Sa Aking Pagbabalik

Masayang pinagmamasdan ni Carlo Santamaria ang larawan ng anim-na-taong batang babae. Si Margaret.... ang kanyang nag-iisang anak. Tanging sa larawan niya lang nakikita ang maamong mukha nito at sa mga kwento ng kanyang magulang niya nakikilala ang anak. Madaldal, bungisngis at pala-kaibigan... ganito ilarawan ng kanyang ina ang bata. Mahigit pitong taon na ang nakaraan ng lisanin ni Carlo ang kanilang lugar at makipagsapalaran dito sa Canada. Noon ay pinagbubuntis pa lamang si Margaret ng kanyang ina. Kaybilis lumipas ng panahon, parang kailan lang...Pinagmasdang muli ni Carlo ang larawan ng anak. Mala-porselanang kutis, maamong mukha at matangos na ilong, halatang kuha nito kay Cherry, ang ina nito. Samantala, ang maalong buhok, manipis at mapulang labi at ang hugis ng mukha ay halatang kuha sa kanya. Maraming beses na syang sumulat sa kanyang mag-ina pero wala syang natanggap na sagot. Ngayon para syang hinihila pauwi ng Pilipinas. Gustong-gusto niyang makita at mayakap ang anak.

AGOSTO 2000. Naghari ang matinding katahimikan sa sala ng mga Bueno. Matinding kaba naman ang nararamdaman ni Cherry ng gabing iyon. Nakaupo siya sa tabi ng mga magulang habang nasa kabilang sofa naman si Carlo kasama ang mga magulang nito. Nakatayo naman sa may bintana si Joanna."We have to set the wedding of Cherry and Carlo the soonest. Reputasyon at pangalan ng pamilya natin ang nakataya rito", mariing saad nito."Who are you to decide for us, Joanna. Buhay namin ito, kami ang dapat magdesisyon sa dapat naming gawin... Pagkatapos mo akong saktan, didiktahan mo pa ako kung ano ang dapat gawin?", inis na sabi ng binata."So,,, is this your way of having your revenge on me? Buhay ng kapatid ko ang sinira mo, Carlo. Nararapat lang ng magdesisyon ako para sa kanya." Tugon ni Joanna."Wala akong planong maghiganti, Joanna. Ilang beses ko bang sasabihin na lasing na lasing ako noon", katuwiran ng lalaki."Lasing ka man o hindi, may nangyari pa rin sa inyo ng anak ko, Carlo", sabad ng am

Ilang sandali ng makaalis si Carlo, dumating si Marvin, ang nobyo ni Cherry. Si Marvin ay kaklase ni Cherry sa elementarya at ngayon ay isa na ring magaling na inhinyero. Nagtapos itong Cum Laude at isa sa topnotcher sa Engineering Board Exam kung kaya't agad itong nakakuha ng magandang trabaho. Aaminin niya na nagkaroon ng puwang sa kanyang puso si Marvin dahil sa magandang pagtrato nito kay Margaret. Sa loob ng ilang taon, pilit na pinunan ni Marvin ang matinding pangungulila ni Margaret sa sariling ama. Sinasamahan nito si Cherry sa pagdalo sa mga patimpalak at school activities na sinasalihan ng bata kung kaya't mismong si Margaret ay naging malapit na rin dito."Kumusta? Napansin ko kanina ka pa parang nakatulala? Is there something wrong?" tanong ni Marvin habang papalapit ito sa kinauupuan niya."Ahmm.. I'm ok. May naalala lang ako." nakangiti niyang sagot."This is for you and this one's for Margaret, sweetheart." Malambing nitong sabi at inabot sa kanya ang bouquet of roses a

MAKARAAN ANG ILANG ARAW...Nag-aayos na si Cherry ng kanyang mga gamit sa hospital dahil patapos na ang kanyang duty nang mapansin niya si Carlo na naglalakad palapit sa kanya."Hey, ano'ng ginagawa mo rito? May dinadalaw ka bang pasyente?" tanong niya sa binata."Napadaan lang ako. May inirekomenda kasing construction project sa akin ang isang kaibigan diyan lang sa malapit, kaya naisipan kong dumaan dito." masayang pagbabalita nito. "Eto o, dinalhan kita ng special cheesecake. Nakita ko kasing dinudumog ng tao sa bakery, baka masarap nga at magustuhan mo." Nakangiting sabi nito sabay abot sa dala nitong box ng pagkain."Thank you... Akala ko umalis ka na. I mean, akala ko bumalik ka na sa Amerika... Hindi ka na kasi pumunta sa bahay, nagtatanong at naghahanap na si Margaret. Nasabi ko nga sa kanya na baka naka-alis ka na at bumalik ka na sa Amerika. Hindi ko rin kasi alam ang isasagot ko sa mga tanong nya, " natatawa pero pormal na sabi ng dalaga."May inasikaso kasi akong mga papel

KINABUKASAN ay maagang gumising si Cherry upang ipagluto ng almusal ang anak. Ipinagluto niya ito nga paboritong agahan, tocino at itlog. Pinagtimpla niya rin ito ng gatas at hinanda niya ang baon nito. Habang nasa kusina ay nakatanggap siya ng text message galing kay Carlo. "Hello. Good morning. Just asking if I could possibly pick up Margaret. Ok lang ba na ako sana maghahatid sa kanya sa school today, if it's ok with you," tanong ng binata. "Good morning. Ok sige, Carlo, no problem. Tulog pa siya ngayon, I'll tell her later paggising niya. I am just preparing her breakfast. Her classes starts at 8:30. If you'd like, dito ka na rin mag-agahan." Lumapad ang ngiti sa labi ng binata ng matanggap nito ang text ng dalaga. 'Iniimbitahan niya akong mag-breakfast sa kanila', naisip ng binata. Hayyyyy... Ang sarap sa pakiramdam. Sa di maintindihang dahilan, bigla siyang kinilig at parang nagliwanag ang kanyang buong paligid. "Yes, Cherry. I would be glad to have breakfast with her. Thank you