หน้าหลัก / โรแมนติก / สยบรัก / บทที่ 1 - บทที่ 10

บททั้งหมดของ สยบรัก: บทที่ 1 - บทที่ 10

15

บทที่ 1

ณ. โรงแรมหรู"ดูแอสเซสเซอรี่ของคุณเธอสิตั้งแต่หัวจรดเท้ากลัวคนไม่รู้หรือไงว่ารวย""ได้ข่าวว่าตระกูลนี้รวยจริงไม่ใช่เหรอ""ถึงรวยพันล้าน แต่มีลูกสาวที่ชอบผลาญเงินแบบนี้ไม่นานก็คงหมด""ใช่ๆ ดีแต่ใช้เงินไปวันๆ เรียนจบมาเป็นปีแล้วไม่ใช่เหรอ ไม่เห็นไปช่วยกิจการของพ่อแม่เลย""อย่าพูดแรงสิหล่อนกำลังเดินมาทางนี้แล้ว""ว่าไงคะคุณหนู เพิ่งไปเที่ยวยุโรปมาเหรอคะ" ที่ทักขึ้นแบบนี้เพราะชุดที่เธอสวมใส่ไม่มีขายทั่วไป"แค่เบื่อๆ ก็เลยไปหาใช้เงินเล่นค่ะ""มิลาน!!" หญิงวัยกลางคนรีบเดินมาคว้าแขนของมิลาน ก่อนที่จะพูดไม่ดีอะไรออกไปมากกว่านั้น"ฉันไม่พูดอะไรหรอกแม่""หนูมานั่งกับแม่ดีกว่า" ว่าแล้วนางก็พาลูกสาวมานั่งที่โต๊ะเดียวกัน"แล้วคุณพ่อล่ะคะ""พ่ออยู่กับท่าน"พอได้ยินแบบนั้นสายตางามก็ตวัดมองไปกลุ่มคนที่คิดว่าท่านคนนั้นจะนั่งอยู่"หนูมาถึงนานหรือยัง""ลงเครื่องก็ตรงมาที่นี่เลยค่ะ""ลงเครื่องแล้วตรงมา?" ผู้เป็นแม่ถามออกไปแบบสงสัย เพราะว่าชุดที่ลูกสาวสวมใส่รวมทั้งเครื่องประดับดูพร้อมมากในงานราตรีนี้"แค่แต่งตัวมันจะไปยากอะไรคะ ก็แต่งมันในรถนั่นแหละ""แม่บอกว่าอย่าทำแบบนั้นแล้วใช่ไหม" เพราะถ้าลูกสาวของนาง
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 2

คำว่าเปล่าไม่มีอะไร ..นั่นแหละมันยิ่งกว่ามี เพราะเขารู้จักแม่ของเขาดีกว่าใคร"ผมเหนื่อยขอไปพักก่อนนะครับแม่" แต่เขาเป็นผู้ชายก็เลยไม่รู้ว่าจะปลอบใจแม่ยังไง"แม่ดีใจนะที่ลูกกลับมา""ครับ" คนร่างหนาก้าวเดินขึ้นไปด้านบน ที่จริงเขาไม่ได้เหนื่อยและไม่ได้อยากขึ้นมาพัก แต่สิ่งที่เขาจะทำมันทำอยู่ต่อหน้าแม่ไม่ได้พอเข้ามาถึงในห้องนอน มือหนาก็ล้วงเอาโทรศัพท์ในกระเป๋ากางเกงยีนส์ออกมา แล้วกดโทรออกหาใครบางคน>>{"มึงว่างไหม"}{"กูฝันไปหรือเปล่าวะ มึงจำได้ด้วยเหรอว่ามีกูเป็นเพื่อน"}>>{"กูต้องการความช่วยเหลือจากมึงนิดหน่อย"} เขาเริ่มเข้าเรื่อง เพราะถ้าจะพูดสาธยายกับเพื่อนรักคนนี้คงจะอีกยาว{"นิดหน่อยของมึงไม่มีอยู่จริง"}>>{"เออ! ไม่หน่อยก็ได้ มึงช่วยสืบให้กูหน่อยสิวะ"} ว่าแล้วชายหนุ่มก็กรอกเสียงลงไปในสาย{"มึงขอร้องหรือมึงขู่บังคับกูกันแน่วะ"}>>{"ขอโทษที่กูใส่อารมณ์มากเกินไป"}{"ขนาดกับกูมึงยังใส่อารมณ์ขนาดนี้ แล้วกับเมียน้อยพ่อมึงจะไม่เละเลยเหรอไง"}>>{"อย่าพูดมาก ได้เรื่องยังไงก็รีบส่งข่าวมาหากูด้วยแล้วกัน"}{"มึงพูดเหมือนกูจะสืบได้ง่ายๆ พ่อมึงเป็นใคร"}>>{"มึงเก่งอยู่แล้วกูเชื่อฝีมือของมึง"} ที
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 3

ก๊อก ก๊อก "อะไรวะ!!" ในขณะที่ท่านสำราญซึ่งมียศตำแหน่งสูงพอสมควร กำลังแตะตัวสาวน้อยที่ชื่อมิลานอยู่นั้น ก็ได้มีเสียงเคาะประตูดังขึ้น"ลูกชายท่านกลับมาครับ" คนที่มาเคาะประตูต้องได้รีบบอกกล่าวออกไปให้เร็วถ้าไม่งั้นท่านจะโกรธที่เข้ามาขัดจังหวะ"จริงเหรอ" เอ่ยถามออกไปพร้อมกับรีบเดินมาที่ประตู เพื่อที่จะถามเอาความแน่ชัดอีกที"แล้วตอนนี้อยู่ไหน"มิลานรีบมองหาทางหนีทีไล่ทันทีที่ไอ้แก่ตัณหากลับสนใจเรื่องอื่นมากกว่าตัวเธอ"อยู่ที่บ้านครับท่านคนที่นั่นเพิ่งส่งข่าวมา""หนูมิลานจ้ะเสี่ยจะกลับมาเล่นด้วยใหม่นะ หนูรอเสี่ยอยู่ที่นี่ก่อนนะจ๊ะ" มิลานคือหนึ่งในดวงใจของเสี่ยตัณหากลับคนนี้ เพราะรูปลักษณ์ภายนอกของเธอเด่นมาก ขาว..เรื่องหุ่นนางแบบบางคนยังสู้ไม่ได้ รวมทั้งใบหน้า ที่ทั้งสวยและหวาน จนทำให้ชายใดที่มองก็หลงใหลได้อย่างง่ายดายและก็ทำให้ชายวัยสูงอายุคนนี้ ยอมทุ่มเงิน ชื่อเสียง เพื่อที่จะช่วยดันครอบครัวของเธอ ถ้าต้องการผู้หญิงคนไหนสำราญก็จะใช้เงินซื้อพอเบื่อก็ปล่อยไป ..แต่กับเธอแล้วเขาอยากจะเลี้ยงเป็นตัวเป็นตน ถ้าเธอยอม แม้แต่ใบทะเบียนสมรสก็ยังจะมอบให้เธอได้แต่ในชีวิตนี้ยังมีอีกหนึ่งคนที่มีอิทธิพลส
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 4

"ไปพาลูกกลับบ้านเถอะค่ะ""คุณก็รู้ว่าท่านเป็นใคร ถ้าท่านไม่พอใจเราคงได้ตายยกครัวแน่""แต่นั่นลูกของเรานะ""ถือว่าเราหาอนาคตที่ดีให้ลูกแล้วกัน ท่านเอ็นดูลูกสาวของเราขนาดนั้นคุณควรจะดีใจนะ" ภูธรพลาดเองที่ไปเดินตามเกมของนักการเมืองคนนี้ พอได้ขึ้นหลังเสือแล้วก็หาทางลงไม่ได้วันนี้เป็นวันที่สี่แล้วที่เธอถูกกักขังไว้ในบ้านหลังนี้ ได้ออกไปเดินเล่นรอบนอกบ้าง แต่ก็มีคนของท่านจับตามองไม่ยอมปล่อยในขณะที่หญิงสาวกำลังนั่งดูทีวีเพลินๆ อยู่นั้น ก็ได้มีข่าวแวดวงไฮโซแทรกขึ้นมา"งานเลี้ยงงั้นเหรอ" ในขณะที่หญิงสาวกำลังคิดอะไรอยู่นั้น..."ได้ข่าวว่าเป็นเด็กดีเหรอจ๊ะ"..ไอ้แก่นี่มาตั้งแต่เมื่อไร เธอมัวดูทีวีเพลินก็เลยไม่ได้ยินเสียงรถใบหน้างามพยายามปั้นหน้าให้มีรอยยิ้มเข้าไว้"มิลานอยากจะไปงานเลี้ยงคืนนี้ค่ะ""งานเลี้ยงคืนนี้?"'ใช่ค่ะ" มิลานพูดออกไปด้วยน้ำเสียงที่หวานหยดย้อย จนทำให้คนฟังแทบหัวใจละลาย"ถ้าหนูทำได้ถูกใจเสี่ย เดี๋ยวเสี่ยพาออกไป""ไม่เอาค่ะ ถ้าท่านไม่พาไปมิลานก็จะไม่ทำอะไรทั้งนั้น" มือเรียวเขี่ยเล่นที่หน้าอกของชายวัยเกือบชราวนเล่นไปมาเพื่อยั่วยวน แต่ในใจรู้สึกขยะแขยงมาก"ก็ได้จ้ะ" สำราญรับป
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 5

พอได้ยินรายงานท่านสำราญก็รีบลุกขึ้นแล้วตรงไปที่ห้องน้ำหญิงปั้ง! (เสียงเท้าถีบประตู)"กรี๊ดดด"ก๊อก!!! ก๊อก!!!ผู้หญิงหลายคนที่อยู่ในห้องน้ำ ต่างก็หนีกันออกมา เมื่อชายฉกรรจ์เดินเข้าไปเปิดประตูห้องน้ำดูทีละห้อง ส่วนห้องไหนที่มีคนใช้อยู่ก็ถูกเคาะเสียงดังอย่างแรง จนคนที่ใช้อยู่ด้านในต้องเปิดประตูออกมาทั้งๆ ที่ยังไม่เสร็จธุระ"พวกมึงตามหาให้ทั่วโรงแรม!!" แน่ใจแล้วว่าตอนนี้เธอคงจะหนีไปแล้ว สำราญรีบออกมาจากงานแล้วตรงไปที่ลานจอดรถ"ไม่เจอเลยครับท่าน""พวกมึงทำงานกันยังไง ถ้าตามหาไม่เจอ ไม่ต้องกลับมาให้กูเห็นหน้า!"บอดี้การ์ดต่างก็กระจายกำลังกันออกตามหาแถวนั้น เพราะผู้หญิงตัวแค่นี้คงจะไปไหนได้ไม่ไกลเช้าวันต่อมา.."ก็ท่านไม่ใช่เหรอครับที่พาลูกสาวของผมไป" ภูธรติดตามข่าวงานเลี้ยงเมื่อคืนนี้ ได้เห็นรอยยิ้มของลูกสาวก็รู้สึกสบายใจขึ้น แต่ทำไมเช้ามาท่านถึงได้มาตามหา"แต่ลูกสาวของคุณหนีออกมาจากงานเลี้ยง" สำราญโมโหมากสั่งลูกน้องหาทั้งคืนก็ไม่เจอ พอถึงตอนเช้าก็เลยมาที่บ้านของพ่อและแม่เธอ"ถ้าลูกสาวฉันถูกลักพาตัวไม่ได้หนีล่ะ" ดุจดาวเริ่มใจไม่ดี ถ้าลูกสาวของนางหนีออกมาจริงก็ต้องกลับบ้านสิ"ถูกลักพาตัวงั
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ ึ6

ทำไมเขาจะไม่รู้ว่าพ่อไม่มีความรักให้แม่เลย แต่พ่อของเขาไม่เคยทำร้ายร่างกายแม่แบบนี้ คงเป็นเพราะผู้หญิงคนนั้น ถึงทำให้พ่อมีอารมณ์ฉุนเฉียวที่เขาคิดว่าคงเป็นผู้หญิงคนนั้น ก็เพราะไม่ว่าพ่อจะคว้าใครมา ก็ไม่เคยแสดงกิริยาแบบนี้ออกมาให้เห็นชายหนุ่มขับรถออกมาจากบ้าน รถที่เขาใช้เป็นรถสี่ประตูแบบขับเคลื่อนสี่ล้อ เพราะที่ที่เขาอยู่มันเป็นพื้นที่กันดาร เหมือนอย่างที่มกราพูด ไฟฟ้าไม่มี น้ำประปาไม่ถึง ถนนเข้าหมู่บ้านก็ยังเป็นถนนลูกรังอยู่เลยแต่ก่อนที่จะไปหมู่บ้านนั้น เขาต้องไปที่ที่หนึ่งก่อน ชายหนุ่มใช้เวลาขับรถนานพอสมควรก็มาถึง"เป็นยังไงบ้าง""จะเป็นยังไงล่ะครับ ก็โวยวายอย่างเดียวน่ะสิ ผู้หญิงอะไรด่าเก่งฉิบหาย""แล้ว..?" สายตาคมมองเข้าไปในห้อง ซึ่งเป็นบ้านเก่าๆ ได้ยินลูกน้องบอกว่าด่าเก่งแต่ทำไมถึงเงียบจัง"ผมขอโทษครับ ก็เล่นด่าพ่อด่าแม่ด่าถึงโคตรตระกูลผม""ไอ้มะลิมึงอย่าบอกนะว่า!?""ไม่ตายหรอกครับ" มะลิโมโหมากก็เลยเอายาสลบใส่ผ้าเช็ดหน้าปิดจมูก เพื่อทำให้เธอหมดฤทธิ์..เรามารู้จักมะลิกันบ้าง ใช่แล้วเขาเป็นผู้ชายที่ชื่อมะลิ แถมมีชื่อจริงว่ามะลิซ้อนอีกด้วย มะลิเป็นคนติดตามเขามานานหลายปีแล้ว ทั้งสอง
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 7

ถ้าตั้งใจฟังคงจะได้ยินเสียงคนตัวสูงที่อยู่ตรงหน้ากัดฟัน"เมื่อกี้มึงว่าอะไร??" เขาถามซ้ำอีกครั้งโดยใช้คำพูดที่เปลี่ยนไปขาเรียวค่อยๆ ก้าวถอยออกไปจนหลังชนผนังห้อง ใครจะไปทนได้ล่ะ ไม่รู้ว่ามันเป็นใคร อยู่ดีๆ ก็จับตัวเธอมา แถมพูดดูถูก ..แต่ตอนนี้มิลานคิดว่าเธอไม่สมควรที่จะไปกระตุ้นอารมณ์ของเขาแบบนั้นเลย"เราไม่เคยรู้จักกัน ฉันไม่รู้จักนาย แล้วนายจับตัวฉันมาทำไมล่ะ""เธอคิดว่า ฉันอยากจะจับตัวเธอมานักเหรอ ผู้หญิงแบบเธอ ไม่มีค่าอะไรในสายตาของฉันเลย""ดี! ถ้างั้นนายก็ปล่อยฉันไปสิ""ปล่อยเธอไปเพื่อยั่วยวนพวกเฒ่าตัณหากลับอย่างงั้นเหรอ""นั่นมันก็เรื่องของฉัน!""เรื่องของเธอ? ถ้าไม่ทำให้ครอบครัวคนอื่นเขาเดือดร้อน มันก็คงจะเป็นเรื่องของเธออยู่หรอก""นายหมายความว่ายังไง ฉันไปทำให้ครอบครัวใครเดือดร้อน โอ๊ยย! ปล่อยนะ!" ที่เธอร้องเจ็บเพราะตอนนี้อุ้งมือแกร่งของเขาได้ล็อคไว้ที่คอระหง"ฉันเจ็บนะ!" หญิงสาวเริ่มจะหายใจไม่ออกถึงแม้ว่าเขาจะใช้แรงบีบไม่มาก"คุณค่าในตัวเอง เธอรู้จักคำนี้ไหม""รู้" ตอนนี้เขาพูดอะไรมาเธอต้องอ่อนข้อไปก่อน เพราะไม่งั้นได้คอหักตายแน่"รู้แล้วทำไมต้องเอาตัวเองเข้าแลก จนทำให้ครอบคร
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 8

"อุ๊ย" มะลิซ้อนกลับมาเจอฉากกำลังจูบกันอยู่พอดี"ลูกพี่..เออ..สต๊อปก่อนได้ไหมครับ"เขาได้ยินตั้งแต่เสียงรถวิ่งเข้ามาแล้ว แต่ก็ยังจูบอยู่แบบนั้น พอถูกขัดจังหวะริมฝีปากหนาถอนจูบออก แต่ท่าทางของเขาไม่ได้เสียดายอะไรในตัวเธอเลยสายตาคมตวัดมองไปที่ลูกน้องคนสนิท แต่ก็ยังไม่ได้ปล่อยเธอให้เป็นอิสระ ถึงแม้ว่าจะพยายามดิ้นรนให้เขาปล่อย"มีอะไร""มีครับ" สายตาของมะลิซ้อนมองไปที่ฝ่ายผู้หญิง ซึ่งตอนนี้เธอกำลังจะ.."พี่ระวัง!""โอ๊ย" มะลิซ้อนเตือนไม่ทันเพราะตอนนี้เขาถูกกัดเข้าให้ที่ต้นแขนอย่างแรง"อืออ!!" หญิงสาวต้องรีบปล่อยฟันที่กัดอยู่ออก เพราะถูกนิ้วแกร่งบีบจมูกไว้อีกแล้ว"กูต้องได้ไปฉีดยาก่อนไหมวะเนี่ย!" ชายหนุ่มลูบคลำตรงที่ถูกกัดหมั่บ! จังหวะที่เขาปล่อยมือ เธอก็รีบวิ่งมาที่ประตู แต่ถูกมะลิซ้อนล็อคตัวไว้ได้ก่อน"ปล่อยกูเดี๋ยวนี้นะ! พวกมึงเป็นใครกันแน่ พวกมึงต้องการอะไรก็บอกมาสิ""อยากรู้ใช่ไหมว่าต้องการอะไร..ปิดประตู" ชายหนุ่มสั่งลูกน้องพร้อมกับถอดเข็มขัดกางเกงออก..ตามด้วยรูดซิปลงไม่ได้ตกตะลึงแค่มิลาน มะลิซ้อนก็ตกตะลึงเหมือนกัน ไม่คิดว่าลูกพี่จะทำอะไรแบบนี้"กูบอกให้ล็อกประตูไง! สองคนอาจจะไม่หนำ
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 9

"ไม่เจอเลยครับท่าน" สำราญสั่งให้ลูกน้องควานหาไปทั่วทุกหนทุกแห่ง แต่ก็ยังไร้ร่องรอย"ผมว่าไม่ใช่คนลักพาตัวไปหรอกครับ เธอคงหนีไปมากกว่า" เพราะลูกน้องทุกคนก็ดูออกว่าเด็กสาวคนนี้ ไม่เต็มใจที่จะเป็นของเจ้านายตั้งแต่ทีแรกแล้ว"กูก็ว่าเหมือนมึง กูมันน่ารังเกียจตรงไหนวะ""ไม่เลยครับ ท่านไม่ได้น่ารังเกียจเลย" ลูกน้องต้องรีบชมเข้าไว้ก่อนที่หัวจะขาด"แล้วเราจะเอายังไงดีครับท่าน" มือขวาคนสนิทเอ่ยถามขึ้นมาบ้าง"กูคิดดูก่อนว่าจะจัดการกับพวกมันยังไงดี" สำราญเสียความรู้สึกมาก เพราะทุ่มเทให้กับเด็กคนนี้มากมายเช้าวันต่อมา.. ณ.ที่ห่างไกลความเจริญมันเกิดอะไรขึ้นกับเรากันแน่? ..มิลานหวังไว้ว่าสิ่งที่เกิดขึ้นกับเธอทั้งหมดมันจะเป็นแค่ฝัน แต่พอลืมตาขึ้นมาเธอก็รู้ได้เลยว่ามันคือความจริงดวงตากลมโตมองออกไปนอกกระจกรถ เธอไม่กล้าใช้เสียงเพราะกลัวว่าคนที่ขับรถและคนที่นั่งอยู่ด้านข้างคนขับจะรู้ว่าเธอได้สติแล้วมันกำลังจะพาเราไปที่ไหน? แล้วพวกมันเป็นใคร? หญิงสาวสัมผัสได้ว่ารถค่อยๆ ชะลอความเร็วลงทีละน้อยติ๊ก! พอรถหยุดเท่านั้นแหละคนตัวเล็กที่พวกเขาคิดว่ายังไม่รู้สึกตัวก็เปิดประตูด้านหลังแล้ววิ่ง"ตามสิโว้ย!!" ทั้งส
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 10

คำขู่ของเขาได้ผล มือเรียวทั้งสองข้างยกขึ้นมาพนมไหว้ เพื่อขอร้องอย่าให้เขาทำอะไรกับเธอเลย"ไม่เก่งแล้วเหรอ""ฉันขอร้องปล่อยฉันไปเถอะนะ" ถ้าตั้งใจฟังคงสัมผัสได้ถึงอาการหวาดกลัว เธอไม่ได้เก่งอย่างที่แสดงออกมาให้เห็นเลย แต่เพราะความกลัว ถ้าทำตัวอ่อนแอก็ยิ่งจะถูกรังแก แต่เมื่อใช้ไม้แข็งไม่ได้หญิงสาวก็เลยเลือกที่จะใช้ไม้อ่อน"ไม่ปล่อย.." ชายหนุ่มพูดพร้อมกับปลดเข็มขัดกางเกงของตัวเองอีกครั้ง"ฉะ..ฉันกลัวแล้ว คุณอย่าทำแบบนี้เลยนะ คุณจะให้ฉันทำอะไรฉันยอมทั้งนั้น คุณอย่าทำแบบนี้กับฉันได้ไหม""เธอชอบแบบนี้ไม่ใช่เหรอ""ไม่ ฉันไม่ได้ชอบแบบนี้" ถ้าเธอชอบเธอคงไม่เดินทางไปต่างประเทศบ่อยๆ เวลาที่พ่อกับแม่นัดให้ออกเดทกับเสี่ยบ้ากาม เธอชอบจะหลบหนีไปต่างประเทศ ถือโอกาสไปใช้เงินมันสะเลย"ก็ได้ถ้าเธอเชื่อฟัง""จะให้ฉันเชื่อฟังอะไร"มือหนารูดซิปลงไปทันทีเมื่อเธอมีคำถาม"ก็ได้ฉันจะเชื่อฟังนายทุกอย่าง" หญิงสาวต้องได้รับปากไปก่อนถ้าไม่งั้นคงเสร็จมันตรงนี้แน่"กลับเข้าไปก่อนลูก เดี๋ยวถ้าคนแถวนี้ไม่เชื่อฟังเราค่อยออกมาใหม่" ว่าแล้วเขาก็รูดซิปกลับคืนพร้อมกับสวมเข็มขัดให้เรียบร้อย"ตามมา"หญิงสาวต้องได้เดินตามหลังไ
อ่านเพิ่มเติม
ก่อนหน้า
12
DMCA.com Protection Status