CHAPTER 6 Activities

I shouldn't be crying.

Dahil tama naman sila e, malandi naman talaga ako. Sino nga ba namang matinong babae ang papatol sa guro nito habang may kafubu na ibang lalaki.

Pinalis ko ang luha ko habang naglalakad ako papauwi sa bahay. Hindi pwedeng makita ni auntie na ganito ang hitsura ko baka lalo lang mastress sa'kin iyon.

Kahit pa maraming pera ang nabibigay ng lalaking iyon, di naman sapat iyon para makabili ako ng bagong cellphone. Tsaka mas kailangan ni Auntie Mirda iyon.

Pag nakaipon siguro saka na lamang ako bibili ng bagong cellphone. Sa ngayon, mga gamot at pang-araw araw muna na gastusin ang paglalaanan ko ng pera galing sa kanya.

Tsaka di naman habang buhay nakaasa ako sa pera nya.

Paano na lang kung magsawa sya sa akin? Paano kung may ibang babaeng makakuha sa kanya? Iyong mas kaya syang paligayahin araw-gabi.

O kaya. Paano kung maubos ang perang sinusustento nya sa akin? Posible naman iyon.

"Oh, ang aga mo naman yata? At anong nangyari dyan sa uniform mo?" Bungad sa akin ni auntie nang madatnan ki sya na nagliligpit ng mga damit na nilabhan.

"Nadulas ho kasi ako doon sa may fountain sa gilid ng school. N-nahulog ho ako sa may kanal dahil napasingit ho ang aking sapatos sa railings." Pagsisinungaling ko. Kapani-paniwala naman dahil mukha nga talaga akong nahulog sa kanal nang tumingin ako sa salamin na nasa kwarto.

Idagdag pa ang mahabang galos sa braso ko na ngayon ay medyo pumapasa na at nagkukulay ube.

"Sya nga pala, Auntie. Sabihin nyo po sa akin kapag paubos na po ang mga gamot nyo para maibili ko po ulit kayo." Basag ko sa katahimikan habang kumakain kami.

"Operado na ako, hindi ko naman na kailangan ng maraming mga gamot, Lilienne."

"Auntie naman. Alam nyo namang delikado parin kayo kahit naoperahan na kayo. Cancer po iyon, hindi basta-basta namamatay ang cells na nagdudulot ng cancer sa inyo. Lalo na po dito lang sa pilipinas kayo naoperahan."

"Hindi advanced ang mga gamit dito kaya dapat nag-iingat tayo, ha?" Pagpapatuloy ko na tinanguan lamang naman nya.

"Ayokong mawala kayo sa'kin, Auntie." Dahil hindi ko kaya. Hindi ko alam kung paano mabubuhay kapag nawala kayo.

Nginitian ko lang si Auntie dahil umuo na lang ito sa mga bilin ko.

Pagkatapos kumain ay ako na ang naghugas at nag-intindi sa lababo. Naggawa rin ako ng mga assignments and activities na kailangan ng ipasa bukas.

Medyo nakakapanibago dahil wala akong magamit na pangsearch online. Hindi rin ako makasagap ng balita sa gc tungkol sa mga gagawin bukas sa school. Magtatanong na lamang siguro ako kina Kristal.

Nananakit pa rin talaga ang mga balikat at braso ko dahil sa tatlong babaeng iyon.

...............

Nasa school na ako alas-syete pa lamang. Kung kelan maaga ako tsaka naman late si Sir Lucas. Hinayaan ko na lang, iniiwasan at ayoko rin naman syang makita o makausap. Nakakahiya ang ginawa namin sa kotse nong nakaraan.

Hindi ko pa rin makalimutan kung paano sobrang pagnanasa at pagkahumaling ang nakita ko sa mga mata nya nang araw na iyon.

Nadala lang ba sya sa sariling emosyon? O tawag lang iyon ng laman gaya na lang ng sitwasyin namin ng lalaking iyon?

Napakipit na lamang ako ng mga binti nang maimagine ulit kung paano ako hinalikan at fininger ni Sir Lucas sa loob ng kotse nya.

Napapaypay na lang ako ng mga kamay nang magawi ang tingin ko kay Sir Lucas na abala naman sa isinusulat sa white board.

Binaybay ko ang malapad nitong likuran. Halatang-halata ang hulma ng katawan nito sa fitted polo na suot. Nakatack-in iyon sa itim nyang pantalon na kapit na kapit naman sa medyo malaki nitong pwet.

'Ms. Dela Merced, solve this on the board." Utos nito nang di tumitingin sa akin. Tila alam na present talaga ako ngayon.

Marahan akong tumayo at pumunta sa unahan. Iniabot naman nito ang pentel pen at tsaka tumayo sa mismong likuran ko, pinapanood ang pagsosolve ko.

"Come on my office after class." Mahinang saad nito sapat lamang upang mapakinggan ko.

"For what, s-sir?"

"Let's talk."

"Nag-uusap na tayo ngayon sir." Pilit kung ifinufocus ang sarili ko sa pagsosolve pero hindi ko magawa dahil sa presensya nya.

Naramdaman ko naman syang tumalikod sa'kin at may isinulat sa kabilang board kaya naman nakafocus ako sa pagsasagot.

"Solve this on your notebook. You may leave once done." Anunsyo nito sa buong klase.

Wala pang ilang minuto nang matapos at makaalis ang buong klase. Naiwan naman ako na patapos pa lang sa pagsosolve.

Napansin ko naman na nagliligpit na sya ng mga gamit nya kaya ganoon rin ang ginawa ko.

"Solve this first. And follow me on my office, Ms. Dela Merced." Maawtoridad nyang utos.

...............

"Ano girl? How's your bruises? Magaling na?" Nasa canteen kami ngayon. Nakita ko kanina na papunta si Kai sa office ni Sir kaya pinadala ko na lamang dito ang mga activity ko.

Tsaka isa pa baka masermonan lang ako non dahil hindi ako nakauniform ngayon.

Pinili ko talagang magjacket para matabunan ang mga galos ko na medyo nag-ube na dahil sobrang bugbog.

"O-okay lang. Wala 'to." Sagot ko dahil nawawala na naman ang diwa ko dahil sa mga iniisip.

"Eh bat nakajacket ka ngayon? Nagpasa ba?" Tanong ni Kristal habang itinataas ang manggas ng jacket ko.

Napa "owww" lang naman ito nang makita ang medyo namasa kong galos.

"Mabuti na rin na di ka nagpunta sa office ni Sir Lucas, baka makapatay lamang iyon." Pabulong ni Nadine.

"Ha? Anong sabi mo, Nads?" Tanong ko dahil di ko naunawaan ang sinasabi nito. Sobrang ingat din kasi sa loob ng canteen.