จะร้ายให้มากกว่ารัก

จะร้ายให้มากกว่ารัก

last updateปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-10
โดย:   มาตานานา พิธุ  ยังไม่จบ
ภาษา: Thai
goodnovel18goodnovel
คะแนนไม่เพียงพอ
66บท
214views
อ่าน
เพิ่มลงในห้องสมุด

แชร์:  

รายงาน
ภาพรวม
แค็ตตาล็อก
แสดงความคิดเห็นของคุณในแอพพลิเคชัน

คำโปรย

เพราะเธอทรยศความรักของเรา และทำลายความไว้ใจที่เขามอบให้ สี่ปีที่ห่างหายไปวันนี้เขากลับมาเพื่อเอาคืน เคยรักมากแค่ไหน เขาจะร้ายให้มากกว่ารัก

ดูเพิ่มเติม

บทล่าสุด

การดูตัวอย่างฟรี

ตอนที่ 1

บทนำพิมพ์ใจขาสั่นแทบไม่มีแรงเดิน ในตอนที่ก้าวเข้าไปยืนอยู่ในห้องทำงานกว้างของท่านประธานบริษัท แล้วเธอก็แทบกลั้นหายใจ ในตอนที่สบตาคมดุของเขาเสียงประตูที่ปิดลงทำให้คนที่ยืนนิ่งสะดุ้งตกใจ เลขาของเขาที่เป็นคนพาเธอเข้ามาพบเขาออกจากห้องไปแล้ว ตอนนี้ในห้องมีเพียงเธอกับเขา มันยิ่งทำให้ใจดวงน้อยสั่นไหวยิ่งขึ้นไปอีกพิมพ์ใจกลืนน้ำลายลงคอ สูดลมหายใจลึก เธอก้มหน้า แล้วเดินไปหยุดยืนตรงหน้าโต๊ะทำงานตัวใหญ่อารัญเอนหลังพิงพนักเก้าอี้ด้วยท่าทีสบาย ๆ ตาคมกวาดมองผู้หญิงที่ขอเข้าพบเขาตั้งแต่หัวจรดเท้า เขายิ้มเยาะเย้ยก่อนจะเอ่ยปากบอกเธอว่า“แนะนำตัวหน่อยสิ”พิมพ์ใจเงยหน้าขึ้น เธอมองเขาอย่างไม่เข้าใจว่า ทำไมเขาต้องให้เธอแนะนำตัว ทั้งที่เธอกับเขารู้จักกันมานาน และรู้จักกันดี เพราะเธอกับเขาเป็นมากกว่าคนรู้จักกัน...เธอกับเขาเป็นคนเคยรักกัน“ดิฉันชื่อพิมพ์ใจค่ะ อายุยี่สิบสองปี กำลังเรียนอยู่ชั้นปีสี่ คณะ...”“ฉันไม่อยากรู้ข้อมูลเน่า ๆ พวกนี้ ฉันอยากรู้ข้อมูลเชิงลึกเกี่ยวกับตัวเธอ เพื่อประกอบการตัดสินใจว่า สิ่งที่จะนำมาแลกเปลี่ยนกัน มันคุ้มกับที่สิ่งฉันจะให้หรือเปล่า”“พิมพ์ไม่เข้าใจค่ะ”พิมพ์ใจไม่เข้าใจจริ...

หนังสือน่าสนใจจากยุคเดียวกัน

ความคิดเห็น

ไม่มีความคิดเห็น
66
ตอนที่ 1
บทนำพิมพ์ใจขาสั่นแทบไม่มีแรงเดิน ในตอนที่ก้าวเข้าไปยืนอยู่ในห้องทำงานกว้างของท่านประธานบริษัท แล้วเธอก็แทบกลั้นหายใจ ในตอนที่สบตาคมดุของเขาเสียงประตูที่ปิดลงทำให้คนที่ยืนนิ่งสะดุ้งตกใจ เลขาของเขาที่เป็นคนพาเธอเข้ามาพบเขาออกจากห้องไปแล้ว ตอนนี้ในห้องมีเพียงเธอกับเขา มันยิ่งทำให้ใจดวงน้อยสั่นไหวยิ่งขึ้นไปอีกพิมพ์ใจกลืนน้ำลายลงคอ สูดลมหายใจลึก เธอก้มหน้า แล้วเดินไปหยุดยืนตรงหน้าโต๊ะทำงานตัวใหญ่อารัญเอนหลังพิงพนักเก้าอี้ด้วยท่าทีสบาย ๆ ตาคมกวาดมองผู้หญิงที่ขอเข้าพบเขาตั้งแต่หัวจรดเท้า เขายิ้มเยาะเย้ยก่อนจะเอ่ยปากบอกเธอว่า“แนะนำตัวหน่อยสิ”พิมพ์ใจเงยหน้าขึ้น เธอมองเขาอย่างไม่เข้าใจว่า ทำไมเขาต้องให้เธอแนะนำตัว ทั้งที่เธอกับเขารู้จักกันมานาน และรู้จักกันดี เพราะเธอกับเขาเป็นมากกว่าคนรู้จักกัน...เธอกับเขาเป็นคนเคยรักกัน“ดิฉันชื่อพิมพ์ใจค่ะ อายุยี่สิบสองปี กำลังเรียนอยู่ชั้นปีสี่ คณะ...”“ฉันไม่อยากรู้ข้อมูลเน่า ๆ พวกนี้ ฉันอยากรู้ข้อมูลเชิงลึกเกี่ยวกับตัวเธอ เพื่อประกอบการตัดสินใจว่า สิ่งที่จะนำมาแลกเปลี่ยนกัน มันคุ้มกับที่สิ่งฉันจะให้หรือเปล่า”“พิมพ์ไม่เข้าใจค่ะ”พิมพ์ใจไม่เข้าใจจริ
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-01
อ่านเพิ่มเติม
ตอนที่ 2
พิมพ์ใจค่อย ๆ ปล่อยเสื้อนักศึกษาลงบนพื้น แล้วจึงถอดเข็มขัด รูดซิปกระโปรง แล้วปล่อยให้มันร่วงไปกองที่ข้อเท้า เธอยกขาทีละข้าง ก้าวมาข้างหน้าหนึ่งก้าวบนเรือนร่างเย้ายวนเหลือเพียงชุดชั้นในลูกไม้สีดำ เข้าชุดกันทั้งบนและล่าง ขาเรียวบนรองเท้าผ้าใบสีขาวสั่นน้อย ๆ“พอใจหรือยังคะ” พิมพ์ใจถามเสียงสั่นเจือสะอื้น น้ำตาเอ่อคลอเต็มหน่วย อดสูใจกับตัวเองเหลือเกินอารัญยิ้มร้าย เขาตบตักแกร่ง และบอกหญิงสาวว่า“มานั่งตรงนี้”พิมพ์ใจยอมจำนนต่อคำสั่งของเขา เธอเดินอ้อมโต๊ะทำงานตัวใหญ่ไปหยุดอยู่ใกล้เขา“นั่งลง” อารัญสั่งอย่างเอาแต่ใจพิมพ์ใจก้มหน้า ไม่กล้าสบตาเขา เธอค่อย ๆ หย่อนบั้นท้ายลงบนตักแกร่งอารัญจับหญิงสาวนั่งหันหลังพิงอกกว้าง เขาจับขาเรียวแยกถ่าง แล้วลูบมือข้างหนึ่งผ่านหน้าท้องแบนราบ สอดหายเข้าไปในขอบกางเกงชั้นในของเธอ กระทั่งปลายนิ้วกลางสอดแทรกเข้าไปในร่องสาวแห้งผากไร้น้ำหล่อลื่น“พี่รัญ ! พิมพ์เจ็บค่ะ”ก็ว่าจะนั่งนิ่ง จะไม่โวยวาย จะยอมตามใจเขาทุกอย่าง แต่พอเอาเข้าจริง พอเขาแตะต้องสัดส่วนที่ไม่เคยมีชายใดแตะต้อง พิมพ์ใจก็สะดุ้งตื่นกลัว เธอเผลอเรียกเขาในแบบที่เธอเคยเรียก และใช้สองมือจับข้อมือเขาไว้แ
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-01
อ่านเพิ่มเติม
ตอนที่ 3
ตอนนั้นทั้งกลุ่มเพื่อนของเธอและกลุ่มเพื่อนของเขา ต่างพากันแซวตลอดเวลา พิมพ์ใจจำได้แค่ว่า เธอแนะนำตัวกับพี่รัญว่า“ชื่อพิมพ์ใจนะคะ เรียกพิมพ์เฉย ๆ ก็ได้ เรียนอยู่มอสี่ค่ะ พี่ชื่ออะไรคะ เรียนอยู่ที่ไหนคะ”พอถามเขาเสร็จแล้ว พิมพ์ใจก็สั่นไปทั้งตัว ทั้งเขิน ทั้งอาย และพี่รัญคงรู้ว่าเธอรู้สึกอย่างไร เขาจึงเขียนข้อมูลทุกอย่างของเขาใส่กระดาษแล้วยื่นให้เธอพิมพ์ใจจึงได้ข้อมูลของเขาเอามาให้เพื่อน เป็นอันว่าวันนั้น เธอชนะคำท้าของเพื่อน ๆ และก็เอาชนะใจของผู้ชายเงียบขรึมอย่างพี่รัญได้ด้วยเพราะหลังจากวันนั้น พี่รัญก็แอดไลน์มาหาเธอ ทั้งสองเริ่มพูดคุยกันมากขึ้น เริ่มคุ้นเคยที่จะทักทายพูดกันทุกวัน บอกฝันดีก่อนนอนทุกคืน และความสัมพันธ์เริ่มพัฒนามาจนถึงขั้นตกลงคบกันเป็นแฟนเป็นความรักใส ๆ ที่มีแต่ความปรารถนาดีให้กัน พี่รัญให้เกียรติน้อง ไม่เคยล่วงเกินน้อง และเขาไม่คิดจะทำมันเลย เขาอยากให้น้องรู้สึกอบอุ่นปลอดภัยเมื่ออยู่กับเขา ยิ่งนานวัน หัวใจสองดวงก็ยิ่งผูกพัน ยิ่งรัก ยิ่งเข้าอกเข้าใจกัน...น้องยังเด็ก อารัญจึงไม่อยากทำให้เธอเสียใจ ไม่อยากทำให้เธอต้องแปดเปื้อนใด ๆ เขารอน้องได้เสมอ รอจนถึงวันที่น้องพร้อ
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-01
อ่านเพิ่มเติม
ตอนที่ 4
พอได้รู้จักคุณพ่อคุณแม่ของพี่รัญ พิมพ์ใจจึงพอจะรู้แล้วล่ะว่า พี่รัญได้รับนิสัยความเป็นสุภาพบุรุษมาจากพ่อ และได้รับนิสัยความใจดี อบอุ่น อ่อนโยนมาจากแม่คุณพ่อคุณแม่ของพี่รัญเอ็นดูเธอมาก และพวกท่านก็เตือนลูกชายต่อหน้าเธอว่า อย่าทำให้เธอเสื่อมเสียชื่อเสียง อย่าทำในสิ่งที่ไม่ควรทำ เพราะอนาคตเป็นสิ่งไม่แน่นอน หากเกิดเรื่องไม่ดีขึ้นแล้ว คนที่จะเสียหายและเสียใจที่สุดคือเธอแถมพวกท่านยังบอกเธอด้วยว่า หากพี่รัญทำให้เธอเสียใจ หรือทำอะไรไม่ดีกับเธอ ให้รีบบอกพวกท่าน พวกท่านจะจัดการพี่รัญให้เองพิมพ์ใจเชื่อใจพี่รัญ และไว้ใจเขา และพอได้มารู้จักครอบครัวของเขา เธอก็ยิ่งไว้วางใจเขามากขึ้นอีก เขาแสดงให้เธอเห็นว่า เขาจริงใจกับเธอ และให้เกียรติเธอทั้งต่อหน้าและลับหลังบุคคลอื่น“วันนี้ใครมารับเหรอพิมพ์” “พี่รัญมารับจ้ะ”“งั้นแยกกันตรงนี้เลยนะ กลับบ้านดี ๆ”“จ้า...กลับบ้านดี ๆ น้า”พิมพ์ใจบ๊ายบายเพื่อน ๆ แล้วก็เดินออกจากประตูโรงเรียน ไปหาพี่รัญตรงจุดที่นัดพบกันประจำอารัญนั่งรอน้องอยู่ในรถเก๋งคันหรู พอน้องเดินมาเปิดประตูรถ แล้วขึ้นมานั่งเบาะข้างคนขับ เขาก็หันไปยิ้มให้เธอ“พี่รัญรอนานมั้ยคะ”“ไม่นานครับ วั
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-01
อ่านเพิ่มเติม
ตอนที่ 5
ด้วยสัญชาตญาณการปกป้อง เพราะกลัวว่าน้องจะล้ม อารัญจึงโอบกอดน้องไว้ด้วยวงแขนข้างหนึ่ง รูปที่ได้ออกมาจึงเป็นรูปที่เห็นว่า พิมพ์ใจซุกหน้ากับอกกว้าง โดยมีวงแขนของพี่รัญโอบกอดเธอไว้ เห็นใบหน้าหล่อเหลาของพี่รัญชัดเจน และเห็นเสี้ยวหน้าด้านข้างของพิมพ์ใจอกอบอุ่น และวงแขนที่โอบกอดเธอไว้ ทำให้พิมพ์ใจใจสั่น เด็กสาวจึงรีบเบี่ยงตัวออกจากวงแขนของพี่รัญ แล้วอ้อมแอ้มบอกเขาว่า“พิมพ์อยากกลับบ้านแล้วค่ะ”อารัญยิ้มเอ็นดูน้องน้อย“ครับ กลับกันเถอะ นี่โทรศัพท์ของพิมพ์ครับ”พิมพ์ใจรับโทรศัพท์มาถือไว้ในมือข้างหนึ่ง แล้วมืออีกข้างของเธอ ก็ถูกพี่รัญจับไว้ เขาจับมือเธอเดินกลับไปที่รถ พิมพ์ใจเดินตามเขาไปเงียบ ๆ แก้มนวลร้อนวูบวาบด้วยความขัดเขินเมื่อขึ้นมานั่งบนรถ อารัญชวนน้องคุยตามปกติ เขาไม่ได้พูดถึงเรื่องที่นกเป็นเหตุทำให้น้องต้องตกอยู่ในอ้อมกอดของเขา และเมื่อพูดคุยกันไปหลายเรื่อง พิมพ์ใจก็ลืมเรื่องที่ทำให้เธอตื่นเต้นใจสั่น เด็กสาวพูดคุยกับพี่รัญอย่างน่ารักสดใสเหมือนเดิมในขณะที่น้องลืมเรื่องเมื่อครู่ใหญ่ไปแล้ว ทว่าคนเป็นพี่ยังใจสั่นไม่หาย กลิ่นหอมกรุ่นของน้อง ไออุ่นจากกายเนียนนุ่ม ยังคงตราตรึงอยู่ในใจ เขาพย
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-01
อ่านเพิ่มเติม
ตอนที่ 6
“พิมพ์ไม่อยากทำร้ายพี่รัญค่ะ”พิมพ์ใจบอกเสียงสั่นเจือสะอื้น น้ำตาเอ่อเต็มหน่วยตา เธอมองคุณแม่ด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความหวาดกลัวคุณพิมพ์พรสูดลมหายใจลึก แล้วระบายออกช้า ๆ เธอนั่งนิ่งอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะบอกกับลูกสาวด้วยน้ำเสียงเศร้าน่าสงสารว่า“ครอบครัวของเรากำลังจะล่มจม ถ้าพิมพ์ไม่ช่วย ธุรกิจของคุณพ่อจะไปไม่รอด และคุณพ่อก็อาจจะต้องติดคุก ทรัพย์สมบัติที่มีอยู่ทั้งหมด จะต้องเอาออกมาขายเพื่อชดใช้หนี้ แม่จะกลายเป็นคนจนเหมือนเดิม ลูกจะไม่ได้เรียนหนังสือในโรงเรียนดี ๆ แล้วสุดท้าย อารัญเขาก็จะทิ้งลูกไป เขาจะมาสนใจอะไร กับคนจน ๆ ไม่มีหน้าตาทางสังคมเทียบเท่าเขา”“พี่รัญไม่ใช่คนอย่างนั้นแน่นอนค่ะ”พิมพ์ใจเชื่อมั่นในตัวของพี่รัญ“พิมพ์...ลูกยังเด็กเกินไป ลูกไม่เคยเจอความโหดร้ายของโลกใบนี้ เพราะมีแม่คอยปกป้อง ลูกเลยมองว่าคนรอบตัวของลูกเป็นคนดี ลูกจึงไว้ใจเขา เชื่อมั่นในตัวเขา แต่จริง ๆ แล้ว รู้อะไรไหม คนที่เรารักและไว้ใจ อาจจะเป็นคนที่ร้ายที่สุดก็ได้ เหมือนอย่างที่แม่กำลังเผชิญอยู่ตอนนี้”พอพูดจบคุณพิมพ์พรก็สะอื้นไห้ เธอยื่นมือไปดึงกระดาษทิชชูที่อยู่ในกล่องบนโต๊ะตรงหน้า เอามาซับน้ำตาเบา ๆ แล้วก็เอ
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-03
อ่านเพิ่มเติม
ตอนที่ 7
“ไม่สบายหรือเปล่าครับ ทำไมหน้าตาไม่ดีเลย” อารัญถามน้องด้วยความเป็นห่วง เพราะตั้งแต่เธอขึ้นรถมา เขาก็สังเกตเห็นว่า พิมพ์ใจพูดน้อยกว่าปกติ และสีหน้าก็ไม่ดีเท่าไรนัก “เปล่าค่ะ พิมพ์แค่ง่วงนิดหน่อย” พิมพ์ใจรู้สึกว่า กว่าที่เธอจะพูดออกไปได้แต่ละคำนั้นยากเย็นนัก พี่รัญจะสงสัยอะไรในตัวเธอหรือเปล่า “งั้นพอถึงที่พักแล้ว พิมพ์ก็นอนพักผ่อนก่อนนะครับ แล้วเย็น ๆ เราค่อยออกไปหาอะไรกินกัน” พิมพ์ใจปรายตามองคนที่กำลังขับรถอยู่แวบหนึ่ง แล้วก้มหน้า ก่อนจะตอบรับคำด้วยเสียงแผ่วเบา “ค่ะ พี่รัญ” หลังจากตอบรับเขาแล้ว พิมพ์ใจก็เอนหลังพิงเบาะรถ เธอตะแคงหน้า มองไปทางหน้าต่างรถ แล้วหลับตาลง เป็นการหยุดบทสนทนาระหว่างเขากับเธอ เพราะหากยังพูดคุยกับพี่รัญต่อไป หรือหากได้สบตาเขา เธอคงจะเผลอทำพิรุธออกไปให้เขาจับได้ เมื่อวานเธ
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-03
อ่านเพิ่มเติม
ตอนที่ 8
คุณพิมพ์พรและคุณมานะชัย ช่วยกันจัดฉากถ่ายรูปให้เหมือนกับว่า อารัญกับพิมพ์ใจกำลังมีสัมพันธ์ทางกายกัน เมื่อคิดว่าได้รูปมากพอแล้ว คุณพิมพ์พรก็สั่งให้ลูกสาวใส่เสื้อ แล้วพากลับบ้านทันทีเพราะฤทธิ์ของยานอนหลับที่รุนแรง ทำให้อารัญหลับยาว เขารู้สึกตัวตื่นอีกครั้งในเช้าของวันใหม่ เมื่อลืมตาขึ้น แล้วมองไปรอบตัว เขาก็พบว่าตัวเองนอนอยู่บนเตียงในห้องนอน เขาจึงรีบลุกขึ้นนั่งอารัญมองหาน้องพิมพ์ พอไม่เห็นเธออยู่ในห้อง เขาก็ขยับตัวเพื่อจะลงจากเตียง ตอนนี้นี่เองที่อารัญรู้ตัวว่า เขาไม่ได้สวมเสื้อ ชายหนุ่มขมวดคิ้ว ก้มมองตัวเองด้วยความแปลกใจ เขาจำได้ว่าเขาง่วงมาก จึงเอนตัวลงนอนบนโซฟา แล้วหลังจากนั้นเขาก็หลับลึกและไม่รู้สึกตัวอีกเลยอารัญปัดความคิดสงสัยต่าง ๆ ออกไปก่อน ตอนนี้เขาเป็นห่วงน้องพิมพ์มากกว่า ตอนนี้เธออยู่ไหนกัน“น้องพิมพ์ พิมพ์ครับ”อารัญหย่อนเท้าลงข้างเตียง แล้วลุกขึ้นยืน เขากำลังจะเดินออกไปเรียกหาน้องข้างนอกห้อง แต่โทรศัพท์มือถือที่อยู่ในกระเป๋ากางเกงก็ดังขึ้นเสียก่อน ชายหนุ่มจึงล้วงโทรศัพท์ออกมาจากกระเป๋า เมื่อดูที่หน้าจอ ก็เห็นว่าเป็นมา
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-03
อ่านเพิ่มเติม
ตอนที่ 9
อารัญเดินนำหน้าเธอไปจนถึงหน้าตึก คนของเขานำรถมาจอดรออยู่ที่หน้าตึกแล้ว เมื่อเจ้านายไปถึง เขาก็เปิดประตูรถฝั่งคนขับให้ อารัญขึ้นไปนั่งประจำที่คนขับพิมพ์ใจไม่แน่ใจว่า เขาต้องการให้เธอขึ้นรถไปด้วยหรือไม่ เพราะตั้งแต่ที่เดินออกจากห้องทำงานของเขา กระทั่งเดินมาถึงหน้าตึก เขาไม่พูด ไม่บอกอะไรเธอสักคำเมื่อหญิงสาวไม่ยอมขึ้นรถสักที คนที่นั่งประจำที่คนขับจึงกดกระจกรถอีกฝั่งลง แล้วเอนตัวลงเล็กน้อย ตะคอกถามด้วยเสียงดุไม่พอใจว่า“จะยืนอยู่อีกนานไหม”“เอ่อ…”“ขึ้นรถ !”“ค่ะ”พิมพ์ใจลนลานเปิดประตูรถ แล้วขึ้นไปนั่ง เธอดึงเข็มขัดนิรภัยมาคาด ประสานสองมือไว้บนตัก แล้วก็นั่งก้มหน้ามองมือตัวเอง ไม่กล้ากระดุกกระดิก ไม่กล้าหันไปมองเขาอารัญปรายตามองคนตัวเล็กแวบหนึ่ง เขาถอนหายใจแรงอย่างหงุดหงิด ก่อนจะขับรถพาเธอไปยังคอนโดหรูของเขาซึ่งอยู่ไม่ไกลจากบริษัท เขาจะให้เธออยู่ที่นั่น อยู่ในฐานะนางบำเรอที่ต้องคอยอ้าขาสนองตัณหาให้เขา จนกว่าเขาจะพอใจ แลกกับการที่เขาจะต้องซื้อที่ดินตาบอดของพ่อเลี้ยงเธอ เพื่อที่ครอบครัวของเธอ จะได้นำเงินส่วนนี้ไปใช้หนี้ ก่อนที่จะถูกธนาคารยึดบ้านขายทอดตลาดเมื่อขับรถเข้ามาจอดในคอนโดหรู อา
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-04
อ่านเพิ่มเติม
ตอนที่ 10
ร่างบางถูกอุ้มขึ้นแนบอก อารัญพาเธอเดินเข้าไปในห้องนอน แล้วโยนเธอลงบนเตียงอย่างไร้ความอ่อนโยนพิมพ์ใจหวีดร้องด้วยความตกใจ ร่างสาวกระเด้งกระดอนครู่เดียวก็หยุดนิ่ง“เดี๋ยวเธอจะได้รู้ว่า ตอนเล่นละคร กับตอนโดนของจริงมันแตกต่างกันยังไง”อารัญแกะกระดุมที่เหลือด้วยมือข้างเดียวจนหมด เขาสะบัดเสื้อออกจากตัว ทิ้งมันลงบนพื้นเขาถอดเข็มขัด รูดออกจากเอว แล้วโยนลงบนเตียงพิมพ์ใจหลับตาลงก่อนที่เขาจะถอดกางเกงออกจากเรือนกายกำยำ เธอจึงไม่เห็นแววตาเย้ยหยัน และปากที่เหยียดยิ้มร้ายกาจแม้จะเตรียมใจมาแล้ว แต่พอตกอยู่ในสถานการณ์จริง พิมพ์ใจก็ไม่อาจห้ามใจไม่ให้สั่นไหวได้เลย ยิ่งพอร่างกายใหญ่โตที่เต็มไปด้วยมัดกล้ามทาบทับลงมาบนเรือนกายของเธอ พิมพ์ใจก็ตื่นตระหนกจนน้ำตาเอ่อคลอเต็มหน่วยตา“อ๊ะ !”พิมพ์ใจอุทานตกใจ เมื่อสาบเสื้อนักศึกษาถูกกระชากจนกระดุมขาดทุกเม็ด เขาจับเธอพลิกซ้ายขวา ลอกคราบเธอจนเหลือเพียงแค่กางเกงชั้นในปกปิดเนินสวาทเท่านั้น“พี่รัญ !”พิมพ์ใจลืมตาเบิกกว้าง และเผลอเรียกเขาในแบบที่เธอเคยเรียกเมื่อในอดีต เพราะเธอตกใจที่เขาทำทุกอย่างอย่างรุนแรง“คุณรัญ ! เรียกใหม่ !”พิมพ์ใจกัดกลีบปากล่างที่สั่นระริกไว้
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-04
อ่านเพิ่มเติม
DMCA.com Protection Status