เข้าสู่ระบบแชร์
ตอนที่ 6
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-12-03 07:27:21“พิมพ์ไม่อยากทำร้ายพี่รัญค่ะ”
พิมพ์ใจบอกเสียงสั่นเจือสะอื้น น้ำตาเอ่อเต็มหน่วยตา เธอมองคุณแม่ด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความหวาดกลัว
คุณพิมพ์พรสูดลมหายใจลึก แล้วระบายออกช้า ๆ เธอนั่งนิ่งอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะบอกกับลูกสาวด้วยน้ำเสียงเศร้าน่าสงสารว่า
“ครอบครัวของเรากำลังจะล่มจม ถ้าพิมพ์ไม่ช่วย ธุรกิจของคุณพ่อจะไปไม่รอด และคุณพ่อก็อาจจะต้องติดคุก ทรัพย์สมบัติที่มีอยู่ทั้งหมด จะต้องเอาออกมาขายเพื่อชดใช้หนี้ แม่จะกลายเป็นคนจนเหมือนเดิม ลูกจะไม่ได้เรียนหนังสือในโรงเรียนดี ๆ แล้วสุดท้าย อารัญเขาก็จะทิ้งลูกไป เขาจะมาสนใจอะไร กับคนจน ๆ ไม่มีหน้าตาทางสังคมเทียบเท่าเขา”
“พี่รัญไม่ใช่คนอย่างนั้นแน่นอนค่ะ”
พิมพ์ใจเชื่อมั่นในตัวของพี่รัญ
“พิมพ์...ลูกยังเด็กเกินไป ลูกไม่เคยเจอความโหดร้ายของโลกใบนี้ เพราะมีแม่คอยปกป้อง ลูกเลยมองว่าคนรอบตัวของลูกเป็นคนดี ลูกจึงไว้ใจเขา เชื่อมั่นในตัวเขา แต่จริง ๆ แล้ว รู้อะไรไหม คนที่เรารักและไว้ใจ อาจจะเป็นคนที่ร้ายที่สุดก็ได้ เหมือนอย่างที่แม่กำลังเผชิญอยู่ตอนนี้”
พอพูดจบคุณพิมพ์พรก็สะอื้นไห้ เธอยื่นมือไปดึงกระดาษทิชชูที่อยู่ในกล่องบนโต๊ะตรงหน้า เอามาซับน้ำตาเบา ๆ แล้วก็เอาแต่ก้มหน้าสะอื้นไห้ ไม่ยอมพูดอะไรต่อ
พิมพ์ใจเห็นแม่เอาแต่ร้องไห้ก็ตกใจ เด็กสาวจึงลุกจากเก้าอี้ไปนั่งลงข้าง ๆ ท่าน เธอไม่รู้ว่าที่คุณแม่พูดหมายความว่าอย่างไร แต่ดูจากท่าทางของท่านแล้ว ท่านน่าจะกำลังเผชิญกับเรื่องราวที่ไม่ดีเท่าไรนัก
“นอกจากเรื่องปัญหาธุรกิจของคุณพ่อแล้ว ยังมีปัญหาอย่างอื่นอีกหรือเปล่าคะคุณแม่”
คุณพิมพ์พรสะอื้นไห้เบา ๆ เธอเงยหน้าขึ้นมองลูกสาว จับมือข้างหนึ่งของพิมพ์ใจมากุมไว้ เธอมองสบตาลูกสาว ก่อนจะปั้นแต่งเรื่องราวให้ลูกฟังทั้งน้ำตา และน้ำเสียงที่น่าสงสาร
“จริง ๆ แม่ไม่ได้อยากให้พิมพ์ทำแบบนั้นกับอารัญ แต่ที่แม่ต้องมาขอร้องให้พิมพ์ทำแบบนั้น ก็เพราะคุณพ่อบังคับ เขาบอกแม่ว่า ถ้าพิมพ์ไม่ทำตามที่เขาบอก เขาจะปล่อยคลิป”
พิมพ์ใจขมวดคิ้วมุ่น สายตาเต็มไปด้วยความสงสัย เธอมองสบตาแม่อย่างไม่เข้าใจ
“คลิปอะไรเหรอคะคุณแม่”
คุณพิมพ์พรยิ้มขมขื่น ก่อนจะบอกกับลูกสาวว่า
“คลิปตอนที่คุณพ่อพาแม่ไปให้เพื่อน ๆ ของเขารุมโทรม”
พอพูดจบ คุณพิมพ์พรก็ร้องไห้โฮ
พิมพ์ใจโผเข้ากอดผู้เป็นแม่ ทั้งตกใจแล้วก็หวาดหวั่น เธอไม่คิดว่าพ่อเลี้ยงของเธอจะทำกับคุณแม่ของเธอแบบนั้น
“คุณพ่อเขามีรสนิยมเซ็กซ์แบบนั้น ตอนแรกแม่ก็ไม่ยอม แต่เขาก็หลอกแม่ไป และใช้กำลังบังคับ มันไม่ได้มีแค่คลิปเดียวนะพิมพ์ มันมีตั้งหลายคลิป แล้วแต่ละคลิปก็เห็นหน้าแม่ชัดเจนมาก”
คุณพิมพ์พรสะอื้นไห้ กอดลูกไว้เต็มวงแขน
“ถ้าพิมพ์ไม่ช่วยแม่ เขาจะปล่อยคลิปพวกนั้นให้คนอื่นดู แล้วถ้าเป็นแบบนั้น แม่จะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน แม่คงต้องฆ่าตัวตาย”
“แม่…ไม่นะคะ แม่ต้องไม่ทำแบบนั้น ถ้าแม่เป็นอะไรไป พิมพ์จะอยู่ยังไง พิมพ์จะอยู่กับใคร”
พิมพ์ใจกอดผู้เป็นแม่ไว้แน่น เธอร้องไห้ไปกับท่าน
สองแม่ลูกกอดกันร้องไห้อยู่ครู่ใหญ่ ก่อนที่เสียงร้องไห้จะค่อย ๆ เบาลง เหลือเพียงเสียงสะอื้น
คุณพิมพ์พรคลายวงแขนออกจากลูกสาว ขยับตัวออกมาเล็กน้อย แล้วจับบ่าบอบบางสองข้างของลูกไว้ สบสายตากับลูกผ่านม่านน้ำตาที่เอ่อคลอเต็มหน่วย
“ถ้าอย่างนั้น พิมพ์ต้องช่วยแม่นะลูก พ่อของอารัญเป็นนายตำรวจยศใหญ่ ยังไงเขาก็ช่วยลูกของเขาอยู่แล้ว แล้วเรื่องนี้มันก็จะเป็นความลับระหว่างครอบครัวเรากับครอบครัวเขาเท่านั้น คนอื่นจะไม่รู้เรื่องนี้”
พิมพ์ใจมองสบตามารดาด้วยความลังเลใจ ใจหนึ่งเธออยากช่วยแม่ แต่อีกใจก็กลัวว่าพี่รัญจะเกลียดเธอ
“ถ้าครอบครัวเราต้องล้มละลาย พ่อแม่ของอารัญไม่มีวันยอมรับพิมพ์หรอก อีกอย่าง ความรักของลูกกับอารัญในตอนนี้ มันเป็นแค่ความรักแบบเด็ก ๆ ไม่รู้ว่าจะไปกันตลอดรอดฝั่งหรือเปล่า ถอยออกมาตั้งแต่ตอนนี้ ยังเจ็บน้อยกว่าที่จะถลำลึกไปมากกว่านี้นะลูก”
พิมพ์ใจมองสบตามารดา เธออยากจะบอกท่านเหลือเกินว่า หากเป็นการเลิกราธรรมดา โดยไม่ได้ทำร้ายกัน มันก็คงจะทำได้ง่ายกว่านี้ แต่นี่…
“แม่เชื่อว่า ความกตัญญูของพิมพ์ที่มีต่อแม่ จะส่งผลให้พิมพ์ได้เจอกับรักดี ๆ ในอนาคตแน่นอน พิมพ์...แม่ไม่รู้จะพึ่งพาใครแล้ว พิมพ์ช่วยแม่ด้วยนะลูก ไม่อย่างนั้น ถ้าคลิปพวกนั้นเผยแพร่ออกไป แม่ก็คงอับอายจนไม่อยากมีชีวิตอยู่บนโลกใบนี้อีกแล้ว”
คุณพิมพ์พรปล่อยมือจากบ่าบอบบางของลูกสาว และเริ่มสะอื้นไห้อีกครั้ง
พิมพ์ใจขยับเข้าไปใกล้มารดา เด็กสาวจับมือของท่านมากุมไว้ มองสบตาท่านด้วยสายตาที่ไม่มั่นใจเท่าไร แต่เธอก็ตัดสินใจแล้ว
“พิมพ์จะช่วยแม่เองนะคะ”
คุณพิมพ์พรยิ้มทั้งน้ำตา เธอดึงลูกสาวมากอดแนบอก
“ขอบใจมากนะพิมพ์ แม่ขอบใจหนูจริง ๆ ลูกรักของแม่”
พิมพ์ใจพยักหน้าอยู่กับอกของมารดา แม้จะสับสนในใจ แม้จะหวาดหวั่นกับสิ่งที่ต้องทำ และแม้รู้ว่ามันเป็นสิ่งที่ไม่ถูกต้อง แต่เธอก็ตัดสินใจไปแล้ว เธอเลือกที่จะช่วยมารดา
บทที่เกี่ยวข้อง
จะร้ายให้มากกว่ารัก ตอนที่ 7
“ไม่สบายหรือเปล่าครับ ทำไมหน้าตาไม่ดีเลย” อารัญถามน้องด้วยความเป็นห่วง เพราะตั้งแต่เธอขึ้นรถมา เขาก็สังเกตเห็นว่า พิมพ์ใจพูดน้อยกว่าปกติ และสีหน้าก็ไม่ดีเท่าไรนัก “เปล่าค่ะ พิมพ์แค่ง่วงนิดหน่อย” พิมพ์ใจรู้สึกว่า กว่าที่เธอจะพูดออกไปได้แต่ละคำนั้นยากเย็นนัก พี่รัญจะสงสัยอะไรในตัวเธอหรือเปล่า “งั้นพอถึงที่พักแล้ว พิมพ์ก็นอนพักผ่อนก่อนนะครับ แล้วเย็น ๆ เราค่อยออกไปหาอะไรกินกัน” พิมพ์ใจปรายตามองคนที่กำลังขับรถอยู่แวบหนึ่ง แล้วก้มหน้า ก่อนจะตอบรับคำด้วยเสียงแผ่วเบา “ค่ะ พี่รัญ” หลังจากตอบรับเขาแล้ว พิมพ์ใจก็เอนหลังพิงเบาะรถ เธอตะแคงหน้า มองไปทางหน้าต่างรถ แล้วหลับตาลง เป็นการหยุดบทสนทนาระหว่างเขากับเธอ เพราะหากยังพูดคุยกับพี่รัญต่อไป หรือหากได้สบตาเขา เธอคงจะเผลอทำพิรุธออกไปให้เขาจับได้ เมื่อวานเธ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-03จะร้ายให้มากกว่ารัก ตอนที่ 8
คุณพิมพ์พรและคุณมานะชัย ช่วยกันจัดฉากถ่ายรูปให้เหมือนกับว่า อารัญกับพิมพ์ใจกำลังมีสัมพันธ์ทางกายกัน เมื่อคิดว่าได้รูปมากพอแล้ว คุณพิมพ์พรก็สั่งให้ลูกสาวใส่เสื้อ แล้วพากลับบ้านทันทีเพราะฤทธิ์ของยานอนหลับที่รุนแรง ทำให้อารัญหลับยาว เขารู้สึกตัวตื่นอีกครั้งในเช้าของวันใหม่ เมื่อลืมตาขึ้น แล้วมองไปรอบตัว เขาก็พบว่าตัวเองนอนอยู่บนเตียงในห้องนอน เขาจึงรีบลุกขึ้นนั่งอารัญมองหาน้องพิมพ์ พอไม่เห็นเธออยู่ในห้อง เขาก็ขยับตัวเพื่อจะลงจากเตียง ตอนนี้นี่เองที่อารัญรู้ตัวว่า เขาไม่ได้สวมเสื้อ ชายหนุ่มขมวดคิ้ว ก้มมองตัวเองด้วยความแปลกใจ เขาจำได้ว่าเขาง่วงมาก จึงเอนตัวลงนอนบนโซฟา แล้วหลังจากนั้นเขาก็หลับลึกและไม่รู้สึกตัวอีกเลยอารัญปัดความคิดสงสัยต่าง ๆ ออกไปก่อน ตอนนี้เขาเป็นห่วงน้องพิมพ์มากกว่า ตอนนี้เธออยู่ไหนกัน“น้องพิมพ์ พิมพ์ครับ”อารัญหย่อนเท้าลงข้างเตียง แล้วลุกขึ้นยืน เขากำลังจะเดินออกไปเรียกหาน้องข้างนอกห้อง แต่โทรศัพท์มือถือที่อยู่ในกระเป๋ากางเกงก็ดังขึ้นเสียก่อน ชายหนุ่มจึงล้วงโทรศัพท์ออกมาจากกระเป๋า เมื่อดูที่หน้าจอ ก็เห็นว่าเป็นมา
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-03จะร้ายให้มากกว่ารัก ตอนที่ 9
อารัญเดินนำหน้าเธอไปจนถึงหน้าตึก คนของเขานำรถมาจอดรออยู่ที่หน้าตึกแล้ว เมื่อเจ้านายไปถึง เขาก็เปิดประตูรถฝั่งคนขับให้ อารัญขึ้นไปนั่งประจำที่คนขับพิมพ์ใจไม่แน่ใจว่า เขาต้องการให้เธอขึ้นรถไปด้วยหรือไม่ เพราะตั้งแต่ที่เดินออกจากห้องทำงานของเขา กระทั่งเดินมาถึงหน้าตึก เขาไม่พูด ไม่บอกอะไรเธอสักคำเมื่อหญิงสาวไม่ยอมขึ้นรถสักที คนที่นั่งประจำที่คนขับจึงกดกระจกรถอีกฝั่งลง แล้วเอนตัวลงเล็กน้อย ตะคอกถามด้วยเสียงดุไม่พอใจว่า“จะยืนอยู่อีกนานไหม”“เอ่อ…”“ขึ้นรถ !”“ค่ะ”พิมพ์ใจลนลานเปิดประตูรถ แล้วขึ้นไปนั่ง เธอดึงเข็มขัดนิรภัยมาคาด ประสานสองมือไว้บนตัก แล้วก็นั่งก้มหน้ามองมือตัวเอง ไม่กล้ากระดุกกระดิก ไม่กล้าหันไปมองเขาอารัญปรายตามองคนตัวเล็กแวบหนึ่ง เขาถอนหายใจแรงอย่างหงุดหงิด ก่อนจะขับรถพาเธอไปยังคอนโดหรูของเขาซึ่งอยู่ไม่ไกลจากบริษัท เขาจะให้เธออยู่ที่นั่น อยู่ในฐานะนางบำเรอที่ต้องคอยอ้าขาสนองตัณหาให้เขา จนกว่าเขาจะพอใจ แลกกับการที่เขาจะต้องซื้อที่ดินตาบอดของพ่อเลี้ยงเธอ เพื่อที่ครอบครัวของเธอ จะได้นำเงินส่วนนี้ไปใช้หนี้ ก่อนที่จะถูกธนาคารยึดบ้านขายทอดตลาดเมื่อขับรถเข้ามาจอดในคอนโดหรู อา
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-04จะร้ายให้มากกว่ารัก ตอนที่ 10
ร่างบางถูกอุ้มขึ้นแนบอก อารัญพาเธอเดินเข้าไปในห้องนอน แล้วโยนเธอลงบนเตียงอย่างไร้ความอ่อนโยนพิมพ์ใจหวีดร้องด้วยความตกใจ ร่างสาวกระเด้งกระดอนครู่เดียวก็หยุดนิ่ง“เดี๋ยวเธอจะได้รู้ว่า ตอนเล่นละคร กับตอนโดนของจริงมันแตกต่างกันยังไง”อารัญแกะกระดุมที่เหลือด้วยมือข้างเดียวจนหมด เขาสะบัดเสื้อออกจากตัว ทิ้งมันลงบนพื้นเขาถอดเข็มขัด รูดออกจากเอว แล้วโยนลงบนเตียงพิมพ์ใจหลับตาลงก่อนที่เขาจะถอดกางเกงออกจากเรือนกายกำยำ เธอจึงไม่เห็นแววตาเย้ยหยัน และปากที่เหยียดยิ้มร้ายกาจแม้จะเตรียมใจมาแล้ว แต่พอตกอยู่ในสถานการณ์จริง พิมพ์ใจก็ไม่อาจห้ามใจไม่ให้สั่นไหวได้เลย ยิ่งพอร่างกายใหญ่โตที่เต็มไปด้วยมัดกล้ามทาบทับลงมาบนเรือนกายของเธอ พิมพ์ใจก็ตื่นตระหนกจนน้ำตาเอ่อคลอเต็มหน่วยตา“อ๊ะ !”พิมพ์ใจอุทานตกใจ เมื่อสาบเสื้อนักศึกษาถูกกระชากจนกระดุมขาดทุกเม็ด เขาจับเธอพลิกซ้ายขวา ลอกคราบเธอจนเหลือเพียงแค่กางเกงชั้นในปกปิดเนินสวาทเท่านั้น“พี่รัญ !”พิมพ์ใจลืมตาเบิกกว้าง และเผลอเรียกเขาในแบบที่เธอเคยเรียกเมื่อในอดีต เพราะเธอตกใจที่เขาทำทุกอย่างอย่างรุนแรง“คุณรัญ ! เรียกใหม่ !”พิมพ์ใจกัดกลีบปากล่างที่สั่นระริกไว้
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-04จะร้ายให้มากกว่ารัก ตอนที่ 11
หวามหวาน เร้าใจ หลอกล่อให้เธอดื่มด่ำกับจุมพิตจนหลงลืมถ้อยคำร้ายกาจที่เขาตราหน้าอารัญถอนจูบอย่างอ้อยอิ่ง เขาผงกศีรษะขึ้นมาเล็กน้อย จ้องมองดวงหน้าเนียนแดงก่ำ แล้วยิ้มร้าย เขาแตะปลายนิ้วบนกลีบปากอิ่ม ค่อย ๆ เลื่อนมือต่ำลง ผ่านลำคอระหง ลูบผ่านทรวงอกอวบอิ่ม ลูบไล้ลงผ่านหน้าท้องแบนเรียบ กระทั่งสอดมือผ่านขอบกางเกงชั้นในตัวบาง กอบกุมเนินสวาทอวบอูมพิมพ์ใจสะดุ้ง และเผลอใช้สองมือดันอกกว้าง แต่พอมองสบตาคมดุของเขา หญิงสาวก็ปล่อยมือลงข้างลำตัว นอนนิ่ง หอบหายใจแรงอารัญกดนิ้วกลางและนิวชี้ลงกลางกลีบเนื้ออ่อนนุ่ม เมื่อสัมผัสได้ถึงความชุ่มฉ่ำอุ่นลื่น เขาก็ระบายยิ้มเหยียดหยันพิมพ์ใจกัดกลีบปากล่างไว้แน่น อับอายเมื่อถูกเขาจับได้ว่า เธอมีอารมณ์ร่วมไปกับเขาเพียงแค่โดนเขาจูบ“คุณหนูผู้ใสซื่อบริสุทธิ์ จริง ๆ ก็ร่านไม่เบา เธออยากโดนเอาใช่มั้ย…”พิมพ์ใจหลับตา ตะแคงหน้าหนี เธอไม่กล้าสบตาคม มันน่าอายเกินไป เธอรู้สึกไปกับเขา ทั้งที่ถูกเขาต่อว่าอย่างรุนแรงอารัญใช้มือข้างเดียวบีบแก้มนุ่ม บังคับให้เธอหันกลับมา“ลืมตาขึ้น แล้วมองหน้าฉัน”เสียงเข้มดุสั่งอย่างเอาแต่ใจ คนที่ตกเป็นรองทำตามที่เขาสั่ง พิมพ์ใจลืมตาขึ้น เ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-04จะร้ายให้มากกว่ารัก ตอนที่ 12
วันนั้น หลังจากที่พ่อเลี้ยงกับแม่ไปรับเธอออกมาจากรีสอร์ต พวกท่านพาเธอกลับบ้าน และสั่งให้เธอตัดขาดจากพี่รัญ ห้ามติดต่อเขาอีกเด็ดขาด พวกท่านให้คนคอยรับส่งเธอที่โรงเรียน บอกให้เธอทำตัวให้เป็นปกติ ซึ่งเธอก็เชื่อฟังทำตามที่พวกท่านบอกจนกระทั่งวันหนึ่ง พิมพ์ใจได้ทราบข่าวว่า พ่อของพี่รัญถูกคนร้ายลอบยิงเสียชีวิต ในวันที่ท่านเดินทางกลับไปประจำพื้นที่เดิม นั่นยิ่งทำให้พิมพ์ใจรู้สึกผิดเต็มหัวใจแผนการของพ่อเลี้ยงและแม่สำเร็จ พวกท่านเอารูปตอนที่เธอกับพี่รัญนอนอยู่บนเตียงด้วยกัน ไปต่อรองกับพ่อของพี่รัญว่า หากไม่อยากให้ลูกชายถูกตราหน้าว่าข่มขืนผู้หญิง เสียชื่อเสียง เสียอนาคต ท่านต้องขอย้ายกลับไปประจำที่เดิม ไม่อย่างนั้นพ่อเลี้ยงกับแม่ของเธอจะแจ้งความเอาผิดพี่รัญแม้จะรู้ว่ามีกระบวนการตรวจสอบ ที่ทำให้ลูกชายพ้นผิดได้ แต่พันตำรวจเอกอธิปก็เลือกที่จะยอมทำตามที่พ่อเลี้ยงกับแม่ของเธอต้องการ เพราะท่านไม่ต้องการให้ลูกชายคนเดียวมีประวัติด่างพร้อยแม้เพียงนิดทุกอย่างที่เกิดขึ้นมันเริ่มจากเธอเอง เธอเป็นคนวางยานอนหลับพี่รัญ เธอทำให้พ่อของเขาต้องตาย เธอเป็นห่วงความรู้สึกของพี่รัญ เธออยากขอโทษเขาหลังจากนั้นไม่นา
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-05จะร้ายให้มากกว่ารัก ตอนที่ 13
พอป้าอุ่นออกจากห้องไปแล้ว คุณราณีจึงหันมาคุยกับลูกชาย“รัญซื้อที่ของคุณมานะชัยเหรอลูก”“ครับ แม่”“อย่าทำอะไรน้องนะ น้องยังเด็ก”“เธอโตแล้วครับแม่ เธอบรรลุนิติภาวะแล้ว”“แม่หมายถึงว่า ตอนที่น้องทำเรื่องนั้น น้องยังเด็ก”“แต่ตอนนี้เธอโตแล้วครับแม่”“รัญ…”“พรุ่งนี้ผมมีประชุมเช้า ผมขอตัวไปพักผ่อนก่อนนะครับ คุณแม่อย่านอนดึกนะครับ”อารัญกอดมารดา หอมแก้มท่านอย่างที่เคยทำประจำ ก่อนจะผละออกมา แล้วลุกขึ้นเดินออกจากห้อง สวนทางกับป้าอุ่นที่ถือแก้วน้ำเดินเข้ามาพอดี เขารับแก้วน้ำจากป้าอุ่นมาดื่มรวดเดียวหมด แล้วคืนแก้วให้นาง ก่อนจะเดินขึ้นบ้านไปคุณราณีมองตามลูกชาย หนักใจอยู่ไม่น้อยที่เขาเจ้าคิดเจ้าแค้น ไม่ปล่อยวางอดีตที่ผ่านไปแล้วส่วนตัวของคุณราณีนั้น คิดว่าสามีทำดีที่สุดแล้ว ทั้งในฐานะบิดาและในหน้าที่ ด้วยตำแหน่งและหน้าที่ของสามีนั้นแขวนอยู่บนเส้นด้าย เสี่ยงเป็นเสี่ยงตายอยู่แล้ว ท่านจึงเข้าใจและยอมรับในสิ่งที่เป็นไปถามว่าเคียดแค้นและโกรธเคืองคนที่มีส่วนผลักให้สามีไปตกอยู่ในสถานการณ์นั้นไหม ก็ต้องตอบว่าเคืองขุ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-05จะร้ายให้มากกว่ารัก ตอนที่ 14
ตอนแรกพิมพ์ใจคิดว่า จะเอากางเกงมาสวมด้วย แต่กางเกงของเขาก็ตัวใหญ่เหลือเกิน และลำพังเสื้อเพียงตัวเดียว ก็คลุมจนเกือบจะถึงหัวเข่าแล้ว เธอจึงเลือกใส่เสื้อเพียงแค่ตัวเดียวพิมพ์ใจซักชุดนักศึกษาและชุดชั้นในแล้ว ระหว่างที่รอมันแห้ง เธอจึงต้องหาอะไรมาสวมใส่ก่อน เธอคิดว่า เจ้าของห้องคงไม่กลับมาเวลานี้ เวลากลางวันแบบนี้เขาคงไปทำงาน และอาจจะกลับมาอีกทีช่วงเย็นพิมพ์ใจอยากคุยกับเขาเรื่องเสื้อผ้าและข้าวของเครื่องใช้ของเธอ เธอต้องกลับไปเอาที่บ้าน แต่เพราะเขาสั่งให้เธออยู่ที่นี่ ห้ามไปไหนเด็ดขาด หญิงสาวจึงคิดว่า เธอจะรอจนกว่าเขาจะกลับมา เธอถึงจะคุยเรื่องนี้กับเขาเพราะยังไม่คุ้นชินกับสถานที่เท่าไร และเป็นสถานที่ที่เธอต้องอยู่ถึงเมื่อไรก็ไม่รู้ พิมพ์ใจจึงเดินสำรวจไปทั่วห้องห้องชุดแห่งนี้เป็นห้องมุม มองเห็นวิวแม่น้ำเจ้าพระยา ภายในตกแต่งด้วยเฟอร์นิเจอร์เรียบหรู บอกถึงรสนิยมของผู้เป็นเจ้าของได้ดีทว่าความหรูหราของห้องชุด ไม่ได้ทำให้พิมพ์ใจรู้สึกดีเลย การต้องอยู่ที่นี่ในตำแหน่งนางบำเรอ ก็ไม่ต่างจากนกน้อยในกรงทอง ไร้อิสระ อยู่ด้วยใจหม่นเศร้าพิมพ์ใจถอนหายใจบาง
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-05
บทล่าสุด
จะร้ายให้มากกว่ารัก ตอนที่ 66
อารัญไม่สนใจข่าวพวกนั้นหรอก เพราะคนอื่นไม่ได้มาใช้ชีวิตร่วมกับเขากับพิมพ์ใจ แค่ครอบครัวของเราเข้าใจและยอมรับกัน รักและเข้าใจกัน เขาก็ไม่เห็นต้องแคร์คนอื่นเลยเขาแคร์เฉพาะคนที่ยืนข้างกายเขาในตอนนี้ต่างหาก เขาอยากให้เธอมีความสุขในทุกวัน ไม่อยากให้ใครหรืออะไรมาทำให้เธอทุกข์ร้อนใจสักนิด ดังนั้น เมื่อเห็นว่ามีสายตาหลายคู่จับจ้องมาที่เขากับภรรยา อารัญก็กอดเอวบางรั้งเธอมาแนบชิดอย่างปกป้องหวงแหน“ซื้อไว้สักยูนิตดีมั้ยครับ เอาไว้แอบหนีเจ้าพอร์ชไปจู๋จี๋กันสองต่อสอง” อารัญกระซิบถามยิ้ม ๆพิมพ์ใจหันขวับไปมองสบตาสามี เธอขึงตาใส่คนหื่น“พี่รัญ หน้าไม่อาย”“อายทำไมล่ะครับ พี่ชอบ” อารัญบอกพลางทำทีเหลือบตามองไปรอบ ๆ ก่อนจะกระซิบบอกเมียว่า“วิวห้องมุมดีมากเลยนะครับ จัดที่ระเบียงน่าจะฟินมาก โอ๊ย !”คนคิดหื่นกลางวันแสก ๆ โดนเมียหยิกจนต้องร้องโอดโอยเบา ๆ กระนั้นคนถูกเมียหยิกก็ยังยิ้มกรุ้มกริ่มได้การโอบกอดเมียไว้แนบกายตลอดเวลา การส่งสายตาหวานเชื่อมมองกัน และการพูดคุยหัวร่อต่อกระซิกของสามีภรรยา ทำให้คนที่มองพวกเขาตั้งแต่เดินเข้ามาในงานหมั่นไส้วาสินีก็มางานนี้เช่นกัน พอเห็นภาพสวีตของสองคนนั้นแล้วก็อดไม่ได้
จะร้ายให้มากกว่ารัก ตอนที่ 65
เมื่อห้วงเวลาแสนเสียวเบาบาง พิมพ์ใจก็นอนหอบหายใจแรงจนทรวงอกสะท้านขึ้นลงอารัญดูดเนื้อนวลเต็มปาก เขาดื่มด่ำกับความหวานละมุนอย่างพอใจ ก่อนจะไล้เลียไปทั่วทุกซอกหลืบความสาว แล้วจึงค่อย ๆ เลื่อนใบหน้าขึ้นมา เขาพรมจูบเนินเนื้ออวบอูมนวลเนียนไร้พุ่มไหม ก่อนจะค่อย ๆ เลื่อนใบหน้าขึ้นมา เพื่อจูบสลับกับไล้เลียผิวเนียนจากหน้าท้องแบนราบ ขึ้นมาถึงชายโครง ก่อนจะเข้าครอบครองทรวงอกอวบอิ่มด้วยปากร้อนผ้าว ดูดดึง ไล้เลีย จนเมียครางหวิวในลำคอ และเริ่มมีอารมณ์อยากขึ้นมาอีกครั้ง“พิมพ์จ๋า...ขึ้นให้พี่นะครับ”อารัญกระซิบอ้อนเสียงแตกพร่าพิมพ์ใจลืมตาขึ้นสบตาคมเข้ม หญิงสาวผลักอกกว้างเบา ๆ สามีของเธอก็เอนกายลงนอนหงายอย่างเต็มใจอารัญนอนมองเมียป่ายขาคร่อมตัวเขา แล้วหยัดกาย นั่งคุกเข่าคร่อมอยู่ตรงกลางหว่างขา เธอล้วงมือลงจับหัวมนทู่เอามันไปถูไถกลางกลีบเนื้ออ่อนนุ่ม“ซี้ด ! พิมพ์จ๋า...”อารัญครางเสียว แล้วกัดฟันแน่น เขายื่นมือไปจับเอวบางไว้หลวม ๆ มองใบหน้าเมียอย่างแสนรัก แสนเสน่หา อารัญกลั้นหายใจ ในตอนที่เมียจับหัวอวบใหญ่กดลงตรงปากทางแอ่งอุ่นนุ่มลื่น และพอเธอโน้มตัวมาข้างหน้าเล็กน้อย กดสองมือลงบนอกกว้าง แล้วขย่มลงมา
จะร้ายให้มากกว่ารัก ตอนที่ 64
“พี่รัญ...พอแล้ว” พิมพ์ใจทั้งดิ้น ทั้งขำ เธอทุบบ่ากว้างไปหนึ่งที คนขี้แกล้งจึงหยุดอารัญทาบทับตัวเองลงบนเรือนกายเนียนนุ่ม เขาสอดแขนลงใต้แผ่นหลังบาง กกกอดเธอไว้เต็มอ้อมอก และซุกหน้าอยู่ซอกคอหอมกรุ่น“เฮ้อ ! รู้สึกดีจังเลย พี่อยากกอดพิมพ์ไว้แบบนี้ตลอดไป”พิมพ์ใจยิ้มอ่อนหวาน เธอยกแขนขึ้นกอดเขาไว้เต็มวงแขน ตัวเขาใหญ่โตกว่าเธอมาก พอถูกเขาทาบทับและกอดไว้แน่น ๆ แบบนี้ เธอรู้สึกหนักอยู่เหมือนกัน แต่ความรู้สึกอบอุ่นไปทั้งตัวทั้งใจมันมากกว่า“งั้นก็กอดอย่างนี้ไปจนถึงเช้าเลยดีมั้ยคะ”ทำไมจะไม่รู้ว่า สามีอยากทำมากกว่ากอด เพราะตอนนี้ ความเป็นชายของเขาแข็งคึกแนบอยู่กับต้นขาของเธอคนอยากทำมากกว่ากอดรีบพลิกตัวลงนอนหงาย โดยกอดรัดเมียให้มานอนเกยก่ายอยู่บนตัวเขาแทน“อยากทำมากกว่ากอด แต่วันนี้เหนื่อยจังเลยครับ พิมพ์จ๋า พิมพ์ที่รัก ทำให้พี่หน่อยนะครับ”พิมพ์ใจยิ้มอย่างรู้ทัน หญิงสาวลุกขึ้นนั่งคร่อมหน้าท้องแกร่ง เธอไขว้มือลงจับชายกระโปรงชุดนอนแล้วดึงออกทางศีรษะเธอไม่ได้ใส่ชุดชั้นใน ดังนั้น สิ่งที่อารัญเห็นตอนนี้คือ เรือนร่างขาวนวลล้อแสงไฟ กับเต้านมอวบใหญ่ของคุณแม่ลูกหนึ่งแม้น้องพอร์ชจะเลิกกินนมแม่ไปแล้ว
จะร้ายให้มากกว่ารัก ตอนที่ 63
พอได้ไอติมถ้วยเล็กมาแล้ว อารัญก็พาลูกชายไปนั่งรอที่ม้านั่งตัวยาวซึ่งอยู่ใกล้ ๆ กับร้านขนม เขานั่งหันหลังให้ร้าน ใช้ตัวบังลูกชายที่นั่งอยู่บนตัก ป้อนไอติมให้ลูกกินอย่างระมัดระวัง เพราะกลัวว่าจะเลอะ แล้วแม่พิมพ์จะจับได้คุณพ่อรัญยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ที่เห็นลูกกินอย่างมีความสุข พอลูกชายกินไอติมจนหมดถ้วย เขาจึงเอ่ยถามว่า“อร่อยมั้ยครับ”“อะหย่อยฮับ” น้องพอร์ชเงยหน้าขึ้นมาตอบและยิ้มหวานให้คุณพ่อ“เปื้อนขนาดนี้ เช็ดปากให้ลูกหน่อยมั้ยคะ”เสียงดุ ๆ มาพร้อมกับทิชชูเปียกยื่นมาตรงหน้าคุณพ่อคนตามใจลูกถึงกับใจหายวาบ เขาเงยหน้ามองคุณแม่หน้าหวานแต่ตาดุ แล้วยิ้มแหยให้เธอ“พิมพ์บอกแล้วว่า ช่วงนี้ น้องพอร์ชต้องงดไอติมและเครื่องดื่มเย็น”“กะ...ก็ลูกอยากกิน” ไม่รู้จะเถียงยังไง และก็ไม่รู้จะเอาเหตุผลใดไปเถียงพิมพ์ใจถอนหายใจแรง หญิงสาวเช็ดปากเช็ดแก้มเลอะไอติมของลูกชาย“กลับบ้านกันได้แล้วค่ะ วันนี้ต้องมีคนโดนทำโทษแน่นอน”พิมพ์ใจพูดพร้อมกับส่งสายตาดุให้สามี ก่อนจะหันไปมองลูกชาย แต่ยังไม่ทันได้เอ่ยปากอะไร เจ้าเด็กหัวหมอก็พูดเสียงอ่อนเสียงหวาน“จุนแม่ฮับ จุนแม่คนฉวย จุนแม่ใจดี๊ดีของพอร์ช”พิมพ์ใจถึงกับส่ายหน้ากับ
จะร้ายให้มากกว่ารัก ตอนที่ 62
พิมพ์ใจเดินเข้าไปหยุดอยู่ข้างเก้าอี้ที่สองพ่อลูกนั่งอยู่ เธอยื่นสองมือไปหาลูกชาย เพื่อจะอุ้มไปนั่งรอคุณพ่อที่โซฟา“ไม่อาว...พอร์ชจะอยู่กับจุนพ่อ” เจ้าหนูหันหน้าเข้าหาคุณพ่อ แขนเล็กป้อมกอดลำคอแกร่งไว้แน่น ซุกหน้ากับบ่ากว้าง ไม่ยอมไปหาคุณแม่อารัญกอดลูกชายไว้ด้วยวงแขนข้างหนึ่ง มืออีกข้างลูบศีรษะอย่างรักใคร่เอ็นดูสุดหัวใจ“พี่รัญคะ ส่งลูกมาให้พิมพ์เถอะค่ะ พี่รัญจะได้ทำงาน”“ไม่เป็นไรครับ อีกนิดเดียวก็เสร็จแล้ว พี่อุ้มลูกไว้เอง พิมพ์ไปนั่งรอที่โซฟาเถอะ”พิมพ์ใจถอนหายใจบางเบา พลางคิดในใจว่า ดื้อทั้งพ่อทั้งลูกเลย แต่เธอก็ยอมเดินไปนั่งรอที่โซฟาแต่โดยดี“คุณแม่ไปแล้วครับ”คุณพ่อกระซิบกระซาบบอก น้องพอร์ชจึงค่อย ๆ เหลียวหลังไปมอง พอเห็นว่าคุณแม่ไปนั่งอยู่ตั้งไกลแล้ว เด็กชายก็ยิ้มพอใจ เขาขยับตัวนั่งลงบนตักของคุณพ่อ พิงหลังกับอกอบอุ่นที่เขาชื่นชอบอารัญสอดแขนลงใต้รักแร้คนตัวเล็ก โอบกอดลูกไว้ด้วยแขนข้างหนึ่ง มืออีกข้างก็ตรวจงาน เซ็นเอกสารไปเรื่อย ๆน้องพอร์ชนั่งนิ่ง ไม่ดื้อ ไม่ซน นั่งรอคุณพ่อทำงานอย่างเรียบร้อยครู่เดียวอารัญก็ทำงานเสร็จ เขาจึงอุ้มลูก ลุกขึ้นจากเก้าอี้ และพาเดินไปหาคุณมาที่นั่งอ่า
จะร้ายให้มากกว่ารัก ตอนที่ 61
พอพูดถึงบ้านตัวเอง ใบหน้าของพิมพ์ใจก็หม่นเศร้าลง หญิงสาวมองไปนอกหน้าต่างรถ ถนนเส้นนี้เป็นเส้นที่เธอคุ้นเคย และรถก็กำลังเคลื่อนเข้าใกล้บ้านที่เคยเป็นของครอบครัวเธอ เธออยากเห็นอีกสักครั้ง อยากเห็นบ้านที่เธอเคยพักพิง ที่ที่เคยมีคุณพ่อคุณแม่อยู่ด้วยกัน...อยากเห็นก่อนที่มันจะถูกขายไปเป็นของคนอื่นอารัญกระชับมือนุ่มที่กุมอยู่ เขามองใบหน้าด้านข้างของพิมพ์ใจ เธอกำลังมองออกไปนอกหน้าต่างรถ เขารู้ว่าเธอรอดูตอนที่รถขับผ่านบ้านของเธอ แต่เขาจะไม่ให้รถขับผ่านไปเฉย ๆ เขาจะให้คนขับรถจอด เพื่อเธอจะได้ลงไปดูบ้านหลังเดิมของเธอได้ชัด ๆพิมพ์ใจย่นหัวคิ้วเข้าหากันด้วยความแปลกใจ เมื่อรถตู้จอดที่หน้าประตูรั้วบ้านที่ถูกปิด และมีโซ่กับแม่กุญแจอันใหญ่คล้องไว้ หญิงสาวหันไปมองหน้าคนที่นั่งอยู่ข้างเธออารัญยิ้มอ่อนหวาน ก่อนจะบอกเธอว่า“ลงไปดูใกล้ ๆ มั้ยครับ”“ลงไปดูได้เหรอคะ”เพราะที่ประตูรั้วบ้านมีแผ่นป้ายปิดประกาศเอาไว้ว่า เป็นทรัพย์ของธนาคารแห่งหนึ่ง พิมพ์ใจจึงไม่แน่ใจว่า เธอจะเข้าไปดูใกล้ ๆ ได้จริงเหรอ“ได้สิครับ มาเถอะ พี่พาไปเอง”เมื่อคนขับรถเปิดประตูด้านข้างรถ อารัญลงจากรถก่อน แล้วหันมาประคองคุณแม่ท้องคนสวย
จะร้ายให้มากกว่ารัก ตอนที่ 60
พิมพ์ใจตื่นนานแล้ว แต่เธอยังคงนอนอยู่ท่าเดิม นอนอยู่ในอ้อมกอดอบอุ่นของคนตัวโตหญิงสาวนอนมองหน้าเขาอยู่ครู่ใหญ่ คนที่เหน็ดเหนื่อยจากการทำงานจึงลืมตาขึ้น พอเห็นว่าคนที่เขากกกอดไว้ตื่นก่อนแล้ว เขาก็ยิ้มหวาน แล้วหลับตาลงอีกครั้ง พร้อมกับกระชับวงแขนโอบกอดคุณแม่ตัวเล็กไว้เต็มอ้อมอก“ฮื้อ ! พี่รัญขา ตื่นได้แล้วค่ะ วันนี้มีประชุมนะคะ”คนที่ต้องประชุมถอนหายใจเฮือกใหญ่ และบ่นทั้งที่ยังหลับตาอยู่ว่า“พี่ว่า พี่เปลี่ยนอาชีพไปเป็นชาวสวนดีไหม เราสองคนจะได้อยู่ด้วยกันตลอดเวลา ตอนเช้ากินข้าวด้วยกัน ตอนสายก็เข้าสวน พี่ดูแลสวนดูแลต้นไม้ ส่วนพิมพ์ก็นั่งใกล้ ๆ คอยเป็นกำลังใจให้พี่ พอกลางวันก็กินข้าวปิ่นโตฝีมือเมีย ตกเย็นก็เดินจูงมือกันกลับบ้าน อาบน้ำ แล้วก็เข้านอนพร้อมกัน แต่เป็นประธานบริษัทเนี่ย ไม่ได้เข้านอนพร้อมเมียเลย พี่กลับถึงบ้านทีไร พิมพ์ก็หลับก่อนทุกที”พิมพ์ใจลูบแก้มท่านประธานบริษัท เธอยิ้มหวานให้กำลังใจเขา“เป็นประธานบริษัทก็กินข้าวปิ่นโตฝีมือเมียได้นะคะ วันนี้พิมพ์จะทำกับข้าว และเอาปิ่นโตมื้อกลางวันไปให้ที่บริษัทนะคะ พอเรากินข้าวเที่ยงด้วยกันเสร็จ จากนั้นพิมพ์ก็จะนั่งให้กำลังใจพี่รัญอยู่ในห้อ
จะร้ายให้มากกว่ารัก ตอนที่ 59
พอเมียทำให้เขาเสียว เขาก็ระบายความเสียวด้วยการบีบขยำบั้นท้ายอวบอัดสองลอนเต็มสองมือ และเมื่ออารมณ์ร้อนแรงพุ่งสูง เขาก็สอดนิ้วกลางผ่านขอบเป้ากางเกงชั้นในตัวบาง ซอกซอนสำรวจแอ่งเนื้ออุ่นลื่นชุ่มฉ่ำพิมพ์ใจเงยหน้าขึ้น ครางแว่วหวาน เธอกดหัวเข่าข้างหนึ่งลงกลางหว่างแกร่ง เท้าบางอีกข้างยืนอยู่บนพื้น เธอแอ่นก้น ยกกระดก และส่ายร่อนรับนิ้วที่ขยับเสียดสีกลางกลีบเนื้อนุ่มชุ่มฉ่ำ“พี่รัญ…พิมพ์จะเอา”เขาทำให้เธอเสียว กระตุ้นจนเธอร้อนฉ่าไปทั้งตัว ร่องสาวตอดกระตุก เรียกร้องหาความแข็งแกร่งมาเติมเต็มอารัญปลดเข็มขัด แกะกระดุม รูดซิป และปลดปล่อยตัวตนแข็งขึงออกมา“เอาเลย เอาพี่แรง ๆ นะครับ พี่รออยู่”สองสายตาสบประสาน ต่างคนต่างกระหายและโหยหากันและกันพิมพ์ใจขยับหันหลังให้เขา เธอรูดกางเกงชั้นนั้นในลงจนพ้นปลายเท้า แล้วจึงล้วงมือลงกลางหว่างขาแกร่ง จับแก่นกายอวบยาวรูดเบา ๆ แล้วจับตรงส่วนหัวมนทู่จี้จมตรงปากทางร่องสาวอารัญประคองเอวของภรรยาไว้ และจับจ้องมองภาพเร้าใจไม่วางตา หัวมนอวบใหญ่กำลังสอดใส่เข้าไปในร่องอุ่นอ้าว แค่ส่วนหัวจมจ่อมเข้าไป เขาก็เสียวจนต้องกัดฟัน พอพิมพ์ใจขย่มบั้นท้ายลงมา ร่องเนื้ออุ่นอ้าวดูดกลืน
จะร้ายให้มากกว่ารัก ตอนที่ 58
“อย่าทำตาแบบนี้สิครับ พี่กลัว”“อย่างพี่รัญน่ะเหรอคะจะกลัวพิมพ์”“กลัวสิครับ พี่กลัวพิมพ์ไม่รัก กลัวพิมพ์หนีไปไกล ๆ อีก ถ้าเป็นแบบนั้น พี่ต้องใจขาดตายแน่นอน”พิมพ์ใจมองสบตาคู่คม เธอประคองใบหน้าหล่อเหลาไว้ในสองมือ“เราสัญญากันแล้วนี่คะว่า จะไม่พูดถึงเรื่องในอดีตอีก เราจะมีความสุขกับปัจจุบัน รักและหวังดีให้กันในทุก ๆ วัน พี่รัญลืมสัญญาของเราไปแล้วเหรอคะ”เพราะบางเรื่องราวในอดีตไม่น่าจดจำเท่าไรนัก แต่ก็ไม่อาจลบเลือนไปจากความทรงจำได้ หลังจากปรับความเข้าใจกันแล้ว เขาและเธอจึงสัญญากันว่า จะไม่พูดถึงเรื่องในอดีตอีก ไม่ว่าจะไม่พอใจกันมากแค่ไหน ไม่ว่าจะผิดใจกันมากเท่าไร ก็จะไม่รื้อฟื้นมันขึ้นมาอีก ปล่อยให้มันเป็นอดีตไป ให้มันอยู่แค่ในความทรงจำก็พอ“พี่ขอโทษครับ ต่อไปนี้พี่จะไม่พูดถึงอีกแล้ว”อารัญยิ้มเต็มใบหน้า ไม่ว่าเธอต้องการอะไร ไม่ว่าเธออยากให้เขาทำแบบไหน เขาก็ยอมทำให้ทั้งนั้น ยอมให้เธอคนเดียว เพราะอยากให้เธอยิ้มสดใสในทุก ๆ วัน“พิมพ์รักพี่รัญนะคะ”พิมพ์ใจยิ้มอ่อนหวาน นัยน์ตาเป็นประกายสดใส“พี่รักพิมพ์มากกว่า”“พิมพ์รักพี่รัญมากกว่าต่างหาก”อารัญหัวเราะในลำคอ“ไม่เชื่อหรอก”“จริง ๆ นะคะ”“
