สองวันต่อมา
สองสาวนอนเล่นกันอยู่ในห้องนอนของปาริดาในวันหยุดเสาร์อาทิตย์
"นี่แกข่าวแกหายไปแล้วแต่มีข่าวนี้มาแทน"
เบลล่าเปิดดูข่าวในอินเตอร์เน็ตเห็นข่าวของชิชาที่มีรูปนัวเนียกับผู้ชายในผับและในโรงแรมไม่ซ้ำหน้าผู้ชายในรูปมีเป็นสิบคนได้ไม่รู้ว่านี่เป็นฝีมือของเบนจามินหรือเปล่าแต่เธอคิดว่าใช่
"อะไรเหรอ...เฮ้ยยย..."
ปาริดาอ่านข่าวก็ถึงกับอ้าปากค้าง
"สยิวมากเลยอะแกฉันว่าคนดูแลแกนี่ก็ฝีมือใช้ได้เลยเนอะถึงว่าล่ะวันนี้ไม่เห็นรุ่นพี่เราที่คณะเลย"
เบลล่าพยักหน้าเบาๆอย่างทึ่งในความสามารถของเบนจามินที่หารูปและคลิปพวกนี้มาได้หลังจากที่รู้ว่าชิชาเป็นคนปล่อยข่าวปาริดาได้ไม่นานแถมก่อนหน้านี้เธอก็ไม่เห็นชิชามาที่มหาลัยแล้วด้วย
"เป็นฉันก็คงไม่กล้ามาแล้วล่ะ"
ปาริดาหน้าเจื่อนเล็กน้อยเธออายแทนคนในข่าวตอนนี้จริงๆ
"นั่นสิ"
เบลล่าเองก็ไม่รู้ว่าจะสมน้ำหน้าหรือสงสารดีหากชิชาไม่มาทำคนอื่นก่อนก็คงไม่ต้องมาเจอเหตุการณ์แบบนี้
บ้านหมออลัน
17.00 น.
วันนี้เอมอรนัดภัคคินีลูกสาวตระกูลผู้ดีเก่าสวยหวานเป็นกุลสตรีที่พึ่งกลับมาจากเรียนเมืองนอกอายุ22ปีหมายจะให้เป็นว่าที่สะใภ้คนใหม่หลังจากที่อลันขอถอนหมั้นกับชุติมาไปแม้จะรู้ว่าอลันคบอยู่กับปาริดาแต่เธอก็จะขัดขวางทุกวิถีทาง
"หนูภัคนี่เป็นกุลสตรีจังเลยนะลูก"
เอมอรนั่งมองภัคคินีแกะสลักผลไม้ที่โซฟาอย่างชื่นชม
"ภัคฝึกมาตั้งแต่เด็กๆแล้วล่ะค่ะเลยติดที่ต้องแกะสลักเวลาจะปอกผลไม้หรือแม้กระทั่งพวกผัก"
หญิงสาวหันมายิ้มให้เอมอรอย่างอ่อนหวาน
"ฝีมือหนูภัคนี่สวยงามมากๆเลยนะจ๊ะ"
เอมอรชมเปราะไม่ขาดปาก
"ดูท่าว่าที่สะใภ้คนใหม่จะเข้ากันดีนะคะ"
ชุติมาเดินเข้ามาในบ้านทักทายเอมอรและว่าที่สะใภ้คนใหม่ของบ้านด้วยสีหน้าและน้ำเสียงที่ไม่สบอารมณ์เพราะเธอเป็นคนแรงๆอยู่แล้ว ภัคคินีตวัดหางตามองชุติมาอย่างไม่พอใจเธอรู้ว่าชุติมาคืออดีตคู่หมั้นแต่เธอกำลังจะเป็นคู่หมั้นของอลันคนต่อไปจึงมองอีกฝ่ายอย่างคนชนะ
"อ้าวหนูชุจะมาทำไมไม่บอกแม่ก่อนล่ะจ้ะ"
เอมอรหน้าเจื่อนเล็กน้อยเธอไม่คิดว่าชุติมาจะมาที่นี่
"บอกแล้วจะมาเห็นคุณแม่กำลังประเคนว่าที่สะใภ้คนใหม่ให้ลันเหรอคะ"
เอมอรพูดเสียงแข็งใส่เอมอรอย่างไม่เกรงใจเพราะเอมอรคิดจะเฉดหัวเธอจริงๆเสียแล้ว
"ความต้องการในการถอนหมั้นมันเป็นความต้องการของตาลันเองแม่ก็ไม่อยากจะทะเลาะกับตาลันแล้วในเมื่อหนูชุทั้งสวยทั้งรวยแม่ว่าไม่นานเดี๋ยวก็เจอคนใหม่นะ"
เอมอรพยายามพูดโน้มน้าวชุติมาเธอไม่อยากมีปัญหากับชุติมาเพราะแม่หญิงสาวเป็นเพื่อนกับเธอตั้งแต่สมัยเรียน
"แต่ชุต้องการลันแล้วใครก็แย่งชุไปไม่ได้ง่ายๆแน่ที่ชุจะบอกก็เท่านี้แหละค่ะคุณแม่ชุลาล่ะค่ะ"
ชุติมาทิ้งท้ายเสียงดังและมองภัคคินีตาแข็งเธอดูออกว่าคนอย่างภัคคินีร้ายลึกขนาดไหนถึงเธอจะถอนหมั้นแต่ก็ไม่ได้หมายความว่าเธอจะเลิกยุ่งกับอลันและเดินเชิดออกไปอย่างไม่มีมารยาท
"ทำไมดูคุณชุเค้าก้าวร้าวจังเลยล่ะคะคุณแม่"
ภัคคินีแสร้งทำเป็นหวาดกลัวเดินมาเกาะเอมอรตัวสั่น
"แม่ว่าแม่ดูคนผิดไปจริงๆดีแล้วที่ยอมให้ตาลันถอนหมั้น"
เอมอรคิดว่าชุติมาจะนิสัยดีกว่านี้เสียอีกเสียแรงที่เธอเคยรักเอ็นดูนี่ถ้าหากได้มาเป็นสะใภ้จริงๆคงมิวายเหยียบหัวเธอได้เป็นเหยียบแน่นอน
18.00 น.
"อ้าวตาลันมาพอดีเลยวันนี้หนูภัคทำอาหารไว้เตรียมรอลูกกลับมาเลยนะ"
เอมอรเห็นอลันกลับมาเธอจึงรีบเรียกลูกชายของเธอมาที่โต๊ะอาหารที่มีภัคคินีนั่งรออยู่
"เอ่อ..ต้องขอโทษทีนะครับคุณแม่ผมทานมาแล้ว"
อลันเหลือบสายตามองไปที่โต๊ะอาหารเห็นภัคคินีนั่งยิ้มให้เขาอยู่จึงขอตัวจากคนเป็นแม่และเดินขึ้นไปชั้นบนอย่างไม่สนใจ
"ตาลัน.."
เอมอรขมวดคิ้วส่ายหัวเล็กน้อยที่ลูกชายเธอทำเสียมารยาททั้งที่แขกนั่งรออยู่
"พี่ลันคงไม่อยากเห็นหน้าภัคใช่ไหมคะคุณแม่"
ภัคคินีทำหน้าเศร้าเธอจะไม่มีวันยอมแพ้จากอาการเฉยชาของอลันเป็นอันขาดหมอหนุ่มตระกูลผู้ดีเก่าที่เหมาะสมกับเธอทั้งยังมีสมบัติมากมายกว่าบ้านเธอหลายมีหรือเธอจะปล่อยให้หลุดมือ
"ไม่ใช่หรอกหนูภัคพี่เค้าคงเหนื่อยๆคงอยากพักผ่อน"
เอมอรแก้ต่างเพราะไม่อยากให้ภัคคินีน้อยใจ
วันต่อมา
บ้านปาริดา
"แกฉันจะไปเก็บของที่บ้านนะ"
วันนี้เบลล่าตัดสินใจแล้วว่าจะเขเาไปเก็บของที่บ้านเพราะเธอไม่คิดอยากจะกลับไปที่นั่นอีกแล้วเมื่อยังมีแม่เลี้ยงใจร้ายของเธออยู่
"ให้ฉันไปเป็นเพื่อนไหม"
ปาริดาอาสาจะไปกับเบลล่าเพราะเห็นว่าเพื่อนเธอไปคนเดียวจะอันตราย
"ไม่ต้องหรอกเดี๋ยวแม่เลี้ยงฉันเห็นแกจะพลอยด่าแกไปด้วย"
เบลล่าส่ายหัวเบาๆ
"งั้นให้คุณเบนพาไปเค้าจะได้ช่วยแกขนของด้วย"
"ก็ได้"
เบลล่าพยักหน้ารับหากเป็นเบนจามินไปด้วยก็น่าจะดีเพราะถ้าเกิดอะไรกับเธอจะได้ช่วยเธอได้แม้จะไม่อยากอยู่ใกล้เขาก็เถอะ
บ้านเบลล่า
"ก็ว่าหายไปไหนที่แท้ก็ไปอยู่กับผู้ชาย"
เปรมสุดาแม่เลี้ยงเบลล่าวัย40ปีที่รูปร่างยังดูสาวสวยเพราะดูแลตัวเองเป็นอย่างดียืนกอดอกมองเบลล่าที่มีผู้ชายต่างชาติร่างสูงเดินตามเข้ามาในบ้าน เบลล่าไม่อยากจะสนใจคำพูดอะไรของเปรมสุดาทั้งนั้นเธอรีบขึ้นบันไดไปบนห้องของเธอทันที
"เงียบปากถ้าไม่อยากเจอไอ้นี่"
เบนจามินนึกสนุกจึงชักปืนออกมาจากฮู้ดของเขาและควงเล่นต่อหน้าเปรมสุดาด้วยสีหน้ากวนประสาทครู่หนึ่งแล้วจึงเดินตามเบลล่าไป
"ว้าย...ไอ้ฝรั่งกุ้ย..รีบๆเก็บของแล้วออกกันไปเลยนะ"
เปรมสุดาตะโกนไล่หลังเบนจามินอย่างโมโห
"ก็ไม่ได้อยากอยู่นานเท่าไรหรอกเดี๋ยวไอ้นี่มันอาจจะลั่นเอาได้"
เบนจามินหันมาพูดกับเปรมสุดาเสียงดังฟังชัด
"หึ่.."
เปรมสุดากำมือแน่นหวังว่าเบลล่าไปแล้วไปลับไม่ต้องกลับมาอีกเธอจะได้อยู่กับผู้ชาบคนใหม่จองเธออย่างสบายใจ
ชั่วโมงต่อมา
เบลล่าเก็บของได้พักใหญ่เธอก็เดินลงมาพร้อมเบนจามินกับกระเป๋าลากสามสี่ใบ
"ไปแล้วไม่ต้องกลับมาอีกนะ"
เปรมสุดาเอ่ยเสียงแข็งส่งท้ายเบลล่าอยู่ที่ประตูบ้าน
"เชิญอยู่กับผัวใหม่คุณตามสบายเถอะค่ะ"
เบลล่าเหลือบสายตามองแม่เลี้ยงเธอครู่หนึ่งจึงเดินออกไป
ครู่ต่อมา
"ไม่เสียดายบ้านหรือไง"
ในระหว่างขับรถกลับเบนจามินอดที่จะถามเบลล่าไม่ได้ว่าไม่เสียดายบ้านเลยหรือไงเพราะอยู่มาตั้งแต่เด็ก
"ถามฉันเหรอ"
เบลล่าหันมองเบนจามินด้วยสีหน้าห่อเหี่ยว
"บนรถมีคนอื่นอยู่อีกเหรอ"
เบนจามินมิวายประชดหญิงสาว
"จะว่าเสียดายก็เสียดายแค่ความทรงจำที่เคยอยู่มาเท่านั้นแต่ถ้าฉันอยู่ที่นั่นแล้วอึดอัดก็ไม่อยากอยู่เพราะพินัยกรรมที่คุณพ่อร่างเอาไว้ท่านให้สิทธิ์แม่เลี้ยงฉันอยู่ที่นี่ได้ตลอด"
สีหน้าของเบลล่าดูห่อเหี่ยวเป็นพิเศษ
"ดีแล้วล่ะ...เด็กไม่ยอมคนอย่างเธอคงมีเรื่องกับยัยแม่เลี้ยงนั่นไม่เว้นวันแน่ถ้าขืนอยู่ต่อไป"
เบนจามินมองทางตรงหน้าและพูดออกมาหน้าตาเฉยเขาไม่คิดว่าเบลล่าจะมีท่าทีสลดหดหู่เป็นกับเค้าเหมือนกัน
"นี่หลอกด่าฉันเหรอ"
เบลล่าสบัดหน้าทั้งมองชายหนุ่มด้วยหางตา
"เปล่าแค่พูดตามความจริง"
เบนจามินยังไม่หยุดที่จะกวนประสาทเธอ
"นี่คุณ.."
เบลล่าขมวดคิ้วเป็นปมเมื่อกี้เธอว่าจะไม่อยากต่อปากต่อคำกับเขาแล้วเชียวแต่มันก็อดไม่ได้
"เงียบหน่อยฉันไม่มีสมาธิขับรถ"
เบนจามินผลักหัวเบลล่าเล่นเบาๆ
"ทีเมื่อกี้ถามฉัน..เอง..น."
บรื๊นนนนน
"ว้ายยยย..นี่ขับช้าๆหน่อยย"
ยังไม่ทันเอ่ยจบคำหญิงสาวก็ตัวโยนหลังติดเบาะเพราะชายหนุ่มจู่ๆก็เร่งเครื่องแทรงรถทุกคันที่อยู่บนทางด่วนจนเบลล่าหน้าซีดเดาะเบาะแน่นด้วยความกลัว
"ฉันอยากถึงบ้านแย่แล้วเธอก็ทนหน่อยแล้วกัน"
เบนจามินเอ่ยเสียงเรียบทั้งไม่สนใจท่าทีตื่นกลัวของคนข้างๆแม้แต่น้อย
"นี่..ช้านม่ายอยากกทนนน"
เบลล่าแทบอยากจะบ้าเมื่อต้องมาอยู่ในรถที่ทำความเร็วจนเธอแทบฉี่ราดในตอนนี้
ครู่ต่อมา
บ้านxx
"เรียบร้อยดีใช่ไหมเบล...เฮ้ยทำไมหน้าซีดแบบนั้นล่ะ"
"อุ้บบ..แหวะ.."
"เบล"
เมื่อรถหรูของเบนจามินมาจอดอยู่ที่หน้าบ้านได้เบลล่าก็เปิดประตูลงมาอาเจียนจนปาริดาต้องรีบเจ้าไปดูเพื่อนเธอด้วยอาการตกใจ
"เธอน่าจะเมารถน่ะ"
เบนจามินพูดน้ำเสียงเรียบเหลือบมองเบลล่าทั้งส่ายหัวเบาๆและเอากระเป๋าของเธอที่อยู่หลังรถไปเก็บทางนี้ก็ให้ปาริดาดูแลเพื่อนเธอเอาเอง
"ไหวไหมเนี่ยแก"
ปาริดาลูบหลังให้เบลล่าอยู่พักใหญ่กว่าอาการของเบลล่าจะดีขึ้น
วันต่อมา
14.15 น.
ตอนนี้สองสาวปาริดาและเบลล่าอยู่ที่ห้างสรรพสินค้าใกล้ๆกับมหาลัยเพราะเลิกเรียนเร็ว
"หิวมากเลยแก"
เบลล่าเดินกุมท้องหน้ามุ่ย
"นั่นสิ"
ปาริดาเองก็เช่นกันเพราะเลือกที่จะมาหาอะไรทานที่ห้างอย่างเดียวแทนที่จะพักเที่ยงแล้วทานที่มหาลัย
"ไปร้านนั้นกัน"
เบลล่าชี้ไปทางร้านสเต็กเจ้าดังที่มีรูปแปะโชว์หราอยู่หน้าร้านอย่างน่าทาน
"อืม..โอเค"
ปาริดาพยักหน้าตกลงเห็นด้วยกับเพื่อนเธอที่จะเข้าร้านนี้
"พวกเธอ"
ยังไม่ทันที่สองสาวจะได้เข้าไปในร้านชิชาก็มาขวางพวกเธอเอาไว้ก่อน
"พี่ชิชา"เบลล่าหน้าเสียเล็กน้อยที่จู่ๆชิชาที่หายหน้าหายตาจากมหาลัยเพราะข่าวฉาวมายืนขวางหน้าเธอทั้งสองแอบหวั่นใจเล็กน้อยว่าเธอจะรู้หรือเปล่าว่าข่าวของเธอที่ถูกปล่อยนั่นเกิดมาจากใคร"พี่ขอโทษที่ฉันทำเรื่องราวพวกนั้นแต่พี่ฉันทำไปเพราะพี่ชุเป็นคนสั่งพี่ปฏิเสธอะไรไม่ได้"ชิชาอาสาเป็นเจ้ามือเลี้ยงอาหารปาริดาและเบลล่าเธอเอ่ยสารภาพขอโทษสองสาวด้วยสีหน้ารู้สึกผิด"อย่างงั้นเหรอคะ"ปาริดาได้ยินแบบนั้นก็ใจอ่อนยวบเพราะดูท่าเบนจามินจะเล่นงานผิดคน"พวกเธออย่าโกรธพี่กันเลยนะตอนนี้เรื่องพี่ก็ทำให้พี่อายจนไม่รู้จะเอาหน้าไปไว้ไหนแล้ว"ชิชาก้มหน้างุด"คืนนี้จะมีงานปาร์ตี้ที่โรงแรมxxxเลี้ยงส่งพี่ไปเรียนที่เมืองนอกพี่ชวนพวกเธอด้วยนะมีแต่คนกันเองทั้งนั้น"ชิชาเอ่ยชวนทั้งสองไปงานเลี้ยงก่อนที่เธอจะไปเรียนต่างประเทศเพราะพี่สาวเป็นคนส่งไป"เอ่อ.."เบลล่ารู้สึกไม่เชื่อใจชิชาร้อยเปอร์เซ็นเท่าไรว่าชิชาจะรู้สึกผิดจริงๆ"งั้นเราจะไปนะคะ"ปาริดาตอบโดยไม่ต้องคิดคนที่ทำผิดและมาขอโทษเธอก็พร้อมที่จะให้อภัย"ดีจะ...งั้นพี่ไม่กวนแล้วขอตัวก่อนนะ"ชิชาได้ยินดังนั้นก็รีบวางเงินค่าอาหารไว้ให้ทั้งสองสาวและเดินออกจากร้านไปด้วยท
ครู่ต่อมา"อืม.."หลังจากที่เบนจามินขับรถออกมาได้ครู่หนึ่งตอนนี้ก็ดูเหมือนว่าเบลล่าจะไม่มีสติไปแล้วเพราะเธอเริ่มถอดเสื้อผ้าตัวเองออกทีละชิ้น"เดี๋ยวๆจะถอดเสื้อผ้าทำไม"เบนจามินต้องจอดรถและห้ามหญิงสาวเอาไว้ก่อน"ฉันร้อน...คุณช่วยฉันด้วย"เบลล่าลุกขึ้นมานั่งคร่อมหันหน้ามาซบกับอกชายหนุ่มในขณะที่เปลือยเปล่าเหลือแต่ชั้นในเพราะเดรสราคาแพงถูกถอดออกไปแล้ว"นี่มีสติหน่อยสิ..อื้ออ"เบนจามินพยายามจับมือหญิงสาวเอาไว้และหลบหน้าจากใบหน้าของเธอที่กำลังซอกซอนหอมซ้ายหอมขวาเขาอยู่พลั้กกกก"โทษทีละกัน"เมื่อเห็นว่าเธอไม่ยอมหยุดทั้งกลัวใจตัวเองว่าจะระงับอารมณ์ไม่ไหวเพราะเขาก็ใช่ว่าจะทนอาการยั่วยวนของหญิงสาวได้จึงใช้มือหนาฟาดไปที่สะบักของหญิงสาวจนเธอสลบไปและเขาจึงถอดเสื้อเชิ้ตเขาคลุมให้เธอและนีบขับรถกลับบ้านทันทีโดยที่หญิงสาวยังนั่งฟุบอยู่บนตักซบอกแกร่งของเขาอยู่บ้านปาริดา"จนได้นะดาวถ้าพี่ไปไม่ทันจะเป็นยังไง"อลันพาปาริดากลับมาถึงบ้านได้พักใหญ่ก็เช็ดเนื้อเช็ดตัวให้หญิงสาวและคอยดูแลเธออยู่ไม่ห่าง"อ้าวคุณเบน...ทำไม”อลันได้รู้ว่าเบนจามินกลับมาแล้วจึงรีบออกมาดูเมื่อเห็นเบลล่าอยู่ในสภาพที่ไม่ค่อยดีนักจึงต
ครู่ต่อมา"อยู่ให้ห่างหมอลันไว้จะดีกว่านะเพราะพ่อฉันคงไม่ชอบให้เธออยู่ใกล้ผู้ชายคนอื่น"ในขณะที่อิงฟ้าขอตัวมาเข้าห้องน้ำหลังจากทานข้าวได้พักใหญ่ภัคคินีก็ตามมาด้วยทั้งจีบปากจีบคอพูดกับอิงฟ้าอย่างไม่พอใจ"เธอล่ะพ่อเธอคงชอบงั้นเหรอที่อยู่ใกล้กับผู้ชายหลายคน"อิงฟ้าตอกกลับด้วยสีหน้าเย้ยหยันและเดินออกไปเธอรู้อะไรดีๆเกี่ยวกับภัคคินีเยอะแค่ไม่พูดออกมาเท่านั้นเธอให้เวลาถัคคินีทำตัวซื่อตบตาเอมอรได้ไม่นานหรอกเดี๋ยวเธอก็จะเขี่ยภัคคินีให้พ้นทาง"แก!"ภัคคินีกัดหันกรอดเธอเข้าใจความหมายที่อิงฟ้าพูดดีตอนนี้ถือว่าอิงฟ้าถือไพ่เหนือเธอจึงกระโตกกระตากอะไรไม่ได้ ทั้งนึกถึงพ่อเธอก็โมโหหนักที่เลี้ยงงูพิษเอาไว้แว้งกัดลูกตัวเองคิดแล้วเธอก็เจ็บใจบ้านปาริดาอลันนึกครึ้มอะไรขึ้นมาจึงขับรถออกมาหาปาริดาในช่วงหัวค่ำคราแรกกะว่าจะนอนที่บ้านแต่เขาก็วุ่นวายใจเกินทนอยากจะหาเพื่อนคุยเลยตัดสินใจมา"พี่หมอมาซะดึกเลยค่ะ"สองหนุ่มสาวมานั่งคุยกันที่สระว่ายน้ำที่เดิมที่ืี่ชอบนั่งคุยกัน"พี่ขอนอนที่นี่นะ"อลันเอ่ยปากขอปาริดาค้างที่นี่"ทำไมไม่นอนที่บ้านล่ะคะ"ปาริดาขมวดคิ้วสงสัยเล็กน้อย"นอนที่นี่พี่สบายใจที่สุดแล้ว...มีดาวอย
วันต่อมา11.00 น.บ้านอลัน"ตอนนี้ได้เรื่ิองบ้างไหมครับ"เบนจามินมาที่บ้านอลันเพราะรู้ว่าแม่ของชายหนุ่มหายไปตั้งแต่เมื่อคืน"ยังไม่ได้เบาะแสอะไรเลยครับ"อลันนั่งหน้าเสียอยู่กับตำรวจสองนายที่กำลังสอบปากคำเขาอยู่มหาลัยxx"จะไปไหนเหรอแก"เบลล่าทักปาริดาที่กำลังค่อยๆเดินออกไปนอกห้องเรียนในขณะที่อาจารย์กำลังบรรยายอยู่"จะไปเข้าห้องน้ำน่ะ"ปาริดาเอ่ยจบก็รีบเดินออกไปอย่างรวดเร็ว"อืม..รีบไปรีบมาล่ะ"เบลล่าพยักหน้าเบาๆเพราะเห็นว่สเพื่อนเธอคงจะอยากเข้าห้องน้ำเอาเสียมากๆจึงต้องรีบร้อนขนาดนี้ชั่วโมงต่อมา"ทำไมเข้าห้องน้ำนานจังเลยล่ะ...โทรก็ไม่รับ"เบลล่าเดินมาตามหาปาริดาที่ห้อวน้ำแต่ก็ไม่ยักจะเห็นนี่มันก็เป็นชั่วโมงแล้วที่เพื่ิอนเธอออกมาจึงยกมือถือโทรตามแต่ก็โทรไม่ติดตอนนี้เธอเริ่มใจไม่ดีเสียแล้วโกดังร้าง"คุณป้า"ปาริดามาที่นี่ได้ก็เพราะมีคนส่งข้อความให้เธอออกไปหาที่หลังรั้วมหาลัยเพียงคนเดียวโดยขู่ว่าหากไม่มาเพียงคนเดียวเอมอรจะถูกฆ่าตายเธอจึงต้องโกหกเบลล่าว่าเธอจะมาเข้าห้องน้ำ"กองอยู่ด้วยกันนี่แหละฉันจะได้หมดมารสักที"อิงฟ้าผลักปาริดาให้นั่งลงไปกองกับเอมอรและภัคคินีที่ตอนนี้สะบักสะบอมกันทั้
"มีอะไรจะสอนฉันอีกไหม"เบลล่าอมยิ้มภูมิใจที่ฝีมือตัวเองก็ไม่เลว"อืม...เจอกันครั้งหน้าค่อยสอนแล้วกันตอนนี้ฝึกแค่นี้ให้เก่งก่อน"เบนจามินทำหน้าครุ่นคิดเล็กน้อยเห็นว่าสอนเธอแค่นี้ก่อนจะดีกว่าเพราะเดี๋ยวยังไงก็ต้องเจอกันอีก"ก็ได้...แล้ว...คุณจะกลับพร้อมพี่นิเลยไหม"เบลล่าพยักหน้ารับและแอบถามเรื่องเวลากลับของชายหนุ่ม"อืม...ทำไมเหรอ"เบนจามินตอบน้ำเสียงเรียบ"เปล่าก็แค่ถามดูเฉยๆ"เบลล่าปฏิเสธเสียงสูงและเดินหน้าหงอยออกไปจากห้องเขาทันที ตอนนี้เบนจามินอมยิ้มมุมปากเพราะรู้ว่ามีคนตรงนี้ไม่อยากให้เขาไปสองวันต่อมา"พี่ไปก่อนนะ"วันนี้ถึงเวลาแล้วที่นิชาจะต้องกลับเพราะห่างลูกของเธอมาหลายวันแล้ว"เดินทางปลอดภัยนะคะพี่นิ/บ๊ายบายค่ะพี่นิ"ปาริดาและเบลล่าโบกมือลานิชาในขณะที่เธอกำลังจะขี้นเครื่องบินเจ็ทที่เอริคให้คนมารับกลับพร้อมเบนจามิน"จ้า"นิชาหันมายิ้มให้หญิงสาวทั้งสองก่อนจะเดินขึ้นไป"เดินทางปลอดภัยนะคุณ"ในขณะที่เบนจามินกำลังเดินขึ้นเครื่องเบลล่าก็เอ่ยลาเขาด้วยสีหน้าหดหู่เล็กน้อยและยื่นอะไรบางอย่างให้กับเขา"อืม..อะไร"เบนจามินหันมายิ้มอ่อนให้เบลล่ารับถุงกระดาษที่เบลล่ายื่นให้ทั้งถามว่ามันคือ
เย็นของวัน"แกจะเซอร์ไพรซ์พี่หมอจริงเหรอ"เบลล่านอนคุยกับปาริดาอยู่บนเตียงเรื่องที่ปาริดาจะเซอร์ไพรซ์เล็กๆให้หมออลันในวันที่ไปทะเล"อืม..ฉันอยากทำให้พี่หมอก่อนที่จะไม่ค่อยได้เจอกันแล้ว""แกไม่ลองบอกความรู้สึกในใจไปล่ะ"เบลล่ายังคงเข็ญเพื่อนของเธอบอกความในใจเพราะอยากเห็นเพื่อนเธอมีความสุข"ไม่เอาหรอกกลัวจะไม่เหมือนเดิมอะ"ปาริดาส่ายหัวเบาๆสิ่งที่เธอกลัวคือทุกอย่างจะไม่เหมือนเดิมหากอลันไม่ได้คิดกับเธอแบบที่เธอคิดกับเขา"ฉันว่าพี่หมอก็ดูสนใจแกอยู่นะไม่อย่างนั้นจะตามดูแลแกทำไม"เบลล่าพูดความคิดของเธอออกมาให้ปาริดาได้ฟังเผื่อเพื่อนเธอจะเปลี่ยนความคิด"เค้าคงเห็นฉันเป็นแค่น้องสาวน่ะอีกอย่างเพราะพี่นิเคยขอให้เค้าดูแลฉันก็เท่านั้น"ปาริดาไม่คิดเช่นนั้นเพราะอลันดูแลเธอมาตั้งแต่นิชานั้นวานให้เขานั้นช่วยมาดูแลเธอ"แล้วถ้าแกไปจากที่นี่แล้วพี่หมอไม่เหมือนเดิมล่ะ...ถ้าเค้าไม่ได้ดูแลเอาใจใส่แกเหมือนเดิมแกจะรู้สึกยังไง"เบลล่าลองพูดให้เพื่อนเธอคิดในหลายๆแง่หากวันนึงอลันเจอผู้หญิงที่ถูกใจแล้วไม่สามารถสนิทกับเพื่อนเธอได้เหมือนเดิมปาริดาจะเป็นอย่างไร"ก็ใช้ชีวิตปกติไปสิฉันก็ดูแลตัวเองได้นี่นา"ปาริดาแอบ
อังกฤษเพนท์เฮ้าส์"เฮ้อ...ถึงซะที"เบลล่าทิ้งตัวลงบนเตียงนุ่มในเพนท์เฮ้าส์หรูที่นิชาเตรียมไว้ให้เธออยู่กับปาริดาหลังจากที่เดินทางมาครึ่งค่อนวัน"พักกันตามสบายนะครับเดี๋ยวผมมาขอตัวสักครู่"บรูคให้สองสาวพักกันตามสบายเพราะเขามีธุระที่จะคุยกับเบนจามิน"ไปไหนเหรอคะคุณบรูค"เบลล่าถามบรูคอย่างสงสัยเพราะเห็นว่าพึ่งจะมาถึง"อ่อไปชั้นบนน่ะครับไปหาเบน"บรูคไม่ได้ไปไหนไกลเพียงแค่ออกไปเพนท์เฮ้าส์อีกชั้นที่เบนจามินอยู่"เอ่อ...ฉันไปด้วยค่ะพอดีอยากไปทักทายแกไปด้วยไหมดาว"เบลล่ารู้ว่าเบนจามินอยู่ที่นี่ก็เกิดกะปรี้กะเปร่าขึ้นมาทันทีจึงขอตามบรูคไปหาชายหนุ่มด้วย"แกไปเถอะฉันขอจัดของก่อน"ปาริดาไม่อยากไปรบกวนเวลาของเพื่อนเธอกับเบนจามินจึงให้เบลล่าไปกับบรูคคนเดียวก็พอเพราะเดี๋ยวช่วงเย็นก็คงต้องเจอกันอยู่แล้วห้องเบนจามิน"หื้ม...เลิกอุ้มไอได้แล้วไอโตแล้วนะ"บีน่าเด็กสาววัยสิบห้าน้องสาวแท้ๆของบรูคและเบนจามินถูกคนเป็นพี่ชาบอุ้มฟัดหอมซ้ายหอมขวาก็เกิดรำคาญอย่างมากเพราะเธอโตจนเป็นสาวแล้วพี่ชายเธอก็ยังไม่เลิกกระทำกับเธอเป็นเด็กๆเสียที"ไม่เลิก...ไอยังเห็นยูตัวเท่าลูกหมาอยู่เลย"ฟอดดดดดเบนจามินยังคงกอดหอมน้องส
"จะพาไปไหน"เบลล่าไม่เข้าใจว่าเบนจามินจะจูงเธอขึ้นมาเพื่ออะไรจะให้มาดูผู้หญิงของเขาอีกหรือไง"นั่นไง"เบนจามินพาหญิงสาวเข้ามาในห้องนอนของเขาและชี้ไปที่รูปหัวเตียงที่มีโถแก้วคุ้กกี้ของหญิงสาววางอยู่ใกล้ๆ"รูปใคร"เบลล่าเห็นคุ้กกี้ของเธอก็พลอยหายโกรธเขาไปเปราะหนึ่งแต่ก็ยังไม่เข้าใจอยู่ดีว่าเขานั้นจะให้เธอดูรูปเพื่ออะไรในนั้นคนที่เธอเดาได้น่าจะเป็นเขาและบรูคตอนยังละอ่อนและมีเด็กผู้หญิงน่าตาน่ารักอีกคนที่เบนจามินอุ้มอยู่"ฉันกับคนที่ฉันอุ้มเมื่อกลางวันไงเธอชื่อบีน่าเป็นน้องสาวแท้ๆของฉัน"เบนจามินคลายความเข้าใจปิดของหญิงสาวให้กระจ่าง"น..น้องสาว"เบลล่าถึงกับไปไม่เป็นทั้งหมดเธอคิดเองเออเองทั้งหมด"ที่ฉันไปรับเธอไม่ได้ก็เพราะต้องไปรับบีน่าที่แคนาดาหายน้อยใจยัง"เบนจามินติดธุระเรื่องน้องสาวเขาจึงไปรับเธอไม่ได้แต่ก็ไม่ได้แปลว่าเขาไม่อยากเจอเธอ"ไม่ได้อยากรู้สักหน่อย"เบลล่าแก้เก้อโดยการพูดประชดเขาด้วยสีหน้าที่ดูดีขึ้นกว่าเมื่อครู่และรีบหันหลังกลับออกจากห้องของเขาไปทันที"ถ้าเธอไม่รู้ก็เอาแต่งอนฉันอยู่แบบนี้"เบนจามินเดินตามหญิงสาวมาจนถึงบันได"ใส่ใจฉันจนาดนั้นเลย"เบลล่าหยุดฝีเท้าและถามชายหน