พระชายาหมอยาพิษเทวดาสะเทือนลั่นเมืองหลวง

บทที่ 1 กล้าวางยาข้า

กลางคืนแสงจันทร์สลัว ๆ ส่องผ่านหน้าต่างมาที่เตียง บนเตียงมีชายหนุ่มรูปงามกำลังบีบคอผู้หญิงขี้เหร่ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความรังเกียจ"กล้าวางยาข้า หลิ่วเซิงเซิง เจ้าคิดว่าข้าไม่กล้าฆ่าเจ้าใช่ไหม?"ใบหน้าของผู้หญิงเต็มไปด้วยน้ำตาสามปีแล้วเพื่อที่จะแต่งงานกับเขา เธอบังคับพ่อของเธอซึ่งเป็นวีรบุรุษทางทหารไปขอพระราชทานแต่งงานจากฮ่องเต้ เธอผ่านความยากลำบากมาทุกรูปแบบและในที่สุดก็ได้แต่งงาน แต่หลังจากรออยู่หนึ่งปี แต่แม้แต่ใบหน้าของเขาก็ไม่ได้เห็นวางยาเขาเพราะไม่มีทางเลือกจริง ๆ สามปีแล้วไม่มีออกมาเลย เธอเป็นขี้ปากชาวไปหมดแล้วแม้รู้ว่าเขารังเกียจตน แต่ก็ไม่คิดว่าเขาจะรังเกียจมากขนาดนี้ แม้กระทั่งคิดจะลงมือฆ่า..."ฉึก เจ็บ..."ไม่แน่ใจว่าเป็นความเจ็บปวดบนร่างกายหรือคอ หลิ่วเซิงเซิงจับข้อมือของหนานมู่เจ๋อด้วยความเจ็บปวด"เจ้ารังเกียจข้าขนาดนี้เลยเหรอ? ทนไม่ไหวถึงกลับจะฆ่าข้าถึงจะพอใจ?""เจ้าทำให้ข้ารู้สึกขยะแขยง ฆ่าเจ้า ยังสกปรกมือข้า"หลังจากทำแบบลวก ๆ หนานมู่เจ๋อก็ดึงมือของเขากลับในที่สุดเขาสวมเสื้อคลุมของเขาด้วยความน่ารังเกียจ "ใครก็ได้ มาลากพระชายาไปในจวนเย็น อย่าให้ข้าเห็...