Share

บทที่ 10 น้องอัญ

last update Last Updated: 2024-11-20 19:35:51

"ช่วยยังไงคะ" ผมกระซิบน้องอัญกลับ

"น้องอัญจะช่วยให้เขากลับมาหาอากรไง ขอแค่น้องอัญได้เจอเขา น้องอัญคิดว่าน้องอัญช่วยได้" น้องอัญพูดออกมาอย่างมั่นใจ

"อยากได้อะไรคะ"ผมเอ่ยปากถามหลายตัวน้อยอย่างสนใจทันที

"ปืนอันใหม่ค่ะ"

"ตกลงค่ะ อาจะให้น้องอัญช่วย"

"ดิวค่ะ"

ผมกับน้องอัญจับมือทำสัญญากัน ผมจึงไปขอผักบุ้งเรื่องจะไปรับน้องอัญที่โรงเรียนเอง น้องอัญบอกให้ผมเล่าเรื่องพี่ดาให้ฟัง แล้วพอน้องอัญรู้เรื่องทั้งหมดน้องอัญก็จัดการวางแผนทันที

" ผู้หญิงส่วนมากรักเด็กค่ะ"น้องอัญเอ่ยขึ้นในขณะที่ผมเพิ่งไปรับมาจากโรงเรียนและพามาไว้ที่ร้านกาแฟ

" แล้วยังไงคะ"ผมถามน้องอัญอย่างสนใจ

"น้องอัญก็จะป่วย อากรก็เลยต้องเรียกเขาให้มาช่วยดูแล แค่นั้นเอง "

"เขาจะมาจริงอ่ะ"

"น้องอัญรับรองค่ะ ลองดูซิ"

น้องอัญยื่นมือถือที่กดเบอร์พี่ดาส่งมาให้ผม แล้วไม่นานพี่ดาก็รับสาย

"พี่ดาสะดวกคุยกับผมแปบนึงมั้ยครับ ผมมีเรื่องให้พี่ช่วย" ผมหันมาสบตาคนตัวเล็กอย่างรู้กัน

นลินดา

พอกรออกไปได้ซักพัก ฉันก็รีบหยิบมือถือและหยิบเสื้อของกรขึ้นมาใส่ แต่มันตัวใหญ่มาก ฉันเลยต้องมัดเสื้อให้ดูเหมือนเสื้อแฟชั่น ฉันคิดว่าฉันคงจะต้องกลับแล้ว เพ
Locked Chapter
Continue to read this book on the APP

Related chapters

  • หวานใจนายมาเฟีย   บทที่ 11 สำรวจในปาก

    หลังจากนั้นฉันก็พาน้องอัญมาที่บ้านอีกหลังที่ฉันซื้อเอาไว้นานแล้วเพราะฉันคิดว่าถ้าฉันมีลูกฉันจะพาเขามาอยู่ที่นี่ เพราะโครงการมันออกแบบมาเพื่อครอบครัวที่ต้องการธรรมชาติ" หมู่บ้านขจรไพศาล โครงการ 4" น้องอัญอ่านชื่อป้ายหมู่บ้านออกมา เด็กอะไรฉลาดจริงๆ ยังเด็กแท้ๆ อ่านหนังสือเก่งมาก" ใช่ค่ะ อาดาจะพาน้องอัญมาอยู่ที่นี่ก่อนช่วงป่วยนะคะ แล้วอาดาจะดูแลน้องอัญเอง"" แล้วอากรจะมายู่กับเราด้วยมั้ยคะ"น้องอัญยิ้มถามฉันอย่างเด็กไรเดียงสา"เราอยู่กัน 2 คนไม่ได้หรอคะ"ฉันหันไปถามน้องอัญเพื่อหยั่งเชิง แต่น้องอัญกลับเศร้าลงอย่างเห็นได้ชัด ก่อนจะพูดออกมาด้วยน้ำเสียงสั่นเคลือ"ไม่เป็นไรค่ะ… แต่น้องอัญอยากให้อากรอยู่ด้วยมากๆ น้องอัญรักอากร"น้ำตาน้องอัญไหลลงมา ฉันไม่ชอบเลยที่ต้องเห็นน้ำตาเด็กคนนี้"ได้ค่ะๆ เดี๋ยวอาดาจะส่งแผนที่ให้อากรเลยนะคะ แล้วพออากรเลิกงานน้องอัญจะได้เจออากรแน่นอน”“จริงนะคะอาดา”จริงซิจ้ะ น้องอัญอย่าเศร้านะคะ”“ค่ะ น้องอัญไม่เศร้าแล้ว”น้องอัญยิ้มออกมา ซึ่งไม่นานรถก็แล่นมาจอดที่หน้าบ้านของฉัน“ ถึงแล้วค่ะน้องอัญ" ฉันหันไปพูดกับน้องอัญ แล้วจู่ๆน้องอัญก็เข้ามากอดฉันเอาไว้ก่อนจะหอมที่แก้มฉ

    Last Updated : 2024-11-20
  • หวานใจนายมาเฟีย   บทที่ 12 กลับห้องเราเถอะ

    พี่ดาเริ่มเรียกชื่อผมและครางออกมาไม่เป็นภาษาแล้วครับ ผมจึงลากจูบไปจนถึงด้านล่างจากนั้นผมก็ใช้ลิ้นสัมผัสไปที่หน้าท้องของพี่ดาเบาๆทำให้พี่ดาสะดุ้งขึ้นมาเลย“กรพี่ว่า…..”ไม่ทันที่พี่ดาจะพูดอะไร ผมก็ประกบปากเข้ากับกลีบกุหลาบของพี่ดาไปแล้ว พี่ดาถึงกับดึงผมด้วยความเสียวเลย ผมไม่ทำพี่ดารุนแรงนะครับเพราะผมอยากทะนุถนอมพี่ดาและต้องการให้พี่ดามีความสุขที่สุดกับครั้งแรกของเรา ผมใช้ลิ้นควานไปจนถึงร่องลึกและพยายามชักเข้าออกเร็วๆ พี่ดาถึงกับเด้งตัวขึ้นมารับลิ้นของผมเลย แน่นอนครับว่าพี่ดาต้องเสียวมากแน่ๆ“กร พี่ไม่ไหวแล้ว …”พี่ดาใช้มือกดหัวผมเพราะความเสียว แล้วไม่นาน พี่ดาก็กระตุกเกร็ง และปล่อยน้ำออกมา ซึ่งแน่นอนว่าผมจัดการเลียจนสะอาดเลยครับ พี่ดามีทีท่าหอบเพราะเหนื่อยจากการเสียวเมื่อกี้ ผมจึงลุกขึ้นมายืนและค่อยๆถอดกางเดงออก มันจึงเผยให้เห็นท่อนเอ็นที่มันใหญ่และยาวตามไซร์ขนาดตัวของผมที่สูงมาก“พี่ดากลัวหรอครับ” ผมแกล้งพูดแหย่พี่ดา ก็เพราะพี่ดาตัวเล็กไงครับ อาจจะกลัวไซร์ใหญ่ๆของผมแบบนี้“เปล่าซะหน่อย พูดบ้าอะไรนะเรา มาพี่ทำให้ “ พี่ดาค่อยๆเอื้อมมือที่สั่นเทามาจับที่ท่อนเอ็นผม แหม พูดดีที่จริงก้กำลัง

    Last Updated : 2024-11-20
  • หวานใจนายมาเฟีย   บทที่ 13 งานเข้า

    กรดึงฉันเข้าไปกอดอีกครั้งมันช่างเป็นกอดที่รู้สึกดีที่สุด ฉันรู้สึกว่าตัวเองมีค่าทุกครั้งที่อยู่กับกรเลย แล้วซักพักเราก็ลงไปกินข้าวที่กรซื้อมา กรบอกว่าตอนฉันหลับเขาออกไปส่งน้องอัญมา“พี่ดามานั่งกับผมดีกว่า”“ทำไมพี่ต้องไปนั่งกับกรด้วยละ เก้าอี้มีตั้งหลายตัว”“ก็ผมไม่อยากห่างจากพี่ดานี่ครับ นะ นะครับนะ”ฉันยังไม่ทันจะตอบอะไร กรก็ดึงฉันไปนั่งลงบนตักของเขาทันที แล้วยังป้อนข้าวให้ฉันด้วยนะเขาทำอย่างกับฉันเป็นเด็กๆเลยRRRRRRRRRRเสียงมือถือของฉันดังขึ้น ฉันจึงหยิบมารับ"ว่ายังไงปู" ฉันเอ่ยถามเลขาของฉันทันทีที่รับสาย"วันนี้คุณดามีพบกับเจ้าของโรงเเรมที่เราจะเอาสินค้าไปเปิดวางนะคะ""นั่น ใช่จริงด้วยดาลืมไปเลยจริงๆนะ"ฉันอุทานออกมาอย่างตกใจ แล้วในขณะที่ฉันกำลังคุย กรก็จูบฉันไปทั่วเลย แถมมือก็ยังขยำหน้าอกฉันตลอด ไอ้เด็กบ้านี่ซนจริงๆเลย ฉันจึงหันกลับไปดุกรด้วยสายตาแต่เหมือนเขาจะไม่สะทกสะท้านอะไรเลย เพราะกรกลับดึงฉันเข้าไปจูบซะงั้น"คุณดา ได้ยินรึเปล่าคะ คุณดา"เสียงเลขาเรียกชื่อฉัน แต่ฉันไม่สามารถตอบได้เพราะกรจูบฉันไม่ปล่อยเลยฉันจึงเอามือไปตีแขนกรอย่างแรง กรถึงปล่อยฉันได้"เฮือกกกก…….. ฟังอยู่ ป

    Last Updated : 2024-11-20
  • หวานใจนายมาเฟีย   บทที่ 14 ปลอมตัว

    และพอผมมาถึงที่โรงแรมผมก็สั่งให้พนักงานไปหาชุดมาให้ผมเปลี่ยนซึ่งกว่าพนักงานจะหาไซร์ผมได้ ผมรอเกือบชั่วโมงเลยนะ"นี่คือข้อมูลของบริษัทที่เข้ามาติดต่อค่ะ มี 5 รายที่เราเลือกมา "เลขาของพี่เก้าเอ่ยขึ้น ผมจึงค่อยๆเปิดไปเรื่อยๆ จนมาถึงเล่มสุดท้าย" นลินดา ทิพโกสน บริษัท linda Enterprice ชื่อโคตรคุ้นเลย" ผมพึมพำกับตัวเองก่อนจะเปิดเข้าไปดูด้านใจ"ตายห่าละ พี่ดานี่หว่า " รูปพี่ดาถูกติดไว้ด้านในแฟ้ม ผมถึงกับไปไม่เป็นเลย ผมจึงกดเรียกเลขาให้เข้ามาทันที"คะคุณกร" เลขามองหน้าผมอย่างงงๆ"คุณช่วยไปหา แว่นตา หมวก แล้วก็ผ้าพันคอ มาให้ผมทีนะครับ"" แล้วคุณกรจะเอามาทำอะไรคะ”เลขาถามผมขึ้นมาอย่างสงสัย“ผมจะเอามาทำอะไรนิดหน่อยอะครับ คุณช่วยเอามาให้ผมก่อนนะครับ เร็วๆเลยยิ่งดี” ผมพนักหน้าออกแนวขอร้อง ทำให้เลขายิ้มออกมา เธอคงกำลังคิดว่าผมเพี้ยนอยู่แน่ๆ“ได้ค่ะ เดี๋ยวดิฉันจะเอามาให้” พูดจบเธอก็เดินออกไป แล้วไม่นานเธอก็กลับเข้ามาอีกครั้งพร้อมกับของที่ผมสั่งไปเมื่อกี้“ขอบคุณนะครับ”ผมเอ่ยปากขอบคุณเธอทันทีที่ผมได้รับของ“ไม่เป็นไรค่ะคุณชายน้อย” เธอยิ้มออกมา เธอคงจะเอ็นดูความบ้าบอของผมละมั้งผมรีบจัดการเอาแว่นมาใ

    Last Updated : 2024-11-20
  • หวานใจนายมาเฟีย   บทที่ 15 ไอ้ทศ

    “เหรอครับ “ผมพูดอะไรไม่ออกเลย“ช่างเขาเถอะ พี่ไม่ได้สนใจอะไรเขาอยู่แล้ว”ผมโคตรดีใจเลยที่พี่ดาไม่ได้สนใจคนที่รวยกว่า แต่กลับให้ความสำคัญพนักงานกาแฟธรรมดาอย่างผม“แล้วตอนนี้กรอยู่ไหน พี่อยู่หน้าร้านกรไม่เห็นกรอยู่ร้านเลย”ตายละหว่า พี่ดาอยู่หน้าร้าน ผมจะทำไงดีเนี้ย“ผมออกมาธุระให้เจ้านายนะครับ เอาเป็นว่าพี่ดารอผมก่อนนะเดี๋ยวผมไปหา”“พี่ไปรอที่บริษัทแล้วกันนะ กรไปรับพี่ที่นั่นเลย”พี่ดาวางสายไปทันทีก่อนจะส่งโลเคชั่นของบริษัทมาให้ผม ผมอึ้งพูดอะไรไม่ออกเลย นี่พี่ดาให้ผมไปรับพี่ดาที่นั่นได้แล้วเหรอ“เยส!!!!!! ดีใจโว้ยยยยยยย”ผมตะโกนออกมาอย่างดังลั่นห้องเลยผมขับมอไซค์ตรงไปหาพี่ดาที่บริษัททันทีหลังจากที่ผมจัดการเอกสารเสร็จ ผมแต่งตัวแบบชิลๆและถือหมวกกันน็อคเดินเข้าไป ทุกสายตาต่างจ้องมาที่ผมกันหมด นี่ผมมีอะไรผิดปกติรึไง แล้วจู่ๆ ยามก็เดินมาที่ผมพร้อมกับยกกระบองขึ้นมาชี้หน้าแบบหาเรื่อง“มาทำอะไรเนี้ย”โอ้โห เก่งซะด้วย “มาหาแฟนครับ”ผมมองหน้ายามก่อนจะพูดกับเขาดีๆ“สภาพงี้หรอ มีแฟนทำงานที่นี่อ่ะ อย่ามาตู่ดีกว่าวะไอ้น้อง รีบออกไปซะก่อนที่พี่จะเอาไม้ไล่ฟาดเองออกไป” นี่ยามรึหมาละครับเนี้ย ดุจริงดุจ

    Last Updated : 2024-11-20
  • หวานใจนายมาเฟีย   บทที่ 16 ทำตามที่ผมสั่ง

    “ไปคุยกันในบ้านดีกว่าค่ะทศ” “ทำไม กลัวคนอื่นเขารู้หรอว่าคุณเอาเด็กมาเป็นชู้อ่ะ” มันตะคอกเสียงใส่พี่ดาอย่างดังเลย“ทศ ดาบอกว่าให้ไปคุยในบ้าน ““ผมจะคุยตรงนี้ ไหนขอดูหน้าไอ้แมงดาที่มาเกาะเมียกูหน่อยดิ”มันเอามือขึ้นมาจับคางของผม ผมจึงปัดมือมันออกอย่างแรงเลย“อย่ามาถูกตัวผม”“โอ้โห เหมือนจะหยิ่งนะ แต่มึงมันก็แค่ไอ้แมงดาที่จ้องจะจับผู้หญิงแก่มีเงิน ก็เท่านั้น”“ทศหยุดนะ” พี่ดาผลักนายทศออกอย่างแรง“หลงมันจนโงหัวไม่ขึ้นเลยซินะ ถามจริงคุณไม่อายรึไง ที่เอาเด็กรุ่นเนี้ยมาทำชู้อ่ะ”“ฉันไม่อาย เพราะคุณก็ไม่ได้อายเหมือนกัน”“คุณพูดอะไร ดา ผมถามว่าคุณพูดอะไร” นายทศเอามือมาบีบที่แขนพี่ดาอย่างแรง ผมจึงผลักมันออกพร้อมกับชี้หน้ามัน“ มึงจะพูดก็พูดพูดไป แต่อย่ามาแตะต้องตัวพี่ดา”“นี่มึงขู่กูเหรอ ไอ้เด็กเวร”“กูไม่ได้ขู่ แต่กูพูดจริง”“ทศ คุณหย่ากับฉันเถอะ” พี่ดาเอ่ยขึ้นมาทั้งน้ำตา ทำเอาผมอึ้งไปเลย รวมถึงนายทศด้วย“มะ...หมายความว่าไง นี่คุณหลงมันถึงขนาดจะหย่ากับผมเลยหรอดา คุณบ้าไปแล้วหรอ”“ฉันไม่ได้พูดเพราะอารมณ์ แต่ฉันไม่ไหว คุณทำร้ายจิตใจฉันมานานเกินไปแล้ว”“ผมทำอะไร คุณบอกมาซิ”“คุณอย่าคิดว่าฉันไม

    Last Updated : 2024-11-20
  • หวานใจนายมาเฟีย   บทที่ 17 ฉันถูกข่มขืน

    ทศยิ้มออกมาก่อนจะลากฉันไปทันที ฉันพยายามขืนแต่อย่างที่บอกฉันเป็นคนตัวเล็ก ฉันไม่สามารขัดขืนทศได้เลย“ทศปล่อยดานะ ทศ ปล่อย”"ถ้าให้ชู้เอาได้ ผัวก็ต้องเอาได้ใช่มั้ย""ทศคุณไม่ได้นอนกับฉัน มานานแล้วนะ คุณอย่ามาทำแบบนี้เพื่อประชดเลยจะดีกว่านะ"" ผมจะทำ"ทศโยนฉันลงบนเตียงโดยที่เขาไม่สนเลยว่าฉันจะเป็นยังไง" อย่านะทศ ดาขอร้อง" ฉันยกมือไหว้ทศเพราะฉันไม่อยากให้เขาแตะต้องตัวฉันแม้แต่ปลายเล็บ"หึ!!! เด็กมันเอาดีใช่มั้ย งั้นมารื้อฟื้นกันหน่อยดีกว่าว่าผมกับไอ้เด็กนั่นใครจะลีลาดีกว่ากัน แล้วถ้าคุณไม่ยอมละก็ผมไม่เอามันไว้แน่"ทศก้มลงมาไซร์ที่ซอกคอของฉัน เขาทำกับฉันรุนแรงมาก ไม่มีความอ่อนโยนเลยซักนิด นี่เหรอสามีที่ฉันทำทุกอย่างเพื่อเขามาตลอด 9 ปี เขาคือคนๆนี้หรอ" ถ้าคุณยังไม่เลิกติดต่อกับมันคุณเตรียมฟังข่าวเจอศพมันได้เลย เหมือนที่ผมบอกคุณเมื่อกี้ไง"ทศกระชากเสื้อผ้าของฉันออกจนหมด เหลือเพียงร่างกายที่เปลือยเปล่าฉันจึงรีบเอามือขึ้นมาปิดบังส่วนนั้นและหน้าอกเอาไว้ แต่ทศก็พยายามแกะมือของฉันออก“ทำไม ผัวจะดูเนี้ยหวงนักหวงหนาทีไอ้ชู้นั่นเปิดให้มันดูหมดเลยซิ” ฉันไม่ตอบอะไรเขาทั้งนั้น มีเพียงน้ำตาเท่านั้นที

    Last Updated : 2024-11-20
  • หวานใจนายมาเฟีย   บทที่ 18 เจ็บมากมั้ยครับ

    พี่เก้าทิ้งคำพูดชวนขนหัวลุกไว้ก่อนจะเดินออกจากโรงพักไปพร้อมกับผม"พี่เก้าผมขอไปหาพี่ดาก่อนนะพี่" ผมขึ้นไปคร่อมมอไซค์ทันที"มึงมีอะไรให้กูช่วยมั้ย บอกกูมาเลย กูพร้อมปะทะ" นี่ไงครับผู้ชายสายเกรี้ยวกราด ไม่ว่าสถานะการณ์ไหนพี่ชายผมคนนี้ก็พร้อมปะทะเสมอ"ไม่เป็นไรพี่ ผมขอไปเอาหัวใจของผมคืนด้วยตัวเองก่อน แต่ถ้ามันมีปัญหาผมคงต้องเป็นขจรไพศาลแบบเต็มตัว"ผมจ้องไปที่พี่เก้าผมก็ไม่รู้ว่าผมพูดอะไรให้พี่เก้าถูกใจเพราะพี่เก้ายิ้มและตบที่ไหล่ผมเบาๆ"มึงโตแล้วซินะไอ้กร รีบไปเถอะเดี๋ยวเมียมึงจะรอ""ครับ"ผมสตาร์ทเครื่อง และขับออกมาทันที ผมขับมาอย่างไวเลยนะ แล้วพอผมเห็นข้างหน้าเป็นไฟแดงผมจึงรีบกำครัชกำเบรก แต่มันเบรกไม่อยู่ครับ แล้วมันก็ดันมีรถพ่วงกำลังจะผ่านไปซะด้วย นี่ถ้าชนเนี้ยผมตายคาที่แน่ๆ แล้วผมก็ไม่มีทางเลือกอื่นด้วย ผมต้องพุ่งปะทะท่านั้น ผมจึงบิดคันเร่งจนแทบมิดไมด์พร้อมพุ่งเข้าใส่ทันที ก่อนที่ผมจะสไลด์ลอดใต้ท้องรถพ่วงเฉียดตายไปอย่างเส้นยาแดงผ่าแปดผมจอดรถเพราะมันไปต่อไม่ได้ผมเลยโทรหาไอ้บุ๋มให้ส่งช่างมาหาผมด่วนช่างบอกว่ารถผมถูกตัดสายเบรก นี่มันกะเล่นผมถึงตายเลยนะ"พี่เก้า ผมมีเรื่องให้ช่วยครับ"

    Last Updated : 2024-11-20

Latest chapter

  • หวานใจนายมาเฟีย   บทที่ 44 ตอนจบ

    งานแต่งงานเล็กๆของฉันกับกรถูกจัดขึ้นท่ามกลางญาติมิตรไม่กี่คน แต่มันมากไปด้วย ความสุขและมันเป็นความทรงจำที่ดีสำหรับฉันอย่างมาก จนงานเลี้ยงผ่านไป เหลือไว้แค่ฉันกับกรแล้วก็เจ้าเด็กน้อยขุนเขาที่อยู่ภายในห้อง ส่วนเขียนฟ้า รายนั้นได้เพื่อนใหม่เป็นป็อกที่คอยมาอยู่เป็นเพื่อนและดูแล และขอบอกเลยนะว่าป็อกนิสัยดีมากกรเดินเข้ามารูดซิปที่ด้านหลังให้ฉันอย่างเบามือก่อนจะค่อยๆลูบไล้ตัวฉันไปทั่วๆ“กลิ่นตัวพี่ดามันช่างเชิญชวนผมจริงๆนะครับ”“บ้าน่ากร พี่ยังไม่ได้อาบน้ำเลย จะมาเชิญชวนอะไร”“ไม่เป็นไรครับ ผมชอบ”กรก้มลงมาจูบที่ต้นคอของฉันเบาๆ ก่อนจะไล่จูบลงมาเรื่อยๆจนฉันเสียวและขนลุกไปทั้งตัว“แอ๊… อุ๊แว๊ๆๆๆๆๆๆๆๆ อุ๊แวๆๆๆๆๆๆ”ซาวเสียงของขุนเขาดังขึ้นฉันจึงรีบผลักกรออกแล้วเดินเข้าไปอุ้มขุนเขาทันทีแบบไม่หันไปเหลียวแลกรเลย“พี่ดา แล้วจะต่อมั้ยอ่ะ”“ไม่แล้ว พี่ดูลูกก่อน”“แต่ผมค้างนะ”“เข้าห้องน้ำเลยจ้ะที่รัก”“ห้องน้ำอีกและ ตอนพี่ท้องผมก็พึ่งมือกับห้องน้ำตลอดเลยนะ”“คราวนี้อีกซักวันนะ”ฉันส่งสายตาเว้าวอน กรจึงทำหน้าบึงตึงแล้วก็เดินเข้าห้องน้ำไป“อ๊ะ …. ซี้ดดดด .โอ้ย สวยโว้ย ..ซี้ด…”เสียงกรดังลั่นมาจากห้องน

  • หวานใจนายมาเฟีย   บทที่ 43 ขอบใจ

    "พี่ดา สวยจังครับ""กรชอบปะ""ชอบครับชอบมากเลย"ผมส่งยิ้มที่มีน้ำตาคลอที่ตาให้พี่ดา การได้รับดอกไม้จากคนที่เรารักมันเป็นแบบนี้เองเนอะ รู้สึกดีโคตรๆอ่ะ"กร พี่มีอะไรจะให้กรอีก 1 อย่างด้วยนะ""อะไรครับ""ยื่นมือมาซิ"ผมมองพี่ดาอย่าง งงๆก่อนจะยื่นมืออันหนาใหญ่ไปให้ พี่ดาค่อยๆลูบไล้มือผมไปอย่างช้าๆก่อนจะเอาแหวนสวมเข้าไปที่นิ้วนางข้างซ้ายของผม“ มันเป็นแหวนที่พี่สั่งทำขึ้นมา ข้างในแหวนพี่สลักชื่อของพี่เอาไว้ ส่วนที่นิ้วพี่จะสลักชื่อของกรเอาไว้เช่นกัน”ผมนึกไม่ถึงเลยจริงๆนะ ว่าพี่ดาจะมาไม้นี้ ผมรีบดึงพี่ดาเข้ามากอดเอาไว้แนบอก ด้วยความรักที่มีเต็มหัวใจ“ขอบคุณนะครับพี่ดา ผมรักพี่ดานะครับ”“พี่ก็รักกรจ้ะ”ผมใช้ชีวิตแพ้ท้องต่ออีก 5 เดือน ซึ่งมันเป็นช่วงเวลาที่โคตรจะยาวนานอ่ะ แล้วพอผ่านมันไปได้ ผมโคตรสบายเลย แต่พี่ดากลับมีอาการ บวมที่มือที่เท้า อย่างเห็นได้ชัด จนผมต้องให้อยู่บ้านอย่างเดียวเลย แล้ววันที่ผมรอคอยก็มาถึง“กร กร กร”เสียงพี่ดาที่สั่นเทาค่อยๆดังขึ้น ผมที่หลับอยู่ข้างจึงขยับตัวหันมามอง ผมตกใจมากเลยนะ เพราะพี่ดามีสีหน้าที่เจ็บปวด และเหงื่อไหลออกมาเต็มเลย“พี่ดาเป็นอะไรครับ” ผมถามพี่ด

  • หวานใจนายมาเฟีย   บทที่ 42 เซอร์ไพร์

    ผมกระดกน้ำส้มหมดไปเป็นขวดๆ ทำไมผมไม่ยักรู้ว่าน้ำส้มสายน้ำผึ้งมันถึงได้อร่อยแบบนี้อร่อยกว่าเหล้าเบียร์ที่ผมกินอีกนะ“อืม อร่อยมากเลยครับ เอามาจากไหนครับเนี้ย”“ก็ส้มที่ป้าปลูกไว้นั่นแหละพอดีมันออกลูกมาเยอะ หลานป้ามันเลยลองเอามาคั้นดู”“ รสชาติดีมากๆ แล้วตอนนี้ผมรู้สึกดีขึ้นเยอะเลย ขอบคุณนะครับ”ผมยกมือไหว้ทุกคน ทำเอาทุกคนรีบยกมือไหว้ตอบผมแทบไม่ทัน แล้วผมก็เดินกลับมาที่ห้องพร้อมทั้งหอบ ของกินกลับมาเพียบแล้วผมก็ยังเจอพี่เก้านั่งรอด้วยสายตาที่พร้อมจะขย้ำผมอีกด้วย“มึงหายไปไหนมา เขาจะประชุมกันแล้วเนี้ย”“ไปหาของกินมาครับ” ผมยกมือขึ้นมาอุดจะมูกขณะที่คุยกับพี่เก้า ผมจึงโดนถูกถีบสะท้านฟ้าของพี่เก้าอย่างจังเลย“ไอ้เวรเอ้ย กูไม่เหม็นโว้ย”พูดจบพี่เก้าก็เดินไปที่ห้องประชุมอย่างหัวเสีย ผมจึงจัดแจงกินยาแก้ปวดแก้อาเจียนแล้วก็ไม่ลืมพกมะขามที่แสนอร่อยเข้าไปจิ้มกับเกลือด้วยแล้วการประชุมก็เริ่มขึ้น ผมฟังทุกการนำเสนอของทุกคนแต่ก้ไม่ก็ไม่วายที่จะหยิบมะขามขึ้นมากินทำเอาทุกคนหันมามองกันเป็นตาเดียวเลย“มีอะไรหรอครับ คือว่า.. ผมแบ่งให้ได้นะ”แล้วทุกคนก็เข้ามาหยิบมะขามของผมไปกินกันทุกคนเลย พี่เก้าถึงกับกุม

  • หวานใจนายมาเฟีย   บทที่ 41 แพ้ท้อง

    “พี่ดารู้มั้ยครับว่าวันนี้ผมติดงานจริงๆ ผมทำงานไม่เป็นสุขเลย เมื่อฝนโทรมาบอกว่ายายนั่นกำลังเริ่มแผนการที่วางไว้ แล้วอีกอย่างพี่ดาอาจจะท้อง ผมจะบ้าตายอยู่แล้ว แต่ก็ยังอุ่นใจที่มีฝนคอยดูอยู่”นี่ฉันคิดบ้าอะไรอยู่ ฉันไม่ไว้ใจกร ในขณะที่กรกำลังหาทางช่วยฉัน ฉันนี่มันบ้าจริงๆ“พี่ขอโทษนะกร พี่ขอโทษที่คิดบ้าๆ”ไม่เป็นไรหรอกครับ เป็นใครๆก็คิด แต่ยิ่งผมทำให้พี่ดาเกลียดฝนมากเท่าไหร่ แผนของยายนั่นก็จะยิ่งเปิดเผยขึ้นมากเรื่อยๆ”“ขอบคุณที่ดีกับพี่นะ ขอบคุณจริง”ฉันกอดกรไปน้ำตาก็ไหลไป“โหนาย อีบ้านี่แหกปากไม่หยุดเลย”ฝนเดินเข้ามาพร้อมกับส่งเสียงดังมาแต่ไกล“อ้าวนายกำลังจะสวีทกันเหรอ เอาไว้ ฝนค่อยมาใหม่ก็ได้นะ”“ เอออ มาแล้วก็ช่างเหอะ แล้วไง มึง โดนตบไปไม่ใช่เหรอวันเนี้ย”ฉันสะดุ้งเลย ฉันลืมไปซะสนิทเลยนะว่าวันนี้ฉันตบฝน ตบคนที่เข้ามาช่วยฉัน ฉันจึงรีบ เดินไปหาฝนทันที“ฝน เจ็บรึเปล่า ฉันขอโทษนะ”ฉันเอามือไปแตะที่หน้าฝนเบาๆ ก่อนจะเห็นว่าหน้าฝนมีรอยแดงจากฝ่ามือของฉัน“คุณดาสวยจังเลยนะคะ มือก็นุ่มด้วย”ฉันเงยขึ้นไปมองฝนด้วยความตกใจทันที สัญชาติญาณของผู้หญิงมักจะบอกเมื่อเวลาเราโดนจีบแล้วครั้งนี้ก็เช่นกัน“

  • หวานใจนายมาเฟีย   บทที่ 40 คิดได้เนอะะ

    แล้วฉันก็ค่อยๆกระพริบตาถี่ๆ เพราะว่าฉันรู้สึกหนักหัวมากๆ แต่ที่ที่ทำให้ฉันตกใจที่สุดคือฉันโดนมันมืออยู่นั่นเอง“ พู่ พู่ อยู่ไหน พู่”นี่มันเกิดอะไรขึ้น ทำไมฉันถึงโดนจับมัดแบบนี้ แล้วชมพู่ไปไหน หรือว่า คนร้ายมันจะฆ่าชมพู่ไปแล้ว นี่ต้องเป็นฝีมือของฝนแน่ๆ เจ็บใจชะมัดฉันพยายามเอามืออกจากเชือกแต่ดุูเหมือนมันจะมัดเงื่อนตายจนแน่นเลย“ตื่นแล้วหรอคะ”ชมพู่เดินถือถ้วยอะไรก็ไม่รู้มาทางฉันพร้อมกับค่อยๆนั่งลงบนโซฟาอย่างช้าๆ“ พู่นี่มันอะไร ทำไม ฉันถึงโดนมัดแบบนี้”“ก็ไม่มีอะไรหรอกค่ะ พู่แค่อยากจะคุยกับคุณแค่นั้นเอง”ชมพู่ค่อยๆฉีกยิ้มช้าๆ แต่มันช่างน่ากลัวอะไรแบบนี้ นี่หรอคนที่ฉันไว้ใจ“มีอะไรค่อยๆคุยกันนะพู่ฉันไปทำอะไรให้เธอเธอถึงทำกับฉันแบบนี้”ชมพู่ค่อยๆเอาช้อนลงไปคนถ้วยที่มีอย่างช้าๆก่อนจะเทยาลงไปจนหมดขวดซึ่งฉันก็ไม่รู้อีกนั่นแหละว่ามันคือยาอะไร“มีซิคะ คุณไม่ได้ทำกับฉัน แต่คุณทำกับคนที่ฉันรักที่สุดไง”ชมพู่หันมามองฉันด้วยสายตาที่เย็นชาหลังจากพูดจบ ซึ่งสายตานี้ฉันจำได้ไม่มีวันลืม มันคือสายตาของเด็กสาวที่จงเกลียดจงชังฉันตั้งแต่แรกเห็น ซึ่งฉันลืมเธอไปซะสนิทเลยว่าเธอยังมีชีวิตอยู่“ทิยา ทิยาใช่มั้

  • หวานใจนายมาเฟีย   บทที่ 39 อย่ามาก้าวร้าว

    ฉันกับกรจัดกันแทบทุกวันเลยนะตั้งแต่มาถึงจนถึงวันกลับเลยก็ว่าได้ ส่วน เด็ก2 คนนั้น เขาก็ดูแลตัวเองต่างไม่ยุ่งซึ่งกันและกัน แล้ววันที่ฉันกับกรจะต้องกลับก็มาถึง ฉันลากกระเป๋าเอาไปวางที่รถ และเดินกลับไปหากรที่ยืนคุยกับเพื่อนอยู่“นี่ค่าที่พักนะ ไอ้ไอสูร”กรยื่นเงิน ปึกนึงให้เพื่อนแต่เพื่อนกลับไม่รับแล้วดันเงินกลับคืนกรเฉยเลย“กูไม่เอาหรอกว่า กูอยากได้เป็นอย่างอื่นแทน”เพื่อนของกรพูดไปสายตาก็มองร่างกายของฉันไปราวกับว่าเขากำลังสำรวจร่างกายของฉันอย่างไงอย่างงั้น“มึงจะเอาเหี้ยอะไร” กรขึ้นเสียงทันที ทำเอาเพื่อนถึงกับสะดุ้งอ่ะ“ ป่าว กูก็แค่ อยากได้…….. อยากได้… อะไรก็ได้”“ส้นตีนกูมะ”กรยกเท้าใส่เพื่อนทันทีก่อนจะรีบดึงฉันเข้าไปไว้แนบกาย“อย่าใช้สายตาเหี้ยๆนั่นมองเมียกูอีกนะไอ้ไอสูร ถ้ามึงยังไม่อยากตาบอด”“โหไอ้กร ไอเวร แค่นี้มึงจะควักลูกตากูเลยเหรอ กูก็แค่มองเมียมึงปะ ก็เมียมึงสวยน่ารัก”“ แต่กูไม่ให้มอง เอ้าเอาเงินไปไอ้สัส”กรวางเงินบนมือของเพื่อนก่อนจะพาฉันเดินกลับมาที่รถด้วยท่าทีที่โมโห“อากรเป็นอะไรคะ หงุดหงิดอะไร”น้องอัญถามกรด้วยความสงสัย ดูซิขนาดเด็กยังรู้เลยว่า กรโมโห“ป่าวค่ะน้องอัญ เอ

  • หวานใจนายมาเฟีย   บทที่ 38 ทำโทษ

    ฉันจึงหยิบเอาชุดว่ายน้ำออกมาก่อนจะเดินเข้าไปเปลี่ยนในห้องน้ำ พอออกมา กรก็จ้องฉันด้วยสายตาที่น่ากลัวเลย“ มองพี่ทำไมอะกร น่ากลังจัง”“ใครซื้อชุดนี้ให้พี่ดาครับ”“ พี่ซื้อเองทำไมหรอ”“มันโป๊อ่ะ เปลี่ยนได้มั้ยครับ “ กรพูดด้วยน้ำเสียงที่ออดอ้อน แหม ทีนี้ละมาขอ ทีตัวเองทำอะไรเค้ายังไม่ไปยุ่งเลย“ไม้่ได้ พี่ชอบ จบนะ”“พี่ดาครับ มันโป๊”กรเข้ามารวบตัวฉันเข้าไปกอดทันที ร้ายนักนะเจ้ากร“ถ้าไม่ปล่อยพี่โกรธจริงๆนะ”กรจึงจำใจต้องปล่อยฉันออกจากอ้อมกอด ฉันจึงเดินออกมาในทันที เพื่อที่จะเข้าไปเรียกเด็กๆให้ไปเล่นน้ำ แล้วพอครบองค์ประชุม ฉันก็พาเด็กๆไปที่ชายหาดทันทีท่ามกลางสายตาของกรที่คอยมองดูอย่างไม่พอใจสุดๆเลยฉันเล่นสาดน้ำกับน้องอัญไปเรื่อยๆอย่างสนุกสนานโดยมีเขียนฟ้าเดินตามและมีกรยืนมองอยู่ที่ชายหาด แล้วซักพักมันก็มีกลุ่มผู้ชาย 2-3คนเดินเข้ามา"ว้าววว ขาวจัง พี่สาวมีแฟนรึยังครับ"1ในกลุ่มเดินเข้ามาจับแขนฉัน ฉันจึงรีบสะบัดออกอย่างรังเกียจ" อย่ามายุ่งกับฉันดีกว่าค่ะ""แหมทำเป็นเล่นตัวสัส อย่างงี้ต้องจัด"พวกมันกำลังจะเข้ามา ฉันจึงรีบถอยหลังนี้อย่างไวด้วยความกลัวแกร๊ก!!!!!! แกร๊ก!!!!!! แกร๊ก!!!!!!เสี

  • หวานใจนายมาเฟีย   บทที่ 37 ไม่ทรยศพี่ใช่มั้ย

    ฉันเอามือขึ้นไปลูบหัวรุ่งเบาๆ ฉันเข้าใจดีว่าการถูกหักหลังมันเป็นยังไงแต่ฉันยังพอมีฐานะและมีเงินสำรอง แต่สำหรับพนักงานกินเงินเดือนอย่างรุ่ง มันไม่ง่ายเลยที่จะก้าวเดินต่อไปเมื่อเจอกับเหตุการณ์อันเลวร้ายนี้“ อย่าร้องนะรุ่ง เอาเป็นว่า ฉันจะให้เงินรุ่งไปใช้ก่อน 2 หมื่น ถ้ารุ่งจะคืนตอนไหนก็โอนมา แต่ถ้าไม่สะดวกก็ไม่เป็นไร ฉันขอแค่อย่างเดียว อย่าฆ่าตัวตาย เพราะผู้ชายไม่ได้มีคนเดียวบนโลก”รุ่งหันมามองฉันก่อนจะลงไปนั่งที่พื้นแล้วกราบฉันทันทีฉันตกใจจนต้องรีบพยุงรุ่งขึ้นมา“ อย่าทำแบบนี้ ที่ฉันช่วย เพราะรุ่งเป็นพนักงานของฉัน อย่าคิดมากนะ ไปล้างหน้าล้างตา ทำใจให้สบายไป แล้วกลับลงไปทำงานอย่างมีความสุขนะ”ฉันยิ้มให้รุ่งเล็กน้อยก่อนที่รุ่งจะยกมือขอบคุณอีกครั้งและออกจากห้องไปตอนนี้ก็มาถึงตาฉันบ้างที่กำลังคิดมาก เพราะขนาดเพื่อนรักกันยังแย่งสามีของเพื่อนได้เลย แล้วนี่เป็นคนทำงานในบ้าน เธอจะไม่ทำเรื่องอย่างว่าจริงๆหรอ ฉันเครียดจนต้องหยิบยาแก้เครียดและแก้ปวดหัวขึ้นมากินเลย ก่อนที่ฉันจะล้มตัวลงนอนบนโซฟา เพราะความเหนื่อยใจฉันรู้สึกถึงอะไรบางอย่างบนใบหน้าฉันจึงค่อยๆลืมตาขึ้นมาแล้วสิ่งที่เห็นก็คือกร นั่นเ

  • หวานใจนายมาเฟีย   บทที่ 36 ถูกหักหลัง

    ฉันจ้องมองน้ำฝนด้วยสายตาที่ไม่ค่อยพอใจนัก ส่วนน้ำฝนก็จ้องมองฉันกลับแบบไม่มีใครยอมใครเลย นี่ฉันเป็นเจ้านายนะ" ทำไมฝนถึงแต่งตัวแบบนี้ รู้มั้ยว่ามันไม่เหมาะ”ฝนจ้องฉันก่อนจะชักสีหน้าไม่พอใจออกมา“ไม่รู้ดิ เพราะปกติก็แต่งแบบนี้ ทำไมอ่ะ คุณดากลัวอะไรหรอ หรือว่ากลัวคุณกรจะสนใจฝน”ฉันยืนตัวสั่นด้วยความโมโห จน ชมพู่ต้องเข้าไปจับฝนเอาไว้ แต่กลับถูกฝนสะบัดออกอย่างไร้เยื่อไย“ อย่ามายุ่งน่า ฉันถูกส่งให้มาทำงาน หน้าที่ของฉัน ฉันก็จะทำเต็มที แต่เรื่องอื่นอย่ามายุ่งกับฉัน”“แต่ฉันเป็นเจ้านายเธอ ฉันมีสิทธิ์สั่งเธอ” ฉันตะคอกออกไปด้วยอารมณ์ที่โมโหสุดๆอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน เพราะฉันไม่ใช่คนบ้าอำนาจฉันจะไม่ตะคอกใส่ลูกน้องแต่คราวนี้สุดจะทนจริงๆ“แต่ที่รู้ๆ คือเงินที่จ่ายเงินเดือนมาจากคุณเก้านะ ซึ่งฝนไม่ได้รับเงินจากคุณ งั้นเอาเป็นว่า ฝนจะจัดการงานให้คุณอย่างดีเลย ไม่ว่าจะเป็นเรื่องอะไรก็ตาม”พูดจบ ฝนก็เดินออกไปทิ้งให้ฉันยืนโมโหอยู่ แต่ ชมพู่ก็เข้ามาแตะที่แขนฉันเบาๆ“คุณดาอย่าโกรธไอ้ฝนมันเลยนะคะ มัน เป็นคนปากร้ายแบบนี้แหละค่ะ แต่เรื่องคุณกร พู่ก็อยากให้ระวังไว้บ้าง เพราะฝนมันก็จะชอบเรื่องผู้ชายอยู่

DMCA.com Protection Status