Chapter 54: A HIDDEN TRUTH

VIER'S POV

 Mabait itong si Ericka. Alam ko 'yon dahil unang kita ko pa lamang sa kanya ay nakagaanan ko kaagad siya ng loob.

Gayunpaman ay hindi pa rin mababago ng kabaitan niya ang katotohanan na asawa niya pa rin si Archie Mendez, the worst Mendez I know.

"I know what happened," aniya nang makaupo kami sa dulong table dito sa restaurant. Dito na kami pumwesto para na rin hindi marinig na mga tao rito ang pag-uusapan namin.

 Nakaupo ako sa upuan na nakaharap kina Miss Claire at madalas na mahagip ng tingin ko ang pagmamasid niya sa amin ni Ericka. Lalo na sa akin. Parang nag-aalab ang mga tinging ipinupukol niya sa akin kaya sinikap kong panatilihing kalmado ang aking sarili. Iyon ay kahit pa mukhang alam ko na kung ano ang tinutukoy nitong si Ericka na nais niyang pag-usapan.

"Medyo ano kasi….," panimula ko na may halo pang pag-aalinlangan sa mga salitang maaari kong gamitin para ilarawan ang asawa niya sa harapan niya. "Medyo mabalasik pala 'yang asawa mo," pagtatapat ko sa kanya na sinundan ko ng isang bahagyanang pagtawa para pagaanin ng kaunti ang dating ng sinabi kong iyon.

"Alam ko na mahirap unawain itong sasabihin ko pero hindi ganoon si Archie, Vier. Hindi siya masama gaya ng iniisip mo," pagtatanggol niya syempre sa kanyang asawa.

"Hindi mo yata ako nauunawaan Ericka eh. Sinaktan ako ng asawa mo, alam mo ba 'yun?" Sa puntong iyon ay bahagya nang tumaas ang damdamin ko sa nagiging takbo ng aming usapan. Napatungo na lamang siya ngunit mukhang hindi na rin naman nabigla sa kanyang narinig. "Alam mo din ang tungkol do'n?," tanong ko na siyang sinagot lang niya ng simpleng ngiti ng pagsang-ayon.

 Hindi ko na tuloy alam kung tama ba ang pagkakatantya ko sa ugaling meron siya. O baka naman mali ang pagkilatis sa kanyang ugali at pagkatao gaya na lang ng pagkakakilatis ko sa mga taong dumaan sa aking buhay. 

 Dismayadong iniikot ko sa paligid ang tingin ko para lang iiwas sa kanya, pero isang matalim na tingin pa rin ang natagpuan ko sa katauhan naman ni Miss Claire. 'Ano ba namang buhay ito,' naibulong ko na lang sa sarili ko habang ibinabalik ang tingin ko sa aking kaharap.

"I'm really sorry for what he did, Vier. Pero hindi siya masama. Minsan nga lang talaga eh hindi niya nakokontrol ang sarili niya lalo na 'pag nagagalit siya. But, Vier, believe me, he only wants the best," hinging-paumanhin niya pero may kasama yata iyong panglalait sa dulo.

"He wants the best for his brother kaso nga lang ako ang nakuha niya, 'yun ba ang ibig mong sabihin?," matapang kong tanong sa kanya habang pilit na kinokontrol ang patuloy na tumataas kong emosyon sa pagkagat ng ngipin ko.

"Hindi, hindi gano'n Vier," depensa pa niya. "Archie told me everything. Everything Vier. And I agree with you na mali 'yung ginawa niya. Minsan kasi talaga nagiging harsh siya, but Vier, you have to listen to him. He wants the best for Hector at pati na rin sa 'yo."

"Bakit Ericka?," diretsahan kong tanong sa kanya. "Alam ko, kitang-kita ko naman eh, na malayo 'yung estado ng buhay ko sa pedestal na kinatatayuan n'yo. Pero sa tingin n'yo ba talaga ay rason 'yon para hindi kami maging mabuti para sa isa't-isa ha?"

"Calm down, Vier. Calm down," aniya na nananatili pa ring mahinahon sa aming usapan. "Hindi mo 'ko kaaway, okay? And please, don't misunderstood. Hindi ako pumunta rito para ipagtanggol ang asawa ko sa nagawa niya sa 'yo. I'm here para sabihin sa 'yo na sana makinig ka kay Archie. Iniisip lang niya ng kapakanan mo."

 Mukha naman siyang matalino at edukado, pero hindi ko malaman kung saang bahagi o alin sa mga sinabi ni Archie sa akin, na sinasabi niya na alam niya rin naman, ang sinasabi niya na para rin naman daw sa kapakanan ko.

"Ericka, ilang araw na rin kasi akong hindi nakakapagtrabaho ng tama sa oras. Baka masisante na ako rito. Buti pa sa ibang araw na lang tayo mag-usap," pagdadahilan ko na lang para lang matapos na ang walang patutunguhang usapan naming ito. "Kanina pa nga masama ang tingin sa 'kin ni Miss Claire eh," dagdag ko pa saka nauna na akong umalis sa table na inokupa namin.

 Nagtungo na ako sa isang mesa na kasalukuyang inihahanda ng mga kasamahan ko at tumulong na ako roon. Tutal at dito naman ako nababagay gaya na rin ng paulit-ulit na ipinapahiwatig sa akin ng pamilya ni Hector. Hindi na din naman nagtagal pa roon si Ericka at umalis na lamang nang makitang abala na ako sa aking trabaho.

CLOUD'S POV

"So, it's true? Umalis ka nga ng hindi man lang nagpaalam," bungad na pagdadrama sa akin nitong si Ric na tumawag sa akin para lang ikumpirma kung wala nga ba talaga ako sa Ilocos gaya ng sinabi sa kanya ni Steffano.

 Ayon sa kanya ay pumunta siya sa Jupiter's nang nagdaang gabi para sana sa wakas ay ipakilala na niya sa akin ang kanyang girlfriend. Mukhang tinamaan ng husto ang kapatid ko sa babaeng iyon at nais pang ipakilala sa akin. Kaso nga lang ay wala naman ako roon.

"I'm here for a reason Ric," sagot ko sa kanya habang abala rin ang isa pang kamay ko sa aking laptop.

"Ugh, don't tell me you're still chasing that woman," diskumpyado niyang saad sa kabilang linya. "For what?"

"For her…."

"You're really crazy."

"... and for our child," dagdag ko sa aking sagot na sinadya ko talagang putulin para asarin siya. Hindi ko tuloy mapigilan ang tahimik na mapahagikhik nang agad nga siyang mahulog at matigilan sa pagsasalita ng dahil sa narinig.

"No…. No, bro. It must be a joke o baka nga nababaliw ka na," aniya sa nagpipigil na inis at pagkabwisit sa akin. "At binuntis mo pa talaga? Again?"

 Kasunod nito ay ang malalim niyang pagbuntung-hiniga dala ng matinding frustration sa narinig.

"Hindi ka na nadala!," pangaral niya pa sa akin na akala mo ay siya itong mas matanda sa aming dalawa.

"Ric, makikita ko na siya mamaya," pahayag ko sa magkahalong saya at excitement habang maluha-luha ko iyong sinasabi.

"Mamaya?," napangiti pa 'ko habang iniimagine kung gaano karaming linya ang nakapinta ngayon sa noo niya base na rin sa kanyang tono.

"Yes, Ric. Hindi totoong pina***lag ni Vier ang anak namin. Itinago niya lang sa akin ang totoo at mamaya darating na siya dito sa Pinas," emosyonal kong saad.

 Hindi na kasi nagawang makapagpigil pa ni Carol at pinilit ako na ipagtapat na namin kina nanay Ester ang tungkol kay George. Karapatan naman talaga nina nanay na malaman ang tungkol sa kanyang apo pero alam ko rin na hindi ako ang dapat na magsabi noon sa kanila kaya hindi pa rin ako napapayag ni Carol sa gusto niyang gawin. Ngunit nang sabihin niya na maaari kaming matulungan nina Allen upang malaman ang posibleng kinaroroonan ng anak ko ay kaagad din na nagbago ang isip ko at agad na akong pumayag kahit pa maaari iyong ikagalit sa akin ni Vier.

 Masyado na 'kong excited na makita ang aking anak para tanggihan pa ang panunuhol na iyon ni Carol.

 At gaya nga ng inasahan na rin namin ay labis na pagkabigla ang unang naging reaksyon nina nanay Ester at pati na rin ng magkakapatid. Pagkabigla na agad din namang napalitan ng tuwa matapos nilang maproseso sa kanilang mga sarili ang pinaalam namin.

 Nagkakaisa kami sa kasabikan na makapiling namin si George kaya naman hindi na kami nag-aksaya pa ng panahon at pinagtulungan na naming hanapin sa internet ang malamang ay kinaroroonan ngayon ni George gamit ang mga impormasyon na nakuha namin mula sa employment papers ni Vier na hinalungkat pa namin sa kanyang kwarto.

 Lahat yata ng pangalan na nakita namin sa mga papeles niya ay sinearch namin sa internet hanggang sa makarating kami sa profile ng isang nagngangalang Cynthia. Naka-lock ang social media account nito pero agad naming nasigurado na nasa pangangalaga niya ang anak ko dahil sa profile photo niya kung saan masaya niyang kayakap ang ubod ng pogi kong anak.

 Walang pag-aalinlangan naming tinawagan ang naturang babae at laking pasasalamat namin dahil kilala pala niya ang buong pamilya ni Vier. Maging si George na ipinakausap rin niya sa amin sa naturang video call ay pamilyar na pamilyar din sa mukha ng kanyang lola Ester at knyang mga tito. Nakilala rin niya si Carol. Ako nga lang 'ata ang nakalimutang ipakilala ni Vier sa aming anak. Pero hindi na 'yon mahalaga sa ngayon dahil oras na lang din naman ang binibilang ko bago ko siya makapiling at mahawakan ng personal matapos naming makumbinsi si Cynthia na iuwe na ng bansa si George.

"Ric, tatay na talaga ako!"