เช้าวันต่อมา
"มาพี่อุ้ม"
เอริคชูแขนสองข้างหมายจะอุ้มคนที่กำลังลืมตาตื่น
"จะพานิไปไหนคะ"
นิชาขยี้หูขยี้ตาเล็กน้อยไม่รู้ว่าเขาจะพาเธอไปไหนแต่เช้า
"ดูพระอาทิตย์ขึ้นไง"
เอริครวบกอดร่างบางอุ้มเธอเหมือนอุ้มเด็กน้อยนิชารวบกอดคอชายหนุ่มซบหน้าลงบนบ่าแกร่งของเขาเบาๆเพราะยังรู้สึกเพลียอยู่พอสมควร
"สวยไหม"
"สวยค่ะ"
ไม่นานทั้งสองก็ได้มายืนบนลานโขดหินดูพระอาทิตย์ขึ้นในช่วงเช้าตรู่ลมทะเลที่พัดผ่านทำให้นิชาต้องยืนหลับตาซึมซับภาพและบรรยากาศตรงนี้ไว้ในความทรงจำให้ลึกที่สุดทั้งความสุขบวกกับความสวยงามกับสิ่งที่เธอยืนอยู่ตรงนี้เรียกได้ว่าเธอสุขที่สุดเท่าที่เคยมีมาเลยก็ว่าได้
"ชอบที่นี่ไหม"
เอริคเดินมารวบกอดที่หลังภรรยาของเขาเบาๆ
"ชอบค่ะ"
นิชาหันหันหน้ามองคนตัวโตด้วยรอยยิ้ม
"ไว้ถ้าว่างจะพามาบ่อยๆนะ"
"ค่ะ"
เอริคชอบเหลือเกินรอยยิ้มที่มีความสุขของเธอเพราะมันทำให้เขายิ้มตามเธอได้โดยง่ายและรู้สึกสุขใจไปกับเธอด้วย
08.00
หลังจากที่นิชาและเอริคชมพระอาทิตย์ยามเช้ากันเสร็จนิชาก็มาเตรียมอาหารเช้าเอาไว้และมาอาบน้ำให้เอริค
"แค่อาบน้ำก็ยังต้องใช้นิเดี๋ยวนี้ขี้เกียจใหญ่แล้วนะคะ"
นิชาไม่เข้าใจว่าคนในอ่างอาบน้ำทำไมถึงชอบใช้เธอให้อาบให้ทุกวัน
"มือเมียนิ๊มนิ่มมาเดี๋ยวพี่ขัดตัวให้นิบ้างดีกว่า"
เอริคโอบคนที่นั่งอยู่ขอบอ่างลงมาในอ่างที่มีฟองสบู่ท่วมอยู่กับเขา
"ม..ไม่ต้องค่ะเดี๋ยวนิอาบน้ำเอง"
นิชาถึงกับขมวดคิ้วเพราะรู้ว่าเขาแกล้งเธอ
"อาบพร้อมกันนี่แหละ"
เอริครวบร่างบางมากอดแน่นทั้งเอ่ยพูดเสียงแหบพร่าทั้งยังมองนิชาด้วยสายตาเป็นประกาย
"อื้อ...พี่เอส.."
นิชาถลึงตาใส่เอริคเบาๆเพราะรู้ว่าอะไรๆของเขามันกำลังผงาดขึ้นมาและรู้ได้ทันทีว่าเขาคงจะไม่ให้เธออาบน้ำดีๆแน่นอน
"อดใจไม่ไหวทุกทีเลย.."
และแล้วในอ่างอาบน้ำตอนนี้ก็ได้เปลี่ยนมาเป็นที่ทำรักของคนเอาแต่ใจไปเสียได้โดยที่นิชาเองก็ขัดขืนได้ยากเพราะเอริคมีลูกล่อลูกชนให้หญิงสาวได้คล้อยตามเขาได้เสมอ
ชั่วโมงต่อมา
"เหนื่อยเหรอ"
เอริคเข้ามานั่งซ้อนหลังหญิงสาวที่กำลังเช็ดผมของเธออยู่เขาจึงช่วยเช็ดผมเธอให้เพราะดูท่าหญิงสาวจะไม่มีแรงเช็ดเอาเสียเลย
"ก็ใครทำให้เหนื่อยล่ะคะ"
นิชาหันมามองค้อนใส่เอริคเบาๆ
"พรุ่งนี้ก็กลับกันแล้วพี่ไม่อยากกลับเลย"
เอริคบุ้ยปากเล็กน้อยพรุ่งนี้ถึงจะไม่มีบินไปดูงานแต่เขาก็ต้องกลับไปเซ็นเอกสารเล็กๆน้อยๆที่ส่งมาอยู่ดี
"ตอนดุก็เหมือนเสือตอนงอแงก็เหมือนลูกแมวเลยนะคะ"
นิชาอมยิ้มมุมปากเล็กๆ
"พี่เป็นลูกแมวแค่กับนิเท่านั้น"
เอริคจ้องหน้าคนเป็นภรรยาด้วยสีหน้าทะเล้น
"หืม...ไปทานอาหารเช้ากันดีกว่าค่ะ"
"อืม"
เมื่อแต่งตัวเสร็จทั้งสองก็มานั่งด้วยกันที่โต๊ะอาหารที่เตรียมเอาไว้ก่อนจะไปอาบน้ำ
"อาการพี่เอสดีขึ้นมากเลยนะคะ"
นิชาเห็นเอริคทานได้ทุกอย่างและไม่เหม็นกลิ่นพวกเนื้อสดอีกแล้วเธอก็ดีใจกับเขาด้วยเพราะเมื่อเวลาไปที่อื่นถึงไม่ใช่ฝีมือเธอเขาก็จะได้ทานได้
"อืมคงเพราะลูกได้สี่เดือนกว่าแล้วล่ะมั้ง...จริงด้วยสิแล้วหมอจะตรวจรู้หรือยังว่าลูกเราเป็นผู้หญิงหรือเป็นผู้ชาย"
"นัดตรวจเดือนหน้าค่ะ"
"ดีเลย..."
เอริคยิ้มอ่อนที่รู้ว่าจะได้รู้เพศลูกเสียที
"ทานข้าวเถอะค่ะเอาแค่ยิ้มอยู่ได้คิดอะไรอยู่เหรอคะ"
นิชาทำหน้าสงสัยที่จู่ๆชายหนุ่มก็ยิ้มอ่อนอยู่คนเดียวโดยไม่รู้สาเหตุ
"ไม่บอก"
เอริคไม่ยอมบอกให้หญิงสาวรู้ว่าเรื่องที่เขาคิดอยู่ในใจนั้นคือเรื่องที่เขาจะได้ทำหน้าที่พ่อเลี้ยงลูกน้อยและเขาก็จะเห็นเธอในบทบาทคนเป็นแม่วินาทีที่ให้นมลูกวินาทีที่เล่นกับลูกคุยกับลูกเป็นภาพที่เขาอยากเห็นไวๆเสียเหลือเกิน
สองวันต่อมา
บริษัทxxx
"ครับมัม"
(อลิซกำลังบินไปภูเก็ตแม่ฝากดูน้องด้วยนะลูก)
"ทำไมผมต้องดูแลเธอด้วยครับ"
เอริคขมวดคิ้วคิดหนักคนที่แม่เขาต้องการอยากให้ดูแลคือบุคคลที่เขาอยากจะอยู่ห่างให้มากที่สุด
(ก็น้องไปคนเดียวอีกอย่างเราสองคนก็เคยสนิทกันดูแลน้องหน่อยนะเดี๋ยวเอมม่าจะว่าแม่ได้)
"ก็ได้ครับ"
เอริคต้องตกปากรับคำอย่างจำใจเพราะเขารู้ว่าแม่เขาก็ต้องคะยั้นคะยอให้เขายอมจนได้
อังกฤษ
"คิดจะทำอะไรของคุณ"
ปีเตอร์หันไปมองคนเป็นภรรยาด้วยสายตาระอาที่โทรไปยัดเยียดความลำบากใจให้ลูกชายคนโตของเขา
"ฉันแค่ไม่อยากเห็นลูกเหงาน่ะค่ะคุณ"
เอเลนอมยิ้มอย่างมีเลศนัย
"ถามลูกรึยังลูกอาจจะไม่ได้เหงาก็ได้"
ปีเตอร์พูดด้วยท่าทีลอยหน้าลอยตา
"หมายความว่าไงคะ"
เอเลนหันมาขมวดคิ้วใส่ปีเตอร์อย่างสงสัย
"เปล่า...ผมก็แค่พูดไปเท่านั้น"
ปีเตอร์เอ่ยเสียงสูงทั้งเดินหนีคนเจ้าแผนการไปไกลๆเพราะไม่อยากจะร่วมขบวนการจับคู่ของลูกๆเท่าไร
เพนท์เฮ้าส์
RrrrrrRrrrr
นิชาหยิบมือถือขึ้นมาดูเธอยิ้มอ่อนเล็กน้อยเมื่อเห็นว่าเป็นสายของใครก่อนที่จะกดรับ
"ค่ะพี่เอส"
(เย็นนี้พี่ต้องไปทานข้าวกับคนรู้จักพึ่งมาจากอังกฤษน่าจะกลับดึกหน่อย)
"เข้าใจแล้วค่ะ"
(คิดถึงนะ)
"ค่าา"
หญิงสาววางมือถือทั้งยังอมยิ้มไม่หุบที่เอริคนั้นดูจะติดเธอเหลือเกิน
17.00 น.
"จะไปรับเธอด้วยตัวเองจริงๆเหรอครับ"
บรูคถามคนเป็นนายด้วยท่าทีกังวลเพราะเขาไม่อยากให้เจ้านายของเขาไปอยู่ใกล้กับอลิซเท่าไรนักเพราะรู้ว่าเธอร้ายกาจแค่ไหน
"อืมฉันรับปากมัมไว้แล้ว"
เอริคพยักหน้าเบาๆก่อนจะขับรถออกไปรับอลิซด้วยตัวคนเดียวที่สนามบิน
สนามบินภูเก็ต
"เอสอลิซคิดถึงจังเลยค่ะ"
อลิซเห็นเอริคเดินเข้ามารับก็รีบลุกขึ้นมากอดชายหนุ่มด้วยท่าทีสนิทสนม
อลิซหญิงสาวชาวอังกฤษเป็นนางแบบที่กำลังฮอทที่สุดในตอนนี้แถมเป็นลูกคุณหนูไฮโซสาวโสดที่สื่อต่างก็จับตามองเธออยู่ไม่ขาดเธอสวยเริ่ดจนผู้ชายทุกคนหมายตาแต่เธอก็ไม่ให้ใครควงเธอง่ายๆเพราะชอบเอาชนะยิ่งเห็นผู้ชายคลั่งเธอเท่าไรเธอก็ยิ่งชอบแถมยังเคยเป็นคู่ขาของเอริคก่อนจะแต่งงานกับภรรยาคนแรกของเขาด้วยแต่เพราะความชอบหว่านเสน่ห์ไปทั่วเอริคเลยไม่คิดจะสนใจเธออีก
"อย่าทำรุ่มร่ามกับฉัน"
เอริครีบแกะตัวอลิซออกจากตัวของเขาเพราะไม่ชอบให้เธอมาทำตัวสนิทกับเขาแบบนี้
"เธอพักที่ไหน"
"โรงแรมxxxค่ะ..."
เมื่อรู้ว่าหญิงสาวพักที่ไหนเขาจึงรีบช่วยเธอลากกระเป๋าขึ้นรถคันหรูของเขาไปส่งเธอที่โรงแรมทันที
ครึ่งชั่วโมงต่อมา"อลิซสั่งอาหารที่โรงแรมล่วงหน้าไว้เอสอยู่ทานเป็นเพื่อนอลิซหน่อยนะคะ"เมื่อถึงโรงแรมอลิซก็หาเรื่องรั้งให้เอริคอยู่ต่อเพราะที่เธอมาที่นี่ก็เพราะอยากจะรื้อฟื้นความสัมพันธ์กับเขาเมื่อรู้ว่าเอริคนั้นบริหารงานต่อจากคนเป็นพ่อแล้วและตอนนี้เขาก็มีอำนาจจนล้นมือหากเธอได้แต่งกับเขาคงเป็นคู่รักที่สื่อจับตามองเป็นอันดับหนึ่งแน่นอน"ฉันจะดูแลเธอแค่วันนี้วันเดียวและพรุ่งนี้บรูคจะเป็นคนดูแลเธอ"เอริครับปากคนเป็นแม่เขาไว้แล้วว่าจะดูแลเธอและเขาก็คงจะดูแลแค่วันนี้วันเดียวเท่านั้น"เอ่อ...ทำไมล่ะคะหรือว่ากลัวอยู่ใกล้อลิซแล้วจะทำใจไม่ได้คะ"อลิซเดินมานั่งพิงข้างๆคนตัวโตทั้งใช้มือเรียวสอดมือเข้ามาในเสื้อเชิ้ตลูบไล้แผงอกแกร่งของชายหนุ่มด้วยสีหน้าและท่าทีที่เย้ายวน"เลิกหลงตัวเองเพราะฉันเลิกพิศวาสเธอมานานแล้วเธอมันนังแม่มดยั่วคนไปทั่วปั่นหัวให้คนอื่นรักเรียกคะแนนความฮอทอย่าหวังว่าฉันจะหลงกลเธออีก"เอริคไม่ได้สะทกสะท้านกับการยั่วยวนของอลิซเลยสักนิดเพราะเขามีหญิงที่อยู่หนึ่งเดียวในใจแล้วและรู้จักสันดานของเธอดีว่าที่ทำอยู่ก็เพื่อต้องการจะเอาชนะเขาก็เท่านั้น"แต่ก็เคยหลงกลมาแล้วไม่ใช่เหรอคะ"อลิ
"นี่คนรักคุณที่บอกใช่ไหมคะ"อลิซจ้องหน้าพร้อมยิ้มอ่อนให้นิชาแต่ตัวเธอก็ยังอิงแอบแนบชิดเอริคอยู่จนน่าเกลียด"ใช่เธอชื่อนิชาเป็นภรรยาผมตอนนี้เธอท้องได้สี่เดือนกว่าแล้ว"เอริคถือโอกาสแนะนำนิชาให้อลิซได้รู้จักเธอจะได้เลิกยุ่งกับเขาเสียที"งั้นเหรอคะ..นี่คุณแม่คุณรู้ข่าวดีนี่หรือยังคะเนี่ย"อลิซจงใจจะหักหน้านิชาเพราะไม่ชอบใจที่เอริคเลือกผู้หญิงหน้าอ่อนจืดชืดแทนที่จะเลือกเธอ"เรื่องของผม"เอริคเอ่ยเสียงแข็งดูท่าบรรยากาศดีๆจะถูกทำลายไปเสียแล้ว"คุณนิชาคะฉันอลิซนะคะเป็นลูกสาวเพื่อนคุณแม่เอสน่ะค่ะแล้วก็..."อลิซจ้องหน้านิชาด้วยสายตาจิดกัดจนนิชาดูออกและหลบสายตาเธอเล็กน้อย"คุณมาทำอะไรที่นี่"เอริครู้ว่าอลิซจะพูดอะไรกับนิชาเขาจึงต้องเอ่ยตัดหน้าเธอด้วยอาการไม่พอใจออกไปก่อน"อลิซก็เดินเล่นเรื่อยเปื่อยน่ะค่ะเอสไม่พาอลิซเที่ยวอลิซจะไปไหนได้ล่ะคะแบบนี้ต้องฟ้องแม่คุณแล้วมั้งคะว่าคุณไม่ดูแลอลิซตามที่สัญญากับแม่คุณเอาไว้"อลิซเอ่ยเสียงเล็กเสียงน้อยเล่นหูเล่นตากับเอริคอย่างคนที่เคยคุ้นเคย"นิขอไปเข้าห้องน้ำสักครู่นะคะ"นิชาเห็นจะนั่งอยู่ตรงนี้ลำบากเพราะเธอเริ่มอึดอัดจึงขอตัวไปตั้งสติก่อน"ฉันไปด้วยค่ะอยา
ชั่วโมงต่อมา"ดาว..""คุณเอริคทำไมไม่เข้าไปเฝ้าพี่นิล่ะคะ"ปาริดาเห็นเอริคนั่งเฝ้าอยู่ที่หน้าห้องพักฟื้นของนิชาเธอจึงสงสัยว่าทำไมเอริคจึงไม่เข้าไปด้านใน"คือ...ที่นิเป็นแบบนี้ก็เพราะทะเลาะกับฉัน"เอริคเอ่ยเสียงอ่อนยกมือทั้งสองลูบหน้าเบาๆ"ดาวพอจะเข้าใจแล้วล่ะค่ะ...เอาเป็นว่าดาวจะดูแลพี่นิให้เองนะคะคุณเอริคไม่ต้องเป็นห่วง"ปาริดายิ้มอ่อนเธอพอจะเข้าใจโดนไม่ต้องถามอะไรตอนนี้เธอขออาสาดูแลนิชาเองเอริคจะได้ไม่ต้องเป็นห่วง"ขอบใจนะ"เอริคพยักหน้าเบาๆดีที่ตอนนี้มีปาริดาคอยอยูาเป็นเพื่อนนิชาไม่งั้นเขาต้องห่วงเธอมากกว่านี้แน่"พี่นิเป็นยังไงบ้างจ้ะ""ดาว"นิชาเห็นปาริดาเข้ามาก็ฉีกยิ้มให้เบาๆ"ดาวจะมาเฝ้าพี่เองจะ""ขอบใจนะแล้ว.."นิชาอยากจะรู้ว่าเอริคกลับไปหรือยังเพราะเธอเป็นคนไล่เขาไปให้พ้นหน้าเมื่อพักใหญ่ที่ผ่านมา"คุณเอริคไม่เข้ามากวนใจพี่นิหรอกจะ""อืม.."เมื่อได้ยินคำพูดจากปาริดาเช่นนั้นนิชาก็โล่งใจเพราะตอนนี้เธอไม่อยากเห็นหน้าเขาเท่าไรโรงแรมxxx"ทำแบบนี้ทำไม"หลังจากเอริคกลับจากโรงพยาบาลก็ตามมาคุยกับอลิซทันที"ทำอะไร"อลิซยังคงทำท่าไม่รู้ร้อนรู้หนาว"อย่ามาทำหน้าซื่อ"เอริคบีบแขนอลิซเต็มแ
"ใครว่าไม่สำคัญล่ะจ้ะ...ถ้าไม่สำคัญตาเอสจะกระวนกระวายให้เรามาทำไมนี่ให้บินด่วนมาเลยนะ"เอเลนเชยคางลูกสะใภ้ใหญ่ของบ้านทั้งส่ายหัวไม่ให้หญิงสาวคิดแบบนั้น"หนูนิอย่าคิดมากเลยที่ตาเอสไม่ได้บอกเพราะกะจะพาหนูนิกลับอังกฤษแล้วแจ้งครอบครัวเราทีเดียวแต่ก็มาเกิดเรื่องซะก่อน"ปีเตอร์รีบบอกเจตนาของเอริคให้นิชาได้รับรู้เพราะจะทำให้นิชาและเอริคเข้าใจกันง่ายขึ้นเมื่อลูกเรียกมาให้ช่วยเขาก็จะช่วยเท่าที่ช่วยได้ก็แล้วกัน เอริคเดินเข้ามาหลังจากที่ปล่อยให้พ่อกับแม่เขาเข้ามาครู่ใหญ่แล้ว"อ้าวตาเอสมาคุยกับน้องให้เข้าใจสิลูก"เอเลนเรียกเอริคให้เข้ามาคุยกับนิชาให้รู้เรื่ององและเธอก็จูงสามีเธอเดินออกไปปล่อยให้สามีภรรยาปรับความเข้าใจกันเองเพราะถือว่าได้ทำหน้าที่เธอแล้วนิชาก้มหน้างุดเธอไม่อยากมองหน้าเอริคตอนนี้แม้แต่น้อย"จะไม่มองหน้าพี่ก็ได้แต่ดูนี่ก่อน"เอริคแอบใจแป้วที่นิชาไม่ยอมมองหน้าเขาชายหนุ่มยื่นมือถือให้หญิงสาวได้ดูคลิปวันที่เขาเข้าไปเคลียกับอลิซจะได้รู้เสียทีว่าอลิซโกหกเธอเพราะต้องการจะเอาชนะเขา หลังจากนิชาดูคลิปจบก็เอาแต่เงียบ"เข้าใจหรือยังว่าพี่ไม่ได้โกหก"เอริคลงนั่งบนเตียงของหญิงสาวและรวบกอดเธอเ
สามชั่วโมงต่อมาเอริคพานิชาพร้อมพ่อกับแม่เขาขับเรือยอร์ชลำหรูราคาแพงมาที่เกาะส่วนตัวของแม่เขาซึ่งเกาะนี้ค่อนข้างเป็นส่วนตัวกว่าเกาะที่เขาเคยพาเธอไปมากและธรรมชาติวิวทิวทัศน์ก็สวยงามจนสะกดคนที่มาทุกคนให้หลงไหลได้เป็นอย่างดี"ที่นี่สวยมากเลยค่ะ"นิชาลงเรือได้เธอเดินมองซ้ายมองขวาตลอดทางจนมาถึงบ้านเล็กสีขาวหลังหนึ่งเป็นบ้านที่ออกแบบเป็นทรงโบราณของไทยเพราะน่าจะให้คนไทยออกแบบและสร้างมันขึ้นมาเธอยอมรับว่าที่นี่สวยแม้กระทั่งการเรียงของโขดหินและเม็ดทรายทั้งสีน้ำทะเลยังใสเป็นสีฟ้าจนเธออยากจะลงไปสัมผัสบ้านตรงหน้าเธอนี้ก็น่ามองจนไม่อยากละสายตาเลยเช่นกัน"ที่นี่คือที่ของนิกับลูก""หา.."คำพูดของเอริคทำเอานิชาตกใจพอสมควร"มัมยกให้เองต้อนรับสะใภ้ใหญ่ของตระกูลจะ"เอเลนเดินมาจับไหล่นิชาเบาๆ"ขอบคุณนะคะที่เมตตานิ"หญิงสาวรีบยกมือไหว้เอเลนอย่างคนไทยเธอรู้สึกขอบคุณแม่สามีของเธอจริงๆที่เอ็นดูเธอได้ขนาดนี้"ไปในบ้านกันเถอะหนูนิ""ค่ะ""ข้างในหนูนิอยากได้อะไรอยากตกแต่งอะไรเพิ่มก็บอกให้พี่เค้าจัดการเลยแล้วกันนะจ๊ะ""แบบนี้ก็สวยดีอยู่แล้วค่ะนิไม่ได้ต้องการอะไรเพิ่มค่ะ"นิชาเดินชมบ้านพร้อมกับเอเลนเธอไม่เห็นว่าม
สามวันต่อมาทาวน์เฮ้าส์"ดาวตื่นเต้นแทนคุณเอริคเลยนะคะเนี่ย"ปาริดาพูดด้วยท่าทีตื่นเต้นในขณะที่ร่อนแป้งเค้กช่วยนิชาอยู่ในครัว"ต้องรีบเตรียมให้เสร็จพรุ่งนี้พี่เอสบอกว่าจะกลับแต่เช้า"นิชาต้องรีบมาที่ทาวน์เฮ้าส์ในวันนี้ก็เพราะว่าเอริคกลับมาก่อนกำหนดแล้วพรุ่งนี้ก็ตรงกับวันเกิดของเขาพอดีเธอจึงรีบมาทำเค้กเอาไว้เซอร์ไพรซ์"ไหนว่าไปเป็นอาทิตย์ไงคะ...สงสัยคิดถึงพี่สาวดาวจนทนไม่ไหวแล้วล่ะมั้งคะ"ปาริดาหันหน้ามองนิชาทั้งเอ่ยหยอกเย้าจนนิชาเขินจนหน้าแดง"ดาวก็..อ..โอ้ยย"นิชาเขินจนหยิบจับอะไรไม่ถูกจะเดินไปหยิบกะละมังที่ห้อยอยู่ด้านหลังก็ลื่นเสียก่อนดีที่ปาริดาโอบตัวนิชาเอาไว้ได้ทัน"พี่นิ...นั่งก่อนค่ะ"ปาริดาถึงกับหน้าเสียรีบประคองนิชามานั่งที่เก้าอี้ด้านนอกห้องครัวครู่ต่อมา"คุณแม่นี่ไม่ระวังเลยนะครับพี่ว่าข้อเท้าน่าจะพลิกตอนนี้ก็งดเดินสักวันก่อนนะพรุ่งนี้จะได้ยืนเซอร์ไพรซ์คุณเอริคได้"ปาริดาไปเรียกหมออลันมาดูอาการเจ็บของนิชาชายหนุ่มเห็นว่าหากจะให้หายเจ็บไวๆจากนี้ก็ต้องไม่ยันเท้าลุกขึ้นเดินอีกเลย"นิซุ่มซ่ามจังเลยนะคะ"นิชาเม้มปากก้มหน้างุด"ดีนะคะที่ดาวรับไว้ได้ทัน""พี่ยังไม่ได้ทำเค้กเลยดาว
"มันจะมากไปแล้วนะคะ"เพี๊ยะหญิงสาวสุดจะทนกับคำดูถูกของเขาจึงฟาดมือเรียวเรียกสติให้สามีเธอหยุดคำพูดแบบนี้เสียที"ตบอีกสิ...ตบให้ฉันหายโง่ไง"เอริคแสยะยิ้มทั้งน้ำตา"ไม่ตบให้เจ็บมือนิหรอกค่ะถ้าดูถูกนิขนาดนี้ก็เลิกกันไปเถอะค่ะ"นิชากัดฟันกรอดเธอลุกขึ้นแล้วเดินหนีชายหนุ่มทั้งปาดน้ำตาลวกๆเธอพอกับการที่อยู่ด้วยกันแล้วชอบเกิดปัญหาแล้วหากชายหนุ่มไม่เชื่อใจเธอคงจะอยู่ด้วยกันยากดังนั้นเธอขอจากไปจะดีกว่าพลั้กๆๆๆ"โถ่..โว้ยยยย.."เอริคโมโหจนเลือดขึ้นหน้าเขาต่อยกำแพงอย่างหนักจนมือเต็มไปด้วยเลือดเมื่อเห็นเมียรักเดินหันหลังออกไป"อึก..ฮึก..ฮือๆๆๆ..."นิชาเดินปาดน้ำตาออกมาจากเพนท์เฮ้าส์เธอไม่ได้เอาอะไรติดตัวมาแต่อย่างเดียวตอนนี้ก็เดินไปเรื่อยๆอย่างคนที่ไม่มีที่หมาย19.00 น."อึก..ฮึก...ทำไมวะ..ทำไม"เอริคยังคงดื่มไม่หยุดตอนนี้มือของเขาก็มีแต่เลือดเกรอะกรังโดยที่ยังไม่ได้ทำแผลนั่งเหม่อลอยเหมือนคนไม่มีสติ"คุณเอส..ทำไมเป็นแบบนี้ล่ะครับ"บรูคเข้ามาดูความเรียบร้อยในช่วงหัวค่ำเห็นสภาพเจ้านายตนก็เข่าแทบทรุดเขาคิดเอาไว้แล้วว่ามันต้องเกิดเรื่องแบบนี้แน่นอนหากเจ้านายเขามีสติสักนิดก็คงจะติดได้"พาฉันกลับอังก
"เลิกดื่มแล้วคิดสิ.."เอเลนพูดจบก็เดินออกไปทิ้งให้เอริคนั่งไตร่ตรองคนเดียวคร้านจะบอกให้กระจ่างก็เหมือนว่าลูกเธอฉลาดน้อยเต็มทน"บรูคห้ามให้ตาเอสออกมาให้ทานได้แต่อาหารเท่านั้นเครื่องดื่มไม่ต้องนี่คือคำสั่ง"เอเลนเดินออกมาสั่งบรูคครั้งนี้เธอต้องดัดนิสัยจริงจังเสียแล้วต้องใช้วิธีขังกันเป็นเด็กๆในเมื่อคนเจ้าปัญหามันมีความคิดไม่เป็นผู้ใหญ่เลยกับเรื่องความรัก"ครับคุณท่าน"บรูคอมยิ้มเล็กน้อยเขาเห็นแสงสว่างของชีวิตเจ้านายเขาแล้ววันต่อมา"หมออลันหมั้นจริงๆเหรอ"เอเลนเดินเข้ามาถามบรูคที่ห้องโถงในคฤหาสน์"ครับเห็นว่าหมั้นกับคนที่บ้านเค้าเลือกให้"บรูคพยักหน้าเบาๆเขาก็พึ่งจะทราบข่าวจากปาริดาเมื่อครู่นี้เอง"อ๋อ...เข้าใจแล้วล่ะ...ฉันไปก่อนยังไงก็ฝากดูแลตาเอสดีๆล่ะอย่าให้ดื่มอีก"เอเลนเหลือบสายตาไปเห็นลูกชายเธอจึงแอบอมยิ้มและเดินออกไป"ครับคุณท่าน""หมออลันหมั้นกับใคร"หลังจากที่แม่ของเขาเดินออกไปปล้วเอริคก็เข้ามาถามกับบรูคให้กระจ่างทันที"ก็กับคู่หมั้นเค้าไงครับ"บรูคอมยิ้มเล็กน้อย"นิชาล่ะ.."เอริคขมวดคิ้วเป็นปม"คุณนิเธอไปเกี่ยวอะไรด้วยล่ะครับ"เอริคยังคงมีสีหน้าสงสัยในคำพูดของบรูคเช่นเดิม"ค