Pag may edad na mas masarap. Lalo na kung mayaman. Ihihiga ka sa kama hindi sa tambakan. Hindi ko alam kung saan nagsimula, nong araw na iyon biglang nagbago ang lahat. Nagkasakit si Auntie at tanging pagbabar ang naisip kong trabaho. Nag-apply ako biglang tagahugas ng pinggan pero di sapat ang pera roon para sa operasyon ni Auntie. Nagtry ako pumasok bilang crew sa jollibee, mcdo, at mang inasal hindi rin natanggap. Hanggang sa may nag-alok sa akin, na sasayaw lang daw ako. Pagtapos ng sayaw, tatabi sa mga guest at bibigyan na ako ng mga tip. Hanggang sa may nga bisitang gusto na akong ikama. Hanggang sa pag-agawan ako at mapanalunan ng isang lalaking kailanman ay di ko pa nakikita. Sa halagang 1 Million, kapalit ang katawan ko, dignidad ko, at kalayaan ko. Sapat na iyon, pampaopera kay Auntie.
View More"S-sorry, Lilienne. Hindi ko sinasadya." Nakaupo ako sa garden. Hinihintay si Hector. Nang dumating si Aika, Kai, at Kristal."Ayos lang." Sagot ko at tsaka muling ibinalik ang paningin sa gate. Inaabangan ang pagdating ni Hector."Hindi namin alam. Sorry, Lilie." Si Kristal iyon. Marahan nitong hinahaplos ang balikat ko."Sorry kung hindi ka namin maintindihan noong mga panahong kailangan mo ng uunawa sa'yo." Dugsong ni Kristal at marahan akong niyakap muna sa likuran.Hindi na lamang ako umimik dahil alam ko na pipiyok lamang ako kung sakali.Ilang minuto pa ng paghihintay. Narinig ko na ang tunog ng tricycle ni Hector. Kaya naman mabilis akong bumaling sa gate. Pababa na ito ng tricycle. May mga dalang groceries at iba pang mga pinamili. "Your favorite." Salubong nito sabay abot ng slice ng dark forest cake na nakabalot pa."Nakita ko sa bayan. Naalala ko na paborito mo'to." Ngingiti-ngiti kong kinuha iyon kay Hector. Dati nakukwento ko lamang sa kanya na paborito ko ang dark for
Nagising ako dahil sa masakit na sikat ng araw na nagmumula sa siwang ng bintana sa kwarto. Napahikab ako at napaunat ng dalawang braso, matapos tingnang ang oras sa cellphone. Alas-syete pa lamang. Ngunit ang oang-umagang sikat ng araw ay kay sakit na sa balat. Nakakasilaw rin ito. Kaya bumangon na agad ako at dumiretso sa banyo upang gawin ang aking routine kada umaga.Walong buwan na ang tyan ko. At ramdam na ramdam ko na ang paghihirap. Lalo na at napakalaki na nito at mabigat. Mahirap yumuko o di kaya ay umupo dahil naiipit ang tiyan ko."Good mor--" hindi ko na naituloy ang sasabihin nang makita kung sino ang lalaking matyagang naghihintay sa sofa. Habang sa tapat nito ay nakaupo rin si Hector. Magkatinginan ang dalawa. Tila naglalaban ang mga isip sa tahimik ngunit puno ng tensyon na paraan.Sabay napatingin sa akin ang dalawa. Hindi agad ako nakapagsalita. Tila napako ako sa kinatatayuan ko habang ang lalamunan ay tila may bara at hindi na makapagsalita pa.In front of me is
"M-may pupuntahan ka ba?" Tanong ko rito. "Sa bayan lang." Sagot nito. At tuluyan ng umalis.Bigla akong nakaramdam ng panlalamig. Hindi ko alam kung may nasabi ba akong kakaiba. O may narinig ba ito sa video call namin nina Kristal kanina. Ilang oras akong naghintay sa hagdan ng kubo nito. Hanggang sa mapagod ako at bumalik na lamang sa loob ng bahay. Nanlalamig na rin ang niluto kong meryenda para rito. Mag-aalas-sais na nang dumating ito. May dala itong brown paper bag na hula ko ay tinapay na nabili sa bakery."Namasahero ka ba?" Nakangusong tanong ko rito. Lalapitan ko sana ito pero napaatras na lamang ako. Halatang umiiwas ito dahil sa halip na salubungin ako, dumiretso ito sa lamesa upang ilipat sa isang pinggan ang binili nito. "May hinatid ako sa kabilang baranggay. Medyo malayo kaya nagtagal." Sagot nito. Hinihiwa ang egg pie na dala. Inilagay nya iyon sa dalawang platito. Napatingin ako roon at napanguso. Upang pigilan ang pagtulo ng luha dahil pakiramdam ko. Kapag ma
"Mahal kita, Lilienne. Sobrang mahal. At hindi ko alam kung saang sulok ng mundo ako hahanap ng katulad mo, kung sakaling mawawala ka sa akin." Hindi ko alam ang isasagot. Tinitigan ako nito ngunit wala itong ginawang ibang hakbang upang mas lalong mapalapit ang mukha sa akin. Kaya napanatag ako.Akala ko dati. Biruan lamang ang lahat. Akala ko binobola lang ako ni Hector. Hindi ko alam na sa mga pinapakita nyang akala ko ay hindi ko seseryosohin, nahulog ako. Higit pa sa pagkahulog ko sa ama ng batang dinadala ko."Bulaklak para sa mahal na prinsesa." Nakaupo ako sa garden nang dumating ito. May dalang mga pulang rosas. Tinanggap ko naman iyon at inamoy. Hindi ko alam kung saan nya ito nakuha pero sobrang gusto ko iyon."Pinitas mo lang yata ito sa daan, Hector e." Pagsimangot ko. Kunwari malungkot."Binili ko iyan sa bayan. Nagustuhan mo?" Tanong nito at umupo sa harapan ko. May kinuha rin ito sa bulsa at iniabot sa akin.Pera iyon galing sa pamamasahero nya. Simula noong dumating
"P-para saan? Hindi mo kailangang ibigay sa akin iyan. Sa asawa mo na lang. Kapag umuwi ka sa inyo." "Dito ako kumakain. Wala naman akong share sa mga niluluto mong ulam. Ambag ko na iyan." Sagot nito. "H-hindi na. Libre na iyon." Sagot ko ulit. Hindi ko pa tinatanggap ang iniaabot nitong pera kaya nanatili iyon sa ere."Pandagdag para sa gastusin dito sa bahay, Lilienne." Pagmamatigas nito kaya napilitan akong tanggapin iyon. Inilagay ko iyon sa bulsa at ipinagpatuloy na ang pagkain."Wala akong asawa, Lilienne." Wika nito bago maupo sa tapat ko. Kumain na rin ako. At pagkatapos ay naghugas naman si Hector ng mga pinagkainan. Habang ako naman ay nanatili sa salas upang manood ng Tv."Akala ko ba gusto mo ng ginataang gabi? Ni hindi nabawasan iyong ininit ko." Wika nito nang makalapit sa salas. Dala ang isang platito na may sawsawan ng mangga. Umupo ito sa malayong bahagi ng sofa matapos ilagay sa mini table ang mangga at bagoong."Di ko na gusto non." Wala sa sarili kong sagot. Ku
Kinabukasan, maaga akong nagising. Naligo na ako at nagbihis ng pang-alis bago lumabas ng kwarto. Binabalak ko magluto ng sinigang na karneng baboy. Marami pa naman akong biniling ulam na nasa ref. Nakapagluto na ako pero hindi ko pa rin nakikita si Hector sa labas. Tanging tricycle lang nito na nasa garahe ang natatanaw mula rito sa salas.Kaya naman lumabas na ako at pinuntahan ito sa kanyang kubo. Sakto naman na naabutan ko itong nakaupo sa hagdan ng kanyang kubo habang nagkakape.Hindi ko ginustong mamalayan nito ang paglapit ko. Ngunit malayo pa lamang ay nakatitig na ito sa paglalakad ko tila inaantay ang paglapit ko."Nakapagluto na ako ng ulam." Panimula ko rito. "Sinigang na baboy?" Tanong nito bago tumayo at ipinatong lamang ang tasa sa hamba malapit sa pintuan ng kubo."Amoy ko rito." Dugsong nito dahil halata ang pagtataka sa hitsura ko.Nagsimula na akong maglakad pabalik dahil naglakad na rin ito kasunod ko."Nakaayos ka yata ng bihis ngayon? May pupuntahan ka?" Tanong
"May sinusweldo ako sa pagbabantay sa bahay na ito kaya kasama na roon ang pagbabantay sa nakatira rito." Sagot nito na hindi ko na tinutulan. Tumango-tango na lamang ako at ipinagpatuloy ang ginagawa.Napuno ko ng mga gulay at prutas ang ref. Nang makontento, kinuha ko naman ang karne at nilinis bago inilagay sa ref.Magluluto naman ako ng ulam para ngayong gabi. Nagkarne na ako kanina kaya siguro at pakbet na lamang ang lulutuin ko."Hector?.." tawag ko nang makalapit sa pintuan ng kubo nito. Bukas ang ilaw sa loob kaya alam kong nandito lang ito."Nagluto ako ng ulam." Iniabot ko rito ang pakbet na niluto ko. Mainit init pa iyon dahil kakatapos ko lang naman magluto at nagbabalak pa lamang na kumain."Ahmm...h-hindi ka ba sa bahay kakain?" Nag-aalinlangan na tanong ko rito.Sa liit kasi ng kubo na tinitirhan nito, mahuhulaan talaga na sapat lamang iyon parang tulugan at pahingahan."Kung dinalhan mo na ako rito ng ulam, pa'no pa ako kakain sa bahay?" Pangongonsensya nito kaya naman
Paalam, Mask. I'll sail the ocean in sunset. Kahit mahirap maglayag, tatawirin ko ang malalaking alon para makausad. Tumigil ang tricycle ni Hector sa isang medyo may kalakihang bakuran. Malinis at maaliwalas tingnan ang harapan. Halatang nalilinis at naaalagaan ang mga bulaklak at halaman."Nabanggit ko sa'kin ni Madam Kristal na buntis daw kayo? Ako na lamang ang magbubuhat ng mga ito." Pagkadampot ko ng aking maleta ay agad agad nya iyong kinuha at ipinasok sa loob.Sumunod na lamang ako habang panay ang linga sa paligid. Maganda ang bahay na ito kumpara sa bahay namin sa Mindoro.Pagpasok ko sa loob, mabilis itong kumilos upang ipagsalin ako ng tubig."Dyan lang ako nakatira sa katabing kubo sa labas. Kaya kung may kailangan ka. Tumawag ka lang." Nagmamadali itong naghanda ng pagkain at ng mauupuan ko sa may salas."Malayo ba ang bayan rito?" Tanong ko nang marealize na wala nga pala akong dalang mga groceries at gamitin dito sa bahay."Malayo. Ihahatid kita kung mamimili ka." S
"Luhod." Kaagad naman akong kinabahan. Ngunit wala akong nagawa kundi ang sumunkd sa iniuutos nito. Naalala ko nong unang may nangyari sa amin. Malaki iyon, mahaba, at mataba. Alam ko kung anong ipapagawa nito na agad nagdulot ng hindi maipaliwanag na pakiramdam sa akin. "It's gonna take your breathe, baby." Wika nito habang iniipon ang buhok ko para makapitan. "P-pero....uhmmn..." napaungol ako nang maramdaman ko ang dulo ng kalalakihan nito na halos hindi magkasya sa bibig ko. Kapit nito ang mahaba kong buhok habang marahang idinidiin ang sarili sa bibig ko. "Uhmmn.." ungol ko nang maramdamang nangalahati na ito. "Play it with your tongue.." nanggigigil at may pagtitimpi na utos nito. Hindi ko na maintindihan ang init na nararamdaman ko dahil kasabay ng dila ko sa pagkalalaki nito ang pagkabasa ng pagkababae ko sa ibaba "Please...t-take me..."pagmamakaawa ko nang patuloy lang ito sa pagguide sa akin. Dinilaan ko ang dulo ng mahaba nitong sandata habang ang dalawang ka
"Mas masarap pag may edad na. Magaling na sa kama, sagad kung sagad pa. Hindi gaya ng mga bata ngayon..basta na makakalabit at makaputok. Tapos pagtapos, ano? Iiwanan kang parang layot na gulay." Yan ang araw-araw na napapakinggan ko sa tiya ko noong bata pa ako. Ganyan ang palagi nyang linyahan tuwing nasesermonan ako tungkol sa pagb-boyfriend. Hindi ko naman talaga sya kamag-anak. Inampon nya lang ako, binihisan, pinag-aral at binuhay. Ako si Lilienne Rhina Dela Merced, nag-aaral ako ng kursong nursing at ikalawang taon ko na ito sa kolehiyo. Mahirap lang ang pamumuhay namin ni Auntie. Bukod sa may iniinda rin itong sakit, ay wala na rin itong kamag-anak na natitira. Simula raw kasi nang lumayas ito sa kanila noong bata pa dahil sa amang malupit at mapagsamantala, wala na itong naging balita pa sa kanyang pamilya. Hindi rin ito naglakas loob na bumalik sa lugar nila. Dahil sa kahihiyan na pwede nitong idulot sa kanyang mga magulang dahil sa pagtatrabaho bilang isang babaeng baya...
Maligayang pagdating sa aming mundo ng katha - Goodnovel. Kung gusto mo ang nobelang ito o ikaw ay isang idealista,nais tuklasin ang isang perpektong mundo, at gusto mo ring maging isang manunulat ng nobela online upang kumita, maaari kang sumali sa aming pamilya upang magbasa o lumikha ng iba't ibang uri ng mga libro, tulad ng romance novel, epic reading, werewolf novel, fantasy novel, history novel at iba pa. Kung ikaw ay isang mambabasa, ang mga magandang nobela ay maaaring mapili dito. Kung ikaw ay isang may-akda, maaari kang makakuha ng higit na inspirasyon mula sa iba para makalikha ng mas makikinang na mga gawa, at higit pa, ang iyong mga gawa sa aming platform ay mas maraming pansin at makakakuha ng higit na paghanga mula sa mga mambabasa.
Comments