Novel-novel oleh luminouspenwp

PROFESSOR LUCAS ARCANDALE MONTREAL'S POV"Bro, pupunta ka ba sa club ngayon?" Tanong sa akin ni Brandon. Ang kaisa-isang anak ng kapatid ni papa."No sure, Brandon. I'm so sick of clubs, party, girls.." paliwanag ko at tinalikuran na ito. I didn't even bother to look at him in the first place. "Bro, sige na. Last na 'to. Suporta mo na lang sa club. Have mercy on me, brother." Patawa nito biro. Ngayon ang pagdiriwang ng ikalawang month ng kanilang bar business. At dahil mapilit ito. Wala na akong nagawa kundi sumama."Isa pa. Wala namang nakakapasok ron na taga Bethel High. It's safe. Don't worry." Paliwanag nito. Parte pa rin ng pangungumbinsi sa akin."You better be sure, Careñas." Banta ko rito.I immediately wore a long-sleeve polo, threw on my watch, and splashed on some scents all over my body. Before going downstairs for my bmw.Matao ang buong lugar. Saglit kong tiningala ang neon light na may nakaguhit na 'SparkleSoda'. Pangalan ng bar na si Brandon mismo ang nag-isip.Ihina

"S-sorry, Lilienne. Hindi ko sinasadya." Nakaupo ako sa garden. Hinihintay si Hector. Nang dumating si Aika, Kai, at Kristal."Ayos lang." Sagot ko at tsaka muling ibinalik ang paningin sa gate. Inaabangan ang pagdating ni Hector."Hindi namin alam. Sorry, Lilie." Si Kristal iyon. Marahan nitong hinahaplos ang balikat ko."Sorry kung hindi ka namin maintindihan noong mga panahong kailangan mo ng uunawa sa'yo." Dugsong ni Kristal at marahan akong niyakap muna sa likuran.Hindi na lamang ako umimik dahil alam ko na pipiyok lamang ako kung sakali.Ilang minuto pa ng paghihintay. Narinig ko na ang tunog ng tricycle ni Hector. Kaya naman mabilis akong bumaling sa gate. Pababa na ito ng tricycle. May mga dalang groceries at iba pang mga pinamili. "Your favorite." Salubong nito sabay abot ng slice ng dark forest cake na nakabalot pa."Nakita ko sa bayan. Naalala ko na paborito mo'to." Ngingiti-ngiti kong kinuha iyon kay Hector. Dati nakukwento ko lamang sa kanya na paborito ko ang dark for

Nagising ako dahil sa masakit na sikat ng araw na nagmumula sa siwang ng bintana sa kwarto. Napahikab ako at napaunat ng dalawang braso, matapos tingnang ang oras sa cellphone. Alas-syete pa lamang. Ngunit ang oang-umagang sikat ng araw ay kay sakit na sa balat. Nakakasilaw rin ito. Kaya bumangon na agad ako at dumiretso sa banyo upang gawin ang aking routine kada umaga.Walong buwan na ang tyan ko. At ramdam na ramdam ko na ang paghihirap. Lalo na at napakalaki na nito at mabigat. Mahirap yumuko o di kaya ay umupo dahil naiipit ang tiyan ko."Good mor--" hindi ko na naituloy ang sasabihin nang makita kung sino ang lalaking matyagang naghihintay sa sofa. Habang sa tapat nito ay nakaupo rin si Hector. Magkatinginan ang dalawa. Tila naglalaban ang mga isip sa tahimik ngunit puno ng tensyon na paraan.Sabay napatingin sa akin ang dalawa. Hindi agad ako nakapagsalita. Tila napako ako sa kinatatayuan ko habang ang lalamunan ay tila may bara at hindi na makapagsalita pa.In front of me is

"M-may pupuntahan ka ba?" Tanong ko rito. "Sa bayan lang." Sagot nito. At tuluyan ng umalis.Bigla akong nakaramdam ng panlalamig. Hindi ko alam kung may nasabi ba akong kakaiba. O may narinig ba ito sa video call namin nina Kristal kanina. Ilang oras akong naghintay sa hagdan ng kubo nito. Hanggang sa mapagod ako at bumalik na lamang sa loob ng bahay. Nanlalamig na rin ang niluto kong meryenda para rito. Mag-aalas-sais na nang dumating ito. May dala itong brown paper bag na hula ko ay tinapay na nabili sa bakery."Namasahero ka ba?" Nakangusong tanong ko rito. Lalapitan ko sana ito pero napaatras na lamang ako. Halatang umiiwas ito dahil sa halip na salubungin ako, dumiretso ito sa lamesa upang ilipat sa isang pinggan ang binili nito. "May hinatid ako sa kabilang baranggay. Medyo malayo kaya nagtagal." Sagot nito. Hinihiwa ang egg pie na dala. Inilagay nya iyon sa dalawang platito. Napatingin ako roon at napanguso. Upang pigilan ang pagtulo ng luha dahil pakiramdam ko. Kapag ma

"Mahal kita, Lilienne. Sobrang mahal. At hindi ko alam kung saang sulok ng mundo ako hahanap ng katulad mo, kung sakaling mawawala ka sa akin." Hindi ko alam ang isasagot. Tinitigan ako nito ngunit wala itong ginawang ibang hakbang upang mas lalong mapalapit ang mukha sa akin. Kaya napanatag ako.Akala ko dati. Biruan lamang ang lahat. Akala ko binobola lang ako ni Hector. Hindi ko alam na sa mga pinapakita nyang akala ko ay hindi ko seseryosohin, nahulog ako. Higit pa sa pagkahulog ko sa ama ng batang dinadala ko."Bulaklak para sa mahal na prinsesa." Nakaupo ako sa garden nang dumating ito. May dalang mga pulang rosas. Tinanggap ko naman iyon at inamoy. Hindi ko alam kung saan nya ito nakuha pero sobrang gusto ko iyon."Pinitas mo lang yata ito sa daan, Hector e." Pagsimangot ko. Kunwari malungkot."Binili ko iyan sa bayan. Nagustuhan mo?" Tanong nito at umupo sa harapan ko. May kinuha rin ito sa bulsa at iniabot sa akin.Pera iyon galing sa pamamasahero nya. Simula noong dumating

"P-para saan? Hindi mo kailangang ibigay sa akin iyan. Sa asawa mo na lang. Kapag umuwi ka sa inyo." "Dito ako kumakain. Wala naman akong share sa mga niluluto mong ulam. Ambag ko na iyan." Sagot nito. "H-hindi na. Libre na iyon." Sagot ko ulit. Hindi ko pa tinatanggap ang iniaabot nitong pera kaya nanatili iyon sa ere."Pandagdag para sa gastusin dito sa bahay, Lilienne." Pagmamatigas nito kaya napilitan akong tanggapin iyon. Inilagay ko iyon sa bulsa at ipinagpatuloy na ang pagkain."Wala akong asawa, Lilienne." Wika nito bago maupo sa tapat ko. Kumain na rin ako. At pagkatapos ay naghugas naman si Hector ng mga pinagkainan. Habang ako naman ay nanatili sa salas upang manood ng Tv."Akala ko ba gusto mo ng ginataang gabi? Ni hindi nabawasan iyong ininit ko." Wika nito nang makalapit sa salas. Dala ang isang platito na may sawsawan ng mangga. Umupo ito sa malayong bahagi ng sofa matapos ilagay sa mini table ang mangga at bagoong."Di ko na gusto non." Wala sa sarili kong sagot. Ku