ตอนที่21

โรงแรมxxx

“จัดการเรื่องเอกสารสัญญาซื้อขายให้เรียบร้อยไม่ต้องห่วงฉันไม่นานฉันจะกลับไป”

“ครับคุณไรอัน..”  ไรอันนัดเจอกับลูคัสที่โรงแรมแห่งหนึ่งไม่ใกล้ไม่ไกลกับที่เพนท์เฮ้าส์นักเขาต้องการให้ลูคัสที่พึ่งมาจัดการเรื่องเอกสารให้เขารีบกลับไปจัดการทำสัญญาซื้อขายกับเขมิกาให้เร็วที่สุดเพราะเงินมัดจำก้อนแรกเขาได้ให้เอาไว้แล้วก่อนที่จะเซ็นสัญญาที่ต้องรีบเพราะไม่ค่อยไว้ใจคนบ้านนี้เท่าไรนัก

22.00 น.

“จะกินอะไรมาหรือยังนะ..ชิ..ทำไมต้องไปห่วงเค้าด้วยล่ะ” ว่านรักนั่งรอไรอันทานข้าวตั้งแต่ช่วงเย็นจวบจนตอนนี้ก็เริ่มดึกมากแล้วแต่เขาก็ยังไม่มีวี่แววว่าจะกลับเธอจึงยกอาหารที่เธอทำเอาไว้ให้เขาไปเก็บในครัวเพราะไม่อยากให้เขาเห็นว่าเธอเป็นห่วง

"นี่ก็ดึกมากแล้วทำไมยังไม่อาบน้ำ"   ไรอัรเดินโซซัดโซเซหน้าแดงก่ำเข้ามาในห้อง

"คุณดื่มมาเหรอคะ" กลิ่นแอลกอฮอลล์คละคลุ้งจนหญิงสาวที่ไม่ได้อยู่ใกล้เขายังได้กลิ่นทั้งที่เขายังต้องทานยาแก้อักเสบอยู่แท้ๆยังจะดื่มอย่างไม่ห่วงร่างกายของตัวเองอีก

"ผมถามไม่ได้ยินหรือไง" ไรอันไม่ได้สนใจจะตอบแต่เขาอยากรึ้ว่าป่านนี้แล้วทำไมหญิงสาวยังไม่อาบน้ำเข้านอนเสียที

"ฉันไม่มีเสื้อผ้าเปลี่ยนนี่คะก็จู่ๆคุณก็ลากฉันมาที่นี่"

"มานี่" ไรอันลากหญิงสาวเข้ามาในห้องน้ำด้วยกันก่อนช่วยเธอถอดเสื้อผ้าด้วยตัวเอง

"ท.. ทำอะไร"  ร่างบ่างกอดตัวเองไว้แน่นในขณะที่ไรอันพยายามจะถอดเสื้อผ้าของเธอออก

"อยู่เฉยๆ.." ไรอันกระชากร่างบางมากอดเอาไว้แน่นเพื่อไม่ให้เธอดีดดิ้น

"ไรอัน..อย่าทำแบบนี้" สาวเจ้าขอร้องด้วยแววตาไหวระริกก่อนจะมีน้ำตาเอ่นล้นออกมาด้วยน้อยใจที่ชายหนุ่มไม่ให้เกียรติเธอคิดจะทำอะไรกับร่างกายเธอก็ได้

"ดื้อกับผมแบบนี้..ลืมไปแล้วหรือไงว่าคุณมาที่นี่เพราะอะไร...อย่าคิดว่าจะหวงเนื้อหวงตัวกับผมได้อย่างเมื่อก่อนนะ"  คนตัวโตก้มกระซิบข้างหูหญิงสาวด้วยน้ำเสียงแหบพร่าย้ำถึงข้อตกลงทำให้หญิงสาวขัดขืนอะไรอีกฝ่ายไม่ได้แม้นจะอายจนหน้าชาแต่ก็ต้องทนอาบน้ำร่วมกันกับเขาให้เสร็จสิ้นไป

 ไรอันอุ้มร่างบางด้วยท่าเจ้าสาวออกมาจากห้องน้ำขณะทั่งสองมีผ้าขนหนูสีขาวพันกันอยู่แค่ผืนเดียว

"เอ่อ..ปล่อยฉันลงก่อนค่ะฉันขอเป่าผมนะคะ" 

พลั้กกก "ว้ายย.." ร่างบางกรีดร้องตกใจที่จู่ๆคนเอาแต่ใจก็เหวี่ยงเธอมาบนเตียงนุ่มโดยที่ไม่บอกไม่กล่าว

"ไม่ต้องหรอกเดี๋ยวก็แห้ง" ชาสยหนุ่มเดินไปปิดไฟก่อนจะล้มตัวทับร่างบางที่อยู่บนเตียงจนหน้าของทั้งสองห้างกันไม่ถึงคืบไฟสลัวจากด้านนอกผ่านม่านเข้ามาทำให้ตอนนี้ว่านรักค่อนข้างเห็นอะไรชัดเจนเธอจึงรีบเบนหน้าหนีชายหนุ่มและพยายามถดตัวหนีแต่ก็ทำไม่ได้เพราะคนที่ทับเธออยู่ตัวหนักอย่างกับอะไร

"อื้อออ.." มือหนายกบีบแก้มนวลให้เธอหันหน้ามองเขาก่อนจะบดเบียดริมฝีปากหนาตักตวงความหวานจากปากของหญิงสาวจนเธอตกใจแทบหายใจไม่ออก

"เต็มไม้เต็มมือดีนี่" มือหนาสัมผัสบีบเค้นกับสองเต้างามอย่างไม่ทะนุถนอมร่างบางที่รู้ว่าขัดขืนอะไรไม่ได้ก็ได้แต่ยกมือเรียวกลั้นเสียงสะอื้นปวดหัวใจของเธอไว้เท่านั้น

"อือ.. อืมม.. " 

"อย่าบีบน้ำตาผมไ​ม่ชอบ.." น้ำเสียงสากบอกกับร่างบางที่กำลังสั่นเทาที่อยู่ใต้ร่างบ่งบอกถึงความไม่สงสารเพราะเขาต้องการให้เธอรู้สำนึกที่กล้ามากลอกลวงคนอย่างเขาแล้วเธอก็จะต้องเจ็บเพราะความรักศักดิ์ศรีของตัวเองอย่างที่เป็นอยู่ตอนนี้

"ฉันไม่ได้อยากร้องสักนิด..อื้อ..จ..เจ็บ" ว่านรักเอ่ยเสียงสั่นเครือก่อนจะร้องออกมาด้วยความเจ็บเมื่อคนตัวโตขบเม้มเนินอกของเธอจนเป็นรอยแดงเธอไม่ได้อยากอ่อนแอให้เขาเห็นเลยสักนิดแต่มันกลั้นไม่อยู่จริงๆ

"อ..อ๊ายยย..." ร่างบางกรีดร้องจนตัวเกร็งเมื่อคนตัวโตแทรกลำขาแกร่งของเขาผ่านขาเรียวของเธอและบดเบียดตัวตนของเขาเข้าช่องทางรักของเธออย่างรวดเร็วความเจ็บจุกแผ่ซ่านไปทั่วทั้งตัวจนเธอแทบหยุดหายใจก่อนน้ำตาที่ไหลอยู่แล้วจะพรั่งพรูขึ้นหลั่งไหลเป็นสายน้ำ

"อื้มม.." ไรอันเริ่มควบคุมตัวเองไม่ได้เพราะร่างกายของหญิงสาวมันถูกใจเขาไปเสียทุกส่วนเสียงสบถในลำคอสั่นเครือระบายความเจ็บปวดจากการถูกบีบรัดตัวตนขณะที่ตัวตนของเขาเข้าได้ไปเพียงครึ่งเท่านั้นก็รู้สึกได้แล้วว่ามีสายธารเลือดหลั่งไหลออกมาชะโลมแก่นกายอย่างพรั่งพรูแต่นั่นมันก็ไม่ทำให้เขาหยุดการกระทำได้ด้วยควบคุมความต้องการของตัวเองยากไปเสียแล้วในตอนนี้

"อื้อ..ฮือๆๆ.." นานสองนานที่ร่างบางหัวสั่นหัวครอนจากการที่ถูกโหมกระหน่ำบทรักจากคนตัวโตเธอเจ็บปวดไปหมดทั้งตัวแม้นจะร้องขอให้เขาหยุดแต่ดูเหมือนตนจะไม่ได้รับความปราณีแต่อย่างใดตอนนี้จึงมีแค่เสียงสะอื้นร่ำให้หวังให้ชายหนุ่มสงสารแล้วหยุดการกระทำนี้เสียที

"อ..อ้าสสส..." คนตัวโตที่กำลังรัวสะโพกไม่นานนักเขาก็ถึงฝั่งฝันก่อนจะปล่อยธารรักสีขาวขุ่นไว้ตัวของหญิงสาวทุกหยาดหยอดก่อนจะฟุบกอดร่างบางแน่นด้วยตัวสั่นเทาเพราะเสร็จสมความต้องการถึงขีดสุด

“พ.พอ..ได้แล้ว” ตอนนี้คนที่กำลังมัวเมาในตัณหาเขาหูอื้อไม่ได้ยินเสียงร้องขออ่อนวอนให้หยุดการกระทำจากญิงสาวเลยสัดนิดเมื่อพักจนหายเหนื่อยก็ตักตวงความสุขจากร่างบางต่อไม่รู้จักพอครั้งแล้วครั้งเล่าจนหญิงสาวไม่มีแรงแม้แต่จะส่งเสียงร้องหรือลืมตามองการกระทำของคนเอาแต่ใจ

เช้าวันต่อมา

".หืม.." ไรอันตื่นขึ้นมาในช่วงสายเพราะรู้สึกว่าคนในอ้อมกอดตัวร้อนเป็นไฟเขารีบอาบน้ำอาบท่าเปลี่ยนผ้าปูที่นอนที่มีแต่คราบเลือดในขณะที่หญิงสาวยังไม่รู้สึกตัวหลังจากทำทุกอย่างเสร็จเขาก็มานั่งเช็ดตัวให้เธอเพื่อให้ไข้ลดลงสีหน้าของเขาตอนนี้เป็นกังวลอย่างมากเพราะดูท่าหญิงาวจะมีไข้สูงอยู่พอสมควร

“อืม..” ว่านรักตื่นขึ้นมาด้วยอาการปวดหัวอย่างหนักจนลุกไม่ได้แอบดีใจลึกๆที่เห็นไรอันกำลังช็ดเนื้อเช็ดตัวให้เธอด้วยสีหน้าที่เธอเดาว่าเขาน่าจะเป็นห่วง