เกริ่น
หมอหนุ่มไฮโซตระกูลผู้ดีเก่าที่ถูกคนเป็นแม่จับให้หมั้นกับคนที่ไม่ได้รัก..ด้วยความรักที่เลือกเองไม่ได้ทำให้เขาต้องลากหญิงสาวมาร่วมชะตากรรมด้วยโดยบอกกับทั้งแม่และคู่หมั้นของเขาว่าหญิงสาวนั้นเป็นภรรยาของเขา
เริ่มเรื่อง
ประเทศไทย
บ้านปาริดา
"ดูอาเทอร์สิคะน่ารักมากเลยดาวอยากอุ้มหลานใจจะขาดแล้วค่ะ"
ปาริดานั่งเปิดรูปอาเทอร์เด็กชายลูกครึ่งวัยเก้าเดือนที่ตัวอ้วนจ้ำม่ำจนน่าฟัดกับหมออลันเธออยากจะให้มหาลัยปิดเทอมเร็วๆจังจะได้บินไปหาหลานชายของเธอเสียที
ปาริดาหญิงสาววัยยี่สิบเป็นเด็กกำพร้าที่ถูกนิชาเอามาเลี้ยงตอนนี้เธอมีความเป็นอยู่สุขสบายเพราะพี่เขยเธอเป็นมาเฟียด้วยเงินของเขาเธอจึงไม่ลำบากอะไรมากตอนนี้เธอเป็นนักศึกษาปีสองอยู่ที่เมืองไทยคนเดียวเพราะพี่สาวเธอไปอยู่ที่อังกฤษกับคนเป็นสามี
หลังจากที่นิชาย้ายไปอยู่ที่อังกฤษกับเอริคได้ไม่นานเอริคก็จัดการซื้อบ้านใกล้ๆมหาลัยให้กับปาริดาเพื่อที่จะได้ไม่ต้องเดินทางไกลตอนนี้ปาริดาก็เป็นเจ้าของบ้านหลังโตเพียงคนเดียวอยู่คนเดียวแต่มีอลันคอยแวะเวียนมาดูแลอยู่ไม่ห่างเพราะรับปากกับนิชาไว้ว่าจะช่วยดูแลปาริดา
"จะบินไปหาเมื่อไรเหรอ"
อลันหันไปมองปาริดาหญิงสาวผมยาวสลวยอยู่ในชุดนักศึกษาเธอดูโตกว่าแต่ก่อนมากเหมือนเป็นคนละคนที่เขาเจอในวันแรก
"ปิดเทอมนี้ค่ะพี่นิให้ดาวไปช่วงปิดเทอม"
ปาริดาพูดไปยิ้มไป
"พี่ไปด้วยได้ไหม"
"ทำไมช่วงนี้อยากจะเที่ยวบ่อยจังคะ"
ปาริดาหันมาหลี่ตามองอลันเล็กน้อย
"พี่แค่เบื่อๆอีกอย่างที่คลีนิคก็รับหมอคนใหม่เข้ามาประจำแล้วด้วยพี่ก็ค่อนข้างว่าง"
ช่วงนี้อลันค่อนข้างว่างเพราะเขารับหมอคนใหม่มาประจำคลินิคของเขาเหตุด้วยเบื่อที่คู่หมั้นตัวดีชอบตามไปเกาะแกะเขาที่นั่น
"ไม่ไปเตรียมตัวเป็นเจ้าบ่าวเหรอคะอีกไม่กี่เดือนก็แต่งแล้วนี่คะ"
"พี่ไม่ได้อยากแต่งสักหน่อย"
อลันส่ายหัวด้วยสีหน้าอ่อนใจ
"อ้าว...นี่หมั้นกันมาตั้งนานพึ่งรู้ตัวว่าไม่อยากแต่งเหรอคะ"
ปาริดามีสีหน้าแปลกใจเมื่อได้ยินคำจากปากของอลัน
"พี่รู้ตัวตั้งแต่แรกแล้วแค่พี่ไม่ได้บอกดาว"
"เหรอคะ..ยังไงก็สู้ๆนะคะ"
ปาริดาบุ้ยปากเล็กน้อยแอบสงสารชายหนุ่มอยู่ในใจพอสมควรที่ต้องอึดอัดใจกับเรื่องนี้
"ให้พี่สู้ๆเรื่องที่แต่งงานกับคนที่ไม่อยากแต่งด้วยเนี่ยนะ"
"ก็สู้ๆไงคะดาวว่าคู่หมั้นพี่หมอก็น่ารักดีนะคะไม่แน่น้าอยู่กันไปก็อาจจะรักกันเองก็ได้ค่ะ"
ปาริดาพูดไปอมยิ้มไป
"พูดเหมือนเคยมีความรักเลยนะเรา"
อลันขยับตัวยื่นมือมายีหัวหญิงสาวเล่นเบาๆ
"เอ่อ..ก็..ฟังๆเค้ามานั่นแหละค่ะ"
ปาริดาก้มหน้างุดเล็กน้อยเธอก็ว่าเธอเริ่มมีความรักขึ้นมาได้ไม่นานนี้เหมือนกันเพียงแค่เอ่ยบอกใครไม่ได้เท่านั้นเพราะคนที่เธอหลงรักดันมีเจ้าของไปแล้ว
อลันหมอหนุ่มวัยสามสิบเจ็ดเป็นลูกชายไฮโซตระกูลผู้ดีเก่าเขารู้จักกับปาริดาผ่านนิชาหลังจากที่นิชาไปอยู่อังกฤษแล้วเขาจึงเข้ามาดูแลปาริดาเพราะนิชาวานเอาไว้ตอนนี้เขาและหญิงสาวจึงสนิทกันมากและพูดคุยกันแทบจะทุกเรื่อง
วันต่อมา
16.00 น.
มหาลัย
"ดาวพี่หมอสุดหล่อเค้ามารับแกอีกแล้วตกลงไม่ได้เป็นแฟนกันแน่นะ"
เบลล่าเอ่ยแซวเพื่อนของเธอด้วยสีหน้าระรื่ยเพราะตั้งแต่เรียนด้วยกันมาจนปีสองแล้วเธอก็เห็นหทออลันตามรับตามส่งปาริดาอยู่ไม่ขาด
เบลล่าหญิงสาวหน้าหวานผมหยักโศกยาวสลวยสีบรอนเทาลูกคุณหนูไฮโซที่นิสัยค่อนข้างติดดินเป็นเพื่อนกับปาริดาตั้งแต่เข้ามาที่มหาลัยเอกชนที่นี่เป็นวันแรกและก็คบกันอยู่สองคนเรื่อยมาเพราะมหาลัยที่นี่ส่วนมากคนที่มาเรียนจะค่อนข้างติดหรูกันพวกเธอสองคนเลยเข้ากับกลุ่มเพื่อนได้ไม่ค่อยดีเท่าไรนัก
"เปล่าซะหน่อยพี่นิให้พี่หมอช่วยดูแลฉันเฉยๆไปก่อนนะเบล"
ปาริดาแอบมองค้นเพื่อนเธอเล็กน้อยที่ชอบแซวเรื่องนี้ไม่เลิก
"โอเคพรุ่งนี้เจอกัน"
เบลล่าโบกมือลาเพื่อนเธอเบาๆวันนี้ก็เป็นอีกวันที่เธอไม่รู้ว่าเมื่อไรแม่เลี้ยงของเธอจะส่งคนมารับเธอกลับครั้นจะกลับเองก็ชอบถูกตำหนิอยู่เรื่อย
"มารับดาวจะมาบ่นอะไรให้ฟังอีกเหรอคะ"
ในระหว่างที่นั่งรถหรูอยู่ข้างหมอหนุ่มปาริดาก็หันไปฉีกยิ้มหวานให้อลันเธอคิดว่าวันนี้เขาต้องมีเรื่องอะไรมาบ่นกับเธออีกแน่นอน
"นี่พี่คงจะมาปรับทุกข์กับดาวบ่อยนะเลยเห็นหน้าพี่เป็นต้องมีเรื่อง"
อลันยกยิ้มเล็กน้อยที่เห็นหญิงสาวดูจะมองเขาในด้านนี้ไปเสียแล้ว
"ก็จะว่าอย่างนั้นก็ได้ค่ะ"
ปาริดาพยักหน้าเบาๆ
"วันนี้พี่แค่อยากพาเราไปเลี้ยงไอติม"
วันนี้อลันไม่ได้จะมาปรับทุกข์อะไรกับเธอเพียงแค่อยากพาเธอไปเที่ยวเล่นต่างหากตอบแทนที่เธอเป็นผู้รับฟังที่ดีเรื่อยมา
"ใจดีสุดๆไปเลยค่ะ..วันนี้ดาวขอสองถ้วยนะคะ"
ปาริดายิ้มแก้มปริ
"โอเค"
อลันส่ายหัวเบาๆที่ปาริดานั้นดูจะเด็กเกินกว่าอายุเธอตอนนี้มาก
ห้างสรรพสินค้า
"สดชื่นที่สุดเลยค่ะ"
"สดชื่นก็ทานเข้าไปเยอะๆ"
หมอหนุ่มกับนักศึกษาสาวอย่างอลันกับปาริดารู้สึกว่าตอนนี้จะเป็นที่น่าจับตามองของคนที่อยู่ในร้านทั้งยังเดินผ่านไปผ่านมาได้เป็นอย่างดีเพราะใครๆก็รู้ว่าอลันนั้นหมั้นกับนางแบบไฮโซแต่ทำไมถึงมานั่งหัวร่อต่อกระซิกกับหญิงสาวนักศึกษาได้
"อลันคะ"
"อ้าวหมออิงไม่เจอกันนานเลยนะครับมาทำอะไรครับเนี่ย"
อลันและปาริดาเงยหน้าไปตามเสียงเรียกของใครบางคนซึ่งนั่นไม่ใช่ใครที่ไหนเป็นอิงฟ้าเพื่อนที่เรียนมาด้วยกันกับอลันนั่นเอง
"อิงมาเดินซื้อของน่ะค่ะพอดีเห็นอลันเลยแวะมาทักมากับแฟนเหรอคะ"
อิงฟ้าส่งยิ้มทักปาริดาอย่างเป็นมิตร
อิงฟ้าสาวโสดหน้าตาสวยหุ่นดีตอนนี้ทำงานเป็นหมออยู่ที่โรงพยาบาลเอกชนแห่งหนึ่งในภูเก็ตเธอพึ่งย้ายตัวเองพร้อมครอบครัวมาที่นี่ได้ไม่นานมานี้
"เอ่อ...น้องสาวน่ะครับพอดีเพื่อนฝากดูแล"
"อ๋อ..น้องสาวเพื่อนยินดีที่ได้รู้จักนะคะพี่อิงฟ้าค่ะ"
"หนูชื่อดาวค่ะยินดีที่ได้รู้จักค่ะ"
อิงฟ้ายิ้มหน้าเจื่อนๆอย่างหน่วงใจแปลกๆเธอไม่ค่อยชอบคำว่าน้องสาวที่อลันพูดเท่าไร
"นั่งก่อนสิ"
"อ๋อ..พอดีอิงต้องรีบกลับไปทานข้าวที่บ้านน่ะโทษทีนะคะ"
อิงฟ้ายิ้มอ่อนเธอคงจะอยู่นั่งกับเขาไม่ได้เพราะเย็นนี้เธอต้องกลับไปทานข้าวกับครอบครัว
"ไม่เป็นไรครับดีใจที่ได้เจอนะ"
"เหมือนกันค่ะไปก่อนนะคะ"
"ครับ"
อลันยิ้มตามหลังหญิงสาวจนเธอเดินลับตาไป
"พี่เค้าสวยนะคะ"
ปาริดาเอ่ยด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม
"อืม...อิงฟ้าเป็นดาวมหาลัยตอนที่เรียนด้วยกัน"
อลันพยักหน้า
"พี่หมอไม่เคยคิดจะจีบเธอเหรอคะเธอสวยจะตาย"
ปาริดาลองเชิงดูว่าอลันจะตอบอย่างไรเพราะเห็นว่าเมื่อครู่ดูหมอหนุ่มจะดีใจมากเมื่อได้เจอเธอ
"เป็นเพื่อนกันพี่ไม่ได้คิดจะจีบหรอก"
อลันส่ายหัวเอาความคิดนี้ทิ้งไปได้เลยเพราะถึงเธอจะสวยแสนดีขนาดไหนเขาก็ไม่เคยมองเธอมากไปกว่าคำว่าเพื่อน
"ก็อย่างนี้ล่ะน้าถึงได้ถูกแม่จับคู่จนได้เพราะไม่เคยคิดจะจีบใคร"
ปาริดายิ้มอ่อนเอ่ยหยอกอลัน
"ไม่ใช่ว่าพี่ไม่เคยแต่เค้าไม่รับรักพี่"
อลันอมยิ้มเล็กๆเมื่อนึกถึงตอนที่เขาสารภาพรักกับนิชา
"อย่าบอกนะคะว่าเป็นพี่นิ"
ปาริดาเลิกคิ้วเล็กน้อยเธอพอจะดูออก
"ทำเป็นรู้ดี"
อลันจับหัวหญิงสาวเล่นเบาๆ
"ก็ดาวฉลาดนี่คะ"
ปาริดาก้มหน้างุดเขาแสดงท่าทีอ่อนโยนกับเธอแบบนี้ทีไรเธอต้องหลบสายตาเขาทุกทีไป
ครู่ต่อมา
"ห้างนี้แน่เหรอลูก"
คุณหญิงเอมอรแม่ของหมออลันเดินมาพร้อมกับชุติมานางแบบสาวสวยไฮโซคู่หมั้นของอลันด้วยท่าทีร้อนใจ
"ใช่ค่ะคนที่ส่งรูปมาให้ชุห้างนี้แหละค่ะ"
ชุติมามองมือถือไปหาร้านไปเธอดูวีดีโอที่มีคนส่งมาให้ว่าอลันอยู่กับผู้หญิงคนอื่นแล้วจึงรีบเดินจ้ำอ้าวด้วยสีหน้าที่ไม่พอใจ
"ใครกันนะที่ส่งมา"
เอมอรสงสัยอย่างมากว่าเป็นใครที่ส่งมาให้
"ชุก็ไม่ทราบค่ะแต่ช่างมันเถอะค่ะเราไปข้างในกันดีกว่าค่ะคุณแม่"
ชุติมาเดินดุ่มๆนำหน้าเอมอรเดินขึ้นมาชั้นที่เป็นร้านอาหาร
"นั่นไงคะอยู่กับผู้หญิงคนอื่นจริงๆด้วย"
ไม่นานเอมอรและชุติมาก็มายืนประจันหน้าทั้งสองที่ร้านไอศครีมชื่อดังในห้างหรู
"นี่เธออีกแล้วเหรอ...แม่คิดว่าลูกจะเลิกยุ่งกับเด็กนี่แล้วนะ"
เอมอรมองค้อนไปที่ปาริดาและอลันทั้งคิดว่าคำสั่งเธอจะสั่งลูกชายคนเดียวของเธอได้เสียอีกแต่เปล่าเลย
"ผมรับปากเพื่อนผมไว้ว่าจะดูแลดาวนี่ครับคุณแม่"
อลันขมวดคิ้วเป็นปมเพราะเห็นว่าแม่ของเขาช่างไม่มีเหตุผลเอาเสียเลย
"ดูแลน้องเพื่อนแต่ไม่ดูแลคู่หมั้นเอาแต่หลบหน้า...น้องเพื่อนจริงหรือเปล่าคะ"
ชุติมายืนมองปาริดาด้วยหางตาและเอ่ยประชดประชันอลันอย่างไม่อายคนอื่น
"ชุอย่าหยาบคาย"
อลันลุกขึ้นยืนเอ่ยสั่งชุติมาเสียงแข็ง
"อย่ามาว่าหนูชุนะตาลัน..แม่ก็คิดเหมือนกันดูแลกันทุกวันแบบนี้มันใช่ที่ไหนแม่นี่ก็ไม่ใช่เด็กอมมือที่ดูแลตัวเองไม่ได้ซะหน่อยไม่ใช่ไปแอบลักกินขโมยกินกันมาแล้วล่ะ"
เอมอรปกป้องชุติมาและเอ่ยคำดูถูกทั้งลูกตัวเองและปาริดา
"เอ่อ..คือ"
ปาริดายืนหน้าเสียเธอเห็นว่ามันชักจะไปกันใหญ่เธอจะต้องเอ่ยอะไรออกมาปฏิเสธที่ถูกปรักปรำบ้างแล้ว
"ถ้าใช่แล้วจะทำไมครับ"
อลันเกลียดที่สุดก็คือการดูถูกคนเขาไม่คิดว่าแม่เขาจะมีคำพวกนี้ออกมาจากปากเลย..และด้วยความโมโหเขาจึงโพล่งคำที่ถูกกล่าวหาให้เป็นเรื่องจริงเสียเลย
"ตาลันแกเอานังเด็กไม่มีหัวนอนปลายเท้ามาทำเมียเหรอ"
เอมอรแทบจะลมจับ
"พี่หมอ.."
ปาริดาหันหน้ามองหมออลันอ้าปากค้างตกใจกับคำที่อลันพูดออกมา
"ทำแบบนี้ได้ยังไงคะลันเราจะแต่งงานกันอยู่แล้วนะคะ"
ชุติมามองค้อนไปที่ปาริดาอย่างเจ็บใจเธอไม่เห็นว่าเด็กนี่จะมีอะไรสู้เธอได้สักนิดทั้งหันมาต่อว่าอลันอย่างหัวเสียโดยไม่สนใจว่าตอนนี้คนในที่นี้จะมองเธอยังไง
"ผมไม่ได้รักชุครับแม่ผมรักดาวและดาวคนเดียวเท่านั้นที่จะเป็นเมียผม"
อลันโอบปาริดาแน่นเอ่ยกับแม่เขาและชุติมาได้ฟังด้วยน้ำเสียงหนักแน่น
"อะไรกันเนี่ยคุณแม่คะทำไมเป็นแบบนี้ล่ะคะ"
ชุติมาหันไปบ่นกับเอมอรอย่างไม่พอใจที่เห็นอลันกล้าหักหน้าเธอ
"หนูชุใจเย็นๆลูก...นังเด็กหน้าด้านรู้ว่าตาลันมีคู่หมั้นแล้วยังจะมายุ่งอีก"
เอมอรกอดปลอบชุติมาและหันมาต่อว่าปาริดาจนเธอก้มหน้างุด
"ไปกันเถอะดาว"
อลันพาปาริดาเดินออกไปจากร้านโดยที่ไม่หันกลับมาสนใจแม่ชองเขาและคู่หมั้นแม้แต่น้อยเพราะไม่ชอบการกระทำของทั้งสองเอาเสียมากๆ
"ตาลัน..ตาลัน"
เอมอรเห็นทีจะต้องอบรมนิสัยลูกชายตัวดีของเธอใหม่เสียแล้ว
ลานจอดรถ"พี่หมอไปพูดกับคุณแม่พี่แบบนั้นได้ยังไงคะ"ปาริดาเห็นว่าอลันจะสร้างเรื่องขึ้นมาใหม่เสียแล้ว"จะได้เลิกจับคู่พี่ซะทีไง""แต่ดาวไม่อยากอยู่ในเกมนี้นะคะ""พี่ขอโทษแล้วกันนะดาวตอนนั้นพี่โมโหไม่ทันคิด"ตอนนี้อลันยอมรับว่าที่เขาพูดไปเพราะความที่ไม่ทันคิดและโมโหอย่างมากวันต่อมามหาลัย"วันนี้เรียนครึ่งวันเราไปไหนกันดีฉันยังไม่อยากกลับบ้าน"เบลล่าหันมาพูดกับปาริดาที่นั่งโต๊ะไม้หินอ่อนด้วยกันด้วยสีหน้าห่อเหี่ยว"คุณหญิงแม่ไม่โทรตามเหรอจ๊ะคุณหนูเบล"ปาริดาเหล่สายตาพรางเอ่ยน้ำเสียงแอบหยอกเพื่อนเธอเสียงทะเล้น"อย่าพูดถึงสิ"เบลล่าเอี้ยวตัวกระแทกไหล่คนที่นั่งข้างๆเพราะเธอไม่ชอบให้เพื่อนเธอพูดถึงเรื่องแม่เลี้ยงจอมออกคำสั่งของเธอเท่าไร"นี่ท่าทางจะไม่ถูกกับแม่เลี้ยงจริงๆนะ"ปาริดาหันมายิ้มให้กับเบลล่าที่นั่งหน้างออยู่"ก็ตั้งแต่พ่อฉันเสียก็ถูกบังคับทำโน่นทำนี่ตลอดเลย"เบลล่าว่าเห็นธาตุแท้ตั้งแต่แม่เลี้ยงเธอเข้ามาอยู่ในบ้านแล้วว่าขี้ประจบและหวังปอกลอกแต่เธอก็ไม่ได้เอะใจอะไรแต่เมื่อพ่อของเธอเสียแม่เลี้ยงเธอก็ยิ่งออกลายมากขึ้นทุกวันๆ"งั้นไปหาอะไรทานกันเถอะวันนี้ฉันเลี้ยงเอง"ปาริดาตบบ่าเพื่อ
ทางด้านอลัน"เบลรออยู่ตรงนี้ห้ามออกจากรถเด็ดขาด""ค่ะ..จะเข้าไปคนเดียวจริงๆเหรอคะ""อืมพี่จะมัวรอไม่ได้"อลันขับรถมาถึงโกดังร้างก็รีบสั่งให้เบลล่าอยู่แต่ในรถเพราะเขาจะเป็นคนเข้าไปเองไม่รู้ว่าคนร้ายจะเยอะแค่ไหนแต่ยังไงเขาก็จะช่วยปาริดาออกมาให้ได้ครู่ต่อมา"..หา..ดาว...ทำไมเป็นแบบนี้"เบลล่าถึงกับเอามืออุดปากกลบเสียงกรี้ดเพราะเธอเห็นสภาพปาริดาตอนอลันอุ้มวิ่งออกมาดูเพื่อนเธอหน้าเขียวช้ำปูดบวมจนน่ากลัวไม่รู้ว่าคนพวกนั้นทำอะไรเพื่อนเธอบ้างแต่ก็รู้สึกสงสารจับใจชั่วโมงต่อมาคลินิคอลันพาปาริดามาที่คลินิคของเขาและให้ตรวจเอ็กซเรย์อาการของปาริดาอย่างละเอียดดีที่อวัยวะภายในไม่เป็นอะไรมีเพียงใบหน้าที่บอบช้ำจนบวมเท่านั้น"ดีนะที่มันไม่ทำร้ายแกถึงตาย"เบลล่านั่งหน้ามุ่ยข้างเตียงที่ปาริดานอนพัก"มันแค่อยากสั่งสอนฉันเท่านั้น"ปาริดาพูดเสียงอ่อน"สั่งสอนเรื่องอะไร"เบลล่าขมวดคิ้วสงสัยกับคำพูดของเพื่อน"มันขู่ให้เลิกยุ่งกับพี่หมอ""ฉันว่าแล้ว"เบลล่าเดาไว้ว่าฝีมือนี้เป็นชุติมาแน่นอน"นี่ดาวเป็นแบบนี้ก็เพราะพี่สินะ...พี่จะไปคุยกับชุให้รู้เรื่อง"อลันรู้ว่าชุติมาเป็นคนร้ายกาจแต่ก็ไม่คิดว่าจะกล้าจับตัวค
"ฉันไม่ได้ฉุกคิดค่ะ"เบลล่าส่ายหัวเบาๆ"ยัยบื้อเอ้ย"เบนจามินจูงมือหญิงสาวมานั่งในรถสปอร์ตหรูของเขา"ห้ะ..นี่ว่าฉันเหรอคะ"เบลล่ามองค้อนเบนจามินขวับนี่ขนาดพึ่งเจอกันครั้งแรกยังกล้าว่าเธอแบบนี้เขาเป็นคนแบบไหนกันหญิงสาวคิดในใจ"หรือเมื่อกี้ภาษาไทยคือคำชมล่ะ"เบนจามินทิ้งก้นลงมานั่งที่เบาะคนขับและหันมาวาดแขนเอื้อมดึงเข็มขัดมาคาดให้เบลล่าทั้งค่อนขอดเธอในขณะที่หน้าของเขาห่างกับหญิงสาวไม่ถึงคืบ"หึ่..ชัดทุกคำเลย"เบลล่าหันหน้าหนีชายหนุ่มอย่างขุ่นเคือง"เป็นยังไงบ้างแกคราวหลังก็ดูดีๆก่อน"ปาริดามองดูรอยตามเนื้อตัวของเพื่อนเธอวาามีรอยฟกช้ำตรงไหนหรือไม่จะได้ทายาให้ไม่คิดว่าจะเกิดเหตุแบบนี้กับเพื่อนเธอดีที่เบนจามินไปช่วยไว้ได้ทัน"โอเคแล้วล่ะดีที่คุณเบนนี่เค้าไปช่วยไว้ทัน"เบลล่าเองก็ไม่ได้เจ็บอะไรมากเพียงแค่ยังตกใจอยู่มากกว่า"ยังไม่ได้รับฟังคำขอบคุณสักคำเลย"เบนจามินยืนกอดอกมองเบลล่าด้วยสายตาเย็นชาและยังมิวายทวงคำขอบคุณจากเธอ"ก็คุณมาว่าฉันก่อนตอนแรกก็อยากจะขอบคุณอยู่หรอก"เบลล่าบุ้ยปากเล็กน้อยพรางเชิดหน้าใส่ชายหนุ่มที่ปากไม่ค่อยดี"ถือซะว่าฉันช่วยหมาแมวที่มันพูดขอบคุณไม่เป็นก็แล้วกันขอตัวก่อ
สองวันต่อมาสองสาวนอนเล่นกันอยู่ในห้องนอนของปาริดาในวันหยุดเสาร์อาทิตย์"นี่แกข่าวแกหายไปแล้วแต่มีข่าวนี้มาแทน"เบลล่าเปิดดูข่าวในอินเตอร์เน็ตเห็นข่าวของชิชาที่มีรูปนัวเนียกับผู้ชายในผับและในโรงแรมไม่ซ้ำหน้าผู้ชายในรูปมีเป็นสิบคนได้ไม่รู้ว่านี่เป็นฝีมือของเบนจามินหรือเปล่าแต่เธอคิดว่าใช่"อะไรเหรอ...เฮ้ยยย..."ปาริดาอ่านข่าวก็ถึงกับอ้าปากค้าง"สยิวมากเลยอะแกฉันว่าคนดูแลแกนี่ก็ฝีมือใช้ได้เลยเนอะถึงว่าล่ะวันนี้ไม่เห็นรุ่นพี่เราที่คณะเลย"เบลล่าพยักหน้าเบาๆอย่างทึ่งในความสามารถของเบนจามินที่หารูปและคลิปพวกนี้มาได้หลังจากที่รู้ว่าชิชาเป็นคนปล่อยข่าวปาริดาได้ไม่นานแถมก่อนหน้านี้เธอก็ไม่เห็นชิชามาที่มหาลัยแล้วด้วย"เป็นฉันก็คงไม่กล้ามาแล้วล่ะ"ปาริดาหน้าเจื่อนเล็กน้อยเธออายแทนคนในข่าวตอนนี้จริงๆ"นั่นสิ"เบลล่าเองก็ไม่รู้ว่าจะสมน้ำหน้าหรือสงสารดีหากชิชาไม่มาทำคนอื่นก่อนก็คงไม่ต้องมาเจอเหตุการณ์แบบนี้บ้านหมออลัน17.00 น.วันนี้เอมอรนัดภัคคินีลูกสาวตระกูลผู้ดีเก่าสวยหวานเป็นกุลสตรีที่พึ่งกลับมาจากเรียนเมืองนอกอายุ22ปีหมายจะให้เป็นว่าที่สะใภ้คนใหม่หลังจากที่อลันขอถอนหมั้นกับชุติมาไปแม้จะรู้ว่
"พี่ชิชา"เบลล่าหน้าเสียเล็กน้อยที่จู่ๆชิชาที่หายหน้าหายตาจากมหาลัยเพราะข่าวฉาวมายืนขวางหน้าเธอทั้งสองแอบหวั่นใจเล็กน้อยว่าเธอจะรู้หรือเปล่าว่าข่าวของเธอที่ถูกปล่อยนั่นเกิดมาจากใคร"พี่ขอโทษที่ฉันทำเรื่องราวพวกนั้นแต่พี่ฉันทำไปเพราะพี่ชุเป็นคนสั่งพี่ปฏิเสธอะไรไม่ได้"ชิชาอาสาเป็นเจ้ามือเลี้ยงอาหารปาริดาและเบลล่าเธอเอ่ยสารภาพขอโทษสองสาวด้วยสีหน้ารู้สึกผิด"อย่างงั้นเหรอคะ"ปาริดาได้ยินแบบนั้นก็ใจอ่อนยวบเพราะดูท่าเบนจามินจะเล่นงานผิดคน"พวกเธออย่าโกรธพี่กันเลยนะตอนนี้เรื่องพี่ก็ทำให้พี่อายจนไม่รู้จะเอาหน้าไปไว้ไหนแล้ว"ชิชาก้มหน้างุด"คืนนี้จะมีงานปาร์ตี้ที่โรงแรมxxxเลี้ยงส่งพี่ไปเรียนที่เมืองนอกพี่ชวนพวกเธอด้วยนะมีแต่คนกันเองทั้งนั้น"ชิชาเอ่ยชวนทั้งสองไปงานเลี้ยงก่อนที่เธอจะไปเรียนต่างประเทศเพราะพี่สาวเป็นคนส่งไป"เอ่อ.."เบลล่ารู้สึกไม่เชื่อใจชิชาร้อยเปอร์เซ็นเท่าไรว่าชิชาจะรู้สึกผิดจริงๆ"งั้นเราจะไปนะคะ"ปาริดาตอบโดยไม่ต้องคิดคนที่ทำผิดและมาขอโทษเธอก็พร้อมที่จะให้อภัย"ดีจะ...งั้นพี่ไม่กวนแล้วขอตัวก่อนนะ"ชิชาได้ยินดังนั้นก็รีบวางเงินค่าอาหารไว้ให้ทั้งสองสาวและเดินออกจากร้านไปด้วยท
ครู่ต่อมา"อืม.."หลังจากที่เบนจามินขับรถออกมาได้ครู่หนึ่งตอนนี้ก็ดูเหมือนว่าเบลล่าจะไม่มีสติไปแล้วเพราะเธอเริ่มถอดเสื้อผ้าตัวเองออกทีละชิ้น"เดี๋ยวๆจะถอดเสื้อผ้าทำไม"เบนจามินต้องจอดรถและห้ามหญิงสาวเอาไว้ก่อน"ฉันร้อน...คุณช่วยฉันด้วย"เบลล่าลุกขึ้นมานั่งคร่อมหันหน้ามาซบกับอกชายหนุ่มในขณะที่เปลือยเปล่าเหลือแต่ชั้นในเพราะเดรสราคาแพงถูกถอดออกไปแล้ว"นี่มีสติหน่อยสิ..อื้ออ"เบนจามินพยายามจับมือหญิงสาวเอาไว้และหลบหน้าจากใบหน้าของเธอที่กำลังซอกซอนหอมซ้ายหอมขวาเขาอยู่พลั้กกกก"โทษทีละกัน"เมื่อเห็นว่าเธอไม่ยอมหยุดทั้งกลัวใจตัวเองว่าจะระงับอารมณ์ไม่ไหวเพราะเขาก็ใช่ว่าจะทนอาการยั่วยวนของหญิงสาวได้จึงใช้มือหนาฟาดไปที่สะบักของหญิงสาวจนเธอสลบไปและเขาจึงถอดเสื้อเชิ้ตเขาคลุมให้เธอและนีบขับรถกลับบ้านทันทีโดยที่หญิงสาวยังนั่งฟุบอยู่บนตักซบอกแกร่งของเขาอยู่บ้านปาริดา"จนได้นะดาวถ้าพี่ไปไม่ทันจะเป็นยังไง"อลันพาปาริดากลับมาถึงบ้านได้พักใหญ่ก็เช็ดเนื้อเช็ดตัวให้หญิงสาวและคอยดูแลเธออยู่ไม่ห่าง"อ้าวคุณเบน...ทำไม”อลันได้รู้ว่าเบนจามินกลับมาแล้วจึงรีบออกมาดูเมื่อเห็นเบลล่าอยู่ในสภาพที่ไม่ค่อยดีนักจึงต
ครู่ต่อมา"อยู่ให้ห่างหมอลันไว้จะดีกว่านะเพราะพ่อฉันคงไม่ชอบให้เธออยู่ใกล้ผู้ชายคนอื่น"ในขณะที่อิงฟ้าขอตัวมาเข้าห้องน้ำหลังจากทานข้าวได้พักใหญ่ภัคคินีก็ตามมาด้วยทั้งจีบปากจีบคอพูดกับอิงฟ้าอย่างไม่พอใจ"เธอล่ะพ่อเธอคงชอบงั้นเหรอที่อยู่ใกล้กับผู้ชายหลายคน"อิงฟ้าตอกกลับด้วยสีหน้าเย้ยหยันและเดินออกไปเธอรู้อะไรดีๆเกี่ยวกับภัคคินีเยอะแค่ไม่พูดออกมาเท่านั้นเธอให้เวลาถัคคินีทำตัวซื่อตบตาเอมอรได้ไม่นานหรอกเดี๋ยวเธอก็จะเขี่ยภัคคินีให้พ้นทาง"แก!"ภัคคินีกัดหันกรอดเธอเข้าใจความหมายที่อิงฟ้าพูดดีตอนนี้ถือว่าอิงฟ้าถือไพ่เหนือเธอจึงกระโตกกระตากอะไรไม่ได้ ทั้งนึกถึงพ่อเธอก็โมโหหนักที่เลี้ยงงูพิษเอาไว้แว้งกัดลูกตัวเองคิดแล้วเธอก็เจ็บใจบ้านปาริดาอลันนึกครึ้มอะไรขึ้นมาจึงขับรถออกมาหาปาริดาในช่วงหัวค่ำคราแรกกะว่าจะนอนที่บ้านแต่เขาก็วุ่นวายใจเกินทนอยากจะหาเพื่อนคุยเลยตัดสินใจมา"พี่หมอมาซะดึกเลยค่ะ"สองหนุ่มสาวมานั่งคุยกันที่สระว่ายน้ำที่เดิมที่ืี่ชอบนั่งคุยกัน"พี่ขอนอนที่นี่นะ"อลันเอ่ยปากขอปาริดาค้างที่นี่"ทำไมไม่นอนที่บ้านล่ะคะ"ปาริดาขมวดคิ้วสงสัยเล็กน้อย"นอนที่นี่พี่สบายใจที่สุดแล้ว...มีดาวอย
วันต่อมา11.00 น.บ้านอลัน"ตอนนี้ได้เรื่ิองบ้างไหมครับ"เบนจามินมาที่บ้านอลันเพราะรู้ว่าแม่ของชายหนุ่มหายไปตั้งแต่เมื่อคืน"ยังไม่ได้เบาะแสอะไรเลยครับ"อลันนั่งหน้าเสียอยู่กับตำรวจสองนายที่กำลังสอบปากคำเขาอยู่มหาลัยxx"จะไปไหนเหรอแก"เบลล่าทักปาริดาที่กำลังค่อยๆเดินออกไปนอกห้องเรียนในขณะที่อาจารย์กำลังบรรยายอยู่"จะไปเข้าห้องน้ำน่ะ"ปาริดาเอ่ยจบก็รีบเดินออกไปอย่างรวดเร็ว"อืม..รีบไปรีบมาล่ะ"เบลล่าพยักหน้าเบาๆเพราะเห็นว่สเพื่อนเธอคงจะอยากเข้าห้องน้ำเอาเสียมากๆจึงต้องรีบร้อนขนาดนี้ชั่วโมงต่อมา"ทำไมเข้าห้องน้ำนานจังเลยล่ะ...โทรก็ไม่รับ"เบลล่าเดินมาตามหาปาริดาที่ห้อวน้ำแต่ก็ไม่ยักจะเห็นนี่มันก็เป็นชั่วโมงแล้วที่เพื่ิอนเธอออกมาจึงยกมือถือโทรตามแต่ก็โทรไม่ติดตอนนี้เธอเริ่มใจไม่ดีเสียแล้วโกดังร้าง"คุณป้า"ปาริดามาที่นี่ได้ก็เพราะมีคนส่งข้อความให้เธอออกไปหาที่หลังรั้วมหาลัยเพียงคนเดียวโดยขู่ว่าหากไม่มาเพียงคนเดียวเอมอรจะถูกฆ่าตายเธอจึงต้องโกหกเบลล่าว่าเธอจะมาเข้าห้องน้ำ"กองอยู่ด้วยกันนี่แหละฉันจะได้หมดมารสักที"อิงฟ้าผลักปาริดาให้นั่งลงไปกองกับเอมอรและภัคคินีที่ตอนนี้สะบักสะบอมกันทั้