Please do comment or vote po. Maraming Salamat po. God Bless everyone.
"I prepared a din-ner for u-s." Nahihirapan nitong paliwanag dahil sa pagpipigil.Dinner? Naghanda sya ng dinner? Pero gusto kong iba ang kainin. Mas lalo lang akong nasasabik tuwing gumagalaw ako sa ibabaw nya at natatamaan noon ang malaking bukol sa gita ng pantalong suot nya."Pero gusto kong lollipop," pagpapaawa ko habang gumigiling sa itaas nya."D@mn! When did you learn to flirt back like that?" Halos pabulong at hirap nitong bulong sa gilid ng tainga ko. Habang ang isang kamay ay pinipigilan ang mga kamay ko na hubarin ang sinturon ng suot nitong pants.Napapaungol naman ako tuwing natatamaan ng kanya ang pagkababae ko. Bigla akong nairita sa palda na suot ko at sa pagloob ko kaya naman bahagya akong nagpumiglas sa pagkakakapit nya sa mga kamay ko.Mabilis kong nahubad ang palda at ang suot kong panty na may ribbon lace lang sa magkabilang gilid kaya madaling maalis.Wala na akong saplot pang-ibaba ngayon at dinig na dinig ko ang ilang beses na pagmumura ni Mask habang pinipi
Marahan kong pinahid ang luha na tumulo na pala sa pisngi ko. HAHA ang hina ko naman. Bakit ba ako umiiyak.Totoo namang mahirap lang ako e. Ano namang laban ko sa kanya. Mayaman. Maganda. Tapos nabibili ang mga gustong bilhin."Sana di na kita makitang kasama sya, Lilienne." Sa wakas ay humarap na ito sa'kin. Nginitian ako nito pero halata namang pinipilit nya lang iyon. Hindi ko makitaan ng kabaitan ang mga mata nya. Tumayo sya at nawala na sa gitna ng mga kumpol ng estudyante na papunta sa kani-kanilang classroom.Marahas kong pinunas ang luha sa pisngi ko at tumayo na rin."Sorry, Lienne. Nauna na ako pero nagchat naman ako sa'yo. Di mo ba nakita?" Tanong ni Kristal na hindi ko naman masyadong naunawaan. Tumango na lang ako. Habang si Nadine naman ay nasa huling upuan at nakatingin lang sa mismong unahan.Umupo na lang ako at kumuha ng notebook."Who among all of you still remember our topic last friday?" Tanong ni Sir Lucas. Tiningnan ko lang ito ng hindi alam ang iisipin. Sa si
"In any possible ways." Bulong nito bago bumaling sa akin.'I'll take good care of Lilienne. Duh! Sinasaktan mo nga ako ngayon.' Hindi ko na isinatinig pa iyon. "Huwag mong pangakuan si Auntie ng mga bagay na ngayon pa lang di na matupad. Hindi ko kailangan ng tagapag-alaga..lalo na kung ikaw." Mukhang nasaktan ko yata ito kaya walang paalam na umalis sa tabi ko.Nilampasan lang nito si Nadine na tila naman nagulat sa ginawa ni Sir Lucas. Dire-diretso ito sa dalang kotse at marahas iyong pinaharurot.Nanatili akong nakatayo sa may unahan. Pinapanood ang pag-alis nito. Habang nakikita ko sa gilid ng mata ko ang galit na galit na si Nadine. Parang uusok na ang ilong nito sa inis. "Anong ginawa mo, Lilienne?" Gigil na tanong nito sa'kin."Bakit hindi sya ang tanungin mo kung anong sinabi nya sa'kin?" Balik ko dito. Natahimik naman ito saglit at tila nalito sa sasabihin."Naaawa lang s-sayo si Luke. Kaya don't think of any sensual feelings connected with that." May diin na pagkasabi ni
A pleasant day, Luminaires. A little problem has occured while I was reviewing my novel. I found that using only Lilienne's POV made the story feel dreary and dull. As an author, I'm committed to giving my readers the best possible experience. I want my readers the finest service that I could offer. So I have made some changes on my novel. Chapter 1-16 are Lilienne Rhina Dela Merced's POV Chapter 17-20 are either Lucas, Lilienne and Lilienne's Friends POV Chapter 21-30 are Professor Lucas Arcandale Montreal's POV, Lilienne's POV and Lilienne's Friends POV. To avoid any confusion, I will clearly indicate whose POV each chapter is from. I AM HOPEFULLY ASKING FOR UNDERSTANDING AND SUPPORT. THANK YOU SO MUCH, GNOVEL FAM! -luminouspenwp
Buhay prinsesa talaga ako ngayong gabi. Nasa kutsyon kaming lahat na nilatag ni Kristal kanina. Si Julius at ang kaibigan pa nitong gay ay nasa sofa. Nilalantakan ang spaghetti na hindi namin naubos kanina.Buti na lamang at hindi iyong pizza ang kinain nila ngayon. Hindi ko alam kung panis na ba iyon o sadyang iba lang ang amoy.Nagsuka na naman ako kanina habang kumakain kami. May naamoy kasi akong pabango na parang ang sakit sa ilong. "Lilie, magpacheck-up ka na kaya. Kakaiba na kasi yang pagsusuka mo at cravings." Suhestyon ni Kai kaya naman napatingin ako rito."Baka nanibago lang ako sa mga luto. Si auntie kasi ang nagluluto palagi sa amin." Sagot ko dito pagkatapos ay ibinalik ang atensyon sa pinapanood na kdrama."Hindi, Liliee. I think..buntis ka." Nawala ang focus ko sa tv nang pailang beses na magproseso sa isip ko ang sinabi ni Kai."A-ako? B-buntis?" Naguguluhang tanong ko. "Lilie, may morning sickness ka diba sabi mo?.." si Kai pa rin iyon. Walang imik sina Kristal sa
Lucas Arcandale Montreal's PovI hugged her tight, wishing I could have her like this for more than infinity.Mas hinigpitan ko pa lalo iyon nang maramdamang nagpupumiglas ako. I wanna feel her. I wanna know if she's okay. If she's doing great. If she's missing her auntie, it's okay, I wanna know. I wanna know everything that hids behind every reaction she forms in her beautiful face. I wann every inch of her. Every fantasy, every jealousy, everything.Nang makita ko gaano sya kaattracted sa akin habang nagkaklase. Not gonna brag about it but it feels surreal. It feels unusual but I craves for it. I literally craves for more than just her fantasy of me. I want it real."Titigan mo ulit ako gaya ng pagtitig mo sa akin kanina." I'm sure I'm not dreaming. I clearly saw her fantasizing me."S-sir... uuwi na po ako." Mauutal nitong paalam tila nahihirapan sa higpit ng pagkakayakap ko dito.Marahan kong kinalas iyon. Pero hindi ko hinayaan makaalis ito sa bisig ko. Ikinulong ko ito gamit a
Medyo tinanghali ako ng gising kaya naman halos magmadali ako sa pagligo at pagbibihis. Hindi na rin ako halos nagmake-up dahil kung gagawin ko ay baka tapos na ang klase bago pa ako makarating sa campus. Swerte naman dahil may tricycle akong naabutan sa kanto. Saktong papaalis na ito kaya hindi na ako nainip pa sa paghihintay. "Thank you, Manong. Keep the change po. Late na po ako e." Nagmamadaling saad ko dito dahil nakita ko itong naghahalwat pa ng kanyang bulsa na puro buong bente ang laman. Nagsalita pa ito pero hindi ko na naintindihan pa. Pagkadating na pagkadating, nakita kong wala namang mga estudyante pa kaya naupo muna ako sa upuan ko. Nakakapagtaka dahil walang mga estudyante. Meyerkules pa lang at wala namang nasabi sina Kristal na walang pasok. Mag-oopen nga muna ako ng messenger. Pagkabukas ko agad namang nagpop-up sa screen ang mga messages nina Kai at Kristal. Kai: Lilie, wag ka na munang pumasok. P. E. ang ikaklase today. Nagpalit sina Ma'am Aina at Sir L
PROFESSOR LUCAS ARCANDALE MONTREAL'S POV "TANGINA NAMAN, LUCAS! Lulugihin mo ang negosyo ko." Brandon shot back in sarcasm. Matapos kung hingin ang profile ni Lilienne at ang mga impormasyon tungkol dito. "How much more do you need?" Tanong ko rito habang pinapasadahan ang picture sa profile nito na nakaprint sa isang bond paper. "Nagpapatawa ka ba, Bro? Halos bilhin mo itong bar sa bidding kahapon." Mangha nitong wika habang pabalik-balik sa harapan ko. "Yun naman pala. Then lemme have that girl." Walang halong pagbibiro na wika ko. Kinabukasan, inagahan ko ang pagpunta sa opisina ni Brandon. Dahil pagkatapos ng gabing iyon, hindi ko na muling nakita pa ang babae sa bar. Nalaman ko na lamang na contractual ang ipinunta nito sa bar. Ito ang magdedesisyon kung kelan nito kailangan ng pera tsaka lamang ito pupunta sa Sparkle Soda. That's a clever play. She's the one who seems to be managing things around here. Taking Brandon as a puppet of his own show. Napangiti ako.
PROFESSOR LUCAS ARCANDALE MONTREAL'S POV"Bro, pupunta ka ba sa club ngayon?" Tanong sa akin ni Brandon. Ang kaisa-isang anak ng kapatid ni papa."No sure, Brandon. I'm so sick of clubs, party, girls.." paliwanag ko at tinalikuran na ito. I didn't even bother to look at him in the first place. "Bro, sige na. Last na 'to. Suporta mo na lang sa club. Have mercy on me, brother." Patawa nito biro. Ngayon ang pagdiriwang ng ikalawang month ng kanilang bar business. At dahil mapilit ito. Wala na akong nagawa kundi sumama."Isa pa. Wala namang nakakapasok ron na taga Bethel High. It's safe. Don't worry." Paliwanag nito. Parte pa rin ng pangungumbinsi sa akin."You better be sure, Careñas." Banta ko rito.I immediately wore a long-sleeve polo, threw on my watch, and splashed on some scents all over my body. Before going downstairs for my bmw.Matao ang buong lugar. Saglit kong tiningala ang neon light na may nakaguhit na 'SparkleSoda'. Pangalan ng bar na si Brandon mismo ang nag-isip.Ihina
"S-sorry, Lilienne. Hindi ko sinasadya." Nakaupo ako sa garden. Hinihintay si Hector. Nang dumating si Aika, Kai, at Kristal."Ayos lang." Sagot ko at tsaka muling ibinalik ang paningin sa gate. Inaabangan ang pagdating ni Hector."Hindi namin alam. Sorry, Lilie." Si Kristal iyon. Marahan nitong hinahaplos ang balikat ko."Sorry kung hindi ka namin maintindihan noong mga panahong kailangan mo ng uunawa sa'yo." Dugsong ni Kristal at marahan akong niyakap muna sa likuran.Hindi na lamang ako umimik dahil alam ko na pipiyok lamang ako kung sakali.Ilang minuto pa ng paghihintay. Narinig ko na ang tunog ng tricycle ni Hector. Kaya naman mabilis akong bumaling sa gate. Pababa na ito ng tricycle. May mga dalang groceries at iba pang mga pinamili. "Your favorite." Salubong nito sabay abot ng slice ng dark forest cake na nakabalot pa."Nakita ko sa bayan. Naalala ko na paborito mo'to." Ngingiti-ngiti kong kinuha iyon kay Hector. Dati nakukwento ko lamang sa kanya na paborito ko ang dark for
Nagising ako dahil sa masakit na sikat ng araw na nagmumula sa siwang ng bintana sa kwarto. Napahikab ako at napaunat ng dalawang braso, matapos tingnang ang oras sa cellphone. Alas-syete pa lamang. Ngunit ang oang-umagang sikat ng araw ay kay sakit na sa balat. Nakakasilaw rin ito. Kaya bumangon na agad ako at dumiretso sa banyo upang gawin ang aking routine kada umaga.Walong buwan na ang tyan ko. At ramdam na ramdam ko na ang paghihirap. Lalo na at napakalaki na nito at mabigat. Mahirap yumuko o di kaya ay umupo dahil naiipit ang tiyan ko."Good mor--" hindi ko na naituloy ang sasabihin nang makita kung sino ang lalaking matyagang naghihintay sa sofa. Habang sa tapat nito ay nakaupo rin si Hector. Magkatinginan ang dalawa. Tila naglalaban ang mga isip sa tahimik ngunit puno ng tensyon na paraan.Sabay napatingin sa akin ang dalawa. Hindi agad ako nakapagsalita. Tila napako ako sa kinatatayuan ko habang ang lalamunan ay tila may bara at hindi na makapagsalita pa.In front of me is
"M-may pupuntahan ka ba?" Tanong ko rito. "Sa bayan lang." Sagot nito. At tuluyan ng umalis.Bigla akong nakaramdam ng panlalamig. Hindi ko alam kung may nasabi ba akong kakaiba. O may narinig ba ito sa video call namin nina Kristal kanina. Ilang oras akong naghintay sa hagdan ng kubo nito. Hanggang sa mapagod ako at bumalik na lamang sa loob ng bahay. Nanlalamig na rin ang niluto kong meryenda para rito. Mag-aalas-sais na nang dumating ito. May dala itong brown paper bag na hula ko ay tinapay na nabili sa bakery."Namasahero ka ba?" Nakangusong tanong ko rito. Lalapitan ko sana ito pero napaatras na lamang ako. Halatang umiiwas ito dahil sa halip na salubungin ako, dumiretso ito sa lamesa upang ilipat sa isang pinggan ang binili nito. "May hinatid ako sa kabilang baranggay. Medyo malayo kaya nagtagal." Sagot nito. Hinihiwa ang egg pie na dala. Inilagay nya iyon sa dalawang platito. Napatingin ako roon at napanguso. Upang pigilan ang pagtulo ng luha dahil pakiramdam ko. Kapag ma
"Mahal kita, Lilienne. Sobrang mahal. At hindi ko alam kung saang sulok ng mundo ako hahanap ng katulad mo, kung sakaling mawawala ka sa akin." Hindi ko alam ang isasagot. Tinitigan ako nito ngunit wala itong ginawang ibang hakbang upang mas lalong mapalapit ang mukha sa akin. Kaya napanatag ako.Akala ko dati. Biruan lamang ang lahat. Akala ko binobola lang ako ni Hector. Hindi ko alam na sa mga pinapakita nyang akala ko ay hindi ko seseryosohin, nahulog ako. Higit pa sa pagkahulog ko sa ama ng batang dinadala ko."Bulaklak para sa mahal na prinsesa." Nakaupo ako sa garden nang dumating ito. May dalang mga pulang rosas. Tinanggap ko naman iyon at inamoy. Hindi ko alam kung saan nya ito nakuha pero sobrang gusto ko iyon."Pinitas mo lang yata ito sa daan, Hector e." Pagsimangot ko. Kunwari malungkot."Binili ko iyan sa bayan. Nagustuhan mo?" Tanong nito at umupo sa harapan ko. May kinuha rin ito sa bulsa at iniabot sa akin.Pera iyon galing sa pamamasahero nya. Simula noong dumating
"P-para saan? Hindi mo kailangang ibigay sa akin iyan. Sa asawa mo na lang. Kapag umuwi ka sa inyo." "Dito ako kumakain. Wala naman akong share sa mga niluluto mong ulam. Ambag ko na iyan." Sagot nito. "H-hindi na. Libre na iyon." Sagot ko ulit. Hindi ko pa tinatanggap ang iniaabot nitong pera kaya nanatili iyon sa ere."Pandagdag para sa gastusin dito sa bahay, Lilienne." Pagmamatigas nito kaya napilitan akong tanggapin iyon. Inilagay ko iyon sa bulsa at ipinagpatuloy na ang pagkain."Wala akong asawa, Lilienne." Wika nito bago maupo sa tapat ko. Kumain na rin ako. At pagkatapos ay naghugas naman si Hector ng mga pinagkainan. Habang ako naman ay nanatili sa salas upang manood ng Tv."Akala ko ba gusto mo ng ginataang gabi? Ni hindi nabawasan iyong ininit ko." Wika nito nang makalapit sa salas. Dala ang isang platito na may sawsawan ng mangga. Umupo ito sa malayong bahagi ng sofa matapos ilagay sa mini table ang mangga at bagoong."Di ko na gusto non." Wala sa sarili kong sagot. Ku
Kinabukasan, maaga akong nagising. Naligo na ako at nagbihis ng pang-alis bago lumabas ng kwarto. Binabalak ko magluto ng sinigang na karneng baboy. Marami pa naman akong biniling ulam na nasa ref. Nakapagluto na ako pero hindi ko pa rin nakikita si Hector sa labas. Tanging tricycle lang nito na nasa garahe ang natatanaw mula rito sa salas.Kaya naman lumabas na ako at pinuntahan ito sa kanyang kubo. Sakto naman na naabutan ko itong nakaupo sa hagdan ng kanyang kubo habang nagkakape.Hindi ko ginustong mamalayan nito ang paglapit ko. Ngunit malayo pa lamang ay nakatitig na ito sa paglalakad ko tila inaantay ang paglapit ko."Nakapagluto na ako ng ulam." Panimula ko rito. "Sinigang na baboy?" Tanong nito bago tumayo at ipinatong lamang ang tasa sa hamba malapit sa pintuan ng kubo."Amoy ko rito." Dugsong nito dahil halata ang pagtataka sa hitsura ko.Nagsimula na akong maglakad pabalik dahil naglakad na rin ito kasunod ko."Nakaayos ka yata ng bihis ngayon? May pupuntahan ka?" Tanong
"May sinusweldo ako sa pagbabantay sa bahay na ito kaya kasama na roon ang pagbabantay sa nakatira rito." Sagot nito na hindi ko na tinutulan. Tumango-tango na lamang ako at ipinagpatuloy ang ginagawa.Napuno ko ng mga gulay at prutas ang ref. Nang makontento, kinuha ko naman ang karne at nilinis bago inilagay sa ref.Magluluto naman ako ng ulam para ngayong gabi. Nagkarne na ako kanina kaya siguro at pakbet na lamang ang lulutuin ko."Hector?.." tawag ko nang makalapit sa pintuan ng kubo nito. Bukas ang ilaw sa loob kaya alam kong nandito lang ito."Nagluto ako ng ulam." Iniabot ko rito ang pakbet na niluto ko. Mainit init pa iyon dahil kakatapos ko lang naman magluto at nagbabalak pa lamang na kumain."Ahmm...h-hindi ka ba sa bahay kakain?" Nag-aalinlangan na tanong ko rito.Sa liit kasi ng kubo na tinitirhan nito, mahuhulaan talaga na sapat lamang iyon parang tulugan at pahingahan."Kung dinalhan mo na ako rito ng ulam, pa'no pa ako kakain sa bahay?" Pangongonsensya nito kaya naman