ตอนที่3

"อืม"

"ฉันไม่ดื่มหรอกค่ะ"

สาวเจ้ารู้คำตอบได้ก็ส่ายหัวทันทีด้วยสีหน้ายิ้มเจื่อน

"เด็กที่นี่บริการลูกค้าแบบนี้น่ะเหรอ"

เอริคขมวดคิ้วเล็กน้อยทั้งกระดกไวน์ในแก้วคราเดียวจนหมดแล้ววางแก้วตรงหน้าหญิงสาว

"เอ่อ..ฉันดื่มก็ได้ค่ะ"

นิชาหยิบแก้วไวน์อีกใบมาหมายจะเทไวน์ลงแก้วเพื่อที่จะทำตามใจชายหนุ่มด้วยสีหน้ากล้ำกลืนที่ต้องมาดื่มแอลกอฮอลทั้งที่ไม่เคยดื่ม

"ไม่ต้องฉันไม่บังคับเธอดีกว่า"

เอริคเห็นสีหน้าหญิงสาวแล้วก็ต้องรีบยกมือดึงขวดไวน์กลับไปใส่ในถังก่อนที่หญิงสาวจะเทใส่ลงแก้วเพราะคิดไปคิดมาแล้วก็ไม่อยากบังคับเธอเท่าไรหากคออ่อนเมาแล้วเปลี่ยนเป็นคนละคนเขาคงหมดอารมณ์กับเธอพอดี

"ขอบคุณนะคะ"

นับว่าชายหนุ่มยังใจดีกับเธอบ้างหญิงสาวจึงพอยิ้มออกได้

"นวดให้ฉันต่อ"

"ค่ะ"

เมื่อได้ยินคำสั่งนิชาจึงรีบกลับไปทำหน้าที่ของตัวเองทันทีเพราะกลัวอีกฝ่ายจะเปลี่ยนใจกลับมาชวนเธอดื่มแบบเมื่อครู่

หลังจากในห้องมีแต่ความเงียบมาพักใหญ่นิชาก็เปลี่ยนจากนวดหลังให้เขามาเป็นคอยนั่งรินไวน์ให้ชายหนุ่มแทนตอนนี้เอริครู้สึกครั่นเนื้อครั่นตัวร้อนวูบวาบแปลกๆ จะว่าเมาก็คงไม่ใช่เพราะไวน์เพียงแค่ขวดเดียวคงทำให้เขานั้นเมาไม่ได้

ไม่นานนักหลังจากครั่นเนื้อครั่นตัวอารมณ์ข้างในก็เริ่มประทุพลุกพล่านไม่รู้ว่าวันนี้เป็นเพราะมีหญิงสาวที่ถูกใจอยู่ใกล้ๆหรือเขาห่างเรื่องแบบนี้มานานแล้วกันแน่ถึงได้อยากจะสนุกกับหญิงสาวบนเตียงในขณะที่ไวน์ขวดแรกยังไม่หมดขวดดี

"เอ่อ..คุณทำอะไรคะ"

นิชาสะดุ้งตัวโยนเมื่อจู่ๆชายหนุ่มก็หันมารวบตัวเธอเอาไว้ทั้งยังซุกไซร้สูดดมลำคอระหงส์ของเธออย่างไม่เกรงใจ

"ฉันขี้เกียจรอแล้วทำหน้าที่ของเธอเถอะ"

เอริคผละตัวจับไหล่หญิงสาวมองหน้าเธอด้วยแววตาหยาดเยิ้มตอนนี้ตัวตนของเขามันพร้อมที่จะทำอะไรสนุกๆแล้ว

"ฉันก็ทำอยู่นี่ไงคะ..คุณปล่อยฉันก่อนสิคะไม่อย่างนั้นฉันจะดูแลคุณได้ยังไง"

นิชาไม่เข้าใจว่าเธอไม่ได้ทำหน้าที่ของเธอตรงไหนก็นั่งรินไวน์ให้เขาอยู่หยกๆและหากเขากอดเธอไม่ปล่อยเช่นนี้เธอจะทำหน้าที่ของเธอได้อย่างไร

"อืม..ฉันปล่อยก็ได้ถอดเสื้อผ้าเธอออกสิ"

เอริคกระซิบข้างหูหญิงสาวที่กำลังขัดขืนเขาด้วยน้ำเสียงแหบพร่าทั้งยังไม่หยุดการกระทำของเขาเพราะเนื้อตัวหญิงสาวช่างหอมหวนเย้ายวนอารมณ์ของเขาเสียทุกส่วน

"อะไรนะคะ...ฉันว่าคุณน่าจะกำลังเข้าใจอะไรผิดอยู่นะคะ"

นิชาใช้จังหวะที่ชายหนุ่มเริ่มผละตัวออกจากเธอผลักเขาออกและรีบวิ่งหนีหมายที่จะเปิดประตูออกไป

"เธอจะไปไหนฉันซื้อบริการเธอยังไม่ได้ใช้งานตัวเธอเลยนะ"

เอริคก้าวสองสามก้าวก็ประชิดรวบตัวหญิงสาวมาไว้ที่อ้อมอกได้แล้วทั้งตอนนี้​เขายังมีท่าทีไม่พอใจเธออย่างมากที่ทำเป็นเล่นตัวขัดขืนเขาเพื่ออะไรทั้งที่เขาก็จ่ายเงินให้กับแซนดี้ก่อนหน้านี้ไปแล้ว

"ใช้งานตัวฉัน"

นิชาเริ่มหน้าเสียกับคำพูดที่พึ่งออกจากปากของคนตัวโต

"ก็ใช่น่ะสิตัวเองขายตัวพอลูกค้าจะใช้งานกลับจะหนีเนี่ยนะ"

เอริคเริ่มเสียงแข็ง

"ฉันไม่ได้ขายตัวคุณเข้าใจผิดแล้วค่ะฉันแค่มาดูแลคุณในฐานะแขกวีไอพีของโรงแรมเท่านั่น"

"นี่ฟังนะฉันไม่ได้ซื้อเธอมาแค่บีบๆนวดๆแค่นี้นะเข้าใจใหม่ด้วย"

"ไม่ใช่.."

นิชาพยายามนึกถึงคำพูดของคัพเค้กและส่ายหัวคิดในใจว่าเธอไม่น่าไว้ใจคัพเค้กง่ายๆเสียเลย

"เป็นอะไรของเธอ"

เอริคเห็นหญิงสาวตะลึงนิ่งงันไปเขาจึงเขย่าตัวเธอไม่แรงมากนัก

"ฉันขอโทษนะคะคุณน่าจะเข้าใจผิดเพราะเพื่อนฉันบอกเองว่าไม่มีเรื่องอื่นนอกจากดูแลคุณเฉยๆ"

"เพื่อนเหรอ...เธอคงถูกเพื่อนเธอหลอกแล้วล่ะฉันจ่ายเงินไปแล้วฉันไม่เสียเวลามาฟังคำอะไรของเธอหรอกนะ"

เอริคลากร่างบางเข้าห้องของเขาด้วยแขนข้างเดียวในขณะที่หญิงสาวอ้างเหตุผลต่างๆนาๆขอร้องให้เขาปล่อยเธอไป นิชาตัวสั่นเป็นลูกนกเมื่อตอนที่ชายหนุ่มลากเธอมาในห้องนอน

"ฉันจะเชื่อเธอดีไหม...ผู้หญิงชอบทำหน้าซื่อแบบนี้ทุกคนเลยหรือเปล่าอยากได้เพิ่มเท่าไรบอกมาฉันให้เธอเพิ่มสองแสนหยุดแสดงโอเคไหม"

เอริคไม่ชอบมองกิริยาไร้เดียงสาของผู้หญิงคนไหนเลยโดยเฉพาะเธอสีหน้าของเธอตอนนี้มันเหมือนวันที่เมียเก่าของเขาขอร้องให้เชื่อใจในวันที่เขาจับได้ว่ามีชู้มันเป็นสีหน้าที่เขาดูยังไงมันก็เสแสร้งจึงเสนอเงินให้เธอเพิ่มเพื่อที่จะให้หญิงสาวหยุดการกระทำนี้เสีย

"ฉันไม่ได้แสดง..ปล่อยฉัน"

นิชาน้ำตารื้นเธอขอร้องเขาดีๆกลับหาว่าเธอเสแสร้งเสียอย่างนั้น

"ห้าแสน"

"ไม่เอาอะไรทั้งนั้น..ป.."

พลั้กก

"ว้ายย.."

ไม่ทันได้พูดจบหญิงสาวก็ถูกเหวี่ยงขึ้นมาบนเตียงนุ่มอย่างไม่ทันตั้งตัวและถูกคนตัวโตที่กำลังเอาแต่ใจตรึงแขนทั้งสองข้างไว้เหนือศรีษะด้วยมือหนาของเขา

"อยู่เฉยๆอย่าขัดใจฉัน"

เอริคจ้องหน้าหญิงสาวที่น้ำตารื้นไหลพรากออกมาด้วยสีหน้าครุ่นคิดว่าสิ่งที่เธอทำอยู่ตอนนี้ต้องการอะไรกันแน่และถูกหลอกอย่างที่เธอพูดจริงหรือแต่อารมณ์ในกายตอนนี้มันแทบจะไม่เปิดโอกาสให้เขาได้คิดอะไรเพราะมันพลุ่งพล่านถึงขีดสุดจนหน้าตาและเนื้อตัวแทบจะแดงไปหมดไม่รู้ว่าวันนี้เขามีอารมณ์รุนแรงเพียงนี้ได้อย่างไรกัน

"ฉันขอร้องอย่าทำอะไรฉันเลยนะ"

นิชาขอร้องคนตัวโตที่ทับคร่อมอยู่บนตัวเธอด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ

"ฉันไม่รู้หรอกนะว่าเธอแสดงหรือเปล่าแต่ฉันไม่ฟังอะไรเธอทั้งนั้น...เพราะฉันยอมรับเลยว่าถูกใจเธอมากเป็นพิเศษถ้าเธอยอมฉันดีๆอยากได้เท่าไรฉันทุ่มไม่อั้น"

เอริคกระซิบข้างหูหญิงสาวเบาๆด้วยอาการเหมือนคนไร้สติหลังจากนั้นเขาก็ไม่รับรู้รับฟังคำพูดอะไรของหญิงสาวต่อไป

"ไม่เอา...กรุณาปล่อยฉันไปเถอะ"

แคว้กกกกก

หญิงสาวตะโกนเสียงหลงเมื่ออีกฝ่ายไม่ฟังเธอแม้สักนิดทั้งยังกระชากชุดเดรสซาตินที่เธอสวมมาจนขาดวิ่นและบดจูบเธออย่างรุนแรงอย่างคนที่หิวกระหายจนริมฝีปากห้อเลือดปวดหนึบ

"อ๊ายย...ฮือๆๆๆ.."

ไม่นานแสงไฟในห้องก็ดับลงมีแต่เสียงกรีดร้องของหญิงสาวที่ขอความปราณีจากคนป่าเถื่อนแต่เหมือนว่าอีกฝ่ายจะไม่รับฟังเธอแม้แต่น้อย

สิ่งที่เธอหวงแหนเป็นของล้ำค่าที่สุดในตัวเธอตอนนี้ก็ถูกเขาพรากมันเอาไปเสียแล้วด้วยความเสียรู้ของคนที่ไม่หวังดีกับเธอนั่นเอง

คลับหรู

"ทำไมวันนี้แกดูอารมณ์ดีเป็นพิเศษ"

มะนาวนั่งดื่มกับคัพเค้กที่คลับของแซนดี้กลางดึกเธอเห็นเพื่อนเธอเอาแต่นั่งดื่มไปยิ้มไปหลายรอบแล้วจนต้องถามด้วยความสงสัยเพราะปกติเห็นดื่มทีไรก็จะพูดถึงเรื่องแฟนเก่าทุกที

"ก็แค่อารมณ์ดีผิดด้วยหรือไง"

คัพเค้กไม่ได้บอกกับมะนาวว่าเธออารมณ์ดีเรื่องอะไรและที่ยิ้มกริ่มอยู่ตอนนี้ก็เพราะรู้ว่าคืนนี้ยังไงๆนิชาก็ต้องตกไปเป็นเมียตาแก่ตัณหากลับในโรงแรมของเธอแน่นอนเพราะยาปลุกเซ็กซ์ที่เธอใส่ไปในขวดไวน์ขวดนั้นมันเป็นยาที่แรงอยู่พอตัว ทีนี้คนที่ใสซื่อไร้เดียงสาอย่างคุณหนูนิชาก็สกปรกไม่มีค่าให้ชายใดได้สรรเสริญเหมือนที่ผ่านมาแล้วยิ่งคิดเธอก็ยิ่งสะใจ