10 นาทีต่อมา"อาหารมาแล้วค่ะ""คุณมนวางไว้ตรงนั้นก็ได้ครับเดี๋ยวผมจัดการเองครับ"บรูครีบปรามให้นฤมลตั้งรถเข็นอาหารไว้ตรงหน้าประตูเพราะเดี๋ยวเขาจะจัดการยกมาเอง"อ๋อ..ได้ค่ะอยากได้อะไรเพิ่มเติมเรียกมนได้เลยนะคะ""ครับ""บรูคแกเอาอาหารมาใกล้ๆฉันอีกหน่อยสิ"เมื่อนฤมลออกไปแล้วเอริคก็มีสีหน้าแปลกใจตัวเองที่ ไม่รู้สึกเหม็นอาหารพวกนี้เลยสักนิดกลับรู้สึกหอมและอยากจะทานมันขึ้นมาทันที"คุณเอสจะไม่เหม็นเหรอครับ"บรูคมองไปยังเจ้านายตนด้วยสีหน้าแปลกใจ"บอกให้เอามาก็เอามาสิ""ครับ""...อืม...รสชาติดีนะ"เอริคม้วนสปาเก็ตตี้เข้าปากเขาก็พยักหน้าเบาๆรู้สึกชอบรสชาติแบบนี้มากเป็นพิเศษ"คุณเอสทานได้""อืม..ฉันก็แปลกใจเหมือนกันว่าทำไมฉันรู้สึกหอมอาหารพวกนี้""หอม?""นายก็ทานสิยังไม่ได้ทานอะไรมาไม่ใช่หรือไง""ครับๆ"บรูคจำต้องทานอาหารไปดูอาการของเอริคไปด้วยดีที่เมื่อเจ้านายของเขาอิ่มแล้วไม่มีอาการคลื่นไส้ออกมาอีกจึงโล่งใจไปเปราะใหญ่ชั่วโมงต่อมา"บอสเรียกมนมาพบมีอะไรเหรอคะ"นฤมลเข้ามาในห้องเอริคหน้าตาตื่นเมื่อได้รับสายจากเอริคให้เข้ามาพบที่นี่"ผมอยากจ้างเชฟที่ร้านนี้มาเป็นคนทำอาหารส่วนตัวในระหว่างที่ผมพัก
"สวัสดีค่ะ..พี่มนนิขอตัวก่อนนะคะพอดีว่ามีธุระต้องรีบไปค่ะ"เมื่อได้สตินิชาจึงรีบทักทายอีกฝ่ายเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นและรีบขอตัวออกจากตรงนี้ไปทันที"อ่อ..ค่ะ"เอริคมองตามหลังนิชาไม่ละสายตาดูท่าเธอคงไม่อยากเจอเขาอย่างที่เขาคิดในใจเป็นแน่ถึงได้มีท่าทีรีบร้อนออกไปแบบนั้นและยกยิ้มอ่อนให้กับความคิดภายในใจว่าไม่กี่ชั่วโมงนับจากนี้เธอต้องวิ่งโล่มาหาเขาเองแน่นอน"บอสจะให้ฉันลองคุยกับเธอดูอีกทีไหมคะ"นฤมลค่อยๆชะโงกหน้าถามบอสใหญ่ของเธอในขณะที่เขามองตามนิชาไม่วางสายตาจนน่าสงสัย ไม่ใช่แค่นฤมลที่สงสัยเท่านั้นบรูคเองก็เช่นกันเขาไม่เคยเห็นเอริคสนใจอะไรจนต้องมองตาไม่กระพริบแบบนี้มาก่อน"บอกเธอว่าถ้าเธอไม่มาเป็นเชฟส่วนตัวของผมที่นี่จะไม่มีคนสั่งอาหารของเธอ"เอริคล้วงกระเป๋าและมองไปที่หน้านฤมลเขม็งบ่งบอกให้เข้าใจว่าเขาไม่ได้พูดเล่น"อะไรนะคะ.. แต่.. ""ไม่มีแต่ครับถ้าเธอมีปัญหาให้มาคุยกับผมเองแล้วอาหารที่มาส่งวันนี้ผมขอรับไว้คนเดียวทั้งหมดของพวกคุณเดี๋ยวผมจะให้คนสั่งอาหารในภัตตาคารมาให้"นฤมลไม่ทันได้เอ่ยจบเอริคก็โพล่งขึ้นมาขัดเธอเสียก่อน"ค่ะๆ...แต่ช่วงนี้เธอไม่ค่อยสบายเห็นว่าจะไปหาหมออีกสองสามวันฉันจะ
โรงพยาบาล"อืม..""อย่าพึ่งลุกครับนอนก่อนครับ"หมอหนุ่มต้องปรามหญิงสาวที่พึ่งฟื้นขึ้นมาแล้วพยายามลุกขึ้นจากเตียง"ค่ะ..""อาการเพลียของคุณนิชาไม่ได้เป็นอะไรร้ายแรงครับเพียงแค่เป็นอาการของคุณแม่ที่ตั้งครรภ์ในระยะแรกๆครับเดี๋ยวหมอจะให้ยาบำรุงไปให้นะครับ.."นิชาถึงกับนิ่งอึ้งตัวชาวาบไม่คิดว่าเรื่องที่หมอหนุ่มพูดจะเป็นความจริงเพราะนั่นมันก็หมายความว่าเธอท้องกับเอริคเพราะคืนนั้นเขาไม่ได้ป้องกันและเธอก็มัวแต่เสียใจจนไม่ได้หาวิธีคุมกำเนิดฉุกเฉิน"ยินดีกับคุณพ่อคุณแม่ด้วยนะครับ"หมอหนุ่มส่งยิ้มให้กับเอริคและนิชาที่นั่งนิ่งด้วยกันทั้งครู่และรีบออกไปสั่งยาให้เภสัชจัดยาให้"เธอท้อง...กับใคร?"เอริคมองนิชาด้วยความสงสัยเพราะเขาก็ตะหงิดอยู่ในใจว่าเด็กในท้องเธออาจจะเป็นลูกของเขาก็ได้"ท...ท้อง..กับสามีฉันน่ะสิ"นิชาตอบอย่างอึกๆอักๆทั้งยังไม่มองหน้าเอริคเพราะกลัวเหลือเกินว่าเขาจะรู้หากเขาไม่ต้องการเด็กจะทำยังไงและหากเขาต้องการก็เท่ากับเขาจะต้องพรากลูกไปจากเธอเรื่องนี้เธอจะให้เขารู้ไม่ได้"สามี"เอริคขมวดคิ้วเป็นปมไม่ยักรู้ว่าเธอมีสามีแล้วในขณะที่เธอพึ่งผ่านครั้งแรกจากเขาเพียงสามเดือน"น้องนิ"อลันพุ่
"ก็ค่อยยังชั่วแล้วล่ะค่ะ""อ่อ..""น้องดาวบอกน้องนิด้วยนะคะเดี๋ยวเย็นๆพี่จะเข้าไปเยี่ยม""ได้ค่ะพี่มน""เธอมีสามีดูแลอยู่แล้วนี่คุณจะไปทำอะไร"เอริคยังไม่ยอมจบบทสนทนาง่ายๆเขายังหันมาร่วมแจมกับสองสาว"พี่นิไม่มีสามีนะคะ/น้องนิไม่มีสามีนะคะ""อะไรนะ..."จากคำตอบที่ตรงกันทั้งปาริดาและนฤมลทำเอาเอริคใจเต้นแรงอีกครั้ง"ใช่ค่ะบอสได้ยินไม่ผิดค่ะ""นิชาท้องได้กี่เดือน"เอริคโพล่งคำถามให้แน่ใจอีกครั้งว่าสิ่งที่เขาคิดวนในหัวมาสามวันเขาคิดไม่ผิด"เห็นพี่นิบอกว่าสองเดือนกว่าๆแล้วนะคะ""สองเดือนกว่าอย่างนั้นเหรอ...แล้วคนที่ชื่ออลันไม่ใช่สามีนิชาเหรอ""อ๋อ...เข้าใจผิดแล้วค่ะพี่หมอเป็นคนที่ให้พี่นิเช่าทาวน์เฮ้าส์แล้วก็เปิดคลินิคติดกันน่ะค่ะเลยสนิทกัน""อ่อ...เข้าใจแล้ว"เมื่อได้คำตอบที่พอใจเอริคก็หายจากอาการกระวนกระวายเหมือนสามวันที่ผ่านมาทันทีและค่อนข้างแน่ใจว่าเด็กในท้องนิชาคือลูกของเขาและเขาก็ต้องแก้เผ็ดเธอให้ได้ที่หลอกให้เขาวุ่นวายใจตั้งสองสามวัน"หมออลันยังโสดใช่ไหมน้องดาว"หลังจากที่เอริคเดินออกไปแล้วนฤมลก็หันมาสนใจเรื่องของอลันต่อ"น่าจะโสดนะคะพี่มนสนใจเหรอคะ"ปาริดาจ้องมองนฤมลด้วยสยตามีเลศนัย
"คุณเป็นอะไรกันแน่""ฉันก็ไม่รู้เหมือนกันแต่ฉันไม่อยากนั่งเคี้ยวแต่ไอ้บ๊วยบ้าๆนี่กับผลไม้รสเปรี้ยวเต็มทนแล้วถ้านานกว่านี้ฉันทำงานไม่ได้แน่""ถ้าฉันทำอาหารให้คุณ...คุณจะไม่เซ้าซี้กวนใจฉันใช่ไหม"นิชาถอนหายใจเฮือกใหญ่"ถ้าเธอตกลงฉันก็จะพยายาม"เอริคจำต้องยอมถอยก่อนหากเธอได้มาอยู่ใกล้เขาเดี๋ยวเขาก็มีโอกาสพูดคุยกีบเธอเรื่องลูกเอง"ได้..แต่คุณต้องให้คนไปรับอาหารที่ร้านฉันเองนะ""ไม่..เธอต้องอยู่ที่นี่""ทำไมต้องอยู่ที่นี่ด้วยล่ะ""ก็ฉันหิวไม่เป็นเวลาแล้วฉันก็ต้องการอาหารปรุงสุกสดใหม่ก่อนทานเธอจะให้ฉันทานอาหารแช่แข็งงั้นเหรอ...ไม่รู้เมื่อครู่ถือว่าเธอตกลงแล้ว""ฉันเปลี่ยนใจแล้วไม่รับปาก"นิชาพยายามแกะมือเอริคออกจากการกอบกุมหน้าท้องของเธอแต่ก็ยากเย็นเสียเหลือเกินเธอไม่น่าหลงกลคนเจ้าเล่ห์อย่างเขาเลย"งั้นฉันก็จะคอยเซ้าซี้เธอไม่เลิก"ชายหนุ่มพูดด้วยท่าทางลอยหน้าลอยตาอย่างคนเอาแต่ใจ"คนอย่างคุณควรจะไปหาหมอรักษาอาการทางประสาทบ้างนะคะ"นิชาหันมาบุ้ยปากใส่คนที่ชอยเอาชนะคนโดยเฉพาะเอาชนะเธอ"ฉันเชคประจำประสาทฉันก็ปกติดีแถมฉลาดมากด้วย""ฉลาดแกมโกงล่ะสิไม่ว่า""ท้องอยู่อย่าฉุนเฉียวบ่อยนักนะเดี๋ยวลูกจะ
เพนท์เฮ้าส์"หมดธุระแล้วผมกลับก่อนนะครับ"บรูคช่วยนิชายกของมาไว้ที่ครัวเสร็จก็ขอตัวกลับทันที"คุณบรูคไม่ได้พักที่นี่เหรอคะ"นิชาแทบเอ่ยตามหลังชายหนุ่มไม่ทันเธอคิดว่าบรูคจะพักที่นี่เสียอีก"ที่นี่แหละครับแต่อยู่ชั้นล่างครับ""อ้าวเหรอคะ...ฉันก็คิดว่าคุณพักด้วยกันซะอีก""ขอตัวก่อนนะครับ"บรูคเห็นหน้านิชาเจื่อนลงก็อมยิ้มให้เธอเล็กน้อยและเดินจากไปปล่อยให้หญิงสาวกังวลใจอยู่คนเดียว"อยู่กับฉันสองคนแล้วกลัวเหรอ"เอริคยืนกอดอกพิงขอบประตูห้องครัวมองหน้าหญิงสาวที่เป็นกังวลทั้งส่งน้ำเสียงยียวนกวนประสาทเธอที่เห็นเธอมีท่าทีไม่ค่อยสบอารมณ์เมื่อรู้ว่าต้องพักที่นี่กับเขาสองคนนิชาถอนหายใจเบาๆกับคนที่ชอบกวนประสาทก่อนจะหันไปสนใจกับของที่วางอยู่บนเคาเตอร์ครัว"เธอจะทำอะไรให้ฉัน"เอริคเดินเข้ามาป้วนเปี้ยนใกล้ๆหญิงสาว"ต้มยำกุ้งแซลมอนทอดเกลือกับผักทอดค่ะ...คุณได้กลิ่นสมุนไพรที่อยู่ในเครื่องต้มยำเผื่ออาการคลื่นไส้คุณจะได้ดีขึ้น""อืมก็ดีฉันก็อยากทานอาหารไทยอยู่พอดี..อุบ.."เอริคว่าจบก็ต้องยกมือมาปิดจมูกเมื่อได้กลิ่นคาวของเนื้อหมูเนื้อปลาสดที่นิชากำลังรื้อออกมา"คุณเอริค...แล้วจะมาใกล้ทำไมล่ะคะ""แหวะๆ..อึก
"หมออลันมาแล้วครับ""เชิญดูเธอก่อนเลยครับ""เธอเป็นลมเพราะอะไรครับ""จู่ๆเธอก็วูบไป"หลังจากที่นิชาสลบไปเอริคก็ให้บรูคตามหมออลันมาทันทีเขาจะให้หมอคนอื่นมาดูก็ได้แต่ที่เขาจงใจให้อลันมาที่นี่เพราะเขามีเรื่องที่ต้องคุยกับอลันให้รู้เรื่องเพราะเขาดูออกว่าอลันคิดยังไงกับนิชา"อืม...ผมอยากขอให้น้องนิหยุดพักงานก่อนได้ไหมครับส่วนคุณถ้าทานอะไรไม่ได้ผมจะให้พวกวิตามินเอาไว้""โอเคครับ...หมอครับผมมีอะไรจะคุยด้วยเชิญทางนี้หน่อยครับ""ได้ครับ"เอริคพาอลันออกมาคุยกันที่ห้องรับแขกวันนี้อลันจะได้รู้เสียทีว่าเขาเป็นอะไรกับนิชา"คือ...นิชากำลังตั้งท้องลูกของผมครับ"เอริคจ้องหน้าหมอหนุ่มด้วยแววตาที่จริงจัง"อะไรนะครับ..ท...ทำไมน้องนิไม่บอกผมล่ะครับ"อลันถึงกับกลืนน้ำลายไม่ลงคอกับเรื่องที่ได้รับรู้"ฟังไม่ผิดหรอกครับที่นิชาไม่ได้บอกคุณเพราะเรากำลังมีปัญหากันอยู่ตอนนี้กำลังอยู่ในช่วงปรับความเข้าใจกันครับ""..ค..ครับ"อลันเงียบไปครู่หนึ่งแล้วจึงพยักหน้าตอบเพื่อเป็นการรับทราบ"ผมแค่อยากบอกให้หมอรู้เอาไว้เพราะเห็นว่านิชาสนิทกับคุณจึงไม่อยากปิดบัง""ดีแล้วล่ะครับ..ยังไงก็ง้อเธอให้สำเร็จนะครับนิชาเป็นคนน่ารักค่อ
"คุณเอสจะกลับเย็นนี้เหรอครับ""อืม..อ่อเดี๋ยวฉันจะออกไปหาซื้อพวกของบำรุงครรภ์ก่อนกลับสักเดี๋ยวนายก็ไปเป็นเพื่อนฉันหน่อยแล้วกันนะ""ครับ...เอ่อแล้วเรื่องคุณคัพเค้กนายจะให้ปล่อยเธอเลยไหมครับ"ยังมีอีกเรื่องที่บรูคต้องการคำตอบเพราะนี่มันก็หลายวันแล้วที่เอริคสั่งให้คนจัดการสั่งสอนคัพเค้ก"อืม...บอกเธอด้วยว่าถ้าปริปากเรื่องที่ถูกจับมาขังโรงแรมพ่อเธอไม่เหลือดีแน่"เอริคสั่งเสียงแข็ง"ครับ"บรูครับคำสั่งได้ก็รีบต่อสายไปที่คนของเขาที่จัดการเรื่องคัพเค้กอยู่ทันทีห้างสรรพสินค้า"สั่งของเยอะแบบนี้เลยเหรอครับ""อืม...ฉันขอเลือกเงียบๆสักครู่""ครับ"บรูคเดินตามเอริคด้วยสีหน้าที่แอบทึ่งเล็กน้อยที่ตั้งแต่เขาทำงานกับเอริคมากนี่พึ่งจะเป็นครั้งแรกที่เอริคใส่ใจเลือกซื้อของจุกจิกด้วยตัวเองทั้งยังดูศึกษามาอย่างละเอียดแล้วด้วยว่าต้องซื้อของบำรุงคนท้องอย่างไรแบบไหนชี้นิ้วสั่งของโดยไม่ลังเลเลยสักนิดภูเก็ตวัดxx"นิทำบุญไปให้คุณพ่อแล้วนะคะคุณพ่ออยู่ที่ไหนสบายดีไหมคะนิสบายดีนะคะไม่ต้องเป็นห่วงนินะคะพ่อ"วันนี้นิชารู้สึกว่าร่างกายตัวเองสดชื่นดีแล้วจึงออกมาที่วัดเพื่อทำบุญให้คนเป็นพ่อเธอยืนมองนกที่พึ่งปล่อยไปด
"จะพาไปไหน"เบลล่าไม่เข้าใจว่าเบนจามินจะจูงเธอขึ้นมาเพื่ออะไรจะให้มาดูผู้หญิงของเขาอีกหรือไง"นั่นไง"เบนจามินพาหญิงสาวเข้ามาในห้องนอนของเขาและชี้ไปที่รูปหัวเตียงที่มีโถแก้วคุ้กกี้ของหญิงสาววางอยู่ใกล้ๆ"รูปใคร"เบลล่าเห็นคุ้กกี้ของเธอก็พลอยหายโกรธเขาไปเปราะหนึ่งแต่ก็ยังไม่เข้าใจอยู่ดีว่าเขานั้นจะให้เธอดูรูปเพื่ออะไรในนั้นคนที่เธอเดาได้น่าจะเป็นเขาและบรูคตอนยังละอ่อนและมีเด็กผู้หญิงน่าตาน่ารักอีกคนที่เบนจามินอุ้มอยู่"ฉันกับคนที่ฉันอุ้มเมื่อกลางวันไงเธอชื่อบีน่าเป็นน้องสาวแท้ๆของฉัน"เบนจามินคลายความเข้าใจปิดของหญิงสาวให้กระจ่าง"น..น้องสาว"เบลล่าถึงกับไปไม่เป็นทั้งหมดเธอคิดเองเออเองทั้งหมด"ที่ฉันไปรับเธอไม่ได้ก็เพราะต้องไปรับบีน่าที่แคนาดาหายน้อยใจยัง"เบนจามินติดธุระเรื่องน้องสาวเขาจึงไปรับเธอไม่ได้แต่ก็ไม่ได้แปลว่าเขาไม่อยากเจอเธอ"ไม่ได้อยากรู้สักหน่อย"เบลล่าแก้เก้อโดยการพูดประชดเขาด้วยสีหน้าที่ดูดีขึ้นกว่าเมื่อครู่และรีบหันหลังกลับออกจากห้องของเขาไปทันที"ถ้าเธอไม่รู้ก็เอาแต่งอนฉันอยู่แบบนี้"เบนจามินเดินตามหญิงสาวมาจนถึงบันได"ใส่ใจฉันจนาดนั้นเลย"เบลล่าหยุดฝีเท้าและถามชายหน
อังกฤษเพนท์เฮ้าส์"เฮ้อ...ถึงซะที"เบลล่าทิ้งตัวลงบนเตียงนุ่มในเพนท์เฮ้าส์หรูที่นิชาเตรียมไว้ให้เธออยู่กับปาริดาหลังจากที่เดินทางมาครึ่งค่อนวัน"พักกันตามสบายนะครับเดี๋ยวผมมาขอตัวสักครู่"บรูคให้สองสาวพักกันตามสบายเพราะเขามีธุระที่จะคุยกับเบนจามิน"ไปไหนเหรอคะคุณบรูค"เบลล่าถามบรูคอย่างสงสัยเพราะเห็นว่าพึ่งจะมาถึง"อ่อไปชั้นบนน่ะครับไปหาเบน"บรูคไม่ได้ไปไหนไกลเพียงแค่ออกไปเพนท์เฮ้าส์อีกชั้นที่เบนจามินอยู่"เอ่อ...ฉันไปด้วยค่ะพอดีอยากไปทักทายแกไปด้วยไหมดาว"เบลล่ารู้ว่าเบนจามินอยู่ที่นี่ก็เกิดกะปรี้กะเปร่าขึ้นมาทันทีจึงขอตามบรูคไปหาชายหนุ่มด้วย"แกไปเถอะฉันขอจัดของก่อน"ปาริดาไม่อยากไปรบกวนเวลาของเพื่อนเธอกับเบนจามินจึงให้เบลล่าไปกับบรูคคนเดียวก็พอเพราะเดี๋ยวช่วงเย็นก็คงต้องเจอกันอยู่แล้วห้องเบนจามิน"หื้ม...เลิกอุ้มไอได้แล้วไอโตแล้วนะ"บีน่าเด็กสาววัยสิบห้าน้องสาวแท้ๆของบรูคและเบนจามินถูกคนเป็นพี่ชาบอุ้มฟัดหอมซ้ายหอมขวาก็เกิดรำคาญอย่างมากเพราะเธอโตจนเป็นสาวแล้วพี่ชายเธอก็ยังไม่เลิกกระทำกับเธอเป็นเด็กๆเสียที"ไม่เลิก...ไอยังเห็นยูตัวเท่าลูกหมาอยู่เลย"ฟอดดดดดเบนจามินยังคงกอดหอมน้องส
เย็นของวัน"แกจะเซอร์ไพรซ์พี่หมอจริงเหรอ"เบลล่านอนคุยกับปาริดาอยู่บนเตียงเรื่องที่ปาริดาจะเซอร์ไพรซ์เล็กๆให้หมออลันในวันที่ไปทะเล"อืม..ฉันอยากทำให้พี่หมอก่อนที่จะไม่ค่อยได้เจอกันแล้ว""แกไม่ลองบอกความรู้สึกในใจไปล่ะ"เบลล่ายังคงเข็ญเพื่อนของเธอบอกความในใจเพราะอยากเห็นเพื่อนเธอมีความสุข"ไม่เอาหรอกกลัวจะไม่เหมือนเดิมอะ"ปาริดาส่ายหัวเบาๆสิ่งที่เธอกลัวคือทุกอย่างจะไม่เหมือนเดิมหากอลันไม่ได้คิดกับเธอแบบที่เธอคิดกับเขา"ฉันว่าพี่หมอก็ดูสนใจแกอยู่นะไม่อย่างนั้นจะตามดูแลแกทำไม"เบลล่าพูดความคิดของเธอออกมาให้ปาริดาได้ฟังเผื่อเพื่อนเธอจะเปลี่ยนความคิด"เค้าคงเห็นฉันเป็นแค่น้องสาวน่ะอีกอย่างเพราะพี่นิเคยขอให้เค้าดูแลฉันก็เท่านั้น"ปาริดาไม่คิดเช่นนั้นเพราะอลันดูแลเธอมาตั้งแต่นิชานั้นวานให้เขานั้นช่วยมาดูแลเธอ"แล้วถ้าแกไปจากที่นี่แล้วพี่หมอไม่เหมือนเดิมล่ะ...ถ้าเค้าไม่ได้ดูแลเอาใจใส่แกเหมือนเดิมแกจะรู้สึกยังไง"เบลล่าลองพูดให้เพื่อนเธอคิดในหลายๆแง่หากวันนึงอลันเจอผู้หญิงที่ถูกใจแล้วไม่สามารถสนิทกับเพื่อนเธอได้เหมือนเดิมปาริดาจะเป็นอย่างไร"ก็ใช้ชีวิตปกติไปสิฉันก็ดูแลตัวเองได้นี่นา"ปาริดาแอบ
"มีอะไรจะสอนฉันอีกไหม"เบลล่าอมยิ้มภูมิใจที่ฝีมือตัวเองก็ไม่เลว"อืม...เจอกันครั้งหน้าค่อยสอนแล้วกันตอนนี้ฝึกแค่นี้ให้เก่งก่อน"เบนจามินทำหน้าครุ่นคิดเล็กน้อยเห็นว่าสอนเธอแค่นี้ก่อนจะดีกว่าเพราะเดี๋ยวยังไงก็ต้องเจอกันอีก"ก็ได้...แล้ว...คุณจะกลับพร้อมพี่นิเลยไหม"เบลล่าพยักหน้ารับและแอบถามเรื่องเวลากลับของชายหนุ่ม"อืม...ทำไมเหรอ"เบนจามินตอบน้ำเสียงเรียบ"เปล่าก็แค่ถามดูเฉยๆ"เบลล่าปฏิเสธเสียงสูงและเดินหน้าหงอยออกไปจากห้องเขาทันที ตอนนี้เบนจามินอมยิ้มมุมปากเพราะรู้ว่ามีคนตรงนี้ไม่อยากให้เขาไปสองวันต่อมา"พี่ไปก่อนนะ"วันนี้ถึงเวลาแล้วที่นิชาจะต้องกลับเพราะห่างลูกของเธอมาหลายวันแล้ว"เดินทางปลอดภัยนะคะพี่นิ/บ๊ายบายค่ะพี่นิ"ปาริดาและเบลล่าโบกมือลานิชาในขณะที่เธอกำลังจะขี้นเครื่องบินเจ็ทที่เอริคให้คนมารับกลับพร้อมเบนจามิน"จ้า"นิชาหันมายิ้มให้หญิงสาวทั้งสองก่อนจะเดินขึ้นไป"เดินทางปลอดภัยนะคุณ"ในขณะที่เบนจามินกำลังเดินขึ้นเครื่องเบลล่าก็เอ่ยลาเขาด้วยสีหน้าหดหู่เล็กน้อยและยื่นอะไรบางอย่างให้กับเขา"อืม..อะไร"เบนจามินหันมายิ้มอ่อนให้เบลล่ารับถุงกระดาษที่เบลล่ายื่นให้ทั้งถามว่ามันคือ
วันต่อมา11.00 น.บ้านอลัน"ตอนนี้ได้เรื่ิองบ้างไหมครับ"เบนจามินมาที่บ้านอลันเพราะรู้ว่าแม่ของชายหนุ่มหายไปตั้งแต่เมื่อคืน"ยังไม่ได้เบาะแสอะไรเลยครับ"อลันนั่งหน้าเสียอยู่กับตำรวจสองนายที่กำลังสอบปากคำเขาอยู่มหาลัยxx"จะไปไหนเหรอแก"เบลล่าทักปาริดาที่กำลังค่อยๆเดินออกไปนอกห้องเรียนในขณะที่อาจารย์กำลังบรรยายอยู่"จะไปเข้าห้องน้ำน่ะ"ปาริดาเอ่ยจบก็รีบเดินออกไปอย่างรวดเร็ว"อืม..รีบไปรีบมาล่ะ"เบลล่าพยักหน้าเบาๆเพราะเห็นว่สเพื่อนเธอคงจะอยากเข้าห้องน้ำเอาเสียมากๆจึงต้องรีบร้อนขนาดนี้ชั่วโมงต่อมา"ทำไมเข้าห้องน้ำนานจังเลยล่ะ...โทรก็ไม่รับ"เบลล่าเดินมาตามหาปาริดาที่ห้อวน้ำแต่ก็ไม่ยักจะเห็นนี่มันก็เป็นชั่วโมงแล้วที่เพื่ิอนเธอออกมาจึงยกมือถือโทรตามแต่ก็โทรไม่ติดตอนนี้เธอเริ่มใจไม่ดีเสียแล้วโกดังร้าง"คุณป้า"ปาริดามาที่นี่ได้ก็เพราะมีคนส่งข้อความให้เธอออกไปหาที่หลังรั้วมหาลัยเพียงคนเดียวโดยขู่ว่าหากไม่มาเพียงคนเดียวเอมอรจะถูกฆ่าตายเธอจึงต้องโกหกเบลล่าว่าเธอจะมาเข้าห้องน้ำ"กองอยู่ด้วยกันนี่แหละฉันจะได้หมดมารสักที"อิงฟ้าผลักปาริดาให้นั่งลงไปกองกับเอมอรและภัคคินีที่ตอนนี้สะบักสะบอมกันทั้
ครู่ต่อมา"อยู่ให้ห่างหมอลันไว้จะดีกว่านะเพราะพ่อฉันคงไม่ชอบให้เธออยู่ใกล้ผู้ชายคนอื่น"ในขณะที่อิงฟ้าขอตัวมาเข้าห้องน้ำหลังจากทานข้าวได้พักใหญ่ภัคคินีก็ตามมาด้วยทั้งจีบปากจีบคอพูดกับอิงฟ้าอย่างไม่พอใจ"เธอล่ะพ่อเธอคงชอบงั้นเหรอที่อยู่ใกล้กับผู้ชายหลายคน"อิงฟ้าตอกกลับด้วยสีหน้าเย้ยหยันและเดินออกไปเธอรู้อะไรดีๆเกี่ยวกับภัคคินีเยอะแค่ไม่พูดออกมาเท่านั้นเธอให้เวลาถัคคินีทำตัวซื่อตบตาเอมอรได้ไม่นานหรอกเดี๋ยวเธอก็จะเขี่ยภัคคินีให้พ้นทาง"แก!"ภัคคินีกัดหันกรอดเธอเข้าใจความหมายที่อิงฟ้าพูดดีตอนนี้ถือว่าอิงฟ้าถือไพ่เหนือเธอจึงกระโตกกระตากอะไรไม่ได้ ทั้งนึกถึงพ่อเธอก็โมโหหนักที่เลี้ยงงูพิษเอาไว้แว้งกัดลูกตัวเองคิดแล้วเธอก็เจ็บใจบ้านปาริดาอลันนึกครึ้มอะไรขึ้นมาจึงขับรถออกมาหาปาริดาในช่วงหัวค่ำคราแรกกะว่าจะนอนที่บ้านแต่เขาก็วุ่นวายใจเกินทนอยากจะหาเพื่อนคุยเลยตัดสินใจมา"พี่หมอมาซะดึกเลยค่ะ"สองหนุ่มสาวมานั่งคุยกันที่สระว่ายน้ำที่เดิมที่ืี่ชอบนั่งคุยกัน"พี่ขอนอนที่นี่นะ"อลันเอ่ยปากขอปาริดาค้างที่นี่"ทำไมไม่นอนที่บ้านล่ะคะ"ปาริดาขมวดคิ้วสงสัยเล็กน้อย"นอนที่นี่พี่สบายใจที่สุดแล้ว...มีดาวอย
ครู่ต่อมา"อืม.."หลังจากที่เบนจามินขับรถออกมาได้ครู่หนึ่งตอนนี้ก็ดูเหมือนว่าเบลล่าจะไม่มีสติไปแล้วเพราะเธอเริ่มถอดเสื้อผ้าตัวเองออกทีละชิ้น"เดี๋ยวๆจะถอดเสื้อผ้าทำไม"เบนจามินต้องจอดรถและห้ามหญิงสาวเอาไว้ก่อน"ฉันร้อน...คุณช่วยฉันด้วย"เบลล่าลุกขึ้นมานั่งคร่อมหันหน้ามาซบกับอกชายหนุ่มในขณะที่เปลือยเปล่าเหลือแต่ชั้นในเพราะเดรสราคาแพงถูกถอดออกไปแล้ว"นี่มีสติหน่อยสิ..อื้ออ"เบนจามินพยายามจับมือหญิงสาวเอาไว้และหลบหน้าจากใบหน้าของเธอที่กำลังซอกซอนหอมซ้ายหอมขวาเขาอยู่พลั้กกกก"โทษทีละกัน"เมื่อเห็นว่าเธอไม่ยอมหยุดทั้งกลัวใจตัวเองว่าจะระงับอารมณ์ไม่ไหวเพราะเขาก็ใช่ว่าจะทนอาการยั่วยวนของหญิงสาวได้จึงใช้มือหนาฟาดไปที่สะบักของหญิงสาวจนเธอสลบไปและเขาจึงถอดเสื้อเชิ้ตเขาคลุมให้เธอและนีบขับรถกลับบ้านทันทีโดยที่หญิงสาวยังนั่งฟุบอยู่บนตักซบอกแกร่งของเขาอยู่บ้านปาริดา"จนได้นะดาวถ้าพี่ไปไม่ทันจะเป็นยังไง"อลันพาปาริดากลับมาถึงบ้านได้พักใหญ่ก็เช็ดเนื้อเช็ดตัวให้หญิงสาวและคอยดูแลเธออยู่ไม่ห่าง"อ้าวคุณเบน...ทำไม”อลันได้รู้ว่าเบนจามินกลับมาแล้วจึงรีบออกมาดูเมื่อเห็นเบลล่าอยู่ในสภาพที่ไม่ค่อยดีนักจึงต
"พี่ชิชา"เบลล่าหน้าเสียเล็กน้อยที่จู่ๆชิชาที่หายหน้าหายตาจากมหาลัยเพราะข่าวฉาวมายืนขวางหน้าเธอทั้งสองแอบหวั่นใจเล็กน้อยว่าเธอจะรู้หรือเปล่าว่าข่าวของเธอที่ถูกปล่อยนั่นเกิดมาจากใคร"พี่ขอโทษที่ฉันทำเรื่องราวพวกนั้นแต่พี่ฉันทำไปเพราะพี่ชุเป็นคนสั่งพี่ปฏิเสธอะไรไม่ได้"ชิชาอาสาเป็นเจ้ามือเลี้ยงอาหารปาริดาและเบลล่าเธอเอ่ยสารภาพขอโทษสองสาวด้วยสีหน้ารู้สึกผิด"อย่างงั้นเหรอคะ"ปาริดาได้ยินแบบนั้นก็ใจอ่อนยวบเพราะดูท่าเบนจามินจะเล่นงานผิดคน"พวกเธออย่าโกรธพี่กันเลยนะตอนนี้เรื่องพี่ก็ทำให้พี่อายจนไม่รู้จะเอาหน้าไปไว้ไหนแล้ว"ชิชาก้มหน้างุด"คืนนี้จะมีงานปาร์ตี้ที่โรงแรมxxxเลี้ยงส่งพี่ไปเรียนที่เมืองนอกพี่ชวนพวกเธอด้วยนะมีแต่คนกันเองทั้งนั้น"ชิชาเอ่ยชวนทั้งสองไปงานเลี้ยงก่อนที่เธอจะไปเรียนต่างประเทศเพราะพี่สาวเป็นคนส่งไป"เอ่อ.."เบลล่ารู้สึกไม่เชื่อใจชิชาร้อยเปอร์เซ็นเท่าไรว่าชิชาจะรู้สึกผิดจริงๆ"งั้นเราจะไปนะคะ"ปาริดาตอบโดยไม่ต้องคิดคนที่ทำผิดและมาขอโทษเธอก็พร้อมที่จะให้อภัย"ดีจะ...งั้นพี่ไม่กวนแล้วขอตัวก่อนนะ"ชิชาได้ยินดังนั้นก็รีบวางเงินค่าอาหารไว้ให้ทั้งสองสาวและเดินออกจากร้านไปด้วยท
สองวันต่อมาสองสาวนอนเล่นกันอยู่ในห้องนอนของปาริดาในวันหยุดเสาร์อาทิตย์"นี่แกข่าวแกหายไปแล้วแต่มีข่าวนี้มาแทน"เบลล่าเปิดดูข่าวในอินเตอร์เน็ตเห็นข่าวของชิชาที่มีรูปนัวเนียกับผู้ชายในผับและในโรงแรมไม่ซ้ำหน้าผู้ชายในรูปมีเป็นสิบคนได้ไม่รู้ว่านี่เป็นฝีมือของเบนจามินหรือเปล่าแต่เธอคิดว่าใช่"อะไรเหรอ...เฮ้ยยย..."ปาริดาอ่านข่าวก็ถึงกับอ้าปากค้าง"สยิวมากเลยอะแกฉันว่าคนดูแลแกนี่ก็ฝีมือใช้ได้เลยเนอะถึงว่าล่ะวันนี้ไม่เห็นรุ่นพี่เราที่คณะเลย"เบลล่าพยักหน้าเบาๆอย่างทึ่งในความสามารถของเบนจามินที่หารูปและคลิปพวกนี้มาได้หลังจากที่รู้ว่าชิชาเป็นคนปล่อยข่าวปาริดาได้ไม่นานแถมก่อนหน้านี้เธอก็ไม่เห็นชิชามาที่มหาลัยแล้วด้วย"เป็นฉันก็คงไม่กล้ามาแล้วล่ะ"ปาริดาหน้าเจื่อนเล็กน้อยเธออายแทนคนในข่าวตอนนี้จริงๆ"นั่นสิ"เบลล่าเองก็ไม่รู้ว่าจะสมน้ำหน้าหรือสงสารดีหากชิชาไม่มาทำคนอื่นก่อนก็คงไม่ต้องมาเจอเหตุการณ์แบบนี้บ้านหมออลัน17.00 น.วันนี้เอมอรนัดภัคคินีลูกสาวตระกูลผู้ดีเก่าสวยหวานเป็นกุลสตรีที่พึ่งกลับมาจากเรียนเมืองนอกอายุ22ปีหมายจะให้เป็นว่าที่สะใภ้คนใหม่หลังจากที่อลันขอถอนหมั้นกับชุติมาไปแม้จะรู้ว่