Chapter 36: LOVE AND PAIN

VIER'S POV

 Halos buong araw akong naging tampulan ng pang-aasar ng lahat ng kasamahan namin dito sa resto matapos akong puntahan dito ni Hector para bigyan ako ng welcome gift daw niya para sakin na flowers at chocolates. Medyo nahiya at nailang pa nga ako sa ginawa niyang iyon. Pinagtinginan na kasi kami ng mga tao rito na bago ko pa lang namang nakikilala. Maging ang mga tao sa katabi naming shop, mapa-empleyado o customers man na naroroon na nang mga sandaling iyon ay nakatingin din sa aming dalawa na para bang kami ang main event ng mga sandaling iyon.

 Pakiramdam ko rin ay iniwasan na akong utusan o pagtrabahuhin ng mga kasamahan ko rito gaya ng nararapat lang naman dahil empleyado pa rin naman ako dito sa resto mula nang malaman nila na nililigawan ako ni Hector na CEO nitong building. Mukhang lalo lang tuloy na nainis sa akin si Miss Claire sa unang araw ko sa trabaho. Paminsan-minsan ko pa nga siyang nahuhuli na nakatingin sa akin ng masama dahil na rin siguro sa halos hindi ako nakakagawa dito dahil lagi namang inaagaw sa akin ng mga kasamahan ko ang mga gagawin ko. 

 Naiilang na rin ako sa patuloy nilang pagtawag sa'kin na first lady nitong The Lounge, bagay na sa tingin ko ay isa pang dagdag sa ikinaiinis ni Miss Claire. Pinaalalahanan pa naman niya kami ni Carol na walang special treatment dito, pero heto at halos tumunganga lang ako rito sa restaurant hanggang sa magsara na kami.

"Vier!," masiglang salubong sa akin ni Hector sa labas ng building. Mukhang nanggaling pa ito sa kung saan dahil gulo-gulo pa ang buhok nito at nagpapawis. Pero, in fairness naman, gwapo pa rin kahit halos tumulo na ang pawis niya.

"Haba ng hair!," malanding hirit na naman nitong si Kelly, isa sa mga kasamahan namin sa Steakbar na kasama namin ngayon ni Carol dito sa labas para sana maghintay ng masasakyan. 

"Bakla, mukhang de-kotse kami ngayon pag-uwe," banat naman nitong si Carol na nakurot ko tuloy sa may tagiliran. Nakakahiya rin naman kasi dito kay Hector na parang talagang gagawin pa namin siyang service.

"Ara-ray!," sabay irap pa sakin.

"Dapat siguro maghanap na rin ako ng jowa, para naman di ako laging mag-isang umuuwe," pagdadrama naman nitong si Kelly. Kanina pa kasi nakaalis ang iba naming kasamahan sa trabaho. Ang iba ay sinundo ng kanilang mga boyfriends at ang mga boys naman ay sumusundo sa kanilang mga girlfriends na sa ibang establishments nagtatrabaho.

"Kung gusto mo Miss, sumabay ka na rin samin. Ihatid na kita," alok ni Hector sa kanya na mariin namang tinaggihan ni Kelly. Nakakahiya raw naman kasi na mismong boss pa namin ang gagawin niyang rider. Hinintay na lang namin siyang makasakay para makasigurado kami na maayos siyang makakauwe.

 Habang nasa sasakyan naman kami ni Hector, ay hindi ko pa rin maiwasan ang mailang. Ayos naman kami at alam ko naman na safe kami ni Carol. Pero hindi ko talaga maiwasan na kabahan. Buti na lang talaga at likas na madaldal itong si Carol kaya hinayaan ko na lang siyang magdadaldal sa backseat patungkol sa trabaho namin, este niya pala. Wala naman din kasing kwenta ang first day ko para ikwento ko pa dahil hindi nga nila ako pinagtrabaho. 

 Silang dalawa lang ang magkausap at nagpapalitan ng mga banat sa buong byahe namin pauwe pero madalas kong mahuli sa pheripheral vision ko ang palagian niyang pagsulyap sa akin. Pagkatapos ay ngingiti siya ng ubod-tamis which makes my heart flattered. Mataas siyang tao. Mayaman. Pero hindi niya iyon pinaparamdam sa amin. Lalo na sa akin. He's just genuinely a gentle man.

"How 'bout you Vier? Kanina ka pa tahimik ah. Masyado ka bang napagod?" Kitang-kita ko sa mukha niya ang pag-aalala para sa akin na ikinatuwa ng husto ng puso ko. 

Sh*t! Ang cheesy ba?

"Pa'no naman ako mapapagod? Eh halos buong araw nga lang akong nakatunganga roon at baka daw matanggal sila sa trabaho 'pag inutusan nila ako," pa-ungos kong saad na ikinatawa lang niya.

"Gano'n ba?" 

"Gano'n na nga Hec– sir pala dapat 'no!," tatawa-tawa rin na singit ntong si Carol.

"It's ok. Wala na naman tayo sa trabaho. We're now…," huminto siya sa pagsasalita at tumingin sa akin nang may nanginginang na mga mata at nangungusap na labi. ".. friends?"

 Nang marinig iyon ay pinuno ni Carol ng kilig na kilig na irit ang loob ng sasakyan. Ako man ay hindi rin mapigilan ang makaramdam ng kilig sa aking dibdib.

 Matagal-tagal na rin ang panahon na lumipas noong huli kong maramdaman ang ganito sa ibang lalaki. Matapos ko kasing tapusin ang relasyon namin ni Cloud ay isinarado ko na ng tuluyan ang puso ko para sa ibang lalaki at inilaan ko na lamang ang lahat ng oras ko sa pagsasayaw at pag-aalaga kay George.

 But, maybe, it's now time to love again. Pero syempre, kikilalanin ko pa rin muna si Hector ng husto. Ayoko na kasing muling pang magkamali sa taong pag-aalayan ko ng puso ko. Ayoko nang muling makaramdam ng ganoon katinding sakit mula sa pag-ibig.

CLOUD'S POV

 I am drunk. Yes, I am. Pero hindi sapat ang sakit ng ulo na dulot sa akin ng alak upang maibsan o mabawasan man lang ng kahit konti 'tong sakit na nararamdaman ko habang tinatanaw ko ang masasayang mukha nina Vier at Hector sa ilalim ng madilim na langit na ang tanging ilaw lang ay ang maliwanag na buwan ngayong gabi.

 She loves this kind of ambience. Tahimik na gabi kasama ang payapang liwanag ng buwan. She loves it. And she used to love it with me.

 Para akong kawawang nilalang na napaupo at napasandal na lang dito sa ilalim ng puno ng mangga, di kalayuan sa tapat ng bahay nina Vier kung saan sila ngayon naglalampungan ni Hector. 

"What have I done?," mahinang usal ko sa aking sarili habang nakatungo at halos sabunutan ang sarili habang nasa sa isip ko pa rin ang lahat ng maling desisyon ko sa buhay.

 I let Vier, my one and only love, out of my life nang dahil sa matinding galit ko sa kanya matapos ng lahat ng sinabi niya sa akin na pawang mga kasinungalingan lang naman pala. I let her out of my life. At ngayon, nasasaktan akong makita na may iba nang nagbibigay ng ngiti sa kanyang labi. I hate that f*ck. At nang mag-angat ako ng tingin ay sinalubong ako ng eksena na lalo lang nagpakulo ng galit ko sa aking sarili.

 Hinalikan siya ni Hector sa kanyang pisngi. And I saw how her cheek blushed and her eyes went sparkling after that kiss. Noon na tuluyang dumaloy ang luha ko sa aking pisngi at hindi ko 'yon magawang pigilan gaya ng sakit na pumupuno sa aking sistema ngayon. It really feels like hell and this scene's worse than what I felt nang tapusin niya noon ang aming relasyon at noong muling magkrus ang landas namin sa Ilocos.

 Nang makita ko siyang muli, pangarap lang ang meron siya at galit naman ang meron ako para sa kanya. Ngayon, saya at pagmamahal na para sa iba ang nakikita ko sa kanya habang sakit naman ang para sa akin.