ตอนที่42

"...."  สิ้นเสียงของมินแฮนาเมษาก็ตัวชาวาบพูดอะไรไม่ออกน้ำตารื้นขึ้นมากะทันหัน

"คุณคิดว่าเค้าเป็นผู้ชายประเภทไหนก็คิดเอานะคะ"  มินแฮนาเห็นท่าทีของเมษาเธอก็ค่อนข้างพอใจเมื่อว่าจบก็หันหลังกลับออกไปทันที

  ในส่วนของเมษาหลังจากที่มินแฮนากลับไปแล้วเธอก็เดินเข้ามาในบ้านร้องให้อย่างคนที่ไร้สติจนว่านรักต้องรีบถามด้วยความตกใจ

"เม..เม...เป็นอะไร"

"ฮึก..ฮือๆๆๆ..ฮื่อๆๆๆๆ...ฉันมันโง่เอง"

"ใจเย็นๆก่อนนะ"  ว่านรักพาเมษามานั่งที่โซฟาปลอบใจอยู่พักใหญ่จนได้คำตอบจากเมษาว่ามันเกิดเรื่องอะไรขึ้น

  ทางด้านเจคอปตอนนี้ก็อยู่รอเมษากลับมาที่บ้านของไรอันเขายังยุ่งกับการคุยโทรศัพท์เรื่องที่บ้านไม่น้อยเพราะต้องการให้คนรื้อห้องของมินโฮรินไปให้เร็วที่สุดไม่ใช่ว่าเขาพึ่งจะอยากรื้อแต่เขาเองก็พึ่งจะมีเวลาอยู่บ้านนานๆก็คราวนี้

"ครับรื้อของห้องนั้นให้หมดเลย.."   

"รื้ออะไรของแก"  ไรอันขมวดคิ้วเล็กน้อยเมื่อเพื่อนของเขาคุยโทรศัพท์จบ

"พวกห้องเก่าโฮริน...พึ่งจะได้ฤกษ์รื้อนานๆจะอยู่บ้านที"

"อืม...รื้อก็ดีแล้วล่ะ" ไรอันเห็นด้วยที่เจคอปจะรื้อเพราะหาเมษารู้ว่าของพวกนั้นเป็นของใครเธอก็คงจะไม่โอเคเท่าไรนัก

"ไปไหนกันมาเหรอครับ"  เจคอปที่รอเมษาอยู่นานสองนานเมื่อเห็นเธอเดินเข้าบ้านมาพร้อมว่านรักจึงรีบเอ่ยถามขึ้น

"...เมษาคุณจะไปไหน..."  เมษาเหลือบมองหน้าเจคอปด้วยความขุ่นเคืองเล็กน้อยก่อนจะรีบวิ่งขึ้นห้องของเธอไปทันทีทำเอาเจคอปตกใจกับอาการของเธออยู่พอสมควร

"เมเป็นอะไรเหรอว่าน"  ไรอันหันมาถามคนเป็นภรรยาด้วยสีหน้างุนงงเช่นกัน

"คุณเป็นอะไรกับแฮนาคะคุณเจค" 

สิ้นคำถามของว่านรักทั้งเจคอปและไรอันต่างก็หน้าเสียไปตามๆกันที่ว่านรักถามเจคอปแบบนี้ใม่ใช่ว่าที่เมษาเป็นแบบนั้นก็เพราะรู้เรื่องความสัมพันธ์ของมินแฮนากับเจคอปแล้วหรือ

"แฮนา..คุณเจอเธอได้ยังไง"   จบคำถามของเจคอปว่านรักก็รีบอธิบายให้เจคอปและสามีของเธอฟังทันทีว่าวันนี้มินแฮนามาพูดอะไรกับเมษาบ้างทำให้เมษาโกรธเจคอปจัดแบนั้น

"เข้าใจผิดกันไปใหญ่แล้วผมไม่ได้เห็นเมษาเป็นตัวแทนใครเลยสักนิด"  เจคอปฟังเรื่องเล่าของว่านรักจบเขาก็ต้องกุมขมับเขารู้ว่าเมษาเหมือนมินโฮรินมากก็จริงแต่นิสัยของทั้งคู่แตกต่างกันสิ้นเชิงและเขาก็รักในแบบที่เมษาเป็นไม่ใช่ตัวแทนของใครทั้งนั้นและชุดที่เขาเลือกให้เมษาใส่วันนั้นเพราะรู้ว่าเธอใส่ชุดแบบนี้แล้วจะออกมาดูดีเขาคิดแค่นี้จริงๆ

"แล้วเรื่องที่คุณนอนกับแฮนาล่ะคะ"

"แฮนาเป็นคนวางยาเจคผมเป็นพยานได้" เรื่องนี้ไรอันตอบแทยเจคอปได้เพราะเขาเป็นคนพาเจคอปไปตรวจเองหลังจากเรื่องที่เจคอปทำพลาดคืนนั้น

"ทำไมเธอทำแบบนั้นล่ะคะ"  

"เธอบอกว่าเธอรักผมแต่ผมไม่ได้รักเธอ...จากวันนั้นผมไม่คิดว่าจะเจอเธออีกแล่วเธอก็สร้างเรื่องจนได้" เจคอปพูดออกมาด้วยน้ำเสียงอ่อนใจ

"แกรีบไปอธิบายให้เมษาฟังเถอะ" ไรอันยกมือหนาตบบ่าเจคอปให้รีบไปอธิบายให้เมษาได้ฟังก่อนที่จะเสียใจกันไปมากกว่านี้

"อย่าพึ่งค่ะ...เมไม่ฟังใครตอนนี้หนอกรอให้เพื่อนฉันอารมณ์เย็นกว่านี้สักหน่อยนะคะ"   ว่านรักห้ามเอาไว้ทันควันเพราะรู้ดีว่าคุยกับเมษาตอนนี้ยังไงก็ไม่รู้เรื่อง

"เฮ้อ..." เจคอปลุกยืนขึ้นเท้าเอวเดินไปมาด้วยสีหน้าเคร่งเครียด

วันต่อมา

"เม..."   ว่านรักเดินออกมาจากห้องนอนในตอนเช้าก็เห็นโพสอิมสีชมพูแปะอยุ่ที่ประตูห้องและรู้ว่าตอนนี้เมษาน่าจะอยู่ที่สนามบิน

  

สนามบิน

หลังจากเจคอปรู้ข่าวเขาก็มาที่สนามบินกับไรอันทันทีแต่เมื่อมาถึงกลับไม่เจอหญิงสาวมาเชคอินที่นี่เมื่อสอบถามพนักงานในสายการบินที่เมษาซื้อตั๋วเอาไว้

"พนักงานบอกว่าเธอซื้อตั๋วแต่ไม่ได้เชคอิน"  

"แล้วเธอไปไหนกลับไปที่บ้านงั้นเหรอ"  เจคอปเริ่มใจไม่ดีแล้วหากเธอบินกลับเวลานี้จริงตอนนี้เธอก็ต้องมาเชคอินแล้ว

"ฉันพึ่งโทรหาว่านเมษาไม่ได้อยู่ที่นั่น" ไรอันส่ายหัวให้กับคำถามของเจคอป

ครู่ต่อมา

"เธอเจอกับแฮนา"  ไรอันและเจคอปใช้เส้นสายนิดหน่อยในการดูกล้องที่สนามบินและพบว่าเมษาได้ออกจากสนามบินไปกับแฮนาเจคอปจึงหน้าเสียไม่น้อยไม่รู้ว่าแฮนาจะสร้างเรื่องอะไรอีก

"เดี๋ยวฉันเช็กดูให้ว่าแฮนาพักที่ไหน"  ไรอันที่รู้จักกับเจ้าของโรงแรมหลายแห่งเขาคิดว่าหากมินแฮนาคอยตามเจคอปจริงเธอก็น่าจะพักไม่ใกล้ไม่ไกลกับที่เจคอปอยู่เขาจึงค่อยๆไล่โทรถามโรงแรมรอบๆบ้านของเจคอป

ไม่นานนักก็ได้รู้ว่ามินแฮนาพักอยู่ที่ไหนพวกเขาจึงไล่ตามไปที่นั่น

   ทางด้านมินแฮนาเธอคอยให้คนตามดูเมษาทุกฝีเก้าว่าเธอทำอะไรและวันนี้กเป็นจังหวะที่ดีที่เห็นหญิงสาวอยู่ที่สนามบินคนเดียวจึงขอให้เมษามาคุยกับเธอที่ห้องเพื่อที่จะจัดการอะไรให้มันเรียบร้อย

"คุณมีอะไรจะคุยกับฉันอีกว่ามาเลย"   เมษาที่ยอมตามแฮนามาเพราะคิดว่ามินแฮนาคงมีอะไรหลายๆอย่างที่อยากจะเล่าแล้วหากเป็นเรื่องไม่ดีของเจคอปเธอจะได้ตาสว่างมากขึ้นจะได้ตัดใจเร็วขึ้น

"ดื่มน้ำก่อนสิ"  มินแฮนายังไม่พูดให้คำตอบอะไรกับเมษาเธอเพียงยื่นแก้วน้ำให้หญิงสาวดื่มก่อนเท่านั้น

"....."  เมษายกแก้วน้ำขึ้นดื่มตามมารยาทเพื่อที่มินแฮนาจะได้คุยเรื่องที่อยากจะคุยกับเธอเสียที

"เรื่องที่ฉันจะบอกคุณคือฉันจะไม่ยอมเสียเจคให้ใครแม้ว่าเค้าจะไม่รักฉันก็ตามในเมื่อฉันไม่ได้ใครหน้าไหนก็ไม่ต้องได้"

"อืม..คุณใส่อะไรในน้ำ"  เมษาได้ยินทุกคำที่หญิงสาวพูดแต่ไม่รู้ว่าทำไมตอนนี้เธอถึงโต้ตอบกับอีกฝ่ายได้ยากเหลือเกินจึงพยายามสุดชีวิตถามคนตรงหน้าว่าใส่อะไรให้เธอดื่ม