สยบรัก

สยบรัก

last updateปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-21
โดย:  ชะนีติดมันส์  อัปเดตเมื่อครู่นี้
ภาษา: Thai
goodnovel18goodnovel
คะแนนไม่เพียงพอ
15บท
5views
อ่าน
เพิ่มลงในห้องสมุด

แชร์:  

รายงาน
ภาพรวม
แค็ตตาล็อก
แสดงความคิดเห็นของคุณในแอพพลิเคชัน

"เลว" นอกจากคำนี้เธอไม่รู้จะเอาคำไหนมาบัญญัติได้อีกแล้ว เพราะพ่อกับลูกก็ไม่ต่างอะไรกันเลย "ขอบคุณครับที่ชม.. ค่ำแล้วไปดีกว่า" ชายหนุ่มทำเหมือนไม่ทุกข์ร้อนอะไร ลุกขึ้นได้เขาก็เดินตรงมาที่ประตู ซึ่งมีเธอยืนอยู่ไม่ไกลจากตรงนั้น มือเรียวยื่นไปคว้าแขนของเขาไว้โดยที่ไม่มองสบตา และไม่ได้หันหน้าไปทางเขาเลยด้วยซ้ำ "คุณต้องการอะไรเพื่อแลกกับทุกอย่างของพ่อฉันคืนมา" เวลานี้ไม่มีอะไรสำคัญเท่ากับครอบครัวของเธออีกแล้ว เพราะเธอรู้ดี ว่าพ่อหวงสิ่งที่มีอยู่มาก หวงยิ่งกว่าตัวเธอสะอีก สายตาคมมองตั้งแต่ใบหน้า ต่ำลงไปจนถึงปลายเท้า แล้วก็มองกลับขึ้นมาอีกครั้ง "..ก็ลองเสนอมาก่อนสิ เผื่อฉันจะเก็บไปพิจารณา" "ฉันขอร้อง..ขอให้คุณช่วยพ่อของฉัน ช่วยให้ท่านพ้นคดีความ ช่วยให้ท่านได้ทุกอย่างคืนกลับมา ตัวฉันอาจจะไม่มีค่าอะไรมากพอ แต่ฉันก็มีแค่ตัวที่จะขอแลกกับทุกสิ่ง"

ดูเพิ่มเติม

บทล่าสุด

การดูตัวอย่างฟรี

บทที่ 1

ณ. โรงแรมหรู"ดูแอสเซสเซอรี่ของคุณเธอสิตั้งแต่หัวจรดเท้ากลัวคนไม่รู้หรือไงว่ารวย""ได้ข่าวว่าตระกูลนี้รวยจริงไม่ใช่เหรอ""ถึงรวยพันล้าน แต่มีลูกสาวที่ชอบผลาญเงินแบบนี้ไม่นานก็คงหมด""ใช่ๆ ดีแต่ใช้เงินไปวันๆ เรียนจบมาเป็นปีแล้วไม่ใช่เหรอ ไม่เห็นไปช่วยกิจการของพ่อแม่เลย""อย่าพูดแรงสิหล่อนกำลังเดินมาทางนี้แล้ว""ว่าไงคะคุณหนู เพิ่งไปเที่ยวยุโรปมาเหรอคะ" ที่ทักขึ้นแบบนี้เพราะชุดที่เธอสวมใส่ไม่มีขายทั่วไป"แค่เบื่อๆ ก็เลยไปหาใช้เงินเล่นค่ะ""มิลาน!!" หญิงวัยกลางคนรีบเดินมาคว้าแขนของมิลาน ก่อนที่จะพูดไม่ดีอะไรออกไปมากกว่านั้น"ฉันไม่พูดอะไรหรอกแม่""หนูมานั่งกับแม่ดีกว่า" ว่าแล้วนางก็พาลูกสาวมานั่งที่โต๊ะเดียวกัน"แล้วคุณพ่อล่ะคะ""พ่ออยู่กับท่าน"พอได้ยินแบบนั้นสายตางามก็ตวัดมองไปกลุ่มคนที่คิดว่าท่านคนนั้นจะนั่งอยู่"หนูมาถึงนานหรือยัง""ลงเครื่องก็ตรงมาที่นี่เลยค่ะ""ลงเครื่องแล้วตรงมา?" ผู้เป็นแม่ถามออกไปแบบสงสัย เพราะว่าชุดที่ลูกสาวสวมใส่รวมทั้งเครื่องประดับดูพร้อมมากในงานราตรีนี้"แค่แต่งตัวมันจะไปยากอะไรคะ ก็แต่งมันในรถนั่นแหละ""แม่บอกว่าอย่าทำแบบนั้นแล้วใช่ไหม" เพราะถ้าลูกสาวของนาง

หนังสือน่าสนใจจากยุคเดียวกัน

ความคิดเห็น

ไม่มีความคิดเห็น
15

บทที่ 1

ณ. โรงแรมหรู"ดูแอสเซสเซอรี่ของคุณเธอสิตั้งแต่หัวจรดเท้ากลัวคนไม่รู้หรือไงว่ารวย""ได้ข่าวว่าตระกูลนี้รวยจริงไม่ใช่เหรอ""ถึงรวยพันล้าน แต่มีลูกสาวที่ชอบผลาญเงินแบบนี้ไม่นานก็คงหมด""ใช่ๆ ดีแต่ใช้เงินไปวันๆ เรียนจบมาเป็นปีแล้วไม่ใช่เหรอ ไม่เห็นไปช่วยกิจการของพ่อแม่เลย""อย่าพูดแรงสิหล่อนกำลังเดินมาทางนี้แล้ว""ว่าไงคะคุณหนู เพิ่งไปเที่ยวยุโรปมาเหรอคะ" ที่ทักขึ้นแบบนี้เพราะชุดที่เธอสวมใส่ไม่มีขายทั่วไป"แค่เบื่อๆ ก็เลยไปหาใช้เงินเล่นค่ะ""มิลาน!!" หญิงวัยกลางคนรีบเดินมาคว้าแขนของมิลาน ก่อนที่จะพูดไม่ดีอะไรออกไปมากกว่านั้น"ฉันไม่พูดอะไรหรอกแม่""หนูมานั่งกับแม่ดีกว่า" ว่าแล้วนางก็พาลูกสาวมานั่งที่โต๊ะเดียวกัน"แล้วคุณพ่อล่ะคะ""พ่ออยู่กับท่าน"พอได้ยินแบบนั้นสายตางามก็ตวัดมองไปกลุ่มคนที่คิดว่าท่านคนนั้นจะนั่งอยู่"หนูมาถึงนานหรือยัง""ลงเครื่องก็ตรงมาที่นี่เลยค่ะ""ลงเครื่องแล้วตรงมา?" ผู้เป็นแม่ถามออกไปแบบสงสัย เพราะว่าชุดที่ลูกสาวสวมใส่รวมทั้งเครื่องประดับดูพร้อมมากในงานราตรีนี้"แค่แต่งตัวมันจะไปยากอะไรคะ ก็แต่งมันในรถนั่นแหละ""แม่บอกว่าอย่าทำแบบนั้นแล้วใช่ไหม" เพราะถ้าลูกสาวของนาง
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 2

คำว่าเปล่าไม่มีอะไร ..นั่นแหละมันยิ่งกว่ามี เพราะเขารู้จักแม่ของเขาดีกว่าใคร"ผมเหนื่อยขอไปพักก่อนนะครับแม่" แต่เขาเป็นผู้ชายก็เลยไม่รู้ว่าจะปลอบใจแม่ยังไง"แม่ดีใจนะที่ลูกกลับมา""ครับ" คนร่างหนาก้าวเดินขึ้นไปด้านบน ที่จริงเขาไม่ได้เหนื่อยและไม่ได้อยากขึ้นมาพัก แต่สิ่งที่เขาจะทำมันทำอยู่ต่อหน้าแม่ไม่ได้พอเข้ามาถึงในห้องนอน มือหนาก็ล้วงเอาโทรศัพท์ในกระเป๋ากางเกงยีนส์ออกมา แล้วกดโทรออกหาใครบางคน>>{"มึงว่างไหม"}{"กูฝันไปหรือเปล่าวะ มึงจำได้ด้วยเหรอว่ามีกูเป็นเพื่อน"}>>{"กูต้องการความช่วยเหลือจากมึงนิดหน่อย"} เขาเริ่มเข้าเรื่อง เพราะถ้าจะพูดสาธยายกับเพื่อนรักคนนี้คงจะอีกยาว{"นิดหน่อยของมึงไม่มีอยู่จริง"}>>{"เออ! ไม่หน่อยก็ได้ มึงช่วยสืบให้กูหน่อยสิวะ"} ว่าแล้วชายหนุ่มก็กรอกเสียงลงไปในสาย{"มึงขอร้องหรือมึงขู่บังคับกูกันแน่วะ"}>>{"ขอโทษที่กูใส่อารมณ์มากเกินไป"}{"ขนาดกับกูมึงยังใส่อารมณ์ขนาดนี้ แล้วกับเมียน้อยพ่อมึงจะไม่เละเลยเหรอไง"}>>{"อย่าพูดมาก ได้เรื่องยังไงก็รีบส่งข่าวมาหากูด้วยแล้วกัน"}{"มึงพูดเหมือนกูจะสืบได้ง่ายๆ พ่อมึงเป็นใคร"}>>{"มึงเก่งอยู่แล้วกูเชื่อฝีมือของมึง"} ที
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 3

ก๊อก ก๊อก "อะไรวะ!!" ในขณะที่ท่านสำราญซึ่งมียศตำแหน่งสูงพอสมควร กำลังแตะตัวสาวน้อยที่ชื่อมิลานอยู่นั้น ก็ได้มีเสียงเคาะประตูดังขึ้น"ลูกชายท่านกลับมาครับ" คนที่มาเคาะประตูต้องได้รีบบอกกล่าวออกไปให้เร็วถ้าไม่งั้นท่านจะโกรธที่เข้ามาขัดจังหวะ"จริงเหรอ" เอ่ยถามออกไปพร้อมกับรีบเดินมาที่ประตู เพื่อที่จะถามเอาความแน่ชัดอีกที"แล้วตอนนี้อยู่ไหน"มิลานรีบมองหาทางหนีทีไล่ทันทีที่ไอ้แก่ตัณหากลับสนใจเรื่องอื่นมากกว่าตัวเธอ"อยู่ที่บ้านครับท่านคนที่นั่นเพิ่งส่งข่าวมา""หนูมิลานจ้ะเสี่ยจะกลับมาเล่นด้วยใหม่นะ หนูรอเสี่ยอยู่ที่นี่ก่อนนะจ๊ะ" มิลานคือหนึ่งในดวงใจของเสี่ยตัณหากลับคนนี้ เพราะรูปลักษณ์ภายนอกของเธอเด่นมาก ขาว..เรื่องหุ่นนางแบบบางคนยังสู้ไม่ได้ รวมทั้งใบหน้า ที่ทั้งสวยและหวาน จนทำให้ชายใดที่มองก็หลงใหลได้อย่างง่ายดายและก็ทำให้ชายวัยสูงอายุคนนี้ ยอมทุ่มเงิน ชื่อเสียง เพื่อที่จะช่วยดันครอบครัวของเธอ ถ้าต้องการผู้หญิงคนไหนสำราญก็จะใช้เงินซื้อพอเบื่อก็ปล่อยไป ..แต่กับเธอแล้วเขาอยากจะเลี้ยงเป็นตัวเป็นตน ถ้าเธอยอม แม้แต่ใบทะเบียนสมรสก็ยังจะมอบให้เธอได้แต่ในชีวิตนี้ยังมีอีกหนึ่งคนที่มีอิทธิพลส
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 4

"ไปพาลูกกลับบ้านเถอะค่ะ""คุณก็รู้ว่าท่านเป็นใคร ถ้าท่านไม่พอใจเราคงได้ตายยกครัวแน่""แต่นั่นลูกของเรานะ""ถือว่าเราหาอนาคตที่ดีให้ลูกแล้วกัน ท่านเอ็นดูลูกสาวของเราขนาดนั้นคุณควรจะดีใจนะ" ภูธรพลาดเองที่ไปเดินตามเกมของนักการเมืองคนนี้ พอได้ขึ้นหลังเสือแล้วก็หาทางลงไม่ได้วันนี้เป็นวันที่สี่แล้วที่เธอถูกกักขังไว้ในบ้านหลังนี้ ได้ออกไปเดินเล่นรอบนอกบ้าง แต่ก็มีคนของท่านจับตามองไม่ยอมปล่อยในขณะที่หญิงสาวกำลังนั่งดูทีวีเพลินๆ อยู่นั้น ก็ได้มีข่าวแวดวงไฮโซแทรกขึ้นมา"งานเลี้ยงงั้นเหรอ" ในขณะที่หญิงสาวกำลังคิดอะไรอยู่นั้น..."ได้ข่าวว่าเป็นเด็กดีเหรอจ๊ะ"..ไอ้แก่นี่มาตั้งแต่เมื่อไร เธอมัวดูทีวีเพลินก็เลยไม่ได้ยินเสียงรถใบหน้างามพยายามปั้นหน้าให้มีรอยยิ้มเข้าไว้"มิลานอยากจะไปงานเลี้ยงคืนนี้ค่ะ""งานเลี้ยงคืนนี้?"'ใช่ค่ะ" มิลานพูดออกไปด้วยน้ำเสียงที่หวานหยดย้อย จนทำให้คนฟังแทบหัวใจละลาย"ถ้าหนูทำได้ถูกใจเสี่ย เดี๋ยวเสี่ยพาออกไป""ไม่เอาค่ะ ถ้าท่านไม่พาไปมิลานก็จะไม่ทำอะไรทั้งนั้น" มือเรียวเขี่ยเล่นที่หน้าอกของชายวัยเกือบชราวนเล่นไปมาเพื่อยั่วยวน แต่ในใจรู้สึกขยะแขยงมาก"ก็ได้จ้ะ" สำราญรับป
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 5

พอได้ยินรายงานท่านสำราญก็รีบลุกขึ้นแล้วตรงไปที่ห้องน้ำหญิงปั้ง! (เสียงเท้าถีบประตู)"กรี๊ดดด"ก๊อก!!! ก๊อก!!!ผู้หญิงหลายคนที่อยู่ในห้องน้ำ ต่างก็หนีกันออกมา เมื่อชายฉกรรจ์เดินเข้าไปเปิดประตูห้องน้ำดูทีละห้อง ส่วนห้องไหนที่มีคนใช้อยู่ก็ถูกเคาะเสียงดังอย่างแรง จนคนที่ใช้อยู่ด้านในต้องเปิดประตูออกมาทั้งๆ ที่ยังไม่เสร็จธุระ"พวกมึงตามหาให้ทั่วโรงแรม!!" แน่ใจแล้วว่าตอนนี้เธอคงจะหนีไปแล้ว สำราญรีบออกมาจากงานแล้วตรงไปที่ลานจอดรถ"ไม่เจอเลยครับท่าน""พวกมึงทำงานกันยังไง ถ้าตามหาไม่เจอ ไม่ต้องกลับมาให้กูเห็นหน้า!"บอดี้การ์ดต่างก็กระจายกำลังกันออกตามหาแถวนั้น เพราะผู้หญิงตัวแค่นี้คงจะไปไหนได้ไม่ไกลเช้าวันต่อมา.."ก็ท่านไม่ใช่เหรอครับที่พาลูกสาวของผมไป" ภูธรติดตามข่าวงานเลี้ยงเมื่อคืนนี้ ได้เห็นรอยยิ้มของลูกสาวก็รู้สึกสบายใจขึ้น แต่ทำไมเช้ามาท่านถึงได้มาตามหา"แต่ลูกสาวของคุณหนีออกมาจากงานเลี้ยง" สำราญโมโหมากสั่งลูกน้องหาทั้งคืนก็ไม่เจอ พอถึงตอนเช้าก็เลยมาที่บ้านของพ่อและแม่เธอ"ถ้าลูกสาวฉันถูกลักพาตัวไม่ได้หนีล่ะ" ดุจดาวเริ่มใจไม่ดี ถ้าลูกสาวของนางหนีออกมาจริงก็ต้องกลับบ้านสิ"ถูกลักพาตัวงั
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ ึ6

ทำไมเขาจะไม่รู้ว่าพ่อไม่มีความรักให้แม่เลย แต่พ่อของเขาไม่เคยทำร้ายร่างกายแม่แบบนี้ คงเป็นเพราะผู้หญิงคนนั้น ถึงทำให้พ่อมีอารมณ์ฉุนเฉียวที่เขาคิดว่าคงเป็นผู้หญิงคนนั้น ก็เพราะไม่ว่าพ่อจะคว้าใครมา ก็ไม่เคยแสดงกิริยาแบบนี้ออกมาให้เห็นชายหนุ่มขับรถออกมาจากบ้าน รถที่เขาใช้เป็นรถสี่ประตูแบบขับเคลื่อนสี่ล้อ เพราะที่ที่เขาอยู่มันเป็นพื้นที่กันดาร เหมือนอย่างที่มกราพูด ไฟฟ้าไม่มี น้ำประปาไม่ถึง ถนนเข้าหมู่บ้านก็ยังเป็นถนนลูกรังอยู่เลยแต่ก่อนที่จะไปหมู่บ้านนั้น เขาต้องไปที่ที่หนึ่งก่อน ชายหนุ่มใช้เวลาขับรถนานพอสมควรก็มาถึง"เป็นยังไงบ้าง""จะเป็นยังไงล่ะครับ ก็โวยวายอย่างเดียวน่ะสิ ผู้หญิงอะไรด่าเก่งฉิบหาย""แล้ว..?" สายตาคมมองเข้าไปในห้อง ซึ่งเป็นบ้านเก่าๆ ได้ยินลูกน้องบอกว่าด่าเก่งแต่ทำไมถึงเงียบจัง"ผมขอโทษครับ ก็เล่นด่าพ่อด่าแม่ด่าถึงโคตรตระกูลผม""ไอ้มะลิมึงอย่าบอกนะว่า!?""ไม่ตายหรอกครับ" มะลิโมโหมากก็เลยเอายาสลบใส่ผ้าเช็ดหน้าปิดจมูก เพื่อทำให้เธอหมดฤทธิ์..เรามารู้จักมะลิกันบ้าง ใช่แล้วเขาเป็นผู้ชายที่ชื่อมะลิ แถมมีชื่อจริงว่ามะลิซ้อนอีกด้วย มะลิเป็นคนติดตามเขามานานหลายปีแล้ว ทั้งสอง
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 7

ถ้าตั้งใจฟังคงจะได้ยินเสียงคนตัวสูงที่อยู่ตรงหน้ากัดฟัน"เมื่อกี้มึงว่าอะไร??" เขาถามซ้ำอีกครั้งโดยใช้คำพูดที่เปลี่ยนไปขาเรียวค่อยๆ ก้าวถอยออกไปจนหลังชนผนังห้อง ใครจะไปทนได้ล่ะ ไม่รู้ว่ามันเป็นใคร อยู่ดีๆ ก็จับตัวเธอมา แถมพูดดูถูก ..แต่ตอนนี้มิลานคิดว่าเธอไม่สมควรที่จะไปกระตุ้นอารมณ์ของเขาแบบนั้นเลย"เราไม่เคยรู้จักกัน ฉันไม่รู้จักนาย แล้วนายจับตัวฉันมาทำไมล่ะ""เธอคิดว่า ฉันอยากจะจับตัวเธอมานักเหรอ ผู้หญิงแบบเธอ ไม่มีค่าอะไรในสายตาของฉันเลย""ดี! ถ้างั้นนายก็ปล่อยฉันไปสิ""ปล่อยเธอไปเพื่อยั่วยวนพวกเฒ่าตัณหากลับอย่างงั้นเหรอ""นั่นมันก็เรื่องของฉัน!""เรื่องของเธอ? ถ้าไม่ทำให้ครอบครัวคนอื่นเขาเดือดร้อน มันก็คงจะเป็นเรื่องของเธออยู่หรอก""นายหมายความว่ายังไง ฉันไปทำให้ครอบครัวใครเดือดร้อน โอ๊ยย! ปล่อยนะ!" ที่เธอร้องเจ็บเพราะตอนนี้อุ้งมือแกร่งของเขาได้ล็อคไว้ที่คอระหง"ฉันเจ็บนะ!" หญิงสาวเริ่มจะหายใจไม่ออกถึงแม้ว่าเขาจะใช้แรงบีบไม่มาก"คุณค่าในตัวเอง เธอรู้จักคำนี้ไหม""รู้" ตอนนี้เขาพูดอะไรมาเธอต้องอ่อนข้อไปก่อน เพราะไม่งั้นได้คอหักตายแน่"รู้แล้วทำไมต้องเอาตัวเองเข้าแลก จนทำให้ครอบคร
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 8

"อุ๊ย" มะลิซ้อนกลับมาเจอฉากกำลังจูบกันอยู่พอดี"ลูกพี่..เออ..สต๊อปก่อนได้ไหมครับ"เขาได้ยินตั้งแต่เสียงรถวิ่งเข้ามาแล้ว แต่ก็ยังจูบอยู่แบบนั้น พอถูกขัดจังหวะริมฝีปากหนาถอนจูบออก แต่ท่าทางของเขาไม่ได้เสียดายอะไรในตัวเธอเลยสายตาคมตวัดมองไปที่ลูกน้องคนสนิท แต่ก็ยังไม่ได้ปล่อยเธอให้เป็นอิสระ ถึงแม้ว่าจะพยายามดิ้นรนให้เขาปล่อย"มีอะไร""มีครับ" สายตาของมะลิซ้อนมองไปที่ฝ่ายผู้หญิง ซึ่งตอนนี้เธอกำลังจะ.."พี่ระวัง!""โอ๊ย" มะลิซ้อนเตือนไม่ทันเพราะตอนนี้เขาถูกกัดเข้าให้ที่ต้นแขนอย่างแรง"อืออ!!" หญิงสาวต้องรีบปล่อยฟันที่กัดอยู่ออก เพราะถูกนิ้วแกร่งบีบจมูกไว้อีกแล้ว"กูต้องได้ไปฉีดยาก่อนไหมวะเนี่ย!" ชายหนุ่มลูบคลำตรงที่ถูกกัดหมั่บ! จังหวะที่เขาปล่อยมือ เธอก็รีบวิ่งมาที่ประตู แต่ถูกมะลิซ้อนล็อคตัวไว้ได้ก่อน"ปล่อยกูเดี๋ยวนี้นะ! พวกมึงเป็นใครกันแน่ พวกมึงต้องการอะไรก็บอกมาสิ""อยากรู้ใช่ไหมว่าต้องการอะไร..ปิดประตู" ชายหนุ่มสั่งลูกน้องพร้อมกับถอดเข็มขัดกางเกงออก..ตามด้วยรูดซิปลงไม่ได้ตกตะลึงแค่มิลาน มะลิซ้อนก็ตกตะลึงเหมือนกัน ไม่คิดว่าลูกพี่จะทำอะไรแบบนี้"กูบอกให้ล็อกประตูไง! สองคนอาจจะไม่หนำ
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 9

"ไม่เจอเลยครับท่าน" สำราญสั่งให้ลูกน้องควานหาไปทั่วทุกหนทุกแห่ง แต่ก็ยังไร้ร่องรอย"ผมว่าไม่ใช่คนลักพาตัวไปหรอกครับ เธอคงหนีไปมากกว่า" เพราะลูกน้องทุกคนก็ดูออกว่าเด็กสาวคนนี้ ไม่เต็มใจที่จะเป็นของเจ้านายตั้งแต่ทีแรกแล้ว"กูก็ว่าเหมือนมึง กูมันน่ารังเกียจตรงไหนวะ""ไม่เลยครับ ท่านไม่ได้น่ารังเกียจเลย" ลูกน้องต้องรีบชมเข้าไว้ก่อนที่หัวจะขาด"แล้วเราจะเอายังไงดีครับท่าน" มือขวาคนสนิทเอ่ยถามขึ้นมาบ้าง"กูคิดดูก่อนว่าจะจัดการกับพวกมันยังไงดี" สำราญเสียความรู้สึกมาก เพราะทุ่มเทให้กับเด็กคนนี้มากมายเช้าวันต่อมา.. ณ.ที่ห่างไกลความเจริญมันเกิดอะไรขึ้นกับเรากันแน่? ..มิลานหวังไว้ว่าสิ่งที่เกิดขึ้นกับเธอทั้งหมดมันจะเป็นแค่ฝัน แต่พอลืมตาขึ้นมาเธอก็รู้ได้เลยว่ามันคือความจริงดวงตากลมโตมองออกไปนอกกระจกรถ เธอไม่กล้าใช้เสียงเพราะกลัวว่าคนที่ขับรถและคนที่นั่งอยู่ด้านข้างคนขับจะรู้ว่าเธอได้สติแล้วมันกำลังจะพาเราไปที่ไหน? แล้วพวกมันเป็นใคร? หญิงสาวสัมผัสได้ว่ารถค่อยๆ ชะลอความเร็วลงทีละน้อยติ๊ก! พอรถหยุดเท่านั้นแหละคนตัวเล็กที่พวกเขาคิดว่ายังไม่รู้สึกตัวก็เปิดประตูด้านหลังแล้ววิ่ง"ตามสิโว้ย!!" ทั้งส
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 10

คำขู่ของเขาได้ผล มือเรียวทั้งสองข้างยกขึ้นมาพนมไหว้ เพื่อขอร้องอย่าให้เขาทำอะไรกับเธอเลย"ไม่เก่งแล้วเหรอ""ฉันขอร้องปล่อยฉันไปเถอะนะ" ถ้าตั้งใจฟังคงสัมผัสได้ถึงอาการหวาดกลัว เธอไม่ได้เก่งอย่างที่แสดงออกมาให้เห็นเลย แต่เพราะความกลัว ถ้าทำตัวอ่อนแอก็ยิ่งจะถูกรังแก แต่เมื่อใช้ไม้แข็งไม่ได้หญิงสาวก็เลยเลือกที่จะใช้ไม้อ่อน"ไม่ปล่อย.." ชายหนุ่มพูดพร้อมกับปลดเข็มขัดกางเกงของตัวเองอีกครั้ง"ฉะ..ฉันกลัวแล้ว คุณอย่าทำแบบนี้เลยนะ คุณจะให้ฉันทำอะไรฉันยอมทั้งนั้น คุณอย่าทำแบบนี้กับฉันได้ไหม""เธอชอบแบบนี้ไม่ใช่เหรอ""ไม่ ฉันไม่ได้ชอบแบบนี้" ถ้าเธอชอบเธอคงไม่เดินทางไปต่างประเทศบ่อยๆ เวลาที่พ่อกับแม่นัดให้ออกเดทกับเสี่ยบ้ากาม เธอชอบจะหลบหนีไปต่างประเทศ ถือโอกาสไปใช้เงินมันสะเลย"ก็ได้ถ้าเธอเชื่อฟัง""จะให้ฉันเชื่อฟังอะไร"มือหนารูดซิปลงไปทันทีเมื่อเธอมีคำถาม"ก็ได้ฉันจะเชื่อฟังนายทุกอย่าง" หญิงสาวต้องได้รับปากไปก่อนถ้าไม่งั้นคงเสร็จมันตรงนี้แน่"กลับเข้าไปก่อนลูก เดี๋ยวถ้าคนแถวนี้ไม่เชื่อฟังเราค่อยออกมาใหม่" ว่าแล้วเขาก็รูดซิปกลับคืนพร้อมกับสวมเข็มขัดให้เรียบร้อย"ตามมา"หญิงสาวต้องได้เดินตามหลังไ
อ่านเพิ่มเติม
DMCA.com Protection Status