"Yung pinapadala kong pera, nakakasapat ba sa gastusin para sa medication ng auntie mo?" Bungad ng lalaking di ko naman nakikita dahil sa blindfold na nasa mukha ko. Pinapunta nya ba ako rito para lang itanong iyon? "Oo, salamat." Medyo ackward tuloy dahil pareho kaming natahimik. Ang tanging nararamdaman ko lang kahit nakapiring ay ang malalagkit nitong titig. It's like I can imagine him even when blindfolded. "Na-late ka kanina?" Bulyaw nito pagkatapos ng mahabang katahimikan. "May ginagawa ka ba?" Tanong ko pabalik. "Wala. Just checking some files and papers." Sagot naman nito. Para kaming tangang nagbabatuhan lang ng tanong at sagot. "Bakit nandito ako? Nakapiring? Can I just take it off? Wala namang--" naputol ang sasabihin ko nang buhatin nya ako ay iupo sa kung saan man. Mabilis ang paghinga nya nang madikit sa leeg ko ang kanyang mukha habang binubuhat nya ako. "Wala namang sex? Ganon ba, Lilienne?" Sobrang init ng hininga nya. Ramdam ko rin ang magkabila nyang br
"Auntie, may pupuntahan kayo?" Tanong ko nang makasalubong si Auntie sa may bakuran. May dala-dala itong isang maliit na bag at bote ng tubig."May nakuha akong trabaho sa may kanto, stay-in ng one night. May kasalanan kasi roon at kailangan ng maghihugas ng mga plato." Masaya at tila proud pa nitong wika.Napatitig na lang ako rito at malungkot na napangiti. Soon, Auntie. Soon."Sayang din ang kikitain, Lilienne." "Auntie, may pera pa naman tayo. Ako na'ng bahala sa atin. Wag na kayo magtrabaho baka magkasakit pa kayo." "At ikaw naman ang napapasama? Katawan mo naman ang mapapasama kung di ako magtatrabaho, Lilienne." Naaawang wika nito sa akin. Kung titingnan mabuti, kitang-kita na ang katandaan sa hitsura ni Auntie simula nang maoperahan. Pero kahit na ganoon, maganda parin ito at maputi gaya ng dati. Mahilig pa rin sa mga kolorete, lipstick, at pampapula ng pisngi."Basta magmemessage kayo sakin kapag may di okay na nangyari, Auntie." Paalala ko habang iniayos ang tuwalya nito
Minabuti ko talagang gumising ng maaga sa araw na ito. Bukod sa kailangan kong pumasok ng maaga, eh kailangan ko ring bilhan ng mga gamot si Auntie para mamaya kapag uwian na ay di ko na kailangang maglakad papunta sa kabilang kanto, pagtapos ay babalik na naman sa kabila pang kanto papasok sa naman sa amin. Sakto. Bibili na rin ako ng pagkain, medyo nagugutom na din ako e. "Manong dalawang piraso po ng pandesal. 'Yung with cheese po." Buti na lang at may nakasalubong akong nagtitinda. Kakainin ko 'to habang nasa daan. Malayo-layo pa ang school dito pero maaga pa naman kaya lalakarin ko na lang siguro. "Manong, gawin nyo ng 6 yan." Wika ng lalaki sa likuran ko. Sabay abot ng one hundred pesos sa magpapandesal. "Sir!" Nagulat na sambit ko. Dahil ang alam ko hindi naman dito ang bahay nito. Tumalikod na ito kaya naman tanaw na tanaw ko ang kalaparan ng balikat nito at ang polong puti nito na halos yakap na yakap sa kanyang katawan. "Ma'am, sukli po." "Sa inyo na po, manong." P
Wala si Professor ngayon. Hindi ko rin alam kung paano sya haharapin kung sakali. After what hapenned on his car, hindi ako pumayag sa alok nito na ituloy sa bahay nito. Pagkatapos noon, ay mas pinili ko na magpahatid sa bahay. Mabuti na lamang at wala naman ang tiyahin ko kaya hindi ako nahirapang mag-isip pa ng ipapalusot. "You're fine here?" Tanong ni Professor Lucas nang maiparada ang kotse sa tapat ng maliit at gawa sa kahoy naming bahay."Y-yes. Thank you sa paghatid." Palabas na ako nang kotse nang maunahan ako nito sa paglabas. Sinundan ko naman ito ng tingin habang umiikot papunta sa kabilang gilid upang ipagbukas ako ng sasakyan.Kaya namang kinahapunan, usap-usapan sa mga kapitbahay ang nakakotseng naghatid umano sa'kin."Boyprend mo yun, Lilienne? Hindi mo man lamang ipinakilala sa akin." Si tiya nang malaman ang bali-balita."H-hindi ho, tiya. Professor ko po iyon. Wala pong pasok kaya umuwi na lang po ako." Pagsisinungaling ko..............."Hoy, Lilienne! Boyfriend
I shouldn't be crying. Dahil tama naman sila e, malandi naman talaga ako. Sino nga ba namang matinong babae ang papatol sa guro nito habang may kafubu na ibang lalaki. Pinalis ko ang luha ko habang naglalakad ako papauwi sa bahay. Hindi pwedeng makita ni auntie na ganito ang hitsura ko baka lalo lang mastress sa'kin iyon. Kahit pa maraming pera ang nabibigay ng lalaking iyon, di naman sapat iyon para makabili ako ng bagong cellphone. Tsaka mas kailangan ni Auntie Mirda iyon. Pag nakaipon siguro saka na lamang ako bibili ng bagong cellphone. Sa ngayon, mga gamot at pang-araw araw muna na gastusin ang paglalaanan ko ng pera galing sa kanya. Tsaka di naman habang buhay nakaasa ako sa pera nya. Paano na lang kung magsawa sya sa akin? Paano kung may ibang babaeng makakuha sa kanya? Iyong mas kaya syang paligayahin araw-gabi. O kaya. Paano kung maubos ang perang sinusustento nya sa akin? Posible naman iyon. "Oh, ang aga mo naman yata? At anong nangyari dyan sa uniform mo?" Bunga
I shouldn't be crying. Dahil tama naman sila e, malandi naman talaga ako. Sino nga ba namang matinong babae ang papatol sa guro nito habang may kafubu na ibang lalaki. Pinalis ko ang luha ko habang naglalakad ako papauwi sa bahay. Hindi pwedeng makita ni auntie na ganito ang hitsura ko baka lalo lang mastress sa'kin iyon. Kahit pa maraming pera ang nabibigay ng lalaking iyon, di naman sapat iyon para makabili ako ng bagong cellphone. Tsaka mas kailangan ni Auntie Mirda iyon. Pag nakaipon siguro saka na lamang ako bibili ng bagong cellphone. Sa ngayon, mga gamot at pang-araw araw muna na gastusin ang paglalaanan ko ng pera galing sa kanya. Tsaka di naman habang buhay nakaasa ako sa pera nya. Paano na lang kung magsawa sya sa akin? Paano kung may ibang babaeng makakuha sa kanya? Iyong mas kaya syang paligayahin araw-gabi. O kaya. Paano kung maubos ang perang sinusustento nya sa akin? Posible naman iyon. "Oh, ang aga mo naman yata? At anong nangyari dyan sa uniform mo?" Bunga
Wala si Professor ngayon. Hindi ko rin alam kung paano sya haharapin kung sakali. After what hapenned on his car, hindi ako pumayag sa alok nito na ituloy sa bahay nito. Pagkatapos noon, ay mas pinili ko na magpahatid sa bahay. Mabuti na lamang at wala naman ang tiyahin ko kaya hindi ako nahirapang mag-isip pa ng ipapalusot. "You're fine here?" Tanong ni Professor Lucas nang maiparada ang kotse sa tapat ng maliit at gawa sa kahoy naming bahay."Y-yes. Thank you sa paghatid." Palabas na ako nang kotse nang maunahan ako nito sa paglabas. Sinundan ko naman ito ng tingin habang umiikot papunta sa kabilang gilid upang ipagbukas ako ng sasakyan.Kaya namang kinahapunan, usap-usapan sa mga kapitbahay ang nakakotseng naghatid umano sa'kin."Boyprend mo yun, Lilienne? Hindi mo man lamang ipinakilala sa akin." Si tiya nang malaman ang bali-balita."H-hindi ho, tiya. Professor ko po iyon. Wala pong pasok kaya umuwi na lang po ako." Pagsisinungaling ko..............."Hoy, Lilienne! Boyfriend
Minabuti ko talagang gumising ng maaga sa araw na ito. Bukod sa kailangan kong pumasok ng maaga, eh kailangan ko ring bilhan ng mga gamot si Auntie para mamaya kapag uwian na ay di ko na kailangang maglakad papunta sa kabilang kanto, pagtapos ay babalik na naman sa kabila pang kanto papasok sa naman sa amin. Sakto. Bibili na rin ako ng pagkain, medyo nagugutom na din ako e. "Manong dalawang piraso po ng pandesal. 'Yung with cheese po." Buti na lang at may nakasalubong akong nagtitinda. Kakainin ko 'to habang nasa daan. Malayo-layo pa ang school dito pero maaga pa naman kaya lalakarin ko na lang siguro. "Manong, gawin nyo ng 6 yan." Wika ng lalaki sa likuran ko. Sabay abot ng one hundred pesos sa magpapandesal. "Sir!" Nagulat na sambit ko. Dahil ang alam ko hindi naman dito ang bahay nito. Tumalikod na ito kaya naman tanaw na tanaw ko ang kalaparan ng balikat nito at ang polong puti nito na halos yakap na yakap sa kanyang katawan. "Ma'am, sukli po." "Sa inyo na po, manong." P
"Auntie, may pupuntahan kayo?" Tanong ko nang makasalubong si Auntie sa may bakuran. May dala-dala itong isang maliit na bag at bote ng tubig."May nakuha akong trabaho sa may kanto, stay-in ng one night. May kasalanan kasi roon at kailangan ng maghihugas ng mga plato." Masaya at tila proud pa nitong wika.Napatitig na lang ako rito at malungkot na napangiti. Soon, Auntie. Soon."Sayang din ang kikitain, Lilienne." "Auntie, may pera pa naman tayo. Ako na'ng bahala sa atin. Wag na kayo magtrabaho baka magkasakit pa kayo." "At ikaw naman ang napapasama? Katawan mo naman ang mapapasama kung di ako magtatrabaho, Lilienne." Naaawang wika nito sa akin. Kung titingnan mabuti, kitang-kita na ang katandaan sa hitsura ni Auntie simula nang maoperahan. Pero kahit na ganoon, maganda parin ito at maputi gaya ng dati. Mahilig pa rin sa mga kolorete, lipstick, at pampapula ng pisngi."Basta magmemessage kayo sakin kapag may di okay na nangyari, Auntie." Paalala ko habang iniayos ang tuwalya nito
"Yung pinapadala kong pera, nakakasapat ba sa gastusin para sa medication ng auntie mo?" Bungad ng lalaking di ko naman nakikita dahil sa blindfold na nasa mukha ko. Pinapunta nya ba ako rito para lang itanong iyon? "Oo, salamat." Medyo ackward tuloy dahil pareho kaming natahimik. Ang tanging nararamdaman ko lang kahit nakapiring ay ang malalagkit nitong titig. It's like I can imagine him even when blindfolded. "Na-late ka kanina?" Bulyaw nito pagkatapos ng mahabang katahimikan. "May ginagawa ka ba?" Tanong ko pabalik. "Wala. Just checking some files and papers." Sagot naman nito. Para kaming tangang nagbabatuhan lang ng tanong at sagot. "Bakit nandito ako? Nakapiring? Can I just take it off? Wala namang--" naputol ang sasabihin ko nang buhatin nya ako ay iupo sa kung saan man. Mabilis ang paghinga nya nang madikit sa leeg ko ang kanyang mukha habang binubuhat nya ako. "Wala namang sex? Ganon ba, Lilienne?" Sobrang init ng hininga nya. Ramdam ko rin ang magkabila nyang br
"Mas masarap pag may edad na. Magaling na sa kama, sagad kung sagad pa. Hindi gaya ng mga bata ngayon..basta na makakalabit at makaputok. Tapos pagtapos, ano? Iiwanan kang parang layot na gulay." Yan ang araw-araw na napapakinggan ko sa tiya ko. Hindi ko naman talaga sya kamag-anak. Inampon nya lang ako, binihisan, pinag-aral at binuhay. Ako si Lilienne Rhina Dela Merced, nag-aaral ako ng kursong nursing at ikalawang taon ko na ito sa kolehiyo. Mahirap lang ang pamumuhay nina tiya. Bukod sa may iniinda rin itong sakit, ay wala na ring nga kamag-anak na kumikilala. Lumaki rin lang si Auntie sa isang bar at nang malugi ay pinabayaan na sila at hinayaang malugmok sa hirap. "Kaya ikaw Lilienne.. kung lalandi ka rin naman, don na sa mayayaman na pakalat kalat sa labas ng unibersidad na pinapasukan mo. Hindi iyong magjojowa ka ng palamunin pa." May pagkamuhi na wika nito sa 'palamunin pa'. "Wala nga hong boyfriend e" sagot ko naman. Dahil totoong focus ako sa pag-aaral ngayon. "Sus,