บทที่ 3 น่ารักหรือเปล่า

“โหย…ผู้ชายโลเล” 

“ก็คนมันหล่อเลือกได้” เขายิ้มมุมปากให้ฉัน ส่วนฉันเองก็ยิ้มหวานๆ ตาเยิ้มๆ ตามสไตล์คนเมากลับไปให้

“งั้นถ้าให้เลือกอีกที พี่ตรัยจะชอบสรอยู่ไหม” เพราะเมาฉันถึงกล้าถามแบบนี้ออกไป จะว่าไป เวลาเมานี่ก็ดีแฮะ เพราะมันทำให้ฉันกล้าพูดสิ่งที่อยู่ในใจออกไป พอสร่างก็มีข้ออ้างว่าเมา คนเมาพูดอะไรย่อมไม่ผิด...ฮ่าๆ ไม่งั้นเขาจะพูดกันเหรอว่า อย่าถือคนบ้า อย่าว่าคนเมา 

“นี่เมาใช่ไหม ถึงถามอะไรแบบนี้”

“เปล่าเมา สรแค่อยากรู้” อันที่จริงฉันเมานั่นแหละ แต่ไม่ยอมรับ 

“ไว้สร่างเมาก่อน พี่ค่อยตอบ คืนนี้ดึกแล้ว ไปนอนได้แล้ว”

“สรนอนไม่หลับ” ฉันเริ่มงอแงเป็นเด็กๆ 

“ไม่หลับก็นอนเล่นๆ ไป เดี๋ยวก็หลับเอง” เขาดุฉันเหมือนฉันยังเป็นแค่เด็กอนุบาล ทั้งๆ ที่เขาอายุห่างจากฉันแค่ห้าปีเท่านั้นเอง 

“ผู้หญิงคนนั้นโชคดีจังที่ได้พี่ตรัยเป็นแฟน” ลึกๆ ฉันอิจฉาผู้หญิงคนนั้น ผู้หญิงที่ฉันไม่เคยเห็นหน้าสักครั้ง แต่ก็มั่นใจว่าเธอต้องสวยและนิสัยดีมากแน่ๆ 

“ทำไม แฟนสรทำตัวไม่ดีเหรอ” 

“อื้อ…เขาขี้หึงแบบไม่ลืมหูลืมตา ทำตัวเป็นเด็ก ง้องแง้งไม่เข้าท่า ปากหวานก้นเปรี้ยว เกลียดผู้หญิงเจ้าชู้ แต่ตัวเองเสือกเจ้าชู้ไก่แจ้ แถมยังจะเคลมเราวันละหลายรอบ ผู้ชายเห็นแก่ตัว” ฉันเบ้ปากใส่คนที่พูดถึง เพราะต่อให้ชอบมากแค่ไหน แต่ถ้ามาเจอแฟนที่เอาแต่ได้ ฉันเองก็ใส่เกียร์ถอยเป็นเหมือนกัน 

“ที่พูดมาคือแฟนเราเหรอ”

“อื้อ”

“แล้วที่ผ่านมาคบกับแมนทำไม” คำถามของเขา ทำเอาฉันนิ่งไป แล้วถามตัวเองเหมือนกันว่าสามถึงสี่เดือนที่ผ่านมา เธอคบกับวศินทำไม

“ไม่รู้สิคะ แต่ตอนนี้รู้แล้วแหละว่ามันไม่โออย่างที่คิด ว่าแต่เมื่อไหร่พี่ตรัยจะเลิกกับแฟนคนที่คบอยู่”

“ทำไม”

“เราจะได้คบกันไง” คนเมาพูดอะไรไม่ผิด ไม่มีใครถือสา...ฮา 

“เมาแล้วตลกนะเรา”

“เราลองมาคบกันดูไหม วันเดียวก็ได้” ฉันยิ้มกริ่มรอคำตอบด้วยใจที่เต้นแรง 

“ไม่ได้” คำตอบของเขา ทำเอาใจฉันฝ่อ พลันนึกขึ้นได้ว่าเขาเองก็ไม่ได้โสดถึงขนาดจะมาคบฉันได้นี่นา นี่ฉันกำลังทำอะไรอยู่เนี่ย เฮ้อ...

“อ้อ…ลืมไปว่าพี่ตรัยมีแฟนแล้วนี่นา เธอสวยไหมคะ” ที่ถามเพราะฉันไม่เคยเห็นหน้าแฟนเขาเลยสักครั้งน่ะสิ แต่ที่รู้เพราะพี่ชายฉันถามแล้วฉันก็บังเอิญนั่งฟังอยู่ด้วย จึงได้ยินเต็มสองหู อาการอกหักจึงกำเริบแบบไม่รู้ตัว และหลังจากนั้นฉันก็ตกลงคบกับวศิน เอ้…หรือว่านี่จะเป็นเหตุผลที่ฉันตอบตกลงคบกับแฟนที่กำลังจะกลายเป็นแค่อดีต แต่ก็ไม่น่าจะใช่

“สวย”

“เธอน่ารักหรือเปล่า”

“น่ารัก” คำตอบของเขา ยิ่งทำให้ใจฉันห่อเหี่ยว เพราะถ้าเลือกได้ ฉันก็อยากมีแฟนน่ารักๆ แบบพี่ตรัยเหมือนกัน ผู้ชายอะไรลุคดูแบดบอยหน่อยๆ แต่ทว่ากลับอบอุ่นเวลาอยู่ใกล้ๆ ชอบขับบิ๊กไบค์ แต่งตัวก็เซอร์ เท่ๆ เฮ้อ...นี่ฉันพลาดอะไรไปหรือเปล่า 

“นิสัยดีไหม”

“ก็ดีบ้าง ไม่ดีบ้าง บางวันก็งี่เง่าจนพี่อยากจับเธอมาตีให้น่องลายเหมือนวันนี้” เขาหันมาสบตาฉัน แต่ทำไมฉันต้องรู้สึกตาพร่าเอาตอนนี้ด้วยก็ไม่รู้ แถมสมองก็มึนๆ จนตีความประโยคที่ได้ยินไม่ได้ 

“วันนี้แฟนพี่ตรัยก็ทำตัวไม่น่ารักเหรอ” 

“ใช่…ไปกินเหล้ามาจนเมา สำหรับพี่ ผู้หญิงเมาไม่น่ารักนักหรอกนะ”

“สรก็ว่างั้น เมาไม่เห็นมันจะสนุกตรงไหนเลย เอื้อก…” ฉันยังไม่ทันพูดจบประโยคก็อ้วกพุ่ง และคนที่ยืนอยู่ตรงหน้าก็รับอ้วกของฉันไปเต็มๆ จนเลอะเทอะไปทั้งตัว 

“สะ…สรขอโทษ มันห้ามไม่ได้ พี่ตรัยถอดเสื้อออกก่อน” ฉันลนลานเข้าไปช่วยเขาถอดเสื้อออก ซึ่งเขาก็ยอม แถมยังช่วยถอดอีกต่างหาก พอไม่มีเสื้อ ฉันก็ได้เห็นร่างกายของเขาเป็นครั้งแรก ผิวขาวๆ หน้าอกสีชมพู กล้ามเป็นมัดๆ ภาพที่เห็นทำเอาอาการเมาที่ฉันมีแทบจะสร่าง

“ดะ…เดี๋ยวสรมา” น้ำเสียงของฉันสั่นๆ บอกไม่ถูก ก่อนจะตั้งสติเดินขึ้นไปยังห้องนอนของพี่ชายที่อยู่ชั้นบน แต่ขากลับพันกันจนสะดุดหัวแทบจะทิ่ม

“สร…เป็นไงบ้าง” มืออุ่นๆ ของเขาประคองตัวฉันไว้แล้วรั้งให้ลุกขึ้นมานั่งบนเก้าอี้ แต่กลิ่นอ้วกที่คละคลุ้งไปทั่วท้องรับแขก มันเชิญชวนให้ฉันอยากอ้วกอีกรอบ จนต้องวิ่งไปโก่งคอเอาทุกอย่างในกระเพาะออกมาจนหมดไส้หมดพุง โดยมีเขาตามไปลูบหลังให้ กระทั่งฉันดีขึ้น

“สรโอเคแล้วค่ะ พี่ตรัยขึ้นไปอาบน้ำแล้วเอาเสื้อผ้าพี่นิกเปลี่ยนก่อนดีกว่า” ถึงบอกว่าโอเคแล้ว แต่หน้าฉันมันก็คงไม่โอเคอย่างที่ปากได้พูดไปแน่ๆ เขาถึงได้ดูลังเลกับการที่จะปล่อยให้ฉันอยู่ตามลำพัง

“สรโอเคจริงๆ พี่ตรัยไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าเถอะ”

“ครับ” เขารับปาก แต่ก่อนจะขึ้นไปอาบน้ำก็ยังมีน้ำใจเช็ดอ้วกของฉันที่ทำเลอะบนพื้นจนสะอาดเอี่ยม ฉันทิ้งตัวลงนอนฟังเสียงน้ำที่ดังมาจากชั้นบน กะว่าจะนอนรอนี่แหละ แต่นอนไปนอนมาก็เกิดหลับจริงอะไรจริงซะอย่างนั้น