ตอนที่22

ชั่วโมงต่อมา

"ดาว.."

"คุณเอริคทำไมไม่เข้าไปเฝ้าพี่นิล่ะคะ"

ปาริดาเห็นเอริคนั่งเฝ้าอยู่ที่หน้าห้องพักฟื้นของนิชาเธอจึงสงสัยว่าทำไมเอริคจึงไม่เข้าไปด้านใน

"คือ...ที่นิเป็นแบบนี้ก็เพราะทะเลาะกับฉัน"

เอริคเอ่ยเสียงอ่อนยกมือทั้งสองลูบหน้าเบาๆ

"ดาวพอจะเข้าใจแล้วล่ะค่ะ...เอาเป็นว่าดาวจะดูแลพี่นิให้เองนะคะคุณเอริคไม่ต้องเป็นห่วง"

ปาริดายิ้มอ่อนเธอพอจะเข้าใจโดนไม่ต้องถามอะไรตอนนี้เธอขออาสาดูแลนิชาเองเอริคจะได้ไม่ต้องเป็นห่วง

"ขอบใจนะ"

เอริคพยักหน้าเบาๆดีที่ตอนนี้มีปาริดาคอยอยูาเป็นเพื่อนนิชาไม่งั้นเขาต้องห่วงเธอมากกว่านี้แน่

"พี่นิเป็นยังไงบ้างจ้ะ"

"ดาว"

นิชาเห็นปาริดาเข้ามาก็ฉีกยิ้มให้เบาๆ

"ดาวจะมาเฝ้าพี่เองจะ"

"ขอบใจนะแล้ว.."

นิชาอยากจะรู้ว่าเอริคกลับไปหรือยังเพราะเธอเป็นคนไล่เขาไปให้พ้นหน้าเมื่อพักใหญ่ที่ผ่านมา

"คุณเอริคไม่เข้ามากวนใจพี่นิหรอกจะ"

"อืม.."

เมื่อได้ยินคำพูดจากปาริดาเช่นนั้นนิชาก็โล่งใจเพราะตอนนี้เธอไม่อยากเห็นหน้าเขาเท่าไร

โรงแรมxxx

"ทำแบบนี้ทำไม"

หลังจากเอริคกลับจากโรงพยาบาลก็ตามมาคุยกับอลิซทันที

"ทำอะไร"

อลิซยังคงทำท่าไม่รู้ร้อนรู้หนาว

"อย่ามาทำหน้าซื่อ"

เอริคบีบแขนอลิซเต็มแรงด้วยความโมโห

"ยอมรับก็ได้ก็เอสเมินอลิซก่อนนี่"

หญิงสาวแกะมือชายหนุ่มออกและตอบกลับเขาด้วยท่าทีเย่อหยิ่งอย่างคนสะใจ

"ที่ทำทุกอย่างเพราะอยากเอาชนะฉันใช่ไหม"

เอริคกัดฟันกรอด

"ใช่...คนอย่างอลิซไม่ควรโดนใครเมินและอลิซก็จะไม่ยอมแพ้นังหน้าอ่อนนั่นด้วย"

"เธอมันโรคจิต"

"ก็กลับมาหาอลิซสิแล้วอลิซจะหยุดรังควานยัยนั่นเพราะแม่เอสก็ต้องการให้เราคบกัน"

"มัมไม่รู้สันดานคนดีแต่เปลือกอย่างเธอต่างหากเล่า"

"ถึงอลิซจะดีแต่เปลือกแต่อลิซก็มีดีกว่ายัยนั่นตั้งหลายเท่า"

คนอย่างเธอจะไม่ยอมแพ้นิชาแน่นอนทั้งหน้าตาชาติตระกูลเธอเหมาะสมกว่าเอริคมากกว่านิชาตั้งหลายเท่า

"หลงตัวเองเธอไปโกหกเมียฉันจนทำให้เธอต้องเครียด"

เอริคชี้หน้าอลิซอย่างเหลืออด

"สมน้ำหน้าอยากโง่เชื่ออลิซเอง"

อลิซยิ้มเยาะเอริคอย่างสาแก่ใจ

"หึ่...ถ้าเธอไม่หยุดยุ่งกับฉันชีวิตเธอพังแน่แม้แต่แม่เธอฉันก็ไม่เกรงใจ"

เอริคไม่เพียงขู่และเรื่องนี้เขาก็จะไม่ยอมเธอเด็ดขาดแม้จะต้องยอมหักหาญน้ำใจเพื่อนแม่เขาก็ตาม

วันต่อมา

โรงพยาบาล

"ทานอะไรหรือยังครับน้องนิ"

หมออลันเข้ามาเยี่ยมนิชาในช่วงเช้า

"พี่หมอรู้ได้ไงคะ"

"ดาวบอกพี่หมอเองค่ะ"

ปาริดายิ้มแฉ่งเธอเองที่เป็นคนบอกหมออลัน

"พี่ช่วยครับ"

อลันช่วยนิชาปรับหัวเตียงให้ตั้งขึ้นเล็กน้อยในระดับที่ไม่เป็นอันตราย

ภาพทั้งหมดอยู่ในสายตาของเอริคเขาอยากจะเป็นคนดูแลนิชาเหลือเกินแต่ก็ทำได้เพียงเฝ้ามองในช่องกระจกเท่านั้น

วันต่อมา

เพนท์เฮ้าส์

"รีบให้มัมกับแด้ดบินมาที่นี่มีเรื่องด่วนอะไร"

เอเลนมองลูกชายคนโตของเธอด้วยสายตาสงสัย

"ผมมีภรรยาจะแนะนำให้รู้จักครับ"

"ภรรยา"

เอเลนถึงกับเบิกตาโพรงเมื่อได้ยินคำที่ลูกชายบอก

"ครับ...ตอนนี้เธออยู่โรงพยาบาล"

เอริคพยักหน้าเบาๆเขาต้องการให้พ่อกับแม่เขาบินมาที่นี่ก็เพราะเรื่องนี้

"แล้วเป็นอะไร"

เอเลนตกใจอีกรอบที่รู้ว่าภรรยาลูกชายตนอยู่โรงพยาบาล

เอริคเล่าเรื่องราวทั้งหมดให้กับพ่อและแม่ของเขาได้ฟังรวมถึงปัญหาที่เกิดจากอลิซและคลิปที่เขาแอบอัดไว้ในวันที่ทะเลาะกับอลิซให้แม่เขาได้ดูจะได้รู้เสียทีว่านิสัยของอลิซเป็นคนยังไง

"แล้วมีเรื่องแบบนี้พึ่งจะบอกมัมเหรอลูกคนนี้"

เอเลนเงียบไปพักใหญ่แอบเคืองลูกชายเธอนักที่มีหลานให้แล้วพึ่งจะมาบอก

"ว่าพึ่งว่าอะไรผมตอนนี้เลยครับตอนแรกผมกะว่าจะพาเธอบินกลับไปด้วยแล้วบอกทุกคนทีเดียวใครจะไปรู้ว่ามัมส่งตัวปัญหามาให้ผม"

เอริคหน้ามุ่ยใส่แม่ของเขาเล็กน้อย

"มัมก็ไม่รู้ว่าหนูอลิซจะเป็นคนแบบนี้นี่นา"

เอเลนก็ไม่คิดเหมือนกันว่าอลิซจะร้ายได้ขนาดนี้เธอจะต้องคุยกับเพื่อนเธอเสียหน่อยแล้ว

"รู้ฤทธิ์เธอหรือยังล่ะครับ"

"อืม...แล้วนี่คุณไม่ตกใจเหรอ"

เอเลนพยักหน้าทั้งหันไปหาคนเป็นสามีที่นั่งลอยหย้าลอยตาไม่รู้ร้อนรู้หนาว

"เรื่องอะไรผมรู้มาตั้งนานแล้ว"

ปีเตอร์เลิกคิ้วทั้งแสยะยิ้มเบาๆ

"สมกับเป็นแด้ดจริงๆเลยครับ"

เอริครู้อยู่แล้วว่าพ่อเขาต้องรู้แล้วแน่ๆ

"คุณนี่นะ....ไปตาเอสพาแม่ไปหาหนูนิชาหน่อย"

เอเลนตีแขนคนเป็นสามีเบาๆทั้งส่งสายตาตำหนิที่ไม่ยอมบอกเธอบ้าง

"ครับ"

ช่วงบ่ายของวัน

โรงพยาบาลxxx

"เดี๋ยวดาวออกไปหาซื้อข้าวก่อนนะจ๊ะพี่นิเดี๋ยวดาวซื้อบะหมี่มาฝาก"

ปาริดาได้รับข้อความจากเอริคว่าเขากำลังจะพาพ่อกับแม่มาคุยกับนิชาเธอจึงต้องหาเรื่องออกไปข้างนอกเสียก่อน

"ขอบใจจะ"

ครู่ต่อมา

แกร๊กกก

"ไปเร็วจังเลยดาว...เอ่อคุณ"

นิชาหันมามองที่ประตูไม่คิดว่าปาริดาจะไปเร็วขนาดนี้แต่ก็ต้องแปลกใจเมื่อคนที่เข้ามาไม่ใช่น้องสาวเธอกลับเป็นหญิงชายชาวต่างชาติที่เธอไม่คุ้นหน้า

"สวัสดีจะหนูนิ"

"สวัสดีค่ะคุณน้ารู้จักหนูด้วยเหรอคะ"

นิชารีบยกมือไหว้ทั้งสองที่เดินเข้ามาหาและเรียกชื่อเธอได้ถูก

"ฉันเป็นแม่แล้วนี่ก็พ่อของตาเอส"

"เอ่อ.."

นิชารู้ได้ทันทีว่าเอริคคงใช้พ่อแม่มาทำให้เธอใจอ่อนแน่ๆแอบตำหนิเขาในใจว่าไม่น่ารบกวนผู้ใหญ่ทั้งสองเลย

"หนูเป็นยังไงบ้างลูกในท้องปลอดภัยดีใช่ไหมจ้ะ"

เอเลนยิ้มอ่อนให้หญิงสาวตัวเล็กหน้าตาจิ้มลิ้มอย่างเอ็นดู

"หนูค่อยยังชั่วแล้วค่ะลูกก็ปลอดภัยดีค่ะ"

นิชาพยักหน้าพร้อมฉีกยิ้มอ่อนให้กับผู้ใหญ่ทั้งสอง

"หนูอลิซนี่เป็นคนยังไงกันนะถึงได้หาเรื่องคนท้องคนไส้ได้"

เอเลนเห็นท้องกลมๆของนิชาก็ส่ายหัวพลางบ่นถึงอลิซที่รังแกนิชาได้

นิชาก้มหน้าเม้มปากเธอไม่อยากได้ยินชื่อของอลิซเท่าไร

"ก็เพราะใครให้มาล่ะคุณ"

ปีเตอร์แอบค่อนแคะภรรยาตัวเองเพราะถ้าหากไม่ยุ่งกับลูกก็คงไม่เกิดเหตุการณ์แบบนี้

"ฉันไม่รู้ว่าตาเอสจะมีลูกมีเมียแล้วนี่นา"

เอเลนก็รู้สึกผิดไม่น้อยเหมือนกัน

"หนูคงไม่สำคัญกับเค้าขนาดที่จะบอกกับคุณพ่อคุณแม่น่ะค่ะ"

นิชาสบถออกมาเบาๆอย่างน้อยใจ