ตอนที่39

ชั่วโมงต่อมา

"ตื่นเต้นจังเลยว่าน" เมื่อมาถึงในงานสองสาวดูจะตื่นเต้นกันเป็นพิเศษเพราะงานนี้คนค่อนข้างเยอะอยู่พอสมควร

"ฉันก็เหมือนกันถึงจะพบเจอคนบ่อยตอนที่ทำงานที่นี่แต่ก็ไม่เคยเจอเยอะขนาดนี้นับว่างานนี้ใหญ่จริงๆเลยนะเป็นเกียรติที่ผลงานแกจะได้มาประมูลที่นี่"   ว่านรักจับมือเมษาไว้แน่นเมื่อก่อนเธอเองก็ทำงานกับคนเยอะแยะมากมายแต่งานนี้เธออดประหม่าไม่ได้จริงๆ

"รู้สึกภูมิใจจัง..อยากจะรู้ว่ารูปของฉันจะได้ราคาประมูลเท่าไร"  เมษาไม่คิดไม่ฝันว่าเธอจะมาอยู่จุดนี้จะมาเป็นศิลปินที่ผู้คนต่างให้ความสนใจผลงานของเธอ

"นั่นสิ" ว่านรักยิ้มน้อยยิ้มใหญ่เพราะเธอก็ภูมิใจไปกับเมษาด้วยเช่นกัน

ครู่ต่อมา

ตอนนี้เมษาและเจคอปอยูในงานเพียงแค่สองคนเพราะไรอันและว่านรักพาเด็กๆไปเดินเล่นข้างนอกเนื่องจากพอเจอคนมาทักทายมากหน้าหลายตาเข้าเจ้าสองแสบก็เริ่มงอแง

"คุณ..ภาพวาดของฉันจะได้ประมูลตอนไหน"  เมษาเริ่มนั่งไม่ติดเมื่อตอนนี้รูปภาพของศิลปินท่านอื่นเริ่มประมูลกันไปบ้างแล้วและแต่ละภาพผู้คนก็สู้ราคากันจนใจขาดเลยทีเดียว

"อีกเดี๋ยวก็ได้ขึ้นประมูลแล้ว" เจคอปจับมือเมษาเอาไว้แน่นเพื่อให้เธอลดอาการประหม่าลงเพราะอีกไม่กี่ภาพก็จะเป็นภาพของเมษาที่วาดเขาแล้ว

"และการประมูลภาพชิ้นต่อไปเป็นภาพวาดสีน้ำมันจากจิตรกรสาวสวยชาวไทยเธอชื่อว่า​ คุณเมษา​ ครับ​ภาพนี้พวกคุณจะเห็นว่าเป็นภาพผู้ชายนอนอยู่แถบชนบทของประเทศไทยยามพระอาทิตย์ขึ้นแต่มันไม่ใช่แค่นั้นนะครับมันเป็นภาพที่สื่อถึงความรักเพราะคนที่วาดเป็นคนรักของผู้ชายในภาพนี้ราคาประมูลเริ่มต้นของภาพนี้อยู่ที่1000เหรียญครับ"

"คุณ..ทำไมเค้าพูดแบบนั้น"  เมษาฟังคนที่เปิดประมูลว่าจบเธอก็หันมาขมวดคิ้วกับเจคอปทันที

"ก็ทำให้ภาพมันดูโรแมนติกเพิ่มไปอีกไง...อย่ามัวเถียงกับผมเลยรอดูว่าจะมีคนประมูลราคาสูงสุดเท่าไร" เจคอปอมยิ้มอ่อนก่อนจะให้หญิงสาวสนใจคนที่กำลังประมูลจะดีกว่า

"2พันเหรียญครับ"

"2พันเหรียญครั้งที่หนึ่ง"

"5พันเหรียญครับ/9พันเหรียญค่ะ"  

"หาคุณ9พันเหรียญ" เมษาใจเต้นไม่เป็นส่ำเมื่อเห็นคนประมูลแย่งภาพวาดของเธอกันยิ่งดูเธอก็ยิ่งภูมิใจและยิ่งคนให้ราคาสูงขึ้นเรื่อยๆเธอก็แทบจะกรีดร้องออกมาแต่ทำได้แค่บีบมือของเจคอปแรงๆโดยที่เจ้าตัวก็ไม่รู้ตัวเช่นกัน

"อย่าพึ่งตื่นเต้นยังไม่จบดูต่อ" เจคอปไม่ได้รู้สึกเจ็บที่มือเลยสักนิดเขาเอาแต่ยิ้มที่เห็นหญิงสาวตื่นเต้นดีใจ

"12000เหรียญค่ะ"

"ภาพของเมคนชอบเยอะขนาดนี้เลยเหรอคะ"   ว่านรักที่ยืนอุ้มเจ้าสองแสบอยู่ไกลๆพร้อมกับไรอันเมื่อเห็นภาพของเมษามีผู้คนสนใจขนาดนั้นก็ตกใจเล็กน้อยเพราะไม่คิดว่าคนที่นี่จะสนใจงานศิลปะจนแย่งกันประมูลขนาดนี้

"คนที่นี่ชอบงานศิลปะไม่น้อยนะครับ"   ไรอันไม่ได้แปลกใจเพราะทุกๆปีคนก็จะแย่งกันประมูลภาพวาดของงานที่นี่อยู่แล้วอยู่แล้ว

ครู่ต่อมา

หลังจากที่ผลการประมูลเรียบร้อยแล้วเมษาจึงลากเจคอปมาหาที่เงียบๆคุยกันเพราะเธอกลัวว่าหากคุยในงานเธอจะเก็บอาการดีใจแล้วโวยวายไม่อยู่

"50000เหรียญแน่ะ...ฉันดีใจจังเลยคุณ" เมื่อออกมาพ้นหูพ้นตาคนได้เมษาก็กระโดดกอดเจคอปขอบคุณเขาสีหน้าระรื่นหากไม่เป็นเพราะเขาเป็นธุระจัดการให้เธอตัวเธอเองคงไม่รู้สึกภูมิใจในตัวเองเช่นนี้

"ผมดีใจด้วยนะครับ"   เจคอปตกใจเล็กน้อยที่จู่ๆหญิงสาวก็โผเข้ากอดแต่นั่นก็ทำให้เขารู้สึกดีไม่น้อยเขาเองก็กอดเธอเอาไว้แน่นภูมิใจในตัวของเธอเหมือนกัน

"เจคคะ"   

"เอ่อ.."   เมษารีบสะกิดให้เจคอปปล่อยเธอออกจากอ้อมกอดก่อนเพราะตอนนี้มีสาวสวยเข้ามาทักทายเจคอป

"แฮนา"   ชายหนุ่มหันมาเห็นคนที่ทักทายเขาได้ก็หน้าเจื่อนลงเล็กน้อยเพราะเขาไม่คิดว่าจะเจอหญิงสาวที่นี่

"ไม่เจอกันนานเลยนะคะ"   มินแฮนาทักทายเจคอปด้วยท่าทีสนิทสนม

"ฉันขอตัวไปหาว่านก่อนนะ"   เมษาเห็นว่าหากเธออยู่ตรงนี้ก็ไม่น่าจะดีเท่าไรจึงของปลีกตัวออกไปหาเมษากับหลานๆของเธอดีกว่า

"อืม.. เดี๋ยวผมตามไป"   

"เธอเป็นคนรักคุณเหรอ...เธอเหมือนโฮรินมากเลยนะคะ..." หลังจากที่หญิงสาวเดินออกไปแล้วมินแฮนาก็เอ่ยถามชายหนุ่มตามตรง

"คุณมาที่นี่ได้ไง" เจคอปเอ่ยถามหญิงสาวด้วยสีหน้าที่ไม่สบอารมณ์นักเพราะเขาไม่ค่อยชอบนิสัยของเธอเท่าไรแต่ที่ต้องคุยดีด้วยก็เพราะเธอเป็นน้องสาวของมินโฮรินแฟนเก่าของเขาเท่านั้น

"ฉันก็ส่งภาพประมูลเหมือนกันค่ะ"

"ไม่ยักรู้ว่าคุณจะมางานนี้ด้วย"

"เพราะฉันรู้ไงคะว่าต้องเจอคุณที่นี่..ทำไมคุณไม่ไปหาฉันบ้างเลยล่ะคะ... "  

"ผมไม่มีความจำเป็นต้องไปที่นั่นบ่อยเท่าไร...คุณมีอะไรอีกหรือเปล่า" หญิงสาวเริ่มเกาะแกะเจคอปจนเขาต้องรีบพูดตัดบท

 "ไม่หรอกค่ะ..งั้นฉันไม่รบกวนคุณแล้วล่ะ"  จบคำพูดเจคอปก็เดินหันหลังให้เธอทันทีมินแฮนารู้ดีว่าเจคอปรำคาญคนอย่างเธอแค่ไหนแต่เธอจะไม่เลิกที่จะยุ่งกับเขาง่ายๆแน่นอน

   ทางด้านเมษาที่มาหาว่านรักได้ก็คุยจ้อเรื่องผลงานดีใจกันยกใหญ่

"ฉันไม่คิดว่าภาพที่ฉันวาดจะทำรายได้มากขนาดนี้เลยว่าน"

"ต่อไปนี้ก็หันมาเอาจริงเอาจังทางนี้เลยสิ" ว่านรักเห็นว่าหากเมษามาเอาดีด้านนี้เห็นมีจะรุ่งดีกว่า

"คิดอยู่เหมือนกัน... พึ่งคิดได้เมื่อกี้นี้เอง"

"ฮ่าๆๆ"  

สองสาวที่คุยกันอย่างออกรสก็พาไรอันและเจคอปอมยิ้มตามกันไปด้วย