ตอนที่41

 เช้าวันต่อมา

"คุณตัวร้อนทั้งคืนเลยกินข้าวกินยาก่อนนะครับ" 

"ค่ะ.."   เมื่อคืนเมษาเป็นไข้ตัวร้อนจนเจคอปต้องเช็ดตัวให้ทั้งคืนเมื่อหญิงสาวตื่นมาในช่วงเช้าเจคอปจึงให้เธอรีบทานข้าวทานยาเสียก่อน

"ผมขอโทษที่ทำให้คุณป่วย"  คนตัวโตโผเข้ากอดร่างบางด้วยความรู้สึกผิดไม่คิดว่าการกระทำของเขาจะทำให้หญิงสาวถึงกับไข้ขึ้น

 บ่ายของวัน

"อือ...อืม.."  หลังจากที่เมษาทานข้าวทานยาเรียบร้อยในช่วงเช้าเธอก็นอนพักผ่อนจนตื่นมาในช่วงบ่ายตอนนี้เธอรู้สึกสดชื่นขึ้นกว่าเมื่อเช้ามากพอสมควร

"ตื่นแล้วเหรอครับ..คุณดูนี่สิ"  เจคอปที่นั่งวาดรูปหญิงสาวที่กำลังหลับด้วยดินสอพักใหญ่เมื่อเธอตื่นขึ้นมาเขาก็วาเสร็จพอดีจึงรีบอวดหญิงสาวให้เธอได้ดูว่าเขาก็มีฝีมือพอตัวเหมือนกัน

"หืม..คุณก็มีฝีมือเหมือนกันนะคะ"  

"ตอนคุณหลับน่ารักที่สุดเลย" 

"ตอนตื่นไม่น่ารักหรือไง"  หญิงสาวเอ่ยน้ำเสียงอ่อน

"น่ารักมาก"

"......" น้ำเสียงทุ้มว่าจบหญิงสาวก็ก้มหน้างุดไม่คิดว่าคนอย่าเขาจะปากหวานเป็นด้วยเหมือนกัน

   เย็นของวัน

"เล่ามาเดี๋ยวนี้เลยว่าเกิดอะไรขึ้น"  หลังจากที่เมษากลับมาได้ว่านนรักก็เค้นสอยบสวนเพื่อนเธอเป็นการใหญ่

"คือ..."  เมษาไม่ได้คิดจะปิดบังว่านรักอยู่แล้วเธอจึงค่อยๆเล่าเรื่องราวทั้งหมดให้ว่านรักได้ฟัง

"ฉันไม่ใช่คนที่ง่ายไปใช่ไหมว่าน"  เมื่อเล่าจบก็เอ่ยถามว่านรักน้ำเสียงอ่อนก้มหน้างุด

"เรื่องความรักมันไม่มีข้อแม้อยู่แล้ว...ถ้าแกคิดว่าแกมีความสุขก็อย่าคิดมากเลย...อีกอย่างคุณเจคก็เอ่ยปากจะรับผิดชอบแกนี่นานับว่าเค้าก็ลูกผู้ชายพอตัวเลยล่ะ"  ว่านรักไม่ได้คิดแบบนั้นเลยสักนิดดูอย่างเธอยังคิดรักคนที่จะฆ่าตัวเองได้เรื่องของเมษามันก็ไม่มีอะไรน่าแปลกทั้งยังดีใจแทนเมษาที่เจคอปเอ่ยปากว่าจะรับผิดชอบทุกอย่างด้วยแบบนี้มีอะไรที่จะต้องกังวลอีก

สามวันต่อมา

วันนี้ว่านรักกับเมษาขับรถมาที่บ้านสีขาวของเจคอปเมษาอยากให้ว่านรักได้เห็นว่าที่นี่มันสวยงามขนาดไหน

"สวยอย่างที่แกว่าจริงๆด้วย"   เมื่อว่านรักมาถึงก็เข้าใจแล้วว่าทำไมเมษาถึงอยากอวดเธอนักเพราะบ้านหลังนี้ไม่เหมือนกับบ้านคนที่นี่จริงๆอย่างที่เมษาว่า

"ให้ฉันเก็บเงินอีกสักนิดก็จะสร้างแบบนี้ที่ไร่สักหลังแกว่าดีไหม"  

"ดีนะ..ฉันว่าแกคงขลุกอยู่แต่ในบ้านทั้งวันแน่เลย" 

"นั่นสิ"  เมษายิ้มอ่อนเรื่องที่ว่านรักพูดไม่ผิดหากเธอมีแบบนี้ที่ไร่วันไหนว่าก็คงจะขลุกอยู่แต่ในบ้าน

"นั่นใครเหรอ"   ว่านรักหันไปเห็นผู้หญิงคนนึงเดินเข้ามาในบ้านขณะที่เธอกำลังคุยกับเมษาจึงสะกิดให้เรียกเพื่อนเธอก่อนจะเดินออกไปหาผู้หญิงที่เข้ามาใหม่หน้าบ้าน

"เอ่อ..คุณ" เมษาเห็นหญิงสาวตรงหน้าก็จำได้ทันทีว่าเป็นผู้หญิงที่เข้ามาทักเจคอปวันนั้น

"อ้าว...ฉันคิดว่าไม่มีคนอยู่เสียอีก...ฉันแฮนาค่ะวันนั้นไม่ทันได้แนะนำตัว" มินแฮนาเอ่ยทักทายสองสาวด้วยรอยยิ้มอ่อนที่เธอเข้ามาที่นี่ไม่เรื่องบังเอิญแต่เธอตั้งใจ

"ค่ะฉันเมษาส่วนนี่ก็ว่านรักเพื่อนฉันค่ะ" เมษารีบแนะนำตังเธอกับว่านรักให้หญิงสาวได้รู้จัก

"ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ...เอ่อ...คือเจคให้คุณเข้ามาอยู่ที่นี่เหรอคะ"  คำถามของมินแฮนาทำให้ว่านรักเริ่มสงสัยเพราะดูท่าทีของหญิงสาวที่ถามดูจะสนิทสนมกับเจคอปอยู่มาก

"ค่ะ...เค้าให้กุญแจฉันไว้"  เมษาเอ่ยตอบตามมารยาทแต่ก็รู้สึกตะหงิดในใจกับคำถามของหญิงสาวเล็กน้อย

"ฉันขอคุยกับคุณเป็นการส่วนตัวหน่อยได้หรือเปล่าคะ" 

"งั้นฉันขอตัวนะคะ" เมื่อแฮนาว่ามาแบบนี้นว่านรักจึงเข้าไปรอในบ้านเพื่อไม่เป็นการเสียมารยาทหากมีเรื่องไม่ดีเดี๋ยวเธอค่อยถามเมษาทีหลัง

"คุณมีอะไรเหรอคะ" หลังจากว่านรักเข้าบ้านไปแล้วเมษาก็เอ่ยถามมินแฮนาทันทีเพราะอยากรู้ใจจะขาดว่าหญิงสาวมีอะไรที่ต้องการจะคุยกับเธอ

"คุณดูนี่นะคะ...ที่นี่เป็นบ้านที่เจคสร้างให้โฮรินพี่สาวของฉันตอนนั้นพวกเค้าคบกันมีแพลนว่าจะแต่งงานแล้วจู่ๆพี่ฉันก็จากไปด้วยอุบัติเหตุ"  

"เธอ.."  เมษาหยิบรูปถ่ายที่มินแฮนายื่นให้เธอมาดูในรูปมีมินแฮนาและเจคอปที่กำลังยืนโอบเอวผู้หญิงที่รูปร่างหน้าตาเหมือนกับเธออย่างกับแกะที่หน้าบ้านหลังนี้ตอนนี้เมษษมีสีหน้าที่ค่อนข้างตกใจจนอีกฝ่ายเห็นได้ชัด

"ใช่ค่ะคุณเหมือนเธอมาก...มากซะจนตอนแรกฉันก็ตกใจ... ไม่คิดว่าเจคจะรักพี่ฉันมากจนลืมไม่ได้จนต้องใช้คุณเป็นตัวแทน" มินแฮนาเอ่ยเสียงเรียบด้วยใบหน้าที่เปื้อนยิ้มเล้กน้อย

"แล้วคุณรู้ได้ยังไงคะว่าเค้าใช้ฉันเป็นตัวแทน"  เมษาเริ่มเอ่ยเสียงแข็งเพราะร้แล้วว่าอีกฝ่ายคงไม่ได้มาดีแน่นอน

"คุณจำชุดที่คุณใส่วันนั้นได้หรือเปล่าคะ...มันเป็นชุดของพี่สาวฉันถ้าเดาไม่ผิดเจคคงเก็บของพี่สาวฉันเอาไว้ครบใช่หรือเปล่าคะ"  มินแฮนาไม่พูดเปล่าเธอยังมีรูปที่พี่สาวเธอใส่ชุดที่เมษาใส่คืนนั้นให้เมษาได้ดู

"......" เมษาเริ่มหน้าเสียเพราะทุกคำที่มินแฮนาพูดมันคือความจริง

"แล้ว..คุณเคยนอนกับเค้าหรือเปล่าคะเพราะเจคเป็นคนที่ไม่ค่อยจริงจังกับคนที่ง่ายกับเค้า...ฉันเองก็เคยนอนกับเค้าเหมือนกันหลังจากครั้งนั้นเค้าก็ไม่ใยดีฉันอีกเลย"