บทที่ 20 ลมหายใจสุดท้าย (จบ)

“เอ็งมีอะไรกับสรแล้วใช่ไหม” คำถามของนิก ทำเอา

ผมสำลักเหล้าที่กำลังดื่มดังพรวด หน้าแดงก่ำ หันมามองมันอย่างสำนึกผิด 

“มีแล้วว่ะ”

“ไอ้เพื่อนเลว” ไม่พูดเปล่า เนติธรยังยกเท้ามาถีบ

ผมอีก ดีที่ผมอาศัยความไวหลบบาทาของมันได้ทัน ไม่อย่างนั้น อาจลงไปนั่งพับเพียบที่พื้นแล้วก็ได้

“ข้าขอโทษ แต่ข้ารักของข้า นี่ก็กะจะให้ผู้ใหญ่ไปสู่

ขอน้องเอ็งอย่างเป็นทางการอยู่”

“อดเปรี้ยวไว้กินหวานหน่อยไม่ได้หรือไง...ห๊ะ!”

“ไม่ได้” ผมตอบไปตามตรง นั่นเพราะผมอดเปรี้ยว

มาพอแล้ว ถึงขนาดทำตามคำขอของว่าที่พี่เขยไปเสียทุกอย่างแบบนั้น

“ข้าจะทำให้เอ็งดูเป็นตัวอย่าง รับรองว่าข้าจะไม่

แตะต้องน้องดาจนถึง วันส่งตัวเข้าหอ”

“ให้มันจริง”

“มาพนันกันไหมล่ะ ว่าไง” เนติธรยักคิ้วท้าทายผม 

“เอาสิ เอ็งจะเอาอะไรมาพนันกับข้า”

“เงินสดแสนนึงเป็นไง”

“โอเค” ผมรับปากอย่างไม่ลังเล ซึ่งมั่นใจว่าผมต้องได้เงินสดหนึ่งแสนบาทนี้แน่นอน จากนั้นเราก็เปลี่ยนมาคุยเรื่องธุรกิจของเราที่กำลังไปได้สวยบ้าง 

คุยไปคุยมา คนข้างๆ ก็ชิ่งหลับไปก่อนผมเสียอีก ผมจึงนั่งกินเหล้าคนเดียวต่ออีกหน่อย พร้อมๆ กับคิดถึงเรื่องของผมกับอัปสรไปด้วย ตั้งแต่รู้ว่าชอบเธอ ผมก็มีเธอเป็นส่วนหนึ่งของชีวิต ผมผลักดันตัวเองจากที่ไม่ค่อยมีอะไร ก็เริ่มมีรถ มีบ้านที่ซื้อมาได้ด้วยเงินของตัวเอง นั่นทำให้ผมภูมิใจกับสิ่งที่หามาได้ โดยเฉพาะความรักที่ผมใช้ใจทั้งดวงแลกมันมา

ผมนอนหลับตาคิดเรื่องนี้ด้วยใบหน้ายิ้มแย้มอย่างมีความสุข ก่อนจะสะดุ้ง ลืมตาขึ้นมอง เมื่ออยู่ๆ อัปสรก็จูบผมที่แก้ม 

“สร…ทำไมยังไม่นอนอีกครับ...หืม”

“อยากมานอนกอดพี่ตรัย”

“งั้นมานี่ครับ” ผมอ้าแขนรับเธอ จากนั้นอัปสรก็ขึ้นมานอนกับผมบนเก้าอี้หนังตัวใหญ่ ที่นั่งกันสองคนได้สบาย ผมเอนเก้าอี้ไปด้านหลังนิดหน่อย พร้อมโอบกอดคนที่ผมรักไปด้วย ส่วนเนติธรตอนนี้ก็หลับสนิทไปเป็นที่เรียบร้อย

ผมจูบอัปสร และเพราะผมดื่มเหล้าทำให้ในปากของเรามีรสชาติของเหล้าอบอวลอยู่ พอถอนจูบออกผมก็ไล้ปลายนิ้วสัมผัสผิวแก้มนวลของเธอ และบอกว่ารักให้เธอได้ยินและพูดแบบนี้อยู่หลายครั้ง กระทั่งเธอหลับ ผมจึงอุ้มเธอขึ้นไปส่งบนห้อง ก่อนจะกลับมานอนเป็นเพื่อนเจ้าของบ้านที่ห้องรับแขกตามเดิม 

รอยจูบ อ้อมกอดอุ่นๆ ของอัปสรยังคงติดตรึงอยู่ในความรู้สึกของผม นั่นทำให้ผมนอนหลับฝันดีได้ไม่ยาก ตื่นมาพรุ่งนี้หรือมะรืนนี้ หรือจะวันไหนๆ ผมก็จะมีคนที่ผมรักอยู่เคียงข้าง เราจะเดินจับมือกันไปจนถึงลมหายใจสุดท้าย

แล้วคุณล่ะครับ มีคนที่ผมเอ่ยมาข้างต้นแล้วหรือยัง? ถ้ามีแล้วก็จับมือกันให้แน่นๆ แต่…ถ้ายังไม่มี ผมก็ขออวยพรให้คุณได้เจอคนๆ นั้นโดยเร็ว โชคดีคร๊าบบบ