Share

ตอนที่ 13

last update Last Updated: 2024-12-05 18:00:39

พอป้าอุ่นออกจากห้องไปแล้ว คุณราณีจึงหันมาคุยกับลูกชาย

“รัญซื้อที่ของคุณมานะชัยเหรอลูก”

“ครับ แม่”

“อย่าทำอะไรน้องนะ น้องยังเด็ก”

“เธอโตแล้วครับแม่ เธอบรรลุนิติภาวะแล้ว”

“แม่หมายถึงว่า ตอนที่น้องทำเรื่องนั้น น้องยังเด็ก”

“แต่ตอนนี้เธอโตแล้วครับแม่”

“รัญ…”

“พรุ่งนี้ผมมีประชุมเช้า ผมขอตัวไปพักผ่อนก่อนนะครับ คุณแม่อย่านอนดึกนะครับ”

อารัญกอดมารดา หอมแก้มท่านอย่างที่เคยทำประจำ ก่อนจะผละออกมา แล้วลุกขึ้นเดินออกจากห้อง สวนทางกับป้าอุ่นที่ถือแก้วน้ำเดินเข้ามาพอดี เขารับแก้วน้ำจากป้าอุ่นมาดื่มรวดเดียวหมด แล้วคืนแก้วให้นาง ก่อนจะเดินขึ้นบ้านไป

คุณราณีมองตามลูกชาย หนักใจอยู่ไม่น้อยที่เขาเจ้าคิดเจ้าแค้น ไม่ปล่อยวางอดีตที่ผ่านไปแล้ว

ส่วนตัวของคุณราณีนั้น คิดว่าสามีทำดีที่สุดแล้ว ทั้งในฐานะบิดาและในหน้าที่ ด้วยตำแหน่งและหน้าที่ของสามีนั้นแขวนอยู่บนเส้นด้าย เสี่ยงเป็นเสี่ยงตายอยู่แล้ว ท่านจึงเข้าใจและยอมรับในสิ่งที่เป็นไป

ถามว่าเคียดแค้นและโกรธเคืองคนที่มีส่วนผลักให้สามีไปตกอยู่ในสถานการณ์นั้นไหม ก็ต้องตอบว่าเคืองขุ

Locked Chapter
Continue to read this book on the APP

Related chapters

  • จะร้ายให้มากกว่ารัก   ตอนที่ 14

    ตอนแรกพิมพ์ใจคิดว่า จะเอากางเกงมาสวมด้วย แต่กางเกงของเขาก็ตัวใหญ่เหลือเกิน และลำพังเสื้อเพียงตัวเดียว ก็คลุมจนเกือบจะถึงหัวเข่าแล้ว เธอจึงเลือกใส่เสื้อเพียงแค่ตัวเดียวพิมพ์ใจซักชุดนักศึกษาและชุดชั้นในแล้ว ระหว่างที่รอมันแห้ง เธอจึงต้องหาอะไรมาสวมใส่ก่อน เธอคิดว่า เจ้าของห้องคงไม่กลับมาเวลานี้ เวลากลางวันแบบนี้เขาคงไปทำงาน และอาจจะกลับมาอีกทีช่วงเย็นพิมพ์ใจอยากคุยกับเขาเรื่องเสื้อผ้าและข้าวของเครื่องใช้ของเธอ เธอต้องกลับไปเอาที่บ้าน แต่เพราะเขาสั่งให้เธออยู่ที่นี่ ห้ามไปไหนเด็ดขาด หญิงสาวจึงคิดว่า เธอจะรอจนกว่าเขาจะกลับมา เธอถึงจะคุยเรื่องนี้กับเขาเพราะยังไม่คุ้นชินกับสถานที่เท่าไร และเป็นสถานที่ที่เธอต้องอยู่ถึงเมื่อไรก็ไม่รู้ พิมพ์ใจจึงเดินสำรวจไปทั่วห้องห้องชุดแห่งนี้เป็นห้องมุม มองเห็นวิวแม่น้ำเจ้าพระยา ภายในตกแต่งด้วยเฟอร์นิเจอร์เรียบหรู บอกถึงรสนิยมของผู้เป็นเจ้าของได้ดีทว่าความหรูหราของห้องชุด ไม่ได้ทำให้พิมพ์ใจรู้สึกดีเลย การต้องอยู่ที่นี่ในตำแหน่งนางบำเรอ ก็ไม่ต่างจากนกน้อยในกรงทอง ไร้อิสระ อยู่ด้วยใจหม่นเศร้าพิมพ์ใจถอนหายใจบาง

    Last Updated : 2024-12-05
  • จะร้ายให้มากกว่ารัก   ตอนที่ 15

    ปากอุ่นร้อนและลิ้นพลิ้วไหว ปาดเลียอย่างจาบจ้วงกลางซอกขา เขาจูบและดูดดึงกลีบเนื้อนุ่มอย่างดุดัน เสียงลามกหยาบโลนดังต่อเนื่อง ปะปนกับเสียงหอบหายใจกระเส่าของคนที่ซุกหน้าอยู่กลางซอกขาขาวพิมพ์ใจหลับตา แหงนเงยหน้า และกัดกลีบปากล่างไว้แน่น เสียวสะท้าน วูบวาบทั้งซอกขา และเสียวมากขึ้นเรื่อย ๆ จนไม่อาจควบคุมตัวเองได้“อ๊า !” เสียงหวานครางหวีดหวิว พร้อมกับกระเด้งบั้นท้ายอวบอัด แอ่นเนินเนื้อเข้าใส่ปากและลิ้นที่กำลังปั่นป่วนเธออยู่“อื๊อ ! พี่รัญ…” พิมพ์ใจครางเรียกเขาด้วยความเผลอไผล เธอเลื่อนสองมือลงขยุ้มเส้นผมลื่นมือ กดหัวเขาไว้แน่น ส่ายร่อนบั้นท้ายเข้าหาอย่างแรดร่าน“พี่รัญ…อ๊า !” พิมพ์ใจกดหัวเขาสุดแรง พร้อมกับแอ่นเนินสวาทค้าง ให้เขาลงลิ้นจ้วงแทงระรัว เธอเสียวจนไม่อาจรัดรั้งความรู้สึกไว้ได้ ในที่สุดเธอก็แตกกระจายคาปากอุ่นร้อนอารัญประกบปากแนบแน่นกับนวลเนื้ออ่อนนุ่ม เขาดูดกลืนน้ำหวานที่หลั่งออกมาจนหมด และลากลิ้นปาดเลียจนทั่ว เขาดูดติ่งเสียวเต็มปาก ตวัดลิ้นระรัว จนคนที่เพิ่งตะกายไปถึงจุดสุขสมดิ้นพล่าน และพยายามดึงผมให้เขาเงยหน้าขึ้นมา“อื๊อ ! พะ…พอได้แล้วค่ะ อ๊าย !”พิมพ์ใจแตกซ่าน หลั่งน้ำหวานออก

    Last Updated : 2024-12-05
  • จะร้ายให้มากกว่ารัก   ตอนที่ 16

    “เป็นกะหรี่ราคาแพง ก็ช่วยทำตัวให้คุ้มค่ากับเงินที่ฉันจ่ายไปหน่อย”คนถูกตราหน้าว่าเป็นกะหรี่สูดลมหายใจลึก แม้จะเจ็บทั้งกายเจ็บทั้งใจ แต่เธอก็ยอมทำตามที่เขาสั่ง มันจะได้ผ่านไปเร็ว ๆ มันจะได้จบลงเสียทีพิมพ์ใจกอดลำคอแกร่งไว้แน่น ตวัดขารัดเอวสอบอีกครั้ง เมื่อเขากระแทกแก่นกายเข้าหา เธอก็กระเด้งรับอย่างที่เขาสั่ง สองกายโหมห่มเข้าหากัน แก่นกายยาวใหญ่กระแทกใส่ร่องสาวรุนแรง“ดี ! แบบนั้นแหละ อ่า ! เด็ดฉิบหาย”อารัญก้มลงจูบปากนุ่ม เขากอดรัดร่างสาวเต็มวงแขน อุ้มเธอขึ้นมาจากเคาน์เตอร์ ขยับเท้ากางออกเล็กน้อย ยืนมั่นคง แล้วกระเด้งบั้นเอวอัดเอ็นสอดเสยเต็มแรงกายสาวกระเด้งกระดอนอยู่บนเรือนกายกำยำ เสียงหวานหวีดร้องครวญคราง ทั้งเจ็บทั้งเสียว น้ำอุ่นลื่นหลั่งออกมาปะปนกับเลือดพรหมจรรย์“ขย่มลงมา ขย่มแรง ๆ” คนสั่งไม่สนใจเลยว่า คนตัวเล็กจะเป็นมือใหม่ อ่อนประสบการณ์ไร้เดียงสา เพราะเมื่อกระโจนเข้าสู่ห้วงสวาทแล้ว อะไรก็ไม่สามารถฉุดรั้งความปรารถนาอันร้อนแรงได้...และพิมพ์ใจเองก็ไม่อาจต้านทานมันได้เช่นกันหญิงสาวขยับบั้นเอวขย่มบั้นท้ายลง เธอครอบครองแก่นกายด้วยร่องรักนุ่มแน่น น้ำสวาทเอ่อไหลเนืองนอง ให้ความรู้สึก

    Last Updated : 2024-12-06
  • จะร้ายให้มากกว่ารัก   ตอนที่ 17

    อารัญลูบฝ่ามือไปบนผิวเนื้อเนียนนุ่ม ก่อนจะค่อย ๆ เลื่อนลงกลางซอกขาขาว ล้วงควักและทำความสะอาดอย่างเบามือพิมพ์ใจกัดริมฝีปากล่างไว้แน่น เธอกลัวว่าเขาจะทำมันอีก แต่พอเขาเอามือออกจากจุดนั้นของเธอ หญิงสาวถึงกับถอนหายใจอย่างโล่งอกอารัญหัวเราะในลำคอ กับท่าทางของคนตื่นกลัวเสียงหัวเราะเบาแผ่วของเขา ทำให้คนตัวเล็กเงยหน้ามอง แวบหนึ่งที่พิมพ์ใจมองเห็นแววอ่อนโยนในตาคม แต่ก็เพียงแค่แวบเดียวเท่านั้น เธอไม่แน่ใจด้วยซ้ำว่า ประกายตาอ่อนโยนเมื่อครู่ เป็นเพียงภาพลวงตา หรือว่าเป็นเช่นนั้นจริง ๆ“ใกล้จบหรือยัง”อยู่ดี ๆ เขาก็ทำลายความเงียบ ด้วยคำถามที่เธอไม่คิดว่าเขาจะถาม“ใกล้แล้วค่ะ จบเทอมนี้”“ฉันจะให้เงินเดือนเธอ เดือนละสองแสน เอาไว้เสริมสวย ทำตัวเองให้มันน่ามองน่าเอา ทำตัวให้มันมีชีวิตชีวา ฉันไม่อยากได้นางบำเรอซังกะตาย เห็นแล้วมันหมดอารมณ์”“ค่ะ”“อยากได้รถขับไปเรียนมั้ย”“ไม่ค่ะ พิมพ์นั่งรถไฟฟ้าไปเรียนเองได้ค่ะ”“ก็ดี ไม่เปลือง แต่จำเอาไว้นะว่า ไปเรียนแล้วก็กลับ ห้ามไปเถลไถลที่ไหน อย่าทำให้ฉันโกรธ อย่าทำให้ฉันไม่พอใจ เธอเป็นของฉัน ฉันมีสิทธิ์จะทำอะไรกับเธอก็ได้ ฉันสั่งอะไรเธอก็ต้องทำตาม”“ค่ะ”“ยกก

    Last Updated : 2024-12-06
  • จะร้ายให้มากกว่ารัก   ตอนที่ 18

    พิมพ์ใจตื่นขึ้นมาอีกครั้งตอนบ่ายโมง เธอปวดเมื่อยตามเนื้อตัว และเจ็บแสบกลางซอกขา รู้สึกถึงความร้าวระบม จนไม่อยากขยับตัว ไม่อยากจะลุกไปไหน แต่ก็ต้องฝืนร่างกายลุกขึ้นนั่งพิมพ์ใจถอนหายใจบางเบา เธอมองไปรอบกาย ไม่เห็นคนใจร้ายอยู่ในห้องนอนแล้ว แต่พอหญิงสาวจะลงจากเตียง ประตูห้องนอนก็เปิดออก“ตื่นแล้วเหรอ พวกเขาเอาของของเธอมาส่งแล้ว ลุกไปล้างหน้าล้างตา แล้วก็มาจัดของให้เรียบร้อย”“ค่ะ”พิมพ์ใจกัดฟันขยับตัวลงจากเตียง หญิงสาวเดินเชื่องช้าไปยังประตู คนตัวโตที่ยืนกอดอกพิงกรอบประตูอยู่เบี่ยงตัวหลีกทางให้เธอเดินผ่านออกไปตาคมมองตามร่างบางที่สวมเพียงเสื้อยืดสีขาวของเขา เธอเดินช้า และดูเหมือนว่า จะไม่ค่อยสบายตัวเท่าไร อารัญอยากรู้ว่าเธอตัวร้อนไหม เขาจึงเดินตามเธอไป มือหนายื่นออกไปเพื่อจะแตะบ่าบอบบาง แต่เมื่อฉุกคิดบางอย่างได้ เขาก็กำมือแน่น แล้วดึงมือกลับมา ปล่อยให้เธอเดินห่างออกไปพิมพ์ใจใช้เวลาค่อนข้างนานในการเก็บของให้เป็นระเบียบ โดยที่เธอต้องทำเองคนเดียวทั้งหมด เพราะเขาไม่อนุญาตให้ใครเข้ามาในห้องนี้ และเธอจะต้องทำหน้าที่แม่บ้าน เก็บกวาดแ

    Last Updated : 2024-12-07
  • จะร้ายให้มากกว่ารัก   ตอนที่ 19

    “จะไปไหน”“เอ่อ…พิมพ์จะไปเก็บเสื้อผ้าให้เสร็จเรียบร้อยค่ะ”“อวดดี ไม่สบายก็กินยา แล้วก็นอนพักผ่อน”เขาพูดพร้อมกับยื่นน้ำและยามาตรงหน้าเธอพิมพ์ใจกำลังจะยื่นมือไปรับ แต่ก็ต้องชะงักไว้เพราะเขาพูดขึ้นมาว่า“อ้าปาก”พิมพ์ใจเหลือบตามองเขาแวบหนึ่ง เห็นสายตาดุของเขาแล้วเธอก็รีบอ้าปากตามที่เขาสั่งอารัญป้อนยาป้อนน้ำคนไข้ เขาบังคับให้เธอกินน้ำจนหมดแก้ว“นอนลงไป ห้ามลุกไปไหน อีกสักพักค่อยตื่นมากินข้าว”“ค่ะ”พิมพ์ใจเอนกายลงนอนตามที่เขาบอก หญิงสาวกำลังจะดึงผ้าห่มมาคลุมกาย แต่คนที่เพิ่งป้อนยาเธอไปเมื่อ ก็เป็นคนจัดการดึงผ้าห่มมาห่มให้เธอก่อน“ขอบคุณค่ะ”อารัญหันหลังให้เธอพอดี ในตอนที่เธอเอ่ยคำขอบคุณ ราวกับว่าเขาไม่อยากฟัง ไม่อยากได้ยินพิมพ์ใจมองตามแผ่นหลังกว้าง ไม่ว่าเขาจะทำให้ด้วยความเต็มใจ หรือว่าทำให้เพราะกลัวว่าเธอจะมานอนตายอยู่ในห้องของเขา แต่ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม เธอก็รู้สึกดี ราวกับเศษเสี้ยวความหวานในวันวาน พัดผ่านมาต่อเติมกำลังใจให้เธอในวันที่อ่อนล้าทั้งกายใจ7 ยอมรับ ปรับตัว

    Last Updated : 2024-12-07
  • จะร้ายให้มากกว่ารัก   ตอนที่ 20

    คนใจดีจะช่วยทำให้เธอนอนหลับ ล้วงมือลงกลางซอกขาขาว คนนอนไม่หลับตกใจหนีบขาเข้าหากันโดยอัตโนมัติ และหนีบมือเขาไว้แน่น“อ้าขา”พิมพ์ใจถอนหายใจบางเบา เพราะรู้ว่าอยู่ในจุดที่ไม่อาจขัดใจเขาได้ เธอจึงค่อย ๆ กางขาออกกว้างและการที่เธอสวมเพียงเสื้อยืดสีขาวของเขาตัวเดียว มันจึงไม่สามารถปกปิดอะไรได้เลย“อ๊ะ !” พิมพ์ใจสะดุ้งเล็กน้อย ในตอนที่นิ้วกลางเรียวยาวกดลงกลางกลีบเนื้ออ่อนนุ่มบอบช้ำหญิงสาววางสองแขนแนบลำตัว ขยุ้มผ้าปูที่นอนเต็มสองมือ หลับตาแน่น“แตกสักน้ำ แล้วเธอจะหลับสบาย”ตอนแรกพิมพ์ใจนึกว่ามันจะเจ็บ เหมือนตอนที่เขาทำกับเธอเมื่อเช้า แต่พอเขาค่อย ๆ ขยับนิ้วนุ่มนวลเบาแผ่ว กดและคลึงปุ่มเนื้อนุ่มที่ไวต่อสัมผัส มันทำให้เธอวูบวาบ น้ำอุ่นลื่นคัดหลั่งออกมาจนชุ่มฉ่ำเต็มซอกขา“จูบฉัน”พิมพ์ใจขยับตัวหันหน้าเข้าหาร่างใหญ่ ทำตามที่เขาสั่ง หญิงสาวหลับตา ในตอนที่ยื่นปากจิ้มลิ้มเข้าไปใกล้ปากอุ่นร้อน และเป็นฝ่ายเริ่มจูบเขาก่อนอย่างกล้า ๆ กลัว ๆอารัญสอดแขนอีกข้างลงใต้ร่างเล็ก โอบกอดเธอไว้แนบอก ขยับริมฝีปากจูบเธออย่างอ้อยอิ่ง และพร่างพรมนิ้วลงกลางแอ่งเนื้ออุ่นอ้าวจังหวะเนิบช้าความวูบวาบปลาบเสียวกลางซอกขา ทำ

    Last Updated : 2024-12-08
  • จะร้ายให้มากกว่ารัก   ตอนที่ 22

    วาสินีไม่ใช่เด็กไร้เดียงสา มองแวบเดียวเธอก็รู้ว่า ลูกเลี้ยงของคุณมานะชัยไม่ใช่เด็กฝึกงานธรรมดาแน่นอนแต่เพราะสถานะระหว่างเธอกับอารัญยังไม่ชัดเจน เธอจึงไม่สามารถต่อว่าอะไรเขาได้ และคนอย่างอารัญ ก็ไม่สยบยอมให้ใครง่าย ๆ ยิ่งไล่จับ เขาก็ยิ่งวิ่งหนี วาสินีจึงยอมที่จะให้มีช่องว่างอยู่อย่างนั้น ดีกว่าตัดขาดกันไปเลย อย่างน้อยอยู่แบบนี้เธอก็ยังมีหวังถึงแม้ผู้ใหญ่จะเกริ่นเรื่องหมั้นหมายของเธอกับเขาแล้ว แต่เขาก็ยังไม่ยอมตกปากรับคำกับผู้ใหญ่ ทั้งที่ธุรกิจของเขา กับธุรกิจของครอบครัวของเธอ จะเอื้อประโยชน์กันและกัน แต่ดูเหมือนว่า อารัญจะไม่สนใจเลยสักนิด“แล้วเจอกันนะคะ”“ครับ”เมื่อวาสินีเดินออกจากห้องไป อารัญจึงปิดล็อกประตูห้อง แล้วเดินไปหาคนที่เอาแต่นั่งก้มหน้าอยู่ที่โซฟา8 เด็กท่านประธานพิมพ์ใจสะดุ้งตกใจเล็กน้อย ในตอนที่ร่างสูงใหญ่นั่งลงบนโซฟาตัวเดียวกับเธอ และก็ต้องตกใจมากยิ่งขึ้น เมื่อเขารวบกอดเธอยกขึ้นไปนั่งบนตักแกร่ง แต่ถึงจะตกใจเพียงใด พิมพ์ใจก็ยอมให้เขาทำตามแต่ใจ

    Last Updated : 2024-12-08

Latest chapter

  • จะร้ายให้มากกว่ารัก   ตอนที่ 66

    อารัญไม่สนใจข่าวพวกนั้นหรอก เพราะคนอื่นไม่ได้มาใช้ชีวิตร่วมกับเขากับพิมพ์ใจ แค่ครอบครัวของเราเข้าใจและยอมรับกัน รักและเข้าใจกัน เขาก็ไม่เห็นต้องแคร์คนอื่นเลยเขาแคร์เฉพาะคนที่ยืนข้างกายเขาในตอนนี้ต่างหาก เขาอยากให้เธอมีความสุขในทุกวัน ไม่อยากให้ใครหรืออะไรมาทำให้เธอทุกข์ร้อนใจสักนิด ดังนั้น เมื่อเห็นว่ามีสายตาหลายคู่จับจ้องมาที่เขากับภรรยา อารัญก็กอดเอวบางรั้งเธอมาแนบชิดอย่างปกป้องหวงแหน“ซื้อไว้สักยูนิตดีมั้ยครับ เอาไว้แอบหนีเจ้าพอร์ชไปจู๋จี๋กันสองต่อสอง” อารัญกระซิบถามยิ้ม ๆพิมพ์ใจหันขวับไปมองสบตาสามี เธอขึงตาใส่คนหื่น“พี่รัญ หน้าไม่อาย”“อายทำไมล่ะครับ พี่ชอบ” อารัญบอกพลางทำทีเหลือบตามองไปรอบ ๆ ก่อนจะกระซิบบอกเมียว่า“วิวห้องมุมดีมากเลยนะครับ จัดที่ระเบียงน่าจะฟินมาก โอ๊ย !”คนคิดหื่นกลางวันแสก ๆ โดนเมียหยิกจนต้องร้องโอดโอยเบา ๆ กระนั้นคนถูกเมียหยิกก็ยังยิ้มกรุ้มกริ่มได้การโอบกอดเมียไว้แนบกายตลอดเวลา การส่งสายตาหวานเชื่อมมองกัน และการพูดคุยหัวร่อต่อกระซิกของสามีภรรยา ทำให้คนที่มองพวกเขาตั้งแต่เดินเข้ามาในงานหมั่นไส้วาสินีก็มางานนี้เช่นกัน พอเห็นภาพสวีตของสองคนนั้นแล้วก็อดไม่ได้

  • จะร้ายให้มากกว่ารัก   ตอนที่ 65

    เมื่อห้วงเวลาแสนเสียวเบาบาง พิมพ์ใจก็นอนหอบหายใจแรงจนทรวงอกสะท้านขึ้นลงอารัญดูดเนื้อนวลเต็มปาก เขาดื่มด่ำกับความหวานละมุนอย่างพอใจ ก่อนจะไล้เลียไปทั่วทุกซอกหลืบความสาว แล้วจึงค่อย ๆ เลื่อนใบหน้าขึ้นมา เขาพรมจูบเนินเนื้ออวบอูมนวลเนียนไร้พุ่มไหม ก่อนจะค่อย ๆ เลื่อนใบหน้าขึ้นมา เพื่อจูบสลับกับไล้เลียผิวเนียนจากหน้าท้องแบนราบ ขึ้นมาถึงชายโครง ก่อนจะเข้าครอบครองทรวงอกอวบอิ่มด้วยปากร้อนผ้าว ดูดดึง ไล้เลีย จนเมียครางหวิวในลำคอ และเริ่มมีอารมณ์อยากขึ้นมาอีกครั้ง“พิมพ์จ๋า...ขึ้นให้พี่นะครับ”อารัญกระซิบอ้อนเสียงแตกพร่าพิมพ์ใจลืมตาขึ้นสบตาคมเข้ม หญิงสาวผลักอกกว้างเบา ๆ สามีของเธอก็เอนกายลงนอนหงายอย่างเต็มใจอารัญนอนมองเมียป่ายขาคร่อมตัวเขา แล้วหยัดกาย นั่งคุกเข่าคร่อมอยู่ตรงกลางหว่างขา เธอล้วงมือลงจับหัวมนทู่เอามันไปถูไถกลางกลีบเนื้ออ่อนนุ่ม“ซี้ด ! พิมพ์จ๋า...”อารัญครางเสียว แล้วกัดฟันแน่น เขายื่นมือไปจับเอวบางไว้หลวม ๆ มองใบหน้าเมียอย่างแสนรัก แสนเสน่หา อารัญกลั้นหายใจ ในตอนที่เมียจับหัวอวบใหญ่กดลงตรงปากทางแอ่งอุ่นนุ่มลื่น และพอเธอโน้มตัวมาข้างหน้าเล็กน้อย กดสองมือลงบนอกกว้าง แล้วขย่มลงมา

  • จะร้ายให้มากกว่ารัก   ตอนที่ 64

    “พี่รัญ...พอแล้ว” พิมพ์ใจทั้งดิ้น ทั้งขำ เธอทุบบ่ากว้างไปหนึ่งที คนขี้แกล้งจึงหยุดอารัญทาบทับตัวเองลงบนเรือนกายเนียนนุ่ม เขาสอดแขนลงใต้แผ่นหลังบาง กกกอดเธอไว้เต็มอ้อมอก และซุกหน้าอยู่ซอกคอหอมกรุ่น“เฮ้อ ! รู้สึกดีจังเลย พี่อยากกอดพิมพ์ไว้แบบนี้ตลอดไป”พิมพ์ใจยิ้มอ่อนหวาน เธอยกแขนขึ้นกอดเขาไว้เต็มวงแขน ตัวเขาใหญ่โตกว่าเธอมาก พอถูกเขาทาบทับและกอดไว้แน่น ๆ แบบนี้ เธอรู้สึกหนักอยู่เหมือนกัน แต่ความรู้สึกอบอุ่นไปทั้งตัวทั้งใจมันมากกว่า“งั้นก็กอดอย่างนี้ไปจนถึงเช้าเลยดีมั้ยคะ”ทำไมจะไม่รู้ว่า สามีอยากทำมากกว่ากอด เพราะตอนนี้ ความเป็นชายของเขาแข็งคึกแนบอยู่กับต้นขาของเธอคนอยากทำมากกว่ากอดรีบพลิกตัวลงนอนหงาย โดยกอดรัดเมียให้มานอนเกยก่ายอยู่บนตัวเขาแทน“อยากทำมากกว่ากอด แต่วันนี้เหนื่อยจังเลยครับ พิมพ์จ๋า พิมพ์ที่รัก ทำให้พี่หน่อยนะครับ”พิมพ์ใจยิ้มอย่างรู้ทัน หญิงสาวลุกขึ้นนั่งคร่อมหน้าท้องแกร่ง เธอไขว้มือลงจับชายกระโปรงชุดนอนแล้วดึงออกทางศีรษะเธอไม่ได้ใส่ชุดชั้นใน ดังนั้น สิ่งที่อารัญเห็นตอนนี้คือ เรือนร่างขาวนวลล้อแสงไฟ กับเต้านมอวบใหญ่ของคุณแม่ลูกหนึ่งแม้น้องพอร์ชจะเลิกกินนมแม่ไปแล้ว

  • จะร้ายให้มากกว่ารัก   ตอนที่ 63

    พอได้ไอติมถ้วยเล็กมาแล้ว อารัญก็พาลูกชายไปนั่งรอที่ม้านั่งตัวยาวซึ่งอยู่ใกล้ ๆ กับร้านขนม เขานั่งหันหลังให้ร้าน ใช้ตัวบังลูกชายที่นั่งอยู่บนตัก ป้อนไอติมให้ลูกกินอย่างระมัดระวัง เพราะกลัวว่าจะเลอะ แล้วแม่พิมพ์จะจับได้คุณพ่อรัญยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ที่เห็นลูกกินอย่างมีความสุข พอลูกชายกินไอติมจนหมดถ้วย เขาจึงเอ่ยถามว่า“อร่อยมั้ยครับ”“อะหย่อยฮับ” น้องพอร์ชเงยหน้าขึ้นมาตอบและยิ้มหวานให้คุณพ่อ“เปื้อนขนาดนี้ เช็ดปากให้ลูกหน่อยมั้ยคะ”เสียงดุ ๆ มาพร้อมกับทิชชูเปียกยื่นมาตรงหน้าคุณพ่อคนตามใจลูกถึงกับใจหายวาบ เขาเงยหน้ามองคุณแม่หน้าหวานแต่ตาดุ แล้วยิ้มแหยให้เธอ“พิมพ์บอกแล้วว่า ช่วงนี้ น้องพอร์ชต้องงดไอติมและเครื่องดื่มเย็น”“กะ...ก็ลูกอยากกิน” ไม่รู้จะเถียงยังไง และก็ไม่รู้จะเอาเหตุผลใดไปเถียงพิมพ์ใจถอนหายใจแรง หญิงสาวเช็ดปากเช็ดแก้มเลอะไอติมของลูกชาย“กลับบ้านกันได้แล้วค่ะ วันนี้ต้องมีคนโดนทำโทษแน่นอน”พิมพ์ใจพูดพร้อมกับส่งสายตาดุให้สามี ก่อนจะหันไปมองลูกชาย แต่ยังไม่ทันได้เอ่ยปากอะไร เจ้าเด็กหัวหมอก็พูดเสียงอ่อนเสียงหวาน“จุนแม่ฮับ จุนแม่คนฉวย จุนแม่ใจดี๊ดีของพอร์ช”พิมพ์ใจถึงกับส่ายหน้ากับ

  • จะร้ายให้มากกว่ารัก   ตอนที่ 62

    พิมพ์ใจเดินเข้าไปหยุดอยู่ข้างเก้าอี้ที่สองพ่อลูกนั่งอยู่ เธอยื่นสองมือไปหาลูกชาย เพื่อจะอุ้มไปนั่งรอคุณพ่อที่โซฟา“ไม่อาว...พอร์ชจะอยู่กับจุนพ่อ” เจ้าหนูหันหน้าเข้าหาคุณพ่อ แขนเล็กป้อมกอดลำคอแกร่งไว้แน่น ซุกหน้ากับบ่ากว้าง ไม่ยอมไปหาคุณแม่อารัญกอดลูกชายไว้ด้วยวงแขนข้างหนึ่ง มืออีกข้างลูบศีรษะอย่างรักใคร่เอ็นดูสุดหัวใจ“พี่รัญคะ ส่งลูกมาให้พิมพ์เถอะค่ะ พี่รัญจะได้ทำงาน”“ไม่เป็นไรครับ อีกนิดเดียวก็เสร็จแล้ว พี่อุ้มลูกไว้เอง พิมพ์ไปนั่งรอที่โซฟาเถอะ”พิมพ์ใจถอนหายใจบางเบา พลางคิดในใจว่า ดื้อทั้งพ่อทั้งลูกเลย แต่เธอก็ยอมเดินไปนั่งรอที่โซฟาแต่โดยดี“คุณแม่ไปแล้วครับ”คุณพ่อกระซิบกระซาบบอก น้องพอร์ชจึงค่อย ๆ เหลียวหลังไปมอง พอเห็นว่าคุณแม่ไปนั่งอยู่ตั้งไกลแล้ว เด็กชายก็ยิ้มพอใจ เขาขยับตัวนั่งลงบนตักของคุณพ่อ พิงหลังกับอกอบอุ่นที่เขาชื่นชอบอารัญสอดแขนลงใต้รักแร้คนตัวเล็ก โอบกอดลูกไว้ด้วยแขนข้างหนึ่ง มืออีกข้างก็ตรวจงาน เซ็นเอกสารไปเรื่อย ๆน้องพอร์ชนั่งนิ่ง ไม่ดื้อ ไม่ซน นั่งรอคุณพ่อทำงานอย่างเรียบร้อยครู่เดียวอารัญก็ทำงานเสร็จ เขาจึงอุ้มลูก ลุกขึ้นจากเก้าอี้ และพาเดินไปหาคุณมาที่นั่งอ่า

  • จะร้ายให้มากกว่ารัก   ตอนที่ 61

    พอพูดถึงบ้านตัวเอง ใบหน้าของพิมพ์ใจก็หม่นเศร้าลง หญิงสาวมองไปนอกหน้าต่างรถ ถนนเส้นนี้เป็นเส้นที่เธอคุ้นเคย และรถก็กำลังเคลื่อนเข้าใกล้บ้านที่เคยเป็นของครอบครัวเธอ เธออยากเห็นอีกสักครั้ง อยากเห็นบ้านที่เธอเคยพักพิง ที่ที่เคยมีคุณพ่อคุณแม่อยู่ด้วยกัน...อยากเห็นก่อนที่มันจะถูกขายไปเป็นของคนอื่นอารัญกระชับมือนุ่มที่กุมอยู่ เขามองใบหน้าด้านข้างของพิมพ์ใจ เธอกำลังมองออกไปนอกหน้าต่างรถ เขารู้ว่าเธอรอดูตอนที่รถขับผ่านบ้านของเธอ แต่เขาจะไม่ให้รถขับผ่านไปเฉย ๆ เขาจะให้คนขับรถจอด เพื่อเธอจะได้ลงไปดูบ้านหลังเดิมของเธอได้ชัด ๆพิมพ์ใจย่นหัวคิ้วเข้าหากันด้วยความแปลกใจ เมื่อรถตู้จอดที่หน้าประตูรั้วบ้านที่ถูกปิด และมีโซ่กับแม่กุญแจอันใหญ่คล้องไว้ หญิงสาวหันไปมองหน้าคนที่นั่งอยู่ข้างเธออารัญยิ้มอ่อนหวาน ก่อนจะบอกเธอว่า“ลงไปดูใกล้ ๆ มั้ยครับ”“ลงไปดูได้เหรอคะ”เพราะที่ประตูรั้วบ้านมีแผ่นป้ายปิดประกาศเอาไว้ว่า เป็นทรัพย์ของธนาคารแห่งหนึ่ง พิมพ์ใจจึงไม่แน่ใจว่า เธอจะเข้าไปดูใกล้ ๆ ได้จริงเหรอ“ได้สิครับ มาเถอะ พี่พาไปเอง”เมื่อคนขับรถเปิดประตูด้านข้างรถ อารัญลงจากรถก่อน แล้วหันมาประคองคุณแม่ท้องคนสวย

  • จะร้ายให้มากกว่ารัก   ตอนที่ 60

    พิมพ์ใจตื่นนานแล้ว แต่เธอยังคงนอนอยู่ท่าเดิม นอนอยู่ในอ้อมกอดอบอุ่นของคนตัวโตหญิงสาวนอนมองหน้าเขาอยู่ครู่ใหญ่ คนที่เหน็ดเหนื่อยจากการทำงานจึงลืมตาขึ้น พอเห็นว่าคนที่เขากกกอดไว้ตื่นก่อนแล้ว เขาก็ยิ้มหวาน แล้วหลับตาลงอีกครั้ง พร้อมกับกระชับวงแขนโอบกอดคุณแม่ตัวเล็กไว้เต็มอ้อมอก“ฮื้อ ! พี่รัญขา ตื่นได้แล้วค่ะ วันนี้มีประชุมนะคะ”คนที่ต้องประชุมถอนหายใจเฮือกใหญ่ และบ่นทั้งที่ยังหลับตาอยู่ว่า“พี่ว่า พี่เปลี่ยนอาชีพไปเป็นชาวสวนดีไหม เราสองคนจะได้อยู่ด้วยกันตลอดเวลา ตอนเช้ากินข้าวด้วยกัน ตอนสายก็เข้าสวน พี่ดูแลสวนดูแลต้นไม้ ส่วนพิมพ์ก็นั่งใกล้ ๆ คอยเป็นกำลังใจให้พี่ พอกลางวันก็กินข้าวปิ่นโตฝีมือเมีย ตกเย็นก็เดินจูงมือกันกลับบ้าน อาบน้ำ แล้วก็เข้านอนพร้อมกัน แต่เป็นประธานบริษัทเนี่ย ไม่ได้เข้านอนพร้อมเมียเลย พี่กลับถึงบ้านทีไร พิมพ์ก็หลับก่อนทุกที”พิมพ์ใจลูบแก้มท่านประธานบริษัท เธอยิ้มหวานให้กำลังใจเขา“เป็นประธานบริษัทก็กินข้าวปิ่นโตฝีมือเมียได้นะคะ วันนี้พิมพ์จะทำกับข้าว และเอาปิ่นโตมื้อกลางวันไปให้ที่บริษัทนะคะ พอเรากินข้าวเที่ยงด้วยกันเสร็จ จากนั้นพิมพ์ก็จะนั่งให้กำลังใจพี่รัญอยู่ในห้อ

  • จะร้ายให้มากกว่ารัก   ตอนที่ 59

    พอเมียทำให้เขาเสียว เขาก็ระบายความเสียวด้วยการบีบขยำบั้นท้ายอวบอัดสองลอนเต็มสองมือ และเมื่ออารมณ์ร้อนแรงพุ่งสูง เขาก็สอดนิ้วกลางผ่านขอบเป้ากางเกงชั้นในตัวบาง ซอกซอนสำรวจแอ่งเนื้ออุ่นลื่นชุ่มฉ่ำพิมพ์ใจเงยหน้าขึ้น ครางแว่วหวาน เธอกดหัวเข่าข้างหนึ่งลงกลางหว่างแกร่ง เท้าบางอีกข้างยืนอยู่บนพื้น เธอแอ่นก้น ยกกระดก และส่ายร่อนรับนิ้วที่ขยับเสียดสีกลางกลีบเนื้อนุ่มชุ่มฉ่ำ“พี่รัญ…พิมพ์จะเอา”เขาทำให้เธอเสียว กระตุ้นจนเธอร้อนฉ่าไปทั้งตัว ร่องสาวตอดกระตุก เรียกร้องหาความแข็งแกร่งมาเติมเต็มอารัญปลดเข็มขัด แกะกระดุม รูดซิป และปลดปล่อยตัวตนแข็งขึงออกมา“เอาเลย เอาพี่แรง ๆ นะครับ พี่รออยู่”สองสายตาสบประสาน ต่างคนต่างกระหายและโหยหากันและกันพิมพ์ใจขยับหันหลังให้เขา เธอรูดกางเกงชั้นนั้นในลงจนพ้นปลายเท้า แล้วจึงล้วงมือลงกลางหว่างขาแกร่ง จับแก่นกายอวบยาวรูดเบา ๆ แล้วจับตรงส่วนหัวมนทู่จี้จมตรงปากทางร่องสาวอารัญประคองเอวของภรรยาไว้ และจับจ้องมองภาพเร้าใจไม่วางตา หัวมนอวบใหญ่กำลังสอดใส่เข้าไปในร่องอุ่นอ้าว แค่ส่วนหัวจมจ่อมเข้าไป เขาก็เสียวจนต้องกัดฟัน พอพิมพ์ใจขย่มบั้นท้ายลงมา ร่องเนื้ออุ่นอ้าวดูดกลืน

  • จะร้ายให้มากกว่ารัก   ตอนที่ 58

    “อย่าทำตาแบบนี้สิครับ พี่กลัว”“อย่างพี่รัญน่ะเหรอคะจะกลัวพิมพ์”“กลัวสิครับ พี่กลัวพิมพ์ไม่รัก กลัวพิมพ์หนีไปไกล ๆ อีก ถ้าเป็นแบบนั้น พี่ต้องใจขาดตายแน่นอน”พิมพ์ใจมองสบตาคู่คม เธอประคองใบหน้าหล่อเหลาไว้ในสองมือ“เราสัญญากันแล้วนี่คะว่า จะไม่พูดถึงเรื่องในอดีตอีก เราจะมีความสุขกับปัจจุบัน รักและหวังดีให้กันในทุก ๆ วัน พี่รัญลืมสัญญาของเราไปแล้วเหรอคะ”เพราะบางเรื่องราวในอดีตไม่น่าจดจำเท่าไรนัก แต่ก็ไม่อาจลบเลือนไปจากความทรงจำได้ หลังจากปรับความเข้าใจกันแล้ว เขาและเธอจึงสัญญากันว่า จะไม่พูดถึงเรื่องในอดีตอีก ไม่ว่าจะไม่พอใจกันมากแค่ไหน ไม่ว่าจะผิดใจกันมากเท่าไร ก็จะไม่รื้อฟื้นมันขึ้นมาอีก ปล่อยให้มันเป็นอดีตไป ให้มันอยู่แค่ในความทรงจำก็พอ“พี่ขอโทษครับ ต่อไปนี้พี่จะไม่พูดถึงอีกแล้ว”อารัญยิ้มเต็มใบหน้า ไม่ว่าเธอต้องการอะไร ไม่ว่าเธออยากให้เขาทำแบบไหน เขาก็ยอมทำให้ทั้งนั้น ยอมให้เธอคนเดียว เพราะอยากให้เธอยิ้มสดใสในทุก ๆ วัน“พิมพ์รักพี่รัญนะคะ”พิมพ์ใจยิ้มอ่อนหวาน นัยน์ตาเป็นประกายสดใส“พี่รักพิมพ์มากกว่า”“พิมพ์รักพี่รัญมากกว่าต่างหาก”อารัญหัวเราะในลำคอ“ไม่เชื่อหรอก”“จริง ๆ นะคะ”“

DMCA.com Protection Status