All Chapters of ขุนศึกทะลุมิติ: Chapter 1 - Chapter 10

เสียงกระแทกประตูดังสนั่น ประตูสั่นไปทั้งบาน เหล่าทหารเตรียมอาวุธพร้อมที่จะต่อสู้กับสิ่งที่กำลังจะพังประตูเข้ามา ชายร่างสูงใหญ่ผมดำสวมหมวกปีกสีน้ำตาล ไว้หนวดเคราถูกจัดแต่งอย่างดี สวมเกราะสีฟ้า ที่อกมีรูปดอกกุหลาบสีม่วง ถือดาบอยู่ เป็นดาบเล่มเล็กบาง ด้ามจับมีที่ปกป้องกันนิ้ว แขนซ้ายสวมถุงมือหนา เป็นผู้นำกองทัพ ข้าง ๆ มีผู้หญิงคนหนึ่งผมยาวสีแดง รูปร่างเล็กแต่ดูแข็งแรง รัดผมเป็นหางม้า เธอมีดวงตาสีดำเป็นประกาย หน้าตาจัดว่าสวย เธอถือธนูเล็งเป้าหมาย ด้านหลังของเธอมีเด็กหญิงวัยสิบขวบคนหนึ่ง รูปร่างเล็กไว้ผมยาวสีดำถักเป็นเปียหลายเส้นแอบอยู่ข้างหลังหญิงสาว เธอตัวสั่นด้วยความกลัวน้ำตาไหลออกมาไม่หยุด เหล่าทหารเริ่มมือสั่นเทาด้วยความกลัว ถ้าประตูบานนี้พังเมื่อใดชีวิตของทุกคนก็คงจะจบสิ้น ความหวังของทุกคนอยู่ที่กลุ่มคนเจ็ดคนกำลัง ยืนล้อมวงร่ายคาถาชายคนแรก สวมชุดขาวผิวสีแทนไว้ผมยาวและหนวดเคราหงอกขาวราวกับหิมะ ดวงตาสีขาวขุ่นทำให้รู้ว่าตาของเขาบอด มือข้างหนึ่งถือไม้เท้ายาวติด อัญมณีสีเขียวอีกคนใส่ชุดสีดำสวมหมวกทรงสูง ไว้หนวด ถือไม้พลองสั้นสีขาวดำอีกคนเป็นชายหัวโล้น ไว้หนวดเคราสวมชุดสีแดงดำ มีดวงตา

“พูดบ้า ๆ น่า แกไม่รู้หรือไงว่าบ้านเมืองข้าเป็นยังไง”“แล้วมันเป็นปัญหาของข้าหรือไง อีกอย่างเรื่องที่เจ้าจะให้ข้าช่วยมันไม่ใช่เรื่องง่าย ๆ หรอกนะ คนอย่างข้าไม่ช่วยใครเปล่า ๆ” ลิโป้พูดหน้าตาเฉย โฮเซ่กำลังจะไปเอาเรื่อง แต่วีโต้ยกมือขึ้นเป็นเชิงห้ามเขาจึงต้องนั่งลง“แล้วเจ้าต้องการอะไร” วีโต้ถามขึ้นมา ลิโป้มองไปที่แผนที่ อาณาจักรทั้งเจ็ดงั้นหรือ มันช่างดูยิ่งใหญ่ งดงาม เมื่อไม่มีบ้านให้กลับไปอีกแล้วก็สู้หาบ้านใหม่ที่ใหญ่กว่าเดิมอยู่จะดีกว่า“ข้าจะช่วยแต่เจ้าต้องยกอาณาจักรทั้งหมดให้กับข้า”เมื่อได้ยินลิโป้พูดแบบนี้โฮเซ่ไม่ทนแล้ว เขาชักออกดาบมาและวิ่งเขาหาลิโป้ แต่ยอดขุนพลอย่างเขาไม่ใช่หมูที่จะให้ใครมาฆ่าง่าย ๆ เขาจับดาบและรับมือเจ้าชายโฮเซ่ โฮเซ่เข้าโจมตีด้วยเพลงดาบเน้นที่ความเร็วลิโป้ใช้ดาบปัดป้อง ต้องรีบจบการต่อสู้โดยเร็วเขารวมพลังไปที่เท้าอีกครั้งแต่คราวนี้ไม่ใช้กระทืบพื้น แต่เป็นลูกถีบ“เคลื่อนศิลา” ลูกถีบอันทรงพลังทำให้ร่างของโฮเซ่กระเด็น ความเจ็บปวดที่ได้รับไม่ใช่น้อย ๆ แต่เจ้าชายรีบตั้งตัวเขารวมพลัง แต่ว่า“หยุดพอได้แล้ว” วีโต้ห้าม ทั้งสองหยุดต่อสู้กัน พ่อมดตาบอดถามขึ้นมาว่า“สิ่ง

“เจ้านั่นเป็นใคร” โกดอนถามอย่างตกตะลึงเขาเพิ่งเคยเห็นคนที่หักเขามิโททอร์ได้ “มันแค่ฟลุ๊ก อย่าสนใจมันเลย” โฮเซ่บอกปัด แต่โกดอนไม่เห็นด้วย เขาเลยจะไปช่วยลิโป้ แต่ก็ถูก มิโนทอร์อีกกลุ่มล้อมเอาไว้ ลิโป้เห็นว่าถ้าหลบต่อไปเขาเองจะต้องแย่เลยรวมพลังไปที่เท้า และ“เคลื่อนศิลา” ลูกถีบกระแทกเข้าเต็มหัวของทีโบน ทำให้มันมึนงง ลิโป้เห็นเป็นโอกาสแล้ว จึงรวมพลังไปที่ขาและแตะมันเข้าทีก้านคอเต็มแรง“ตัดสิงขร” เจ้ามิโนทอร์เซและล้มแทบไม่เป็นท่า แต่ลิโป้เองก็เจ็บขาไม่น้อย ทีโบนรีบลุกขึ้นมา ความเจ็บปวดทำให้มันเริ่มกลัว เลยตัดสินใจ“พวกเราถอย !” เหล่ามิโนทอร์ถอยทันทีที่นายสั่ง“เจ้าเป็นใครกันแน่” โกดอนเดินเข้ามาหาเขา ลิโป้มองด้วยสายตายโส ทำให้โกดอนเริ่มไม่ชอบหน้าเขา“ข้า คือ ลิโป้ มาที่นี่เพื่อให้เจ้าสร้างอาวุธและชุดเกราะให้” ลิโป้พูดโกดอนนิ่งไปแล้วบอกว่า“แกมาผิดเวลาแล้วตอนนี้ข้าไม่มีวัตถุดิบอะไร มาสร้างอาวุธให้กับเจ้าแล้วล่ะ” โกดอนบอก ลิโป้ขมวดคิ้วด้วยความโกรธ“เจ้าว่าอะไรนะ” “ใจเย็นก่อน ข้าไม่ได้ไม่อยากทำให้เจ้านะ แต่เหมืองโลหะมหากาฬของเราถูกยึดไปแล้ว ไม่มีโลหะมาเพิ่มหรอก” โกดอนพูด ลิโป้เดินไปหยิบ

ทีโปนเห็นลิโป้กำลังต่อสู้ฮาวูนแล้ว มันคิดว่าต้องรีบกำจัดลิโป้ให้เร็วที่สุด มันเลยตัดสินใจใช้วิธีการลอบกัด แต่โฮเซ่มาขวางเอาไว้ก่อน“อยากสู้มาเจอกับข้านี่” เมื่อได้ยินโฮเซ่ท้าทายเช่นนั้น ทีโบนก็โกรธมาก เหวี่ยงลูกตุ้มใส่เจ้าชายทันที แต่เขาหลบได้อย่างว่องไวและแทงดาบสวนไปโดนเกราะของทีโบนทำให้เกราะเป็นรอย แต่การโจมตียังไม่จบทำให้เกราะของทีโบนโดนแทงพรูไปหมด“เป็นดาบนี้ก็ฝีมือของโดวาฟเหมือนกัน คิดว่าข้าจะไม่มีอาวุธดี ๆ เลยหรือไง” ทีโบนยิ่งโกรธจัด มันเหวี่ยงลูกตุ้มมาเต็มแรง แต่โฮเซ่หลบได้ และแทงสวนเข้าไปที่ข้อมือเป็นแผลลึกทำให้เจ้ามิโนทอร์เสียเอ็นข้อมือไป จนถืออาวุธไม่ได้“แก !” ทีโบนร้องลั่นมันรวมพลังเตรียมที่จะพุ่งชนอีกครั้งทางด้านของลิโป้ ฮาวูนพุ่งชนอย่างบ้าคลั่ง ลิโป้เห็นว่าขืนรับมือเช่นนี้ต่อไปคงไม่เป็นการดีแน่น จึงตั้งสมาธิ ฮาวูนเห็นแบบนั้นมันจึงรวมพลังเตรียมชนครั้งสุดท้าย มันวิ่งมาแล้ว ลิโป้แทงทวนไปทันที“พยับฟ้า” แต่ลิโป้ก็กระเด็นด้วยแรงชน ฮาวูนเลือดไหลทะลักออกมา ทวนโดนเข้าที่จุดตาย มันล้มลงและขาดใจตาย ด้านโฮเซ่เขาถูกชนกระเด็นและทีโบนกำลังจะชนซ้ำแต่ว่า มีเสียง

“ท่านปล่อยคนตายโดยไม่คิดจะทำอะไรเลยเนี่ยนะ ท่านมันเลือดเย็น ! ” เซน่าตำหนิเขา ลิโป้กลับตอบว่า“นี่มันสงคราม คนตายเป็นเรื่องปกติ” เซน่าทนฟังไม่ได้อีกแล้วเธอเอาธนูกับลูกศรออกมาและแผลงศรออกไป ลูกธนูพุ่งมาทางทีโบนโดนเขาเหล็กของมัน เสียงดังก้อง มันมองไปที่ทิศทางที่ธนูถูกยิงออกมา เมื่อเห็นลิโป้ความแค้นต่อลิโป้ยิ่งมีมากขึ้น มันวิ่งมาทางลิโป้ เหล่าโดวาฟกำลังจะคุ้มกันเขา แต่ลิโป้กลับบอกว่า“ไม่ต้องแค่มดปลวก ข้าจัดการพวกเจ้าไปช่วย เจ้าชายรบได้แล้ว” เมื่อได้ยินเช่นนั้นเหล่า โดวาฟก็ไปช่วยรบทันที ลิโป้ควบม้าเข้าหาทีโบน ทีโบนชนม้าอย่างแรง ลิโป้กระโดดลงจากหลังม้าก่อนและตั้งท่าเตรียมพร้อม“เข้ามาเลย คราวนี้ข้าจะเอาหนังแกมาปูหน้าห้องน้ำซะเลย ไอ้เขาด้วน” ได้ยินแบบนี้มีหรือ เจ้ามิโนทอร์จะไม่โกรธมันฟาดอาวุธมาอย่างบ้าคลั่ง แต่ลิโป้กลับหลบได้และโจมตีสวนไป วงพระจันทร์ที่ติดอยู่ตรงปลายทวนตัดข้อเอ็นมือขวาของมัน ทำให้มันถือลูกตุ้มไม่ได้ ทีโบนร้องลั่น และถอยออกไป มันหันมาทางวากิวที่สังเกตการณ์อยู่มันรู้ดีว่าตอนนี้มันแพ้ไม่ได้เด็ดขาด ทีโปนวิ่งเข้ามาหมายจะใช้เขาเหล็กขวิดให้กระเด็น แต่ว่าลิโป้ตั้งท่