บทที่ 19 ต้องหาเวลาพิสูจน์

“ก็พี่คิดถึงเมียนี่ครับ”

“ไว้มีโครงการเรียนต่อหรือไปเที่ยว สรจะบอกพี่ตรัยนะคะ” 

“ครับผม” เสียงทุ้มเอ่ยรับ จากนั้นเราก็ลงไปชั้นล่าง เดินเล่นที่สวนด้วยกัน ก่อนที่เสียงโทรศัพท์ของฉันจะดังขึ้น และคนที่โทรเข้ามาก็ไม่ใช่ใครอื่น พี่ชายของฉันนั่นเอง

อยู่ไหน กับใคร ทำอะไรอยู่ กลับมาบ้านตอนนี้ได้ไหม นี่คือประโยคคำถามและคำสั่งกลายๆ จากพี่ชายคนเดียวของฉัน พอบอกตรัยไปเขาก็เอาแต่หัวเราะชอบใจ 

“พี่ว่าคืนนี้น่าจะได้มอมเหล้าไอ้นิกมันอีกคืน”

“บ้า!” ฉันแยกเขี้ยวใส่คนทะลึ่ง ก่อนที่เราสองคนจะกลับไปบ้านของฉันกัน แต่พอมาถึงฉันก็ตาโตเป็นไข่ห่าน เมื่อเห็นยัยดานั่งยิ้มเขินอยู่ในห้องรับแขก ถามไปถามมา ถึงได้รู้ว่าเมื่อเช้าพี่ชายฉันไปหากรดาที่บ้าน บุกไปบอกว่าชอบและขอคบต่อหน้าพ่อกับแม่ของกรดา 

แถมยังไปเล่าประวัติส่วนตัว หน้าที่การงานให้ผู้ใหญ่ฟังจนละเอียดยิบ ฟังแล้วฉันก็ได้แต่หัวเราะให้พี่ชายตัวเอง ที่บทจะเอาจริงก็เอาจริงเสียจนอึ้งกันไปถ้วนหน้า

“แล้วแกตอบว่าไงดา”

“ก็คบสิ” กรดานั่งก้มหน้าก้มตาตอบ ส่วนฉันก็หัวเราะชอบใจ คู่นี้เป็นคู่รักสายฟ้าแลบกว่าคู่ของฉันเสียอีก แอบชอบกันอยู่เงียบๆ แต่บทจะสารภาพรักก็เล่นเอาตูมเดียว อย่างกับระเบิดลง

“แต่เมื่อเช้าพี่แกทำฉันหัวใจจะวาย”

“รักมันสุมในอกก็งี้แหละ”

“ส่วนแกก็มานี่ ไหนสัญญากับฉันไว้ไง ว่าจะไม่บอกพี่นิกว่าฉันแอบชอบ...ห๊ะ!” ฉันถูกกรดาแว้ดใส่ แต่ฉันก็ไม่ได้สะทกสะท้านเลยสักนิด กลับชอบเสียอีก 

“ก็ถ้าฉันไม่บอก แกจะรู้เหรอว่าพี่นิกก็แอบชอบแกอยู่เหมือนกัน”

“เออ…ก็จริง”

“ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะคะพี่สะใภ้” คำพูดของฉันทำให้กรดาหน้าแดงก่ำ 

“ยัยสรบ้า พี่สะใภ้อะไรกันย่ะ ฉันกับพี่นิกแค่เพิ่งเริ่มคบ ส่วนแกกับพี่ตรัย มันถึงขั้น…” เพราะกลัวกรดาจะพูดอะไรๆ ออกไป ฉันจึงรีบเอามือมาปิดปากเพื่อนไว้ 

“ห้ามพูดนะแก ห้าม!” กรดาพยักหน้าหงึกหงัก ฉันจึงยอมลดมือลง ก่อนจะถูกแบล็คเมล์ 

“งั้นขอค่าปิดปากด้วย” 

“เอาอะไรยะ กุญแจห้องนอนพี่นิกเป็นไง เออ…ลืมไป พี่ชายฉันชอบนอนไม่ล็อกประตู แกจู่โจมได้เลย”

“ยัยสรบ้า” ในขณะที่กรดาเขินจัด เสียงทุ้มของพี่ชายฉันก็ดังขึ้น วันนี้เราทำบาร์บีคิวกินกัน บนโต๊ะจึงมีแต่ของอร่อยๆ เพียบ รวมทั้งแอลกอฮอล์ด้วย 

“คุยอะไรกันอยู่ครับ”

“คืนนี้ยัยดาจะจู่โจมพี่นิก อย่าเผลอล็อกห้องเชียวนะคะ” ฉันยังคงแกล้งกรดาให้อาย ซึ่งเธอก็อายมากจนหน้าแดงไปหมด ก่อนจะรีบปฏิเสธ 

“เปล่านะคะ ดาไม่ได้พูดอะไรแบบนั้นสักหน่อย”

“พี่ไม่ชอบคนดีแต่พูดนะ”

“พี่นิก พูดอะไรน่ะ” ตอนนี้กรดาเขินหนักมาก เขินจนทำตัวไม่ถูกกันเลยทีเดียว ส่วนฉันก็ปล่อยให้สองคนคุยกัน เวลานี้นั่งฟังเงียบๆ น่าจะดีกว่า ก่อนจะหันไปส่งยิ้มให้ตรัย ที่นั่งอยู่ไม่ไกล และเขาก็ลุกมานั่งข้างๆ ฉัน

“แต่คืนนี้พี่คงเมาอยู่กับไอ้ตรัย แล้วนอนกันที่ห้องรับแขกนี่แหละ ถ้าง่วงสรกับดาก็ขึ้นนอนกันก่อนได้เลย”

“ค่ะ” ฉันกับกรดาเอ่ยรับแทบจะพร้อมๆ กัน ก่อนที่พวกเราทั้งสี่คนจะนั่งคุยกันอย่างสนุกสนาน ต่างใช้เวลานี้เรียนรู้ตัวตนของกันและกันผ่านเรื่องเล่าในอดีต 

เสียงหัวเราะของพวกเราดังขึ้นอย่างต่อเนื่อง พอเมาพี่ชายฉันก็เริ่มตลกจนกรดาหัวเราะท้องแข็ง เพราะไม่ค่อยมีใครเห็นมุมนี้ของนายเนติธร ผู้เคร่งขรึมและจริงจังสักเท่าไหร่ 

ฉันกับตรัยสบตากันบ่อยขึ้น

ฉันกับตรัย เรามีช่วงเวลาที่น่าจดจำมากมาย ฉันยังจำวันนั้นได้ดี วันที่เขาเดินมาสารภาพว่าชอบฉันมาก แต่เพราะฉันเอาแต่เขินอาย จึงไม่ได้ตอบตกลงไปในทีแรก และเหตุการณ์มากมายก็เข้ามาเปลี่ยนให้เราเป็นแค่พี่น้องกัน กระทั่งมันถึงเวลาที่เหมาะสม เราถึงได้เปิดใจและรับความรักจากกันและกัน

“พี่รักสรนะ” นี่คือประโยคบอกรักที่ฉันได้ยินในคืนนี้ แม้ตรัยจะไม่ได้เอ่ยออกมาเป็นคำพูด แต่ฉันก็สัมผัสความรักได้จากแววตาเขา

“สรก็รักพี่ตรัยค่ะ” ฉันไม่ลังเลที่จะบอกว่ารักเขากลับไปบ้าง เรายืนลากันอยู่ที่หน้าห้อง เพราะนี่ดึกมากแล้ว และคืนนี้ฉันคงนอนกับกรดา ส่วนตรัยก็คงลงไปนั่งดื่มกับพี่ชายฉันต่อ 

เราจูบราตรีสวัสดิ์กันและบอกรักกันอีกครั้ง ความรักของฉันกับเขามันค่อยๆ สุกงอม และฉันจะทำให้มันมั่นคงดั่งหินผา ฉันเชื่อว่าเราจะเดินจับมือกันไปจนแก่เฒ่า แม้ฉันจะตั้งใจให้ทุกอย่างเป็นแค่ One night stand!!

แต่พอเอาเข้าจริง ฉันกลับหลงรักตรัยมาก พอๆ กับเขาที่เขาก็รักฉัน เอ๊ะ! หรือฉันจะรักเขามากกว่ากันนะ สงสัยคงต้องหาเวลาพิสูจน์ด้วยการจับเขามาถอดเสื้อถอดผ้า จากนั้นก็เข้าเครื่องจับเท็จแบบเฉพาะที่ฉันจะใช้กับเขาเพียงคนเดียว