Chapter 40: A PERFECT DATE

VIER'S POV

Day off ko ngayon at naisipan na rin ni Hector na ayain akong lumabas for a date. Ayon kasi sa kanya ay hindi raw kasi masyadong nakakapag-usap sa tuwing may trabaho ako. Iyon ay kahit pa nga halos araw-araw pa rin naman kaming nagkakasama lalo na tuwing hinahatid niya kami ni Carol pauwe.

Hindi ko tuloy napigilan na muling makaramdam ng labis na tuwa na halos magpatalbog sa dibdib ko.

Halos prinsesa na niya ako kung ituring sa araw-araw. Bumibisita siya sa restaurant kapag naroon lang siya sa building at kung naman may trabaho o meeting siya sa ibang lugar ay sinisigurado pa rin niyang makakarating siya para ihatid kami pauwi. Minsan nga ay nakakaramdam na rin ako ng matinding hiya sa kanya dahil kahit sobrang pagod na siya ay pinipilit pa rin niya na maihatid kami ni Carol. Parati niya ring ipinapaalala sa akin na mahalaga ako at karapat-dapat na alagaan ng husto kaya raw ganoon na lang kung protektahan niya ako.

Such a sweet gesture from a real gentleman like him.

"Bangon na Vier Kristine! Gising na!," sabi ko sa sarili ko na tila nananaginip ng gising habang patuloy na tumatakbo sa isip ko si Hector. Para kasi siyang isang matamis na panaginip. At kung man isa nga siyang panaginip, baka hindi ko na gustuhin pa ang gumising pa.

Tinapik-tapik ko na pa ang sarili ko para tuluyan na 'kong matauhan. Hindi nga pala ako pwedeng managinip na lang habangbuhay, may anak akong malulungkot kapag nangyari iyon.

Mabilisan na akong kumilos habang kumakanta-kanta pa sa banyo. Kung susuriin ko nga ang aking sarili ngayon ay maikukumpara ko ang sarili ko sa isang teenager na napupuno ng kilig ang buong katawan. Kilig at saya na hindi ko mapigil at hindi ko maigiit sa aking sarili.

Nakapag-ayos na ako at lahat nang bigla akong salakayin ng matinding kaba. Halo-halong kaba, excitement at saya.

Kung tutuusin ay hindi ko na dapat 'tong nararamdaman ngayon. Hindi naman na kasi ako bago sa mga ganitong pakikipag-date. Hindi rin naman ito ang unang beses na lalabas kami ni Hector nang kaming dalawa lang. Pero, ewan ko ba at hindi ko pa rin maiwasan na kabahan. Masyado 'yatang napalakas ang tama ko sa kanya.

"Anak, narito na si Hector," pag-imporma sa akin ni inay mula sa labas ng aking kwarto sabay sa muling pagbilis ng tibok ng dibdib ko.

Ipinikit ko ng mariin ang mga mata ko para makahinga ako ng malalim at nang kumalma ang bawat bawat litid ko sa buo kong katawan. Dala marahil ito ng tensyon na nararamdaman ko.

Gusto ko kasi na maging unforgettable ang araw na ito para sa aming dalawa. Ngayong araw ko kasi planong selyohan

at gawing opisyal ang aming relasyon. And I want it to be as perfect and flawless as possible.

Dinouble-check ko ang hitsura ko sa harap ng full-length mirror dito sa kwarto.

Hindi ako masyadong 'girlie' kung manamit. Maong pants at shirt lang ang kadalasan kong sa tuwing lalabas ako. But for today's special event, umorder pa talaga ako sa isang online shop ng dress. A black pleated dress to be exact na kadalasan ay nakikita kong suot ng mga actresses sa mga napapanood kong korean series. At laking tuwa ko na bumagay naman ito sa akin. Naglagay din ako ng konting kolorete sa mukha para naman magmukha talaga akong isang binibini sa araw na 'to.

"Palabas na po," sagot ko at mabilis na dinampot ang sling bag sa kama.

Naroon lang siya sa sala at nakayuko habang naghihintay sa akin.

"Tara na," sabi ko at saka siya nag-angat ng tingin sa akin.

Sheez! Hindi ko mapigilan ang mapangiti nang marahan niya akong titigan mula ulo hanggang paa with his incredibly sparkling dark brown eyes. Ganoon lang siya ng ilang minuto hanggang sa,

"Let's go," aniya na hindi pa rin inaalis ang tingin niya sa akin. Medyo nako-conscious tuloy akong kumilos o magsalita man lang.

"You're too gorgeous today," sabi pa niya nang tuluyan na kaming makasakay sa kanyang sasakyan. Di ko tuloy maiwasang mapangiti ng malapad sa pagkakasabi niyang ng mga salitang iyon. Para rin akong matutunaw nang halos isa-isahin niyang suyurin ng tingin niya ang bawat sulok ng mukha ko.

"Hindi mo na kailangang mangbola pa," nahihiya ko namang sagot kahit na sa loob-loob ko ay halos hindi ko na mawari ang nararamdaman. Nagdiriwang ng husto ang puso ko sa simpleng papuri pa lamang niya. Hindi ko tuloy malaman kung paanong hindi ako magkakamali ngayong araw, gayong parang tingin pa lang niya sa akin ay tila literal nang ikinanginginig na ng mga binti ko.

'Help me, lord!,' piping bulong ko sa hangin.

"But I mean it," he politely said na may malawak pa ring ngiti sa kanyang labi bago niya tuluyang pinaandar ang sasakyan.

Gaya ng napag-usapan namin ay sa mall kami tumuloy. Hindi pa crowded ngayon dahil maaga pa kaya malaya kaming nakapag-ikot-ikot pero wala naman kaming nakitang interesanteng stall o space para makapag-enjoy kami at ma-enjoy namin ang company ng isa't-isa.

Bakit ba kasi hindi ko naisip kung anu-ano ang mga gagawin namin dito. Eh di sana hindi kami mga munta**a dito ngayon at nagpapa-ikot-ikot lang.

"Sorry ha. Hindi kasi ako sanay sa ganito. Alam mo na, makipag-date sa mall," nahihiya niyang saad nang huminto kami sa isang gilid dahil wala na nga kaming mapuntahan.

"Alam ko na!," pahiyaw kong saad nang maalala ko ang isang lugar na tiyak kong ma-eenjoy naming dalawa.

Pero, mukhang may nauna nang makapukaw ng kanyang atensyon bago ko pa man siya mahigit papunta sa arcade.

May bookstore pala kasi sa 'di kalayuan sa tinatayuan namin. At para siyang bata na nakahanap ng paborito niyang laruan habang papalapit sa isa sa mga librong nakadisplay sa harapan ng bookstore na 'yon.

"Wow! I am really a fan of this author," sabi lang niya sa akin at agad na ibinalik sa libro ang kanyang atensyon para basahin ang nakasulat sa likurang bahagi noon. "Akala ko, puro romantic novels lang ang sinusulat niya. I didn't know na naglabas na rin pala siya ng mystery/thriller book," aniya at aliw na aliw na iwinagayway sa harapan ko ang hawak niyang libro.

Hindi ako ganoon kainteresado sa mga libro o sa pagbabasa ng mga iyon pero dahil mukhang ineenjoy niya ang mga libro ay nanatili pa kami sa bookstore na iyon. Ngayon ko lang nalaman ang pagkahilig niya sa pagbabasa. Kitang-kita iyon sa kung paano siya mag-react sa bawat librong naroroon. Halos kilala rin niya ang mga author at ang mga background ng mga ito.

A bookworm, indeed.

"Ang boring ko ba?," bigla niyang naitanong sa akin habang inaayos sa counter ang mga pinamili niyang libro.

"Uy, hindi naman sa gano'n. Hindi ka boring, ok?," sabi ko para hindi naman siya masyadong ma-guilty habang iniisip na siya lang ang nag-eenjoy sa date namin ngayon. "Sadyang hindi lang kasi ako masyadong mahilig sa mga libro eh."

"I understand. Sorry ha," nahihiya niyang hinging-paumanhin na nagpapula sa kanyang pale-white na pisngi. Hindi ko tuloy napigilan ang sarili na pisilin ang magkabila niyang pisngi sa sobrang panggigigil ko.

"Aww!"

"Ang cute mo kasi," sabi ko habang patuloy pa rin na natatawa sa kanyang reaksyon. Hindi naman din siya nainis at sinabayan pa nga ako sa masayang sandaling iyon.

Sobrang unexpected at hindi ko rin inasahan na sa bahaging ito ng malawak na mall ko pa mararamdaman ang labis na kasiyahang pinagsasaluhan namin ngayon. Pero, heto kami at masayang-masaya sa napakasimpleng pamumula ng kanyang pisngi.

"I love you, Hector," all of a sudden ay nasambit ko.

Napatulala siya sa sinabi ko. Hindi ko alam kung gaano pa siya katagal bago makapag-react kaya ako na mismo ang gumalaw. Ipinatong ko sa makikisig niyang balikat ang mga braso ko para maabot ko siya at maigawad ko na sa kanya ang aking halik. Pero bago pa man maglapat ang labi namin ni Hector ay nahagip na ng mga mata ko ang bulto ni Cloud sa likuran niya.

Pakiramdam ko tuloy ay dumoble o trumiple pa 'ata ang pagbilis ng tibok ng puso ko. Matiim siyang nakatitig sa amin ni Hector. Punong-puno ng galit ang mga mata.

Nakapako ang tingin namin sa isa't-isa ngunit ang labi ni Hector ang naging hantungan ng aking labi bilang patunay ng pag-ibig ko sa kanya.