ตอนที่30

ลานจอดรถ

"พี่หมอไปพูดกับคุณแม่พี่แบบนั้นได้ยังไงคะ"

ปาริดาเห็นว่าอลันจะสร้างเรื่องขึ้นมาใหม่เสียแล้ว

"จะได้เลิกจับคู่พี่ซะทีไง"

"แต่ดาวไม่อยากอยู่ในเกมนี้นะคะ"

"พี่ขอโทษแล้วกันนะดาวตอนนั้นพี่โมโหไม่ทันคิด"

ตอนนี้อลันยอมรับว่าที่เขาพูดไปเพราะความที่ไม่ทันคิดและโมโหอย่างมาก

วันต่อมา

มหาลัย

"วันนี้เรียนครึ่งวันเราไปไหนกันดีฉันยังไม่อยากกลับบ้าน"

เบลล่าหันมาพูดกับปาริดาที่นั่งโต๊ะไม้หินอ่อนด้วยกันด้วยสีหน้าห่อเหี่ยว

"คุณหญิงแม่ไม่โทรตามเหรอจ๊ะคุณหนูเบล"

ปาริดาเหล่สายตาพรางเอ่ยน้ำเสียงแอบหยอกเพื่อนเธอเสียงทะเล้น

"อย่าพูดถึงสิ"

เบลล่าเอี้ยวตัวกระแทกไหล่คนที่นั่งข้างๆเพราะเธอไม่ชอบให้เพื่อนเธอพูดถึงเรื่องแม่เลี้ยงจอมออกคำสั่งของเธอเท่าไร

"นี่ท่าทางจะไม่ถูกกับแม่เลี้ยงจริงๆนะ"

ปาริดาหันมายิ้มให้กับเบลล่าที่นั่งหน้างออยู่

"ก็ตั้งแต่พ่อฉันเสียก็ถูกบังคับทำโน่นทำนี่ตลอดเลย"

เบลล่าว่าเห็นธาตุแท้ตั้งแต่แม่เลี้ยงเธอเข้ามาอยู่ในบ้านแล้วว่าขี้ประจบและหวังปอกลอกแต่เธอก็ไม่ได้เอะใจอะไรแต่เมื่อพ่อของเธอเสียแม่เลี้ยงเธอก็ยิ่งออกลายมากขึ้นทุกวันๆ

"งั้นไปหาอะไรทานกันเถอะวันนี้ฉันเลี้ยงเอง"

ปาริดาตบบ่าเพื่อนเธอเบาๆรู้ดีว่าสภาวะที่บ้านของเบลล่าตอนนี้เป็นอย่างไร

"ว่าแต่จะพาฉันไปทานอะไรเหรอ"

เบลล่าเบิกตาโพรงเมื่อได้ยินเรื่องกิน

"ส้มตำไก่ย่างร้านประจำฉัน"

วันนี้ปาริดาจะสอนคุณหนูที่เคยทานแต่อาหารไทยภาคกลางหรืออาหารฝรั่งที่แม่บ้านจัดเตรียมให้ให้ลองอาหารอีสานบ้าง

"ก็อยากลองเหมือนกันนะ"

เบลล่าพยักหน้าเธอก็อยากจะลองชิมรสชาติปลาร้าบ้างเพราะอยู่บ้านหรือมหาลัยก็ไม่เคยลองเสียที

"วันนี้ฉันจะพาคุณหนูของแกลองของอร่อยเอง"

"ไปกันเลย"

บรื๊นน​ บรื๊นนน

สองสาวที่กำลังเดินจูงมือกันออกจากม้านั่งจู่ๆก็มีคนขับรถสปอร์ตคันหรูมาขวางเอาไว้ก่อน

"ไปไหนกันเหรอครับให้พี่ไปส่งไหม"

ชัชนนรุ่นพี่ปีสี่ของคณะที่แอบมองปาริดามานานตั้งแต่เข้ามาแถมเทียวหยอดเทียวจีบปาริดาอยู่เรื่อยวันนี้เขาพึ่งได้รถคันใหม่มาเลยอยากจะให้สาวจะอยากได้เป็นคู่ควงได้นั่ง

"ไม่เป็นไรค่ะเราไปกันเองได้ค่ะ"

เบลล่ารีบปฏิเสธแทนปาริดาเพราะรู้ว่าผู้ชายคนนี้อันตรายแถมยังมีแฟนอยู่แล้วด้วยไม่ใช่ใครที่ไหนเป็นชิชาลูกคุณหนูไฮโซที่อยู่ปีสี่ญาติห่างๆเธอเอง

"ชาอยู่นี่ทำไมไม่อาสาไปส่งชาบ้างล่ะคะ"

ชิชาหญิงสาวในชุดนักศึกษารัดติ้วสั้นจู๋ปล่อยผมตรงยาวแต่งหน้าจัดพร้อมใส่ส้นสูงแบรนด์เนมสูงปรี๊ดเดินเข้ามาอย่างที่นใจและยืนกอดอกตรงหน้าหญิงสาวสองคนพรางส่งสายตาจิกกัดไปที่แฟนหนุ่มของตนที่เผลอเป็นไม่ได้เป็นอันจีบคนไปทั่ว

"งั้นก็ขึ้นมาสิ"

ชัชนนกรอกสายตาเล็กน้อยและเรียกให้ชิชาขึ้นมาจากนั้นก็รีบขับรถออกไปทันที สองสาวที่ยืนอยู่ก็มองหน้ากันอย่างระอาเล็กน้อยและพากันไปที่ร้านอาหารที่อยากทานต่อ

ชั่วโมงต่อมา

"หืม..อร่อยสุดๆไปเลยแก"

สองสาวนั่งที่ร้านส้มตำริมทางกันพักใหญ่ดูคนที่จะตื่นตาตื่นใจกับอาหารตรงหน้าและรสชาติที่แปลกใหม่เห็นจะเป็นเบลล่าแม้จะเผ็ดแค่ไหนแต่เธอก็พยายามทานเข้าไปเพราะว่าอร่อยจนปาริดานั้นอิ่มไปแล้วแต่เพื่อนเธอยังอยากสั่งเพิ่ม

"พึ่งเคยทานของพวกนี้จริงๆเหรอ"

ปาริดาอมยิ้มถามเบลล่าแกมหยอกเพราะดูท่าจะชอบอาหารพวกนี้เสียเหลือเกิน

"อืม..อีกหน่อยคงต้องให้เป็นอาหารโปรดแล้วล่ะ"

เบลล่าพยักหน้าเบาๆทั้งสนใจจานส้มตำตรงหน้าต่อทั้งที่มือยังถืิอไม้ไก่ย่างอยู่

"เอ่อ..นี่แกรู้จักรุ่นพี่ที่จะรับเรามานานแล้วเหรอ"

ปาริดาว่าจะถามเบลล่านานแล้วว่าเรื่องที่เคยพูดว่าชัชนนอันตรายเพราะรู้จักกันมานานแล้วหรืออย่างไร

"เป็นญาติห่างๆฉันเองอันที่จริงก็ไม่ได้สนิทสนมเท่าไร...ผู้ชายอย่างพี่นนอยู่ห่างๆไว้น่ะดีแล้ว"

"ทำไมเหรอ"

"ก็เจ้าชู้จะตายอีกอย่างเห็นผู้หญิงคนนั้นไหมที่ขึ้นรถไปกับพี่นน"

ไม่เพียงแค่ชัชนนที่เจ้าชู้แต่ยิ่งกว่านั้นคือแฟนของชัชนนร้ายยิ่งกว่าเพราะชิชาไม่ยอมให้ใครมาแย่งคนที่ตนรักไปง่ายๆแน่นอนเธอรู้จักนิสัยผู้หญิงบ้านนี้ดีเพราะเคยได้ยินข่าวมาอยู่บ่อยๆ

"อืมทำไมเหรอ"

ยิ่งพูดแบบนี้ปาริดาก็ยิ่งอยากรู้ลึกเข้าไปอีก

"นั่นแฟนพี่นนเค้าชื่อชิชาเป็นน้องสาวพี่ชุติมาที่เป็นนางแบบดังตอนนี้ไง"

"ชุติมานางแบบดังเหรอ"

ปาริดาถึงกับอ๋ออยู่ในใจทันทีเมื่อรู้ว่าชิชาเป็นน้องของชุติมาคู่หมั้นของอลันนิสัยก็คงจะไม่ต่างกันเท่าไร

"แกรู้จักเหรอ"

เบลล่าขมวดคิ้วถามปาริดาเพราะดูเหมือนเพื่อนเธอจะทำท่ารู้จักคนที่เธอพูดถึงอยู่

"ก็คนที่ชื่อชุติมาเธอเป็นคู่หมั้นกับพี่หมอที่เคยมารับฉันไง"

ปาริดาไขข้อกระจ่างให้เบลล่าด้วยสีหน้าที่ระอาเล็กน้อยเพราะเธอไม่อยากพูดถึงชุติมาเท่าไรยังขยาดไม่หายที่ถูกรุมดูถูกเมื่อวาน

"จริงเหรอ...แล้วนี่พี่เค้าไม่มาแหกอกแกเหรอที่ไปใกล้ชิดกับคู่หมั้นเค้า"

เบลล่าไม่ยักรู้ว่าหมออลันจะเป็นคู่หมั้นชุติมาอย่างว่านั่นแหละก็ไม่เคยเห็นหมอหนุ่มออกงานกับคู่หมั้นตัวเองเท่าไรเลย

"ก็ถูกแหกอกมาเมื่อวานน่ะสิ"

ปาริดาบุ้ยปากเมื่อพูดถึงเหตุการณ์ก่อนหน้าที่เจอมา

"จริงเหรอเรื่องมันเป็นยังไง"

เบลล่าถึงกับวางไก่ย่างในมือมองเพื่อนเธออย่างต้องการคำตอบใจจดใจจ่อ

"ก็...."

ปาริดาเล่าเรื่องราวเมื่อวานที่เธอถูกดูถูกทั้งต้องตกเป็นชู้ของหมอหนุ่มไปโดยปฏิเสธอะไรไม่ได้อีกให้เพื่อนเธอฟัง

"อะไรนะแกซวยแล้ว"

เบลล่าถึงกับอ้าปากค้างเพราะไม่รู้ว่าหลังจากนี้เพื่อนเธอจะต้องเจอกับหายนะอะไรบ้าง

"ทำไมเหรอ"

ปาริดาทำหน้าสงสัย

"ก็สองพี่น้องคู่นี้ใครอย่าได้มายุ่งกับคนรักพวกเค้าเลยนะมีหวังชีวิตอยู่ไม่เป็นสุข"

"เอ่อ...มันน่าจะไม่มีอะไรก็ได้มั้ง"

ปาริดาเริ่มใจไม่ดีเท่าไร

"วางใจไม่ได้นะแกช่วงนี้แกก็ระวังตัวหน่อยก็แล้วกัน"

เบลล่าแอบจิตตกไปกับเพื่อนเธอด้วย

RrrrrRrrrr

ปาริดาหันไปมองมือถือที่มีเบอของอลันขึ้นมาตอนนี้เธอไม่อยากกดรับสายของเขาเลยเพราะยังไม่อยากคุยอะไรเท่าไรยิ่งได้ฟังเรื่องที่เบลล่าบอกเธอยิ่งอยากจะอยู่ห่างอลัน

"มีไรเหรอแก"

เบลล่าไม่เห็นว่าเพื่อนเธอจะรับสายเสียทีทั้งนังทำหน้าห่อเหี่ยวอีกต่างหาก

"พี่หมอโทรมา"

"ทำไมไม่รับล่ะ"

"ฉันชักไม่อยากอยู่ใกล้เขาเท่าไรแล้วสิไม่อยากถูกมองเป็นมือที่สาม"

เพล้งงง

"ว้ายยยย.."

"มานี่"

ปาริดายังคิดไม่ตกว่าจะรับหรือไม่รับดีจู่ๆก็มีรถตู้มาจอดเทียบพวกเธอและมีชายชุดดำปิดหน้าปิดตาสองคนลงมากระจากปาริดาไป

"นี่พวกแกปล่อยเพื่อนฉันนะ"

พลั้กกก

"อร้ายยย"

เบลล่าพยายามจะช่วยแต่ก็ถูกผลักกระเด็นจนลงไปกองกับพื้น

บรื๊นนนนน

คนแถวนี้ก็ช่วยปาริดาไว้ไม่ทันเพราะคนพวกนั้นเร็วมากกระชากตัวหญิงสาวไปไก้ก็ออกรถไปทันที

"ช่วยด้วยค่ะ..ช่วยด้วย..โทรศัพท์...พี่หมอคะมีเรื่องค่ะ"

เบลล่าตะโกนอย่างคนไร้สติเพราะตกใจกับเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อเห็นมือถือของปาริดาตกอยู่จึงรีบรับและบอกเรื่องนี้กับหมออลันทันที

ครู่ต่อมา

"เจอเบาะแสหรือยังหมวด...อืม..โอเค"

ไม่นานอลันก็มารับเบลล่าไปคุยกันที่โรงพักและตอนนี้อลันยังให้ตำรวจเพื่อนของเขาหาเบาะแสให้ด้วยว่าคนพวกนั้นจับตัวปาริดาไปที่ไหนไม่นานก็ได้พิกัดมาอลันและเบลล่าจึงรีบล่วงหน้าออกมาก่อนเพราะกว่าไม่อยากรอตำรวจ

"มันพาดาวไปทางไหนคะ"

เบลล่านั่งรถออกมาพร้อมอลันตอนนี้เธอเธอนั่งไม่ติดเบาะเพราะรู้สึกร้อนใจแปลกๆ

"ในซอยเปลี่ยวที่มีโกดังร้าง..."

อลันตั้งหน้าตั้งตาไปตามพิกัดที่เพื่อนของเขาให้มาอย่างเร็วที่สุดเพราะกลัวว่าปาริดาจะเป็นอันตราย

โกดังร้าง

เพี๊ยะ

"พวกแกจับฉันมาทำไมฉันไม่รู้จักพวกแก"

ปาริดาถูกจับมัดให้นั่งกับเก้าอี้ถูกตบจนหน้าหันและมีกลุ่มชายฉกรรจ์ยืนล้อมรอบจนเธอต้องถามคนพวกนั้นเสียงสั่นเพราะเธอมั่นใจว่าเธอไม่เคยมีเรื่องกับใครคนพวกนี้อาจจะจับผิดตัวก็ได้

"นี่คือการเตือนให้เลิกยุ่งกับหมออลันซะไม่อย่างนั้นจะไม่ถูกแค่ตบสั่งสอนแบบนี้แน่"

ชายชุดดำที่ตบเธอเมื่อครู่สั่งหญิงสาวเสียงแข็ง

"หมาลอบกัด"

ปาริดามั่นใจแล้วว่าชุติมาคงเป็นคนสั่งให้คนพวกนี้มาทำร้ายเธอแน่นอนจึงด่ากราดออกไปด้วยความโกรธ

"ปากดีไปเถอะ"

เพี๊ยะๆๆๆ

"ฮึก.."

ชายฉกรรจ์พวกนั้นรุมตบทุบตีหญิงสาวจนเธอตัวอ่อนปวกเปียกแม้กระทั่งเสียงร้องก็ยังไม่มีนึกในใจว่าคนพวกนี้ไม่อายบ้างหรือไงที่รุมทำร้ายผู้หญิงไม่มีทางสู้

"ไปโว้ยจบงานแล้วอีกเดี๋ยวคนพวกนั้นคงตามมา"

เมื่อคนพวกนั้นเห็นว่าหญิงสาวแทบสลบแล้วจึงรีบกรูกันออกไปเพราะรู้ว่าต้องมีคนตามมาครั้งนี้คนที่สั่งไม่ได้อยากให้ปาริดาถึงตายแค่อยากสั่งสอนเท่านั้น