Share

ตอนที่36

ครู่ต่อมา

"อยู่ให้ห่างหมอลันไว้จะดีกว่านะเพราะพ่อฉันคงไม่ชอบให้เธออยู่ใกล้ผู้ชายคนอื่น"

ในขณะที่อิงฟ้าขอตัวมาเข้าห้องน้ำหลังจากทานข้าวได้พักใหญ่ภัคคินีก็ตามมาด้วยทั้งจีบปากจีบคอพูดกับอิงฟ้าอย่างไม่พอใจ

"เธอล่ะพ่อเธอคงชอบงั้นเหรอที่อยู่ใกล้กับผู้ชายหลายคน"

อิงฟ้าตอกกลับด้วยสีหน้าเย้ยหยันและเดินออกไปเธอรู้อะไรดีๆเกี่ยวกับภัคคินีเยอะแค่ไม่พูดออกมาเท่านั้นเธอให้เวลาถัคคินีทำตัวซื่อตบตาเอมอรได้ไม่นานหรอกเดี๋ยวเธอก็จะเขี่ยภัคคินีให้พ้นทาง

"แก!"

ภัคคินีกัดหันกรอดเธอเข้าใจความหมายที่อิงฟ้าพูดดีตอนนี้ถือว่าอิงฟ้าถือไพ่เหนือเธอจึงกระโตกกระตากอะไรไม่ได้ ทั้งนึกถึงพ่อเธอก็โมโหหนักที่เลี้ยงงูพิษเอาไว้แว้งกัดลูกตัวเองคิดแล้วเธอก็เจ็บใจ

บ้านปาริดา

อลันนึกครึ้มอะไรขึ้นมาจึงขับรถออกมาหาปาริดาในช่วงหัวค่ำคราแรกกะว่าจะนอนที่บ้านแต่เขาก็วุ่นวายใจเกินทนอยากจะหาเพื่อนคุยเลยตัดสินใจมา

"พี่หมอมาซะดึกเลยค่ะ"

สองหนุ่มสาวมานั่งคุยกันที่สระว่ายน้ำที่เดิมที่ืี่ชอบนั่งคุยกัน

"พี่ขอนอนที่นี่นะ"

อลันเอ่ยปากขอปาริดาค้างที่นี่

"ทำไมไม่นอนที่บ้านล่ะคะ"

ปาริดาขมวดคิ้วสงสัยเล็กน้อย

"นอนที่นี่พี่สบายใจที่สุดแล้ว...มีดาวอยู่ใกล้ๆพี่ยิ่งสบายใจเข้าไปใหญ่"

อลันหันมายิ้มให้หญิงสาว

"พูดแบบนี้มีเรื่องไม่สบายใจอีกแล้วใช่ไหมคะ"

ปาริดาหลบสายตาหัรไปมองทางอื่นเล็กน้อยเธอไม่ค่อยกล้ามองเวลาเขายิ้มให้เท่าไรเพราะกลัวว่าตัวเองจะเขินจนเกินไป

"ก็เรื่องเดิมๆนั่นแหละ"

อลันเอ่ยเสียงอ่อนทั้งทิ้งตัวลงนอนบนเตียงริมสระน้ำ

"นี่...มาแอบดูอะไร"

เบนจามินเห็นเบลล่าด้อมๆมองๆที่หน้าประตูจึงเข้ามาทัก

"เงียบๆสิ"

เบลล่าตกใจรีบลากเบนจามินเข้ามาในบ้านอย่างรวดเร็วเพราะกลัวว่าคนที่นั่งกันอยู่ด้านนอกจะได้ยิน

"อืม...บอกได้รึยัง"

เบนจามินส่งสายตามองเบลล่าเห็นว่าเธอน่าจะมีเลศนัยอะไรบางอย่าง

"แค่แอบดูดาวกับพี่หมอ"

เบลล่าตอบตามตรงทั้งยังนึกรำคาญเบนจามินที่ยุ่งกับเธอแทบทุกเรื่อง

"แอบดูทำไมก็เดินออกไปสิ"

เบนจามินส่ายหัวเบาๆและจูงมือเบลล่าหมายจะเดินออกไปหาอลันกับปาริดา

"ไม่ๆๆ...มาคุณนี่เลย"

เบลล่ารีบยื้อเบนจามินเอาไว้

"อะไรของเธอ"

เบนจามินหันมามองหญิงสาวอย่างไม่เข้าใจ

"จะไปเป็นก้างขวางคอเพื่อนฉันทำไม"

เบลล่าบ่นเสียงแข็ง

"ไม่เข้าใจ"

เบนจามินขมวดคิ้ว

"ไม่มีอะไรฉันแค่อยากให้สองคนนั้นเค้าคุยกันแค่สองคนคุณไม่ต้องไปยุ่งหรอก"

เบลล่าพยายามอธิบายแบบอ้อมๆและหวังว่าเบนจามินจะเข้าใจในสิ่งที่เธอพูด

"ก็ยังไม่เข้าใจอยู่ดี"

เบนจามินอมยิ้มเล็กน้อยเขาเข้าใจแล้วแต่แค่อยากจะแกล้งเธอสักหน่อยเพราะเวลาเธอหงุดหงิดมันดูน่ารักดีในสายตาของเขา

"ดาวชอบหมออลันเข้าใจหรือยังห้ามบอกใครด้วยเข้าใจไหม"

เบลล่าบุ้ยปากเล็กน้อยทั้งบอกไปตามตรงคนตรงหน้าเธอจะได้เข้าใจเธอเสียที

"ก็แค่เนี้ย"

เบนจามินพูดจบก็เดินกลับไปทันที

"อ้าวคุณนี่"

เบลล่ามองตามหลังชาบหนุ่มอย่างหงุดหงิดเพราะเมื่อได้คำตอบแล้วก็เดินออกไปหน้าตาเฉยไม่ยอมรับปากเธอก่อน

วันต่อมา

14.00​ น.

โกดังร้าง

"จับฉันมาทำไม"

ภัคคินีไม่รู้เลยว่าเธอมีศรัตรูที่ไหนเดินชอปปิ้งอยู่ดีๆก็มีคนลากออกมาแถมจับตัวเธอมาขังไว้ในโกดังร้างนี่อีกด้วย

เพี๊ยะ ปึก ปั้กก

"โอ้ยย.."

ยังไม่ทันๆด้คำตอบเหล่าชายชุดดำพวกนั้นก็ฟาดมือใส่ใบหน้าเธอไม่ยั้ง

"อย่ายุ่งกับหมออลันอีกถ้าไม่อยากตาย"

เหล่าชายชุดดำพูดจบก็เดินกรูกันออกไปทิ้งให้เธออยู่คนเดียว

17.00 น.

คลินิคอลัน

"หมอคะคุณชุมาขอพบค่ะ"

พยาบาลสาวเปิดประตูเข้ามาแจ้งหมออลันที่กำลังนั่งทำงานอยู่ในห้อง

"หืม...ให้เธอเข้ามา"

อลันแปลกใจเล็กน้อยว่าชุติมานั้นยังกล้ามาหาเขาที่นี่อีกหรืออย่างไรเพราะวันที่เกิดเรื่องและไปเคลียร์กันที่โรงพักเขากับเธอก็บาดหมางกันไปอีกเรื่องนึงแล้วทีาเขาไม่ยอมความให้น้องสาวของเธอ

"สวัสดีค่ะลัน"

ชุติมาเดินเข้ามาทักทายหมอหนุ่มด้วยสีหน้าเรียบเฉย

"คุณมีอะไรหรือเปล่า"

อลันนั่งกอดอกจ้องหน้าหญิงสาวเขม็ง

"คือชุอยากจะขอร้องคุณให้ช่วยพูดกับสองคนนั้นให้ยอมความน้องชุ"

วันนี้ชุติมามาที่นี่เพราะอยากจะขอร้องเขาเ​รื่องเดิม

"แต่สิ่งที่น้องคุณทำมันเกินไป"

อลันยื่นคำขาดไปแล้วว่ายังไงเขาก็ไม่ยอม

"ถ้าคุณรับปากชุจะไม่ยุ่งกับคุณและจะพาน้องฉันไปอยู่ที่ต่างประเทศไม่ให้กลับมายุ่งกับพวกลันอีกเลย"

ชุติมามีข้อเสนอที่จะแลกกับความปลอดภัยของปาริดาและเบลล่า

"ผมจะเชื่อใจคุณได้มากแค่ไหน"

อลันยอมรับว่าเขาพอใจในข้อเสนอแต่เขาไม่ค่อยเชื่อใจชุติมาเท่าไรว่าจะทำจริงหรือไม่

"ชุเป็นคนพูดจริงทำจริงคุณก็น่าจะรู้...และนี่คือสิ่งยืนยันว่าชุไม่ได้เป็นคนจับตัวคนของลันไปทำร้าย"

ชุติมานั้นเป็นคนพูดจริงทำจริงเธอสงสารน้องเธอจึงตัดสินใจที่จะทำแบบนี้และเธอก็มีหลักฐานมายืนยันให้อลันได้รู้ว่าสิ่งที่เขาคาใจและสิ่งที่เธอเคยอธิบายไปแล้วมันอยู่ในเอกสารที่เธอยื่นให้เขา อลันรับซองเอกสารจากชุติมาด้วยสีหน้าที่สงสัย

"ชุจะรอคำตอบนะคะขอตัวก่อน"

ชุติมาพูดจบก็ขอตัวกลับไปทันทีเพราะธุระของเธอได้เสร็จสิ้นลงแล้ว

18.00​ น.

อลันเปิดในซองเอกสารดูพักใหญ่เขาค่อนข้างตกใจกับเรื่องที่พึ่งได้รู้มาจึงตรงดิ่งมาหาเบนจามินเพื่อให้เขาได้ตรวจสอบให้ว่าเรื่องที่เขาได้รู้มันจริงหรือไม่

"คุณว่ายังไง"

อลันกุมขมับอยู่พักใหญ่เขาไม่อยากตะเชื่อว่าอิงฟ้าเป็นคนทำร้ายปาริดาเพราะเธอจะทำแบบนั้นไปเพื่ออะไรทั้งที่เคยเจอปาริดาเพียงแค่ครั้งเดียว

"มีเหตุผลอะไรที่เพื่อนคุณต้องทำแบบนี้"

เบนจามินลองถามความเห็นจากอลัน

"ผมไม่ทราบเหมือนกันยังไงคุณก็ช่วยเชคหน่อยแล้วกันว่านี่มันของจริงหรือของปลอม"

อลันเองก็สับสนในใจกับข้อนี้อยู่เหมือนกัน

"ผมจะรีบจัดการให้"

เบนจามินพยักหน้าเบาๆเขาจะรีบสืบเรื่องนี้ให้เร็วที่สุด

20.00​ น.

บ้านอลัน

"คุณแม่เรียกอิงฟ้ามามีอะไรเหรอคะ"

อิงฟ้าได้รับสายจากเอมอรตั้งแต่ช่วงเย็นพอเธอทำงานเสร็จจึงแวะมาหาเอมอรที่บ้าน

"เธอเป็นคนทำหนูภัค"

เอมอรโกรธมากเมื่อเห็นสภาพภัคคินีที่ถูกทำร้ายและรู้จากปากภัคคินีว่าเป็นฝีมืออิงฟ้า

"พูดอะไรคะ"

อิงฟ้ายังคงทำหน้าตาใสซื่อไม่รู้ไม่ชี้

"อย่าโกหก"

ภัคคินีค่อยๆเดินออกมาพร้อมพี่เลี้ยงใบหน้าของเธอยังปูดช้ำไม่หายวันนี้เธอรู้ว่าเป็นฝีมือของอิงฟ้าได้เพราะขอร้องให้คนเป็นพ่อช่วยและพ่อเธอก็ไม่ใส่ใจอิงฟ้าอีกต่อไปแล้วให้เธอเอาผิดอิงฟ้าได้เลยเธอจึงมาบอกเอมอรเป็นคนแรกเพราะเธอรู้ว่าอิงฟ้าชอบอลันจึงอยากกำจัดเธอตัวเธอเลยต้องชิงกำจัดอิงฟ้าเสียก่อน

"คุณภัคพูดอะไรคะ"

อิงฟ้ายังคงทำเป็นไม่รู้เรื่องอีกต่อไป

"เธอเป็นคนสั่งให้คนมาทำร้ายฉัน"

ภัคคินีตะคอกเสียงฝาดเหลืออดกับอิงฟ้าที่เสแสร้งกับทุกคน

"คุณพูดอะไรฉันไม่รู้เรื่อง"

อิงฟ้าเริ่มบีบน้ำตา

"เธอก็น่าจะรู้นะว่าพ่อฉันน่าจะเลือกช่วยลูกในไส้มากกว่าช่วยเธอ"

ภัคคินีบอกอิงฟ้าด้วยรอยยิ้มเย้ยหยันว่าเหตุการณ์นี้ทำให้พ่อของเธอเขี่ยอิงฟ้าทิ้งสาแก่ใจเธอเสียที

"ฉันก็พึ่งรู้นะว่าเธอเป็นเมียน้อยเกาะสามีคนอื่นกินริอาจจะอยากมาเป็นสะใภ้ฉันอย่าหวังเลยเรื่องนี้ยังไงก็ต้องถึงหูตาลัน"

เอมอรจีบปากจีบคอต่อว่าอิงฟ้าอย่างไม่พอใจ

"พวกมึงก็ลองบอกเรื่องนี้ให้ลันรู้ดูสิ"

อิงฟ้าปาดน้ำตาทิ้งในเมื่อเธอเล่นบทนางเอกแล้วเรื่องมันยากนักเธอก็ขอเล่นบทนางร้ายก็แล้วกันจึงควักปืนออกมาจากกระเป๋าและจ่อไปที่เอมอรและภัคคินี

"นี่...นังบ้า"

เอมอรมือไม้สั่นที่อิงฟ้ากล้าทำกับพวกเธอแบบนี้

"พวกแกเดินออกไป"

อิงฟ้าวั่งให้ทั้งสองคนเดินออกไปที่หน้าบ้าน

ปั้ง

"อ๊ายยย"

เมื่อทั้งสองไม่ทำตามกันดีๆเธอจึงต้องยิงขู่

ไม่นานอิงฟ้าก็พาทั้งสองขึ้นรถและเอามาขังที่โกดังที่เดิมที่ภัคคคินีเคย​ถูกขังและครั้งนี้เธอจะไม่แค่ทำร้ายสั่งสอนแต่เธอจะปล่อยให้ทั้งสองตายอยู่ในนี้เรื่องของเธอจะได้ไม่มีใครมาขัดขวางเป้าหมายได้

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status