"พี่ชิชา"
เบลล่าหน้าเสียเล็กน้อยที่จู่ๆชิชาที่หายหน้าหายตาจากมหาลัยเพราะข่าวฉาวมายืนขวางหน้าเธอทั้งสองแอบหวั่นใจเล็กน้อยว่าเธอจะรู้หรือเปล่าว่าข่าวของเธอที่ถูกปล่อยนั่นเกิดมาจากใคร
"พี่ขอโทษที่ฉันทำเรื่องราวพวกนั้นแต่พี่ฉันทำไปเพราะพี่ชุเป็นคนสั่งพี่ปฏิเสธอะไรไม่ได้"
ชิชาอาสาเป็นเจ้ามือเลี้ยงอาหารปาริดาและเบลล่าเธอเอ่ยสารภาพขอโทษสองสาวด้วยสีหน้ารู้สึกผิด
"อย่างงั้นเหรอคะ"
ปาริดาได้ยินแบบนั้นก็ใจอ่อนยวบเพราะดูท่าเบนจามินจะเล่นงานผิดคน
"พวกเธออย่าโกรธพี่กันเลยนะตอนนี้เรื่องพี่ก็ทำให้พี่อายจนไม่รู้จะเอาหน้าไปไว้ไหนแล้ว"
ชิชาก้มหน้างุด
"คืนนี้จะมีงานปาร์ตี้ที่โรงแรมxxxเลี้ยงส่งพี่ไปเรียนที่เมืองนอกพี่ชวนพวกเธอด้วยนะมีแต่คนกันเองทั้งนั้น"
ชิชาเอ่ยชวนทั้งสองไปงานเลี้ยงก่อนที่เธอจะไปเรียนต่างประเทศเพราะพี่สาวเป็นคนส่งไป
"เอ่อ.."
เบลล่ารู้สึกไม่เชื่อใจชิชาร้อยเปอร์เซ็นเท่าไรว่าชิชาจะรู้สึกผิดจริงๆ
"งั้นเราจะไปนะคะ"
ปาริดาตอบโดยไม่ต้องคิดคนที่ทำผิดและมาขอโทษเธอก็พร้อมที่จะให้อภัย
"ดีจะ...งั้นพี่ไม่กวนแล้วขอตัวก่อนนะ"
ชิชาได้ยินดังนั้นก็รีบวางเงินค่าอาหารไว้ให้ทั้งสองสาวและเดินออกจากร้านไปด้วยท่าทีมีความสุข
"แกจะไปจริงเหรอ"
เบลล่าหันมาถามปาริดาหลังจากที่ชิชาออกไปแล้วด้วยสีหน้าไม่แน่ใจ
"อืม.."
ปาริดาพยักหน้า
"ไม่กลัวเจออย่างครั้งก่อนหรือไง"
เบลล่ารู้ว่าหากปาริดาไปไม่แน่จะต้องไปเจอชุติมาและอาจจะถึกแหกอกอย่างครั้งก่อนเอาได้
"เอาน่านี่เราก็ทำให้เค้าอายจนอยู่ไม่ได้เลยนะ"
ปาริดาไม่สนว่ามันจะเป็นอย่างไรเธอไปเพราะความรู้สึกผิดในใจลึกๆ
"ก็ได้ๆ"
เบลล่าเห็นว่าเพื่อนเธอมั่นใจงั้นเธอก็จะไปด้วยในคืนนี้
งานเลี้ยง
ตอนนี้ทั้งสี่คนเข้ามาที่โรงแรมหรูและขึ้นมาที่ชั้นส่วนตัวที่ชิชาจัดงานเลี้ยงทั้งสี่อยู่ในชุดที่ดูไม่เป็นทางการมากแต่ก็ให้เกียรติเจ้าของงานด้วยการใส่ชุดแบรนด์หรูกันทุกคน
"มากันแล้วเหรอ...เข้ามาข้างในเถอะ"
ชิชาเห็นว่าเบลล่ากับปาริดามาพร้อมกับหมอลันและบอดี้การ์ดของปาริดาเธอจึงรีบเข้ามาต้อนรับอย่างเป็นกันเอง
"ค่ะ.."
ปาริดาเดินตามชิชามาด้านในที่นี่มีคนไม่เยอะมากส่วนมากจะเป็นเพียงเพื่อนสนิทของชิชาเท่านั้นในงานก็เปิดดนตรีคลอเบาๆไม่ได้จะอึกกระทึกครึกโครมแบบที่เธอคิดเอาไว้ว่าจะเหมือนในคลับในบาร์ที่ต้องมีแต่ความสนุกและคนที่เธอไม่ค่อยอยากเจอเท่าไรก็คือชุติมาที่นั่งดื่มอยู่ที่โต๊ะเดียวกับชิชานั่นเอง
"สวัสดี"
ชุติมาเห็นอลันเดินเข้ามาก็ลุกขึ้นยืนและตวัดหางตาใส่ปาริดาเล็กน้อยและเข้ามาทักอลัน
อลันมองหน้าชุติมาด้วยสายตาที่เย็นชาเพราะเขายังเชื่อว่าชุติมาเป็นคนทำร้ายปาริดาอยู่แม้เธอจะปฏิเสธข้อกล่าวหานี้ก็ตาม
"ชุแค่อยากจะพูดกับคุณแล้วก็กับเธออีกครั้งว่าไม่ได้ส่งคนไปทำร้ายจะเชื่อหรือไม่ก็แล้วแต่..ขอตัวก่อน"
ชุติมาเอ่ยกับอลันด้วยน้ำเสียงที่จริงจังทั้งขอตัวออกไปจากงานเพราะหากอยู่ก็จะพลอยหมั่นไส้ปาริดาปาร์ตี้ไม่สนุกเปล่าๆ อลันมองชุติมาที่เดินหันหลังให้เขาอย่างไม่เข้าใจเพราะเขาเค้นเธอเท่าไรเธอก็ไม่เคยเอ่ยปากยอมรับเสียที
"อย่าไปใส่ใจพี่ชุเลยปาร์ตี้กันดีกว่าเนอะ...หนุ่มๆเชิญโซนนี้เลยค่ะตรงนี้มีแต่สาวๆนะคะ"
ชิชาถือโอกาสดึงมืออลันและเบนจามินไปนั่งดื่มอีกฝั่งเพราะตรงนี้มีแต่ผู้หญิงที่จะปาร์ตี้กัน
"งานเลี้ยงนี่ทำไมพี่ชิชาชวนคนมาน้อยจังปกติจะหน้าใหญ่กว่านี้ไม่ใช่หรือไง"
เบลล่ามองคนในงานทั้งทำหน้าสงสัยไม่หยุด
"คิดอะไรมากล่ะ..เป็นข่าวขนาดนั้นอยากจะชวนใครมาดูตัวเองล่ะ"
ปาริดาแอบกระซิบใส่หูเบลล่าเบาๆ
"อืม...ก็จริง"..
เบลล่าลองคิดตามเพื่อนเธอก็น่าจะเป็นอย่างที่เพื่อนเธอพูด
ห้องส่วนตัว
"เล่นแรงเหมือนกันนะ"
ชัชนนท์กระดกแก้วไวน์ดื่มทั้งมองชิชาที่กำลังเทผงอะไรบางอย่างลงในแก้วน้ำส้มเขาไม่คิดว่าแฟนสาวของเขาจะเอาคืนผู้หญิงสองคนนั้นแรงขนาดนี้
"คนอย่างฉันไม่ยอมใครง่ายๆอยู่แล้ว"
ชิชาถึงแม้จะไม่รู้ว่าใครเป็นคนต้นคิดเรื่องที่ปล่อยข่าวเธอออกมาแต่พอจะเดาได้ว่าเป็นพวกของปาริดาแน่นอนและวันนี้ทั้งเบลล่าและปาริดาก็จะตกอยู่ในสภาพไม่ต่างจากเธอ
"เธอยอมแบ่งปันฉันให้คนอื่นจริงๆเหรอ"
ชัชนนท์ถามชิชาด้วยสีหน้าเจ้าเล่ห์วันนี้เห็นเธอเสนอให้เขานอนกับปาริดานับว่าเธอใจกว้างจนเขาพอใจอยู่ไม่น้อยก็แน่ล่ะเธอยังเที่ยวไปนอนกับคนอื่นโดยที่เขาขัดอะไรไม่ได้คราวนี้ก็เป็นทีของเขาบ้าง
"อืม..ฉันยอม"
ชิชาเลือกความสะใจของตัวเองมาก่อนเสมอแม้จะหวงชัชนนท์นักหนาแต่ก็รู้สันดานชัชนนท์ดีว่าได้ใครแล้วก็ไม่สนใจเธอเองก็เช่นกันหากไม่ตามจิกก็คงเลิกลากันไปนานแล้ว
ครู่ต่อมา
"สองสาว..น้ำส้มจะ"
หลังจากที่ชิชาจัดการผสมน้ำส้มเสร็จเธอก็เดินถือเอามาให้สองสาวด้วยตัวเอง
"ขอบคุณค่ะ.."
เบลล่าและปาริดาหยิบขึ้นมาดื่มอย่างกระหายเพราะเครื่องดื่มที่เสริฟก่อนหน้านี้มีแต่เครื่องดื่มที่ผสมแอลกอฮอลล์
"อะนี่ถ้าง่วงพี่เปิดห้องไว้ให้แล้ว"
ชิชายื่นกุญแจห้องให้ปาริดา
"ขอบคุณค่ะ"
ปาริดายื่นมือรับและเอ่ยขอบคุณอีกฝ่ายที่ดูแลพวกเธอเป็นอย่างดี
"พี่อยากเข้าห้องน้ำซะแล้วสิดาวไปเป็นเพื่อนพี่หน่อยนะห้องน้ำที่นี่ค่อนข้างมืด"
ชิชาดึงมือปาริดาให้ตามเธอไปโดยให้เหตุผลว่าเธอไม่กล้าไปห้องน้ำคนเดียว
"เดี๋ยวมานะเบล"
"เคร"
เบลล่ามองตามเพื่อนเธอกับชิชาครู่หนึ่งจึงหันมาหาอะไรทานต่อเพราะมีน้ำส้มอยู่ในมือแล้วทานอะไรก็ไม่ต้องกลัวฝืดคอ
"อืม..เวียนหัวจัง"
เบลล่าเดินวนรอบโต๊ะอาหารที่จัดเรียงรายอยู่จู่ๆเธอก็เกิดเวียนหัวขึ้นมาเสียอย่างนั้น
"เบลนี่กุญแจห้องจะดาวฝากพี่มาให้"
ชิชาเดินกลับมายื่นกุญแจห้องให้เบลล่า
"ดาวล่ะคะ"
เบลล่ามองหาเพื่อนเธอไม่ยักจะเห็น
"เห็นว่าง่วงเลยขอนอนพักแล้วก็ฝากกุญแจห้องมาให้เบลจะ"
ชิชายิ้มอ่อน
"อ๋อ.. ค่ะเบลก็รู้สึกอยากพักเหมือนกันงั้นขอตัวก่อนนะคะ"
เบลล่าเองก็รู้สึกอยากพักเช่นกันจึงขอตัวเดินออกไปจากงานไม่รู้จู่ๆทำไมรู้สึกครั่นเนื้อครั่นตัวแปลกๆ
"ตามสบายเลยให้พี่ไปส่งไหม"
ชิชาเอ่ยตามหลังเบลล่าด้วยรอยยิ้ม
"ไม่เป็นไรค่ะ"
เบลล่าปฏิเสธชิชาทั้งรีบวางแก้วและขนมในมือเดินไปขึ้นลิฟท์เพื่อไปที่ห้องพักทันที
"เบลเป็นอะไร"
เบนจามินเห็นท่าทางเบลล่าจะไม่ค่อยดีจึงเดินเข้ามาถามชิชาหลังจากที่เบลล่าเดินออกไปแล้ว
"อ๋อ..เบลเหมือนจะไม่สบายเลยขอไปพักเมื่อกี้เบลบอกให้ฉันบอกคุณให้ตามไปดูเธอหน่อยน่ะค่ะอยู่ห้องxxxค่ะ"
ชิชาเอ่ยด้วยสีหน้าเป็นห่วง หลังจากที่รู้จากปากชิชาว่าเบลล่าต้องการให้เขาไปดูแลจึงรีบตามเบลล่าไปที่ห้องตามที่ชิชาบอก
ทางด้านอลัน
"ปล่อยดาวเดี๋ยวนี้"
อลันรีบส่งเสียงดักก่อนที่เธอจะถูกชัชนนท์จะพาปาริดาเข้าห้องไปเขาตามปาริดาและชิชาตั้งแต่ที่หญิงสาวทั้งสองมาเข้าห้องน้ำแล้วเพราะเห็นว่ามันผิดปกติ
"คุณเป็นใคร"
ชัชนนท์เห็นหน้าคนพูดไม่ชัดนักเพราะตรงที่เขามองมันมืด
"คนที่ทำให้บริษัทพ่อนายพังได้ก็แล้วกัน"
อลันค่อยๆเดินผ่าความมืดเข้ามาประชิดตัวชัชนนท์
"เอ่อ..หมออลัน"
ชัชนนท์เห็นอลันก็รีบปล่อยปาริดาลงทันที
"ใครเป็นคนสั่งให้นายทำ"
อลันอุ้มปาริดาไว้สีหน้าของเขาตอนนี้โมโหมาก
"ผมแค่ทำตามคำสั่งของชิชาเท่านั้น"
ชัชนนท์กลัวจนหน้าซีดจึงอ้างว่าทำตามคำสั่งของชิชาแต่อันที่จริงเขาก็เป็นคนช่วยคิดแผนทุกอย่างเพราะอยากจะได้ตัวปาริดาอยู่แล้ว
"คนอย่างนายเนี่ยเหรอให้ผู้หญิงจูงจมูก.."
อลันเอ่ยทิ้งท้ายก่อนจะพาปาริดากลับและรีบโทรบอกเบนจามิน
ทางด้านเบลล่า
แกร๊กก
"อยู่ไหนกันนะดาว...ทำไมร้อนแบบนี้นะ"
เบลล่าเดินทุลักทุเลมาถึงห้องแล้วจึงเสียบคีย์การ์ดเข้าไปพอเปิดประตูกลับไม่เห็นว่าใครอยู่ในห้องจึงแปลกใจเล็กน้อยทั้งทิ้งตัวลงนั่งบนเตียงเพราะยืนไม่ไหว
ก๊อกๆๆ
"คุณมาทำอะไร"
เบลล่าเดินมาเปิดประตูเพราะคิดว่าปาริดาแต่ก็เห็นเป็นเบนจามินเสียอย่างนั้นยิ่งเธอเห็นเขาก็ยิ่งทำให้เธอฟุ้งซ่านแปลกๆจึงไม่ค่อยกล้าที่จะสบตาชายหนุ่มเท่าไรนัก
"ก็เธอเป็นคนให้ฉันมาเองนี่"
เบนจามินขมวดคิ้วแปลกใจกับคำพูดของหญิงสาว
"ดาวอยู่ไหน"
เบลล่าถามชายหนุ่มเสียงแหบพร่าทั้งตาปรือหยาดเยิ้มเหมือนคนที่กำลังจะควบคุมตัวเองไม่ได้
"หมออลันพากลับไปแล้ว"
เบนจามินตอบพร้อมกวาดสายตาไปรอบๆห้องและมองอาการของเบลล่าด้วยสีหน้าครุ่นคิด
"อ้าวเหรอ...งั้นคุณช่วยพาฉันกลับหน่อยสิ"
เบลล่าอยากกลับเต็มทนเพราะเธอเหมือนจะไม่มีสติ
"เดี๋ยวนะ...หึ่"
เบนจามินเดินไปกระชากอะไรบางอย่างออกและทำลายมันกับมือเป็นกล้องที่ติดเอาไว้นั่นเอง
"อะไร"
เบลล่ามองเบนจามินอย่างไม่เข้าใจ
"ใครให้เธอมาที่นี่"
เบนจามินถามหญิงสาวเสียงแข็ง
"พี่ชิชา...เธอบอกว่าดาวมานอนพักที่นี่"
เบลล่าตอบไปตามความจริง
"กลับกันเดี๋ยวนี้เลย"
เบนจามินพอจะเดาออกแล้วว่าเบลล่าเป็นแบบนี้เพราะอะไรจึงรีบพาเธอกลับที่ชิชาให้เขาตามเบลล่ามาที่นี่ก็เพราะอยากจะแบล็คเมล์ทั้งเขากับเบลล่าและปาริดากับชัชนนท์เป็นแน่
ครู่ต่อมา"อืม.."หลังจากที่เบนจามินขับรถออกมาได้ครู่หนึ่งตอนนี้ก็ดูเหมือนว่าเบลล่าจะไม่มีสติไปแล้วเพราะเธอเริ่มถอดเสื้อผ้าตัวเองออกทีละชิ้น"เดี๋ยวๆจะถอดเสื้อผ้าทำไม"เบนจามินต้องจอดรถและห้ามหญิงสาวเอาไว้ก่อน"ฉันร้อน...คุณช่วยฉันด้วย"เบลล่าลุกขึ้นมานั่งคร่อมหันหน้ามาซบกับอกชายหนุ่มในขณะที่เปลือยเปล่าเหลือแต่ชั้นในเพราะเดรสราคาแพงถูกถอดออกไปแล้ว"นี่มีสติหน่อยสิ..อื้ออ"เบนจามินพยายามจับมือหญิงสาวเอาไว้และหลบหน้าจากใบหน้าของเธอที่กำลังซอกซอนหอมซ้ายหอมขวาเขาอยู่พลั้กกกก"โทษทีละกัน"เมื่อเห็นว่าเธอไม่ยอมหยุดทั้งกลัวใจตัวเองว่าจะระงับอารมณ์ไม่ไหวเพราะเขาก็ใช่ว่าจะทนอาการยั่วยวนของหญิงสาวได้จึงใช้มือหนาฟาดไปที่สะบักของหญิงสาวจนเธอสลบไปและเขาจึงถอดเสื้อเชิ้ตเขาคลุมให้เธอและนีบขับรถกลับบ้านทันทีโดยที่หญิงสาวยังนั่งฟุบอยู่บนตักซบอกแกร่งของเขาอยู่บ้านปาริดา"จนได้นะดาวถ้าพี่ไปไม่ทันจะเป็นยังไง"อลันพาปาริดากลับมาถึงบ้านได้พักใหญ่ก็เช็ดเนื้อเช็ดตัวให้หญิงสาวและคอยดูแลเธออยู่ไม่ห่าง"อ้าวคุณเบน...ทำไม”อลันได้รู้ว่าเบนจามินกลับมาแล้วจึงรีบออกมาดูเมื่อเห็นเบลล่าอยู่ในสภาพที่ไม่ค่อยดีนักจึงต
ครู่ต่อมา"อยู่ให้ห่างหมอลันไว้จะดีกว่านะเพราะพ่อฉันคงไม่ชอบให้เธออยู่ใกล้ผู้ชายคนอื่น"ในขณะที่อิงฟ้าขอตัวมาเข้าห้องน้ำหลังจากทานข้าวได้พักใหญ่ภัคคินีก็ตามมาด้วยทั้งจีบปากจีบคอพูดกับอิงฟ้าอย่างไม่พอใจ"เธอล่ะพ่อเธอคงชอบงั้นเหรอที่อยู่ใกล้กับผู้ชายหลายคน"อิงฟ้าตอกกลับด้วยสีหน้าเย้ยหยันและเดินออกไปเธอรู้อะไรดีๆเกี่ยวกับภัคคินีเยอะแค่ไม่พูดออกมาเท่านั้นเธอให้เวลาถัคคินีทำตัวซื่อตบตาเอมอรได้ไม่นานหรอกเดี๋ยวเธอก็จะเขี่ยภัคคินีให้พ้นทาง"แก!"ภัคคินีกัดหันกรอดเธอเข้าใจความหมายที่อิงฟ้าพูดดีตอนนี้ถือว่าอิงฟ้าถือไพ่เหนือเธอจึงกระโตกกระตากอะไรไม่ได้ ทั้งนึกถึงพ่อเธอก็โมโหหนักที่เลี้ยงงูพิษเอาไว้แว้งกัดลูกตัวเองคิดแล้วเธอก็เจ็บใจบ้านปาริดาอลันนึกครึ้มอะไรขึ้นมาจึงขับรถออกมาหาปาริดาในช่วงหัวค่ำคราแรกกะว่าจะนอนที่บ้านแต่เขาก็วุ่นวายใจเกินทนอยากจะหาเพื่อนคุยเลยตัดสินใจมา"พี่หมอมาซะดึกเลยค่ะ"สองหนุ่มสาวมานั่งคุยกันที่สระว่ายน้ำที่เดิมที่ืี่ชอบนั่งคุยกัน"พี่ขอนอนที่นี่นะ"อลันเอ่ยปากขอปาริดาค้างที่นี่"ทำไมไม่นอนที่บ้านล่ะคะ"ปาริดาขมวดคิ้วสงสัยเล็กน้อย"นอนที่นี่พี่สบายใจที่สุดแล้ว...มีดาวอย
วันต่อมา11.00 น.บ้านอลัน"ตอนนี้ได้เรื่ิองบ้างไหมครับ"เบนจามินมาที่บ้านอลันเพราะรู้ว่าแม่ของชายหนุ่มหายไปตั้งแต่เมื่อคืน"ยังไม่ได้เบาะแสอะไรเลยครับ"อลันนั่งหน้าเสียอยู่กับตำรวจสองนายที่กำลังสอบปากคำเขาอยู่มหาลัยxx"จะไปไหนเหรอแก"เบลล่าทักปาริดาที่กำลังค่อยๆเดินออกไปนอกห้องเรียนในขณะที่อาจารย์กำลังบรรยายอยู่"จะไปเข้าห้องน้ำน่ะ"ปาริดาเอ่ยจบก็รีบเดินออกไปอย่างรวดเร็ว"อืม..รีบไปรีบมาล่ะ"เบลล่าพยักหน้าเบาๆเพราะเห็นว่สเพื่อนเธอคงจะอยากเข้าห้องน้ำเอาเสียมากๆจึงต้องรีบร้อนขนาดนี้ชั่วโมงต่อมา"ทำไมเข้าห้องน้ำนานจังเลยล่ะ...โทรก็ไม่รับ"เบลล่าเดินมาตามหาปาริดาที่ห้อวน้ำแต่ก็ไม่ยักจะเห็นนี่มันก็เป็นชั่วโมงแล้วที่เพื่ิอนเธอออกมาจึงยกมือถือโทรตามแต่ก็โทรไม่ติดตอนนี้เธอเริ่มใจไม่ดีเสียแล้วโกดังร้าง"คุณป้า"ปาริดามาที่นี่ได้ก็เพราะมีคนส่งข้อความให้เธอออกไปหาที่หลังรั้วมหาลัยเพียงคนเดียวโดยขู่ว่าหากไม่มาเพียงคนเดียวเอมอรจะถูกฆ่าตายเธอจึงต้องโกหกเบลล่าว่าเธอจะมาเข้าห้องน้ำ"กองอยู่ด้วยกันนี่แหละฉันจะได้หมดมารสักที"อิงฟ้าผลักปาริดาให้นั่งลงไปกองกับเอมอรและภัคคินีที่ตอนนี้สะบักสะบอมกันทั้
"มีอะไรจะสอนฉันอีกไหม"เบลล่าอมยิ้มภูมิใจที่ฝีมือตัวเองก็ไม่เลว"อืม...เจอกันครั้งหน้าค่อยสอนแล้วกันตอนนี้ฝึกแค่นี้ให้เก่งก่อน"เบนจามินทำหน้าครุ่นคิดเล็กน้อยเห็นว่าสอนเธอแค่นี้ก่อนจะดีกว่าเพราะเดี๋ยวยังไงก็ต้องเจอกันอีก"ก็ได้...แล้ว...คุณจะกลับพร้อมพี่นิเลยไหม"เบลล่าพยักหน้ารับและแอบถามเรื่องเวลากลับของชายหนุ่ม"อืม...ทำไมเหรอ"เบนจามินตอบน้ำเสียงเรียบ"เปล่าก็แค่ถามดูเฉยๆ"เบลล่าปฏิเสธเสียงสูงและเดินหน้าหงอยออกไปจากห้องเขาทันที ตอนนี้เบนจามินอมยิ้มมุมปากเพราะรู้ว่ามีคนตรงนี้ไม่อยากให้เขาไปสองวันต่อมา"พี่ไปก่อนนะ"วันนี้ถึงเวลาแล้วที่นิชาจะต้องกลับเพราะห่างลูกของเธอมาหลายวันแล้ว"เดินทางปลอดภัยนะคะพี่นิ/บ๊ายบายค่ะพี่นิ"ปาริดาและเบลล่าโบกมือลานิชาในขณะที่เธอกำลังจะขี้นเครื่องบินเจ็ทที่เอริคให้คนมารับกลับพร้อมเบนจามิน"จ้า"นิชาหันมายิ้มให้หญิงสาวทั้งสองก่อนจะเดินขึ้นไป"เดินทางปลอดภัยนะคุณ"ในขณะที่เบนจามินกำลังเดินขึ้นเครื่องเบลล่าก็เอ่ยลาเขาด้วยสีหน้าหดหู่เล็กน้อยและยื่นอะไรบางอย่างให้กับเขา"อืม..อะไร"เบนจามินหันมายิ้มอ่อนให้เบลล่ารับถุงกระดาษที่เบลล่ายื่นให้ทั้งถามว่ามันคือ
เย็นของวัน"แกจะเซอร์ไพรซ์พี่หมอจริงเหรอ"เบลล่านอนคุยกับปาริดาอยู่บนเตียงเรื่องที่ปาริดาจะเซอร์ไพรซ์เล็กๆให้หมออลันในวันที่ไปทะเล"อืม..ฉันอยากทำให้พี่หมอก่อนที่จะไม่ค่อยได้เจอกันแล้ว""แกไม่ลองบอกความรู้สึกในใจไปล่ะ"เบลล่ายังคงเข็ญเพื่อนของเธอบอกความในใจเพราะอยากเห็นเพื่อนเธอมีความสุข"ไม่เอาหรอกกลัวจะไม่เหมือนเดิมอะ"ปาริดาส่ายหัวเบาๆสิ่งที่เธอกลัวคือทุกอย่างจะไม่เหมือนเดิมหากอลันไม่ได้คิดกับเธอแบบที่เธอคิดกับเขา"ฉันว่าพี่หมอก็ดูสนใจแกอยู่นะไม่อย่างนั้นจะตามดูแลแกทำไม"เบลล่าพูดความคิดของเธอออกมาให้ปาริดาได้ฟังเผื่อเพื่อนเธอจะเปลี่ยนความคิด"เค้าคงเห็นฉันเป็นแค่น้องสาวน่ะอีกอย่างเพราะพี่นิเคยขอให้เค้าดูแลฉันก็เท่านั้น"ปาริดาไม่คิดเช่นนั้นเพราะอลันดูแลเธอมาตั้งแต่นิชานั้นวานให้เขานั้นช่วยมาดูแลเธอ"แล้วถ้าแกไปจากที่นี่แล้วพี่หมอไม่เหมือนเดิมล่ะ...ถ้าเค้าไม่ได้ดูแลเอาใจใส่แกเหมือนเดิมแกจะรู้สึกยังไง"เบลล่าลองพูดให้เพื่อนเธอคิดในหลายๆแง่หากวันนึงอลันเจอผู้หญิงที่ถูกใจแล้วไม่สามารถสนิทกับเพื่อนเธอได้เหมือนเดิมปาริดาจะเป็นอย่างไร"ก็ใช้ชีวิตปกติไปสิฉันก็ดูแลตัวเองได้นี่นา"ปาริดาแอบ
อังกฤษเพนท์เฮ้าส์"เฮ้อ...ถึงซะที"เบลล่าทิ้งตัวลงบนเตียงนุ่มในเพนท์เฮ้าส์หรูที่นิชาเตรียมไว้ให้เธออยู่กับปาริดาหลังจากที่เดินทางมาครึ่งค่อนวัน"พักกันตามสบายนะครับเดี๋ยวผมมาขอตัวสักครู่"บรูคให้สองสาวพักกันตามสบายเพราะเขามีธุระที่จะคุยกับเบนจามิน"ไปไหนเหรอคะคุณบรูค"เบลล่าถามบรูคอย่างสงสัยเพราะเห็นว่าพึ่งจะมาถึง"อ่อไปชั้นบนน่ะครับไปหาเบน"บรูคไม่ได้ไปไหนไกลเพียงแค่ออกไปเพนท์เฮ้าส์อีกชั้นที่เบนจามินอยู่"เอ่อ...ฉันไปด้วยค่ะพอดีอยากไปทักทายแกไปด้วยไหมดาว"เบลล่ารู้ว่าเบนจามินอยู่ที่นี่ก็เกิดกะปรี้กะเปร่าขึ้นมาทันทีจึงขอตามบรูคไปหาชายหนุ่มด้วย"แกไปเถอะฉันขอจัดของก่อน"ปาริดาไม่อยากไปรบกวนเวลาของเพื่อนเธอกับเบนจามินจึงให้เบลล่าไปกับบรูคคนเดียวก็พอเพราะเดี๋ยวช่วงเย็นก็คงต้องเจอกันอยู่แล้วห้องเบนจามิน"หื้ม...เลิกอุ้มไอได้แล้วไอโตแล้วนะ"บีน่าเด็กสาววัยสิบห้าน้องสาวแท้ๆของบรูคและเบนจามินถูกคนเป็นพี่ชาบอุ้มฟัดหอมซ้ายหอมขวาก็เกิดรำคาญอย่างมากเพราะเธอโตจนเป็นสาวแล้วพี่ชายเธอก็ยังไม่เลิกกระทำกับเธอเป็นเด็กๆเสียที"ไม่เลิก...ไอยังเห็นยูตัวเท่าลูกหมาอยู่เลย"ฟอดดดดดเบนจามินยังคงกอดหอมน้องส
"จะพาไปไหน"เบลล่าไม่เข้าใจว่าเบนจามินจะจูงเธอขึ้นมาเพื่ออะไรจะให้มาดูผู้หญิงของเขาอีกหรือไง"นั่นไง"เบนจามินพาหญิงสาวเข้ามาในห้องนอนของเขาและชี้ไปที่รูปหัวเตียงที่มีโถแก้วคุ้กกี้ของหญิงสาววางอยู่ใกล้ๆ"รูปใคร"เบลล่าเห็นคุ้กกี้ของเธอก็พลอยหายโกรธเขาไปเปราะหนึ่งแต่ก็ยังไม่เข้าใจอยู่ดีว่าเขานั้นจะให้เธอดูรูปเพื่ออะไรในนั้นคนที่เธอเดาได้น่าจะเป็นเขาและบรูคตอนยังละอ่อนและมีเด็กผู้หญิงน่าตาน่ารักอีกคนที่เบนจามินอุ้มอยู่"ฉันกับคนที่ฉันอุ้มเมื่อกลางวันไงเธอชื่อบีน่าเป็นน้องสาวแท้ๆของฉัน"เบนจามินคลายความเข้าใจปิดของหญิงสาวให้กระจ่าง"น..น้องสาว"เบลล่าถึงกับไปไม่เป็นทั้งหมดเธอคิดเองเออเองทั้งหมด"ที่ฉันไปรับเธอไม่ได้ก็เพราะต้องไปรับบีน่าที่แคนาดาหายน้อยใจยัง"เบนจามินติดธุระเรื่องน้องสาวเขาจึงไปรับเธอไม่ได้แต่ก็ไม่ได้แปลว่าเขาไม่อยากเจอเธอ"ไม่ได้อยากรู้สักหน่อย"เบลล่าแก้เก้อโดยการพูดประชดเขาด้วยสีหน้าที่ดูดีขึ้นกว่าเมื่อครู่และรีบหันหลังกลับออกจากห้องของเขาไปทันที"ถ้าเธอไม่รู้ก็เอาแต่งอนฉันอยู่แบบนี้"เบนจามินเดินตามหญิงสาวมาจนถึงบันได"ใส่ใจฉันจนาดนั้นเลย"เบลล่าหยุดฝีเท้าและถามชายหน
นิชาลากกระเป๋าใบเดียวของเธอออกจากคฤหาสน์หลังโตที่เคยอยู่ตั้งแต่เกิดในวันที่หลังจากงานศพของพ่อเธอเสร็จเรียบร้อยแล้ว ตอนนี้เธอเหลือเพียงตัวคนเดียวจริงๆทรัพย์สมบัติที่มีเธอคืนให้เจ้าของเดิมไปจนหมดมีเพียงเงินก้อนติดตัวแค่หมื่นกว่าบาทเท่านั้นเที่ยงวัน"มีห้องว่างให้ฉันเช่าไหมคะ""มีค่ะห้องพัดลมสองพันห้าแอร์สามพันห้ามัดจำสองเดือนค่ะดูห้องเลยไหมคะ""ค่ะฉันขอดูห้องพัดลมค่ะ""ตามมาเลยค่ะ"นิชาเลือกที่จะเดินมาหาห้องเช่าธรรมดาๆแถวย่านนอกตัวเมืองเพราะราคาจะถูกกว่าในเมืองเธอแค่เอาไว้ซุกหัวนอนในขณะที่หางานทำและตอนนี้เธอก็ได้ห้องที่ถูกใจแล้วในราคาที่เธอพอใจหลายวันต่อมา"เฮ้อ...ทำไมยังไม่มีที่ไหนเรียกเราไปสัมภาษณ์เสียทีนะ"นิชานั่งหน้าเศร้าอยู่บนเตียงเล็กๆของเธอในห้อง เธอสมัครงานเป็นผู้ช่วยเชฟไปหลายโรงแรมและหลายร้านอาหารแล้วก็ยังไม่มีใครเรียกเธอไปสัมภาษณ์เสียทีอันที่จริงเธอก็ทำใจไว้ส่วนหนึ่งว่าสาขาที่เธอเลือกเรียนและจบมาตามความชอบมันค่อนข้างหางานยากกว่าคนอื่นหากไม่เปิดร้านเองแต่เธอก็ไม่คิดว่ามันจะยากขนาดนี้แต่ก็เข้าใจว่างานพวกนี้ส่วนมากจะรับแต่คนที่มีประสบการณ์การทำงานมาแล้วเท่านั้นเด็กจบใหม่อย่าง