ตอนที่20

ครึ่งชั่วโมงต่อมา

"อลิซสั่งอาหารที่โรงแรมล่วงหน้าไว้เอสอยู่ทานเป็นเพื่อนอลิซหน่อยนะคะ"

เมื่อถึงโรงแรมอลิซก็หาเรื่องรั้งให้เอริคอยู่ต่อเพราะที่เธอมาที่นี่ก็เพราะอยากจะรื้อฟื้นความสัมพันธ์กับเขาเมื่อรู้ว่าเอริคนั้นบริหารงานต่อจากคนเป็นพ่อแล้วและตอนนี้เขาก็มีอำนาจจนล้นมือหากเธอได้แต่งกับเขาคงเป็นคู่รักที่สื่อจับตามองเป็นอันดับหนึ่งแน่นอน

"ฉันจะดูแลเธอแค่วันนี้วันเดียวและพรุ่งนี้บรูคจะเป็นคนดูแลเธอ"

เอริครับปากคนเป็นแม่เขาไว้แล้วว่าจะดูแลเธอและเขาก็คงจะดูแลแค่วันนี้วันเดียวเท่านั้น

"เอ่อ...ทำไมล่ะคะหรือว่ากลัวอยู่ใกล้อลิซแล้วจะทำใจไม่ได้คะ"

อลิซเดินมานั่งพิงข้างๆคนตัวโตทั้งใช้มือเรียวสอดมือเข้ามาในเสื้อเชิ้ตลูบไล้แผงอกแกร่งของชายหนุ่มด้วยสีหน้าและท่าทีที่เย้ายวน

"เลิกหลงตัวเองเพราะฉันเลิกพิศวาสเธอมานานแล้วเธอมันนังแม่มดยั่วคนไปทั่วปั่นหัวให้คนอื่นรักเรียกคะแนนความฮอทอย่าหวังว่าฉันจะหลงกลเธออีก"

เอริคไม่ได้สะทกสะท้านกับการยั่วยวนของอลิซเลยสักนิดเพราะเขามีหญิงที่อยู่หนึ่งเดียวในใจแล้วและรู้จักสันดานของเธอดีว่าที่ทำอยู่ก็เพื่อต้องการจะเอาชนะเขาก็เท่านั้น

"แต่ก็เคยหลงกลมาแล้วไม่ใช่เหรอคะ"

อลิซยิ้มมุมปาก

"อย่ามารื้อฟื้น"

เอริคเอ่ยเสียงแข็งทั้งจ้องหน้าหญิงสาวเขม็ง

"ทำไมล่ะคะตอนนี้คุณก็เลิกกับเมียคุณไปตั้งนานแล้วนี่คะหากเราจะสานสัมพันธ์กันต่อจะเป็นไรไปคะ"

อลิซยังไม่หยุดความพยายามเพราะคิดว่าเสน่ห์ของเธอต้องมัดใจเอริคได้อยู่แล้ว

"ฉันมีคนรักของฉันอยู่แล้วอย่ารุ่มร่ามกับฉันที่ฉันรับปากมัมดูแลเธอก็เพราะเธอเป็นลูกเพื่อนมัมฉันเท่านั้น"

เอริคเอ่ยเสียงดังฟังชัด

"คนรักเหรอคะ"

อลิซเริ่มมีน้ำเสียงและท่าทีตึงเครียดขึ้นไม่รู้ว่าเอริคไปมีคนรักตอนไหนด้วยที่มานี่ก็เพราะมั่นใจมากว่าเขานั้นโสด

"อืม.."

เอริคยกยิ้มทั้งพยักหน้าเบาๆแอบสะใจที่เห็นอลิซหน้าเสียเมื่อรู้ว่าเขามีคนรัก

ติ๊งงงง

"อาหารครับ"

"ขอบคุณค่ะ"

อลิซเดินๆปเปิเประตูเพื่อให้พนักงานนำอาหารเข้ามาทั้งยังคิดอะไรใหม่ๆออกได้

หากเขามีคนรักแล้วการหว่านเสน่ห์ของเธอคงจะได้ผลยากเพราะฉะนั้นเธอก็จะใช้วิธีรวบรัดสร้างความคุ้นเคยเก่าๆให้เอริคเผื่อว่าเขาจะเปลี่ยนใจกลับมาหาเธอ

"อลิซเปลี่ยนใจแล้วอลิซอยากดื่มเอสดื่มเป็นเพื่อนอลิซนะคะ"

เมื่อพนักงานออกไปแล้วอลิซก็หยิบขวดไวน์ที่พนักงานพึ่งเอามาให้เมื่อครู่เปิดดื่มและแอบยืนบังชายหนุ่มในขณะที่เธอกำลังใส่อะไรลงไปในแก้วไวน์ก่อนจะยื่นให้เขา

"ฉันให้เวลาแค่สองชั่วโมง"

เอริครับแก้วไวน์จากอลิซเขาไม่ปฏิเสธที่จะดื่มแต่เขาก็มีเวลาจำกัด

"ก็ได้ค่ะ"

อลิซเลิกคิ้วอย่างเจ้าเล่ห์พยักหน้าหงึกหงักเป็นการตกลง

ชั่วโมงต่อมา

"เป็นอะไรคะเดี๋ยวนี้คออ่อนจังเลยนะคะ"

อลิซมองชายหนุ่มที่ถอดสูทออกจนเหลือแค่เสื้อเชิ้ตตัวในหน้าตาแดงกล่ำท่าทางมึนเมาจนไม่ค่อยได้สติแม้จะดื่มไปไม่เยอะ

อลิซนั่งยิ้มกริ่มข้างๆเอริคเพราะดูท่าฤทธิ์ยาปลุกอารมณ์ที่เธอใส่เข้าไปให้ชายหนุ่มคราแรกมันน่าจะออกฤทธิ์ดีแล้ว

"อื้ม..."

เอริคถอดเสื้อของเขาออกและผลักหญิงสาวลงกับโซฟาถลกเสื้อของเธอแล้วบดจูบขบกัดอย่างมูมมามบนสองเต้างามอย่างหิวกระหายไม่รู้ว่าทำไมเขาถึงควบคุมตัวเองได้ยากเสียเหลือเกิน

"ใครเป็นคนบอกนะคะว่าเลิกพิศวาสฉันแล้ว"

อลิซหัวเราะร่ามือบางขยุ้มผมชายหนุ่มระบายอารมณ์ดูท่าอารมณ์ที่รุนแรงของเขาจะปลุกให้เธอมีอารมณ์คล้อยตามได้ในเวลาอันรวดเร็วเสียแล้ว

"อ้ะ..เอสคะ..อื้มม.."

เอริคถลกเดรสสีหวานของหญิงสาวขึ้นทั้งใช้นิ้วแกร่งกดบดเบียดเข้าช่องทางรักของอลิซเพื่อเตรียมความพร้อมก่อนที่เขาจะถอดกางเกงออก

ติ๊งง

(นินอนแล้วนะคะพี่เอส)

"นิชา...."

ในขณะที่เอริคกำลังจะถอดกางเกงออกก็ได้ยินเสียงข้อความในมือถือดังขึ้นก่อนเมื่อเห็นว่าเป็นชื่อใครส่งมาเขาก็เรียกสติตัวเองกลับมาได้และรีบวิ่งออกไปจากตรงนี้ทันที

"เอสคะ...เอสส...โถ่เอ้ยย.."

อลิซตวาดเสียงเรียกเอริคแทบบ้าคลั่งเพราะอะไรๆมันกำลังจะได้ดั่งใจของเธออยู่แล้วเชียว

เพนท์เฮ้าส์

"นิชา.."

เอริคใช้เวลาขับรถไม่นานก็มาถึงเพนท์เฮ้าส์เมื่อมาถึงเขาก็รีบวิ่งเข้าห้องนอนเปิดผ้าห่มปลุกเมียรักของเขาทันที

"คะ..หืม..ดื่มมาเหรอคะ.."

นิชาสะลึมสะลือตื่นเธอไม่เห็นอะไรในความมืดรู้แต่ว่าเสียงที่เรียกเป็นเสียงเอริคแถมกลิ่นแอลกอฮอลยังคละคลุ้งจนเธอต้องยกมือปิดจมูก

"อื้ม.."

เอริคไม่รอช้าเขาบดจูบอย่างหนักหน่วงจนนิชาเองก็ตกใจกับการกระทำของเขา

"อ..อื้อ..พี่เอส.."

หญิงสาวหัวสั่นหัวคลอนกับบทรักที่เอริคมอบให้จนเธอต้องเรียกปรามเขาให้รู้ตัวว่าตัวเองกำลังรุนแรงอยู่เพราะจะกระเทือนถึงลูกในท้อง

"อ่าสสส...อึก"

เอริคพยายามเรียกสติตัวเองกลับมาและรีบทำรักครั้งนี้ให้มันเสร็จโดยเร็วที่สุด

เช้าวันต่อมา

"อืม...สายแล้วเหรอเนี่ย"

นิชาตื่นขึ้นมาในช่วงสายของวันหญิงสาวลุกมาอาบน้ำแต่งตัวและเดินออกจากห้องมาเข้าครัวหมายจะทำอาหารเช้าทาน

"นิชา"

"อ้าวพี่เอสไม่ได้ไปทำงานเหรอคะ"

นิชามองคนตัวโตที่กำลังจัดแจงอาหารเช้าเพื่อที่จะยกออกไปที่โต๊ะเธอจึงเข้ามาช่วย

"ไม่หรอกวันนี้พี่อยากอยู่กับนิเมื่อคืนพี่ขอโทษนะ"

เอริคต้องเอ่ยขอโทษเธอเพราะเมื่อคืนไม่รู้ว่าทำไมเขาถึงควบคุมตัวเองยาก

"เข้าใจค่ะเมื่อคืนดื่มหนักเหรอคะ"

สาวเจ้าอมยิ้มอ่อนให้กับเอริคเพื่อให้เขาคลายกังวล

"อ๋อ..อืมทานข้าวกันดีกว่า"

เอริคตอบหญิงสาวด้วยสีหน้าเจื่อนๆเล็กน้อยเพราะเมื่อคืนเขาเกือบที่จะทำให้เธอเสียใจไปแล้ว

"ค่ะ"

RrrrrrRrrrrrr

"ทำไมไม่รับล่ะคะ"

นิชาเห็นเบอมือถือโชว์ชื่อว่าอลิซแต่ไม่ยักจะเห็นเอริคกดรับเสียที

"ไม่ใช่ธุระสำคัญเท่าไร"

เอริคกดปิดมือถือและก้มหน้าสนใจอาหารเช้าต่อ

นิยายแอบสงสัยแปลกๆว่าทำไมเขาต้องทำเป็นไม่อยากรับสายขนาดนั้นด้วยแต่ก็ไม่ได้พูดอะไรออกไป

เย็นของวัน

ห้างสรรพสินค้า

"นึกยังไงพานิออกมาทานข้าวข้างนอกคะปกติไม่ชอบไม่ใช่เหรอ"

นิชานั่งอยู่ที่ร้านอาหารหรูภายในห้างดังเธอไม่รู้ว่าวันนี้ทำไมเอริคถึงอยากมานั่งทานอาหารข้างนอกเพราะปกตินั้นรักความเป็นส่วนตัวมาก

"ก็พี่อยากพานิมาเปลี่ยนบรรยากาศบ้างเท่านั้น"

เอริคอมยิ้มเล็กๆทั้งจับมือเรียวคนตรงข้ามกุมไว้อยู่ไม่ปล่อย

"เอสคะบังเอิญจังเลยนะคะอลิซขอนั่งด้วยคนนะคะ"

อลิซเดินเข้ามาหาเอริคทั้งหย่อนก้นนั่งลงข้างชายหนุ่มอย่างไม่เกรงใจหญิงสาวที่นั่งอยู่ตรงข้าม นิชาได้ยินชื่อที่หญิงสาวเอ่ยแทนตัวเองก็รู้ได้ในทันทีว่าคนที่โทรหาเอริคเมื่อเช้าคือเธอคนนี้แน่นอน