แชร์

บทที่ 6 One night stand แสนระทึก!!! (3)

“สร...” เขาเหมือนมีอะไรจะพูด แต่เสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้นเสียก่อน ตรัยลังเลว่าจะรับหรือไม่รับ กระทั่งตัดสินใจรับสาย

“ว่าไงนิก” ชื่อที่ได้ยิน ทำเอาฉันเย็นไปทั้งตัว ฉันทำให้พี่ชายต้องผิดหวังเสียแล้วสิ มิหนำซ้ำยังทำร้ายจิตใจของผู้หญิงอีกคนด้วย เฮ้อ…

ถึงแม้จะไม่มีน้ำตาไหลออกมาให้เห็น แต่ข้างในใจฉันมันก็กำลังร้องไห้อยู่ ฉันขังตัวเองอยู่ในห้องน้ำ กระทั่งได้ยินเสียงของตรัยดังขึ้น

“สร…เป็นอะไรหรือเปล่า”

“สรไม่เป็นไรค่ะ พี่ตรัยกลับไปก่อนเถอะ” ฉันตะโกนบอกเขา เราต่างเงียบด้วยกันทั้งคู่ กระทั่งฉันได้ยินเสียงประตูปิดลง จึงเดาเอาว่าตรัยกลับออกไปแล้วแน่ๆ ฉันรวบรวมความกล้าและสติ บอกตัวเองว่าขอให้เรื่องแบบนี้เกิดขึ้นแค่ครั้งเดียวพอ

One night stand แม้มันจะไม่ง่าย แต่มันก็ไม่ได้ยากหากฉันจะทำ 

 

ฉันนั่งซึมกะทือเป็นซอมบี้ไร้ชีวิต ทั้งๆ ที่ตรงหน้ามีของโปรดของฉันวางอยู่แท้ๆ ท่าทางของฉันพลอยทำให้ยัยดาสงสัยไปด้วย

เพราะไม่อยากอยู่บ้าน ฉันจึงโทรนัดกรดาให้ออกมาหาอะไรกินกัน แต่แทนที่จะกินฉันกลับนั่งจ้องบิงชูแสนอร่อยจนมันละลายไปต่อหน้าต่อตา 

“สร…แกเมาค้างอยู่เปล่าอ่ะ”

“เปล่า” ฉันก้มหน้าก้มตาตอบ

“นี่การเมาหัวทิ่มครั้งแรก มันทำให้แกถึงกับเสียเซลฟ์เลยเหรอ” สภาพของฉันมันดูไม่ได้จริงๆ ไม่แปลกที่กรดาจะสงสัย 

“ฉันไม่น่าเมาขนาดนั้นเลยใช้ตายสิ” พูดจบฉันก็ยีผมตัวเองจนฟู มันห่อเหี่ยวหัวใจบอกไม่ถูก อึนๆ หน่วงๆ อธิบายความรู้สึกตอนนี้ยากจริงวุ้ย แต่รู้ว่ามันไม่โอเคเลยให้ตายสิ 

“เออน่ะ นานๆ ที นี่แกทำหน้ายังกับเมื่อคืนไปไล่ปล้ำใครเขามาอย่างนั้นแหละ” คำพูดของกรดาฉันถึงกับถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่ จากนั้นก็เริ่มสารภาพออกไป ที่ฉันกล้าพูดเพราะกรดาคือเพื่อนสนิท เราคุยกันได้ทุกเรื่อง 

“ก็ไม่เชิงปล้ำหรอก แค่ได้เสียกันแบบงงๆ”

“ห๊ะ!…แกว่าอะไรนะสร...แค่กๆๆ” ภาพที่เห็นคือกรดากำลังสำลักน้ำที่ดื่มเข้าไปจนหน้าแดงก่ำไปหมด 

“เอ้า! แกใจเย็นๆ”

“ไม่ยงไม่เย็นมันแล้ว ตะกี้แกว่าอะไรนะ” กรดาจ้องหน้าฉันเขม็ง ฉันนี่กลืนน้ำลายลงคอกันเลยทีเดียว 

“ฉันกับพี่ตรัย มีอะไรกันแล้วว่ะ”

“เฮ้ย! ทำไมงั้นอ่ะ เกิดอะไรขึ้น แล้วทำไมเป็นพี่ตรัย” 

“ก็เมื่อคืนหลังจากแกส่งฉันเสร็จ พี่ตรัยก็แวะมาเอาของที่บ้าน แล้วจากนั้นฉันก็อ้วกใส่พี่เขาไป ไปๆ มาๆ เราก็ฟีเจอร์ริ่งกันเฉยเลย” ฉันตอบแบบรวบรัดแต่ก็ได้ใจความโดยไม่ต้องอธิบายเพิ่ม สีหน้าของกรดาตอนนี้อึ้งกิมกี่ ตาที่โตอยู่แล้วยิ่งโตเข้าไปอีก 

“โอ้ย! แก ยังจะพูดเหมือนมันเรื่องเล็ก นี่แกมีอะไรกับพี่ตรัยนะเฮ้ย ไม่ใช่ฝันอยู่ มันคือเรื่องจริง”

“ก็เรื่องจริงล้วนๆ นี่แหละ ไม่น่าเมาเลยฉัน” ฉันกุมขมับ สลับถอนหายใจออกมาอีกเฮือกใหญ่ จากที่ตั้งใจชิลแล้วปล่อยให้เรื่องนี้มันผ่านไป สุดท้ายมันก็ไม่ง่ายอย่างที่ใจคิดเลย...ฮือๆ 

“ละ…แล้วแกเอาไงต่อ”

“ก็คงทำตัวปกติแหละ ครั้งเดียว มันคงไม่มีอะไรผูกพันกันมากไปมั้ง” 

“ถ้าแกทำใจได้อย่างที่ปากว่ามามันก็ดี เพราะอย่าลืมว่าพี่ตรัยเขามีแฟนแล้ว ส่วนแกเองก็มีแฟนแล้วเหมือนกัน และที่สำคัญไปกว่านั้น แกเองก็ชอบพี่ตรัยมานานแล้วด้วย แต่ทำเป็นไม่ชอบเพราะเอาใจพี่นิก พี่ชายแก พูดถึงพี่นิกแล้วน่าโมโห มาห้ามไม่ให้คนเขารักกันมันบาป สมน้ำหน้า ป่านนี้ยังไม่มีแฟน...ชิส์” กรดาร่ายยาวเป็นหางว่าว ยาวถึงขั้นเหน็บพี่ชายฉันด้วย

“เฮ้อ...” เสียงถอนหายใจของฉันดังมาอีกเฮือก ฉันจะพยายามทำทุกอย่างให้มันเหมือนเดิม ฉันจะพยายาม

“แกกินยาคุมฉุกเฉินยัง” คำถามของกรดาทำเอาฉันตาโตบ้าง 

“ต้องกินด้วยเหรอ?”

“เออสิ เกิดแกท้องขึ้นมาทำไง”

“หูย…ครั้งเดียวเอง ไม่ท้องหรอก” ฉันยังมองโลกในแง่ดี ทั้งที่ลึกๆ ก็กลัวอยู่ไม่น้อย แต่ลืมคิดเรื่องนี้ไปเสียสนิทนี่สิ ถ้าไม่ได้กรดาเตือน ฉันต้องแย่แน่ๆ

“แล้วถ้าท้องอ่ะ”

“งั้นแกไปเป็นเพื่อนฉันซื้อหน่อยสิ ฉันซื้อไม่เป็น”

“งั้นไป” กรดาคว้ากระเป๋าแล้วลุกพรวดไปจ่ายเงินที่เคาน์เตอร์ก่อน จากนั้นก็กลับมาจูงมือฉันออกไปจากร้านขนมหวาน เดินตรงไปยังร้านขายยาที่อยู่อีกโซนของอเวนิว ที่นี่มีครบทุกอย่าง จะซื้อจะกินอะไรมีครบ จบในที่เดียว

 

บทที่เกี่ยวข้อง

บทล่าสุด

DMCA.com Protection Status