บทที่11.กรรมติดจรวด 2

หญิงสาวเปลี่ยนงานเป็นว่าเล่น ไม่เคยทำที่ไหนทน...อาศัยหน้าตาเป็นใบเบิกทาง...หล่อนหวังตกถังข้าวสาร หากเจอเจ้านายใจป้ำ แม้จะเป็นบ้านเล็ก พิไลลักษณ์ก็ไม่เกี่ยง ขอให้มีสตางค์ตุงกระเป๋า แต่เป้าหมายที่หล่อนค้นหายังไม่เจอ ก็เท่านั้นเอง ส่วนมากคนมีฐานะมักจะเป็นคุณลุงแก่ๆ และกลัวเมียจับจิต ยังไม่มีหนุ่มใหญ่ใจถึงคนไหนเข้าตาเธอสักคน

          “แกก็หา ‘ผัว’ รวยๆ สักคนสิ จะได้ไม่ต้องทำงาน”

          พิไลแนะนำ หากบุตรบุญธรรมมีสามีรวย นางเองก็จะได้อาศัยใบบุญไปด้วย

          พิไลลักษณ์ยิ้มกร่อยๆ ใช่ว่าเธอไม่หาเสียเมื่อไร แต่คนมั่งมีสมัยนี้ก็ไม่ได้โง่ เขามองคนระดับเดียวกัน ส่วนเธอก็เป็นได้แค่ทางผ่าน

          “ค่ะ”

          “ฉันไปล่ะ คนมารับโทร. มาแล้ว”

          พิไลฉวยกระเป๋าสะพายข้างตัวมาคล้องไว้ที่แขนซ้าย นางผุดลุกขึ้นยืน เดินนวยนาดออกไปช้าๆ “ถ้าฉันเฮง!! ฉันจะโทร. มาให้แกไปรับนะพิไล ฉันไม่ไว้ใจคนพาไปเลย...ดูเจ้าเล่ห์พิกล” นางหันมากล่าวกับพิไลลักษณ์ ก่อนจะดันประตูออกไปด้านนอก

          สาวโสภาคลี่ยิ้ม เธอภาวนาให้มารดามือขึ้น จะได้ไม่ต้องจำกัดจำเขี่ย เรื่องกินเรื่องอยู่ สองสาวไม่ได้คิดถึงเรื่องอับจน เพราะไม่เคยมีใครรวยเพราะการพนัน เงินที่ได้มามันเป็นเงินร้อน อยู่ไม่นานเดี๋ยวก็ลอยไปเข้ากระเป๋าคนอื่น หากยังไม่หยุดเดินเข้าประตูนรก

บ่าย2กว่า...เสียงโทรศัพท์ส่วนตัวของพิไลลักษณ์กรีดร้อง หญิงสาวกดรับก่อนกรอกเสียงตอบไป

“มีอะไรคะคุณแม่ ได้หรือเสีย...”

คนโทร. มาไม่ใช่ใครที่ไหนเลย พิไลนั่นเอง

“ฉันบอกแกแล้วนี่พิไล ถ้าฉันรวยฉันจะโทร. หาแก” พิไลคุยฟุ้ง เวลานี้ในกระเป๋านางมีเงินสดฟ่อนใหญ่ เฉียดๆ หนึ่งล้านบาท เป็นความโชคดีสุดๆ จนนางอยากอวดใครสักคน

“จริงเหรอคะคุณแม่!! โชคดีจัง เดี๋ยวพิไลออกไปรับนะคะ เราจะไปช็อปที่ไหนกันดี”

หญิงสาวกระเด้งตัวลุกขึ้นนั่ง เธอพูดเสียงสั่น ตื่นเต้นยินดีไปกับพิไลด้วย

“ที่ไหนก็ได้ แกรู้ไหม...ฉันโกยมาเท่าไร!!” พิไลเอ่ยเสียงกระหึม

“ให้เดา...น่าจะหลายแสน...ใช่ไหมคะ?”

“ผิด...เกือบล้าน...ฉันมีเงินสดเฉียดล้านอยู่ในกระเป๋าตอนนี้”

นางกำหูกระเป๋าแน่น เพราะเป็นครั้งแรกที่พิไลทำเงินได้เยอะขนาดนี้จากการเสี่ยงโชค

“รอไม่เกิน30นาทีค่ะ เดี๋ยวพิไลไปรับ”

หล่อนลุกขึ้นยืน เดินไปคว้ากุญแจรถยนต์คันเก่ง เตรียมตัวออกไปรับพิไล วันนี้คงเป็นวันที่แสนจะมีความสุข เมื่อมีเงินจับจ่าย หลังจากกระเบียดกระเสียรมาหลายเดือน เพราะเงินเดือนไม่พอใช้...

แต่ชีวิตมันไม่ได้ง่ายดายอย่างที่พิไลคิด นางกำลังอยู่ในบ่อนของเสี่ยกวง เสี่ยขาโหดที่ไม่มีทางปล่อยให้ใครเข้ามาโกยเงินจากกระเป๋าตัวเองง่ายๆ เรื่องที่พิไลโชคดี นางมีดวงวันนี้จึงไปถึงหูชายใจเหี้ยม เขาเดินออกจากห้องทำงานมามองพิไลด้วยดวงตาวาวๆ พร้อมกับแผนเด็ด ชักจูงหล่อนกลับเขาสู่เกม และถ่ายเทเงินจากระเป๋าของหล่อน มาสู่กระเป๋าตัวเองอีกครั้ง...

“สวัสดีครับคุณนาย ผมเสี่ยกวง เป็นเจ้าของที่นี่”

ชายสูงวัยจึงเดินเข้าไปทักทายพิไล พร้อมกับการแนะนำตัว

“ค่ะ สวัสดีค่ะ” พิไลพยักหน้ารับ เธอชะเง้อมองหาพิไลลักษณ์ เมื่อนั่งรออยู่นาน บุตรสาวยังมาไม่ถึงสักที

“ได้ข่าวว่าคุณนายเฮง!! สนใจจะไปเขต VIP มั้ยครับ คุณนายอาจจะโชคดียิ่งกว่าเก่า”

พิไลตาโต...หากฟลุ๊คๆ ขึ้นมา นางอาจเพิ่มเงินจากเรือนล้านเป็นหลายๆ ล้าน ลองดูก็ไม่เสียหลาย

“เออ...”

“ไม่ลองสักหน่อยเหรอครับ โซนนั้นไม่ได้ให้เข้าไปกันง่ายๆ มีเงินต่ำกว่าล้านนี่ไม่มีโอกาสนะครับ”

          กวงโน้มนาว เอาเงินล้านมาล่อ และพิไลก็หลงกลง่ายๆ นางเดินตามเกมของกวง โดยไม่มีรู้เลยว่าทั้งหมดนี่คือแผนชั่ว

          พิไลกำลังหน้าเครียด ไพ่ในมือสวยเสียจนนางหลงกลเปย์ไม่ยั้ง แต่ก็พ่ายให้แก่เจ้ามือร่ำไป จนเงินในกระเป๋านางร่อยหรอเกือบหมด นางเริ่มเหงื่อตกอยากได้คืน จึงทุ่มสุดตัวจนกระทั่งหมดเกลี้ยง ไม่มีเหลือติดกระเป๋าสักบาท...

          นางหันรีหันขวาง และกวงก็เดินเข้ามาเสนอเรื่องการหยิบยืม...

          พิไลตกลงแบบไม่ลังเล...นางต้องการแก้มือ โดยไม่รู้ว่าตัวเองกลายเป็นเหยื่อ

          กวงพยักหน้าสั่งคนแจกไพ่ ให้อ่อยให้พิไลก่อน แล้วค่อยตลบหลังเอาคืนทีหลัง

ดังนั้นเมื่อพิไลลักษณ์มาถึง...เธอถามหามารดา และเธอได้รับการอำนวยความสะดวกอย่างดี จากผู้ชายตาเรียวรีที่ยืนมองจากชั้นบัญชาการ หล่อนเดินไปหามารดาบุญธรรมแบบปรีดิ์เปรม หญิงสาวแทบกรี๊ด!! เมื่อจำนวนเงินที่กองอยู่ตรงหน้ามารดามันเยอะจนน่าตกใจ

“คุณแม่”

“อะไรยะ ฉันกำลังเฮง...” นางกระซิบตอบแสยะยิ้มปากเกือบฉีก กำลังลุ้นไพ่ในมือ นางป็อกแปด เตรียมจะหงายไพ่ เดิมพันครั้งนี้นางทุ่มไปหลายแสน และหวังรวยมหาศาล แต่...เจ้ามือยิ้มกริ่ม เขาหงายไพ่ของตัวเองลงตรงหน้าก่อนที่พิไลจะทันได้หงายไพ่ เจ้ามือป็อกเก้า สีเดียวกัน ดังนั้นขาไพ่รอบวงต้องจ่ายคืนเป็นสองเท่า!! สาวใหญ่เหงื่อตก เธอมองเงินตรงหน้าที่ยุบวาบลงในพริบตา...

          “...” นางเม้มปากแน่น มองกองเงินตรงหน้าเจ้ามือด้วยความเสียดาย หากตานี้นางได้ นางก็จะมีเงินไปคืนเสี่ยกวงและรวยเป็นล้าน น่าเสียดายที่ไพ่ในมือของเจ้ามือดันใหญ่กว่านาง

          เอาว่ะ!! พิไลตัดสินใจ นางดันเงินปึกใหญ่ตรงหน้า วัดดวงครั้งสุดท้าย หากรวยก็รวยเละ!! และหากเสียนางจะไปเอาเพิ่มอีกสักล้าน นางคงไม่เสียทุกครั้งไปหรอก

          กวงมองผู้หญิงสาวข้างตัวพิไลตาวาว หล่อนอวบอึ๋มถูกใจ และหากได้หล่อนมาครองคงยิ่งดี

          เขาส่งซิกให้คนแจกไพ่ จัดการพิไลในเกมนี้ เมื่อเห็นนางดันเงินหน้าตักทั้งหมด...ในการเดิมพัน กวงเดินเข้าไปยืนใกล้ๆ เขายกมือกอดอก รอ...เวลา...

          พิไลลักษณ์พลอยเหงื่อตกไปด้วย ชั่วเวลาแค่พริบตาเดียว กองเงินขนาดใหญ่พร่องลงจนเกือบหมด เธออยากห้ามมารดา แต่รู้ดีว่าไม่ควรทำ พิไลเป็นคนรั้น...หากเผลอห้ามตอนนี้คงไม่แคล้วถูกตะเพิด!!

          และก็เป็นอย่างที่กวงต้องการ...พิไลหน้าซีดเมื่อหยิบไพ่ตรงหน้าของตัวเองขึ้นมาดู แต้มที่ได้ต่ำสุดๆ นางมองเงินทั้งหมดด้วยความเจ็บใจ ก่อนหน้านี้นางกำลังดวงดี มือขึ้น เจ้ามือแจกอะไรมาก็กิน กินจนมีแต่เสียงบ่นจากรอบตัว นางเลยลำพอง...พลาดตาเดียว เงินที่นางได้มาเทคืนไปจนหมด และตานี้เป็นเดิมพันที่นางตั้งความหวังไว้มาก ไม่คิดว่ามันจะฉิบหายวายวอด...เมื่อไพ่ตานี้ ไม่มีทางสู้...เมื่อมันมีแค่แต้มเดียว นางกำลังจะขอเรียกไพ่ เผื่อพระเจ้าเข้าข้างนาง หากเปิดไพ่ใบใหม่มาและได้แปด นางก็ยังพอมีทางรอด...

          เจ้ามือชิงหงายไพ่เสียก่อน พิไลหน้าซีด นางนึกอยากเป็นลม...  ป็อกแปด!!

          หมดกัน!! นางครางในอก ควานมือล้วงผ้าเช็ดหน้าจากกระเป๋าสะพาย เงินที่หามาได้ เงินที่ยืมมาจากเสี่ยกวง หายวับไปกับตา แต่การเล่นไพ่แค่2 ตา...

          “คุณแม่คะ...”

          นางหันมามองพิไลลักษณ์ ดวงตาพิไลแดงก่ำ นางเสียดายเงินแทบขาดใจ แถมซ้ำร้ายยังเป็นหนี้เรือนล้าน...

          “สวัสดีคุณนาย...” กวงเดินเข้ามาหา เขาคิดว่าเป็นจังหวะเหมาะทีเดียว

          “เออ...เสี่ย...ฉัน”

          นางหน้าซีดมือสั่น...พูดจาติดๆ ขัดๆ เหงื่อแตกซิกๆ จนแม้แต่พิไลลักษณ์ยังรู้สึก

          “ให้ผมช่วยไหมครับ...”

          กวงเสนอตัว เขาหลุบเปลือกตาลงซ่อนแววตาเจ้าเล่ห์ไว้อย่างมิดเม้น

          “ได้เหรอคะ ได้เหรอ เออ...ของเก่า...เออ”

          พิไลพูดติดๆ ขัดๆ เธออายที่จะโพล่งเรื่องหนี้

          “เชิญที่ห้องทำงานผมดีกว่า ผมยินดีและเต็มใจ แต่มีข้อแม้...”

          กวงเงยหน้าขึ้นมองพิไลตรงๆ เขายิ้มมุมปาก...ทางที่เขาจะได้แม่สาวสมันสุดสวยข้างตัวคุณนายหน้าโง่นี่เปิดกว้างเสียจนไม่อยากรอ...

          “ค่ะ ได้ค่ะ พิไลรอแม่อยู่นี่นะเดี๋ยวมา”