Thank you very much po sa mga magcocomment at magv-vote. Para mas lalo pong ganahan na mag-update si Author. Feel free to comment anything. Highly appreaciated po.
"Luhod." Kaagad naman akong kinabahan. Ngunit wala akong nagawa kundi ang sumunkd sa iniuutos nito. Naalala ko nong unang may nangyari sa amin. Malaki iyon, mahaba, at mataba. Alam ko kung anong ipapagawa nito na agad nagdulot ng hindi maipaliwanag na pakiramdam sa akin. "It's gonna take your breathe, baby." Wika nito habang iniipon ang buhok ko para makapitan. "P-pero....uhmmn..." napaungol ako nang maramdaman ko ang dulo ng kalalakihan nito na halos hindi magkasya sa bibig ko. Kapit nito ang mahaba kong buhok habang marahang idinidiin ang sarili sa bibig ko. "Uhmmn.." ungol ko nang maramdamang nangalahati na ito. "Play it with your tongue.." nanggigigil at may pagtitimpi na utos nito. Hindi ko na maintindihan ang init na nararamdaman ko dahil kasabay ng dila ko sa pagkalalaki nito ang pagkabasa ng pagkababae ko sa ibaba "Please...t-take me..."pagmamakaawa ko nang patuloy lang ito sa pagguide sa akin. Dinilaan ko ang dulo ng mahaba nitong sandata habang ang dalawang ka
Paalam, Mask. I'll sail the ocean in sunset. Kahit mahirap maglayag, tatawirin ko ang malalaking alon para makausad. Tumigil ang tricycle ni Hector sa isang medyo may kalakihang bakuran. Malinis at maaliwalas tingnan ang harapan. Halatang nalilinis at naaalagaan ang mga bulaklak at halaman."Nabanggit ko sa'kin ni Madam Kristal na buntis daw kayo? Ako na lamang ang magbubuhat ng mga ito." Pagkadampot ko ng aking maleta ay agad agad nya iyong kinuha at ipinasok sa loob.Sumunod na lamang ako habang panay ang linga sa paligid. Maganda ang bahay na ito kumpara sa bahay namin sa Mindoro.Pagpasok ko sa loob, mabilis itong kumilos upang ipagsalin ako ng tubig."Dyan lang ako nakatira sa katabing kubo sa labas. Kaya kung may kailangan ka. Tumawag ka lang." Nagmamadali itong naghanda ng pagkain at ng mauupuan ko sa may salas."Malayo ba ang bayan rito?" Tanong ko nang marealize na wala nga pala akong dalang mga groceries at gamitin dito sa bahay."Malayo. Ihahatid kita kung mamimili ka." S
"May sinusweldo ako sa pagbabantay sa bahay na ito kaya kasama na roon ang pagbabantay sa nakatira rito." Sagot nito na hindi ko na tinutulan. Tumango-tango na lamang ako at ipinagpatuloy ang ginagawa.Napuno ko ng mga gulay at prutas ang ref. Nang makontento, kinuha ko naman ang karne at nilinis bago inilagay sa ref.Magluluto naman ako ng ulam para ngayong gabi. Nagkarne na ako kanina kaya siguro at pakbet na lamang ang lulutuin ko."Hector?.." tawag ko nang makalapit sa pintuan ng kubo nito. Bukas ang ilaw sa loob kaya alam kong nandito lang ito."Nagluto ako ng ulam." Iniabot ko rito ang pakbet na niluto ko. Mainit init pa iyon dahil kakatapos ko lang naman magluto at nagbabalak pa lamang na kumain."Ahmm...h-hindi ka ba sa bahay kakain?" Nag-aalinlangan na tanong ko rito.Sa liit kasi ng kubo na tinitirhan nito, mahuhulaan talaga na sapat lamang iyon parang tulugan at pahingahan."Kung dinalhan mo na ako rito ng ulam, pa'no pa ako kakain sa bahay?" Pangongonsensya nito kaya naman
Kinabukasan, maaga akong nagising. Naligo na ako at nagbihis ng pang-alis bago lumabas ng kwarto. Binabalak ko magluto ng sinigang na karneng baboy. Marami pa naman akong biniling ulam na nasa ref. Nakapagluto na ako pero hindi ko pa rin nakikita si Hector sa labas. Tanging tricycle lang nito na nasa garahe ang natatanaw mula rito sa salas.Kaya naman lumabas na ako at pinuntahan ito sa kanyang kubo. Sakto naman na naabutan ko itong nakaupo sa hagdan ng kanyang kubo habang nagkakape.Hindi ko ginustong mamalayan nito ang paglapit ko. Ngunit malayo pa lamang ay nakatitig na ito sa paglalakad ko tila inaantay ang paglapit ko."Nakapagluto na ako ng ulam." Panimula ko rito. "Sinigang na baboy?" Tanong nito bago tumayo at ipinatong lamang ang tasa sa hamba malapit sa pintuan ng kubo."Amoy ko rito." Dugsong nito dahil halata ang pagtataka sa hitsura ko.Nagsimula na akong maglakad pabalik dahil naglakad na rin ito kasunod ko."Nakaayos ka yata ng bihis ngayon? May pupuntahan ka?" Tanong
"P-para saan? Hindi mo kailangang ibigay sa akin iyan. Sa asawa mo na lang. Kapag umuwi ka sa inyo." "Dito ako kumakain. Wala naman akong share sa mga niluluto mong ulam. Ambag ko na iyan." Sagot nito. "H-hindi na. Libre na iyon." Sagot ko ulit. Hindi ko pa tinatanggap ang iniaabot nitong pera kaya nanatili iyon sa ere."Pandagdag para sa gastusin dito sa bahay, Lilienne." Pagmamatigas nito kaya napilitan akong tanggapin iyon. Inilagay ko iyon sa bulsa at ipinagpatuloy na ang pagkain."Wala akong asawa, Lilienne." Wika nito bago maupo sa tapat ko. Kumain na rin ako. At pagkatapos ay naghugas naman si Hector ng mga pinagkainan. Habang ako naman ay nanatili sa salas upang manood ng Tv."Akala ko ba gusto mo ng ginataang gabi? Ni hindi nabawasan iyong ininit ko." Wika nito nang makalapit sa salas. Dala ang isang platito na may sawsawan ng mangga. Umupo ito sa malayong bahagi ng sofa matapos ilagay sa mini table ang mangga at bagoong."Di ko na gusto non." Wala sa sarili kong sagot. Ku
"Mahal kita, Lilienne. Sobrang mahal. At hindi ko alam kung saang sulok ng mundo ako hahanap ng katulad mo, kung sakaling mawawala ka sa akin." Hindi ko alam ang isasagot. Tinitigan ako nito ngunit wala itong ginawang ibang hakbang upang mas lalong mapalapit ang mukha sa akin. Kaya napanatag ako.Akala ko dati. Biruan lamang ang lahat. Akala ko binobola lang ako ni Hector. Hindi ko alam na sa mga pinapakita nyang akala ko ay hindi ko seseryosohin, nahulog ako. Higit pa sa pagkahulog ko sa ama ng batang dinadala ko."Bulaklak para sa mahal na prinsesa." Nakaupo ako sa garden nang dumating ito. May dalang mga pulang rosas. Tinanggap ko naman iyon at inamoy. Hindi ko alam kung saan nya ito nakuha pero sobrang gusto ko iyon."Pinitas mo lang yata ito sa daan, Hector e." Pagsimangot ko. Kunwari malungkot."Binili ko iyan sa bayan. Nagustuhan mo?" Tanong nito at umupo sa harapan ko. May kinuha rin ito sa bulsa at iniabot sa akin.Pera iyon galing sa pamamasahero nya. Simula noong dumating
"M-may pupuntahan ka ba?" Tanong ko rito. "Sa bayan lang." Sagot nito. At tuluyan ng umalis.Bigla akong nakaramdam ng panlalamig. Hindi ko alam kung may nasabi ba akong kakaiba. O may narinig ba ito sa video call namin nina Kristal kanina. Ilang oras akong naghintay sa hagdan ng kubo nito. Hanggang sa mapagod ako at bumalik na lamang sa loob ng bahay. Nanlalamig na rin ang niluto kong meryenda para rito. Mag-aalas-sais na nang dumating ito. May dala itong brown paper bag na hula ko ay tinapay na nabili sa bakery."Namasahero ka ba?" Nakangusong tanong ko rito. Lalapitan ko sana ito pero napaatras na lamang ako. Halatang umiiwas ito dahil sa halip na salubungin ako, dumiretso ito sa lamesa upang ilipat sa isang pinggan ang binili nito. "May hinatid ako sa kabilang baranggay. Medyo malayo kaya nagtagal." Sagot nito. Hinihiwa ang egg pie na dala. Inilagay nya iyon sa dalawang platito. Napatingin ako roon at napanguso. Upang pigilan ang pagtulo ng luha dahil pakiramdam ko. Kapag ma
"Hiii!" Masiglang salubong nito kay Lucas nang makalapit ito sa sinibg table. Yumakap pa ito at nagbeso. Sa mismong harap ko pa talaga."Aina." Natatawa at medyo kinakabahan na wika ni Lucas. Mukhang hindi nito inaasahan ang pagdating ng babae.Napairap ako at itinuon ang paningin sa pagkain."May bisita ka pala? Sabay pa kami." Natatawang wika nito. Sina-side eye ako at tila nagtatanong kay Lucas kung bakit ako nasa bahay nito."Malamang. Ako ang asawa e. Saan ako titira?" Naiiritang bulong ko na narinig yata ni Lucas kaya natawa ito at napahawak sa batok."Yeah, bumibisita." Wika nito sa isang masayang tono. Hindi nag-abalang ipaghila ng upuan ang babae. Kaya naman bahagyang napataas ang gilid ng labi ko at napangiti ng lihim."Sir, kain na po." Wika ni Yaya Mely. "Good morning, Madam Aina." Bati nito."Isang pinggan pa nga, Manang. Thanks." Wika nito. Halatang hindi nagugustuhan na naroon ako at nagdidinner.Mas lalong hindi ko gusto na nandito sya."So, tuloy ba tayo sa enchanted
4 YEARS LATER... "Kaizer, baby.. come here." Tawag ko sa anak namin ni Lucas. Mabilis nitong natukoy kung nasaan ako at agad na lumapit. Masigla at puno ng buhay ang inosente nitong mukha. Umupo ako upang maging kapantay lang nito. "Where's your daddy, hmm? Bakit iniwan ka rito sa gilid ng pool?" Tanong ko rito. Inayos ang buhok na halos umabot na sa pilikmata nito. Pinagpawisan ito kakalaro. "I miss you, Mommy.." mahigpit na yakap nito sa akin. Niyakap ko rin ito. At hinaplos ang buhok. "I miss you, too, baby. I miss you too.." buong pananabik na wika ko rito. Natanaw ko naman ang tumatakbong si Cassady papalapit sa akin. "Mommyyyy!" Sigaw nito at sinalubong ako ng mahigpit na yakap. "I miss you, mommy. Dito ka ba magdidinner?" Tanong nito habang yakap ako mg mahigpit. Nagsisiksikan sila ni Kaizer sa dibdib ko. "I miss you, too. May mga pasalubong ako. Come, let's open it." Masiglang aya ko sa dalawa. Pinalis ang kaunting luha na tumulo sa pisngi ko.
"Umalis ka na." Sinimangutan ko si Hector nang sabihin nya iyon. Papaalis na kami. Handa na ang mga gamit at nakasakay na iyon sa sasakyan ni Sir Lucas patungong Cebu City Pier.Pilit kong pinigilan ang mga luhang namumuo na naman sa mga mata ko. Alam kong nakapag-usap na kami nito kahapon. Ngunit hindi iyon sapat."Thank you, Hector. Simula sa pagsundo mo sa'kin nong bagong dating ako. Sa paggawa ng upuan nong buntis ako." Namamagaw kong simula. Nakaupo kami sa hagdan ng bahay kubo nito."Sa pagbili ng mangga, p-pagdala sa'kin sa bayan..Sa..S-sa pagsama sa'kin sa pagpapacheck-up." Napiyok na ako pero hindi ako tumigil. Gusto kong masabi rito ang lahat.Gusto kong iiyak rito lahat ng panghihinayang na nararamdaman ko. Lahat ng pagsisisi. Lahat ng sakit at lungkot na maiiwan ko rito kapag umalis na ako.Lahat ng alaala na panghahawakan ko sa bahay na ito.Tahimik naman itong nakikinig. Nakatanaw sa malayo. Nakatulala sa kawalan."Thank you sa p-pagsama sa'kin sa bahay na 'to." Tinana
LILIENNE'S POVNagising ako sa ingay na naririnig mula sa labas. Kinusot ko ng bahagya ang mata ko. Pumikit muli at nagbanat ng braso. Naabutan ko sa salas na naroon sina Kristal. Hindi ko alam pero napatigil ang mga ito nang makita papalapit ako. Napatingin sa akin.Ganon din si Hector na tila walang emosyong nakatingin lamang sa akin habang papalapit. "Mukhang maayos ang tulog ng tatlong baby ni Professor Lucas, ah." Rinig kong pang-aasar ni Brandon. Anglalaking naging tulay kung paanong ang mundo namin ni Sir Lucas ay naging halos magkapareho.Tumingin ako rito at nahihiyang nangiti. Bukod kay Sir Lucas. Brandon knows almost everything. Dahil sa ipinasa kong profile information dito. "Shut up, CareƱas." Rinig kong wika ni Professor.Nakaupo ito sa pang-isahang tao na sofa. Hini-hele si Cassady.Habang si Kristal naman ang may karga kay Kaizer. Mahimbing itong natutulog habang may pacifier pa. Agad akong lumapit sa anak ko na karga ni Lucas. Kukuhanin ko iyon."Did you sleep we
LUCAS MONTREAL's POVAkala ko madali ko lamang itong maiisama pabalik ng Mindoro. Na pagdating ko sa Cebu, mag-iimpake na lamang at babyahe na pabalik.Nakalimutan kong galit nga pala ito sa akin. May sama ng loob. Ayaw na sa akin.Hinila ko ang braso nito upang pigilan sa pag-alis. Hector's in his nipa hut. While Lilienne's friends and my friends were in the backyard. Naiwan kaming dalawa sa kusina. It's like a planned event. A plan closure after our separation. At kung paano nila napakiusapan si Hector ay hindi ko na alam."Bitawan mo ako, Lucas." Angal nito nang mapagtantong pinagkaisahan syang iwan ng mga ito sa kusina. Kasama ko.Sa wakas. Walang sir, walang professor, walang Mr. Pagalit nga lang."Mag-usap tayo." Malambing na paalam ko rito. Tiningnan lamang naman ako nito. Muling ipinilig ang braso ngunit mahigpit ko itong nakapitan."Ilang ulit, Lucas. Ilang ulit pa ba kailangang mag-usap. I'm not gonna go back with you. I'll never be fooled of you schemes again. Never again
MAXIMO MONTEJO's POV"Bumili na muna tayo ng pagkain. Marahil gutom na ang mga iyon. M-may pera ka ba dyan?" Tanong ni Hector sa akin.Mabilis ko namang kinuha ang wallet ko at inabutan ito ng isang libo.Bumili ito sa malapit na tindahan sa tapat lamang ng hospital."Saglit lang. Ibibili ko si Lilienne ng adobo. Paborito nya." Paalam nito. Ngumiti pa sa akin bago nagmamadaling bumili sa kabilang karinderya."Sige lang, bro."Pagkabalik namin sa hospital. Kumakain na si Lilienne. Sinusubuan ito ni Sir Lucas. Napatingin ako kay Hector na humalukipkip na lamang. Lumapit ito sa lamesa sa gilid ng kama. Inilapag roon ang mga pagkain."Hector.." tawag rito ni Madam Lilienne. Hindi nito tinanggap ang isinusubong pagkain ni Sir Lucas."A-ang baby ko?" Tanong ni Madam Lilienne. Lumapit dito si Hector. Siniguradong hindi masyadong malapit. Sakto lamang upang magkarinigan sila ni Madam Lilienne. Nirerespeto nito ang ginagawa ni Sir Lucas. Kaya hinayaan nya itong manatili sa tabi ni Madam.Kun
MAXIMO'S POV"Ano, Maximo. Nacontact mo na ba?" Naiinip na tanong ni Brandon. Nakaupo ito sa sofa habang nanonood ng tv."Hindi pa." Sagot ko naman. Ilang ulit ko ng tinawagan ang number ni Sir Lucas. Pero walang sumasagot."Gutom na ako. Pa-deliver muna tayo ng pizza. Mamamatay na ako sa gutom, di pa nakakabalik 'yung boss mo, Maximo." Sigaw ni Brandon dahil sa lakas ng volume ng tv na pinapanood nito.Pagtingin ko kay Visarius nagbibihis na ito ng pangbahay. Aba't may balak pa yatang magtagal dito. Kada araw, palaki ng palaki ang babayaran namin. Tangina talaga."Nacontact mo na?" Tanong naman ni Visarius nang makalapit. "Hindi pa nga. Paulit-ulit kayong dalawa. Kayo kaya ang tumawag sa kaibigan nyo." Maktol ko sa dalawang nagpapasarap lamang sa buhay. Kumakain ng popcorn habang nakataas ang paa sa coffee table."Magrereply din iyon. Hayaan mo na muna baka nanunuyo pa ng asawa." Natatawang wika ni Brandon.Sa wakas, nakarating rin sa bahay ng girlfriend nitong si Sir Lucas.Kahapon
"Can I talk to you?" Hinabol ko pa ito nang makalabas sa huling subject nito ng hapon na iyon."Yes, sir? About what?" "Where is Lilienne?" Tanong ko kay Miss Kai Bautista, isa sa alam kong kaibigan talaga ni Miss Dela Merced."I'm sorry, sir. Wala po akong alam sa kung saang lugar ito pumunta. H-hindi ho nasabi." Nagmamadali itong umalis. Naiwan akong walang matinong sagot na nakuha."Miss Raferty, can I talk you?" Palimang araw na hindi ko makita si Lilienne. "Yes, Sir Lucas?" Magalang ngunit nahihiyang tanong ni Aika."Ah, do you know where Lilienne was?" Tanong ko rito na hindi ko rin nakuhanan ng sagot.Even Kristal Monterde. Lahat sila umiiwas sa tanong na iyon. I know something's going on. "Damn!" Sigaw ko sa loob ng opisina. Itinapon ko rin ang baso ng alak na iniinom ko dahil sa inis."Kalma, Sir Lucas." Biro ni Maximo, ang kanang kamay ni Daddy. Na noon pa man ay parang tagapagbantay ko na. Madalas ako nitong ipagmaneho at samahan sa Mindoro."Makinig ka sa body guard mo
Bukod sa masyadong nakakababa ng pride. Nakakahiya rin lalo na at may mga sumisilip sa kabaong na dumadaan sa gilid lang namin.At ayoko ng maalala kung gaano ako nagmukang stalker mo."Hindi mo kailangang magdala, sir." Matigas na wika nito.Kita ko ang pagod at pangungulila sa mga mata nito. Halata rin sa katawan nito ang pagpayat. Marahil ay dahil sa ilang araw na itong walang tulog."Don't worry, Auntie. I'll take good care of Lilienne. In any possible ways." Wika ko habang nakatingin sa tila ntitulog lamang nitong tiyahin."Huwag mong pangakuan si Auntie ng mga bagay na ngayon pa lang di na matupad. Hindi ko kailangan ng tagapag-alaga..lalo na kung ikaw." Pagalit na wika nito. Hindi ko alam kung anong sasabihin. Dahil ang mga sinabi nya ay sapat na upang masaktan ako. Pinararatangan nya ako sa mga bagay na hindi ko kayang gawin sa kanya.And it cuts deeper than those death glares she throws at me.At hindi ko kayang umiyak sa harap nya. Hindi ko kayang maging mahina lalo na't na