Chapter 43: MEETING THE MENDEZES

VIER'S POV

 Pakiramdam ko ay patuloy ang pagbaligtad ng sikmura ko habang nakaupo ako rito sa loob ng sasakyan ni Hector na ngayon ay tinatahak ang daan papunta sa bahay ng kanilang pamilya para pormal akong ipakilala bilang nobya niya. Bagay na hindi ko inasahang mangyayari kaagad sa araw na ito.

 Ang totoo ay wala sa mga nangyari ngayon ang inasahan kong mangyayari. Ilang araw kong pinlano ang araw na ito at inexpect ko na magiging maganda ang bunga ng paghahanda ko dahil nga pinlano at pinaghandaan ko ito ng mabuti. I expected this day to be one of the most memorable ones and I only visioned nothing but good things. Pero wala sa anumang inasahan ko ang natupad.

 Mula sa biglaang pagsulpot ni Cloud sa mall na nagdulot sa akin ng pag-aalinlangan hangggang sa bigla niyang pagkawala roon na naghatid naman nang hindi ko maipaliwanag na pagdaramdam. At ngayon naman ay ang biglaang pag-aaya sa akin ni Hector sa kanilang bahay para pormal niya akong maipakilala sa kanyang pamilya bilang girlfriend niya.

 Alam ko naman na darating at darating ang panahon na kakailanganin niya akong ipakilala sa kanyang pamilya pero hindi ko inasahan na magaganap na iyon sa araw na ito. Wala din akong kahit katiting na ideya sa kung anong klaseng mga tao ang pamilya ng boyfriend dahil hindi naman namin iyon napag-uusapan ni Hector. Ang tanging alam ko lang ay kilala ang pamilya nila sa business industry, 'yon lang.

"Are you ok?," baling sa akin ni Hector nang huminto ang sasakyan dahil sa traffic.

 Pinilit kong ngumiti kahit pa pakiramdam ko ay nanginginig na pati ang labi ko hindi ko pa man nakakaharap ang kanyang pamilya.

"Y-yes. Ok lang," sagot ko sabay hablot sa bottled water na nakalagay sa pagitan naming dalawa. Halos maubos ko ang laman noon para maibsan kahit papaano ang nararamdaman ko ngayon. Sandali ko ring ibinaling sa labas ang tingin ko para sana mapakalma ko ang sarili ko pero sadyang hindi nakatulong sa pag-ooverthink ko ang halos magkakadikit na sasakyan sa kalsada. Pakiramdam ko tuloy ngayon ay lalo lang akong naipit sa sitwasyon gaya na lang ng mga sasakyan sa labas.

  Hindi talaga ako komportable sa pagsama ngayon kay Hector at sa plano niya na iharap na ako sa kanyang pamilya pero ayoko rin naman na madisappoint siya sa akin sa unang araw pa lamang ng aming relasyon. 

 Ayon kay Hector ay ngayong gabi magaganap ang buwanang family dinner ng kanilang pamilya at naniniwala siya na ito na ang tamang pagkakataon para pormal niya akong ipakilala sa kanila bilang nobya niya. Sobrang saya at excited niya sa ideya niyang iyon, bagay na ayaw ko namang sirain.

 Gusto ko siyang maging masaya kahit na nga ang kapalit pa noon ay ang panginginig ng buo kong katawan sa sobrang takot at kaba sa mga bagay na maaaring mangyari ngayong gabi.

"H'wag kang mag-alala honey. Mabait naman ang pamilya ko," aniya habang hawak ang kamay ko para i-assure ako. Dinala pa niya sa kanyang labi ang kamay ko at hinalikan nang maramdaman marahil niya na tensyonado pa rin ako. "Andito lang ako, hon," dagdag niya pa na tuluyang tumunaw sa takot na nararamdaman ko.

"Andito na tayo," nakangiti niyang saad at nang ibaling ko ang tingin sa aming harapan ay sumalubong sa aking mga mata ang malawak at pagkataas-taas nilang gate na tila nagpapakilala ng antas ng kanilang pamilya. 

 Saglit akong natulala at mahigpit na napakapit sa braso ni Hector nang muli niyang paandarin ang kanyang sasakyan nang senyasan siya nang gwardya na tuluyan na nitong nabuksan ang gate na iyon na tila ba tumatakip sa isang palasyo.

 At habang papalapit kami ng papalapit sa kumikinang nilang pamamahay ay lalo lang akong nagigising sa katotohanan na hindi basta-bastang lalaki ang pinili kong makarelasyon. 

Isa siyang MENDEZ. 

 Hindi ko na inalis ang pagkakakapit ko sa mga braso ni Hector nang alalayan niya ako sa pagbaba ng sasakyan. Pakiramdam ko kasi ay anumang sandali ay bibigay na ang mga paa ko sa panginginig at ibabagsak ako ng mga iyon sa sahig na pakiramdam ko ay siyang kapantay lang ng isang katulad ko kung ikukumpara sa pamilya nila.

 Nakakalula rin ang laki ng kanilang mansion na lubos na nagpaparamdam sa akin kung gaano ako kaliit. Na hindi ito ang lugar na nababagay sa akin. 

"Oh, here they are," nakangiting salubong sa amin ng babaeng mukhang kakarating lang din dito. B****o siya kay Hector at pagkatapos ay ibinaling na ang buo niyang pansin sa akin. "Oh hi."

"Vier this is Ericka, asawa ng kapatid ko," pagpapakilala niya sa babae.

"Hi," bati ko na halos bulong na lang sa hangin. 

 Sa asal pa lamang nito at sa pananalita ay malalaman mo na agad na mabait naman siya pero hindi ko rin maiwasan na ikumpara ang sarili ko sa kanya. She looks so chic, sassy and classy at the same time. Mababanaag rin sa makikinis niyang balat ang antas niya sa sosyedad. She's one of them. Kaya rin siguro napaka-confident niya sa kanyang sarili. 

 Habang ako, heto at isang simpleng waitress lang sa building na pagmamay-ari pa ng boyfriend ko. Ni hindi nga man lang ako nakatapak ng kolehiyo. 

 At ang pagharap sa kanila ngaying gabi ay isa marahil sa pinakamaling desisyong nagawa ko sa buong buhay ko. 

"Ericka, si Vier," naramdaman ko ang mas mahigpit na paghawak ni Hector sa mga kamay ko at inilahad iyon sa harapan ni Ericka. "My girlfriend," may pagmamalaki niya anunsyo na sadyang ikinagulat ng aming kaharap

"Oh, welcome to the family," aniya at mahigpit akong niyakap.

 Bahagya kong ipinaling ang tingin ko para punasan ang luhang bigla na lang tumulo sa pisngi ko. Halo-halo na kasi ang emosyong pumapaloob sa akin at mukhang hindi ko na nakayanan pang kimkimin ang lahat ng iyon sa dibdib ko.

"Just relax, ok?," muling paalala sa akin ni Hector at h******n pa ako sa noo para pagaanin ang nararamdaman ko.

"Kanina pa nila tayo hinihintay," sabi ni Ericka at kaagad nang naglakad papunta sa kung saang bahagi nitong mansion. Hindi na rin naman muli pang nagsalita si Hector habang nakasunod kami kay Ericka.

 Hinayaan ko lang na nakapulupot ang aking braso kay Hector upang panatalihing kalmado ang aking sarili. He keeps me comfortable kahit pa parang kinakain na ako ng buong lugar na ito.

 Pumasok kami sa kwarto na animo ay isang hall sa sobrang laki ng espasyo nito pero dining area pa lang pala. Sa kalagitnaan ng kwarto ay ang mahabang mesa na kayang pagsilbihan ang dalawampung katao. Magarbo ang pagkakaayos nito at napupuno ng masasarap at iba't ibang uri ng mga pagkain na nababagay lamang sa kanila na nabibilang sa mataas na antas.

 Of course, dahil sila ang mga Mendez.

 Lumagpas sa akin si Ericka at nakangiting naglakad papunta sa likuran ko.

"Good evening, dad," dinig kong saad niya at pagkatapos ay ang isang malalim na boses ng isang lalaki na ang nadinig ko.

"How are you, Ericka?," anang lalaki na tinawag ni Ericka na dad. Nakakatakot ang tono ng pananalita nito. And his voice alone made me tremble. Ni hindi ko magawang pumaling ng tingin sa kung saan sila naroroon.

 Alam kong kailangan ko silang harapin bilang nobya na ako ngayon ni Hector, pero hindi ko maikakaila na hindi talaga ako handa. At ang paninigas ng buo kong katawan sa aking kinatatayuan ay isang matinding patunay noon. 

 Lalo pang tumindi ang takot ko nang bigla na lang akong bitawan ni Hector para lapitan ang kanyang ama at batiin ito. Laking pasalamat ko na lang at nagawa ko pang manatiling nakatayo kahit parang tanga sa pagkakatayo ko rito na parang estatwa.

"Good evening dad," dinig kong saad ni Hector.

"And who is she?," tanong ng matandang Mendez na alam ko namang ako ang pinatutungkulan. 

 Muli akong nilapitan ni Hector at ihinarap ako sa mga naroroon. "Dad, this is Vier, my girlfriend."