไหนละ”พี่เก้ามองผมอย่างสงสัย“ไม่รู้เหมือนกัน เขาเป็นลูกค้าร้านกาแฟผม”“แล้วทำไมไม่ให้ลูกน้องสืบมาวะ นี่มึงเป็นมาเฟียนะไอ้กร อำนาจมึงมีมหาศาลเลย มึงอยากรู้อะไรก็ให้ลูกน้องไปสืบก็แค่นั้น มึงลืมปะเนี้ย”พอได้ยินคำพูดของพี่เก้าผมก็ตาลุกวาวเลย จริงด้วย ผมเป็นมาเฟีย ครอบครัวมีอำนาจ และผมก็สามารถทำอะไรก็ได้เท่าที่ผมอยากจะทำและอยากจะรู้“ผมลืมวะพี่”“อะไรของมึงวะไอ้กร มีงเป็นลูกหลายขจรไพศาลเลยนะ”“ก็ผมตื่นเต้นทุกครั้งที่เจอเขาไง มันเลยลืมทุกอย่างเลย”"ประสาท ท่าจะหนักแล้ว แล้วนี่มึงมีรูปเขา
last updateLast Updated : 2024-11-20
Read more
บทที่ 8 หายไปไหน
ผมเดินยิ้มๆมารอพี่ดาที่เตียง ก่อนที่ผมจะหยิบมือถือขึ้นมาเล่นอยู่พักใหญ่ จนผมได้ยินเสียงกดชักโครกนั่นแหละครับ ผมเลยเดินไปที่หน้าห้องน้ำ"เสร็จแล้วใช่มั้ยครับพี่ดา" ผมจับประตูเตรียมเปิดเข้าไป“กร อย่าพึ่งเข้ามานะ” พี่ดาร้องเสียงหลงเลย เป็นอะไร“พี่ดาเป็นอะไรครับ”“พี่พึ่งจะใช้ห้องน้ำเดี๋ยวมันจะมีกลิ่น”“โหย เรื่องแค่นี้เองพี่ “ผมเลยค่อยๆผลักประตูเข้าไปแล้วผมก็เห็นพี่ดายืนเขย่งขาอยู่ แถมหน้ายังแดงอีกต่างหาก ผู้หญิงอะไรน่ารักชะมัดอยากจะดึงเข้ามาฟัดให้แก้มช้ำเลย“มาครับ ผมอุ้ม”ผมเข้าไปอุ้มพี่ดาแล้วก็เอาเธอมาวางไว้ที่เตียง ผมจัดพี่ดาให้อยู่ในท่าที่นอนสบายที่สุด ก่อนที่ผมจะล้มตัวลงนอนข้างๆพี่ดา ผมค่อยๆเหล่ตาหันไปมองว่าพี่ดาทำอะไร แต่ พี่ดากลับตัวแข็งทื่อหลับตาลงแถมตัวยังสั่นเล็กน้อยด้วยนะ สงสัยจะกลัวผมปล้ำละมั้งครับ“พี่ดากลัวผมหรอครับ”ผมค่อยๆไปกระซิบที่ข้างหูพี่ดาเบาๆ“ปะเปล่านะ พี่แค่แปลกที่นะ”พี่ดารีบลืมตาขึ้นมาตอบผมทันที“เหรอครับ แต่พี่ดาไม่ต้องกลัวผมนะ เพราะผมยังไม่ทำอะไรพี่ตอนนี้แน่นอน แต่ถ้าพี่ทำตัวน่ารักไปมากกว่านี้ มันก็ไม่แน่นะครับ”พอได้ยินผมพูดแบบนั้นพี่ดาก็รีบหลับตาปี๋เลย ผมเ
last updateLast Updated : 2024-11-20
Read more
บทที่ 9 โดนทิ้งแน่
"กร นั่นมือถือพี่ไม่ใช่หรอ"ฉันร้องถามกรทันที"อ้าว มันมาอยู่นี่ได้ยังไงน้าาา" กรเหล่มองฉันนิดนึงก่อนจะแอบยิ้มออกมา" ไม่ต้องมายิ้มเลย เอามาคืนพี่เดี๋ยวนี้นะ""พี่ดาอยากได้คืนหรอครับ""ก็ใช่นะซิ""งั้นพี่ดาคงต้องมากหยิบเองแล้วหละ อุ้ย หล่น!!!!!"กรเอามือกดมือถือให้หล่นลงไปในกางเกง ฉันตกใจมากเลยนะ ไอ้เด็กบ้านี่เจ้าเล่ห์ชะมัดเลย" อยากได้มั้ยครับ""กรพี่ต้องใช้ พี่จะต้องโทรเข้าบริษัท""ผมก็ไม่ได้ห้ามพี่ดานี่ครับ แต่พี่ดาต้องมาหยิบเอาเองแค่นั้น"ฉันจ้องหน้ากรอย่างเอาเรื่องแต่กรกลับยิ้มอย่างเดียวเลย แล้วนี่ฉันก็ต้องใช้มือถือจริงๆด้วย ฉันจึงเอื้อมมือที่สั่นเทาไปที่กางเกงของกร ก่อนจะค่อยๆแทรกเข้าไปด้านใน ซึ่งมันหามือถือไม่เจอไงเพราะกรยัดมันลงไปลึกมาก แต่ที่ฉันหยิบได้มันกลับไม่ใช่มือถือ ฉันจึงเงยหน้าขึ้นไปมองกรที่ยิ้มออกมาเพราะรู้ว่าที่ฉันโดนมันคืออะไร" พี่ดาจับโดนมันแบบนี้ระวังมันตื่นเอานะครับ""กร บ้าที่สุดเลยอ่ะ""555 พี่ดารู้ตัวมั้ยครับว่าเวลาพี่ดาโมโหเนี้ย โคตรน่ารักเลย""พี่ไม่รู้"แล้วจู่ๆกรก็อุ้มฉันตัวลอยเลยก่อนที่กรจะพาร่างบางของฉันประชิดติดกำแพง"ผมชักจะไม่อยากให้พี่กลับไปหาเขาซะแ
last updateLast Updated : 2024-11-20
Read more
บทที่ 10 น้องอัญ
"ช่วยยังไงคะ" ผมกระซิบน้องอัญกลับ "น้องอัญจะช่วยให้เขากลับมาหาอากรไง ขอแค่น้องอัญได้เจอเขา น้องอัญคิดว่าน้องอัญช่วยได้" น้องอัญพูดออกมาอย่างมั่นใจ "อยากได้อะไรคะ"ผมเอ่ยปากถามหลายตัวน้อยอย่างสนใจทันที "ปืนอันใหม่ค่ะ" "ตกลงค่ะ อาจะให้น้องอัญช่วย" "ดิวค่ะ" ผมกับน้องอัญจับมือทำสัญญากัน ผมจึงไปขอผักบุ้งเรื่องจะไปรับน้องอัญที่โรงเรียนเอง น้องอัญบอกให้ผมเล่าเรื่องพี่ดาให้ฟัง แล้วพอน้องอัญรู้เรื่องทั้งหมดน้องอัญก็จัดการวางแผนทันที " ผู้หญิงส่วนมากรักเด็กค่ะ"น้องอัญเอ่ยขึ้นในขณะที่ผมเพิ่งไปรับมาจากโรงเรียนและพามาไว้ที่ร้านกาแฟ " แล้วยังไงคะ"ผมถามน้องอัญอย่างสนใจ "น้องอัญก็จะป่วย อากรก็เลยต้องเรียกเขาให้มาช่วยดูแล แค่นั้นเอง " "เขาจะมาจริงอ่ะ" "น้องอัญรับรองค่ะ ลองดูซิ" น้องอัญยื่นมือถือที่กดเบอร์พี่ดาส่งมาให้ผม แล้วไม่นานพี่ดาก็รับสาย "พี่ดาสะดวกคุยกับผมแปบนึงมั้ยครับ ผมมีเรื่องให้พี่ช่วย" ผมหันมาสบตาคนตัวเล็กอย่างรู้กัน นลินดา พอกรออกไปได้ซักพัก ฉันก็รีบหยิบมือถือและหยิบเสื้อของกรขึ้นมาใส่ แต่มันตัวใหญ่มาก ฉันเลยต้องมัดเสื้อให้ดูเหมือนเสื้อแฟชั่น ฉันคิดว่าฉันคงจะต้องกลับแล้ว เพ
last updateLast Updated : 2024-11-20
Read more
DMCA.com Protection Status