ตอนที่24

"ตอนนี้ทำใจสบายๆก่อน..ค่อยๆคิดว่าเราจะเอายังไงต่อไปนะว่าน”  เมื่อผลออกว่ามีขีดแดงทั้งหมดห้าอันเหมือนกันว่านรักก็บีบมือตังเองแน่นสะอื้นให้กระซิกส่วนเมษาก็ได้แต่กอดปลอบว่านรักเอาไว้เป็นกำลังใจเพราะรู้ว่าในใจของว่านรักในตอนนี้คงสับสนอยู่มาก

"เรื่องนี้ให้ทุกคนรู้ไม่ได้.. ฉันจะไปจากที่นี่"  เมื่อนั่งเงียบกันมาพักใหญ่ว่านรักก็เอ่ยออกมาจากการที่ผ่านการคิดมาครู่ใหญ่แล้ว

"อะไรนะ.. ทำแบบนั้นทำไม"

"หากไรอันกลับมาที่นี่อีกแล้วรู้ว่าฉันมีลูกคงไม่เกิดเรื่องดีแน่" 

"จริงสิ...แล้วแกจะไปอยู่ที่ไหน" เมษาเห็นว่าคำพูดที่ว่านรักพูดมาก็ถูกแต่เธอก็มองไม่ออกเลยว่าว่านรักจะย้ายไปอยู่ที่ไหนได้

"ฉันว่าจะไปที่บ้านของย่าฉัน" 

"ที่หัวหินน่ะเหรอ" เมษาก็ลืมคิดไปว่าย่าของว่านรักมีบ้านอยู่ที่หัวหิน

"อืม.." 

"งั้นฉันไปด้วย"

"แกจะไปยังไง..แล้วตาล่ะ" ว่านรักกลัวว่าหากเมษาไปกับเธอจะไม่มีใครดูแลตาและจะถูกสงสัยด้วยว่าทำไมถึงอยากย้ายที่อยู่กะทันหัน

"ฉันว่าคงต้องบอกความจริงกับตาแล้วล่ะ" เมษาคิดว่าถึงตอนนี้ยังไงก็ต้องบอกกับตาให้รู้เอาไว้เพราะถ้าไรอันมาที่นี่อีกตาของเธอจะได้ไม่บอกว่าพวกเธออยู่ที่ไหนและจะได้สบายใจที่จะไม่ต้องปิดบังตาอีกต่อไปด้วย

สามปีต่อมา

หัวหิน

 ณ บ้านไม้หลังสีขาวทรงปั้นหยาโบราณหลังไม่ใหญ่มากสามห้องนอนสองห้องน้ำกับอีกหนึ่งลานระเบียงกว้างริมทะเลหิวหินบ้านหลังนี้เป็นบ้านเก่าแก่ของย่าว่านรักและตอนนี้เธอก็อาศัยอยู่ที่นี่ได้สามปีกว่าแล้วหลังจากที่เล่าความจริงให้ปราโมทย์ฟังทั้งหมดเมษากับว่านรักก็ย้ายมาอยู่ที่นี่โดยที่มีแค่ปราโมทย์รู้ความจริงคนเดียวเท่านั้นว่าทั้งสองมาที่นี่เพราะอะไร

 หลังจากที่มาอยู่ที่นี่ช่วงแรกๆว่านรักก็แพ้ท้องหนักจนเมษาต้องคอยดูแลอยู่ไม่ห่างจึงยังหางานทำไม่ได้เมษาจึงหาไอเดียทำงานอยู่กับบ้านเธอพอจะวาดรูปขายได้เงินมาก้อนหนึ่งจึงใช้เป็นทุนในการขายเทียนหอมซึ่งเป็นสูตรผสมของตาเธอเองที่จะทำให้มีกลิ่นหอมสดชื่นแปลกแตกต่างไปกว่าใครจนลูกค้าที่สั่งออนไลน์ไปติดใจและบอกกันปากต่อปากทำให้ขายดีจวบจนถึงปัจจุบันนี้

เย็นของวัน

เด็กแฝดชายหญิงลูกครึ่งตัวอ้วนกลมวัยสองขวบกว่าวิ่งเล่นกันอยู่ริมทะเลในยามแดดร่มหยอกกันเล่นหัวเราะคิกคักตามประสาพี่น้องโดยมีเมษาและว่านรักดูแลอยู่ไม่ห่าง

"แทนใจไออุ่นมาอาบน้ำเร็วลูก" เมื่อปล่อยให้เจ้าแฝดเล่นกันจนเย็นว่านรักจึงต้องเรียกลูกๆเข้ามาอาบน้ำก่อนที่จะมืดค่ำเสียก่อน

"ค้าบบบ.. /ค่า" เจ้าสองก้อนลมตัวขาวจ้ำม่ำผมสีเทาอ่อนนัยตาสีน้ำข้าวแก้มย้วยแข่งกันวิ่งเข้ามาหาคนเป็นแม่จนเนื้อปล้องๆตามตัวสะเทือนเรียกเสียงหัวเราะเอ็นดูจากเมษาและว่านรักได้เป็นอย่างดี

เมษาเป็นคนเตรียมน้ำให้หลานทั้งสองของเธอก่อนที่ว่านรักจะทำการถอดเสื้อผ้าเด็กๆทั้งสองจนตัวล่อนจ้อนพอลงเหยียบน้ำในอ่างอาบน้ำของเจ้าตัวได้เจ้าก้อนทั้งสองก็ระริกระรี้อารมณ์ดีที่ได้อาบน้ำเย็นๆแบบที่ตนโปรดปราน

"น้ำเย็นๆชื่นใจไหมลูก..อะนี่ลูกบอลครับ" เมษาตักน้ำราดตัวให้แทนใจก่อนจะยื่นลูกบอลพลาสติกสองสามลูกลงอ่างให้หลานชายชอบเหลือเกินอาบน้ำทีไรเป็นต้องมีลูกบอลลอยอยู่ข้างๆตัวเสมอ

"จื้น.." เด็กชายหยิบลูกบอลขึ้นมาเล่นก่อนจะตอบคนเป็นหน้าด้วยสีหน้าระรื่น

"เป็ดๆ" ส่วนไออุ่นเมื่อเห็นว่าคนเป็นแม่ยังไม่หยิบของเล่นเวลาอาบน้ำได้เสียทีจึงชี้นิ้วป้อมไปที่เป็ดน้อยสองสามตัวที่วางอยู่ในชั้นวาง

"ขาดไม่ได้เลยนะคะ” ว่านรักรีบหยิบเป็ดน้อยมาลอยลงอ่างให้ไออุ่นก่อนจะยกมือจับแก้มย้วยของลูกสาวเบาๆด้วยความหมั่นเขี้ยว

   อเมริกา

บริษัทXXX

"ตกลงเราจะดื่มแบบนี้ทุกวันเลยเหรอตาใหญ่" เอมม่าเดินเข้ามาในห้องทำงานของไรอันสองสามปีมานี้เธอเห็นว่าไรอันเอาแต่ดื่มทุกวันทั้งยังปล่อยตัวทรุดโทรมผมเผ้าไม่ตัดหนวดเคราเฟิ้มไม่เป็นผู้ไม่เป็นคนจึงเห็นทีเธอต้องตักเตือนกันบ้างแล้วเพราะหากหลานชายเธอเป็นแบบนี้อีกต่อไปพนักงานต่างไม่มีใครอยากเคารพกันพอดีมีอย่างที่ไหนเจ้านานดื่มไปด้วยทำงานไปด้วย

"ผมก็ทำงานได้นี่ครับคุณย่า" ไรอันยังคงเถียงข้างๆคูๆเขารู้ตัวดีแม้นเขาจะดื่มหนักแต่งานเขาก็ไม่มีอะไรเสียอยู่แล้ว

"รู้​แล้ว.. เอ่อ.. อีกไม่กี่วันนี้มีงานการกุศลที่เมืองไทยย่าได้รับเชิญด้วยเราไปกับย่านะ"

"คุณย่าก็รู้ว่าผมไม่ชอบงานแบบนี้" ไรอันเงียบไปครู่หนึ่งเมื่อได้ยินสถานที่ที่ย่าของเขาจะไปก่อนจะตอบปฏิเสธ

"ไปเป็นเพื่อนย่าหน่อยจะเป็นไรไป...นี่ถ้าย่ามีคนอื่นย่าก็จะชวนไปแล้วล่ะ" เอมม่าบ่นอุบด้วยน้ำเสียงตัดพ้อเพราะตอนนี้ครอบครัวเธอก็เหลือแค่หลานชายเพียงคนเดียวหากเขาไม่สนใจจะออกงานกับเธอก็ไม่รู้ว่าเธอจะหาใครไปแทนได้

"ก็ได้ครับคุณย่า" ร่างสูงเข้ามากอดคนเป็นย่าที่กำลังทำหน้างอนก่อนจะยอมตกลงไปกับย่าของเขาหากงานนี้เขาไม่ไปมีหวังถูกย่าของเขาประชดประชันไม่จบแน่

  ตกดึกเมื่อเด็กๆทั้งสองหลับก็เป็นเวลาทำงานของว่านรักและเมษาที่ต้องรีบแพ็คเทียนที่ทำเอาไว้ใส่กล่องให้เสร็จทันลูกค้าที่สั่งมาที่ทั้งสองเลือกที่จะทำเวลาเด็กๆหลับเพราะเจ้าแสบทั้งสองเมื่อเห็นแม่กับน้าทำงานก็จะต้องคอยมานั่งช่วยซึ่งก็ทำให้เละกว่าเดิมทุกทีไป

"อีกสองสามวันฉันจะไปเที่ยวกับคุณพุฒิ​แกอยู่กับเด็กๆได้ใช่ไหม"เมษาว่าจะบอกเรื่องนี้กับว่านรักตั้งแต่เมื่อกลางวันแล้วแต่ก็ลืมเมษารู้จักกับพุฒิพัตรหนุ่มหล่อเจ้าของร้านภาพวาดตั้งแต่มาอยู่ที่หัวหินได้เมื่อไม่กี่เดือนมานี้ตอนที่เธอเอารูปที่เธอวาดไปฝากขายที่ร้านของเขาต่อจากนั้นพุฒิพัตรจึงพยายามติดต่อหญิงสาวมาอยู่เรื่อยๆจนทั้งคู่ได้คบกันและพุฒิพัตรเองก็มักจะให้เมษาวาดรูปให้เขาอยู่บ่อยๆ