เมื่อ อาณาจักรทั้งเจ็ด แห่งอาร์ก็องเซียว ถูก กองทัพปีศาจที่เรียกตัวเองว่ากลุ่มไคจูโจมตี เหล่าจอมเวทย์ ทั้งเจ็ดจึงตัดสินใจใช้ คาถาอัญเชิญ เพื่อเรียกนักรบที่แข็งแกร่งมาช่วย แต่กลับ อัญเชิญ ได้ ลิโป้ ขุนศึกลูกสามพ่อมาแทน !
View More“ด้วยอำนาจที่ข้าได้รับมาในฐานะผู้ที่สังหารราชาอนัน ข้าขอแต่งตั้งให้ลูน่า บุตรสาวของโฮกัส ผู้เป็นรัชทายาท อันดับสาม ขึ้นครองบังลังค์”“ไม่นะข้าทำไม่ได้”“เจ้าทำได้ลูน่า เจ้าเป็นลูกของพ่อเจ้า อย่ากลัวข้าอยู่กับเจ้าเสมอ” ลิโป้พูด ลูน่านิ่งคิดในที่สุดก็ตัดสินใจรับตำแหน่ง“ข้ายินดีรับตำแหน่ง”“ทำไมพวกเจ้ายังไม่คุกเข่า ! ราชินีลูน่า ทรงพระเจริญ” ลิโป้ประกาศ ทุกคนคุกเข่าลงพร้อมกันและเอ่ยเสียงดังกึกก้อง“ทรงพระเจริญ” ลิโป้ลุกขึ้นและบอกว่า“เนื่องจากพระนางยังทรงพระเยาวซ์ ข้าคิดว่าเราต้องมีผู้สำเร็จราชการแทน” คราวนี้เหล่าจอมเวทย์คิดว่าอย่างไรเสียลิโป้ก็ต้องแต่งตั้งตัวเองแน่ แต่กลับไม่เป็นเช่นนั้น“ข้าขอแต่งตั้งให้เซน่าเป็นผู้แทนพระองค์” เซน่าอึ้งเธอกำลังจะปฎิเสธ แต่ลิโป้มองเธอเป็นเชิงสั่ง หญิงสาวเลยยอมทำตาม ลิโป้ชูทวนขึ้นฟ้าแล้วพูดว่า“สำหรับ ขอแต่งตั้งตัวเองเป็นผู้พิทักษ์แห่งอาณาจักรทั้ง 7 ของทวีปลาอองเซียว นี้ โดยข้าจะขอให้อาณาจักรทั้งเจ็ด สร้างที่อยู่ให้ข้า และเตรียมกองทหารให้ข้าด้วย ข้าจะไปประจำในทุกดินแดน ดินแดนละหนึ่งปีคอยคุมกันที่นี่ให้กับพวกท่าน” เหล่าจอมเวทย์งงเป็นไก่ตาแตกไม่คิดว่าลิโป
แม้จะเพิ่งชนะศึกใหญ่มาแต่กลับไม่ได้มีงานเลี้ยงฉลอง เพราะสองอาณาจักรต้องสูญเสียงราชาอันเป็นที่รักไป เสียงร้องไห้ดังระงมไปทั่วบริเวณ กาแลงต้องคอยปลอบจินเจอร์ ไม่ว่าฝ่ายไหนจะชนะก็ตามที ก็ต้องพบความสูญเสียเหมือนกัน ลิโป้มองดูภาพดังกล่าว เขาไม่คิดเลยว่า กอร์ดอน โฮกัส โฮเซ่จะเป็นที่รักขนาดนี้ ถ้าคนตายวันนี้เป็นเขาจะมีใครเศร้าโศกให้ขนาดนี้มั้ย มีทหารมาเรียกเขาไปที่ประชุม พอลิโป้เข้าไปก็พบกับเหล่าจอมเวทย์ที่นั่งรออยู่แล้ว ลิโป้เห็นครีมมีท่าทางกังวลใจ“เรื่องที่เราตกลงกันไว้ ข้าจะทำตามแน่ แต่ขอให้หลังจากที่จัดพิธีศพของสามกษัตริย์ก่อน” ลิโป้พยักหน้าอย่างว่าง่ายแล้วถามกลับไปว่า“แล้วจะทำยังไงกับพวกกลุ่มไคจูที่เหลือ” “ก็คงจะมีประหารและปล่อยไปเป็นบางตน แต่ก็ไม่น่าห่วงอะไร เมื่อไม่มีอนัน พวกมันคงจะไม่คิดบุกมาอีกหรอก” วีโต้ตอบ ลิโป้พยักหน้า“แล้วอนันเป็นใคร” เหล่าจอมเวทย์มองกัน กาแลงก้าตอบว่า“คงเป็นศิษย์ของจอมเวทย์คนหนึ่งนั่นล่ะ น่าเสียดายตอนเห็นหน้ามันก็ไม่อยู่ในสภาพที่จะให้จำได้ แถมไม่ซากเหลืออีก” การประชุมจบลง แล้ว ลิโป้เดินออกไป “หวังว่าแผนท่านคงจะได้ผลนะ” ธีโอดอร์พูดขึ้นมา“ได
ลิโป้นั้นเอง วีโต้กับครีมรักษาเขาจนหายและยังฟื้นพลังให้อีกด้วย จึงเข้าไปร่วมการต่อสู้ได้ เมื่ออนันเห็นลิโป้ลุกขึ้นมาแล้ว จึงเรียกดาบกลับมาทั้งห้าเล่ม“ไอ้เก๊งเจ๊ง แกไม่มีสิทธิ์ใช้ดาบของโฮเซ่โว้ย”“ตอนนี้มันเป็นส่วนหนึ่งของเราแล้ว” อนันบังคับดาบให้พุ่งเข้าหาลิโป้ เหล่าจอมเวทย์จะเข้าไปช่วย แต่ลิโป้บอกว่า“อย่ามาสอดข้าจะฆ่ามันเอง” คราวนี้ลิโป้อ่านการโจมตีของดาบได้ทั้งหมด ทำให้รับมือได้ อนันตกใจมาก“แกทำได้ยังไง”“ข้าคือ ลิโป้ ผู้เป็นหนึ่งในใต้หล้า ผ่านสงครามมาเป็นร้อยครั้งแล้ว การโจมตีของแกน่ะ ใช้เวลาไม่นานข้าก็อ่านออกแล้ว” ถึงกระนั้นลิโป้ก็ยังไม่สามารถเข้าใกล้อนันได้ เขารีบถอยตั้งหลัง และปักทวนลงพื้น“ใจกับอาวุธรวมกันเป็นหนึ่ง ใจเดินอาวุธเดิน ใจถึงอาวุธถึง ฝืนลิขิตฟ้า” ทวนของลิโป้ลอยขึ้นมา หมุนกลางอากาศ และพุ่งไปหาอนัน ดาบทั้งห้ารีบมาสกัดเอาไว้ อาวุธทั้งสองปะทะกันเสียงดังสนั่นราวกับเป็นการต่อสู้ของทหารทั้งกองทัพ ในที่สุดก็มีช่องว่าง ทวนพุ่งไปด้วยความเร็ว ดาบทั้งห้ากระจัดกระจาย ปลายทวนแทงเข้าไปที่หน้ากากกระจกของอนันอย่างจัง“เพล้ง”เสียงกระจกแตกดังสนั่น อนันรีบถอยหลังออกมา ทวนปักอยู่ตรง
“ไม่คิดว่าเราจะต้องลงมือเอง !” พูดจบมันเรียกดาบออกมาอีกห้าเล่ม ดาบทั้งห้าลอยอยู่เหนือนิ้วมือซ้ายของมัน โฮเซ่กับลิโป้รีบตั้งท่าเตรียมพร้อม อนันฟาดฝ่ามือมาตรงหน้า ดาบทั้งห้าเล่มพุ่งไปด้วยความเร็ว แล้วเข้าโจมตี ลิโป้กับโฮเซ่รีบรับมือ แต่ว่าดาบบินกลับโจมตีด้วยความรวดเร็วและรุนแรง จนทำให้ยิ่งรับมือยิ่งลนลาน โดยอนันนั่งขยับมือและนิ้วไปมา ดาบก็เคลื่อนไหวตามราวกับว่ามันชีวิต ดาบเล่มหนึ่งกำลังจะมาแทงลิโป้ โฮเซ่เห็นก่อนเขารีบเอาดาบไปปัดเล่มนั่นช่วยชีวิตของลิโป้ไว้ได้อย่างหงุดหวิด แต่ว่าทำให้เขาเสียจังหวะดาบเล่มหนึ่งแทงเข้าที่อกมันพาร่างของโฮเซ่ ลอยขึ้นฟ้าไป ดาบอีกสี่พุ่งเสียบร่างของเขาทะลุร่างร่างร่วงลงสู่พื้นและยังมีอีกเล่มพุ่งมาตัดหัวของโฮเซ่ขาดกระเด็นลิโป้ตกตะลึง ! โฮเซ่คนที่เกลียดเขาที่สุด และคิดจะฆ่าเขาตลอดเวลา กลับเป็นคนช่วยชีวิตของเขา ยังไม่ทันได้ทำอะไร ร่างของโฮเซ่ก็ลอยขึ้นมาดวงไฟสีขาวลอยออกมา อนันชูมือขวาขึ้นดวงไฟสีขาวลอยเข้าไปในมือของอนันมันเอาดวงไฟใส่เข้าไปในตัว แม้ไม่เข้าใจว่าอนันทำอะไรแต่เขารู้สึกโกรธมาก จึงวิ่งเข้าไปหมายจะแทงทวนใส่ แต่ถูกดาบของอนันสกัด“ใจเย็นก่อนลิโป้ถอยออกมา”
หลังจากนั้นเหล่าจอมเวทย์ก็ไปแช่แข็งศพของโฮกัสเอาไว้ แม้ว่าวีโต้จะตาบอด แต่ดวงตาของเขามีน้ำตาคลอเป้า ส่วนเหล่าทหารไวโอเล็ตก็ร้องเสียงดังระงม ทำให้บรรยากาศยิ่งเศร้าหนัก โฮเซ่คุกเข่าแล้วพูดต่อหน้าศพพ่อว่า“ข้าจะจัดการกับอนันให้ได้ และจะไม่ยอมให้ไวโอเล็ตโรสต้องเป็นของคนอื่นเด็ดขาด” เขาชูดาบขึ้นเป็นการแสดงคำสัญญาต่อหน้าหลุมบิดา เหล่าจอมเวทย์มองหน้ากันอย่างลำบากใจ เพราะคำสัญญาที่วีโต้ให้กับลิโป้คืนนั้นลิโป้ให้คนหาเหล้ามา เขาเทลงพื้นไปหนึ่งจอกเป็นการคาราวะผู้ตาย เซน่าเดินมาหาเขาทำให้แปลกใจไม่น้อย เลยเชิญเธอนั่งข้าง ๆ“ขอเหล้าให้ข้าหน่อยได้มั้ย” ลิโป้รินเหล้าให้เธอ เซน่ารับมาดื่มอย่างยากเย็น“จะใช้เหล้าให้ลืมความเจ็บปวดหรือไง” ลิโป้ถาม เซน่าแทบจะสำลักเหล้า“เปล่านะแค่.....”“ถ้าจะเศร้าก็ไม่มีใครว่าหรอกนะ เพราะเจ้าก็เพิ่งจะเสียพระราชาไปนี่” เซน่าส่ายหน้าแล้วพูดว่า“ท่านไม่ใช่ราชา ท่านเป็นพ่อของข้า ข้าน่าจะเรียกท่านว่าพ่อสักครั้ง” พูดจบเธอก็ดื่มเหล้าเข้าไปอีก ลิโป้เองก็ดื่มเป็นเพื่อนเธอ ยิ่งดื่มเหมือนความเศร้าทั้งหมดก็พรั่งพรูออกมา ไม่ว่าจะเป็นเรื่องเสียพ่อ แม่ หรือที่เธอต้องมาเป็นองค์หญิงในวั
“งั้นเหรอ” มันร่ายมนตร์ เกิดเสียงระเบิดดังขึ้นมา โฮเซ่หันไปมอง สะพานหินถูกทำลายไปแล้ว พร้อมกับทหารที่ตามมาร่วงลงสู่พื้นเบื้องล่าง หนึ่งในนั้นคือ“ท่านพ่อ !” โฮเซ่เห็นพ่อของตนเองร่วงลงไปต่อหน้าต่อตา เขาหันไปทางคราวิซาและควบม้าไปแทงดาบใส่หมายจะเอาชีวิต แต่คราวิซเอาวุธออกมารับ เป็นตะบองหนามทำจากแก้วผลึกสีม่วง ซึ่งดูจะผิดกับการเป็นจอมเวทย์ของมันมากเซน่าควบม้ามาถึงค่าย รีบตามหาลิโป้ ในที่สุดก็เจอ จึงวิ่งหน้าตื่นเข้าไปหา“ลิโป้แย่แล้ว ท่านโฮเซ่แอบเอากองทัพไปจัดการกับไคจู แล้วพวกมันหนีเข้าป่าไป ท่านโฮกัสก็ตามไปด้วย” ลิโป้ได้ยินก็ตกใจ นี่มันเป็นกับดักชัด ๆ เขารีบออกคำสั่งเคลื่อนพลไปทันที แต่ใช้เพียงกองทัพของกรีนฮาร์ท ไลท์บลูเมาเท้นกับกองทัพส่วนตัวเท่านั้น จิระ แองเคิ้ล ชิว็อก คอปเปอร์ เกลตามไปด้วย แต่เมื่อมาถึง ก็พบว่าสะพานถูกทำลายไปแล้ว ที่ฝั่งตรงข้าม กำลังเกิดการต่อสู้อย่างดุเดือด ฝ่ายของไวโอเล็ตโรสเริ่มบาดเจ็บล้มตายโฮเซ่พยายามแทงดาบใส่แต่ว่า คราวิซกลับรับมือได้ทั้งหมด“เล่นพอแล้ว” คราวิซยิงแก้วผลึกออกมาจากตะบอง จำนวนมากราวกับฝูงผึ้งแตกรัง แทงม้าของโฮเซ่ไปเต็ม ๆ จนพรูน โฮเซ่รีบกระโดดลงจาก
“ข้ารู้ว่าพวกเจ้า ไม่ได้ไว้ใจพวกข้า เพราะเคยถูกจับไปเป็นทาสมานานแล้ว แต่ข้าขอรับปากว่าจะไม่มีอีกแล้ว ข้าจะขอเป็นผู้ดูแลดินแดนนี้เอง โดยจะทำดินแดนของพวกเจ้าทัดเทียมอีกหกดินแดนที่เหลือ จริงอยู่ในตอนแรกข้ามาเพราะอยากได้อำนาจ แต่เมื่อเห็นพวกเจ้าแล้ว ข้ากลับอยากช่วยเหลือขอโอกาสให้ข้าเถอะ” ชาวเยลโล่สโตนเริ่มปรึกษากัน ตอนอัคคียังไม่มา พวกเขาเป็นแค่ชาวป่าโง่เง่า ถูกจับเป็นทาสตลอดแต่อัคคีเอาความรู้ใหม่มาให้พวกเขา ทุกคนเลยเปล่งเสียงพร้อมกันว่า“อัคคี อัคคี อัคคี”จากการต่อสู้คราวนี้ ลิโป้เลยต้องพักรักษาตัวอีก หลายวัน ครีมบ่นตลอดขณะที่ปรุงยาให้“เอาน่ายังไงก็จัดการมันได้ก็แล้วกัน” ลิโป้พูดขึ้นมา“แต่ก็เสี่ยงนะ ทำไมชอบทำอะไรแบบนี้ด้วยล่ะ”“ข้าคือ ลิโป้ ผู้เป็นหนึ่งในใต้หล้า ข้าไม่ตายง่าย ๆ หรอก” ครีนถอนใจ คำพูดที่ดูโอหังเช่นนี้ทำไมเธอกลับดีใจทุกครั้งที่ได้ยินนะ“งั้นข้าไปก่อนนะ พักผ่อนซะล่ะ” ลิโป้พยักหน้า ครีมเดินออกไปครู่ใหญ่ ก็มีเสียงเล็ก ๆ ดังขึ้นมา“พี่ลิโป้” ลิโป้ยิ้มออกมาได้ ลูน่ากับเซน่ามาเยี่ยมเขา นี่ล่ะยาทิพย์สำหรับเขาสามวันต่อมาลิโป้หายดี กองทัพก็เตรียมพร้อมแล้ว ลิโป้มองเห็นกองทัพ ในยา
“เอาม้ามาให้ข้าเร็วเข้า” กาแลงก้าพยักหน้าและบอกให้ทหารจัดการให้ อัคคีรีบขึ้นม้าและควบตามไป ลิโป้ต่อสู้กับเหล่าซอมบี้มากมายในสุดเข้าก็เห็น นูนคูกำลังร่ายมนตร์สั่งการณ์ อยู่เขารีบควบไอ้แสบเข้าไปหาทันที นูนคูเห็นก็สั่งให้พลธนูคุ้มกัน ลิโป้ใช้ทวนปัดลูกธนู แต่ก็ยังมีลูกธนูถูกยิงมาไม่หยุด มีกงจักรลอยทำลายลูกธนูไปหลายลูก กาแลงก้ามาพร้อมกับอัคคี“คิดว่าจะฝ่าไปคนเดียวหรือ บ้าไปแล้วหรือไงเนี่ย” กาแลงก้าพูด ลิโป้ไม่พูดอะไรอีก อัคคีกับ กาแลงก้าเปิดทางให้ ลิโป้ตีฝ่าไป นูนคูยิงพลังเวทย์เข้ามาสกัดลิโป้ เจ้ายูนิคอร์หลบพลังเวทย์และใกล้เข้ามาทุกที นูนคูยกคฑาขึ้น ลิโป้รวมพลังและฟาดทวนไปเต็มแรง“สายฟ้าฟาด” ร่างของนูนคูกระเด็น เขารู้เลยว่าสู้ลิโป้ตรง ๆ ไม่ได้แน่ เลยร่ายมนตร์ให้ซอมบี้มารุมแทน กาแลงก้าขว้างจักรมาสกัด อัคคียิงไฟใส่ นูนคูหลบไม่ได้โดนเข้าไปเต็ม ๆ เขาล้มลงและถูกทั้งสามยืนคุ้มเชิงเอาไว้“แกทำแบบนี้ทำไม” กาแลงก้าถาม นูนคูมองทั้งสามตาขวาง ตอนนี้เขาต้องยอมจำนนอย่างเดียวเท่านั้น“ข้าทำเพื่อคนของข้า เจ้าไม่รู้หรอกว่า พวกเราต้องเป็นทาสมานานแค่ไหน”“แต่พอข้าไปดูแลพวกเจ้าแล้ว พวกเจ้าก็ไม่ได้เป็น
ลิโป้รู้สึกตัวพบว่าถูกมัดไว้อย่างแน่นหนา ถูกกดให้คุกเข่าลง ตรงหน้าของชายคนหนึ่ง เขาแทบไม่อยากเชื่อสายตาตัวเอง คนตรงหน้าเขาคือ โจโฉ ! เขามาโผล่ที่ค่ายของโจโฉอีกครั้งได้ยังไง“คนอย่างเจ้าน่ะ ไม่มีสิทธิ์ได้รับโอกาสหรอก เอาตัวไป” ลิโป้ถูกลากไปที่ลานประหารอีกครั้ง เขากำลังจะถูกแขวนคอ แต่มีลูกธนูพุ่งมาตัดเชือก ครีม ลูน่า เกล เซน่ามาช่วยเขาจากลานประหาร ลูน่าควบไอ้แสบมา ลิโป้รีบกระโดดขี่เจ้ายูนิคอร์ เธอหันมาบอกว่า“ชีวิตใหม่ของท่านเริ่มแล้วนะ พี่ลิโป้”ลิโป้รู้สึกตัวอีกครั้ง คราวนี้เขาอยู่ในห้องพัก เห็นครีม เซน่า ลูน่า เมื่อเด็กสาวเห็นเขาก็เรียกชื่อเสียงดัง“พี่ลิโป้ฟื้นแล้ว” เมื่อสิ้นเสียง เกลก็วิ่งหน้าตื่นเข้ามา“ดาร์ลิง ฟื้นแล้ว” เธอกอดและหอมแก้มซ้ายขวา ครีม เซน่าดูไม่ค่อยพอใจนัก ยังไม่ได้พูดอะไร กาแลงก้าก็เดินเข้ามา คงไม่ใช่สิ่งลิโป้อยากเห็นแน่ ๆ เพราะเห็นหน้าทีไรก็ก็ทำให้คิดถึงโจโฉทุกที“ลุกไหวมั้ย พวกเรามีเรื่องอยากคุยกับท่านอีกครั้ง” เมื่อครีมได้ยินเช่นนั้นก็พูดสวนไปว่า“นี่เขา เพิ่งฟื้นจะให้ลุกไปไหนอีก”“ใช่ ! เกิดดาร์ลิ่งไปแล้ว พวกเจ้าวางแผนฆ่าเขาล่ะ” เกลรีบเสริม“ไม่มีใครจะฆ่าค
เสียงกระแทกประตูดังสนั่น ประตูสั่นไปทั้งบาน เหล่าทหารเตรียมอาวุธพร้อมที่จะต่อสู้กับสิ่งที่กำลังจะพังประตูเข้ามา ชายร่างสูงใหญ่ผมดำสวมหมวกปีกสีน้ำตาล ไว้หนวดเคราถูกจัดแต่งอย่างดี สวมเกราะสีฟ้า ที่อกมีรูปดอกกุหลาบสีม่วง ถือดาบอยู่ เป็นดาบเล่มเล็กบาง ด้ามจับมีที่ปกป้องกันนิ้ว แขนซ้ายสวมถุงมือหนา เป็นผู้นำกองทัพ ข้าง ๆ มีผู้หญิงคนหนึ่งผมยาวสีแดง รูปร่างเล็กแต่ดูแข็งแรง รัดผมเป็นหางม้า เธอมีดวงตาสีดำเป็นประกาย หน้าตาจัดว่าสวย เธอถือธนูเล็งเป้าหมาย ด้านหลังของเธอมีเด็กหญิงวัยสิบขวบคนหนึ่ง รูปร่างเล็กไว้ผมยาวสีดำถักเป็นเปียหลายเส้นแอบอยู่ข้างหลังหญิงสาว เธอตัวสั่นด้วยความกลัวน้ำตาไหลออกมาไม่หยุด เหล่าทหารเริ่มมือสั่นเทาด้วยความกลัว ถ้าประตูบานนี้พังเมื่อใดชีวิตของทุกคนก็คงจะจบสิ้น ความหวังของทุกคนอยู่ที่กลุ่มคนเจ็ดคนกำลัง ยืนล้อมวงร่ายคาถาชายคนแรก สวมชุดขาวผิวสีแทนไว้ผมยาวและหนวดเคราหงอกขาวราวกับหิมะ ดวงตาสีขาวขุ่นทำให้รู้ว่าตาของเขาบอด มือข้างหนึ่งถือไม้เท้ายาวติด อัญมณีสีเขียวอีกคนใส่ชุดสีดำสวมหมวกทรงสูง ไว้หนวด ถือไม้พลองสั้นสีขาวดำอีกคนเป็นชายหัวโล้น ไว้หนวดเคราสวมชุดสีแดงดำ มีดวงตา...
Comments